Laat uw kind geen tatoeëerder worden
Fantoom in de bar
Neo-
Silvikrin
PANDA EN DE TROETELTROEP
ROM EN MIOE
AVONTUREN VAN EEN HOND
GARCIA DE LE0N
DINSDAG 5 APRIL 1960
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE H.AARLEMSCHE COURANT
f 11
Gestroomlijnde emoties
Stereofonische
M utthcius-Passion
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
Vuile handen
14 april
nu op
N.Ph.O. met Sinfonietta
van Jan Mul
Van Beinum-herdenking
Haarlemse pianist
Europese adviesraad voor
hoger onderwijs
DOOR
WILLIAM
IRISH
VERLIEST U HAAR?
Grijp dadelijk in met
41. Nu de notaris tegen Panda hadge
zegd. dat troetel Joris zoveel mogelijk
moest: worden verwend, maakte Joris hier
dadelijk gebruik van om zijn zin door te
drijven. „Voortaan mogen we toen, waar
we zin in hebben", zei hij tegen de andere
troetels. „Dus als jullie graag tegen steile
muren klimmen en zware dingen optillen,
mag baas Panda dat niet verbieden. Ik
weet een leuk spelletje, waarbij jullie
kunnen klimmen en tillen, zoveel jullie
willen". Hij wenkte de troeteltweeling en
de troetel-inbreker om wat dichterbij ie
komen en begon toen geheimzinnig met
ze te fluisteren. Wantrouwend trachtte
Panda iets van het gesprek op te vangen.
We gaan dus naar de Nationale
Bank", hoorde hij Joris zeggen, .hoge
steile muren, waar jullie tweetjes kunnen
tonen wat een geweldige klimmers jullie
zijn. En in de keldersheel zware
brandkasten mag jij allemaal optil
len Maar niet verder over pralen..."
„Ja, ja," dacht Panda, „niet verder over
pratenHij wil natuurlijk samen met
de troetels de bank beroven. Wat moet ik
doen? Ik kan toch niet zomaar toelaten,
dat ze de bank beroven!" Toen nam hij
een besluit. „Ik mag ze niets verbieden,"
dacht hij, „maar wèl mag ik de Bank
waarschuwen, dat er een bankroof wordt
voorbereid. Als ze daar op tijd gewaar
schuwd zijn, kunnen ze die roof tenminste
verhinderen!" Met. dit voornemen rende
hij het huis uit. 1-Iet paard, dat er tot dus
ver verveeld bij had gezeten, volgde hem
nieuwsgierig.
De N.T.S. vulde de maandagavond met
telerecording: het begon met de gestroom
lijnde emoties van een Nat „King" Cole
Show, waarin men Mahalia Jackson kon
horen zingen, het ging voort met een film.
die beoogde propaganda te maken voor
zeereizen, maar die net zo saai was als
het beeld, dat velen zich ten onrechte van
zeereizen maken. Daarna volgde een re
lais van het Vlaamse toneelspel van Clau
de Spaak „Het vonnis" over het lot van
de enige overgebleven goede rechter in
een of andere Zuidamerikaanse dictatuur,
die een onschuldige moet veroordelen voor
een politieke moord. De afgrijselijkheid
van een dictatuur, waarin boeven staats
raad kunnen worden kon werkelijk af en
toe de gebreken doen vergeten, waaraan
zowel het stuk als het spel mank gingen.
Maar men ziet toch liever een stuk, waar
in een dergelijk gewetensconflict niet op
zulk een kunstmatige manier wordt ver
tolkt. De laatste vraag van recht of on
recht behoefde niet op deze wijze-te wor
den aangedikt: zij zou met wat minder
pathos ook al levensgroot voor ons hebben
gestaan.
