Horen en zien
Fantoom in de bar
PANDA EN DE TROETELTROEP
Têjniw
mm
Bach's Johannes Passion door de
Heemsteedse C.O.V.
AVONTUREN VAN EEN HOND
GR1EP-GR5EP-GR1EP
3 AKKERTJES
YDO EN DE DRAAK
NAAIMACHINES
VRIJDAG 4 MAART I960
11
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Weer Oscar
De radio geelt zaterdag
T elevisieprogramma
Mgr. Huibers spreekt
over nieuwe kardinaal
Jury voor Internationaal
Beiaardconcours
Verongelukte politieman
schoot uit wanhoop
HELPEN DIREKT
Meeste mensen in Westen
sterven aan hartkwalen
Schandaal bij Rode Kruis-
instelling te Wenen
DOOR
WILLIAM
IRISH
tSLit öf forlfiiFn fij&
14. „Je moet zorgen, dat we niet meer
stelen", zei de troetel-tweeling. „Want als
we gestolen hebben, krijgen we berouw en
als we berouw krijgen, worden we kwaad
en als we kwaad worden, gaan we de an
dere troetels plagen". En met deze woor
den liepen zij boos naar de deur. „Nee!
Nee!" riep Panda, uit bed springend,
„niet de andere troetels plagen!" Er is hier
al herrie genoeg!" Hij wilde ze nalopen,
om. hen van dit boze voornemen af te
brengen, toen opeens de telefoon driftig be
gon te rinkelen. „Wie kan dat nu weer
zijn?" dacht Panda, terwijl hij bedrukt de
telefoon van de haak nam „Hallo!" klonk
het van de andere kant. „U spreekt met
uw buurman. Weet u dat..." De rest
van de woorden werd overstemd door een
donderend gekraak, toen de top van een
vallende boom het. raam. versplinterde en
naar binnen drong. Het duurde even, voor
Panda zich van deze nieuwe schrik had
hersteld. De telefoon in zijn hand schet
terde nijdig. Werktuiglijk bracht hij hem
naar zijn oor. „W-at zei u, buurman?"
stamelde hij. „Ik vroeg, of u wist, dat er
iemand bezig was in uw tuin bomen te
hakken?!" schreeuwde b uurmans over
spannen stem. ,.J-ja, buurman", ant
woordde Panda zwakjes, „ikik heb
het gemerkt!"
Voor de derde maal hebben wij donder
dagavond „Oscar" gezien, het blijspel van
Claude Magnier, dat heel lang repertoir
gehouden heeft bij de Nederlandse Come-
die. Wij herinneren ons nog als de dag van
gisteren de première in Amsterdam. Voor
een soort ouverture van de t.v.-vertoning
van donderdagavond zorgde Thijs Cha-
novski, toen hij een fragment liet spelen
in de serie „Van A tot Z" en wel bij de
letter K (o van Dijk). Zag de A.V.R.O. er
toen meteen brood in? In elk geval kreeg
Ton Lensink. de gelegenheid het stuk nu
op t.v. maat gesneden aan de kijkers te
presenteren en weer waren wij present om
de spraakwaterval over ons heen te laten
gaan, welke bij monde van Guus Oster de
kracht opwekt voor een hele serie verwik
kelingen van bijzonder komische aard. Bij
zo'n stuk moet men niet denken. De auteur
is een goochelaar. Hij tovert steeds nieuwe
konijnen uit zijn hoge hoed tot onze oren
ervan klapperen. Wel: de hoed van Claude
Magnier was tot de rand gevuld. Hij eta
leerde alle kluchtspel-effecten, die hij
maar kon bedenken of oppoetsen en hij liet
het aan de regie en de acteurs om er nog
de nodige aan toe te voegen.
Toch, zo herinneren wij ons, voldeed ons
deze komedie op de planken beter. Niet
alleen zit er dan meer contrast in. maar de
groteske stijl, waarin zo'n klucht wordt
gespeeld, vraagt om veel ruimte. Op het
beeldscherm ketst ze soms af, men wordt
overrompeld door het tempo, dat een
sterke beeldvoering vraagt wil het niet
onoverzichtelijk werken. Het totaal van de
situatie wordt bijna niet meer overzien.
