Horen en zien
Misdaad om een
Ontroerend zingen van de
mezzo-sopraan Nan Merriman
Sneeuwfoto's bij avond met ieder toestel
f"Hoe is het ontstaan
Panda en de meester^diplomaat
Avonturen van een hond
ABDIJSIROOP
Ydo en de Draak
9
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Filmavond
De radio geeft donderdag
7 elevisie programma
Composities van Radings
oogsten Britse lof
Wereldpremière in Den
Haag van stuk van
Anouilh
Henri A rends weer terug voor N.Ph.O.
De negen muzen
'fe ll'-r
J-JÊ -
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
Dirigentenbenoeming over
enkele maanden
Dit woord:
PAPPENHEIMERS
WOENSDAG 17 FEBRUARI 1960
65. Nu hij drie keer achter elkaar ont
slag had gekregen, was er wel definitief
een einde gekomen aan Panda's diploma
tieke loopbaan. „Dit is het eerste baantje,
waarin ik gefaald heb," dacht hij bedrukt,
terwijl hij op zoek ging naar een afgedank
te auto. Maar toen hij zo'n auto had gevon
den, die door een of andere olie-sheik we
gens een klein mankement in de woestijn
was achtergelaten, keerde zijn öude opge
wektheid weer terug. Fluitend bracht hij
de wagen weer in orde. En toen hij even
daarna wegreed, was hij eigenlijk maar
blij, dat hij van dat lastige baantje af was.
„Ik zal nooit een goeie diplomaat wor
den," dacht hij, „maar ik heb ook hele
maal geen zin, om het te zijn!" Hij liet de
motor vrolijk snorren en met een flink
gangetje reed hij regelrecht naar huis.
Einde van dit verhaal.
De Zwitserse bijdrage aan de serie we
tenschappelijke curiositeiten was zeker
niet de minst boeiende in deze voortref
felijke reeks. De oorsprong van de mens
en de vondsten die daaromtrent kennis
verschaffen werden overzichtelijk in dit
filmpje benaderd, zodat ongetwijfeld veler
interesse in deze materie is gewekt of ver
groot.
Na een filmpje over de vogelwereld
achter het Andesgebergte, langs de 7000
km lange westkust van Zuid-Amerika,
werd de hoofdfilm vertoond „De gele bal
lon", een navrante film die velen 's nachts
nog wel door de dromen zal hebben ge
spookt
Beeldschermer
HILVERSUM L 402 m. 7.00 VARA. 750 VPRO.
8 00-24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Kookpraatje. 11.15 Gram. 12.00 Orgelspel en zang.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Lichte muziek.
12.50 Uit het bedrijfsleven, lezing. 13.00 Nieuws.
13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte muziek. 13 55
Beursber. 14.00 Clavecimbelspel. 14 20 Gram. 14.30
Voor de vrouw. 14.50 Gram. 15.05 Anna Karenina.
hoorsp. 175.45 Gram. 16.00 Van vier tot vijf. 17.00
Pianospel. 17.15 Voor de jeugd. 17.45 Dansmuziek.
18.00 Nieuws. 18.15 Lichte muziek. 18.30 Voor de
jeugd. 18.45 Sportpraatje. 1855 Gesproken brief.
19.00 Voor de kinderen. 19 05 Gevar. progr. 20.00
Nieuws. 20.05 Radio-kamerorkest en sol. 20.50 De
weg van de auto. klankb. 21.10 Gram. 21.30 Herfst
in Parijs, hoorspel. 2155 Gram. 22.20 Olympische
winterspelen 1960 te Squaw Valley. 22.30 Nieuws.
22.40 Journaal. 22.55 Sportact. 23.05 Nieuwe gram.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 KRO. 10.00 NVRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7 00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
Jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de huisvr.
9 40 Gram. NCRV: 10.00 Gram. 1050 Morgendienst.
KRO. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gewijde muziek.
12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Lichte muziek.