Beeldschermer
Op donderdag 14 april verzorgen de
A.V.R.O. en de N.C.R.V. van 18.30 tot
22.15 uur gezamenlijk een reèhtstreekse
stereofonische uitzending van de uitvoe
ring van Bachs Matthaus Passion in de
Grote Kerk te Naarden. Onder leiding van
dr. Anton van der Horst werken aan deze
uitvoering mede Erna Spoorenberg, so
praan, Aafje Heynis alt, Tom Brand, Te
nor (evangelist), Arjan Blanken, tenor
(aria's), Laureins Bogtman, bas (Chris
tus), David Hollestelle, bas (aria's en klei
ne partijen), Horst Günther, bas (aria's en
kleine partijen), het koor van de Neder
landse Bachvereniging, het koor van de
Vredesscholen te Amsterdam, Kees Otten
en Joannes Collette, blokfluit, Jolle de
Wit en Koos Verheul, fluit, Constant Sto-
tijn en Gijs Reyns, hobo, Herman Kreb-
bers en Theo Olof, viool, Carel van Leeu
wen Boomkamp, viola da gamba, Albert
de Klerk en Meindert Boekei, orgel, Mar
tin Zagwijn, cello, Piet Swinkels bas, en
het Residentie Orkest.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.13 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muz.
3.00 Nieuws. 3.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.30 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Voor de
vrouw. 10.15 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Het
bittere hart, hoorsp. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Gitaarmuz. 12.53 Gram. of act. 13.00 Nieuws.
13.15 Vijftien jaar geleden, praatje. 13.20 Met
PIT op pad, praatje. 13.25 Lichte muz. 13.50 Gram.
14.45 Pianospeh 15.00 Jeugdconc. 15.45 Gram. 16.00
Voor de jeugd. 17.20 Gram. 17.40 Beursber. 17.45
Dubbelkwart. 18.15 Het Spectrum. 18.30 Leger des
Heilskwartet. 18.45 Boekbespr. 19.00 Nieuws en
weerpraatje. 19.10 Op de man af, praatje. 19.15
Kamermuziek. 19.30 Radiokrant. 19.50 Gram. 20 00
Passiestonde. 20.45 Vocale koren, instrumentaal
koor en sol. 22.15 Boekbespr. 22.30 Nieuws 22.40
Zaalsportuitslagen. 22.45 Avondoverdenking. 23.00
Vocale koren, instrumentaal koor en sol. (verv.).
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. en
reportages. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. en act. 8.55
Voor de vrouw. 9.00 G.vmn. voor de vrouw 9.10
Gram. VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20
Voor de vrouw. 11.00 Gevar. progr. 12.00 Lichte
muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor hei
platteland. 12.38 Orgelspel. 13.00 Nieuws en ten-
toonstellingsagenda. 13.20 Latijnse klanken. 13.45
Radioportret. 14.00 Jazzmuziek. 14.45 Gram. 15.00
Voor de jeugd. 17.00 Lichte muz.: 17.25 Roemeense
muz. 17.50 Regeringsuitz.Waarom beperking van
de toelating van tandheelkundige studenten?, door
prof. dr. H. M. J. Scheffer. hoogleraar in de so
ciale tandheelkunde aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Act. 18.30
Dansmuz. 19.00 Voor de kleuters 19.10 Tekorten
ondanks overvloed, toespraak. 19.25 VARA-Varia
VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws.
20.05 Lichte muz. 20.40 Jazzforum. 21.20 Le Chalet,
opera. 22.20 Keuren en kiezen, commentaar. 22.30
Nieuws. 22.40 Gram. 23.05 Interviews. 23.30 Jam-
Session. 23.5524.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram. 12.52
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 14.00 Kamer-
ork., koor en sol. 14.45 Experimentele muz. 15.00
Le chateau de Barbe-Bleue. opera. 16.00 Koersen.
16.06 Engelse les. 16.21 Gevar. muz. 17.00 Nieuws.
17.10 Kamermuz. 17.50 Boekbespr. 18.00 Leken-
moraal en filosofie. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Sportkron. 19.00 Nieuws. 19.40 Kamerork. en sol.