Ton Lensink koos zijn momenten voor
close-ups vaak snedig. Men kan hem in
feite weinig verwijten, maar de geaardheid
van het stuk voor het toneel kon hij toch
niet verdoezelen. Dat wij vaak hebben ge
lachen moeten wij eerlijk vaststellen: een
verdienste, die de acteurs vooral toekomt,
omdat zij de tekst zo feestelijk uitspeelden
met Ko van Dijk, gespitst op de charge,
en de lijzige, ijzige Joop Doderer in de
machtige verschijning van bezield masseur
Advertentie
10 types PLASTIC BOTEN
HILVERSUM X. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00 - 24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw gezin,
praatje. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram.
(9.35—9.40 Waters!.). VPRO: 10.00 Samen thuis,
lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Meer
eenvoud in de sociale verzekeringen?, lezing. 10.30
Opening sportconferentie van de Dr. Wiardi Beek
man Stichting. 11.00 Programmafragmenten. 11.30
Quatre mains. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en
tuin bouw mededelingen. 12.33 Orgelspel. 12.50 De
sportconferentie van de Dr. Wiardi Beekman
Stichting. 13.00 Nieuws. 13.15 Dansmuziek. 13.40
Sportnieuws. 14.10 Voor de jeugd. 14.45 Meisjes
koor. 15.00 Streekuitz. 15.25 De sportconferentie
van de Dr. Wiardi Beekman Stichting. 15.40 Filh.-
ork., koor en sol. 16.40 Boekenwijsheid. 17.00 Jazz
muziek. 17.30 Weekjourn. 18.00 Nieuws en comm.
18.20 Gram. 19.00 Artistieke staalkaart. VPRO:
19.30 Binnen en buiten de grenzen, gesprek. 19.40
Christus. Zijn leerlingen en de mensen, lezing.
19.55 Deze week. lezing. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05
Gevar. progr. 21.15 Twintig vragen. 21.40 Oosten
rijkse muz. 22.10 Oude gram.. 22.30 Nieuws. 22.40
Soc. comm. 22.55 Gram. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7 00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
vrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30
Ben je zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram.
12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Gram. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Pianospel. 12.50 Act.
13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar geleden, praatje. 13.20
Piat.ennieuws. 13,35 Dansmuz. 13.50 Voor de jeugd.
14.00 Gram. 14.20 Kunstkron. 14.50 Lichte muziek.
15.15 Franse les. 15.30 Voor de jeugd. 16.00 Grego
riaanse zang. 16.30 Instr. octet. 16.50 Sportperi-
scoop. 17 00 Voor de jeugd. 18.00 Lichte muz. 18.15
Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Amateursprogr.
18.45 Vragenbeantw. 18.55 Kcrkenbouwzondag. le
zing. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Zang. 19.30
Omr.ork. en soliste. 20.20 Lichtbaken, lezing. 20.30
God aan de grens, hoorsp. 21.05 Gram. 21.10 Pol.
praatje. 21.20 Een hart zoekt het geluk, musical.
22.00 Gram. 22.15 Het loonbeleid. praatje. 22.25
Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Gesprekken. 23.55
—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Praatje. 12.45
Lichte muz. 13.00 Nieuws. 13.15 Muz. kaleidoscoop.
14.30 Radiojoum. 15.00 Zangrecital. 15.20 Gram.
15.30 Gram. 16.35 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Dag
klapper en lit. kal. 17.20 Liturgische zangen. 17.30
Gram. 17.45 Engelse les. 13.00 Orgelrecital. 18.30
Voor de soldaten. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 20.00
Cabaret. 21.00 Gram. 21.15 Amusementsmuz. 22.00
Nieuws. 22.15 Verzoekprogramma. 23.00 Nieuws.
23.05—24.00 Gram.
VOOR ZATERDAG
VPRO: 17.00—17.30 Voor de kinderen. NTS:
20.00 Journ. en weeroverzicht. VPRO: 20.20 Film.
20.50 Oude films. 21.10 Documentair programma.
21.40 Gevarieerd programma.
Donderdag bracht de AVRO-televi-
siesectie in vertoning „Oscar", een blij
spel van Claude Magnier, in de ver
taling van J. E. P. Meyeringh. De
hoofdrollen werden vertolkt door Ko
rmn Dijk en Guus Osterdie men op
de foto in gesprek ziet met Henk
Rigters (links).
en Guus Oster als rekengenie, gentleman-
minnaar en handige jongen. Gedrieën leg
den zij de basis voor het vermaak, waar
aan Rita Maréchal, Heieen' van Meurs,
Adelheid van der Most, Mimi Boesnach,
Jaap Maarleveld en Sophie Kohier-Van
Dijk hun deel bijdroegen.
