Fantoom ie de bar
Kleine „cognac-oorlog" dreigt
tussen Duitsland en Frankrijk
PANDA EN DE TROETELTROEP
Laatste gorilla's in Afrika
schijnen ten dode gedoemd
AVONTUREN VAN EEN HOND
Mfchm
kopen?
ROM EN MIOE
Ongeduld beloond
NAAR SCHAAP LOPEN
In één jaar 7 meer
gewelddaden in V.S.
lr
Waar is het wezen?
Televisie op Schiphol ten
behoeve van reizigers
De radio geelt zaterdag
Tel evisie pro gramma
Optrekkende stam der
Watoetsi's verdrijft ze
neem dan vlug...
helpt snel en afdoende
NA GROTE PRIJSVERLAGING:
Emigrant won hoofdprijs
DOOR
WILLIAM
IRISH
VRIJDAG 18 MAART 1V£0
26. Het zag er niet best uit voor Panda.
Hij had de politie niet willen vertellen, dat
zijn troetelinbreker de brandkast had ge
stolen, dus nam de politie aan, dat hij zelf
de dief was. En daar zat hij nu in een cel.
„Dit is helemaal niet eerlijk," dacht hij
treurig, „ik krijg overal de schuld van. Ik
moet steeds troetels helpen, maar nie
mand helpt mij. Ze laten me maar zitten."
Hierin vergiste hij zich echter; er was
wel d.egelijk iem,and, die zich inspande om
Panda er uit te krijgen. Het was Joris
Goedbloed, die zich dadelijk naar notaris
Hendrïkus Foliant had begeven. „U moet
zorgen, dat Panda dadelijk wordt vrijgela
ten," zei hij tegen de notaris, „dat bent U
tegenover de troetels verplicht." „Hoe
zo?" vroeg de notaris koel. „Dat is nogal
duidelijk," antwoordde Joris, „volgens
het testament van Panda's tante bent U
een soort toeziend, voogd over de troetels.
U moet er op toezien, dat Panda ze netjes
opvoedt en gelukkig maakt. Hoe kan hij
dat echter doen, wanneer hij in de gevan
genis zit? Door een misverstand nog wel!
IN BAJUS NON GAJUS! riepen reeds de
oude klassieken, waarmede ze zeggen wil
den, dat men wel eens de verkeerde op
sluit. U moet dat misverstand rechtzetten.
U moet.„U behoeft mij niet te vertel
len, wat ik doen moet," viel de notaris
hem geprikkeld in de rede. „Bovendien
heeft U niets met meneer Panda en zijn
troetels te maken." „Vergis U niet!" riep
Joris, „ik heb er wel degelijk iets mee te
maken. Ik ben namelijk.één van de
troetels!"
De anders altijd zo intrigerende donder
dagavond leed wel schade door het uit
stellen van de vertoning „Les mains sales".
Wij moesten het nu doen met de quiz van
Theo Eerdmans, die zichzelf heeft over
leefd. Al eerder is dit in deze rubriek be
toogd. Gisteravond zagen we het nog eens
bevestigd. Eerdmans ontvangt te veel kan
didaten en hij is kennelijk strijdensmoe.
Zijn vragen brengen de deelnemers tot een
reeks oninteressante mededelingen, die
slechts af en toe een echt persoonlijk cachet
hebben, waarna ze worden afgeremd. Er
valt ook voor de regisseur weinig eer meer
aan te behalen.
Het waarlijk boeiende school in de ac
tualiteit precies het wezenskenmerk van
de t.v. met het journaal en het inter
view, dat Pier Tania de voorzitters der
drie vakbonden afnam over de bouwsta-
king. Journaal en interview bleken elkaar
niet te overlappen. Ook nu weer was Pier
Tania een voortreffelijk vragensteller,
recht op de man af en toch met veel ge
voel voor de positie der „slachtoffers". Aan
hem beleefden wij dus plezier, maar het
moet ons van het hart, dat we dat niet
konden opbrengen voor de jongste versie
van „Alle gekken kijken". Niet alleen was
de leider van het troepje danig uit vorm,
de teksten waren ditmaal zeer gekunsteld
en bijzonder onecht. De enkele uitzonde
ring de zotte water-monoloog kon het
programma niet redden.
