Fantoom In de bar
^octt ió l\et zo
MODE
PANDA EN DE TROETELTROEP
Duitse marskramer leurt na 3
vette jaren weer met veters
AVONTUREN VAN EEN HOND
Miss Bril-verkieztag
ROM EN MOWIE
Nederlandse film
De radio geeft dinsdag
T elevisie programma
HALF MILJOEN UIT LOTERIJ NU AL OP
J. J.
Magazijnbediende won
10.000 met monster
wandeltocht
zij Rozen
haar!
Eland deed trein
in Alaska ontsporen
DOOR
WILLIAM
IRISH
MAANDAG 14 MAART 1960
22. „Popje", zei de rijke meneer, zodra
zijn echtgenote binnenkwam, „deze jon
geling heeft je juwelen gestolen". „Dal heb
ik niet gedaan!" riep Panda, „ik kom ze
alleen terug brengen". Maar niemand
luisterde naar hem. De rijke mevrouw
barstte in tranen uit. „O, o, o," jammerde
zij, „waarom stelen ze steeds mijn juwe
len? Ik heb al zo weinigNijdig griste
de rijke meneer de kostbaarheden uit
Panda's handen. „Daar heb je het nu; mijn
hele huis in opschudding!" snauwde hij,
„maar nu heb ik er genoeg van. Als je
nog één keer de juwelen van mijn vrouw
steelt, ben je er bij! En nu opgehoepeld!"
En vóór Panda nog iets kon zeggen, werd
hij met een flinke schop buiten de deur
geplaatst. „Dat is nou de dank, dat ik al
les eerlijk terugbreng!" mompelde hij,
overeind krabbelend. „Een volgende keer
bel ik niet meer aan, maar gooi ik de
boel stiekum door het raam". Toen viel
zijn oog op de gestolen brandkast, die hij
bij de Nationale Bank moest terugbezor
gen en zijn gezicht betrok nog meer. „Een
brandkast kan ik niet door het raam smij
ten", dacht hij, „maar als ik hem netjes
aflever, krijg ik vast iveer herrie!" Ver
vuld van deze zorgelijke gedachten duw
de hij het kruiwagentje door de straten.
Een agent keek hem wantrouwend na...
Hoogtepunt van het zondagavondpro
gramma, verzorgd door de A.V.R.O. was
voor de filmliefhebbers natuurlijk het in
terview, dat Dimitri Frenkel Frank tijdens
een „lokatie" Fons Rademakers afnam. Ra
demakers is bezig aan de buitenopnamen
van zijn nieuwe speelfilm Makkers staakt
uw wild geraas" en tijdens die opnamen
kwam Dimitri er met de televisiecamera
bij staan. Dat had een bijzonder boeiende
reeks tv-close-ups tot gevolg, want men
zag nu eens een filmregisseur van nabij
aan het werk en la's van zijn gezicht alle
spanningen van zijn niet gemakkelijk mé
tier. Midden in de harde wind en de kou
van de eerste dagen dezer maand (want
het was een telerecording) sloegen de he
ren aan het praten. In dit gesprek liet de
regisseur heel wat behartigenswaardige uit
spraken over de Nederlandse film vallen.
Hij wees er bijvoorbeeld op, dat wij niet
aan Nederlanders in een speelfilm gewend
zijn en er daarom zo critisch tegenover
staan. Hij vond het helemaal geen bezwaar
om met toneelacteurs te werken, want
alles hangt af van de leiding der regie. Hij
verheugde zich over de opkomst van jonge
scenarioschrijvers, die zo hoopte hij, in
een regelmatige filmproduktie hun kans
krijgen. Het was een levend, hartelijk en
oprecht interview. Rademakers en Frenkel
Frank hadden soms zoveel op het hart, dat
zij door elkaar gingen praten, maar wij
vonden dat helemaal geen bezwaar.
Het door Thijs Chanowski altijd be
kwaam samengestelde programma-onder
deel „Van A tot Z" bood ditmaal een inte
ressante variatie van onderwerpen, voor
beeldig gepresenteerd.