12.25 Voor de boeren. 12 35 Land- en tuinb.meded.
12.38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar
feleden, praatje. 13.20 Lichte muziek. 13.40 Idem.
rCRV: 14.00 Gram. 14.30 Avondrust, hoorsp. 15.00
Pianorecital. 15.30 Gram. 16.00 Verkenningen in
de Bijbel. 16.20 Kamermuz. 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Pianoduo. 18.15
Sportrubriek. 1850 Kerkkoor. 18.50 Sociaal pers
pectief. praatje. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10
Op de man af. praatje. 19.15 Gram. 19.30 Radio
krant. 19.50 Politiek praatje. 20.00 Gevar. progr.
22.15 Periodiekenparade. 22.25 Gram. 22.30 Nieuws.
22.40 Zaalsportuitslagen. 22 45 Avondoverdenking.
23.00 Orgelconc. 23.30 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gevar.
muziek. 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte
muz. 14.00 Schoolradio. 16.00 Koersen. 16.06 Fran
se les. 16.21 Muzikale lezing. 17 00 Nieuws. 17.10
Gram. 17.15 Voor de kinderen. 18.15 Gram. 18.20
Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws.
19.40 Gram. 19.50 Polit. praatje. 20.00 Vluchtmis
drijf. hoorspel. 21.30 Omr.ork. 22 00 Nieuws. 22.15
Radio-Universiteit. 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20 00 Journ. en weeroverz. VARA: 20.20
De wereld van vandaag, polit. praatje. 20.30 Zo
maar een dag in de Lente, comedie.
De violis{ Thomas Magyar, eerste con
certmeester van het Nederlands Kamer
orkest, en de pianist Paul Niessing hebben
te Londen een concert gegeven, dat zeer
goed door de critici ontvangen is. Zo
roemt de Daily Telegraph de grote, war
me toon en de subtiele nuances in frase
ring en dynamiek van Magyar en wijdt
het blad vele lovende woorden aan Nies-
sings spel. Bijzondere waardering koes
terden de recensenten voor de uitvoering
van Badings eerste sonate, wiens concert
voor twee violen kort tevoren zijn eerste
uitvoering in Engeland had beleefd.
De eerste uitvoering die in Engeland is
gegeven van Henk Badings' Concert voor
twee violen en orkest is door de Londen-
se muziekcritici als een muzikale gebeur
tenis van betekenis begroet. Het werk is
vorige week woensdag door het Symfonie
orkest van de B.B.C., onder leiding van
Rudolf Schwarz uitgevoerd. „The Times"
die schreef dat Badings' naam voldoende
bekend is in Groot-Brittannië om eerbied
af te dwingen, zei dat dit pas zes jaar oude
dubbelconcert „aantrekkelijk en inhouds
vol was". „The News Chronicle" schreef
dat de Royal Philharmonic Society, die
het concert georganiseerd had, Groot-Brit
tannië een dienst had bewezen door het
concert onder de aandacht van het Britse
publiek te brengen.
Eind april gaat van de produktieve Pa-
rijse toneelschrijver Jean Anouilh diens
stuk „La Foire d'Empoigne" in wereld
première bij de Haagse Comedie. Mogelijk
zal Anouilh de eerste voorstelling in de
Haagse Koninklijke Schouwburg bijwo
nen. „La Foire d'Empoigne" gaat over de
de jeugd van Napoleon.
WEDEROM WERD een abonnements
uitvoering van het Noordhollands Philhar-
monisch Orkest beëindigd op een wijze die
alle aanwezigen tot groot enthousiasme
gebracht heeft. Het gold ditmaal het op
treden van de Amerikaanse mezzo-sopraan
Nan Merriman, wier voordracht van de
„Lieder eines fahrenden Gesellen" van
Mahler bij velen nog lang na het verlaten
van de concertzaal zal hebben nageklon
ken. Deze cyclus van vier liederen gaat in
het oeuvre van de componist vooraf aan
zijn tien symfonieën en men vindt er
eigenlijk reeds alle motieven in aange
duid die hem gedurende zijn verdere leven
zouden bezighouden: die hunkerende toon
van een wat treurig kind dat men zijn
speelgoed heeft afgenomen (in dit geval
gaat het om een vriendinnetje) en die zich
dan toch weer op een melancholieke ma
nier gelukkig voelt tussen bloemen, vogels
en zonneschijn.