Waarom wordt de realiteit van het ogen
blik niet meer naar de beeldbuis getrok
ken. Liever een „Life"uitzending, hoe ge
ïmproviseerd ook, dan deze weloverwogen
nietszeggende presentaties.
Beéldschermer
(Van onze Amsterdamse redacteur)
In de wachtkamers en restaurants op
Schiphol zijn woensdag een aantal televi
sie-apparaten opgesteld om de wachtende
passagiers via de beeldbuis te kunnen
waarschuwen wanneer zij zich moeten
melden voor de vertrekkende vliegtuigen.
Op Meisbroek bij Brussel is dit systeem
al lange tijd een succes.
Tot dusver hadden de aankondigingen
uitsluitend plaats via luidsprekers. De
mededelingen zijn echter zo talrijk dat
velen de oproepen niet alle volgen. Het
t.v.-beeld zal nu een beroep doen op de
aandacht van deze mensen. De geluids
installatie blijft naast de t.v.-apparatuur
in gebruik.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20
Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw
gezin, lezing. 9.00 Gymnastiek voor de vrouw.
9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterst.). VPRO: 10.00
Samen thuis, lezing. 10.05 Moi-genwijding. VARA:
10.20 Op reis door de wereld, lezing. 10.30 Gevar.
programma. 11.30 Viool en piano. 12.00 Gram. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Orgelspel. 13.00
Nieuws. 13.15 Jazzmuziek. 13.40 Sportnieuws. 14.10
Voor de jeugd. 14.45 Jeugdkoor. 15.00 Streekuitz.
15.25 De strategie der rode dictatuur, lezing. 15.40
Omr.orkest en soliste. 16.40 Boekbespr. 17.00 Jazz
muziek. 17.30 Weekjournaal. 18.00 Nieuws en
commentaar. 18.20 La battaglia di Legnano, opera.
19.00 Act. kunstoverzicht. VPRO: 19.30 Binnen
en buiten de grenzen, lezing. 19.40 Christus, zijn
leerlingen en de mensen, lezing. 19.55 Deze week,
lezing. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr.
21.15 Twintig vragen. 21.40 Gevar. muziek. 22.10
Gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Soc. comm. 22.55 Lichte
muziek. 23.35 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muziek. 7.30
Voor de jeugd. 7.40. Gram. 7.45 Morgengebed, en
overweging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor
de vrouw. 9.40 Voor de kleuters. 9.55 Inleiding
Hoogmis. 10.00 Hoogmis. 11.15 Voor de zieken.
12.00 Middagklok noodklok. 12.03 Gram. 12.30
Land- en tuinb.mededelingen. 12.33 Lichte muz.
12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar geleden,
praatje. 13.20 Nieuwe gram. 13.25 Dansmuziek.
13.50 Voor de jeugd. 14.00 Boerenblaaskapel. 14.20
Kunstkroniek. 14.50 Lichte muziek. 15.15 Franse
les. 15.30 Voor de jeugd. 16.00 Gregoriaanse zang.
16.30 Gevar. muziek. 16.50 Sportperiscoop. 17.00
Voor de jeugd. 18.00 Lichte muziek. 18.15 Jour
nalistiek weekoverzicht. 18.25 Voor de amateurs.
18.45 Vragenbeantw. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25
Zang. 19.30 Promenade ork. en sol. 20.20 Licht
baken, lezing. 20.30 God aan de grens, hoorspel
(dl. 3). 21.10 De knipperbol, praatje, 21.20 Gevar.
muz. 22.00 Gram. 22.15 Het loonbeleid, lezing.
22.25 Boekbespr. Nieuws. 22.40 Voor de jeugd.
23.25—24.00 Lol.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws en weerber.
13.15 Muz. kaleidoskoop. 14.30 Journ. 15.00 Klass.
muz. 15.15 Gram. 15.45 Klass. muz. (verv.). 16.00
Gram. 16.20 40 liedjes. 16.45 Gram. 1700 Nieuws
en weerber. 17.10 Dagklapper en liturg, kal. 17.20
Liturgische gezangen. 17.30 Gram. 17.45 Engelse
'es. 18.00 Orgelrecital. 18.30 Voor de soldaten. 19.00
Nieuws. 19.30 Gram. 20.00 Cabaret. 21.00 Gram.
