Kroesjtsjevs Tour de France ten einde,
nu politiek duel met De Gaulle
48%,
(^Wereldnieuws J
„Muzikale" Normandische boerderij
werd van het programma geschrapt
Affaire-Kir jaagt
politiek stof op
Op de
<~Praatótoel
De Gaulle slaat twee vliegen in een klap
Vliegverbod boven
Sahara opgeheven
Heen en terug
ENGEL
DO N DERDAG 31 MAART 1960
3
Succes
Mode
Ontzetting
Dr. Adenauer in Japan
Protest tegen inmenging
door het Vat ie aan
Challe volgt Valluy op
in NAVO-opperbevel
Beroep van Caryl Chess
man afgewezen
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
PAPIJS, 31 maart. De Tour de France van Nikita Kroesjtjev is voorbij. De
karavaan, die met hem in vijf dagen door de Franse provincies reisde, is van
ochtend vermoeid en bestofd in Parijs teruggekeerd, verbaasd vooral over de
mateloze energie waarmee de Russische premier zijn aanvankelijke vermoeid
heid overwon en een tempo volhield, dat tegen het einde zélfs zijn vrouw en
dochters teveel werd. Van de twee laatste etappes Rijssel-Rouaan en Rouaan-
Parijs vond kroesjtsjev blijkbaar dat hij zo'n grote voorsprong in het punten
klassement had, dat hij een paar premiesprints liet lopen. Hij schrapte van het
programma een Noordfranse staalfabriek en een Normandische modelboerderij,
waar de koeien met muziek tot grotere melkgift worden aangemoedigd. Hij gaf
ook de wens te kennen de Renault-fabrieken en het paleis van Versailles in
plaats van vrijdag en zaterdag reeds vandaag te bezichtigen. Het is duidelijk
dat Kroesjtsjev zijn krachten wil sparen voor het slotevenernent van zijn tour,
de grote politieke match a deux met generaal De Gaulle.
een lunch en een ontvangst voor vakbonds
leiders in Parijs zou dan hedenavond de
grote receptie op de Russische ambassa
de volgen als besluit van het openbare
deel van de reis.
Vrijdag en zaterdag wil hij zich met de
Franse president opsluiten in Rambouillet
om zijn denkbeeld van een Frans-Russi
sche vriendschap, die hij tijdens zijn tour
nee zo vaak heeft gelucht, concrete vorm
te geven. Naast het slotcommuniqué over
die besprekingen zullen vermoedelijk drie
technische akkoorden worden gepubli
ceerd over culturele en wetenschappelijke
uitwisseling en over financiële kwesties.
Daarna zal Kroesjtsjev op een persconfe
rentie en tijdens een televisie-optreden,
en mogelijk generaal De Gaulle in een
radio- en televisietoespraak, de balans
van het bezoek opmaken, waarna Krocsj-
sjev zondag naar Moskou terugkeert.
Kroesjtsjev heeft in een geïmproviseer
de persconferentie in de trein van Rijssel
naar Rouaan gisteren reeds een voorlopig
oordeel over de reis gegeven. Hij zei:
..De ontvangst, zowel door de autoriteiten
als de bevolking, heeft onze sterkste ver
pachtingen overtroffen." Hij vond Frank
rijk zo'n mooi land dat hij er graag ergens
n een rustig hoekje tot aan de topconfe
rentie (op 16 mei in Parijs) zou willen
blijven. Kroesjtsjev, die in het beste aller
humeuren was, wijdde ook nog even uit
over het christendom. Hij zei: „Christus
heeft veel met ons communisten gemeen.
Alleen zijn gebod om de rechterwang toe
te keren als men op de linkerwang gesla
gen wordt, staat ons niet aan. Als iemand
ons op de linkerwang slaat, dan slaan wij
hem zo hard terug op de rechterwang dat
zijn hoofd er afvliegt. Dat is eigenlijk het
enige verschil tussen ons en Christus die
in onze ogen een bijzonder goede daad
verrichtte, toen hij de geldwisselaars uit
de tempel joeg."