Soms neemt de muziek, met de woorden
mee, een dramatische wending, het koper
van de trompetten rijt de idyllische on
bezorgde melodieën open: het beeld van
een gloeiend mes verschijnt en vol zelf
medelijden stelt de jongen zich voor dat
hij dood is. Maar in plaats daarvan trekt
hij er alleen op uit en slaapt in onder de
bloesemsneeuw van een lindeboom.
Met een stem die zij in alle registers
de voorgeschreven omvang is zeer groot,
bijna twee octaven ongewoon expressief
wist aan te wenden, heeft de zangeres deze
intieme, schrijnende tafrelen voorgedragen
op onovertrefbare wijze. De donkere klaag
toon van het „Wein' um meinen Schatz" in
het eerste lied trof zij even indringend als
de juichende roep (wird's nicht eine schone
Welt?) in het tweede, de bitterheid van het
derde lied en het bedroefd-verrukte van
het langzame slot.
Tevoren had zij reeds groot succes be
haald met twee aria's van Mozart, respec
tievelijk uit „Le nozze di Figaro" en uit
„Cosi fan tutte". Ook hier moest men de
buitengewone natuurlijkheid bewonderen
waarmee zij over haar vocale middelen
beschikte. Het nadrukkelijk applaus noop
te haar de tweede aria te herhalen.
Voorts zag men Henri Arends weer terug
voor het orkest waar men hem bijna twee
maanden gemist had, in welke periode hij
gastdirecties vervulde in Portugal en
Zwitserland. Men hoorde hem met genoe
gen aan het werk in de „Praagse" sym
fonie van Mozart, K.V. 504. Het orkest
musiceerde onder zijn handen soepel en
met doorzichtige klank. De uitvoering had
stijl en cachet.
De „Siegfried Idyll" van Wagner waar
mee de tweede helft van het .programma
gespeeld werd klonk, zo leek me, iets te
voorzichtig, met te weinig welving en ron
ding in de klank, hoewel de opbouw van
de climax zijn effect niet miste. Maar mis
schien is het ook wel een beetje een lang
dradig stuk dat alleen in de uitvoering van
een groter orkest met méér strijkers de
glans en weelde kan krijgen die Wagner
behoeft.
Laat ik hier nog aan toevoegen dat het
orkest in de begeleiding van Mahler's lie
deren bijzonder op dreef was en met grote
concentratie gemusiceerd heeft, kennelijk
mede geïnspireerd door de voortreffelijke
soliste. In het uitgebreide naspel van het
derde lied bijvoorbeeld werd de spanning
prachtig volgehouden en vond een sfeer
volle overgang plaats naar het slot.
Sas Bunge
Bekoring van het kleine. In de zalen
van het Koninklijk Oudheidkundig Ge
nootschap in het Rijksmuseum te Amster
dam wordt tot en met 31 maart de tentoon
stelling Bekoring van het kleine gehouden.
Deze expositie bevat een serie tekeningen
en aquarellen
Zelfs de meest verstokte cynicus die in de stad op die „sneeuw-
rommel" moppert, komt buiten onder de indruk van de ver
stilde schoonheid van het witte landschap. Ook in de stad kan
sneeuw mooi zijn, al maakt de pekelwagen gauw een eind aan
de ongerepte sneeuwlaag. Verwoede amateurfotografen gaan
daarom bij voorkeur 's avonds met hun camera de sneeuw op
zoeken. Een eenvoudig statief op een ander middel om de camera
een kort poosje roerloos te houden, zijn voldoende om met
letterlijk elke camera avondfoto's te maken.
Heeft uw toestel de mogelijkheid tot aansluiting van een
draadontspanner, gebruik die dan. De mogelijke trilling, ver
oorzaakt door de handbeweging aan de sluiter, wordt er door
uitgeschakeld. Goed ingepakt er op uit, komen we beslist met
een rijke buit aan sfeervolle foto's thuis.
