Dr. Adenauer vormt een
voorlichtingscentrale
Wereldnieuws
Tovenarij
Streven naar Amerikaans superkabinet
Amerika bereidt weer
een kernproef voor
Radio-actief regenwater
in West-Duitsland
Parijs en Tunis
hebben ruzie
op kdw lip!
Westduits vlootbezoek
aan Griekenland
Tsjechisch priester was
„heimelijk" bisschop
raatótoel
ENGEL
DONDERDAG 17 MAART 1960
3
Op 400 nieter diepte en
voor vreedzaam doel
Toeneming sinds Franse
kernproef in de Sahara
Knulletje in uniform
Tuinmuur van de Franse
ambassade afgebroken
Britse verontschuldiging
aan minister Strauss
(Op de
(Van onze correspondent in Bonn)
Bondskanselier Adenauer is van plan
de voorlichtingspolitick van zijn regering
te coördineren. Op het departement van
de kanselier, het „Bundeskanzleramt",
zal een coördineringsbureau worden op
gericht dat de regeringsmaatregelen en
wetsontwerpen van alle ministeries op
hun „informatiewaarde" zal toetsen.
Over dit voornemen van de kanselier,
dat te Bonn officieel was bekendgemaakt,
toen de regcringsperschef Von Eckardt
met Adenauer reeds in Amerika vertoef
de, is in de Bondsrepubliek heel wat te
doen.
De socialistische oppositiepartij verwijt
de kanselier dat hij er op uit is een nieuw
propagandaministerie op te richten. Ande
ren trekken parallellen met het beruchte
ministerie van Goebbels. Enkele bladen
zien de persvrijheid in gevaar, omdat
„allen van één punt uit zullen worden
voorgelicht". Op de onderscheiden depar
tementen zou men evenmin erg in zijn
schik zijn met Adenauers super-censuur
op de voorlichting, zoals die thans door
de perschefs der departementen en door
een pers- en inlichtingenbureau onder lei
ding van Von Eckardt geschiedt.
Onhandig
Adenauer zou het dan ook met Von
Eckardt en met de persorganen der mi
nisterie flink aan de stok hebben. Hij
kan daarbij wijzen op de onhandige voor
lichting inzake het wetsontwerp van mi
nister van Sociale Zaken Blank over de
ziekteverzekering, inzake het wetsontwerp
van minister van Binnenlandse Zaken
Schroeder over de staat van beleg, voorts
op de kwestie van de Westduitse bases in
Spanje, en op de tegenstelling die daar
bij aan het licht trad tussen de minister
van Defensie Strauss en van Buitenlandse
Zaken Von Brentano, op de tegenstelling
tussen de ministers Erhard en Von Bren
tano over de Europese politiek, die ook
al de buitenwereld heeft bereikt, op de
controverse tussen de ministers Etzel en
Blankenzovoort.
Kortom, volgens Adenauer is er te veel
vuile was uit het kabinet in het openbaar
opgehangen en is er onhandig, ongecoör
dineerd, omgesprongen met allerlei gege-
vens.
Een hoge ambtenaar zal worden be
noemd om het maken van dergelijke brok
ken in de toekomst te voorkomen. Infor
maties over departementale zaken van
belang en over wetsontwerpen zullen door
hem onder supervisie van de staatsse
cretaris en rechterhand van Adenauer,
Globke, eerst worden gecontroleerd.