Kroesjtsjev, die links en rechts visa be
loofde aan journalisten, was bijzonder op
timistisch over het komende akkoord over
het verbod op proeven met kernwapens.:
„Als de Britten en Amerikanen nou maar
hun eigen voorstellen aanvaarden, is de
zaak gezond". Hij was minder optimis
tisch over de wederzijdse standpunten in
zake ontwapening, waarin hij nog geen en
kele gemeenschappelijke grond in onder
kende.
Kroesjtsjev kreeg in Rijssel hetzelfde
soort welkom als in andere steden die hij
bezocht: geestdriftig gejuich van commu
nisten die met rode vlaggen zwaaiden en
de internationale zongen, hoffelijke en
nieuwsgierige ontvangst door de autoritei
ten en de rest der brugerbevolking. Kroes
jtsjev bezocht drie textielfabrieken, waar
onder een van de Franse grootindustrieel
Boussac, die hij hardnekkig „Mijn goede
vriend" noemde, en die hem een tactisch
college in de betekenis van de mode gaf.
Het gezelschap zag in Rijssel ook twee
modeshows, een van volwassenen en een
van kinderen.
Kroesjtsjev's eigen kinderen hadden
overigens een slechte dag. Zijn zoon Serge
was eerst al een keer door de ordedienst
teruggestuurd, omdat een overijverige in
specteur hem niet herkende. Hij voelde
zich later zo vermoeid dat hij zich voor
het diner evenals zijn zuster Jelena
liet excuseren. Hij werd 's avonds tijdens
dat diner door journalisten in de apparte
menten van zijn papa gesignaleerd, ter
wijl hij in pyjama mismoedig thee zat
te drinken.
De wijzigingen die Kroesjtsjev in het
programma te Rijssel en op weg naar
Rouaan aanbracht, veroorzaakten een ern
stige teleurstelling bij de staalarbeiders
en de Normandische boer die hij over
sloeg, maar bovendien totale verwarring
bij de spoorwegen, die in eens een half
dozijn exprestreinen uren moest laten
wachten. Maar Kroesjtsjev trok zich daar
weinig van aan. In Serqueux, waar hij
de trein voor zijn auto verwisselde, begaf
hij zich tot ontzetting van zijn lijfwachten
ineens te midden van, de menigte, drukte
daar honderden handen, dronk Normandi
sche Calvados en maakte grapjes in ge
broken Frans.
De Normandische hoofdstad Rouaan, de
laatste provinciestad, die hem ontving,
deed dat ook al precies als haar zusters.
Kroesjtsjev wuifde van het balkon naar
samengestroomde partijgangers en hield
een vriendelijke toespraak tot de plaatse
lijke autoriteiten, waarin hij wel weer even
zijn Duitse stokpaardjes bereed maar er
niet, zoals-in Reims, mee op hol sloeg. Na
En dan beginnen dus de politieke ge
sprekken met De Gaulle, waarvan zeker
geen opzienbarende resultaten worden
verwacht. Maar een algemener resultaat,
een vriendelijke nuancering in de Franse
pers en de publieke opinie, heeft Kroesjt
sjev met zijn reis wel degelijk bereikt. Hij
mag de Fransen dan af en toe geërgerd
hebben door bij alles wat hij zag te ver
klaren dat het in de Sovjet-Unie beter was
(alleen voor de Franse champagne maak
te hij een uitzondering), het feit blijft dat
Kroesjtsjevs merkwaardige persoonlijke
charme, die niet zozeer in een beminne
lijk uiterlijk als wel in zijn robuuste allu
re, zijn grappen, maar ook zijn ernst ligt,
de Fransen niet onberoerd heeft gelaten.
Kroesjtsjev heeft ook handig aangehaakt
bij de belangstelling die men in Frankrijk
voor de Slavische volken, vooral voor Rus
sen en Polen heeft. Hij heeft, om zijn eigen
Advertentie
Na zijn reis door de Verenigde Staten
brengt bondskanselier Adenauer een
staalsiebezoek van een week aan Ja
pan. Hij is de eerste Duitse regerings
leider die ooit Japan heeft bezocht. De
foto toont de kanselier met keizerin
Nagako en keizer Hirohito van Japan.
woorden te gebruiken, de Fransen willen
laten zien. dat Russische communisten
geen duivelshorens op het hoofd dragen.
En hij heeft het politieke klimaat in
Frankrijk dus enigszins te zijnen gunste
veranderd.