Het interview met een bestuursambte
naar van de Baliem-vallei op Nieuw-Gui-
nea, dat vooraf ging, was wel wat erg kort.
omdat het ons nieuwsgierig maakte naar
meer. De laatste aflevering van „Luipaard
op schoot" bleek een boeiend en opwin
dend sluitstuk.
Beeldscherm&r
Naar aanleiding van de verheffing van
aartsbisschop mgr. B. J. Alfrink tot kar
dinaal heeft de ministerpresident prof. dr.
J. de Quay in het KRO-programma don
derdag een gelukwens uitgesproken. Deze
toespraak zal in het KRO-programma van
heden, vrijdag 4 maart, worden herhaald
om 19.10 uur. In het avondprogramma van
21.25 tot 22.05 zal de KRO voorts een
klankbeeld uitzenden over de persoon van
de nieuwe kardinaal. Hierin zullen onder
andere spreken: kardinaal Giobbe, de oud
internuntius in Nederland, mgr. J. B. Hui
bers. bisschop van Haarlem, de hooglera
ren Rogier en Post van de Nijmeegse uni
versiteit en anderen, onder wie een oud-
parochiane van Maarssen, waar de nieuwe
kardinaal vroeger kapelaan is geweest.
Donderdagavond gaf de Heemsteedse
Christelijke Oratoriumvereniging in de
Haarlemse Concertzaal een uitvoering
van Bachs Johannes-Passion, die door
een talrijk publiek met religieuze aan
dacht beluisterd werd. Daar was reden
toe, want over het geheel genomen was
het een vertolking waar wat van uitging
en die, waar ze bezield en hartstochte
lijk ging leven, als vanzelf vat kreeg op
de toehoorders. Vergeleken bij de uit
voering' van het .Vorige, jaar, bleek het
Heemsteedse C.O.V.-koor niet alleen in
klankvolume, maar ook in lenige musi-
cëergeèst gegroeid en vooral opvallend
was het hoe het subjectieve element
dat zijn dan voor het koor in hoofdzaak
de koralen een rol is gaan spelen,
waar men de vorige keer nog wat
angstvallig tegenover stond.
In het kort samengevat: directeur Jaap
Hillen heeft met dit koor een vruchtbaar
jaar achter de rug; hij heeft het ensemble
nu ritmisch stevig in de hand en zijn po
gingen om evenwicht te brengen in de
koorpartijen tonen reeds opmerkelijke
resultaten, waardoor het dan ook mogelijk
is, waar nodig, een gezonde expressiviteit
met het geheel te verwezenlijken. Maar de
Johannes-Passie is en blijft een moeilijk
werk. Als men het notengetrouw vrijwel
beheerst, is men er nog maar halverwege
mee op di-eef. Want wat moet die muzikale
aartsvader Bach wel bezield hebben, toen
hij deze doorgloeide conceptie van het
lijden neerschreef in tekens die van dat
alles slechts de uiterlijke aanduiding zijn?
De hunkering naar de „geest die levend
maakt" en de zorg om deze achter de mu
zieknoten vandaan te halen, het is in ieder
geval een heerlijke taak! Er is geestdrift,
maar ook durf en fijngevoeligheid voor
nodig; eigenschappen die zich als het ware
vanzelf manifesteren bij hen die met over
gave luisteren naar de hartklop van de
muzikale apostel die Bach heet.
Was het ons een genoegdoende ervaring
een zo opvallende groei in de prestaties
van het koor waar te, nemen, een verras
sende indruk maakte tevens de kennis
making met de .jonge bas naar het tim
bre eigenlijk een bariton Max van Eg-
mond. die de kleine partijen van Petrus
en Pilatus, benevens een drietal beschou
wende aria's zong en die als invaller op
trad. Deze zanger heeft niet alleen een
aangename en lenige stem, maar hfj weet
ze bijzonder muzikaal aan te wenden: be
heerst en rustig. Zijn aria „Mein teurer
Heiland" met koraal van hel koor, werd
waarachtig het aangrijpendst moment van
de avond; maar ook reeds zijn arioso „Be
trachte, meine Seel'en de aria met koor
„Eilt" hadden om de innerlijke kracht van
dit ongeforceerde, haast intieme zingen de
aandacht getroffen.