20.00 Akademie der diskofielen. 21.30 Jazzmuziek.
22.00 Nieuws. 22.15 Litteraire kron. 22.30 Gram.
22.30 Gram. 22.55 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR DINSDAG
EUROVISIE: NTS: 13.25—14.00 Report. Londen
aankomst pres. De Gaulle. 19.3020.00 Internat
agrarisch nieuws. NTS: 20.00 Jiurn. en weeroverz
20.29 Filmdocumentaire. 20.30 Film. 22 05 Franse
chansons. 22.15-23.00 Rechtstr. reportage Brussel.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 17.00 Voor de jeugd. NTS: 20.00 Journ.
cn weeroverz. AVRO: 20.20 Sportpanorama. 20.50
Documentaire. 21.20 Omr.ork. van België en sol.
21.50—22.20 Film.
De uitzending van „Vuile handen", on
der regie van Kees van Iersel, die door
allerlei omstandigheden tweemaal moest
worden uitgesteld is nu toch definitief
vastgesteld: in de televisie-uitzending van
de VARA op donderdagavond 14 april
komt dit toneelstuk van Jean-Paul Sartre
nu voor de camera's. Zoals men weet,
werd het stuk vertaald door Anna Blaman.
en zullen Kees Brusse, Henk van Ulsen en
Andrea Domburg de hoofdrollen spelen.
Eerder op deze avond zendt de VARA
„De wereld van vandaag" uit, waarin dr.
L. de Jong de laatste ontwikkelingen in
de internationale politiek zal toelichten, en
voorts een door Jan Dassen samengesteld
en geregisseerd programma: „Goud, Zil
ver, Brons....?". Daarin zal men, in een
rechtstreekse uitzending uit het Olym
pisch stadion te Amsterdam, zien hoe de
Nederlandse topathleten trainen voor de
Olympische Spelen.
De Sinfonietta van de hedendaagse Ne
derlandse componist Jan Mul, een orkes
tratie van een oorspronkelijk als pianoso
nate geschreven werk, zal te beluisteren
zijn in een concert van het Noordhollands
Philharmonisch Orkest, dat wordt uitge
zonden op zaterdagmiddag 16 april in een
gezamenlijk programma, verzorgd dooi
de VARA. Het orkest, dat geleid wordt
door Henri Arends, zal bovendien de van
de jaren 1886 tot 1888 daterende Symfonie
in d uitvoeren van van de Franse compo
nist César Franck (1822-1890).
4041. Ziezo, dat avontuurtje was dus achter de rug. Rom en Mioe keken elkaar
lachend aan, toen ze buiten de fabriek stonden.
Wat zullen we nu gaan doen? zei Mioe.
Weet je watlaten we verstoppertje gaan doen. Deze boom is de buutpaal, ik
zal wel eerst gaan staan, dan mag jij je verschuilen!
Da.ür had Mioe wel zin in. Terwijl Rom met z'n ogen dicht bij de boom stond en
tot honderd telde, maakte Mioe, dat: ze wegkwam om 'n goed plaatsje te zoeken.
„De klad zit erin", zegt George Burchett pessimistisch. „Een jaar of wat geleden
was er met tatoeëren lekker geld te verdienen, maar het is jammer genoeg een
snel voorbijgegane rage geweest." Hij schu.dt zijn oude hoofd, een beetje somber,
en kijkt wat knorrig voor zich uit. Zijn werkvertrek is pijnlijk nauwkeurig opge
ruimd „daar zorgt: mijn vrouw voor". Op een tafeltje in een hoek liggen enkele
vreemde werktuigen, waarmee George zijn clientèle onder handen neemt; het
konden wel doktersinstrumenten zijn. Hij vindt in mij een meevoelend luisteraar
al was het alleen maar om hem daardoor gunstig te stemmen. Dat zijn vak niet
zoveel mogelijkheden meer biedt voor de jonge beoefenaar is op zichzelf geen
economische ramp. Voor mijn part mag men een actie voeren onder de leuze:
Ouders en voogden, laat uw kind geen tatoeëerder worden! Als George maar wel
willend uit zijn tuin van herinneringen wil plukken en mij straks met een lief
tuiltje de deur uit zal leiden.