Toen ik de Russische ambassadeur Vi
nogradov gisteren in Rouaan vroeg wat
hij van de reis waarbij voor hem per
soonlijk zoveel op het spel stond dacht,
zei hij, en er klonk opluchting in zijn
stem: „Het had niet beter gekund".
(Van onze correspondent in Parijs)
Het feit dat Kanunnik Kir, in zijn functie
van burgemeester van Di j on. op hoger
geestelijk bevel maandag verboden werd
de Russische premier Nikita Kroesjtsjev in
zijn stad officieel te ontvangen, houdt de
politieke gemoederen in Parijs nog altijd
bezig. De communistische senator Jacques
Duclos heeft over deze aangelegenheid gis
teren vragen aan de regering gesteld en
ook in andere politieke kringen vindt men
dat het principe van de scheiding tussen
kerk en staat, dat officieel nog altijd een
der grondpeilcrs van de republiek vormt,
hier op nogal krasse wijze werd geschon
den.
In het gezaghebbende avondblad Le
Monde heeft de bekende professor in het
staatsrecht Maurice Duverger in een uit
voerig artikel protest aangetekend tegen
deze inmenging van een buitenlandse mo
gendheid in een Franse binnenlandse
kwestie. Inderdaad heeft de geestelijke
superieur van de burgemeester Kanunnik
openlijk erkend dat het verbod Kroesjtsjev
te ontmoeten van het Vatikaan in Rome
afkomstig was. Le Monde merkt op, dat
een communistische burgemeester, on
danks de partijbevelen, vorige maand te
recht door de minister van Binnenlandse
Zaken werd bevolen op zijn post te zijn
om generaal De Gaulle bij diens bezoek
aan zijn gemeente officieel te ontvangen.
Dit wegen met twee maten meent Le Mon
de nog bedenkelijker te moeten achten, nu
er zich in de verhouding tussen kerk en
staat in Frankrijk met de subsidies aan
het bijzondere onderwijs juist een nieuwe
fase aankondigt, waardoor met het prece
dent in Dijon nog verder strekkende con
sequenties verbonden zouden worden.
(Van onze correspondent in Parijs)
De Franse regering heeft besloten de
huidige opperbevelhebber in Algerije Ge
neraal Challe te benoemen tot vertegen
woordiger bij de Noordatlantische Ver
dragsorganisatie waar hem de leiding van
de landstrijdkrachten in Centraal-Europa
zal worden opgedragen. Generaal Challe
volgt op deze post generqql Vafluy p.p,die
zich wegens zijn leeftijd uit? de actieve
dienst terugtrekt. De benoeming van ge
neraal Challe maakt deel uit van een
grootscheepse reorganisatie in de toplei
ding van het Franse leger en herverdeling
van hoge functies. Zo zullen binnen korte
tijd ook de stafchef generaal Ely en de
militaire gouverneur van Parijs, generaal
Salan, die in de meidagen van 1958 Frank-
rijks hoogste vertegenwoordiger in Al
giers was, hun posten met pensioen verla
ten. De namen der verschillende opvol
gers, ook van generaal Challe in Algiers,
zijn officieel nog niet bekend gemaakt.
Met de benoeming van generaal Challe
als opvolger van generaal Valluy bij
NAVO slaat de Franse regering, of juis
ter gezegd generaal De Gaulle, twee vlie
gen in een klap. Generaal Valluy heeft
zich enige maanden geleden vrij openhar
tige critiek veroorloofd op De Gaulle's
houding inzake de militaire integratie in
Atlantisch verband. En de politieke be
trouwbaarheid van generaal Challe bij de
rebellie eind januari in Algiers ten opzich
te van het centrale gezag in Parijs was,
voorzichtig gezegd, evenmin boven ver
denking verheven.
Challe wordt in Algerije opgevolgd door
generaal Jean Crepin, die het bevel voert
in het gebied van Algiers.
San Rafael, (Reuter) Een rechter te
San Rafael heeft geweigerd de ter dood
veroordeelde Caryl Chessman een nieuw
verhoor toe te staan. Hij heeft ook een
verzoek om uitstel van executie van de
hand gewezen. (De terechtstelling is
2 mei vastgesteld).
Alitalia naar Schiphol. De Italiaanse
luchtvaartmaatschappij „Alitalia" heeft
dinsdag aangekondigd dat zij op 1 api-il
een dienst van Rome op Amsterdam begint
met DC-6-b vliegtuigen.
