PLEUNTJE VAN POELGEEST IS EEN
TOEVERLAAT VAN ZWERFDIEREN
Uw Kunstgebit
Kinderboerderij Noordersp ortpark
opent zaterdag haar po orten
„Astrid"
Dorp Vijfhuizen krijgt weer
een groen hart
tl/te tvetke/ffi goed geiteed
15777
Zorgzame „moeder" van 24 poezen,
tien honden en zeven marmotten
Nieuw uitbreidingsplan
voor Cruquius
5
N.Ph.O. geeft laatste
concert in vrijdag-serie
Zonder inkomen in oud,
tochtig huisje
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Op topdagen soms
tweeduizend bezoekers
Haarlemse Luchtvaartclub had gunstig jubileumjaar
J. DE GRAAFF
MATRASSEN
B. en W. ontvangen leden
van congres „Clefs d'Or"
DINSDAG 5 APRIL 1960
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSGHE COURANT
Op vrijdag 8 april geeft het Noordhol
lands Philharmonisch Orkest het laatste
concert in de vrijdag-serie onder leiding
van Henri Arends. De pianiste Edith Far-
nadi treedt tijdens dit concert als soliste
op in het tweede pianoconcert van Bartók.
De pianiste Edith Farnadi werd in Boe
dapest geboren, waar zij studeerde bij Ar
nold Szekely, Leo Weiner en Bartók. Op
zestienjarige leeftijd behaalde zij het so
listendiploma van de muziekacademie in
Boedapest. Zij speelde samen met de violist
Hubay en kwam door hem in aanraking
met Casals en Huberman.
Edith Farnadi trad in vele Europese
landen op en heeft voor talloze grammo
foonplaten gespeeld, meestal van werken
van Bartók.
Het programma vermeldt voorts Ricer-
cata uit „Das musikalische Opfer" van
Bach in een bewerking van Anton Webern,
en de Symphonie Fantastique van Berlioz.
Advertentie
IMP. OUD - HAARLEM
Pleuntje Johanna van Poelgeest bij
enkele van haar 24 poezen.
MEJUFFROUW PLEUNTJE Johanna van Poelgeest is 51 jaar en woont in
een onbewoonbaar verklaarde woning tussen de bollenvelden in de Zilk. Ze
heeft 24 poezen, tien honden en zeven marmotjes. Om die dieren aan het eten
te honden, bedelt mejuffrouw Van Poelgeest hier en daar wat bij elkaar. Want
ze heeft geen inkomen en krijgt geen ondersteuning. Al haar tijd besteedt ze
aan de verzorging van de dieren. Ze offert zich voor haar honden, poezen en
marmotjes op. Dat hebben de dieren naar haar heilige overtuiging dan ook nodig.
Want, zegt juffrouw Van Poelgeest, in de bollenstreek zijn het niet zulke grote
dierenliefhebbers. Poezen en honden worden soms verstoten. Dan gaan de dieren
zwerven. En wie anders dan Pleuntje Johanna van Poelgeest ontfermt er zich
over?
Dertig jaar lang heeft juffrouw Van
Poelgeest in Amsterdam gewoond. Ook
daar verzorgde ze vele dieren. Soms had
ze er wel dertig in huis. Dat namen de
buren soms niet; en zij klaagden de die-
renliefhebster aan. En ook de huiseigenaar
was het soms niet met deze verregaande
toewijding eens. Twee keer is de vrouw
daarom uit haar huis gezet. Haar dieren
gingen dan naar een asiel. Maar als juf
frouw Van Poelgeest weer een ander huis
had, stapte ze naar het asiel om haar die
ren terug te halen. Totdat buren en ei
genaar weer., enz. „Vindt u het niet wat
abnormaal?" had de rechter haar eens ge
vraagd. Maar zij had een wedervraag
klaar: „Vindt u het niet abnormaal als
de mensen dieren onverzorgd achterlaten
en de straat opsturen?"