Zijn ogen lichten op als ik hem te
rugvoer naar de periode van blei in
het bedrijf, zo omstreeks 1955 en 1956.
„Het was hier soms een gekkenhuis",
zegt hij enthousiast. „De mensen
maakten gewoonweg een queue in de
gang". Ik ben bereid hem op zijn
woord te geloven: Engelsen verzui
men immers geen gelegenheid ergens
voor in de rij te gaan staan.
Als ik aan tatoeëren denk, zie ik ge
bruinde zeemansarmen, verlucht met
ankers en al dergelijk fraais. Ik hoef
maar even in het werkvertrek en het
aangrenzend magazijn van de heer
Burchett rond te kijken om die (pri
mitieve) opvatting grondig te herzien.
Hij legt mij een aantal werktekenin
gen voor, waaruit de klanten een keu
ze mogen doen: afschuwelijke duivels-
koppen, griezelige schorpioenen en
slangen, esculaaptekens (welke arts
durft zich aldus ..met het embleem van
zijn waardigheid "te tooien?) en zelfs de
dramatische voorstelling van St. Joris
te paard, op het punt de vuurspuwen
de draak aan zijn lans te rijgen. Dit
alles in welke kleuren van het spec
trum men maar verkiest.
„Je kreeg in die tijd de vreemdste
opdrachten", vertelt de man, die in de
schaduw van de Tower Bridge zijn ar
tistieke handwerk uitoefent. „Vooral
jonge meisjes kwamen om tatoeages te
laten aanbrengen en soms dacht ik wel
eens: kind, je weet niet wat je wilt.
Maar het is per slot van rekening
mijn broodwinning. De filmsterren en
zangers van het moment waren ge
weldig in trek. Sommigen legden me
foto's voor „van mijn verloofde",
zeiden ze dan, „en kunt u ervoor zor
gen dat het een precies gelijkend por
tret wordt?" En, letterlijk meneer, ze
wilden de tatoeages zichtbaar dragen,
bij voorbeeld even onder de hals of zo
hoog mogelijk op de rug. Ik probeer
de ze er echt wel eens van af te bren
gen, maar de meesten bleven erbij.
Nou ja, wat doe je dan? Ik weet ze
ker dat er op 't ogenblik heel wat
jonge vrouwen rondlopen die elke keer
dat ze hun kuiten bekijken spijt heb
ben als haar op hun hoofd. Het lijkt
me ook niet zo lollig met een portretje
van George rond te kuieren, als je al
lang met Peter getrouwd bent".
In de loop van zijn dertig jaren prak
tijk heeft George Burchett zo langza
merhand wel verleerd zich te verba
zen over de zonderlinge kronkels waar
mee de mensen behept zijn. Hij heeft
zijn gouden tijd beleefd met het aan
brengen van lieflijke bloemen en vlin
ders op blanke maagdenboezems. Hij
heeft braaf „My true love, Henry" op
de arm van een meisje getatoeëerd,
onderwijl filosofisch bedenkend dat de
vlam morgen wel eens op John of
Dick kon zijn overgeslagen. Hij heeft
er zelfs niet van opgekeken, wanneer
een klant na een maand of zes terug
keerde met het verzoek een tatoeage
onherkenbaar te maken of dusdanig te
veranderen dat niemand meer zou we
ten wat er aanvankelijk had gestaan.