In het gebied van Regganne in de Sa
hara dat Frankrijk bestemd heeft voor het
nemen van kernproeven, is weer toestem
ming verleend om te vliegen. Woensdag
had de Franse regering de luchtvaart-
schappijen meegedeeld dat het met in
gang van donderdag 05.45 uur verboden zou
zijn boven genoemd gebied te vliegen. Om
07.45 uur werd dit vliegvebrod opgeheven.
Politieke waarnemers verwachten de
'weede kernproef na het vertrek van de
Tussische premier op zondag. In technisch
opzicht heeft verder uitstel nadelen, omdat
■le grote hitte die vanaf midden april in
de Sahara heerst, een grote handicap is
voor de technici op het proefterrein. De
tweede proef, die werd uitgesteld wegens
het bezoek van Kroesjtsjev zou nu plaats
hebben in de periode tussen De Gaulle's
bezoek aan Londen en zijn reis naar Ca
nada en de Verenigde Staten.
Onze redacteur van de ru
briek „Het Opeten van Aan
geboden Maaltijden" heeft gis
teren zijn voldoening uitge
sproken over het feit, dat de
K.L.M. hem uit propagandisti
sche overwegingen in staat
heeft gesteld een lunch in Ma
drid te consumeren, terwijl hij
daarvoor slechts tweemaal
twee uur vervoerd behoefde te
worden. Vandaag rest mij de
ereplicht daaraan enkele vrij
zinnige opmerkingen toe te
voegen. Want ik vind het
helemaal niet alléén maar een
voordeel, dat zoiets thans tot
de mogelijkheden behoort.
Natuurlijk zal nooit iemand
op het krankzinnige idee ko
men, zich enkel voor een
lunch van Haarlem naar
Madrid te begeven. Als men
toevallig tóch in Madrid
is, kan het geen kwaad daar
meteen een hapje te eten, doch
wie zal tegen lunchtijd ge
plaagd worden door de strijd
vraag waar hij deze keer nu
eens aan tafel zal schuiven:
bij Scheltema, Brinkmann of
Corral de la Moreria?
En zelfs als men dan om
een of andere onbegrijpelijke
reden Madrid zal kiezen, moe
ten de kosten toch ook een
punt van overweging zijn.
Want men zal dan moeten kie
zen tussen een uitgave van
drie gulden of een heel maand
salaris. Ofschoon vliegen altijd
nog vlugger gaat dan men
denkt, heeft de slagzin „Goed
koper dan u denkt" reeds
menigeen bittere teleurstellin
gen bezorgd. De lokettisten
der boekingskantoren kunnen
erover meepraten. Zij krijgen
nogal eens verwijtende opmer
kingen van luchtreizigers-in-
spe, die zeggen: „Het is zelfs
nog een ietsje duurder dan ik
gedacht had". De K.L.M. slaat
uiteraard deze zuinige broe
ders de wapens uit handen
met op te merken dat haar
slagzin in zijn effect volkomen
afhankelijk is van wat de klant
denkt, maar daarmee wordt
het passagekaartje niet goed
koper.
Hoe dan ook, die hele stunt
van dinsdag met de D.C. 8 vol
persmensen en andere lun-
chers even heen en weer naar
Spanje bestond eigenlijk uit
drie delen: De D.C. 8, Madrid
en de lunch.
Wat de D.C. 8 betreft, de
vliegmachine is thans ontwik
keld tot een vervoermiddel dat
in zijn afmetingen even on
overzichtelijk is geworden als
de trein. Wanneer men ach
terin zit. kan men de reizigers
op de voorste stoelen niet meer
zien en ik moet eerlijk beken
nen dat het mij aangenaam
verwonderde toen ik na vol
brachte reis in Madrid merkte
hoe Max Tailleur, die uiter
aard met de neus voorop zat,
tegelijk met ons allemaal in
Madrid was gearriveerd. Want
hij is immers, altijd een slag
voor?