Reeds in 1953 trachtte Adenauer's toen
malige staatssecretaris Lenz een dergelij
ke voorlichtingscentr-ale te scheppen. Hij
stuitte toen evenwel op een algemene
weerstand en op de.... herinnering aan
Goebbels. De nieuwe poging van Aden
auer en de zijnen om de diverse departe
menten nog strakker onder het persoonlij
ke regime van de kanselier te houden
de grondwet geeft hem daartoe het vol
le recht past precies in de poging die de
kanselier nu doet om een soort „super-ka
binet" in zijn eigen departement te vor-
ipen. De afdelingen van het „Bundes-
WASHINGTON (UPI) De Amerikaan
se Commissie voor Kernenergie is begon
nen met de voorbereiding van een onder
grondse kernexplosie, die volgend jaar in
de woestijn van Nieuw Mexico zal plaats
hebben indien president Eisenhower de
proef goedkeurt. De proefneming betreft
een kernwapen met een explosieve kracht
van 10 kiloton, en zal op 400 meter diepte
in de zoutbedding van Salado, op 40 km
ten zuidoosten van Carlsbad, plaatsheb
ben. "et doel is vreedzaam en de com
missie stelt voor buitenlandse waarne
mers uit te nodigen tot bijwoning van de
proef.
In de verklaring, welke te Washington
over de beraamde proefexplosie is uitge
geven, merkt de Commissie voor de Kern
energie op dat kernproeven met vreedza
me doeleinden niet vallen onder de vrij
willige stopzetting van kernproeven door
Engeland, Amerika en de Sovjet-Unie.
De resultaten van de proef in Nieuw-
Mexico zullen aan alle wetenschappelijk
belangstellenden beschikbaar worden ge
steld. De voorbereiding en het project
voor de explosie hebben de codenaam
„project-Gnoom" (kabouters) gekregen.
BONN (Reuter) Een woordvoerder
van het Westduitse ministerie voor Kern
zaken heeft woensdag verklaard, dat
Westduitsers die regenwater drinken hun
gezondheid door radio-actieve besmetting
in gevaar brengen. Volgens het ministe
rie betrekken verscheidene honderddui
zenden Westduitsers hun drinkwater uit
regenputten.
De staatssecretaris van het ministerie,
dr. Cartellier, deelde in de Bondsdag mee
dat Westduitse weerstations sinds de Fran
se kernproef in de Sahara een toeneming
van de radio-activiteit in de lucht hadden
geconstateerd. Weliswaar is het peil nog
onder het kritieke punt, maar volgens hem
lopen drinkers van regenwater toch ge
vaar.
PARIJS (AFP-Reuter) De kernbom
die de Fransen op 13 februari tot ontplof
fing hebben gebracht heeft volgens een
mededeling van het Franse ministerie van
Defensie een „minimale" radio-actieve
neerslag veroorzaakt. De enige plaats
waar een merkbare verhoging van de ra
dio-activiteit was geconstateerd, lag vier
honderd kilometer ten zuid-oosten van
Reggan, waar een militaire post was ge
vestigd. De hoeveelheid straling bedroeg
daar echter tien percent van de hoeveel
heid die zonder gevaar toelaatbaar voor
mensen wordt geacht.
kanzleramt" zijn zeer invloedrijke secties
geworden, die volgens sommigen tot klei
ne ministeries zijn geworden. Het zou
Adenauer er daarbij om te doen zijn een
Amerikaans systeem op te bouwen. In de
bondsrepubliek is de kanselier verantwoor
delijk, maar werken de ministers onder
hem zelfstandig, in de Verenigde Staten
zijn de ministers niet zelfstandig en ver
vullen de rol van raadgevers van de pre
sident. Adenauer's departementale afde
lingen hebben allengs mannen van for
maat als Globke, Vialon, Bach en anderen
als leiders gekregen, die de kanselier als
raadgevers terzijde staan en grote invloed
hebben gekregen grotere invloed, zeg
gen sommigen, dan de diverse ministers.
FRANKFORT (UPI) Twee hoge Ame
rikaanse militairen in Duitsland, kolonel
K. E. Juergens en overste J. E. Garner,
hebben een schriftelijke reprimande ge
kregen vanwege het optreden van een ne
genjarig zoontje van kolonel Juergens tij
dens een inspectie. Bij deze inspectie,
door kolonel Juergens uitgevoerd bij een
onderdeel in Mtinchen, stapte Juergens Jr.
trots rond in een op maat gemaakt lui
tenantsuniform en maakte hij de spullen
in de war die de mannen met veel zwe
ten voor de inspectie hadden klaargelegd.