„Ik heb het nog eens beleefd met een
jonge fotograaf. Hij kreeg op zijn ver
langen het woord Mary en daaronder
een camera op zijn borst. Een tijdje
later vroeg hij me om van het foto
toestel een galg te maken en van de
naam het woord verraadster. Dan zit
je wel even te kijken, dat verzeker ik
u".
„En is het gelukt?"
„Nou, min of meer. Zo iets verande
ren gaat natuurlijk niet gemakkelijk,
maar je kunt er wat tierelantijntjes bij
fantaseren, waardoor het iets anders
lijkt. De camera is een huis geworden
en de naam kon verdwijnen onder een
blauwstenen stoep".
George Burchett kan zich minstens
één tragisch voor-val uit zijn loopbaan
herinneren. Een navrant verzoek deed
hem een jong meisje, dat hem toever
trouwde moeder te zijn geworden. Ze
kon niet voor haar kindje blijven zor
gen en wilde het te vondeling leggen.
„Wilt u dan een klein merktekentje op
zijn rechterbovenarmpje aanbrengen,
zodat ik het later kan herkennen?"
vroeg ze.
Hij glimlacht wanneer hij hieraan te
rugdenkt. „Ik heb het niet gedaan",
zegt hij, „maar ik ben net zo lang met
haar bezig gebleven, tot ze inzag flink
te moeten zijn. Ze werkte in Londen en
haar ouders woonden ergens in de Mid
lands. Ga met ze praten, heb ik haar
aangeraden, stel toch vertrouwen in ze.
Ben je bang dat ze niets meer van je
willen weten? Ze ging helemaal opge
lucht bij me weg en een paar weken
later heeft ze me verteld dat het kind
je bij haar ouders kon blijven".
Dan komt de zakenman even bij
hem boven. „Wilt u niet, als aanden
ken, een kleinigheidje gatatoeëerd heb
ben? Een naam, bij voorbeeld? Het is
een kwartiertje werk".
Ik verzeker u plechtig niet voor de
verleiding te zijn bezweken. Naar mij
verteld is hebben thans hooggeplaatste
personages vroeger die standvastig
heid niet kunnen opbrengen.
„Is het waar," vreeg ik hem, „dat u
klanten van vorstelijke huize hebt ge
had?" Als hij mij namen noemt, zou
ik mij gerechtigd kunnen achten ze u
door te geven. Maar die vlieger gaat
niet op.
„Het is waar," zegt hij droogjes,
„maar u zult van mij niet kunnen be
weren dat ik beroepsgeheimen ver
klap." (Nadruk verboden
Ter herinnering aan Eduard van Bei
num zendt de A.V.R.O. in de komende
week drie programma's uit, bestaande uit
opnamen van het Concertgebouworkest
onder leiding van de op 13 april van het
vorig jaar overleden dirigent. Op zondag
10 april kan men van 22.40 tot 23.10 uur
het orkest beluistèren in Franz Schuberts
Zesde symfonie in C gr. t.
In A.V.R.O.'s „Radio Matinee" wordt op
maandag 11 april van 15.05 tot 16.40 uur
een programma uitgezonden, dat de Sinfo-
nia in D gr. t„ opus 18. van Johann Se
bastian Bach, het Eerste Concert voor
piano en orkest van Ludwig van Beetho
ven (solist: Robert Casadeseus), symfoni
sche fragmenten uit „Psyche" van César
Franck en Muziek voor strijkers, slagwerk
en celesta van Béla Bartók omvat. Van
23.25 tot 23.55 uur kan men op dezelfde dag
een uitvoering beluisteren van twee wer
ken van Claude Debussy, „Berceuse hé-
roïque" en „La mer".
Op maandag 11 april speelt de Haarlem
se pianist Henk van Eeuwijk van 14.00 tot
14.30 uur in het A.V.R.O.-programma
composities van Claude Debussy en Mau
rice Ravel.