De Jezus-partij, vertolkt door David
Hollestelle, was mede in hoge mate in
drukwekkend van klank en uitdrukking;
ook bij deze zanger leefde de ziel van de
muziek in het nobele timbre. Han le Fèvre
was als steeds de correcte Evangelist en
de alt Waty Krap verving zeer bevredi
gend de ziek geworden Aafje Heijnis.
Gretha Krom manifesteerde zich verdien-
stelijk met een frisse sopraanstem, waar
uit naar ik meen meer artistiek rendement
kan gehaald worden bij een strakker door
trekken van de klanklijn, dus door een te
veel aan nuances te vermijden en het por
tamento totaal af te leren. De tenor Gerard
Honig maakte een overtuigende beurt met
zijn eerste aria. Met zijn tweede kwam
hij niet tot evenwicht, omdat het in de
triobegeleiding ook niet best wilde lukken.
Het lijkt mij dat aldaar de ontbrekende
viola d'amore-partijen en beter „è-défant"
door violen en sordino kunnen gespeeld
worden; voor alten ligt het hachelijk hoog.
Mevrouw Corry Jansen-Reder verzorgde
smaakvol de belangrijke gamba-partij in
de „Es ist vollbracht"-aria met de cemba
list Hans Schouwman en de organist Albert
de Klerk.
Het instrumentale ensemble werd verder
gevormd door het Noordhollands Philhar-
monisch Orkest, uit hetwelk de fluitist
Pieter Odé zich als obligaatspeler wist te
onderscheiden.
Het was al met al een uitvoering waar
perspectief voor jaarlijkse herneming inzit
en die het vertrouwen in de leiding van
Jaap Hillen wettigt.
Jos. de Klerk
De jury, die het tweede Internationale
Beiaardconcours dat van 27 juni tot en
met 1 juli te Hilversum zal worden ge
houden, moet beoordelen, bestaat uit
mr. Romke de Waard (voorzitter), Jos.
de Klerk en Jef Rottiers (leden). Laatst
genoemde, die vorig jaar tot de deel
nemers aan het concours behoorde, is
beiaardier te Meise (België).
MONDOVI (Reuter) Een Italiaanse
politieman die na een verkeersongeval ge
wond langs de weg lag, heeft uit woede
over het feit, dat niemand stopte om hem
hulp te verlenen, het vuur geopend op de
voorbijrijdende auto's. De veertig-jarige
Gerardo Appino was met zijn motor tegen
een boom gereden, waardoor hij ernstig
werd gewond. Gedurende twee uur tracht
te hij tevergeefs de aandacht van de pas
serenden te trekken. Tenslotte vuurde hij
uit woede op iedere auto een salvo af, maar
de automobilisten verhoogden hun snel
heid, omdat zij dachten met bandieten te
doen te hebben. Pas na enkele uren werd
de onfortuinlijke politieman gevonden
door een vrachtauto vol zwaarbewapende
collega's die waren uitgezonden om de
„bandieten" te arresteren.
Advertentie
GENcVE (Reuter) De meeste men
sen in de westelijke landen sterven aan
hartkwalen, in het bijzonder aan hartvaat-
ziekten. Dit blijkt uit een statistisch ver
slag over 1956, gepubliceerd door de We
reldgezondheidsorganisatie te Genève.
Het aantal mensen dat in deze landen
aan hartkwalen overlijdt is driemaal zo
groot als het aantal dat aan kanker
nummer twee op de lijst der meest ge
vreesde ziekten bezwijkt.
Blijkens de cijfers, die betrekking heb
ben op de Verenigde Staten, Groot-Brit-
tannië, West-Duitsland, Oostenrijk en
Zwitserland, sterven er in Engeland en
Wales meer mensen aan de gevolgen van
een hartverlamming dan in de andere vier
landen.