'1.15 Amus.muz. 22.00 Nieuws en weerber. 22.15
Gram. 23.00 Nieuws. 23.05 Gram. 23.25 Idem. 23.40
Idem. 23.40 Idem. 24.00 Sluiting.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekoverzicht. VPRO: 20.30 Film.
C1.00 Cellorecital. 21.20 Documentair programma.
VOOR ZATERDAG
AVRO: 17.00—17.30 Voor de kinderen. NTS:
20.00 Journ. en weekoverz. AVRO: 20.20 Inter
view. 20.50 TV-kron. 21.20 Gevar. progr. (-22.20).
LEOPOLDSTAD (UPI) In Kongo, in
het Vironga-distrikt ten noorden van het
Kivoemeer, is een stil en ongelijk gevecht
gaande tussen de stam der Watoetsi's en
de ongeveer 350 gorilla's, die het bergach
tig gebied daar nog bevolken. Met de 50
tot 60 gorilla's die in Oeganda, aan de
overzijde van de Kongolese grens wonen,
zijn deze machtige mensapen de laatste
leden van een uitstervend ras. En als er
niet snel iets gedaan wordt zullen de go
rilla's, die van aard niet zulke oorlogs
zuchtige beesten zijn, zwijgend ondergaan
tegen het vee der Watoetsi's.
De Watoetsi's zijn een negerstam die
men een „herenras" zou kunnen noemen.
Het zijn rijzige mannen en vrouwen, die
een rijke traditie hebben. Zij zijn vee
houders, niet vanwege de handel maar in
hoofdzaak vanwege het prestige. Men
meet de eer die een Watoetsi toekomt af
aan het aantal koeien in zijn kudde.
De Watoetsi's, die in het district
Vironga wonen, zoeken steeds nieuwe
weidegronden voor hun vee. Kunstmest
kennen zij niet, als een streek is kaalge-
graasd trekken zij verder. En zo jagen
hun runderen de gorilla's, die planteneters
zijn met een voorliefde voor jonge bam-
boeloten, voor zich uit, steeds hoger het
berggebied in. De Watoetsi's gebruiken
geen wapens maar zij maken het gebied
waar de gorilla's ongestoord kunnen wo
nen steeds kleiner.
De voorzitter van het Kongo reservaat,
dr. Victor van Straelen. is in Londen ge
weest om met de Engelse vereniging tot
instandhouding van de fauna de situatie
te bespreken. Een Amerikaans bioloog in
het distrikt had gerapporteerd, dat op de
hellingen van de Moelhavoera de gorilla's
geheel verdreven zijn, omdat het vee van
de Watoetsi's hun woongebied afgegraasd
heeft. Men heeft de negers andere weide
gebieden gegeven, in het Albertpark, maar
daarvan maken zij slechts schaars ge
bruik.
De Watoetsi's hebben de sfeer van het
zich ontwikkelende Afrika in zich opgeno
men. Zij trekken zich van het bestuur in
hun gebieden weinig aan en breiden naar
eigen inzicht de weidegronden uit. Dat de
gorilla's zich steeds verder moeten terug
trekken, in hun bewegingen beperkt wor
den en met uitsterving worden bedreigd,
interesseert hen niet. Terwijl zij toch wei
nig nut hebben van hun vee: soms, als
er een feest moet worden gevierd, men
gen ze runderbloed en melk tot een feest-
drank, maar voor de rest laten zij de
koeien de koeien.
De gorilla's er zijn er die in hun na
tuurlijke staat 200 pond wegen, in gevan
genschap kan een gorilla zelfs 250 pond
worden verdedigen zich niet. Zij vallen
alleen aan als zij tegenover een mens
staan wiens bedoelingen duidelijk tegen
hun leven zijn gericht.
Slechts bij hoge uitzondering mogen go
rilla's geschoten worden. Daarvoor zijn
dan peperdure jachtvergunningen nodig.
Ook de vangst, ten behoeve van dieren
tuinen of zoölogische onderzoekingen, is
sterk beperkt.
Avondoefening. Een squadron van de
Koninklijke Luchtmacht, gestationeerd op
het vliegveld Ypenburg, zal in de voor
avond van donderdag 17 maart een avond
oefening houden.
Ad,vertentie
keelpijn?
PHILIPS-DUPHAR NEDERLAND n.v.