De soldaten dienden een formele klacht
in met het gevolg, dat de vader een re
primande kreeg voor het feit, dat hij
zoonlief liet rondlopen in een uniform met
alle onderscheidingen eraan van een ech
te militair. Overste Garner kreeg een be
risping, omdat hij bij de inspectie van
zijn onderdeel, niet op Juergens jr. had
gelet, toen de vader niet in de buurt was.
Een verzachtende omstandigheid was,
dat de soldaten zelf de jonge Juergens
het uniform cadeau hadden gegeven.
Met grote snelheid is op de Avenue
Malvaux te Luik een personenauto
tegen een boom gereden. Van de wa
gen bleef niet veel meer over dan een
ivrak. De politie staat voor een raadsel,
dat de drie inzittenden het hoopje ver
wrongen staal nagenoeg ongedeerd
konden verlaten.
Van onze correspondent in Parijs)
De Franse ambassadeur in Tunis Boeg-
ver vertoeft in Parijs en het is niet waar
schijnlijk dat hij spoedig naar zijn post zal
terugkeren. De betrekkingen tussen beide
landen hebben weer een dieptepunt be
reikt, maar dit keer is het niet de Algerijn
se oorlog waardoor de verwijdering is ont
staan. De oorzaak van deze verkoeling die
de diplomatieke barometer tot onder het
nulpunt deed dalen, vormt een muur. Een
muur die in de tuin van de Franse ambas
sade in Tunis een zwembad omgeeft en die
nu door Tunesische arbeiders wordt afge
broken.
Ambassadeur Boegner, en met hem de
Franse regering, neemt deze aanranding
van de diplomatieke onschendbaarheid,
waarin ook de muur is betrokken, zeer
hoog op. Vanwege dat muurtje is ook de
Tunesische ambassadeur in Parijs, de
zoon van het staatshoofd Bourguiba, door
minister van Buitenlandse Zaken Couve
de Murville op het departement ontboden.
Toen Tunesische wegwerkers een week
of wat geleden hun houwelen beproefden
op de muren, waardoor Frankrijks am
bassade in Tunis wordt omringd, ontke
tenden zij onmiddellijk een officiële stap
van de ambassadeur. Frankrijks verte
genwoordiger werd toen uitgelegd dat er
een nieuwe autoweg zal komen, waarvoor
die muur moest wijken. Niettemin werden
de werkzaamheden tijdelijk stop gezet
Een week later kwam een bataljon arbei
ders, nu vergezeld van bulldozers, echter
opnieuw opdagen, en weer moest de muur
het ontgelden. Op een nieuw protest kreeg
de ambassadeur van de Tunesische rege
ring te horen dat zijn voorganger Gorse
indertijd mondeling zijn toestemming had
verleend.
Op de Quai d'Orsay te Parijs ontkent
men die voorstelling van zaken ten stellig
ste. Volgens de laatste berichten staat er
van de muur nog maar weinig overeind,
terwijl de ambassadeur zijn terugkeer in
Tunis van een onmiddellijk definitief sta
ken der vernielingen afhankelijk had ge
steld.
Het moet in de geschiedenis de eerste
maal zijn dat een ernstig diplomatiek in
cident door een tuinmuur werd ontketend.
Advertentie
Chief Whip
20 stuks f. 1.-
ATHENE (Reuter) De Westduitse
minister van Defensie, Strauss, heeft aan
het slot van zijn bezoek aan Athene bekend
gemaakt dat voor het eerst sedert het ein
de van de jongste wereldoorlog Westduit
se lichte oorlogsschepen Griekenland zul
len bezoeken.
Minister Strauss heeft met de Griekse
regering besprekingen gevoerd, waarbij
overeengekomen werd dat het Westduitse
leger orders voor munitie en uniforms ter
waarde van bijna veertig miljoen gulden
bij Griekse industrieën zal plaatsen, in
toevoeging tot de reeds geplaatste orders
ten bedrage van zeventig miljoen gulden.
