Horen en zien
Groen CO
Misdaad om een erfenis
Oostenrijkse televisie zeer
populair bij Hongaren
iks* JiH
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1960
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
13
Panda cn de meester*dip3omaat
Heilige eerbied
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
I ermokelijk spel
Avonturen van
rlaUl^
een hond
Centrale Verwarming
Oliestook-installaties
Twee kunstminnende
chimpansees overleden
De radio zeeft zaterdag
T elevisieprogramma
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
ïïlif öp bFrlpbfn fijb
Ydo en de Draak
61. Toen sheik Ali Bin Oli en sheik Halef
El Nep zagen, dat er olie uit de grond
spoot, wilden zij allebei graag die olie
bron hebben. Het gevolg was, dat de strijd
weer eens zo hard oplaaide. „O, o", zucht
te Panda, „ik heb het alleen maar erger
gemaakt!" „Dat heb je zeker", sprak
Smurk streng, „je bent nog veel te oner
varen, om je met dit soort zaken te be
moeien". „Als je een geheime agent van
De televisietoneel-sectie van de
N.C.R.V. spreidt een ware voorkeur voor
de Spaanse toneelschrijvers ten toon. Bin
nen korte tijd verscheen donderdagavond
een tweede stuk uit de Spaanse toneellit
teratuur op het beeldscherm. Moet men
hierin de invloed zien, die dramaturg Da
vid Koning op het repertoire uitoefent of
is het zomaar een voorliefde van regis
seur en vertaler Gerard Kekers? Hoe het
ook zij: wij hebben er ons genoegen aan
beleefd. Lope de Vega's ,.De hond van
de tuinman" moge dan al een lange staart
hebben, die best een coupure kon ver
dragen. het is een spits en vernuftig-gees-
tig stuk, een mooi kijkspel tevens, dat het
oog bekoort. Onze enige aanmerking be
treft de lengte. Voor ons had de ingreep
van de jolige knecht Tristan weer een
fiks nummer scherts en ongebondenheid
van Coen Flink eerder mogen komen,
zodat de schone weduwe Diane sneller aan
haar beminde was gekoppeld dan zij zich
zelf toestond. Doch dat is dan ook alles
wat wij erop af hebben te dingen. Niet
alleen toonde regisseur Rekers een zui
ver gevoel voor de entourage, waarin hij
zijn spelers op hun voordeligst kon laten
uitkomen, hij leidde die spelers ook tot
mooi afgewogen vertolkingen binnen een
harmonieuze sfeer van ernst en humor.
Sigrid Koetse en Ramses Shaffv speelden
hun doorzichtige gevoelens met fraaie om
zichtigheid uit. De diensters en de edellie
den werden goed op hun plaats gezet naar
de rangorde hunner waarden. Rita Maré-
schal en Shireen Strooker legden een le
nig aanpassingsvermogen en een be
schroomde nieuwsgierigheid aan de dag.
Jan Blaaser en John Soer waren twee
oude gekken. De meest onbehouwene toon
de zich Ben Groenier daarbij door Pierre
Myin terzijde gestaan. Wim van den Brink
excelleerde als sluipmoordenaar in de ge
wiekste speelstijl van de commedia del
arte, welke aan de vertoning ten grond
slag lag. We hebben er ons goed mee
vermaakt!
Beeldschermer
Advertentie
mij was geweest, zou ik je hebben ontsla
gen", voegde Nummer Een hier aan toe.
„Zegt U nou maar niets!" riep Panda nij
dig. „U hebt zelf ook die boortoren een
keer in de lucht laten vliegen Bovendien
heeft U aldoor kogels door meneer Smurk
z'n hoed geschoten enne.„Genoeg!"
riep Smurk „ik heb je al zo vaak gezegd,
dat je niet zo ondiplomatiek mocht praten.