WENEN (UPI) De politie van Wenen
heeft de directeur van een Rode Kruis-de-
pendance bij Wenen, Heinrich Juki, en
een chauffeur in dienst van het Rode
Kruis, Eugen Plankenbiehler, gearres
teerd op verdenking van het stelen en ver
handelen van duizenden ampullen morfi
ne en cocaïne. De affaire is een jaar ge
heim gehouden. Een arts werd geschorst
wegens twijfelachtige omstandigheden
rondom het vervoer naar een ziekenhuis
van de acteur Hans Albers".
Zweeds geschenk. Het Zweedse Insti
tuut voor Culturele Uitwisseling met het
Buitenland heeft een kostbare verzameling
Zweedse boeken op het gebied van littera
tuur. kunst, cultuur enz. aangeboden aan
de Universiteitsblibliotheek van Amster
dam. Dit geschenk is door de ambassadeur
van Zweden, S. W. Dahlman, aan de biblio
thecaris aangeboden in tegenwoordigheid
van verschillende autoriteiten.
04.95. Wat was er aan de hand? De boer keek met verschrikte ogen naar z'n huis
Vlammen en rook sloegen uit het rieten dak. Z'n huis stond in brand!
De boerin kwam schreeuwend de deur uit lopen, de boer liet z'n land in de steek en
holde naar 't huis. Maar wat moest hij doen? De vlammen loeiden al knetterend
langs het dak.
Handenwringend zagen de boer en z'n vrouw het aan. Ze konden weinig uitrichten
het huis lag een eind, buiten het dorp, en wat konden zij met z'n beiden doen?
Het zou er lelijk mee afgelopen zijn, als niet toevallig hulp bij de hand was geweest
5)
Zullen we soms teruggaan naar Anselmo's, waar
we elkaar ontmoet hebben? We kunnen dan nog wat
drinken. Daarna gaan we allebei weer onze weg. Jij de
jouwe en ik de mijne. Ik vind het prettig om de dingen
af te ronden.
Ze zijn meestal leeg in het midden, cirkels, dacht hij,
maar het leek hem minder beleefd dit te zeggen. Hij
zweeg dus maar.
De bar was aanzienlijk drukker dan tijdens hun eer
ste bezoek omstreeks zes uur. Hij slaagde er echter toch
nog in een kruk voor haar te bemachtigen helemaal aan
het einde van de bar, dicht bij de muur. Hij bleef naast
haat staan.
Wel, zei ze, haar glas even optillend en er verlan
gend naar kijkend.
Tot ziens. Het is gezellig geweest M'n dank
Hij dronk zijn glas in één teug leeg, zij slechts ge
deeltelijk.
Ik blijf hier nog even, zei ze, waarmede ze te ken
nen gaf, dat hij wel kor. vertrekken.
Ze stak haar hand uit.
Goedenavond en het beste.
Ze schudden elkaar kort de hand. zoals kennissen-
voor-één-avond trouwens ook niet anders kunnen doen.
Juist toen hij zich wilde omdraaien, keek zij hem nog
even onderzoekend aan.
Waarom ga je niet terug en maak je het weer met
haar in orde? Je bent het nu toch wel kwijt.
Hij staarde haar enigszins verrast aan.
Ik heb het meteen al begrepen, zei ze rustig.
Met die woorden gingen ze uit elkaar. Hij liep naar de
deur, zij greep haar glas.
De episode was voorbij.
Hij keek nog even om, toen hij vlak bij de uitgang was.
Hij zag haar zitten, helemaal aan het einde van de
gebogen bar, dicht bij de muur. Ze keek peinzend naar
beneden en speelde waarschijnlijk wat met haar glas.
De felle, oranje hoed viel nog net te ontwaren door het
V-vormige gat tussen twee schouders aan de andere
zijde van de bar, schuin tegenover haar.
Dat was het laatste, dat heldere oranje van haar hoed,
dat enigszins afgezwakt werd door de wolken sigaret
tenrook en de schaduwen; daar helemaal achterin de
bar, zoals in een droom, in een scène, die niet werkelijk
was en nooit werkelijk was geweest
HOOFDSTUK II.
Tien minuten later en slechts acht blokken in een
rechte lijn verderop eigenlijk twee rechte lijnen; ze
ven blokken rechtuit en één linksaf stapte hij uit de
taxi voor een flatgebouw op de hoek.
Hij stak het wisselgeld, dat hij van de chauffeur had
teruggekregen, in zijn zak, opende de voordeur en ging
naar binnen.