Twee jaar geleden is juffrouw Van Poel
geest naar de Zilk gekomen. Zij was in
dienst geweest van 'n naar Noordwijk ver
huisde familie, ging hier vandaan en kreeg
- met toestemming van de eigenaar - on
derdak in een volkomen uitgewoond, onbe
woonbaar verklaard huisje op het land bij
de Zilkerduinweg. Ze had echter geen toe
stemming van de gemeente Noordwijker-
hout.
Amper had de dierenliefhebster zich in
het oude huisje geïnstalleerd, of gemeen
te-arbeiders kwamen en zetten haar eruit.
Door deze harde maatregel was zij beslist
niet van haar stuk gebracht. Wat toen het
gemeentepersoneel was vertrokken, ging
zij weer het huisje in. Toen heeft de ge
meente de zaak maar zo gelaten.
Mejuffrouw Van Poelgeest had hier al
gauw een aardig „gezinnetje" van honden
en poezen. In de ene kamer nestelde ze de
poezen, in huis- en slaapkamer de hon
den. Dan haalde ze een zwerver van de
straat, dan één uit duin. Spoedig kreeg ze
een zekere faam. In de Zilk staat ze be
kend als „die vreemde vrouw met die hon
den en katten". Contact met de mensen
heeft ze haast niet. Maar wel weet men
haar te winden. Soms treft ze namelijk
een poes voor haar deur aan van mensen
die het dier daar hebben achtergelaten.
Geen inkomen
De vrouw en haar dieren kunnen niet
van de wind leven. Maar een inkomen is
er niet. De gemeente wil haar wel onder
steuning geven, op voorwaarde dat ze haar
honden en katten weg doet. Maar daar be
gint juffrouw Van Poelgeest niet aan. Want
zij heeft zich een grote taak gesteld: ze
is de toeverlaat van zwerfdieren.
Natuurlijk zijn er mensen die de vrouw
helpen. Om de paar dagen gaat ze naar
Noordwijk en Noordwijkerhout. Daar
krijgt ze bijvoorbeeld veel vlees van een
slager. Ook bij een bakker kan ze aan
kloppen. In Noordwijk krijgt ze viskoppen.
Met een zware tas vol brood, vlees of vis
koppen keert ze naar het huisje terug,
waar de beesten ongeduldig wachten.
Het is koud in het oude huisje. Er is
haast geen raam meer heel. Vooral 's
nachts daalt de temperatuur nog sterk.
Juffrouw Van Poelgeest zou een paar zak
ken kolen van de gemeente krijgen. Maar
tot nog toe heeft ze hiervan niets gezien.
Het stoken op het fornuis is dus een groot
probleem. Met een beetje afvalhout pro
beert ze het fornuis weer warm te krijgen.
Terwijl juffrouw Van Poelgeest bij het
huisje wat voer voor haar marmotjes
zoekt, vertelt ze: Twee jaar geleden ben
ik in dit huisje gaan wonen.Dat mocht, van
de eigenaar, uit Noordwijkerhout. Ze wil
len me er natuurlijk uit hebben. Maar
ik ben tegen de burgemeester gezegd: als
ik er uit moet, dan kom ik met al mijn
dieren voor uw deur zitten. Vooral die bol-
lenkwekers hebben het niks op mijn die
ren. De "poezen mógen ze nog wel, want
die verdrijven de muizen. Maar de hon
den, d'iiar hebben ze een hekel aan.
Goed bedelen
„Ik word natuurlijk geholpen, door de sla
ger en de bakker. Hier en daar vraag ik
om eten. Ik kan goed bedelen. Maar van
die bollenkwekers krijg ik niks. Die zijn
zo gierig, terwijl ze het toch best kunnen
doen. Gisteren kreeg ik nog een tientje.
Plet was hard nodig, want ik had niks
meer. En een aardige mevrouw liet een
pakje achter. Met sinaasappelen erin.
Kaas, en nog veel meer.