Nu is het uit met mijn geduld. Je bent
(Van onze correspondent in Wenen)
Ofschoon de Hongaarse politie nog al
tijd hard toeslaat, ook wanneer een grens-
boer bij vergissing of een jager door de
mist op Hongaars grondgebied is geko
men, vertonen de autoriteiten in het nor
male en geoorloofde grensverkeer steeds
meer vriendelijkheid. De douane is zelfs
opvallend voorkomend, in tegenstelling
met de Joegoslavische, die nors kijkend
de hele bagage omver haalt en doorsnuf
felt. De Hongaren kijken alleen voor de
vorm even in de auto van de vreemde
ling en zeggen dan met een glimlach „U
heeft zeker geen verboden artikelen bij u".
En toch weten ze, dat iedere Oostenrijker,
die voor zaken naar Hongarije gaat, zijn
wagen vol heeft met chocolade, koffie,
thee, nylons en nieuwe of nauwelijks ge
dragen kleren.
Deze voorkomendheid is iets nieuws,
want nog geen vier maanden geleden was
de verhouding tussen de twee Donau-na-
buren allesbehalve vriendelijk en natuur
lijk gaf Boedapest aan Wenen de schuld,
alsof Oostenrijk het ijzeren gordijn had la
ten zakken. Hierop is men in Wenen het
antwoord niet schuldig gebleven, begrij
pelijkerwijs op de Weense manier: niet
met een grote mond, maar langs een om
weg. Raab en zijn nieuwe minister van
Buitenlandse Zaken, Kreisky, hebben be
paalde hogere instanties in het commu
nistische blok een hartig woordje van
coëxistentie in het oor gefluisterd en dat
is dan weer naar Boedapest doorgeseind.
De heren aldaar hebben te horen gekre
gen, dat coëxistentie tussen twee kleine
staten niet alleen gepredikt, maar als pro
baat reclamemiddel ook naar buiten ge
demonstreerd moet worden.
Een dergelijke vermaning heeft het Hon
gaarse volk niet nodig, want bij de grote
massa staat Oostenrijk nog altijd hoog in
koers. Toen in de stad Nagykaniza on-
ontslagen!" Terneergeslagen ging Panda
heen. In het voorbijgaan wierp hij een nij
dige blik op de spuitende oliebron, die de
oorzaak was van alle narigheid. Maar op
eens bleef hij staan en keek naar een paar
dikke druppels, die op zijn hand waren
gevallen. Toen lachte hij opgelucht en kwam
op een holletje terug. „Hou maar op met
vechten!" riep hij blij, „dit is geen olie.
dit is modder!!"
langs een vergadering van de vliegeniers
club plaats had, hield daar een officier
een lezing met lichtbeelden. Alle aanwe
zigen luisterden aandachtig, maar toen
het half acht sloeg, begonnen zij onrustig
te worden, want op die tijd zit iedereen
voor zijn t.v.-toestel om de uitzending van
Graz te zien met een typisch Oostenrijks
programma. Ook bepaalde radioprogram
ma's uit Oostenrijk, bijvoorbeeld „Auto-
fahrer unterwegs", worden door zeer vele
Hongaren beluisterd, evenals de uitzen
ding van Weense operettes. De menu's
van alle goede restaurants in Boedapest
zijn in het Hongaars en het Duits opge
steld en er is in deze stad geen enkele
kelner of taxichauffeur, die geen Duits
verstaat.
Op middelbare scholen, lycea, gymna
sia en volksuniversiteiten is deze taal het
meest gevraagd en zijn de Duitse cursus
sen het best bezocht. Wenen is voor de
Hongaren nog altijd „de stad van hun dro
men", het centrum van een gemeenschap
pelijk staatsverband dat vierhonderd jaar
heeft bestaan met veel gekibbel, maar ook
met veel geluk, evenals in een lang, maar
toch niet mislukt huwelijk. Uit verhalen
van de enkele uitverkorenen, die voor za
ken een reis naar Oostenrijk mogen ma
ken, weten zij hoe prachtig Wenen weer is
ogebouwd en dat men er geen sporen
meer van de oorlog kan zien in tegen
stelling met Boedapest, waar de Burcht
sinds de laatste oorlog nog steeds een
ruïne is en waar men overal de sporen van
de revolutie van 1956 kan ontdekken, ook
ai heeft Kadar de puien van de huizen in
de üllöi-ut laten opknappen. Veel verder
dan de puien ia hij namelijk nauwelijks
gekomen. De opstand is dan wel met ge
weld onderdrukt, maar deze leeft nog in de
harten van de mensen. Ze zien met spijt
dat zij tegen een oveimacht niet opgewas
sen zijn en dat het nutteloos is om te de-
monstreren, maar soms breekt het natio
nale gevoel spontaan en onweerstaanbaar
los.
