Internationale beeldenexpositie
op de Floriade
Danzi-kwintet terug uit Israel
Bezwaren tegen landbouwbeleid op
vergadering Consumentenbond
The Catcher" van prof. V. P. S. Esser
5
Schilderijendief gevat
Expositie van Caroline
Weber in Amsterdam
Utrechts Byzantijns Koor
zong in Haarlem
„Dit slaat alles wat we ooit hebben meegemaakt"
Geen P.T.T.-pIannen om
de „Veronica" te storen
Engels fanfarekorps
komt spelen in Haarlem
H. A. J. Versaan in
Nijmegen overleden
Kerkelijk Nieuws
Bejaarde Hoogevener
door verzekeringsagent
beroofd
Afdeling rechtbankzaken
naar Jansstraat 46
Autodiefstal mislukte
door snel ingrijpen
ZATERDAG 2 3 APRIL 1960
Het bezoek aan de Rotterdamse Floriade is een feest. Het Museum Boymans-
Van Beuningen werkt aan de Floriade mee met een belangrijke expositie van
hedendaagse beeldhouwkunst. De samenstelling van deze expositie is van dr.
C .Heyligers, conservator van dit museum. De expositie begint in de tuinzaal
met de kleinere formaten. De museumtuin werd natuurlijk gebruikt en met
Floriade verbonden. Een belangrijk deel van het expositieterrein werd verder
voor deze beeldenexpositie beschikbaar gesteld. De catalogus vermeldt 150 num
mers. Schrijven over deze expositie kan niet veel meer dan een opsomming
worden.
Van Mari Andries-
sen is er de groep
Concentratiekamp uit
het oorlogsmonument
te Enschede. Een en
ander van Andries-
sen wordt bij herha
ling geëxposeerd en
daar is nooit iets
tegen. Dit werk ont
moet men minder
vaak. Dr. Heyligers
blijkt zijn tentoon
stelling zo interessant
mogelijk te hebben
villen maken. Het
grote beeld „Storm
ramp" van V. P. S.
Esser is bezit van
het museum. Voor
deze tentoonstelling
verkreeg men van
deze felle artiest een
viertal schetsen voor
dit werk. H. M. We
zelaar is vertegen
woordigd door zijn
prachtig gecompo
neerde „Barmhartige
Samaritaan". „.Jacob
en de engel" is een
onderwerp dat vele
beeldhouwers van de
generatie na Weze
laar bezighield.
Kneulmans verbeel
ding komt me als de
meest heldere voor.
Naar een goede ver
tegenwoordiging van
Charlotte van Pal-
landt behoefde niet
gezocht te worden.
Het museum bezit
een zeer sterk werk van haar: een zittende
figuur met appel, die het uithoudt naast
het werk van grote Fransen. De gemeente
Rotterdam kon Jan Pieters' „David" be
schikbaar stellen. De Rotterdammer Gust
Romijn is voorts vertegenwoordigd. En als
we de te Amsterdam al zo lang werkende
Amerikaanse Japanner Tajiri tot de onzen
mogen rekenen maakt diens „Maanland
schap" de Nederlandse vertegenwoordiging
vol. Het is moeilijk tegenwoordig om aan
belangrijk werk in steen, brons of ijzer van
Nederlanders te komen. Werk in ander
materiaal kan niet in de open lucht ge
plaatst worden. De uiteindelijke vorm
wordt nooit in gips gedacht. Bij de Neder
landse Kunststichting, verantwoordelijk
voor de samenstelling van de collectie
beelden op de Keukenhof, is men van me
ning dat in Nederland te weinig geld be
schikbaar is of wordt gesteld om het ver
scheidene Nederlandse beeldhouwers mo
gelijk te maken hun werk in definitieve
vorm op te brengen.
Kenneth Armitage is de tweede man, die
men in de catalogus ontmoet. Hij is een
der zeven hier vertegenwoordigde Engel
sen, onder wie mij toch het meest Henry
Moore boeide. Geldt dat ook voor de sa
mensteller van deze expositie? In ieder
geval is Moore's inzending de grootste.
Boeiend is de Duitse vertegenwoordiging.
Bij de samenstelling hiervan werd eën
voorkeur voor het duidelijk figuratieve
aan de dag gelegd. Vermoedelijk bieden de
auteurs van het hier vertoonde de meeste
zekerheid en is, gezien hetgeen in Duits
land nog te kort geleden gebeurde, enig
wantrouwen tegenover het allernieuwste
daar wel op zijn plaats. Van Emil Barlach
ontmoet men een aantal kleinere en soms
zeer plezierig te noemen figuren. „De ver
genoegde Hinkepoot" is een naam, die ge
noeg zegt van wat er van deze grote figuur
te verwachten valt. Van Georg Kol be trof
mij een kop van een Chinees, gevoelig van
behandeling en door het onderwerp ver
moedelijk ook interessanter dan Kolbe's
lieve meisjes van een verouderd jeugdbe
wegingstype. Lehmbruck, van wie we zes
werken ontmoeten, is een sterkere figuur.