West-Duitsland heeft aangeboden een
aantal Griekse officieren op de Duitse mi
litaire academie op te leiden ingevolge
de bepalingen van het uitwisselingspro
gramma van de NAVO.
„Gevoelig plantje"
BONN (Reuter) De Britse ambassa
de te Bonn heeft namens de Britse minis
terie van Defensie Watkinson haar veront
schuldigingen aan minister Strauss aan
geboden, omdat Watkinson in een Lager
huisdebat over defensiekwesties had ge
zegd, dat een Britse beroepsmilitair even
veel waard was als drie Westduitse rekru
ten. Strauss nam het niet zo ernstig op. Hij
zei dat hij niet zo'n „gevoelig plantje" was.
(UPI) De Westduitse Bondsdag be
gint 6 april het debat over het voornemen
van de regering, militaire bases in Spanje
te vestigen. Het debat wordt gehouden op
verzoek van de socialisten.
LONDEN (UPI) De Britse minister
van Defensie, Harold Watkinson heeft
meegedeeld, dat er op het ogenblik 31 mi
litairen van de Westduitse luchtmacht in
Engeland een opieiding ontvangen in het
gebruik van Brits technisch materiaal.
Bovendien volgen twaalf Westduitse offi
cieren, samen met officieren van andere
landen, lessen op Britse militaire scholen.
WENEN (UPI) Een Tsjechoslowaak
se rechtbank heeft de rooms-katholieke
priester Ladislav Hlad tot negen jaar ge
vangenisstraf veroordeeld wegens het hei
melijk uitoefenen van bisschoppelijke
functies zonder goedkeuring van de rege
ring. Dit bericht de in Praag verschijnen
de „Svobodne Slovo". In 1950 ontving
Hlad van de toenmalige pauselijke nun
tius in Praag, msgr. De Liva, een brief
van Paus Piux XII waarin hij tot titulair
bisschop van het diocees Litomerice werd
benoemd. Hlad mocht de functie echter
niet openlijk aanvaarden.
Krachtens een van vóór de oorlog date
rende overeenkomst tussen de Tsjechoslo-
waakse regering en 't Vaticaan mogen bis
schoppen slechts met toestemming van de
regering in Praag worden benoemd. Sinds
de communistische machtsoverneming, in
1948, zijn geen bisschoppen meer be
noemd. Het Vaticaan zou echter het re
ligieuze leven in Tsjechoslowakije willen
handhaven door de benoeming van bis
schoppen voor het geval reeds in functie
zijnde bisschoppen wegens hun „negatie
ve" houding tegenover het communisme
zouden worden vervolgd, aldus „Svobod
ne Slovo".
Hlad zou in het geheim in een kapel te
Litomerice tot bisschop zijn geconsa
creerd. Volgens „Svobodne Slovo" heeft
Hlhad priester-studenten bewogen niet op
de seminaries te studeren maar „privé"-
lessen te volgen. Hij zou drie preisters,
na afloop van hun „privé"-studie, in het
geheim hebben gewijd. Hlad zou tevens
als adviseur zijn opgetreden voor een on
wettige „Unie van christelijke jeugd".
Volgens het blad is onlangs een lid van
deze unie wegens moord op een agent ter
dood veroordeeld.
Van westelijke zijde in Wenen werd er
op gewezen, dat de overeenkomst krach
tens welke het Vaticaan uitsluitend na
goedkeuring van de Tsjechoslowaakse
autoriteiten bisschoppen mag benoemen
nooit is herroepen, doch het Vaticaan
noch door de Tsjechoslowaakse regering.
Wanneer men in deze tijd
geconfronteerd wordt met toe
standen, gewoonten of opvat
tingen uit het verleden, hetzij
door nuchtere documentatie
uit die dagen, hetzij door de
meer geromantiseerde vormen
van overlevering als littera
tuur, toneel of film dringt
zich vaak overtuigend de ge
waarwording op dat wij allen
tesamen en massaal toenemen
in wijsheid en gezond ver
stand.