We zoeken een plekje op waar een aantal (of desnoods maar
één) lantaarn voor wat licht zorgt. Bij voorkeur natuurlijk een
sfeervol plekje, een brug, een typisch straathoekje enz. Ove
rigens zult u met sneeuw weinig moeite hebben om echt schil-
derachtigehoekjes te vinden.
Met zwart-wit films en kleurennegatieffilms (gaat ook best!)
hebben we een ruime veiligheidsmarge in de belichtingstijd. Bij
het licht van één straatlantaarn en bij een film van 17c Din
moeten wij, bij een afstand van 10 meter en een diafragma van
f: 11, ongeveer 1 a 2 minuten belichten. U zet het toestel dus op
B (tijd) en natuurlijk op statief of anders op een muurtje, nu
de sluiter open, dan belichten we kalm, op ons horloge contro
lerend hoe lang.
Loopt er iemand langs de lens, dan houden we even de hand
voor de geopende lens, dus niet dicht doen, ter voorkoming van
extra trilling. Auto's geven door hun snelheid nagenoeg geen
indruk op het negatief, wel hun koplampen die een verlicht
spoor trekken, dit stoort echter niet op de uiteindelijke foto
Bij het maken van dia's moet wat secuurder belicht worden,
doch ook hier komt u vermoedelijk wel uit met bovenstaande
gegevens. Maak dit soort foto's niet als er een sneeuwjacht
woedt, de langstrekkende vlokken geven een soort vervaging
aan het beeld. Bij een kalme sneeuwbui kan het wel, mits u
maar zorgt dat de lens droog blijft. Een stukje plastic over het
toestel of een paraplu en een zonnekap op de lens geven echter
een afdoende bescherming.
Naklank. Hitler's favoriete muziek
stuk, de „Badenweiler Mars", is momen
teel een tophit in West-Duitsland. De plaat
is in vrijwel alle muziekautomaten en be
hoort tot de meest gekozen nummers. Het
is een mars in de beste Duitse tradities
met veel tromgeroffel en paukenslagen. Op
uitvoeringen waar Hitier aanwezig was,
werd de „Badenweiler Mars" bijna altijd
gespeeld.
George Robert. Tot rijksgecommitteerde
bij de in 1960 te houden eindexamens aan
de van rijkswege erkende instellingen voor
muziekonderwijs zijn twaalf musici be
noemd, onder wie de Haarlemmer George
Robert. De overige benoemden zijn dr. J.
Daniskas, Willem Andriessen, André Jur-
res, dr. Walther Boer, A. Crolla, H. Ge-
raedts, Frans van Amelsvoort, Eduard
Flipse, Hein Jordans, Paul Hupperts en
André Rieu.
Sonningprijs. Aan de Britse filosoof
Bertrand Russell is de Sonningprijs 1960
toegekend. Deze prijs, die een waarde heeft
van 100.000 Deense kronen, is enige jaren
geleden ingesteld door de Deense journa
list Sonning ter beloning van verdiensten
voor de Europese beschaving. Bij de eer
ste toekenning, in 1959, ging de prijs naar
dl-. Albêft'Sèhweitzer.
Advertentie
Abdijsiroop (Akker-Siroop)
bij het eerste kuchje en u
verjaagt die gevaarlijke ziekte
kiemen. De 23 genezende be
standdelen geven hoest geen
schijn van kans
Nederlands danstheater. Naar wij ver
nemen, zou de directie van het „Neder
lands Danstheater" de van het „Neder
lands Ballet" afgescheiden groep voor
nemens zijn voor enkele jaren van de ge
meente Den Haag de „Boterwaag", het aan
de Prinsegracht gelegen gebouw, te huren
voor zover het het gedeelte betreft, dat
thans nog door het Oranje-Nassau Museum
in beslag wordt genomen. De ter beschik
king komende ruimten zullen dan door het
Nederlands Danstheater als dansstudio in
gebruik worden genomen. Zoals bekend,
zullen de bezittingen van het Oranje-
Nassau Museum per 1 april naar het Prin
senhof in Delft worden overgebracht.