STRAATSBURG (ANP) De perma
nente vertegenwoordigers van de vijftien
landen van de Raad van Europa hebben in
Straatsburg besloten een Europese advies
raad voor hoger onderwijs en onderzoek in
te stellen. In deze raad zullen twee ver
tegenwoordigers per land zitting hebben,
één als regeringsvertegenwoordiger en één
als vertegenwoordiger van de nationale
universiteiten.
De permanente vertegenwoordigers heb
ben voorts besloten een internationaal
centrum voorlichting en onderzoek op het
gebied van de beroepsopleiding te stichten.
Het voorstel hiertoe was afkomstig van de
Fransman Schneiter. de speciale vertegen
woordiger van de Raad van Europa vooi
vluchtelingenzaken en het probleem van
de bevolkingsoverschotten.
32)
De tweede draai in de trap.
Nog één. zei Lombard.
1-Iet derde portaal.
Wat is hier met het licht aan de hand?, zei
Burgess.
Het ritme van Lombards stappen veranderde even.
Ja, dat is gek. Toen ik naar beneden ging, brand
de de lamp hier nog. Ze is misschien kapot gegaan,
of iemand heeft haar uitgedraaid.
Je bent er zeker van, dat die lamp brandde?
Ja, heel zeker. Zijn kamer was donker, maar er
viel nog wat licht uit de gang naar binnen.
Laat mij maar liever voorgaan. Ik heb een zak
lantaarn bij me.
Burgess liep hem voorbij.
Hij had kennelijk weg willen gaan.
Op het. portaal tussen de twee verdiepingen, waai
de trap van richting verandert, lag hij plotseling op
handen en voeten.
Pas op, riep hij tot Lombard,
Ga terug.
De lichtbundel van zijn lantaarn sprong naar beneden
en bescheen het vierkant tussen de muur en de onderste
trede van het laatste stuk trap. In een groteske houding
lag er een bewegingloze figuur. Zijn benen steunden
nog op de onderste treden, zijn lichaam lag plat op
het portaal, en zijn hoofd was onnatuurlijk ver naar
achteren gebogen, pal tegen de muur. Aan één ooi-
bengelde een bril met. donkere glazen, die wonder boven
wonder niet gebroken waren.
Is 'm dat?, mompelde hij.
Ja, het is hem, was alles wat Lombard zei.
Burgess bukte zich over het lichaam. Plij onder
zocht de man even en strekte toen de rug weer.
Een gebroken nek, zei hij,Hij moet op slag
dood zijn geweest.
Hij liet het licht van de lantaarn de trap opschij-
nen. Toen liep hij naar boven, de treden beschijnend.
Een ongeluk. Hij is kennelijk bovenaan de trap
misgestapt en toen voorover naar beneden getuimeld.
Hij moet met zijn hoofd tegen de muur terecht zijn
gekomen. Hier, op de rand van de bovenste trede, zie
je precies waar hij is geslipt.
Lombard klom langzaam naar boven.
Oók een mooi ogenblik voor een ongeluk!, zei hij.
Nauwelijks heb ik hem gevonden, of....
Hij zweeg plotseling en keek de detective vragend
aan.
Je denkt toch niet, dat het iets anders geweest
kan zijn?
Is iemand voorbij gekomen, toen jij en die agent
beneden stonden?
Nee, niemand is uitgegaan of binnengekomen.
Heb je soms iets gehoord, dat op een val leek?
Nee, maar we zouden in dat geval natuurlijk di
rect zijn gaan kijken. Er zijn echter tenminste twee
treinen voorbijgekomen, en die maken op dat viaduct
een afschuwelijk lawaai. Je kon niet eens meer horen
wat je zelf dacht! Misschien is hij wel bij één van die
gelegenheden naar beneden getuimeld.
Burgess knikte.
Daarom hebben de andere bewoners het waar
schijnlijk ook niet gehoord. Maar nee, er zijn té veel
toevalligheden. Het kan moeilijk een ongeluk zijn. Hij
zou wel tien keer op diezelfde plaats zijn hoofd tegen
de muur gestoten kunnen hebben, zonder zijn nek te
breken. Hij is nu eenmaal op slag gedood, maar daar
kon vooruit moeilijk op gerekend worden.