Misschien is dat niet in alle
opzichten zo misschien doen
wij dingen die oerdom moeten
worden genoemd en die onze
voorvaderen met meer intelli
gentie zouden hebben opge
lost, doch in bepaalde opzich
ten lijkt mij toch de stelling
niet te gewaagd, dat de reali
teit van het leven zich aan ons
begrijpelijker openbaart dan
zij eertijds in het gedachten-
leven van de massa der men
sen gestalte had.
Wat vroeger véél vroeger
schijnbaar tevergeefs door
grote denkers als onomstote
lijke waarheden werd vereerd
en verkondigd, blijkt soms on
gemerkt vaste voet te hebben
gekregen in de onbewuste
levensovertuiging van de he
dendaagse, gemiddelde mens.
Zij zijn pijlers van ons be
schavingsniveau geworden en
wij gaan van hen uit bij de
ontdekking van nieuwe waar
den.
Geen enkel kind verwondert
zich meer over het op zich
zelf toch wel zeer wonderbaar
lijke verschijnsel, dat een
auto zich voortbeweegt zonder
dat er aan getrokken of ge
duwd wordt. Een kind van
tweehonderd jaar geleden zou
van ditzelfde verschijnsel een
ingeklemd affect hebben ge
kregen of tenminste een voort
durende depressie van angsti
ge ontsteltenis.
Maar het kind van heden
weet bij zijn eerste waarne
ming van een rijdende auto
even weinig af van de techni
sche processen die het won
derlijke verschijnsel mogelijk
maken als zijn leeftijdsgenoot
uit 1760.
Vreemd! Verbazingwekkend
zelfs. Aanvaarding van onbe
grijpelijke verschijnselen zon
der de eis of de wens tot ver
klaring ervan: dat is de cul
turele erfenis, die de mens
meekrijgt als hij op de wereld
komt. In hem leeft de weten
schap voort, die zijn voor
vaderen hebben vergaard.
Doch de uitkomsten van die
wetenschap betwijfelt hij niet
meer.
En ook op het vlak der cul
turele humaniteit: geen onzer
is meer een fanatiek voorvech
ter van de afschaffing der sla
vernij, aangezien de slavernij
niet meer tot de conventie
onzer maatschappelijke orde
behoort. Minder definitief doch
zeer zeker gedoemd tot ver
dwijning uit onze orde en uit
ons denken is het met het
kolonialisme gesteld en met
de rassendiscriminatie.
In dezelfde categorie be
hoort het standsverschil thuis,
dat bij iedere verdere jaargang
onzer nieuwgeborenen minder
sterk en minder reëel in de
mensen blijkt te leven. Niet
dat „gelijkheid en broeder
schap" veel nader zijn geko
men sinds de sociale strijd in
volle hevigheid is ontbrand,
doch de maatstaven van ver
schil tussen de mensen zijn
verschoven naar een realisti
scher, nuchterder opvattingen
complex. Nadat zij vroeger
aanzien en macht verleenden
aan „hooggeborenen" en dus
principieel op kastediscrimina-
tie waren gebaseerd, zijn zij
steeds meer op andere rails
gerangeerd om thans te komen
op het principe van de wer
kelijke, functionele verschillen
tussen de mensen: de mate
van rijkdom en capaciteiten in
dienst van de gemeenschap.
Rijk en arm verschillen van
elkander in mogelijkheden, ta
lent en geestelijke onvolwaar
digheid eveneens doch in
beide gevallen betreft het ver
schil enkel de waardering van
de mens in zijn maatschappe
lijke functie, niet in zijn waar
digheid en waarde als mens.
Vandaar dat rijk en arm bui-
ten hun maatschappelijke
functie met elkander op voet
van menselijke gelijkwaardig
heid kunnen verkeren en de
zelfde rechten genieten, voor
zover deze rechten niet voort
vloeien uit de macht van de
rijkdom of vervallen door
geldgebrek.