In de hal hing een man rond. die kennelijk op iemand
wachtte. Hij was niet gaan zitten, maar liep wat doel
loos heen en weer precies zoals een man doet, die in
een hal moet wachten. Hij woonde er niet. Henderson had
hem nog nooit gezien. Op de lift wachtte hij niet. Deze
was niet in gebruik: het rode lampje was gedoofd. Zij
hing ergens boven in het gebouw.
Henderson liep hem voorbij zonder hem een tweede
blik waardig en drukte op de knop voor de lift.
De ander had op dat moment een schilderij ontdekt,
dat hij aandachtig ging bekijken. Té aandachtig echter,
want het schilderij was niets bijzonders. Hij deed ken
nelijk zijn best om niet te laten blijken dat hij heel goed
wist dat er nóg iemand in de hal was. Hij overdreef het
echter wel een beetje. Hij moest een schuldig geweten
hebben, meende Henderson. Dat schilderij was het
niet waard om zo zorgvuldig bekeken te worden. Hij
moest op iemand wachten, die hem in de hal zou ont
moeten, iemand, die hij eigenlijk niet mee uit mocht
nemen.
Henderson dacht: Wat kan het mij ook eigenlijk sche
len? Die vent zegt me niets. De lift kwam beneden en
hij stapte in. De zware, bronzen deur zoefde vanzelf
achter hem dicht. Hij drukte op knopje nummer zes,
het bovenste van de rij. Hij staarde naar het kleine
diamantvormige ruitje in de liftdeur. De hal verdween
langzaam uit het zicht. Even voordat het zover was,
zag hij de bewonderaar van het schilderij, die klaarblij
kelijk ongeduldig was geworden omdat hij zo lang
moest wachten, zich van het schilderij afwenden en
naar de huistelefoon lopen.
Het drong nauwelijks tot hem door.
Hij stapte uit op de zesde etage en zocht naar zijn sleu
tel. Het was doodstil op de gang. Er viel geen geluid te
ontwaren behalve het gerinkel van het wisselgeld, ter
wijl hij zijn zakken nazocht.
Hij stak de sleutel in het slot van de deur, direct recht
van de lift en opende haar. Er brandde geen licht. Het
was volkomen donker. Om een of ander reden maakte
hij een verachtelijk geluid, diep achter in zijn keel,
waar ongeloof in doorklonk.
Hij draaide aan een schakelaar, waarop een kleine
hal zichtbaar werd. Slechts deze kubis werd verlicht,
achter de aan de bovenzijde afgeronde opening vlak
vóór hem was het nog steeds donker, even ondoordring
baar donker als de hal enkele ogenblikken voordien nog
was geweest.
De deur liet hij dichtvallen en hoed en jas wierp hij
op een stoel, die er vlakbij stond. De stilte, de ondoor
dringbare duisternis, scheen hem te irriteren. De norse
uitdrukking op zijn gezicht, die om zes uur, buiten
op straat, zo opvallend was geweest, verscheen weer.
Hij riep een naam, riep deze in de ondoorgrondelijke
donkerte, die achter de gebogen opening lag.
Marcella!
Hij riep het bevelend en niet bepaald vriendelijk. De
duisternis antwoordde niet. Hij stapte het donkere gat
in en bleef op dezelfde scherpe, eisende toon spreken.
Nu is het genoeg. Schei er mee uit! Je bent wak
ker. "Wie denk je dat je voor de gek kunt houden?
Ik heb zo juist op straat nog licht gezien op je slaap
kamer. Doe nu verstandig, zo komen we geen steek
verder!
De stilte antwoordde niet.
Hij liep diagonaalsgewijze door de duisternis naar
een bepaald punt in de muur, dat hij zelfs slapende
wel kon vinden.
Hij mopperde nu op een iets minder strijdbare toon.
Totdat ik terugkom, blijf je klaar wakker, maar op
het moment dat je me hoort, ben je vast in slaap!
Dat is de moeilijkheden ontvluchten.
Hij stak zijn arm uit. De klik kwam echter vóórdat
hij nog iets had aangeraakt. De plotselinge vloed van
licht deed hem even schrikken. Het was te vroeg ge
komen, voordat hij het had verwacht.
Hij keek langs zijn arm naar de schakelaar, die nog
enkele tientallen centimeters van zijn hand verwijderd
was. Er was echter een andere hand, die juist van de
schakelaar afgleed. Zijn ogen volgden de mouw, waar
uit die hand te voorschijn kwam. en hij ontwaarde het
gezicht van een man.