Een andere mevrouw gaf me twee de
kens. Die heb je 's nachts wel nodig, 't is
erg koud met die kapotte ramen. Nou ge
ven de twee honden in mijn bed 's nachts
ook wat warmte. Ik probeer al jarenlang
invaliditeitsrente te krijgen. Want ik kan
niet zo goed werken. Vroeger heb ik kin
derverlamming gehad. Later heb ik ge
werkt: op kantoor en in kinderhuizen. Dus
heb ik rentezegels geplakt".
Advertentie
ztt de gehele dag stevig op zijn plaats!
Thans is het niet meer nodig, dat Uw kunst
gebit bij het spreken, eten, lachen of niezen
losschiet o( verschuilt Een weinig DENTO-
FIX-poeder op de gebitsplaat, en deze onge
makken bestaan voor U niet meen DENTO-
FIX geeft U een ongekend gevoel van zeker
heid en welbehagen. Aangenaam en hygië
nisch in het gebruik. Tevredenheid gegaran
deerd. Verkrijgbaar in discrete, neutrale
plastic flacons, prijs f. 2,35, bij apotheken
en drogisterijen.
BEVALLEN van een zoon: 1 april:
A. M. C. Bunning-Groen; 2 april: T. F.
van der Veen-van de Boer; M. E. C. Belle-
Gouwenberg; W. T. Kouters-Gezel; M. E.
C. Luger-Aelen (2 zns); 3 april: J. E. Ritse-
ma-Pasman; J. J. Rusman-de Mon; P. P. C.
Madaij-Cool.
BEVALLEN van een dochter: 1 april:
M. Kalf-Cruijff; C. Hol-Vcllckoop; 2 april:
A. Lagerweij-van Rotterdam; 3 april: A
Bos-Klaassen; A. H. Dankelman-Schraal;
E. H. Tol-Bergman; 4 april: P. Aartsen-
Quist.
OVERLEDEN: 1 april: G. J. Coster-
Muller, 73 j., Linnaeuslaan; W. J. M.
Kemps, 66 j., Maerten van Heemskerk
straat; 2 april: J. W. S. Fortgens-Kenni-
phaas 77 j., Kinkerstraat; D. van Dalfsen,
74 j., Junoplantsoen; J. Heij, 56 j.. Barend-
sestraat; J. de Vink, 84 j., Jansstraat;
3 april: A. M. W. Klumper-Hoobroeks,
91 j., Leidsevaart,
ONDERTROUWD: 30 maart: H. G. .L.
Daverveld en J. P. Krooder; 2 april: P. G.
de .Rooij en E. M. M. van Nuus; E. J. de
Ree en C. M. van Galen; 4 april: F. H. J.
Damen en G. van der Velde; J. H. Heerze
en M. de Zwart; J. W. G. van der Meij en
A. A. E. van der Pauw Kraan; B. J. R. van
Zeist en W. J. Diesveld; F. L. Simonis en
A. Landsmeer; C. tl. Cohen en J. Hamers.
GETROUWD: 4 april: J. H. van Boekei
en D. M. Kleinsmith.
De dierenliefhebster gaat naar binnen
en brengt haar marmotjes wat voer. Die
springen hongerig tegen het hek: Pim en
Pam en hun kinderen. Op een stoel zitten
wat schuwe katten. Eén kruipt er in een
hoek weg. „Als ik poerepoerepoere" roep,
komen ze allemaal". Uit de andere kamer
klinkt een enorm hondenlawaai. Juffrouw
Van Poelgeest doet de deur open. Een
paar honden springen naar buiten. Het
riekt er sterk. In de hoek van de kamer
staat het bed, waarop juffrouw Van Poel
geest 's nachts bij haar honden slaapt.