/A s n i\
_*L-,wrw
S| \J^]/
J A [o/
ét
6667. Ydo en de draak waren nu zo dicht bij de stad gekomen, dat hij de gezichten
van de soldaten al duidelijk kon zien. Misschien konden ze hem nu verstaan, dacht hij.
Niet schieten, asjeblieft.' riep hij luidkeels. Deze draak is zo tam als 'n hond, hij zal
niemand kwaad doen!
Verbaasd keken de wachters naar de jongen, die zomaar op de nek van het monster
zat en 't als rijdier gebruikte, alsof 't een paard was. Ze hoorden, wat hij riep, maar
ze konden hem nauwelijks gelovenWie had nu ooit van 'n tamme draak gehoord!
Daarom bleven ze waakzaam en hielden zich gereed om 't monster aan te vallen...
51)
DRIEëNTWINTIGSTE HOOFDSTUK
Rob wist eigenlijk zelf niet waarom hij erop aange
drongen had, dat Burgoyne die nacht zou blijven loge
ren. Voor de eerste keer van -zijn leven ontdekte hij dat
hij bang was. bang voor iets, waaromtrent hij zelf geen
uitleg zou kunnen geven Hij voelde, dat hij niet de
avond alleen met zijn moeder zou kunnen doorbrengen
en dat het ook niet verstandig zou zijn veel in het ge
zelschap van Isabelle te zijn. Bovendien voelde hij, dat
de tijd gekomen was om de zaken eens met zijn moeder
uit te praten, en te vertellen van de koeien, die hij ver
kocht had.
Toen Burgoyne de volgende morgen op het punt stond
te vertrekken, zei Rob tegen hem: Hoor eens, ik ge
loof, dat ik moeder maar eens over de verschillende
dingen zal inlichten.
Burgoyne knikte. Dat is wel het beste, wat je doen
kunt, zei hij.
Verder, zo ging Rob voort, maak ik me on
gerust over Isabelle.
Je bent de enige niet, zei Burgoyne kortaf.
Hij zat al te paard en keek Rob niet aan, maar staar
de recht voor zich uit
Wat bedoel je? vroeg Rob.
Burgoyne haalde de schouders op. Wat bedoel jij?
zei hij toen
Nou, als ik ga trouwen, wat moet er dan met haar
gebeuren. Het is heel moeilijk, Burgoyne, met moeder.
De hele situatie is moeilijk.
Gedurende enige ogenblikken bleef Burgoyne zwij
gen. Hij voelde zich niet op zijn gemak. Het was wel
erg ongelukkig, dacht hij, dat mevrouw Ferndale juist
nu naar het ziekenhuis had moeten gaan, aangezien uit
de aard der zaak Baxter met haar mee was gegaan
naar Salisbury. Dat betekende immers, dat die Bar
ney L.inton-affaire nog altijd onbeslist was. Wentworth
had van Baxter nog niets gehoord.
Rob onderbrak zijn gedachten.
Vertel mij eens.wat doet Julie op het ogenblik?
O! zei Burgoyne, die is voor een paar dagen
naar Salisbury. Een zekere Smithers doet met zijn
vrouw momenteel het huishouden bij de Ferndales.
Ik zou haar graag eens willen spreken, zei Rob
nadenkend..
Burgoyne keek hem scherp aan.
Neem een goede raad van mij aan, zei hij, en
zorg, dat alles in het reine is, voor je haar spreekt. Er
valt een hoop te regelen, waar je nooit eerder aan ge
dacht hebt. Je moeder en Isabelle bij voorbeeld. Rob,
heb je ooit het testament van je vader gezien?
Robs hoofd ging met een ruk omhoog.
Neen, zei hij, waarom? Dacht je soms. dat ik eer
der aanspraak op mijn geld zou kunnen maken, dan mij
gezegd is?
Neen, dat denk ik niet, zei Burgoyne. Maar her
inner jij je een man, die Linton heette, of was je toen
nog te jong?
Ik herinner me hem wel, zei Rob kortaf.