(Van onze correspondent in Bonn)
Op de Westduitse markt is sedert korte tijd een kleine „cognac-oorlog" aan de
gang. De bekende Franse cognacfabrikanten Martelle en Hennessy verlaagden name
lijk, tegen de verwachting in, de prijs per fles van 28,50 tot 19,50 mark. Daarmee
staan de Westduitse weinbrandproducentcn voor een gevaarlijke aanslag op hun
aandeel op de eigen markt. De gewone Westduitser, die cognac wil drinken, houdt
het bij de Duitse, zogenaamde weinbrand: een produkt van dezelfde wijnen als
waaruit de Franse cognac wordt gemaakt, doch dat voor de kenner bepaald minder
in kwaliteit is, maar voor de doorsnee-gebruiker zeker een uitstekende drank vormt.
Goede weinbrand kost in de bondsrepu
bliek 14,50 per fles. Het betreft hier mer
ken als Asbach-Uralt, Scharlachbei'g, Both
en Dujardin. Goedkopere Weinbrand, bv.
die van Chantre, kost 9,50 per fles, maar
is iets scherper in smaak.
De Duitse producenten is het na jaren
lange strijd gelukt voor deze weinbrand
een eigen plaats op de Duitse markt te
veroveren. Men noemt hun winst redelijk,
maar de enorme reclamecampagnes getui
gen van de verbitterde strijd, die nog
iedere dag gevoerd wordt. Daarbij komt
misschien straks de Europese Economische
Gemeenschap met haar verlaging van het
invoerrecht met 20 percent per 1 juli en
eventueel een zelfde verlaging over een
jaar, die beide de Franse cognacinvoer
kunnen begunstigen. Tenslotte voelt men
een zekere tegenwerking van Franse zijde.
In de Charente schijnt men zelfs alles te
willen ondernemen om de uitvoer van
Charente wijnen naar Duitsland te ver
hinderen of te bemoeilijkenen van die
wijnen zijn de Duitse weinbrandfabrikan-
ten afhankelijk.
Sterrenoorlog
Thans hebben de Franse cognacprodu
centen een belangrijke prijsverlaging
doorgevoerd. Echte Franse cognac, tot voor
kort een luxe drankje als whisky (25-30
mark per fles), kost nu slechts 5 mark
meer dan de beste Duitse weinbrand.
Naast deze strijd om cognac en wein
brand is een „sterrenslag" ontbrand. Vlak
voor de prijsverlaging voor Franse cognac
kwam er nl. een cognac op de Westduitse
markt, die versierd was met de naam „Na-
poleon" en met vele sterren. De gemiddel
de cognacdrinker heeft wel een idee, dat
veel sterren garant staan voor „oud" en
„goed". Maar meestal weet hij niet, dat
iedereen in staat is Franse cognac met zo
veel sterren als hij maar wil, te verkopen.
De naam cognac is sedert 1919 beschermd
als zijnde afkomstig van wijnen uit het ge
bied van Cognac en Jarnac in het Franse
departement Charente.
Advertentie
y - ';L' j'.k
BEVERWIJK
Kruisstraat 25
HAARLEM
Haarlem
ZAANDAM
Tel. 12921
WASHINGTON (UPI) Het federale
recherchebureau van de Verenigde Staten
heeft woensdag gerapporteerd dat het
vorig jaar een „alarmerende" toeneming
van gewelddaden heeft gegeven. Ook het
aantal jongeren onder de gearresteerden
blijft een stijgende lijn vertonen. Over het
geheel genomen steeg het aantal misdaden
slechts een percent in 1959. Het aantal be
rovingen en diefstallen daalde. Maar het
aantal gewelddaden sprong met 7 percent
omhoog, moorden met 5 en aanrandingen
met 4 percent. Het stijgingspercentage voor
moorden in steden met een inwonertal tus
sen 500.000 en 700.000 bedroeg zelfs niet
minder dan 21.
In een artikel dat de directeur van de
FBI, .T. Edgar Hoover speciaal voor UPI
schreef, roept deze „alle elementen van de
maatschappij" op om te helpen de wet te
versterken teneinde de misdaad te bestrij
den. Deze te negeren „kan slechts tot een
ramp leiden," aldus Hoover.