Geregeld wordt in de Erkel-schouwburg
de operette „De zigeunerbaron" opge
voerd en wanneer dan in het laatste be
drijf soldaten opmarcheren met de rood-
wit-groene vlag, dus met de oude Hon
gaarse driekleur, dan breekt er telkens
een oorverdovende ovatie los, een ap
plaus bij open doek dat minutenlang
duurt. De regering laat dit oogluikend
toe, want ze kan toch moeilijk eisen, dat
in een operette uit de oude tijd een vlag
met korenaren en de rode ster wordt ge
dragen. En de „Zigeunerbaron", die oer-
Hongaarse mengeling van gepassioneer
de muziek en gekruide tekst, van het re
pertoire te schrappen dat vinden zelfs
de meest doorgewinterde partijbonzen
toch te erg.
Morgen, zaterdag 13 februari, is de
laatste (54ste!) aflevering van het kin
dertelevisieprogramma van de KRO:
„Dappere Dodo". De foto toont Bert
Brugman met zijn beide zoons Jaap
en Vincent, die de poppen Dodo en
Kees tot leven brengen.
Advertentie
BLOEMEXDAAL TELEFOON 54855
Betsy, de chimpansee, die roem heeft ge
oogst als abstract schilderes, is overleden
in de ouderdom van negen jaar. Haar dood
is te wijten aan een ongeluk. Betsy brak
haar poot bij een botsing met een andere
chimpansee en kreeg een shock; haar hart
werd vergeefs gemasseerd. Tom, de andere
chimpansee die naam heeft gemaakt als
kunstenaar, stierf zaterdag, ook in de die
rentuin. Tom is jaren voor de televisie op
getreden als jazz-pianist. Hij was tien jaar.
Betsy heeft jaren geschilderd. Haar schil
derijen hebben de dierentuin in totaal 4500
dollar opgeleverd. Haar doeken zijn door
kunstliefhebbers gekocht tot uit Australië
toe. Betsy heeft haar roem te danken ge
had aan de directeur van de dierentuin,
Arthur Watson. Hij had het publiek ge
vraagd een van de doeken van Betsy te
vergelijken met een schilderij van schilder
De Kooning. Velen zeiden geen verschil te
zien.
De fiets heeft het in Duitsland nooit tot
het aanzien gebracht, dat zij bij ons be
zit. De gemiddelde Westduitser ging na
de oorlog meteen over van het wandelaar
schap naar de bromfiets, de motor of de
auto. Hij heeft daardoor in het verkeer
ook nooit de „eerbied" voor de fietser
welke deze, volgens vele Westduitse auto
mobilisten, in landen als Nederland,
Zwitserland en Denemarken geniet. Een
Westduitse journalist schreef onlangs, dat
die eerbied gelijk is aan de eerbied welke
men in India toont voor een heilige koe.
Maar de laatste tijd is er iets aan het
veranderen. De Westduitse fietsenindus-
trie verkoopt meer dan ooit fietsen. Jan
en alleman, arm en rijk, schaft zich te
genwoordig een rijwiel aan, omdat het zo
gezond is. Talrijke Westduitsers zijn er
van overtuigd, dat het zich laten vervoe
ren in auto. terein of bus slecht kan zijn
voor de gezondheid. Artsen, kranten en de
minister van Defensie Strauss zij allen
bevelen aan: „Ga fietsen". En de fietsen-
fabrieken kraaien victorie, nadat zij zo
veel slechte jaren achter de rug hebben.