En die lamp. Is dat óók niet al te toevallig? Zij
brandde, toen ik naar beneden ging om op te bellen.
Dat weet ik zo zeker als twee maal twee vier is. Als
dat ding niet had gebrand, was ik langzaam naar be
neden gelopen, maar ik ben naar beneden gerend.
Burgess liet het licht van de lantaarn over de muur
schijnen, totdat hij de lamp had gevonden. 1-Iet was
een ouderwets geval, dat aan de zijmuur zat.
Ik begrijp niet goed, wat je bedoelt, zei hij, ter
wijl hij naar de lamp bleef staren. Als hij veron
dersteld wordt blind te zijn, of tenminste de meeste
tijd met dichte ogen rondloopt, wat op hetzelfde neer
komt, wat kan die lamp dan te betekenen hebben?
Hoe kan duisternis nu een nadeel voor hem zijn? Hij
is waarschijnlijk in het donker altijd zekerder van
zichzelf geweest dan bij een brandende lamp. Hij was
het niet gewend om zijn ogen te gebruiken.
Misschien is het dat juist wel, zei Lombard.
Hij kan best zijn kamer uitgehold zijn om te proberen
er van door te gaan, voordat ik terug zou zijn. In
zijn haast heeft hij misschien zijn ogen niet dicht ge
daan, maar is hij blijven kijken. En met open ogen
was hij er waarschijnlijk niet beter aan toe dan jij
of ik.
Nee, nu verwar je alles. Als hij van zijn stuk
is geraakt doordat hij zijn ogen open heeft gehouden,
dan had de lamp juist moeten branden. Maar zij
heeft nu eenmaal niet gebrand. Wat zou er achter ge
zeten kunnen hebben? Hoe kon iemand erop rekenen,
dat hij zou misstappen, en er dan bovendien ook nog
op speculeren, dat hij zó ongelukkig terecht zou ko
men, dat hij zijn nek zou breken?
Goed, het is dus tóch een vreemd ongeluk ge
weest.
Lombard maakte een mismoedig gebaar met zijn
arm. toen hij zich omdraaide om weer naar beneden
te gaan.
Maar ik vind tóch, dat het maar op een gek mo
ment gebeurd is. Nauwelijks heb ik iets van hem we
ten los te krijgen
Ja. er kunnen nu eenmaal altijd ongelukken ge
beuren en meestal op momenten, dat je er niet op
rekent.
Lombard liep teleurgesteld en nijdig stampend de
trap af. Bij iedere stap kwam zijn volle gewicht dreu
nend op de trede.
Wat je ook uit hem had kunnen krijgen, we heb
ben er niets meer aan.
Nu moet je niet te somber zijn. Best mogelijk
dat je nog iemand anders vindt, die hen gezien heeft.
Wat hij me verteld heeft, kan ik nu wel in de
prullemand gooien. En het was nog wel zo belangrijk!
Hij was inmiddels op het portaal gekomen, waar
Ret. lichaam van de bedelaar lag. Plotseling draaide
hij zich om en keek naar boven.
Wat was dat? Wat is er gebeurd?
Burgess wees naar de muur.
De lamp is weer gaan branden. Door het getril
van de trap, heeft ze kennelijk weer contact gemaakt.
Nu begrijp ik ook opgelost. Je kunt gerust weggaan.
Ik zal het wel rapporteren. Het heeft geen zin, als
jij er in betrokken raakt, indien je tenminste nog die
andere kwestie wilt uitzoeken
Ontmoedigd liep Lombard naar beneden. Lang
zaam stierven zijn voetstappen weg. Burgess bleef al
leen achter, wachtende bij het bewegingloze lichaam op
het portaal.