Zaterdag was het amusementsprogram
ma, dat uit Treslong in Hillegom werd uit
gezonden, de hoofdschotel tussen een tele
recording van Peter Kreuder en een Hitch-
cockfilm „Huwelijksreis". Men zag de ver
kiezing in Hillegom van Miss Bril 1960. De
jury stond onder voorzitterschap van de
toneelspeler Ko van Dijk. Tot „Miss Bril"
werd gekozen mevrouw Sonja Tazelaar-
Kansen uit Rotterdam. De tweede prijs
ging naar mejuffrouw Brigitte Kranen
burg uit Amsterdam. De derde prijs was
voor mejuffrouw Anneke Visser van Put
ten ujt Haarlem. De verkiezing werd om
lijst met het optreden van onder andere
Vico Torriani en Barbel Wachholz.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00 -24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Pianospel. 8.30 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 De groenteman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40
Morgenwijding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleu-
lers. 11.00 Hammondorgespel. 11.15 Voor de zie
ken. 12.00 Kamermuz. 12.20 Regeringsuitz.: Land-
ij„.'wruoriek. 12.30 Land- en luinb.meded. 12.33
Lichte muz. 12.55 Bezoek premier Chroestjef aan
iTankrijk. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of gram.
13.25 Theater-ork. en zang. 13.55 Beursber. 14.00
Schoolradio. 15.00 Voor de vrouw. 15.30 Sopraan
bas-banton en piano. 16.00 Bejaarden en hun
hobbies lezing. 16.15 Gram. 16.30 Voor de jeugd.
17.30 Amateursprogr. 18.00 Nieuws. 18.15 Piano
spel. 18.30 Radio-volksuniversiteit: De mammon
en de muze (de maatschappelijke voorwaarden
voor de bloei van de kunst), door prof. dr. H.
Schulte Nordholt. Eerste lezing: Opkomst, bloei
en verval van de Nederlandse schilderkunst dei-
Gouden Eeuw. 19.00 Voor de kleuters. 19.05 Ge
sproken brief uil Parijs. 19.10 Radiowedstr. 19.50
Journ. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr. 21.20 Ge
sneerd progr. voor de militairen, 22.00 Koorzang.
22.30 Nieuws en beursber. van New York. 22.40
Pianorecital. 23.00 Boekbespr. 23.15 Jazzmuz. 23.55
—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de,vrouw.
9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleuters. 10.15
Lichtbaken, lezing. 10.25 Gram. 10.35 Lichte muz.
11.00 Voor de vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Völaan
vooruit lezing. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03
Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram.
12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar geleden,
praatje. 13.20 Nieuwe gram. 13.55 Lichte muziek.
13.55 Zangrecital. 14.15 Gram. 14.35 Voor de plat
telandsvrouwen. 14.45 Klein Omr.koor. Omr.ka-
merork. en sol. 15.05 Gram. 15.30 Lichte muziek.
16.00 Voor de zieken. 16.30 Gebedstonde voor de
vastentijd. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beursber.
17.45 Regeringsuitz.: Gesproken brief uit de Ne
derlandse Antillen, door Henk Dennert. 18.00 Lich
te muz. 18.20 Polit. gesprek. 18.30 Lichte muz. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Zang. 19.30 Pianorecital.
20.00 Lijdensmeditatie. 21.00 Kamermuziek. 21.30
Omr.koor. 21.45 Brabants orkest. 22.25 Boekbespr.
22.30 Nieuws. 22,40 Gezin en huwelijk, lezing. 22.50
Omr.-filharm.orkest. 23.05 Saxofoonkwartet. 23.35
Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerber. 12.35
Pianospel (verv.). 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws en
weerbericht. 13.15 Gram. 14.00 Schoolradio. 16.00
Koersen. 16.06 Duitse les. 16.21 Gram. 16.30 Gram.
(Om 16.30 Rep. wielerwedstr.). 17.00 Nieuws en
weerber. 17.10 Pianorecital. 17.40 Boekbespr. 17.50
Voor de jeugd. 18.30 Voor de soldaten. 18.50 Sport-
kron. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 19.50 Lezing. 20.00
Gram. 20.30 Kamermuz. 21.00 Orkestconcert. 2_2_.00
leuws en weerbericht. 22.15 Cellorecital. 22.55
23.00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 20 00 Journaal en weeroverz. 20.20 Gevar.
progr. 20.45 Filmdocumentaire. 21.00—22.40 Film.