Dit is geen einddoel onzer
beschavingsgeschiedenis, doch
wel een stap vooruit ver
geleken bij de onzinnige argu
menten waarop vroeger de ene
mens zich boven de andere
verhief. Afkomst, geboorte,
stamboom, huidskleur, ras
dat alles zijn factoren die in
wezen buiten de realiteit van
de waarde der mensen liggen.
De waarde van een mens ligt
in die mens zelf, volstrekt en
omperkt tot die ene mens. Tot
de ontdekking van die waar
heid zijn wij genaderd en wat
zich nog aan resten van ver
ouderde opvattingen in ons
midden manifesteert, is ge
doemd zichzelf te veroordelen
en van kant te maken.
De rassendiscriminatie is
voor de meerderheid der men
sen een absurde, kwalijke ver
gissing, die wijst op een be
perkt verstand. Het standsver
schil, voortkomend uit kaste-
discriminatie, is voor de meer
derheid der mensen een ana
chronisme, dat belachelijk en
dom aandoet.
In de oude sprookjes trouw
den prinsen altijd met prin
sessen, in de nieuwe trouwen
fotografen met de dochters van
constitutionele koningen. In
de oude sprookjes echter kwa
men wel eens bedelaars en
kikvorsen de hand van ko
ningsdochters vragen, en op
zulke verschrikkelijke momen
ten scheen de hele adellijke
hemel in te storten. Doch dan
was er altijd nog de fee, die
van de kikvors een konings
zoon en van de bedelaar een
prins maakte.
Die tijd is voorbij of bijna.
Want nadat ergens in een
eilandenrijk in Europa een
koningsdochter haar liefde ge
schonken heeft aan een am
bachtsman, komt de genealoog
Montague-Smith nu als een
mannelijke en bedaagde fee
met de toverstok van zijn pro
fessie zwaaien en tovert de
ambachtsman om tot een re
gelrechte afstammeling van
een beroemd koning uit de
Middeleeuwen
Wie heeft daarom gevraagd?
De miljoenen onderdanen soms,
die dol van vreugde juichten
bij het nieuws van de ver
loving en zich trots voelden op
hun prinses, die een méns tot
gemaal gekozen had? Of zijn
het de vermolmde, verdroogde
aanhangers van 's werelds
oudste apartheidspolitiek, die
als bleke schimmen, behangen
met goud, rondom een troon
dwalen en dromen van de ge
beenten hunner voorzaten? De
aanhangers van de theorie dat
de waarde van een mens kan
worden opgeteld uit de takken
van stambomen. En dat het
geluk van twee geliefden af
hangt van datgene, wat een
stamvader van honderden ja
ren geleden in de wereld van
toen betekende?
Het is waar dat de mensen
van heden nog gaarne sprook
jes lezen. Doch zij vragen er
niet meer om. begoocheld te
worden door waandenkbeelden
en tovertrucs. Zij hebben ein
delijk en afdoende geleerd,
hoe vreselijk een massa zich
vergissen kan wanneer zij
haar heil eerbiedig buigend in
de handen legt van sprookjes
figuren in marmeren paleizen.
En in hun persoonlijk leven
hebben zij ervaren, op welke
eenvoudige waarheden de le
venslange overeenkomst tus
sen twee mensen kan zijn ge
grond om de uitkomst van een
levenslang geluk te geven. Het
leven van vandaag heeft de
dingen vreselijk door elkaar
gesmeten doch het heeft
tevens met harde klappen de
atmosfeer gezuiverd van zoete,
bedwelmende geuren en een
helder uitzicht gegeven op
datgene wat een mens op eigen
kracht en uit eigen vermogen
zijn kan voor de andere.
Een mens kan namelijk, zon
der stamboom of koninklijke
voorvaderen, alles zijn voor
een ander. En mét een roem
ruchte sleep van adellijke
voorzaten kan hij niéts bete
kenen. Deze twee mogelijk
heden zijn reëel, zo reëel als
de mens zelf is in zijn naakte
menszijn en zijn zelfstandig,
persoonlijk wezen.