Er werden onderweg grap
jes gemaakt over een verhou
ding tussen de stewardess en
de automatische piloot, over
het.feit dat de K.L.M. binnen
kort, Ms alles zó vlug in zijn
werk gaat, geen landingsrech
ten meer nodig heeft, over het
verschijnsel dat zelfs de pre
sident-directeur Aler verplicht
is zijn buikriem vast te maken
bij opstijgen en landen, en
over een massa dingen waar
over in gezelschappen journa
listen altijd grapjes worden
gemaakt. Er is geen enkel vak
dat zo produktief-grappig is
als de journalistiek. Als wij
met een stel bij elkaar zijn.
beginnen we met elkander te
imponeren door verhalen over
onze gesprekken met. De Quay,
onze primeurs en onze pas-
volbrachte' reportagereizen.
Als dat niet lukt, omdat, ieder
een even imposant uit de hoek
komt, gaan we grapjes beden
ken. Daar komt wel eens iets
aardigs uit, wat. de moeite van
het bewaren waard is.
Zo was er een gesprek tus-
sen twee vakbroeders te be
luisteren, van wie er een al
eens eerder in Madrid was ge
weest. Dat verbaast u mis
schien, omdat u in de waan
verkeert dat alle journalisten
al eens overal geweest zijn. Die
bereisde Roel onthulde, dat
Madrid echt niet een karakte
ristiek Spaanse stad is. Het
zou Parijs of Brussel kunnen
zijn, en zelfs Straatsburg, be
halve de Raad van Europa
dan.
„Als je geblinddoekt in Ma
drid zou worden neergezet en
ze zouden je blinddoek afne
men en je vertellen dat je in
Parijs stond, zou je 't geloven,"
zei Roel.
„O, nee," was het besliste
antwoord. „Geen sprake van".
„Hoezo niet?" vroeg Roel
laatdunkend.
„Je kunt het altijd meteen
zien aan de autonummers,"
zei de ander en toen gingen ze
gauw allebei door het nauwe
gangetje van het vliegtuig op
zoek naar andere kennissen.
Wat Madrid betreft, men
kan het inderdaad kennen aan
de autonummers, maar ook
aan de koperen winkels. Ma
drid is de stad van de koperen
winkels elke zaak van stan
ding heeft koperen etalage
omlijstingen, koperen deuren,
koperen uithangborden. Dat
zonnige metaal is wellicht in
Spanje overvloedig aanwezig
en dus niet duur. In koperen
winkels koopt de koper goed
koper zou men in Madrid kun
nen zeggen bijwijze van recla
me maar niemand zou het
verstaan en men zou er dus
weinig mee opschieten.
Alle winkels waren trou
wens dicht in Madrid, toen we
aankwamen.
„Klopt 1dinsdagmiddag",
zei Max Tailleur. Doch ieder
een die iets van Spanje kent,
weet wat een siësta is. In
het middaguur gaat alles dicht
ook het Spaanse oog. Dan
slaapt men. Wij reden in
Spaanse bussen door slapend
Madrid, meer bezorgd over
ons welzijn dan in de D.C. 8.
Want een Spaanse bus heeft
iets van een wilde stier: je
weet nooit wat hij het volgend
moment doen zal en hij be
weegt zich met sprongen,
waarbij de cha Hfeur meer
lijdend dan sturend voorwerp
is.
Madrid heeft een massa
dingen die „placuela" en „pla-
ca" heten: pleintjes en pleinen.
En op ieder plein of pleintje
staat een standbeeld. En op
ieder standbeeld ziet men een
paard en op ieder paard zit
een Spanjaard die men niet
vergeten mag.
Een Spanjaard die ik niet
vergeten zal was de kelner in
„Corral de la Moreria", omdat
hij mij tegen het einde van de
weelderige lunch een groot
glas koel natuurwater bracht,
waarin ik alle vissen en week
dieren kon laten zwemmen die
mij en de anderen spelender
wijs in de maag waren ge
glipt. Want dc lunchtafel bood
bij onze binnenkomst de aan
blik van een lekgestoten aqua
rium: stapels krabben, reuzen-
garnalen, dwergkreeften, inkt
vissen en ander kruipend of
geweekt gedierte lagen op
enorme schalen op ons te
wachten en keken ons met
weke ogen aan, duidelijk ho
pend dat ze nu eens een keer
niet uiteengerukt en opgegeten
zouden worden omdat er geen
Spanjaarden maar Hollanders
binnentraden.