(Van onze correspondent in Bonn)
Wat in de Bondsrepubliek de laatste tien
en vijftien jaar zelden is voorgekomen, is
dezer dagen in Oost-Friesland, in Noord-
west-Duitsland, gebeurd. Een man, die in
het lotto-spel de hoofdprijs had gewonnen
(500.000 Mark, dat is ongeveer 450.000 gul
den), heeft kans gezien dit enorme bedrag
er in tijd van drie jaar tot op de laatste
pfennig door te jagen
Het lotto-spel geniet niet slechts in de
Bondsrepubliek maar ook in de Neder
landse provincies langs de grens bekend
heid. Uit een totaal van 49 getallen moet
men er op een lotto-biljet zes aankruisen.
Iedere zondag vindt door een notaris de lo
ting voor deze zes getallen plaats: wie ze
alle zes heeft geraden, maakte een grote
kans om 500.000 Mark te winnen. Daar ge
middeld per week drie mensen dit geluk
beschoren is, kan men zeggen dat per jaar
ongeveer 150 a 175 Westduitsers een half
miljoen winnen. Nog geen half percent van
dit totaal dat wil zeggen gemiddeld 1 op
de 200 winnaars gaat roekeloos met de-
Advertentie
LEID3EVA ART 342
TELEFOON 39517
ze enorme som om. De overweldigende
meerderheid zo is bewezen, koopt huizen,
grond een eigen zaak en dergelijke. Niet
evenwel de thans 49-jarige Walter Knob
lauch uit Oost-Friesland. Deze „Lotto
koning van Wittmund" won* in december
1956 500.000 mark. Tevoren had hij als „ar
tiest" en marskramer'zijn brood verdiend.
Maar eind 1956 was het uit met de armoe
de. Hij trouwde direct in een eigen zwarte
Mercedes-auto met een 37-jarige vriendin.
Hij huurde daarbij een muziekkorps, zijn
bruid had de duurste kleren aan, het hu
welijk waarmee de geldsmijterij begon,
kostte dan ook 18.000 mark. Voor een ton
kocht hij in de plaats Je ver een hotel, dat
hij de eerste dagen sloot om zijn gasten
gratis eten en drinken te geven. Aan de
deur van het hotel liet hij een bordje han
gen met de woorden „Wegens rijkdom
gesloten".
In het logement
Daarbij liet lotto-koning Knoblauch het
niet: hij was gek op snelle auto's waarvan
hij er direct maar een heel stel kocht. De
wieldoppen van zijn wagens liet hij vergul
den. Hij gaf de gemeente Wittmund han
den vol geld voor armen, weduwen en we
zen. Wat is een half miljoen voor zo'n man?
Verleden week was de pret uit. Het halve
miljoen schoon op en de luxe voorbij.
Knoblauch verscheurde de levensgrote fo
to's uit zijn gouden tijd. Hij huurde voor
zich en zijn vrouw voor een mark per dag
een armoedig lpmertje in een logement.
Hij zal nog deze week gedwongen zijn met
zijn vrouw als marskramer langs de hui
zen in Oost-Friesland te gaan om een paar
mark te verdienen met de verkoop van
zeep, borstels en vetersDe roes van
drie jaar is uit, Knoblauch is weer zo arm
als vóór december 1956.
DE vraag aangaande de ouderdom van
de aarde kan vanuit de astronomische ge
zichtshoek worden beschouwd, maar zij
kan ook als een geologisch vraagstuk wor
den opgevat, zodat de ouderdom van onze
planeet wordt afgeleid uit gegevens die in
de aardkorst zelf voorhanden zijn. In
welke richting de zaak echter ook gewend
of gekeerd wordt, steeds geven de uit
komsten waarden van dezelf-
de orde. Immers, of de ouder-
dom van de aarde op 1,6 mil
jard jaar berekend wordt, zo
als Gamow doet, of op 3 mil
jard jaren volgens Russell
doet op zichzelf weinig ter
zake. Ook al is de ene uit- V
komst bijna tweemaal zo groot
als de andere, het zijn toch steeds waarden
van dezelfde orde.
Schmiedel heeft in 1926 berekend, hoe
oud de aarde is, door het afkoelingsproces
van een hete aardbol na te gaan. Aange
zien hij echter de warmteproduktie door
radioactieve afbraak niet in zijn bereke
ning opnam, moeten de door hem gevonden
waarden als minima worden opgevat. Se
dert de aarde de hoogste temperatuur be
zat moeten, volgens deze berekeningen, on
geveer 1800 miljoen jaren zijn verlopen.
Voorts schatte hij de ouderdom van de
aardkorst tussen 800 en 1000 miljoen jaar
en het bestaan van de zeeën op de aard
korst op 300 miljoen jaar.