Het aantal jongeren, dat werd gearres
teerd nam toe met vijf percent Dit betrof
personen beneden de achttien jaar. Het
aantal aanhoudingen van volwassenen
bleef vrijwel ongewijzigd. Het nu uitge
bracht rapport is opgesteld aan de hand
van cijfers, die door politionele autoritei
ten van steden, die meer dan 25.000 inwo
ners tellen, zijn verstrekt Een definitief
rapport dat een beeld geeft van de crimi
naliteit in het hele land zal later dit jaar
worden gepubliceerd.
Advertentie
WANDEL- en KINDERWAGENS
MARCO ZOOMERS
Verwulft t.o. V. en D„ Telefoonll605
NEW YROK (UPI) Toen een uit In
donesië gerepatrieerde Nederlandse che
micus en zijn gezin hier gisteren arri
veerden, kregen zij te horen dat zij een
hoofdprijs in de Nederlandse staatsloterij
hadden gewonnen.
Albertus Vuys, 49 jaar, arriveerde aan
boord van het passagiersschip „America"
met zijn vrouw Antonetta en hun zoons
Albert (21) en Ernest (17).
Het gezin was in 1951 gerepatrieerd en
begaf zich nu naar het huis van dominee
Paul Rutgers Pitman in New Jersey, die
hun borg is.
Bij zijn aankomst ontving Vuys een brief
van een vriend in Nederland, met de me
dedeling dat hij een hoofdprijs had gewon
nen op een lot, dat hij kort voor zijn
vertrek in Nederland gekocht had.
Het gezin arriveerde hier met een groep
van ongeveer 60 uit Indonesië gerepa
trieerde Nederlanders.
1011. Thuis stond Mioe's moeder al klaar bij de tafel; ze sneed de boterhammetjes
af en had de tafel gedekt.
Hè, ik heb trek, moeder! zei Mioe.
Dat is goed, lachte moeder. We kunnen zo gaan eten en er is genoeg, om je buikje
te vullen!
Als vader dan ook thuis kwam, konden ze beginnen. En zo was het ook bij Rom thuis
die kon ook heel wat lekkere boterhammen op, geloof dat maar!
Als hij klaar was met eten, vertelde hij vader, hoe het geweest was op school.
17)
Tot slot dit, dames en heren. Laat mij u één
vraag stellen. Is het natuurlijk, is het waarschijnlijk
dat indien het leven van iemand afhangt van zijn ver
mogen om bepaalde details te herinneren, hij hiertoe
niet in staat is? Dat hij geen enkel detail, geen enkel
trekje van degene, die toch zes uur lang in zijn gezel
schap is geweest, kan herinneren? Let wel, geen enkel!
Hij weet niet meer wat voor kleur haar ogen hadden,
wat de kleur van haar haar was, wat voor vorm haar
gezicht had, of ze klein was of lang, of wat dan ook.
Denk uzelf eens in zijn plaats. Zoudt u alles vergeten,
zo totaal en volkomen vergeten, als uw leven er van
afhing? Zelfbehoud is een wonderlijke stimulans voor
het geheugen, dat weet u ongetwijfeld. Is het verklaar
baar, dat hij haar volkomen vergeet, totaal vergeet,
als hij de opzet heeft gehad dat zij gevonden zou moe
ten worden? Als zij bestond om gevonden te worden?
Ik laat dat aan u over.
Ik geloof niet, dames en heren van de jury, dat
ik u nog veel behoef te zeggen. Het is een eenvoudig
geval. De zaken zijn duidelijk, er is niets, dat het duis
ter maakt.
Weer een lange pauze, en toen met dramatisch ge
baar en ernstige stem:
De Staat beschuldigt de man, die u daar ziet, Scott
Henderson, ervan zijn vrouw vermoord te hebben.
De Staat eist zijn leven.
De Staat besluit de aanklacht.
HOOFDSTUK VI
Wil de beklaagde opstaan en de jury aankijken?
Wil de voorzitter van de jury zich verheffen?
Dames en heren van de jury, bent u tot een con
clusie gekomen?
Ja, edelachtbare...
Acht u verdachte schuldig of onschuldig aan wat
hem ten laste is gelegd?
Schuldig, edelachtbare.
Een gesmoorde stem uit de richting van de beklaag
denbank:
O, Godnee.
Verdachte, wilt u nog een verklaring afleggen
voordat het Hof uitspraak doet?