„Die marmotjes gingen naar de vivisec
tie. Daar ben ik natuurlijk tegen. Ik zeg:
geef ze mij maar, 't zijn lieverdjes. Mijn
dieren worden goed verzorgd. Al mijn tijd
besteed ik eraan. Mijn moeder had dat
ook. Die had acht kinderen, maar altijd
liepen er ook dieren over de vloer: witte
muizen en een groot konijn. Kijk, de die
ren moeten liefde hebben. Dat's net zo be
langrijk als goed eten. Ze vragen er ge
woon om geknuffeld te worden. Dat doe
ik dan ook; de één na de ander, want voor
allemaal heb ik geen tijd.' De dieren zijn
erg aan me gehecht, ze doen alles. Ik heb
ze door, en observeer ze dan ook, hun ka
raktertjes enzo. Maar ze laten me alleen
ploeteren. Met dierendag zijn er duizenden
opgehaald, maar ik heb er geen cent van
gezien".
Toen juffrouw Van Poelgeest naar bin
nen was gegaan, had ze gezegd: „kijk u
niet naar de rommel. Het gaat toch om de
diertjes. Tot 's avonds laat ben ik voor
ze bezig, dan ben je doodmoe". Tot onze
voldoening vertelde de dieren „moeder":
„Drie hondjes gaan er nu weg, daar heb
ik een goed tehuis voor gevonden". Mis
schien zijn er weer gauw drie voor terug
gekomen. Tenzij er mensen zijn die de ver
zorging van een hond of een poes willen
overnemen.
Nóg hebben de dieren op de kinderboerderij in het Noordersportpark in Haarlem
het rijk alleen. Marjan de statige lama, het aanhalige dwergezeltje Jan en zijn moeder
Toby, de ganzen, eenden, de kippen, pauwen en kalkoenen, ze scharrelen wat doel
loos over het erf of liggen doezelig in het warme zand te zonnen. Als achter het pas
geteerde hek een kinderhandje met wat lekkers lokt verwaardigen ze zich nog wel
om dat even in ontvangst te nemen. De kippen natuurlijk haantje-de-voorste. Jan, die
nauwelijks één meter hoog op zijn stakerige ezelsbenen staat, duwt zijn neus oneer
biedig tegen de wollige rug van de lama. Deze draait haar fijngevormde kop met de
bolle ogen nijdig om en spuugt allesbehalve netjes in de richting van grauwtje die
verschrikt op zij springt en luidkeels om zijn moeder balkt. Overigens is Majan de
vriendelijkheid zelve zolang ze niet geplaagd wordt. Ze laat zich gewillig over de kop
krauwen en besnuffelt iedere nieuwe gast van onder tot boven. Straks zal ze dat naar
hartelust kunnen doen. Dat „straks" is zaterdag 9 april wanneer de kinderboerderij
hanr poorten weer zal openen om de honderden dierenvriendjes en -vriendinnetjes,
al of niet door ouderen vergezeld, binnen te laten.
Elk jaar weer blijkt de kinderboerderij
nog steeds niets van haar aantrekkings
kracht te hebben verloren. Integendeel, de
laatste jaren beweegt het bezoek zich in
stijgende lijn. Op topdagen bedraagt het
aantal bezoekers soms meer dan tweedui
zend. Vooral voor de kleintjes is het al
tijd weer een aparte attractie zo maar
kris-kras tussen de levende have te kun
nen doorlopen. De vacht van het ezeltje
noodt tot aaien en ontelbare voorzichtige
vingers zijn al langs de horens van de
bokjes gestreken. Ook de marmotjes in
hun fleurig geschilderd verblijf hebben
aan belangstelling niet te klagen. Corrie,
het varken, ligt nu nog prinsheerlijk uit
gestrekt en eenzaam op haar strobed.
Maar er is gezinsuitbreiding op komst
Nog een week of wat en dan zullen de
speenvarkentjes schreeuwend door het hok
krioelen. Ook op een andere plaats is
spoedig nieuw leven te verwachten. Dit
jaar heeft de kinderboerderij voor het
eerst de beschikking over een volautoma
tische broedmachine. Daarin krijgen 134
krieleitjes door middel van een vernuftig
systeem preceis de temperatuur en lucht-
samenstelling toegediend die ze nodig heb
ben om 134 donzige kuikentjes in precies
21 dagen het levenslicht te doen zien.