Edoch, ze gingen eraan.
Een dwergkreeft en een reu-
zengarnaal zijn twee dezelfde
beesten, ze smaken ook een
der en ze zijn beide bijzonder
lekker. Een enkel inktvisje er
tussendoor maakt het geval pi
kant genoeg om de gedachte
aan Gimborn en Talens te ver
dringen, wanneer die al niet
verdrongen zou zijn door de
waarlijk bijzonder mooie
Spaanse Flamengo-danseres-
sen op het kleine podium. Zij
traden in hartstochtelijke
dansimprovisaties op en vol
gens horen zeggen waren zij
bijzonder welgeschapen tot de
tenen toe. Wij hebben dat niet
kunnen constateren, omdat de
lieve meisjes slechts tot aan de
prille halzen boven de haag
van televisie- en persfotoman
nen uitkwamen, die onverdro
ten het podium omzoomden
met uitgestoken microfoons,
lampen en camera's.
Wat worden die lieden
eigenlijk hinderlijk in onze
kleine wereld! Zij verduiste
ren ieder uitzicht, benemen
het publiek de blik op het
evenement en nemen het air
aan, alsof er niemand op aarde
is dan zij met hun wirwar
van draad en apparaat. En
waarom doen ze dat? Uit hei
lige ijver voor hun vak, dat
hun voorschrijft alles te kie
ken en te schieten en te van
gen om het publiek te ge
rieven.
Zo zijn we dus naar Madrid
geweest om Spaanse schonen
tot de nek toe te zien, waarna
we weer snel naar Haarlem
terugmoeten om ook de ranke
leden, de kanten rokken, de
trappelende voeten en alles
wat daar nog meer bijhoort
misschien nog op het wazige
televisiescherm te kunnen
zien.
Vreemde gevolgen van onze
technocratie!
„Het is zó snel gegaan, dat
we het idee hebben, helemaal
niet weggeweest te zijn," zei
een der K.L.M.-notabelen trots
bij het uitstappen op Schiphol.
Tja, maar hadden we dan
eigenlijk niet beter
thuis kunnen blijven?
Zo simpel ligt het niet!
Tijdens een recente radioforum-zitting
legde één der vragenstelsters het volgen
de probleem op tafel:
Mijn man is zo onbeleefd. Vraag ik hem,
bij voorbeeld mij de lucifers te geven, dan
smijt hij ze me toe zonder een woord. Wat
raadt het forum mij te doen?
Je zult in zo'n forum zitten! Je zult ver
plicht zijn advies te geven in zo'n neteli
ge kwestie! Je zult voor een bepaalde gel
delijke vergoeding moeten doen wat mee
de kwalijkste zaak is in het onderling so
ciaal verkeer: je bemoeien met ander
mans huwelijksmoeilijkheden!
Huwelijksmoeilijkheden, ja, dat zei ik.
Want we willen het er immers -wel even
over eens zijn dat dat doosje lucifers 't
symbool is van de heel droevige verhou
dingen tussen vragenstelster en haar
smijtende echtvriend. Als hij smijt met de
lucifers dan zal hij dat ook doen met an
dere dingen, met kwetsende woorden, vui
le sokken, onwelvoeglijke geluiden en deu
ren. Hij zal vragenstelster alleen laten
modderen met 'r jasje, hij zal peuken uit
drukken in de restjes vla, hij zal wijd-
keels zitten gapen wanneer zij visite heeft,
de krant lezen als zij midden in een ver
haal zit, met droge ogen en de handen diep
in de zakken toezien hoe zij de wasketel
van het gas beurt, knopen openmaken na
het avondeten maar nooit een deur als zij
met de handen vol erdoor moet.
Zo'n man zal dat zijn en mijn eerste im
puls is om luid weeklagend mijn sympa
thie aan vragenstelster te betuigen. Maar
laat ik vooral oppassen, want zo simpel
liggen deze zaken, deze huwelijksverhou
dingen meestal niet. Het kan niet anders
of vragenstelster is voor een groot deel
zelf schuld aan deze trieste gar g van za
ken. Iedere actie vraagt een reactie en
doorredenerend kom ik automatisch aan
het punt: hoe is haar eigen gedrag ge
weest vanaf de trouwdag? Heeft ze er wel
rekening mee gehouden dat ook een echt
genoot ergens een Man blijft? Dat on
danks het huwelijk en het dag en nacht
met elkaar optrekken de man geboeid en
bekoord wil blijven worden? Heeft ze be
dacht dat de trouwacte geen vrijbrief is
om nu maar alle vrouwelijke gratie te la
ten varen? En heeft ze daarnaar gehan
deld?