Advertentie
Crackfree beter en goedkoper
Een nieuwe uitgave van DE LOF DER
ZOTHEID, het beroemde werk van de
humanist Desiderius Erasmus, door H. J.
Paris, Amsterdam,zal zeker haar weg
naar het publiek wel vinden. In een door
A. Jagtenberg typografisch verzorgde
vorm, zal men veel plezier beleven van de
vertaling van mr. A. Dirkzwager Czn. en
A. C. Nielson. De vertalers hebben ter ver
antwoording naast hun vertaling de oor
spronkelijke Latijnse t.ekst van het door
de tekeningen van Hans Holbein de jon
gere zo vermaarde Bazelse exemplaar van
1515 laten afdrukken. Aantrekkelijker
wordt het deel nog door de illustraties in
de marge gemaakt naar de originele van
Holbein. De nieuwe vertaling doet bijzon
der prettig aan, mede wellicht door het
standpunt van de vertalers, dat in hun
„Ter inleiding" tot uitdrukking komt:
„Overtuigd van de onnavolgbaarheid der
Latijnse uitdrukkingswijze, hebben wij, de
tekst zo nauwkeurig mogelijk volgend,
meer ce geest dan de letter pogen weer te
geven. Onze bewerking is dientengevolge
vertaling en tevens commentaar". Niet alle
latinisten zullen het hier mee eens zijn,
maar onze indruk is dat De lof der zot
heid er alleen leesbaarder door geworden
is en dat is ook in deze tijd nog van be
lang, want soms lijkt het of de absurdi
teiten nog niet geheel en al verdwenen zijn.
gemelde Ant. van der
Waart by deezen, dat zulks geheel bezyden
de Waarheyd is, en dat hy met zo goed
Succes verkoopt en hoopt te blyven ver-
koopen delicate Meer-Baars, die nergens
anders gevangen word, als in de bekende
Groote of Haerlemmer-Meer, en dus de
beroemste Soorten van Baars, die te be-
koomen zyn; hy presenteert zyn Dienst, en
zal by zyn gewoonte blyven van een yder
eerlyk en goed koop te bieden.
Crackfree beter en goedkoper
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO-
10.20 VARA 19.30 VPRO. 20.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgymn. 7.20
Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw
gezin, praatje. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10
Gram. (9.35—9.40 Waterstanden). VPRO: 10.00 Tij
delijk uitgeschakeld, lezing. 10.05 Morgenwijding.
VARA: 10.20 Op reis door de wereld, lezing. 10.30
Gevar. progr. 11.30 Pianorecital. 12.00 Hammond
orgel en zang. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33
Nieuwe gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Instr. kwintet.
13.40 Sportact. 14.10 Voor de jeugd. 14.45 Van de
wieg tot het graf. lezing. 15.00 Amateur-ork. 15.25
Indrukken van een reis door China, lezing. 15.40
Utrechts Stedel. Ork. 16.40 Boekbespr. 17.00 Jazz-
muz. 17.30 Act. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Piano
spel. 18.30 Muziekkiosk. 19.00 Artistieke staalkaart.
VPRO: 19.30 Passepartout, praatje. 19.40 Christus,
zijn leerlingen "en de mensen, lezing. 19.50 Deze
week. praatje VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar.
progr. 21.15 Wie is het?, quiz. 21.40 Reis op de
plaats, hoorsp. 22.10 Opgezocht en afgestoft, oude
gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Soc. comm. 22.55 Lichte
muziek. 23.25 Dansmuziek. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
vrouw 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Franse chan
sons. 10.30 Licht progr. 11.00 Voor de zieken. 11.45
Gram. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Lichte
muziek. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram.
12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar geleden,
praatje. 13.20 Nieuwe gram. 13.30 Lichte muziek.
13.50 Voor de jeugd. 14.00 Gram. 14.20 Kunstkron.
14.50 Metropole-orkest en solist. 15.15 Franse les.
15.30 Voor de jeugd. 16.00 De schoonheid van het
Gregoriaans. 16.30 Lichte muz. 16.50 Sportrubr.