De ouderdom van de aardkorst is vroe
ger op verschillende manieren benaderd,
bijv. door de hoeveelheid zout die jaarlijks
door de rivieren in zee worden gebracht te
delen op het zoutgehalte van de oceanen,
of door de afzettingslagen te berekenen.
Deze methodes vereisen echter talrijke ver
onderstellingen, zodat zij neerkomen op de
oplossing van een vergelijking met tal
rijke onbekenden. De onderzoekingen, ge
baseerd op de radioactieve afbraak van de
elementen uranium, thorium en actinium,
geven de laatste tientallen van jaren uit
komsten, die volgens de tegenwoordige
stand van de wetenschap
daarentegen tot verantwoor
de resultaten voeren. Volgens
deze radioactieve methode
OlldC aarde werd de ouderdom van de
aarde door A. Holmes be
rekend op minstens 1900 a
2000 miljoen jaar. Andere uit
spraken luiden, dat de aar
de minstens twee, tivee-en-een-half of
drie miljard jaar oud moet zijn. Maar, zo
als gezegd, dit doet eigenlijk niet zo erg
veel terzake, want een werkelijk nauw
keurig getal kan waarschijnlijk nimmer
worden gegeven. Het gaat er slee hts om,
dal we zo ongeveer weten waar we aan toe
zijn. (Het spreekt vanzelf, dat al deze uit
spraken weer samenhangen met de kosmo-
genetische theorieën, waarvan men is uit
gegaan, maar daarin zxdlen we ons van-
da.ag niet gaan verdiepen).
We vragen liever eens aandacht voor
speciale moeilijkheden die zich kunnen
voordoen bij verkleinde modellen voor wa-
terwerken.
Daarover een volgende keer.
H. Pétillon
(Nadruk verboden)
De 37-jarige magazijnbediende James
Musgrave uit Doncastcr heeft de wandel
wedstrijd over 1600 km, van het ene eind
van Groot-Brittannië naar het andere, ge
wonnen en daarmee tienduizend gulden
verdiend. Zondagochtend kwam hij in
Lands end aan. Het beginpunt was in John
O'Groats in Schotland. De wedstrijd is ge
organiseerd door Billy Butlin, exploitant
van vakantiekampen. Musgrave, die vroe
ger heeft gevaren, deed er 15 dagen en iets
meer dan 14 uur over. Hij werd op 6 km
gevolgd door de 26-jarige marathonloper
John Gruny, en deze won de tweede prijs
van 500 pond. Musgrave had helemaal niet
geoefend.
Voor de vrouwelijke deelnemers zijn er
ook prijzen van 1000 en 500 pond. De vrou
welijke toploopster, de 31-jarige mevrouw
Beryi Randcl, is ver achter bij haar man
lijke collega's. Zij vertrok zondagochtend
uit Devons en had toen nog een 185 kilo
meter voor de boeg. Zij heeft een voor
sprong van 25 km op de 19-jarige Wendy
Lewis, een kapster uit Liverpool. De 35-
jarige Davil Robinson uit Bermuda, die
enige tijd bij de heren de leiding heeft ge
had moest zondagochtend nog 150 km. af
leggen.
Van de 700 deelnemers zijn er al honderden
uitgevallen.
„BLOEMEN VOOR ADA HARRIS"
door Paul Gallico, uitgegeven door de
Wereldbibliotheek, Amsterdam-Antwer
pen en vertaald door Hans Roest.
Gallico voert hier een onsterfelijke fi
guur ten tonele: de Londense werkster,
en met een onverslijtbaar gevoel voor hu
mor. Ada Harris is een voortreffelijk ver
tegenwoordigster van de soort. Zij heeft
maar één wens: eens een japon van een
beroemd Frans modehuis te bezitten. On
nodig te zeggen, dat dit haar gelukt. Het
boek beschrijft haar gang naar Parijs,
haar wederwaardigheden in de Seinestad
en haar terugkomst in Londen. Gal'lico
doet dit op een luchtige, humoristische wij
ze, die nergens banaal wordt. Dit on
danks het „gewone" onderwerp van zijn
verhaal. Mrs. Harris weet terloops nog
heel wat goed te doen op een onnavolgba
re manier. Zij verliest haar japon, maar
heeft vele vrienden gewonnen tegen de
tijd dat dit pretentieloze, maar aardige
boek tol een einde is gekomen.