Wat valt er te zeggen, als men je vertelt dat je
een misdaad hebt begaan, terwijl je weet, terwijl je de
énige bent, die weet, dat je die niet hebt begaan? Wie
luistert ernaar je? Wie gelooft je?
U staat op het punt mij te vertellen, dat ik moet
sterven, en als u mij dat vertelt, moet ik dat wel, moet
ik dat. Ik ben niet banger voor de dood dan ieder an
der mens. Maar ik ben wél even bang als ieder ander
mens om dood te gaan. Het is niet gemakkelijk om te
sterven, maar nog des te moeilijker om dat te doen als
gevolg van een fout. Ik zal niet sterven voor iets dat ik
gedaan heb, maar voor een fout. En dat is de moei
lijkste manier om te sterven. Als de tijd voor mij ge
komen is, zal ik trachten haar zo moedig mogelijk on
der ogen te zien. Dat is trouwens alles, wat ik kan doen.
Maar ik zeg tot u allen, u, die niet wilt luisteren
en niet wilt geloven: Ik heb het niet gedaan. Ik heb dat
niet gedaan. Niet alle conclusies van alle juries, niet
alle rechtszaken in alle hoven, niet alle executies op alle
elektrische stoelen in de hele wereld kunnen dat
veranderen.
Ik ben nu gereed, Edelachtbare, om het vonnis
aan te horen. Volkomen gereed.
Een stem van het podium, in een sympathiek klin
kend terzijde:
Het spijt mij, mijnheer Henderson. Ik geloof niet,
dat ik ooit een dwingender, waardiger en manlijker laat
ste woord heb gehoord van een man, die hier voor mij
stond om zijn vonnis aan te horen. De uitspraak van de
jury biedt mij echter geen alternatief.
Dezelfde stem, iets luider:
Scott Henderson, u stond terecht voor en werd
schuldig bevonden aan moord met voorbedachten rade.
Ik veroordeel u hierbij tot de dood op de elektrische
stoel in de Staats Gevangenis tein de week, aan
vangende twintig oktober. Genoemd vonnis zal voltrok
ken worden door de directeur van de gevangenis. Moge
God uw ziel in genade ontvangen.
HOOFDSTUK VII
Een zachte stem, precies voor de dodencel:
Hier zit hij. En toen luider, boven het gerinkel van
de sleutels uit:
Iemand voor jou, Henderson.
Henderson zei echter geen woord, noch kwam er be
weging in hem. De deur werd geopend en ging toen weer
dicht. Een lange, pijnlijke stilte, terwijl ze elkaar aan
keken.
U zult zich mij wel niet meer herinneren.
Je herinnert je altijd de mensen, die je doden.
Ik dood geen mensen, Henderson. Ik geef mensen,
die een misdaad hebben begaan, over aan degenen, wier
taak het is hen te veroordelen.
Dan komt u achteraf nog eens kijken, of ze er niet
vandoor zijn gegaan, om u zelf de bevrediging te ge
ven, dat ze nog steeds daar zijn, waar u hen gebracht
hebt, daar, waar hun van dag tot dag, van minuut tot
minuut duidelijk wordt gemaakt waar ze eigenlijk wel
zijn. U zult er wel zorgen om hebben. Kijkt u dus maar
eens goed. Ik ben hier veilig en wel. Goed opgesloten.
Nu kunt u weer tevreden gesteld weggaan.
Je bent bitter, Henderson.
Je wordt er niet opgewekter onder te weten, op
twee en dertig jarige leeftijd te moeten sterven.
Burgess antwoordde niet. Geen mens zou daar trou
wens een redelijk antwoord op gegeven kunnen heb
ben. Hij knipperde enkele keren snel met de ogen, ten
teken, dat het hem getroffen had. Hij liep naar het ven
ster en keek naar buiten.
Klein hè?, zei Henderson zonder zich om te
draaien. Burgess keerde zich prompt om. Hij haalde
iets te voorschijn uit één van zijn zakken en bleef staan
voor de brits waar de ander met opgetrokken benen op
zat.
Een sigaret?
Henderson keek hem spottend aan.
Wat is er met je aan de hand?
Ach, zeg toch niet zulke dingen, zei de detective
protesterend, maar zijn stem klonk gesmoord. Hij hield
het pakje sigaretten nog steeds uitnodigend voor Hen
derson.