17.00 Voor de jeugd. 18.00 Lichte muz. 18.15 Jour
nalistiek weekoverz. 18.25 Oude gram. 18.45 Vra-
genbeant. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memo-
iandum. 19.30 Filharm.orkest, koor. sol. en orgel.
20.20 Lichtbaken, lezing. 20.30 Onthulling SUS-
krant. 21.10 De knipperbol, polit. praatje. 2120
Gevar. progr. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40
Voor de jeugd. 23.5524.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Lichte muziek. 12.30 Weerber. 12.35 Praatje.
12.45 Lichte muz. 13.00 Nieuws. 13.15 Muz. kalei-
doscoop. 14.30 Journ. 15.00 Accordeonrecital. 15.15
Volksmuz. 15.45 Recital (verv.). 16.00 Lichte muz.
17.00 Nieuws. 17.10 Dagklapper en lit. kal. 17.20
Liturgische gezangen. 17.30 Lichte muz. 17.45 En
gelse les. 18.00 Orgelrecital. 18.30 Voor de solda
ten 19.00 Nieuws. 19.40 Lichte muz. 20.00 Orkest-
conc. 21.00 Engels bioscooporgel. 21.15 Amus.muz.
2200 Nieuws. 22.15 Verzoekprogr. 23.00 Nieuws.
23.05—24.00 Gram.
VOOR ZATERDAG
KRO: 17 00—17.40 Voor de kinderen. NTS: 20.00
Journ. en weeroverz. KRO: 20.20 Jazzmuz. 20.40
Les Pantomimes de Gilles Ségal. 21.00 Internat,
showprogramma. 21.45 Film.
Advertentie
Crackfree beter en goedkoper
5859. De schildivacht maakte terstond alarm.
De draak komt daargindsDe draak, ik zie 'm duidelijk, hij komt recht hier op af!
Nu keken ook anderen, en jaze zagen allen het monster, dat recht op de stad af
kwam. Onmiddellijk was de hele stad in rep en roer, tamboers roffelden op hun trom,
alles holde angstig door elkaar.
De draak! klonk het geschreeuw door de smalle straten. De draak komt!!!
Ja, 't was dan ook geen geruststellend gezicht, dat grote monster, waar de boeren al
voor gevlucht waren, zo recht naar de stad te zien komen
47)
David wendde zich naar Julie. Zijn magere gezicht
had een zeer ernstige uitdrukking. Hij sprak, alsof hij
zich uitsluitend tot haar richtte.
Ik meende mij te herinneren, zei hij, dat ik
ergens gehoord had, dat de farm van Timball aan Rob
en zijn nicht was nagelaten. Ik sprak er met Burgoyne
over en hij had er ook wel eens over horen spreken.
Wij kwamen tot de ontdekking, dat wat er ook gebeurd
mocht zijn, Isabelle van niets wist en schijnbaar Rob
evenmin.
Hij wist er stellig niets van, viel Julie hem in de
rede.
Burgoyne trachtte een en ander over dat testa
ment te weten te komen, maar Springall was dood. Het
testament was natuurlijk ingeschreven, maar niemand
kon er achter komen, wat er met het geld gebeurd was.
dat nagelaten was. Wij wilden de executeur spreken
en adverteerden om hem. Nu moeten we met de zaak
verder gaan.
Weet Isabelle dit? vroeg Julie.
David schudde het hoofd.
Ik moet er heen, zei Julie zacht dat is niet meer
dan billijk. En wel speciaal, omdat jij David, degeen
bent. die dit alles ontdekt heeft. Ik moet er heen en
Rob zo mogelijk helpen.
Julie, zei David, de reden waarom ik mij zo on
gerust maakte over Isabelle, toen jij eenmaal op de
farm was gekomen, was dat ik bang was, dat indien me
vrouw Timball er niet in zou slagen jou te bewegen je
verloving met Rob te verbreken, zij wel eens zo ver zou
kunnen gaan te trachten zich van Isabelle te ontdoen.