Gerhard Marcks' kunst herinnert voor een
deel even aan Oost-Aziatische beeldhouw
kunst, vooral in beelden, die een voort
zetting zijn van een reeks van Barlach aan
de fagade van een kerk in Liibeck. Belang
rijk is Ewald Matare echter slechts ver
tegenwoordigd met een kleine plastiek:
een „Zwitserse Koe". Een plezierige vondst
is Seff Weidis „Papagaai". Renée Sintenis
was al bijna geschiedenis voor me gewor
den. Haar vertegenwoordiging is een ver
rassing. Zij is vooral bekend door haar
dierplastieken, waarvan men hier enkele
voorbeelden ontmoet. Van de andere hier
vertegenwoordigde Duitsers treft Fritz
Koenig met een verbeelding van een vier
span, en Karl Hartung met een vogel in
uiterst gesloten vorm.
Belangrijk zijn hier natuurlijk weer de
Italianen. Van Marini ontmoet men werk
uit verschillende perioden. Werk als zijn
„Pomona" uit 1943 was toen al een open
baring. Mocht zijn latere vormgeving
moeilijk voor sommigen geworden zijn, als
een rotslandschap en wonderlijk intrige
rend tot meeslepend is zijn „Krijger" uit
1959. Van Emilio Greco is er een fijne klei
ne plastiek. Van Manzü is er ook weel
een kardinaal, die misschien toch even te
modieus werd. Meer levend en weer een
heerlijke plastiek is zijn „Kop van Inge"
uit 1959. Van Mascherini toont men een
werk uit eigen bezit, dat. typisch Rotter
dams, weer een schenking is uit het be
drijfsleven. Wonderlijk hoe een Minguzzi
sfeer weet te verbeelden.
Van Rik Wouters toont men diens zo be
kende „Huiselijke Zorgen". En dan vraagt
veel uit Frankrijk onze aandacht. Ver
scheidene zaken zijn overigens van weing
De Franse politie heeft te Marseille een
39-jarige man gearresteerd, die probeer
de twintig gestolen kostbare moderne
schilderijen waaronder werken van Pi
casso, Braque, Dufy en Modigliani ter
waarde van ongeveer anderhalf miljoen gul
den, te verkopen. De schilderijen zijn uit
een voornaam hotel-restaurant te Saint
Paul de Vence, nabij Cannes, gestolen. De
'aangehoudene bekende een der dieven te
zijn.
„Het lied van de vocalen" van de thans
69-jarige Jacques Lipchitz, geboren
Fransman die thans in Amerika woont.
Dit twee meter hoge bronzen beeld
werd vervaardigd in 19301931.
Franse hand. Er is natuurlijk werk van
Renoir, die er met eigen handen juist zo
weinig aan gedaan heeft. Zijn plastieken
werden vervaardigd op zijn aanwijzingen
door twee kundige assistenten, daar de
oude schilder zijn handen niet meer mees
ter was, Terecht is er een grote vertegen
woordiging van Rodin en Maillol. Verheu
gend is ook de hoeveelheid die ons van
Bourdelle vertoond wordt. Van de echte
Fransen noem ik verder Bernard, Despiau,
Duchamp-Villon, Laurens, Malfray, de
schilder Matisse, Pompon, groot beeldhou
wer van dieren en Germaine Richier.
Nieuw was voor mij het werk van de te
Marseille geboren Cesar Baldaccini, die in
ijzer werkt.
In Frankrijk ontstond het werk van de
Spanjaarden Gargallo, Gonzalez en Pi
casso. Hier ook ontwikkelden zich Bran-
cusie, Giametti, Lipchitz, Manfred von
Diepold en Zadkine. Werk van Giametti
zag men weinig in Nederland. Manfred
von Diepold is voor mij een nieuwe figuur.
Ook op de Keukenhof ontmoet men
Bij Magdalena Sothmann te Amster
dam wordt tot 30 april een tentoonstelling
gehouden van schilderijen, aquarellen en
tekeningen van Caroline Weber. Hoewel
Caroline Weber al lang schildert mag deze
expositie een debuut genoemd worden
Wel zag ik jaren geleden werk van haar,
toen ze de restaurateur Bolie, nu sinds
enige jaren werkzaam aan het Frans Hals
museum, hielp.
Nu dan blijkt dat zij zich ontwikkeld
heeft tot een figuur, die in het geheel van
de hedendaagse Nederlandse schilderkunst
mag meetellen. Voor haar valt het te ho
pen dat ze de wind een beetje meekrijgt.
In deze tijd is dat wat moeilijk als men op
zo'n traditionele wijze werkt als zij. Zij
draagt meer bij tot bevestiging van waar
den en voegt slechts haar stille bescheiden
persoonlijkheid toe aan wat wij hebben
ervaren. Men zou haar uit de school van
een Johan Buning kunnen noemen en
daarmee onderstreept zij nog eens het be
lang dat deze schilder voor ons heeft. Zij
is echter geen epigoon van Buning. Ge
zien dan dat oudere werk van haar behoort
hetgeen zij schildert tot haar eigen sfeer.