Met weinig moeite zal Mon-
tague-Smith kunnen bewijzen
dat zekere conducteur van de
Londense ondergrondse af
stamt van Hendrik de Acht
ste, als dat nodig zou zijn. Het
is de vraag of die conducteur
daarmee, gezien de reputatie
van die Hendrik, erg ingeno
men zou zijn.
Mocht ik in mijn jongere
jaren in de armen zijn geval
len van een Russische prinses
te Parijs, dan zou Montague-
Smith mijn regelrechte af
komst van Iwan de Verschrik
kelijke waarschijnlijk met een
zucht van voldoening hebben
uitgevonden. De Russische
prinses zou misschien dan geen
enkel bezwaar meer tegen on
ze verloving hebben gehad,
ofschoon uit objectief stand
punt die Iwan geen aanbeve
ling mag worden genoemd.
Doch noch zulk een prin
ses, noch de Verschrikkelijke
heeft mijn levenspad ge
kruist en Montague-Smith be
hoeft zich om mij niet in
genealogische kronkels te
wringen. Er zal een tijd ko
men, waarin hij dat om nie
mand meer behoeft te doen.
Zijn eigen nakomelingen zul
len stambomen omhakken en
er het zaad van de realiteit
des levens strooien, waaruit de
eenvoudige bloemen van de
menselijke waarde opbloeien,
om mét de mens te sterven.
Want, ofschoon wij altijd
van sprookjes zullen blijven
houden, za] onze wereld nooit
meer worden geregeerd met
de hulp van tovenaars en
feeën, die van mensen kost
bare museum-antiki-
teiten kunnen maken.
Schilderij
„Ja, 't is wel mooi", zei de oude man op
de markt, terwijl hij een schilderij met
schapen in ogenschouw nam.
„Wel mooi, meneer?", riep de koopman
handen-wrijvend, „het is prachtig!" Hij
had de hele ochtend alleen nog maar een
paar ingelijste platen verkocht en nu be
gon het grillige fortuin tegen hem te glim
lachen.
Daar was een koper, tenminste de kans
waas er, als hij zijn kraan van welspre
kendheid opendraaide. „As je dat in je
huiskamer heb," vervolgde hij, „hoef je
niet meer op vakantie. Dit is iets fijns,
meneer, schapen benne rustig in de ka
mer; ik voor mij kijk liever naar schapen
as naar een woeste zee, hoewel ik die óók
heb, hoor, daar niet van. Mot u nou die
lucht es op u laten inwerken, je reinste
avondrood, dan onderga je iets, meneer!"
De oude baas probeerde te doen wat hem
gezegd werd en daarna begon hij de scha
pen te tellen.
„Twintig", zei hij door zijn neus.
„Dertig gulden en geen cent minder!",
riep de koopman met zijn duimen in de
armsgaten van zijn vest gravend.
„Dat is dan een daalder 't stuk", reken
de de oude hardop.
„As je opstandig ben wor je kalm en
as je verdrietig ben ivor je opgefleurd door
die paarse hei," ging de koopman luidruch
tig verder. „En heb u soms last van sla
peloosheid? Dan kijkt u tien minuten naar
dit doekie en u maft; slaapmiddelen ben-
ne duurder! Dertig gulden, 't is geen geld,
de lijst is het alleen al waard. En vergeet
niet dat een schaap een edel dier is, me
neer, want hij huilt as ie naar de slacht
bank mot. Hij maakt je héél anders van
binnen as bij voorbeeld de Stier van Pot
ter. Sakkerju, die éne stier, niet te betalen
en vindt u 'm mooi? Kom nou! Maakt di e
je vredig van binnen? Néé, meneer! Het
is gewoon een barse, ontbetaalbare stier
en hier heb ie een hele zooi schapen voor
dertig gulden. In allerhande stand,en en
houdingen benne ze uitgeschilderd!" De
dieren schenen hem uitbundig te verheu
gen.