Maar om zich van Isabelle te ontdoen, zou ze haar moe
ten vermoorden. En moord door vergiftiging op een af
gelegen farm is niet zo erg moeilijk.
O, zei Julie, dat kun je toch niet menen! Waar
om.. waarom zei je dan niets?
Dat was heel moeilijk, zei David, en bovendien
was jij op Rob verliefd. Ik kwam tot de conclusie, da'
het enige, wat ik doen kon, was in de buurt te blijven
Mevrouw Timball zal wel begrepen hebben, dat ik iets
vermoedde. Dat was natuurlijk ook de reden, dat zij die
rel opzette en mij verbood op de farm te komen.
Maar, zei Julie, jij was in gevaar. Als jij daar niet
bént, is er alle kans, dat mevrouw Timball meent, dat
je verloving verbroken is. In dat geval en als Rob met
Isabelle zou trouwen, bestaat er een mogelijkheid dat
de kwestie van het geld vergeten wordt. Isabelle zal de
volgende maand meerderjarig worden. Wentworth
houdt intussen een oogje in het zeil.
Maar wat ga je nu doen? vroeg Julie.
Zodra de regen vermindert, zei David, gaan
Linton en ik en de politie naar de Timballs.
Julie liep op David toe en bleef vóór hem staan.
Hoor eens, zei zij, Isabelle behoort van alles op
de hoogte te worden gesteld vóór jullie ook maar iets
doen. De wet kan me niets schelen. Ik ben er zeker
van, dat Rob hier niets van weet. Het helpt niemand als
mevrouw Timball de gevangenis ingaat. Rob is erg op
Isabelle gesteld en als ik mijn verloving verbreek, zou
hij misschien., zou hij misschien op Isabelle verliefd
kunnen worden. Als ik aan de verloving dadelijk een eind
maak, David, wil je dan de politie nog niet meenemen
daarheen?
Het spijt me, zei David, maar.nou ja, ik ge
loof niet, dat Rob zó wispelturig is. En al zou hij dat
wel zijn, dan moet die geldkwestie toch geregeld wor
den en er voor Isabelle enige zekerheid worden gescha
pen.
De tranen sprongen Julie in de ogen. Maar het is
voor Rob verschrikkelijk, David, en het is niet zijn
schuld. Kun je nog niet even wachten? Kun je het niet
op de een of andere manier voor elkaar krijgen?
Ik zal het allemaal nog eens overdenken, zei David.
Plotseling lachte Julie. Weet je, zei ze een beetje
onbezonnen, ik kon maar nooit begrijpen, waarom jij
altijd naar Isabelle toe wilde. Het leek mij zo vreemd.,
ik bedoel
Zij zweeg plotseling en werd vuurrood. David keek
haar met ongeloof en verbazing aan; een blik, die zijn
grijze ogen een merkwaardige jeugdige uitdrukking
gaf.
Julie, zei mevrouw Ferndale, ik zou erg graag
nog een kopjethee willen hebben.
EENENTWINTIGSTE HOOFDSTUK
De regen had zijn gewone verloop. Gedurende vier
iagen kwam het water met bakken omlaag, maar op
ie vijfde dag brak de zon door en in een oogwenk sprong
iveral het gras uit de grond en was het veld bedekt
net lelies.
John Ferndale ging er op uit om te zien hoe de paden
>r af gekomen waren en of er hier en daar ook stukken
varen weggespoeld. Hij hield van die heldere dagen in
iet regenseizoen en bleef dan uren weg
Ann was zo rusteloos als een jong veulen en dwaalde
n gedachten en met een geheimzinnige glimlach op
ïaar gezicht over de plaats. Zij dacht dat Richard Bur
goyne wel weer zou komen opdagen, zodra de rivieren
enoeg gedaald zouden zijn en hij er over kon.