Daarna verhuist het piepende gezelschap
naar de kunstmoeder op het erf, die de
verdere opvoeding van de kuikens voor
haar rekening zal moeten nemen
Bijzondere familie
De pluimveestapel is uitgebreid met een
aantal ganzen van bijzondere familie. De
heer H. Does, die dagelijks verantwoor
delijk is voor het welzijn van de dieren,
kan ze voor de vuist opnoemen: Pom-
mers, Toulouse, Magelang, zebra-ganzen,
nonnen, Canadezen en allemaal puik. De
eenden heten mandarijnen, Carolines en
Kaapsen. Met de duiven mee een hon
derd stuks pluimvee bij elkaar.
We kijken naar het miniatuurezeltje
dat op zijn rug in het zand ligt te rollen
dat het in het rond stuift. „Ja, dat missen
we hier toch wel", zegt de heer J. van
den Os, de opzichter van de dienst voor
Hout en Plantsoenen, „een stuk land
waar de dieren lekker kunnen grazen en
ravotten. We geven ze natuurlijk wel ge
regeld vers gras te ten, maar er gaat
toch niets boven een weiland". En de
heer Does voegt daaraan toe: „Je staat
er versteld van hoeveel publiek, vooral
bij mooi weer, hier naar toe komt. Woens
dagmiddags,--zaterdagmiddags en zondags
is het meestel het drukst. Vorig jaar toen
het ezelsveulen pas was geboren zijn er
op twee dagen vierduizend mensen op
kraamvisite geweest.
Ik heb er altijd weer plezier in om te
zien hoe kinderen hier binnen komen. De
een is nergens bang voor en de ander durft
nauwelijks in de buurt van een lammetje
te komen. Ik hou ze wel scherp in de ga
ten dat ze de dieren geen verkeerde din
gen te eten geven. Vooral papier willen ze
Het marmottenechtpaar Pim en Pam
en hun kinderen krijgen wat voer,
dat mejuffrouw Van Poelgeest buiten
heeft geplukt.
De Haarlemse Luchtvaartclub heeft in
haar jubileumjaar 1959 zeer gunstig ge
vlogen. Dit blijkt uit het verslag over het
afgelopen jaar, waarin de HLC vijfen
twintig jaar bestond. In de vrije vlucht-
sector herstelde de club zich van de inzin
king, die zich in 1958 heeft voorgedaan. Er
waren 50 vrije vlucht-vliegdagen tegen 36
in 1958. De op deze dagen bij elkaar ge
vlogen vliegtijd is hoger dan ooit tevoren
en met 25 uur maar liefst 3V2 keer zoveel
als in het voorafgaande aan het verslag
jaar. Tevens werd een ongekend hoog aan
tal brevetten gehaald: 122, hetgeen 4'/2
keer zoveel is als in 1958. De lijnbesturing
was minder actief dan het jaar tevoren.
In 1959 kwamen 31 officiële vliegdagen
voor, alsmede 20,1 vlieguur. De bouwac
tiviteit was nagenoeg gelijk aan die van
1958. Het zwaartepunt lag hier bij de vrije
vluchtmodellen. De HLC heeft aan een
groot aantal wedstrijden deelgenomen en
vaak met opmerkelijk succes. Vooral in
de selecties voor de nationale ploegen wer
den grote successen behaald. In elke ploeg
die naar het buitenland ging, werd een
Haarlemmer gekozen. Ook de door de
club zelf georganiseerde wedstrijden ter
gelegenheid van het zilveren jubileum wa
ren over het algemeen zeer succesrijk.
nog wel eens laten slingeren. Dat is le
vensgevaarlijk voor de beesten." Als om
te bewijzen dat zij het niet zo somber in
ziet knabbelt de st.il naderbij gekomen la
ma brutaalweg aan ons notitieboekje.