De oude man knikte en zag eruit, of hij
naar woorden zocht om er op een min of
meer elegante manier af te komen. Hij
keek enigszins verwonderd rond naar al
die mensen om hem heen en stamelde on
samenhangende brokken van zinnen.
„As moeder de vrouw de kamer schoon
heb zal het pas af zijn as dit doekie er
hangt. Zal ik het maar inpakken meneer?"
Toen graaide de oude baas haastig zijn
portemonnee uit zijn zak en betaalde.
Even later zeulde hij met het schilderij
weg en in de verte hoorde hij de koopman
roepen: „Kijk es naar die woeste zee, die
dóet je wat.
Marianne van Raait
Advertentie
Grote Houtstraat 181
Haarlem - Tel. 14444
Uittocht. Juvenal Marchisio, een der lei
ders van het Amerikaanse vluchtelin
gencomité, heeft op een persconferen
tie te New York, die hij hield na een be
zoek aan Italië en Tunesië, verklaard
dat Tunesië ongeveer 12.000 Italianen
naar hun eigen land heeft teruggezon
den, terwijl 45.000 anderen hetzelfde te
wachten staat. Marchisio verklaarde
verder dat vreemdelingen in Tunesië,
die mohammedaan willen worden, het
land niet hoeven te verlaten en een
werkvergunning kunnen krijgen.
Akkoord. De Dalai Lama van Tibet heeft
het voorstel van de Indische regering
aanvaard om met zijn gevolg te ver
huizen naar Dharamsala in Noordwest-
India. Dharamsala was gekozen omdat
daar een paar oude Britse kazernes leeg
staan.
Verloren. Enkele Westduitse staten heb
ben de bondsregering verzocht een ein
de te maken aan de verspreiding van
jeugdlectuur waarin de oorlog wordt
verheerlijkt. Volgens de autoriteiten in
Hamburg worden in West-Duitsland tien
tot vijftien miljoen verhalen per jaar
gedrukt waarin in gloeiende bewoordin
gen de oorlog wordt beschreven. De
jeugdige lezers leren uit de verhalen
dat Duitsland de oorlog alleen maar
verloren had omdat het verraden werd
en omdat Hitier faalde wegens de fou
ten van zijn adviseurs.
Bekeerd. Een dertienjarig lid van een „na
zi-club" in Detroit, die een hakenkruis
op een school geklad had, mocht woens
dag zonder straf van de rechter naar
huis, nadat hij een opstel over „broe
derschap" en krantenknipsels over dit
onderwerp had ingeleverd. Een veer
tienjarige jongen die ook bij de kladde-
rij betrokken was geweest, werd op
nieuw naar de psychiater verwezen. De
rechter merkte erbij op, dat ook de va
der van deze jongen, een leraar Engels,
psychiatrische hulp nodig had.
IJveraar. Gouverneur Faubus van Arkan
sas heeft bekendgemaakt, dat hij zich
voor de vierde maal kandidaat voor het
gouverneurschap van de staat zal stel
len. Het is nog niet eerder voorgekomen
dat een gouverneur zulks doet. In 1958
werd Faubus herkozen, nadat hij zich te
gen de federale regering had verzet op
gebied van de rassenintegratie op de
scholen. Hij zei te zullen blijven ijveren
voor „de rechten van het volk".
Studentenstaking. De Franse studenten
van universiteiten en hogescholen zijn
woensdag een korte staking begonnen
als uiting van hun ontevredenheid over
de regeringsregeling inzake uitstel van
militaire dienst, welke het kabinet heeft
behandeld zonder hen er ooit in gekend
te hebben.
Uitzondering. Bij wijze van uitzondering
heeft de Bank of England de Britse bla
den toegestaan afdrukken te publiceren
van de nieuwe een pond-biljetten die
vandaag in omloop komen. De biljetten
dragen de beeltenis van koningin Eliza
beth. Dit is de eerste maal dat het por
tret van een regerende monarch op een
Engels bankbiljet verschijnt.