David Baxter kwam van zijn eigen op een paar mijl
fstand gelegen farm naar de Ferndales. Hij was de
:nige in het hele huis met wie Julie over mevrouw
?erndale kon praten. En hij was rustig en geheel an
ders dan vroeger. Het leek wel, of zij, zodra zij een on
derwerp van gemeenschappelijke interesse konden
vinden, minder met elkaar in botsing kwamen.
Mevrouw Ferndale was naar buiten op de veranda
gebracht en lag daar tevreden in een lage stoel.
Julie, zei zij, jij en David moeten de zaak in han
den houden. Ik moet nog beslissen of ik die operatie zal
ondergaan, waar de dokter over spreekt en zo lang zijn
jij en David de enigen, die er iets van weten. Ik wil de
anderen niet verschrikken,- voor het nodig isZij
zweeg een ogenblik. Toen knipperde zij even met de
ogen en ging voort: En jij zult het allemaal op je
schouders krijgen. John en Ann zullen in hun angst heel
moeilijk te hanteren zijn en Davidoch, David zal niet
veel geduld met hen hebben.
En wanneer zult u tot een besluit komen? vroeg
Julie.
Zij stond op de oudere vrouw neer te kijken. Haar
zachte jeugdige gezichtje was kalm en had een nieuwe
uitdrukking van kracht gekregen. Zij glimlachte flauw
tjes en zich toen plotseling vooroverbuigend, kuste zij
mevrouw Ferndale.
Ik zal u helpen zolang als u mij hebben wilt, fluis
terde zij.
Mevrouw Ferndale lachte. Dat zou dan voor altijd
zijn, zei ze. Neen, dat kan ik niet verlangen. Rob' is
er ook nog, veronderstel ik?
Julie richtte zich op en fronste nadenkend de wenk
brauwen.
Ja, zei ze een beetje verward, Rob is er ook nog.
Maar weet u, het is heel. eigenaardig, maar ik heb in
de laatste paar dagen zelfs helemaal niet aan hem ge
dacht. En nu ik wel aan hem denk, heb ik het misschien
vreemde idee, dat hij zich evenmin druk maakt over
mij.
Luister nou eens, zei mevrouw Ferndale, is dat
David, die de oprijlaan komt oprijden op dat geweldige
paard van hem?
Ja, zei Julie, bij de ingang van de veranda staande,
en hij rijdt de laan aardig kapot. Paardesporen als
berekuilen.
Zij wuifde tegen David. Deze liet zijn paard aan een
jongen over en kwam op haar toelopen.
Hoe is het met haar? vroeg hij.
Ik ben best, riep Alice Ferndale, dus zet maar
niet zo'n sanienzweerdersgezicht. Kom binnen, David.
Hij glimlachte vriendelijk tegen zijn zuster, toen hij
de veranda opkwam en toen hij zich tot Julie wendde,
scheen er iets van genegenheid in zijn ogen te blijven
hangen en op haar te worden overgeheveld.
De dokter is op weg hierheen, zei hij. De rivier
is doorwaadbaar en in ieder geval werkt de veerboot.
Ik heb John gesproken op weg hierheen -en hij zal een
span ossen sturen, voor het geval ze nodig mochten
zijn. Ik heb ook andere farmers langs de route ge
waarschuwd en ze zullen ossen gereed houden voor het
geval de auto ergens vastloopt.
Hij zal mij een aanstelster noemen, zei mevrouw
Ferndale met iets van haar oude opgewekte zorgeloos
heid.
Als hij je dat inderdaad noemt, zei David, krijgt
hij van mij het fijnste diner, dat er in Salisbury te
krijgen is en dan mag Julie ook meekomen... tenmin
ste als zij daar wat voor zou voelen.
(Wordt vervolgd)
Oprechte Dingsdagse Haerlemse Courant
den 19 February 1760
ADVERTENTIE: Alzo baatzuchtige Men-
schen verspreyden, dat
Ant. van der Waart, even
buyten Haerlem in de Kam
per-Laan woonende niet
meer als voorheen Haar-
lemmer-Meer-Baars zoude
verkoopen; zo adverteert