Advertentie
O-o o-o o-o o-o o-o o-o o -o o-a
Anneke Visser werd derde
o
9
o-o ö-ö <y o
mat e&i
koittja t*t dzjüf/zte
ANCHORAGE (UPI) In de vroege
morgen van de afgelopen vrijdag liep een
eigenwijze eland op de spoorbaan onge
veer 50 km ten noorden van Anchorage
in Alaska. Het beest zag niet (of wilde
niet zien) dat er een trein aankwam. Een
botsing tussen trein en eland was onver
mijdelijk. En omdat het een knaap van
een eland was ontspoorden de twee loko-
motieven, twee bagagewagens, een eet-
wagen en een passagierswagon. Met uit
zondering van de passagierswagon sloegen
alle wagons over de kop. De zestig pas
sagiers konden gelukkig ongedeerd uit de
ravage stappen. De eland heeft de bot
sing niet overleefd. Maar hij heeft zijn
leven duur verkocht. Het ongeluk komt de
Alaskaanse spoorwegen op ongeveer
750.000 gulden te staan. Bovendien zal het
een week duren voor de baan weer is
vrijgemaakt.
2—3. Zo, dit is dan Rom, het beertje. Hij is 'n vrolijke kwant, die ook wel eens graag
'n beetje kattekwaad uithaalt, net als alle gezonde jongens.
En dit is Mioe, het poesje. Vriendelijk gezichtje, vind je niet? Ja, Mioe is 'n aardig
poezenmeisje.
En die twee samen zijn onafscheidelijk; altijd zie je ze bij elkaar, ze kunnen het best
met elkaar vinden.
Hoe dat ging zullen we eens gaan bekijken
13)
We hebben de hele weg het licht laten branden,
zei Henderson smekend. U moet haar toch gezien
hebben! Via de achteruitkijkspiegel of de voorruit.
Ik ben zeker van mijn zaak!, zei de chauffeur.
Nog zekerder dan daarnet. Ik rij nu al acht jaar.
Als u het licht in de wagen hebt laten branden, dan was
u alleen! Ik heb het nooit meegemaakt, dat een vent
het licht liet branden als hij met een vrouw in een taxi
zat! Altijd als het licht blijft branden, kun je er een
weddenschap op afsluiten, dat je passagier, alleen is.
Henderson kon nauwelijks meer een woord uitbrengen.
Hij greep naar zijn keel als zat hem daar iets dwars.
Waarom kunt u zich wel mijn gezicht herinneren
en niet het hare?
Burgess gaf de man geen gelegenheid te antwoorden.
U kunt haar gezicht zélf niet eens herinneren! U
bent zes uur in haar gezelschap geweest... dat zégt u
ten minste. Maar hij heeft twintig minuten met zijn
rug naar haar toe gezeten. Burgess maakte er een
eind aan.
Het is goed, Alp, je blijft dus bij je verklaring?
Ja, ik blijf bij mijn verklaring. Er was niemand bij
deze mijnheer, toen hij gisteravond in mijn taxi zat.
Ze kwamen het Maison Blanche Restaurant binnen,
toen alle gasten reeds vertrokken waren. Het damast
was al van de tafeltjes verdwenen. Het personeel was
kennelijk in de keuken aan het eten.
Ze gingen aan één van de ontluisterde tafeltjes zitten.
Het was een spookachtig gezicht: een verlaten zaal, ner
gens witte tafellakens, geen bestek, geen borden, geen
bloemen.
De gérant was zo gewend te buigen, dat hij ook nu
bij het binnenkomen boog, alhoewel hij geen dienst had.
Zijn buiging miste echter ieder effect, daar hij boord
en das had afgedaan en nog liep te kauwen.
Burgess opende het gesprek.
Heeft u deze man eerder gezien?
De gérant keek even naar Hendersan. Het antwoord
klonk als het overspringen van een vonk.
Ja, zeker.
Wanneer voor het laatst?
Gisteravond.
Waar zat hij?.
Zonder aarzelen wees hij het tafeltje in de nis aan.
Daar.
En?, zei Burgess, Ga maar verder.
Verder met wat?
Wie was bij hem?
Er was niemand bij hem.
Henderson kreeg een soort kramp in de maagstreek.