Burgoyne gaf daar geen antwoord op. Hij vroeg zich
met een zekere ongerustheid af, hoe Rob zich in een
crisis zou gedragen en wenste dat hij zich niet tot een
volkomen zwijgen had verplicht, totdat Linton bij de
Timballs zou kunnen komen en de gehele zaak uitge
praat zou kunnen worden. Hij had nu het idee, dat de
zaken er niet erg prettig voor stonden en mevrouw Tim-
ball vrijwel wanhopig was.
Waar ga je nu heen? zei Rob, naar huis, of
naar Kantani?
Burgoyne nam plotseling het besluit, dat hij naar
Kantani zou gaan en daar een trein naar Salisbury zou
nemen. Hij zou dan Baxter even opzoeken en er bij hem
op aandringen die Linton-affaire maar af te wikkelen.
Het zou alles ellendig genoeg zijn en in ieder geval een
schok betekenen voor deze jongeman, en een heel le
lijke zaak, als de politie zich er mee ging bemoeien.
Ik ga naar Kantani, zei hij, en dan waarschijn
lijk nog even door naar Salisbury.
Rob kreeg een kleur en voelde in zijn zak.
Als je Julie ziet, zei hij, wil je haar dan deze
brief geven?
Goed, zei Burgoyne.
Hij zette zijn paard aan en reed weg. Rob keek hem
na en liep toen, zich omkerend, snel naar zijn eigen hut.
Het was zijn bedoeling een hoed te halen en naar het an
dere einde van de boerderij te gaan, waar een riviertje
moeilijkheden veroorzaakte. Isabelle was er al vroe
ger heengegaan.
Toen hij de woonhut passeerde, riep zijn moeder hem
echter. Zij zat aan de tafel met enige kasboeken voor
zich. Het vage groene licht raakte even aan haar holle
wangen en deed de diep in hun kassen liggende ogen
er uitzien als duistere poelen.
Ik moet met je praten, zei ze kortaf.
Kan dat niet later? zei Rob. Ik wilde even naar
de verst afgelegen drift. Isabelle is daar al en zal wel
hulp nodig hebben.
Zijn moeder deed hem verbaasd en ontsteld opkij
ken door een nerveus gelach.
Laat ze daar maar mee doorgaan, zei ze. Laat
ze daar maar mee doorgaan! Dat is wel zeer passend.
Ik begrijp niet, wat u bedoelt, zei Rob.
Dat zal ik je uitleggen, zei mevrouw Timball. Het
is beter, dat je het van mij hoort dan van buitenstaan
ders. En er zijn momenteel heel wat mensen, die menen,
dat mijn zaken de hunne zijn.
Hij ging tegenover haar zitten. Het gezicht van zijn
moeder werd nog strakker en haar mond vertrok even.
Na een lang zwiigen zei zij: Rob, hoeveel koeien
heb je de laatste tijd verkocht?
Hij kreeg een kleur als vuur.
U zult me niet geloven, zei hij, maar ik had
u daarover alles willen vertellen.
Dat komt er niet erg op aan, zei ze met een zuur
glimlachje, want het zijn toch Isabelles koeien.
Hij was een ogenblik stil van verbazing en keek zijn
moeder aan, of zij krankzinnig geworden was.
Wat bedoelt u? schreeuwde hij bijna, terwijl hij zijn
handen op de tafel in elkaar kneep.
Precies wat ik zei. Alles zal aan Isabelle toebe
horen, tenzij jij je gezonde verstand terug krijgt en
je verloving met Julie verbreekt.
Bedoelt u, vroeg hij, dat als ik niet doe, wat u
wenst, u alles aan Isabelle kunt nalaten in plaats van
aan mij?
Mevrouw Timball liet een korte droge snik horen.
O, neen, zei ze, zo eenvoudig is het helemaal niet.
Ze zat strak rechtop met de handen in de schoot.
Je kunt het beter weten, zei ze langzaam voor
Baxter mij naar de gevangenis zendtEn dat is
toch zijn plan.