Maar voor dat ze goed en wel de smaak
ervan te pakken heeft redden we onze aan
tekeningen van een fatale verhuizing naar
de lamamaag. Marjan gaat verongelijkt
weg en schrijdt waardig naar de afrastering
waar een kleuterklasje zich misschien
guller zal tonen.
De kinderboerderij is, te beginnen op za
terdag as. dagelijks (ook zondags) ge
opend van 10-12 uur en van 13.30-17 uur.
Bijzonder populair bij de bezoekers
van de kinderboerderij in het Noorder
sportpark zijn het dwergezeltje Jan
en zijn niet zo veel grotere m.oeder
Toby. De lekkerste hapjes worden voor
hen gereserveerd.
B. en W. van Haarlemmermeer hebben
de raad ter vaststelling voorgelegd een ge
heel nieuw uitbreidingsplan voor de buurt
schap Cruquius. Het van 1941 daterende
plan „Cruquiusbuurt" achten B. en W.
niet meer bruikbaar.
De herziening heeft betrekking op een
groter gebied dan dat van het oude plan.
Naast de bestaande buurtschap zijn daarin
opgenomen de tot de „Cruse ve-"i bquue
opgenomen de tot de „Cruquiushoeve" be
horende gronden, welke reeds in 1955 zijn
bestemd voor de stichting van een gebou
wencomplex ten behoeve van de verple
ging van lijders aan vallende ziekte. In
overeenstemming met' het streekplan Zuid-
Kennemerland is deze bestemming ge
handhaafd. Zij biedt mogelijkheden voor
een belangrijke groei van de buurtschap.
Het inwonertal zal zich hierdoor kunnen
verdubbelen. Een strook grond langs de
dijk, ten zuiden van het voormalige fort
is bestemd tot industrieterrein. Met het
oog op de in Cruquius aanwezige industrie
en bollenteelt verdient het volgens B. en
W. aanbeveling woningbouw ten behoeve
van de in deze bedrijven werkzame inwo
ners van Cruquius te verwezenlijken.
Voorts is in het plan ruimte gereserveerd
voor een nieuwe verkeersweg Heemstede-
Hilversum. Rekening is gehouden met de
noodzaak tot stichting van een dorpshuis.
Als mogelijke daarvoor in aanmerking ko
mende plaatsen is gedacht het voormalige
fort en een terrein ten westen van de
Spaarnetocht.
Het dorp Vijfhuizen was in het verleden
één van de „groenrijkste" plaatsen van
de Haarlemmermeerpolder. Langs de we
gen stonden rijen hoge bomen en tal van
huizen waren verscholen achter het struik
gewas. Er was een welige opstand van
wilgen, vlierstruiken en andere boomsoor
ten, die altijd wel opschieten zonder dat
iemand weet waar ze vandaan komen.
Eén van de plaatsen die wat de be
groeiing betreft wel heel karakteristiek
was voor het dorp, was de driesprong
Spieringweg-Vijfhuizerweg, op de plaats
waar nu de d'IJserinckweg begint. Daar
kon men de huizen niet meer zien van
het struikgewas en de iepen langs de sloot
aan de noordoostelijke kant van de Vijf-
huizerweg waren torenhoog.
In de loop van de laatste halve eeuw
is in deze toestand echter een grondige
verandering gekomen. Naarmate de le
vensomstandigheden in het „nieuwe land'
van de polder verbeterden, ging men
meer zorg besteden aan erf en tuin. Een
stimulans hiervoor waren ongetwijfeld de
wedstrijden voortuinverzorging, die des
tijds werden georganiseerd door de Ver
eniging „Dorp Vijfhuizen" en ten doel had
den de burgerij te brengen tot verfraaiing
van het dorpsaanzien. Door het aanwakke
ren van een sportieve rivaliteit tussen de
bewoners, heeft de dorpsvereniging er
veel toe bijgedragen om dit te bereiken
Geleidelijk aan verdween de vegetatie
van overal opschietende wilgen en vlier
struiken. Tegelijkertijd moesten echter de
iepen langs de Spieringweg en de Vijf-
huizerweg worden gerooid, omdat ze dooi
de iepziekte waren aangetast, waarbij ge
lukkig het groene accent in de zomer
maanden behouden bleef door de kastanje-
en lindebomen bij de huizen. In de oorlog
sneuvelden echter ook deze om teza
men met de enkele bomen die nog langs
de wegen stonden een roemloos einde te
vinden als brandstof in de noodkacheltjes.