Of heeft ze hem zelf de weg van het
gesmeten lucifersdoosje opgedreven door
zo weinig de beleefdheid-jegens-de-ander
in acht te nemen dat ze tot laat in de mor
gen met krulspelden in 't haar bleef rond
lopen; dat ze, tegenover hem aan het
haardvuur gezeten, hem op het weinig ver
heffende gezicht van afgetrapte kameel
haren sloffen trakteerde; afspraken
maakte en aankopen deed zonder hem er
in te kennen, en hem bij zijn thuiskomst
begroette met het onwelluidende: „O. Bef
je daar." Kortom, heeft ze die dingen ge
daan die ze zichzelf niet zou toestaan te
doen tegenover oppervlakkige kennissen
maar die soms in een huwelijksverhou
ding vreemd genoeg „gewoon" gevonden
worden?
Dingen die dan uiteindelijk resulteren in
het toesmijten van doosjes lucifers en het.
inwinnen van advies bij een wildvreemd
en ongeïnteresseerd radioforum.
Cri Stelltveg
Advertentie
Grote Houtstraat 181
Haarlem - Tel. 14444
Keus. Pierre Poujade, de man van de
„Union pour la Défense des Commer-
gants et Artisans" die niet langer in
de Franse Nationale Vergadering zit,
heeft te Parijs tijdens een congres van
zijn partij meegedeeld dat het ledental
van 500.000 in 1956 teruggevallen is tot
100.000. „Maar", aldus Poujade, „dat
zijn de strijders op wie ik rekenen
kan." Hij waarschuwde Frankrijk dat
het binnenkort zal moeten kiezen tus
sen hem, Poujade, en het communisme.
Cadeau. De Russische minister van De
fensie, maarschalk Rodion Malinovsky,
heeft de vier Russische soldaten die 46
dagen hebben doorgebracht in een klei
ne boot op de Stille Oceaan, waar zij ge
vonden werden door Amerikanen, een
zeemanshorloge met inscriptie cadeau
gegeven. Hij zei erbij, dat zij met dit
horloge niet meer zouden verdwalen, zo
bericht Tass.
Marktwaar. De Spaanse politie heeft in
Orcheta een vijfentwintigjarige zigeu
nerin gearresteerd die had geprobeerd
op de plaatselijke markt haar tweejari
ge dochtef te verkopen. Aanvankelijk
had ze welgestelde, kinderloze echtpa
ren in de stad benaderd. Toen zij over
al werd afgewezen, bood zij haar doch
tertje met luide stem voor vijfduizend
peseta's op het marktplein te koop aan.
Verband. Een Praags blad bericht dat een
gerechtshof in Tsjechoslowakije maan
dag twee mannen tot vijf en vier en een
half jaar gevangenisstraf heeft veroor
deeld op de grond van pogingen om een
padvindersorgr.nisatie op te zetten en
de geest van de Jezuïetenorde" te doen
herleven. De communistische overheid
ziet blijkbaar verband.
Morele factor. Het Amerikaanse vliegdek-
schip „Essex" is uit Florida in New
York aangekomen zonder vliegtuigen
maar met dertig personenauto's op het
dek bevestigd. Marinefunctionarissen
deelden verbaasde vragenstellers mee
dat het schip voor reparatie naar New
York was gekomen en dat de auto's
eigendom waren van bemanningsleden
die „als morele factor" toestemming
hadden gekregen hun auto's mee te ne
men, met de waarschuwing dat, als tij
dens de reis oorlog zou uitbreken, de
auto's overboord zouden gaan.
Polaris. Vanaf een schip, dat ter hoogte
van de Amerikaanse staat Florida voer.
is een „Polaris"-raket gelanceerd. Het
is de eerste maal dat deze ongeveer ne
gen meter lange raket, die bestemd is
om door onderzeeboten, zo nodig onder
water, te worden afgevuurd, vanaf eer
schip werd gelanceerd.