Je vader liet de helft van de boerderij en van het geld
aan Isabelle na. Zij moet haar deel van het geld hebben
als zij meerderjarig is en de helft van de farm bij mijn
dood. Zie je, zij heeft daar werkelijk aanspraak op, om
dat haar vader, dus jouw oom, jouw vader geld heeft ge
leend om mee te beginnen.
Maar ik zie niet, zei Rob, alsof hij op de tast zijn
weg moest voelen, wat Baxter er mee te maken
heeft.
Zijn oude diepgewortelde jaloezie tegenover David
kwam weer als een giftige slang in zijn brein opzetten.
Mevrouw Timball haalde haar magere schouders op.
Baxter? Hij weet er van, denk ik. Hij meent, dat
ik Isabelle slecht behandeld heb. En en hier flikkerde
een ogenblik haar ogen ik denk dat hij het jou onmoge
lijk wil maken met Julie te trouwen.
Dat maakt voor mij geen verschil, zei Rob.
Isabelle kan haar helft krijgen. Julie en ik zullen
het wel klaar spelen.
Hij vond het in de hut snikheet. Het zweet stond hem
op het voorhoofd en zijn moeder keek hem met een sar
castische blik aan.
Jouw helft, zei ze tenslotte. Het zal allemaal van
haar zijn. Haar deel van het geld is namelijk jaren gele
den al uitgegeven.
Maarbegon hij.
Ja, viel zij hem koud in de rede geen van ons
beiden gedraagt zich erg eervol. Jij steelt koeien en ik
steel geld.
Rob stond wankelen op.
Dat is niet helemaal hetzelfde, mompelde hij.
Het is niet hetzelfde, moeder. Ik heb altijd gedacht
dat de koeien van mij waren, maarmaar dat geld
was nooit van u!
(Wordt vervolgd)
(Van onze Amsterdamse redacteur)
„Er is geen sprake van, dat er reeds een
of twee vaste dirigenten van het Concert
gebouw Orkest zijn benoemd. Het is even
min zo, dat die benoemingen binnenkort
te verwachten zijn. De beslissing zal pas
over enige maanden worden genomen",
aldus verklaarde mr. H. J. Waage, zake
lijk leider van de Nederlandse Orkest
Stichting tot Beheer van het Concertge
bouworkest ons vanmorgen naar aanlei
ding van hardnekkige geruchten, die in
de wandelgangen van het Concertgebouw
en zelfs ver daarbuiten circuleren.
Volgens deze geruchten zouden Eugen
Jochum en Bernard Haitink als vaste di
rigenten zijn aangewezen. Men heeft dit
kennelijk afgeleid uit het feit, dat Jochum
zowel als Haitink de Amerikaanse tour
nee van het Concertgebouworkest in 1961
zullen leiden. Bovendien zouden beiden
doende zijn zich los te maken van respec
tievelijk de Beierse Radio en het Radio
Philharmonisch Orkest.
Enige tijd geleden heeft het stichtings
bestuur echter meegedeeld, dat de opvol
ging van Van Beinum pas over geruime
tijd zou worden geregeld en daarmee be
doelde men na de Amerikaanse tournee.
Uit de uitlating, die mr. Waage ons thans
deed mogen wij afleiden, dat de benoemin
gen reeds vóór deze tournee hun beslag
zullen krijgen.
Het woord Pappenheimers komt in
het Nederlands alleen voor in de zegs
wijze: zijn Pappenheimers kennen,
waarmede men bedoelt: het karakter,
de aard kennen van de mensen met wie
men te maken heeft en dat met de
bijgedachte: zij zullen hun leider niet
teleurstellen. De uitdrukking is ont
leend aan Schillers toneelwerk in drie
delen Wallenstein. In het laatste deel,
Wallensteins Tod, verklaren de kuras
siers uit het regiment van Graaf Pap-
penheim, dat zij hem, Wallenstein, on
danks de tegen hem ingebrachte be
schuldiging van landverraad, trouw
zullen blijven. Wallenstein antwoordt:
„Daran erkenn' ich meine Pappen
heimer".