Verschrikt draaide hij zich een halve slag om. Daar
stond óók een man, die hem aankeek. Hij draaide zich
nóg verder rond, zodat hij zich bijna helemaal omge
keerd had, en zag toen een derde man vlak achter zich
staan. De drie mannen stonden daar volkomen onaan
doenlijk, bewegingloos als standbeelden, in een halve
cirkel om hem heen.
Hij was de eerste ogenblikken zo verbaasd door de
drievoudige, doodstille verschijning, dat hij vragend de
kamer rondkeek op zoek naar iets bekends, naar een
punt van oriëntatie, om zich ervan te vergewissen of
hij wel thuis was, of het zijn flat was, waar hij was
binnengegaan.
Zijn blik bleef rusten op een kobaltblauwe vaas de
voet van een lamp. die op een tafeltje bij de muur
stond. Ja, dat was zijn lamp. Op een lage, gemakke
lijke stoel ergens in een hoek. Ook van hem. Op een
foto-standaard, die op een laag ladenkastje prijkte, een
foto-standaard, waarin twee foto's zaten. Een mooi,
enigszins pruilend meisje met hinde-ogen en een grote
bos krullend haar. De andere foto was van hemzelf.
De twee gezichten waren van elkaar afgewend.
Het was dus tóch zijn eigen flat en hij was inder
daad thuisgekomen.
Hij was de eerste, die de stilte verbrak. Het had er
alle schijn van dat zij dit nimmer zouden doen.
Wat doet u hier op mijn flat? zei hij met een vreem
de intonatie.
Geen antwoord.
Wie bent u eigenlijk?
(Wordt vervolgd)
Advertentie
VERKOOP VAN ALLE MERKEN
DUS RUIME KEUZE
ENGEL
GROTE HOUTSTR. 181
TEL. 14444
Oprechte Saturdagse Haerlemse Courant
den 8 Maart 1760
NAPELS den 12 February. Sondag na
middag werd de 2de
Triomph Wagen met Vivr
Vivres voor 't Koninglyk
Paleys door het Gemeen ge
plunderd. In de daags te
vooren getrokkene Lotery
hebben de entrepreneurs
Considarabele Sommen ge
wonnen, hetgeen zo groote Speculatie by
het Publiek baarde, dat immediaat drie van
derzelver Commisen, die eenige 1000 Du-
caten gezegt worden verduisterd te hebben,
by de Kop gevat en in de Gevangenis
getransporteerd wierden.
PURMERENDE den 6 Maart. Ter ge-
legenheyd van het gewenschte hooge Hu
welijk van Haare Hoog'heyd Mevrouw de
Princes Carolina met zyne Hoogheyd den
Heer Prins van Nassau-Weilburg (daar de
bestendige Zegen des Allerhoogslen over
zyn uytgesprooken) zijn de Magistraat
deezer Stad gisteren avond ten 5 uuren
gecompareerd in de Stads Doelen, en
hebben aldaar alle de Heeren Leden van
den Burger-Krygsraad op een Collation
geregaleert, by welke occasie onder het
speelen der Klokken van het aangenaame
Airtje Wilhelmus van Nassouwen, en het
lossen van het Geschut van de Stads Wal
len, het bestendige Welvaaren van het
hooge Paar, mitsgaders van zyn Hoogheyd
onzen tedergeliefden Heer Prins Erf-Stad-
houder, en van zyne Hoogheyde den Heer
Hertog van Bronswyk-Wolffenbuttel, den
voor deeze Landen zo nuttigen Mentor voor
den jongen Heer Prince voormeld, met
veel hertelykheyd en vreugde is gedron
ken; voorts zyn de Stads Doelen, de Huyzen
van de Regeering, en die der Burgery ge
ïllumineerd geweest, het Oranje Vaendel
uytgestoken, Gasteryen gehouden, Vuur
werken afgestoken, en by elk en een yder
veele Demonstratiën van Vreugde ge-
geeven: De Lucht weergalmde geduurig
van het geroep van Houzè! Vivat Oranje!
Lang leve het hooge Paar, en de Heer
Hertog! Zynde dus die blyde avond tot laat
in de nacht gecelebreerd.