HOOFDSTUK XIV
De tiende dag voor de executie. Het meisje.
Het stond op een stukje papier, dat Burgess haar
had gegeven. Cliff Milburn. Lid huis-orkest, Casino The
atre, laatste seizoen. Tegenwoordige werkkring Re
gent Theatre. Daarna volgden twee telefoonnummers.
Het eerste van een politiebureau, te bereiken tot een
bepaald uur, het tweede van zijn huis zo zij hem na
diensttijd nog nodig mocht hebben. Hij had haar ge
zegd:
Ik kan je niet vertellen, hoe je het moet doen.
Dat moet je zelf maar uitzoeken. Je intuïtie kan je
dat beter zeggen dan ik. Je hoeft niet bang te zijn,
maar houd alle vijf bij elkaar. Dan zal er niets ge
beuren. Ja, zo moest het worden, dacht ze, terwijl
ze voor de spiegel zat. Dit was de enige mogelijkheid.
Haar frisse, natuurlijke uiterlijk was verdwenen. De
brede golf van haar haar was weg. Ze had nu stijve
harde krullen, die nog eens extra met een fixatief
bewerkt waren. Verdwenen was ook het jeugdige ele
gante en losse uit haar kleding. De kleren zaten als
het ware op haar lichaam geplakt en het effect ervan
stond haar gruwelijk tegen, zelfs nu ze nog alleen op
haar kamer was. De rok was angstwekkend kort, zodat
als ze ging zitten. In ieder geval was ze er nu
zeker van, dat het zijn aandacht zou trekken op de
manier, die zij wilde. Op beide wangen glansde een
rode plek, even fel als een stoplicht, maar het doel
ervan was juist het tegenovergestelde: ja, het was goed.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
Haar in de kam betekent haar
uitval! Dit is het gevolg van
ondervoeding der haarwortels.
Indien u niet kaal wilt worden,
moet uw haar onmiddellijk bio
logisch. worden gevoed. Grijp
dadelijk in met Neo-Silvikrin, de
biologische haarvoeding, die uw
haar, via de wortels, voedt met
alle 18 haaropbouwstoffen vol
gens de leer van Sir Fred. Hop
kins (Nobelprijs-winnaar voor
Chemie). Herwin uw haar, uw
jeugd, uw zelfvertrouwen met
Neo-Silvikrin. Kuurflacon f7,60
Kuurflacon f 7.60
Voor de
dagelijkse
kaarverzorging
is er Silvikrin-
Lolion (met
of zonder vet)
f 1.70 -f3.30
De astrologie is een oude „wetenschap".
Een ieder heeft wel eens zijn horoscoop
laten trekken om over zichzelf in de ster
ren te lezen De uitgeverij G. W. Breughel
te Den Haag heeft het ons nu echter ge
makkelijk gemaakt door voor ieder sterre-
beeld een afzonderlijk fraai verzorgd
deeltje uit te geven. Het zijn door Rico
Bulthuis op aangename wijze bewerkte
vertalingen van de Franse reeks „Le Zo-
diaque" door André Barbault. Wij ont
vingen de deeltjes MAAGD, LEEUW en
BOOGSCHUTTER en kunnen ze prijzen
om hun onderhoudende en tegelijkertijd
zakelijke tekst, om hun fraaie illustraties
en mooie uitvoering. In de boekjes wor
den een aantal voorbeelden aangehaald
van grote figuren die onder het betref
fend teken zijn geboren en ze geven de
lezer het heerlijke gevoel zich met hen
verwant te kunnen voelen De biografieën
kloppen niet allemaal even precies met de
feiten, maar onze identificatiedrang wordt
bevredigd en daar gaat het om. De boek
jes lijken ons bijzonder geschikt voor ge
schenken op verjaardagen, bij huwelijken
en verlovingen. De partners leren elkaar
dan misschien nog eens van een nieuwe
kant kennen!