U heeft haar enkele ogenblikken na mij zien bin
nenkomen en hier zien gaan zitten. Ze is al die tijd
hier gebleven. U móét haar gezien hebben. U liep op
een gegeven moment vlak langs ons, boog even en zei:
„Alles naar tevredenheid, m'sieu?"
Ja, dat behoort tot mijn werk. Ik vraag dat ten
minste één keer bij ieder tafeltje. Ik herinner mij héél
goed, dat ik u dat ook gevraagd heb omdat u er nogal,
hoe zal ik het zeggen, ontevreden uitzag. Ik weet óók
nog precies, dat de andere twee stoelen onbezet wa
ren. Eén aan iedere kant. Ik meen zelfs nog te weten,
dat ik één van de stoelen recht heb gezet. U heeft mij
zo juist zélf geciteerd. Als ik „monsieur" heb gezegd,
zoals ik ook gedaan heb, dan is het duidelijkste be
wijs, dat er niemand bij u was. De juiste woorden voor
een heer én dame zijn „m'sieu-et-dame". Dat is een
wet van Meden en Perzen.
In zijn diep-zwarte ogen viel geen sportje twijfel te
ontwaren. Hij wendde zich tot Burgess.
Als u nog twijfelt, wil ik wel de reserveringslijst
van gisteravond halen. Dan kunt u het zelf zien.
Burgess zei met een overdreven langzame en be
dachtzame stem, waaruit bleek dat hij dat idee bijzon
der goed vond:
Ik geloof niet, dat het kwaad kan.
De gérant liep naar de andere zijde van de zaal, trok
een lade van een kastje open en haalde er een groot
notitieboek uit. Hij verliet de zaal niet, noch verdween
hij ook maar enkele ogenblikken uit het zicht. Hij over
handigde Burgess het boek ongeopend, precies zoals
hij het uit de lade had gehaald. Bui'gess mocht het
kennelijk zelf opzoeken.
De datum staat bovenaan de bladzijde, was al
les wat hij zei.
Allen bogen zich over het boek heen, behalve de gé
rant. Hij bleef onbewogen bij het tafeltje staan. Het
boek was met potlood bijgehouden. Bovenaan de pagi
na stond: 520, dinsd. Twee strepen in de vorm van
een X, die dwars over de pagina liepen, duidden aan dat
de betrokken dag alweer tot het verleden behoorde. Er
stond een rijtje met negen of tien namen:
Tafel 18 - Roger Ashley, voor vier (doorgestreept)
Tafel 24 - Mrs. Rayburn, voor zes (doorgestreept)
Tafel 24 - Scott Henderson, voor twee (niet doorge
streept)
Naast de derde naam stond in de marge dit teken:
(1).
De gérant gaf tekst en uitleg.
Deze aantekeningen vertellen hun eigen verhaal.
Als een regel is doorgestreept, wil dat zeggen dat
iedereen gekomen is. Staat er géén streep, dan bete
kent dat dat men niet is gekomen. Staat er ten slotte
geen streep, maar een nummer tussen haakjes, dan
duidt dat erop dat niet iedereen, waarvoor gereser
veerd is. ook is gekomen. De anderen worden dan nog
verwacht. Die cijfers tussen haakjes zet ik er dan voor
het gemak bij. Ik weet dan meteen, als ze ten slotte
toch nog komen, waar hun tafel is. Ik hoef dan niet al
lerlei vragen te stellen. Het doet er niet toe, of ze pas
bij het dessert komen, ik streep de aantekening door
als iedereen gekomen is, hoe laat dat ook geweest mag
zijn. Wat u hier zit betekent dus, dat m'sieu voor twee
personen gereserveerd heeft, dat hij alleen kwam en
dat de ander is weggebleven.
Burgess wreef met. zijn gevoelige vingertoppen voor
zichtig over het papier om te ontdekken of er soms
geradeerd was.
Het papier is onbeschadigd, verklaarde hij.
Henderson liet het hoofd in zijn handen vallen.
De gérant maakte een verontschuldigend gebaar.
Ik ga steeds op mijn boek af. Dit zegt mij, dat
mijnheer Henderson hier gisteravond alleen was.
Dan zeggen uw aantekeningen mij dit ook, zei
Burgess. Neem naam en adres op, jongens, de ge
wone zaken, voor het geval we hem voor een nadere
ondervraging nog eens nodig hebben. En nu de volgen
de, Mitri Maloff, de kelner.
In Hendersons ogen vond er slechts een verwisseling
van personen plaats, dat was alles. De droom, de
„practical joke", of wat het dan ook was, ging door.