Eigenlijk was er maar één groep, die de
winter van 1944 op 1945 overleefde, name
lijk de fraaie populieren op het plein van
de openbare lagere school aan de Spiering
weg. Deze werden echter aan het eind van
1956 geveld.
Na de restauratie van het dorp, die en
kele jaren geleden werd voltooid, kreeg
Vijfhuizen een geheel ander aanzien. De
sloten werden gedempt om plaats te ma
ken voor trottoirs. Voor de bewoners
opende deze demping nieuwe mogelijkhe
den voor tuinbeplanting, waarvan een
dankbaar gebruik werd gemaakt. Op de
nieuwe trottoirs liet de gemeente lindebo
men aanplanten, die op de duur het ge
mis aan opgaand groen goed zullen ma
ken.
Een kale plek bleef echter het kruispunt
Spieringweg - Vijfhuizerweg - d'IJserinck
weg. Hier lag namelijk een groot stuk grond
braak, dat bij de aanleg van de d'IJse
rinckweg werd gebruikt als stortplaats
voor een deel der overtollige aarde. De
jeugd nam er bezit van als speelterrein
en het werd een grote kweekplaats van
onkruid.
Thans zal hieraan echter een einde ko
men. De dienst openbare werken van de
gemeente Haarlemmermeer legt op deze
Advertentie
plaats een fraai plantsoen aan, waarvoor
de eerste werkzaamheden reeds zijn ver
richt.
Van de Vijfhuizerweg naar de d'IJse
rinckweg wordt dit plantsoen in twee de
len gesplitst door een tegelpad, dat in het
midden een tegeltableau heeft. Op dit ta
bleau zullen op verzoek van de Vereniging
„Dorp Vijfhuizen" een drietal banken wor
den geplaatst. Het plantsoengedeelte tus
sen het wandelpad en de huizen en tuinen
langs de Vijfhuizerweg, wordt beplant met
bloeiende, besdragende en groenblijvende
heesters, die in hoogte variëren van een
halve tot anderhalve meter. Deze heester
partijen worden afgewisseld door sierbo-
men op stam. Aan de zijde van de d'IJse
rinckweg wordt het pad begrensd door een
beplanting van rozen, welke naar de kant
van het trottoir zal overgaan in een gras
gazon.
Nog deze maand zal het plantsoen wor
den voltooid: De dienst openbare werken
van Haarlemmermeer streeft er namelijk
naar alles eind april gereed te hebben.
Advertentie
BEDDEN SPECIAALZAAK
overtrekken en bijvullen
Tel.
Gierstraat 73
Burgemeester en Wethouders van Haar
lem zullen zondagavond 10 april om negen
en tien uur officieel ten stadhuize ont
vangen twee groepen deelnemers aan het
door de Nederlandse afdeling van de
Europese Hotelportiersvereniging „Clefs
d'Or" van 10 tot 14 april te Noordwijk te
houden internationaal congres, waaraan
leden afkomstig uit vijftien landen zullen
deelnemen.
De leden van deze internationale hotel
portiersorganisatie maken zondag een
excursie naar Haarlem, waar zij in twee
groepen van elk ongeveer tweehonderd
vijftig man een bezoek zullen brengen aan
het Frans Halsmuseum. Elke groep wordt
op het stadhuis door B. en W. ontvangen,
waar de bloemenmeisjes hun bloemen
zullen aanbieden.
De „Gouden Sleutels" hebben een con-
gresgids uitgegeven, die internationaal zal
worden verspreid en waarin vier pagina's
aan Haarlem zijn gewijd.