Mopperend nam Henderson ten slotte een sigaret.
Hij deed dit eigenlijk eerder omdat de man dan waar
schijnlijk wel weer sneller weg zou gaan, dan omdat
hij ernaar verlangde. Zijn ogen stonden nog steeds bit
ter. Hij veegde op een beledigende manier met zijn
mouw over het witte staafje, voordat hij het in zijn
mond stak. Burgess gaf hem een vuurtje. Henderson
keek hem zelfs daarvoor woedend aan. Hij hield zijn
blik strak op het gezicht van de ander gericht en liet
zich niet afleiden door het vlammetje.
Wat is het vandaag? Soms al de dag van de
executie?
Ik weet hoe je je voeltzei Burgess enigszins
aai-zelend.
Henderson schoot plotseling overeind.
Jij weet hoe ik mij voel, schreeuwde hij.
Hij tikte de as van zijn sigaret op de grond, vlak
voor de voeten van Burgess.
Zij kunnen gaan waar zij willen! Hij wees met
de duim naar zijn eigen voeten.
Maar zij niet! Hij vertrok zijn mond tot een grimas.
Verdwijn van hier! Ga weg! Ga terug en dood
iemand anders! Zoek nieuw materiaal. Ik ben tweede
hands. Zij hebben mij al voor de tweede keer dooi
de molen gedraaid.
Hij ging weer liggen en blies de rook langs de muur
naar boven. Zij verzamelde zich bij het plafond en kwam
toen weer naar beneden. De beide mannen keken el
kaar niet meer aan. Burgess was er nog. Hij was niet
vertrokken. Ten slotte zei hij: Ik heb gehoord, dat
je beroep werd afgewezen.
Ja, mijn beroep is afgewezen. Er zijn nu geen be
letselen meer, geen hindernissen, om de ceremonie te
gen te houden. Ik kan nu in de waterval gegooid wor
den, zonder dat iemand dat nog kan verhinderen. De
kannibalen behoeven niet hongerig te blijven. Ze kun
nen het nu snel, vlug en netjes doen. Gestroomlijnd.
Hij draaide zich om en keek naar de ander.
Waarom kijk jij zo treurig? Vind je het jammer,
dat de foltering niet langer kan duren? Jammer, dat ik
niet twee keer kan dood gaan? Burgess trok een vies
gezicht, alsof de sigaret hem niet smaakte. Hij trapte
haar uit.
(Wordt vervolgd)
„INCOGNITO" door Ludwig Bemel
mans, uitgegeven bij Ad Donker in Rot
terdam. Dit boek krijgt als ondertitel van
Bemelmans mee: „De verfijnde kunst
van zelfverheffing". Het gaat dan ook over
twee parasieten, die op beschaafde wijze
erin slagen zich op velerlei manieren in
de hogere milieus in leven te houden. De
schrijver zelf figureeert als de vorst van
Beieren en zijn vriend is de graaf de
St. Cucuface.
De op het gebied van klaplopen nog on
ervaren schrijver doorloopt een nuttige
leerschool bij zijn metgezel, die het door
hem erkende snobisme van de hogere
kringen op openhartig-schaamteloze wij
ze weet uit te buiten. Zo „en passant" gunt
Bemelmans de lezer zijn kijk op het so-
ciety-leven. Het is allemaal echter een
beetje té. Te gewild-humoristisch en te
overdreven om werkelijk geestig te zijn.
De schrijver zorgde voor een aantal teke
ningen, die soms in hun krabbelachtige
opzet treffen. Mevrouw J. de Boer-Van
Strien tekende voor de vertaling.
Advertentie
Het Westduitse plaatsje Nagold vroeg
de voormalige president Heuss onlangs
of het een straat naar hem mocht
noemen. Heuss antwoordde: „Op zichzelf
heb ik het gevoel dat men met dergelij
ke dingen het geduld moet hebben tot ik
gestorven ben. Maar ik heb het al vele
malen beleefd dat de Duitsers dit geduld
niet hebben en daarom zeg ik ja op uw
vraag". Hij beval overigens aan, dat men
een streepje tussen zijn naam en het
woordje straat zal zetten, opdat niet drie
s-en met elkaar in botsing komen. Nagold
heeft nu dus een Tlieorodor-Heuss-Stras-