Het begon op een komedie te lijken. In ieder geval
voor de anderen.
Maloff keek toe hoe één van hen iets opschreef. Hij
boog zijn wijsvinger naar de nagel van zijn duim, zoals
in een ouderwetse reclame voor een of andere briljan-
tine.
Nee, nee, neemt u het mij niet kwalijk heren. U
schrijft Mitrid met een „dd", maar die wordt niet uit
gesproken.
Maar wat heeft die „d" dan voor zin? vroeg de
rnan aan zijn buurman.
Het kan me niets schelen, hoe het geschreven
wordt, zei Burgess. Ik wil alleen maar weten, of u
tafel vier en twintig hebt.
Van tien af die staat daar heb ik alle ta
fels. Tot en met vierentwintig.
U heeft gisteren deze mijnheer aan tafel vieren
twintig bediend?
De kelner putte zich uit in beleefdheden.
Ja zeker, ongetwijfeld, zei hij verheugd. Goede
avond. Hoe gaat het met u? U komt toch gauw weer
eens terug?
De man had Burgess en de anderen klaarblijkelijk
niet als detectives herkend.
Nee, dat komt hij niet, zei Burgess.
Met een kort gebaar legde hij de man het zwijgen op.
Met zijn hoevelen zaten ze aan tafel vierentwin
tig toen u bediende?
De kelner keek enigszins verbaasd en was het toon
beeld van een man, die graag zijn best doet maar er
geen idee van heeft, waar men op uit is.
Hij, zei hij ten slotte. Niemand meer. Alleen hij.
Geen dame?
Nee. nee, geen dame. Welke dame?
En toen liet hij in zijn argeloosheid erop volgen:
Waarom? Heeft hij er één verloren?
(Wordt vervolgd)
(Shows, snufjes en alles wat
verder in het domein der vrouw
dagelijks aan de orde komt)
Het kost de mode-ontwerpers dit seizoen
kennelijk moeite om een nieuwe lijn te
creëren, en met iets te komen dat in be
langrijke mate verschilt met de mode van
het vorig jaar. Begrijpelijk van de ene
kant, want men kan toch niet onbeperkt
blijven voortborduren op hetzelfde theam;
men verwacht een draagbare mode, die de
vrouw zo flatteus en voordelig mogelijk
doet uitkomen. Maar van de andere kant
verwacht men toch ook telkens weer in een
echte couture-collectie iets, waarvan men
kan zeggen: dat is de nieuwe stijl.
Max Heymans, die gisteren zijn voor
jaarscollectie toonde heeft deze inspiratie
blijkbaar niet gemakkelijk kunnen vinden.
Toch bevatte zijn collectie veel mooie,
draagbare pakjes en ensembles, welis
waar niet zo opwindend als anders, maar
zeer tolerant. Alles is eigenlijk toegestaan.
De enige voorzichtige evolutie van het sil
houet is dat de rokken een paar'centimeter
langer zijn, wat een winst is, want ze wa
ren lelijk kort. Dat de ceintuur de taille
markeert met een speling van heel losjes
tot strak aangesnoerd. En dat de schou
ders zoeken naar een bredere rek, die be
reikt wordt d oor breedtedécolleté's en
laag ingezette mouwen.
De japonnen zijn sluik of vaag getail
leerd en de ceintuurs zijn voor zover aan
wezig, meestal laag op de heupen aange
bracht. en dikwijls ingewerkt. De model
len zijn vervaardigd van ernstig getinte
stoffen; met name veel marineblauw, beige
en anthracietgrijze flanel. In deze laatste
kleur konden we een donkergrijs getinte
flanellen japon zeer waarderen.
De combinatie van twee stoffen, meest
al van verschillende kleur en dessinering,
een nouvauté door Parijs dit seizoen ge
lanceerd, vonden we ook bij de ensembles
van Heymanst terug. Er zijn mooie effec
ten mee te bereiken zoals een pepita-ruiten
jasje over een marineblauwe japon ons be
wees. Naast de door Max Heymans ge
creëerde kleding, die door Chatelaine
couture vervaardigd wordt, zagen we ook
Franse haute couture modellen van be
kende Parijse modeontwerpers. Over het
algemeen was de collectie echter aan de
donkere kant en droeg maar weinig van de
zon en fleur mee. die juist zo attractief is
Van de zomermode.
Katy