Voorts heeft zij iets meer dan Buning be
langstelling voor de menselijke figuur, voor
't portret. Een getekend zelfportretje toont
dat zij uitstekend tekenen kan. Een ge
schilderd zelfportret toont hetzelfde ver
mogen. Zij kan bovendien op kleinere
schaal werken dan Buning. Dat blijkt uit
enkele kleinere portretten, waaronder dat
van Mevr. v. d. Z. met hond, dat een bijna
geheel gaaf schilderijtje is. Slechts het
rood van de rok op de plaats onder de
donkere blouse (of trui) komt even te zeer
naar voren. In een groter vrouwenportret
laat Caroline Weber ook zien, dat zij bre
der vermag te schilderen. Zij verschilt
verder met Buning door een zekere be
perking in het kleurgebruik, een verstan
dige beperking, dacht ik, gezien hetgeen ik
me nog herinner van voorheen. Er is ruim
te en sfeer in haar stillevens en interieurs.
Het interieur met Perzisch kleedje en het
stilleven met witte kant zijn volkomen
gave schilderijen. Gezien dergelijke wer
ken geloof ik dat Caroline Weber nog meer
belooft.
De aquarellen van Caroline Weber ver
tonen in vele gevallen dezelfde zo sympa
thieke voorkeuren, die Buning ook wel
aan de dag legt. Meer dan hij blijkt zij
gevoelig ook voor grotere ruimten, voor de
verte. In een enkel Frans landschap her
innert zij zelfs even aan Jongkind. Zij
toont in haar waterverven een goed ge
voel voor het licht. Het is daarom op zijn
plaats op te merken dat de reprodukties
op de uitnodigingskaart te weinig van
haar kwaliteiten zeggen. De volharding
waarmee zij, zo alleen staande toch, ge
werkt moet hebben, dwingt respect af.
Bob Buys
werken van tot nu toe voor ons weinig
bekende figuren. Voor mij zijn dat Louis
Chavignier, Eugène Dodeigne en Henri
Francois Stahly. Werk van Bernard, Gi-
mond en Wlerick is dan wel in ruime mate
in Frankrijk te ontmoeten, te weinig nog
werd in Nederland de aandacht op derge
lijke meer in traditionele zin werkende fi
guren gevestigd. Lang ook zag men niets
meer hier van Chana Orloff. De Neder
landse Kunststichting deed op de Keuken
hof nog meer figuren vertegenwoordigd
zijn. Non-figuratieve beelden blijken het
in een park weer goed te doen. De ont
moeting met de beelden op de Keukenhof
heeft een eigen charme, omdat het geëx
poseerde zo in het geheel wordt opgeno
men.
Bob Buys
NEDERLANDS DANSTHEATER
VOOR „DE KEERKRING".
Onder auspiciën van de katholieke
kunstkring „De Keerkring" uit Beverwijk,
geeft het Nederlands Danstheater maandag
25 april een balletvoorstelling in het Ken-
nemertheater. De solisten van dit ballet
zijn Willy de la Bye. Millie Gramberg,
Marianne Hilarides, Hannie van Leeu
wen, Annemarie Verhoeven, Rudi van
Dantzig, Jaap Flier en Aart Verstegen.
Het programma voor maandag vermeldt
onder meer de volgende balletten: Bala-
da, Giovanezza, Legende, Portugueza en
Het Feestgericht.
Het Utrechts Byzantijns Koor, dat onder
leiding staat ruin de bekende kenner van
Oosteuropese kerkmuziek dr. Miroslav An-
tonowytsch, trad vrijdagavond op voor de
leden van „Geloof en Wetenschap" in de
Haarlemse StadsschouwburgDe leider van
het eenendertig zangers tellende ensemble
is er wonderlijk in geslaagd zijn execu
tanten de speciale zangtechniek bij te
brengen om de Slavische koormuziek,
geestelijk en profaan, te laten klinken als
of zij door rasechte Oekraïners zou zijn
ten gehore gebracht. Deze stemvörming is
vooral opvallend voor wat de tenoren be
treft, die bovendien van bijzonder mooi
klankgehalte zijn.
Karakteristieke „stro-bassen", zangers
die tot contra A kunnen reiken en aan de
Orthodoxe kerkmuziek een zo orgelachtig
fundament vermogen te geven, zijn mij in
het ensemble niet 7.0 opgevallen, althans
niet zo kenmerkend als wij die kennen
van Don Kozakken-koren. Wel heeft de
bas-vleugel van de Utrechtse Byzantijnen
een behoorlijk normaal „fond" en buiten
kijf zullen de toehoorders in de zaal ge-
trofen zijn geweest door een treffend reci
tatief van een bassolist in een reeks
Oekraïnse geestelijke volksliederen, dat
dan in effectrijkenuanceringen met
daverende forti en nauw hoorbare pianis-
simi door het koor begeleid of afgelijnd
werd.
Zo werd dan een programma vertolkt
van deels liturgische en deels profane ge
zangen, bij welke laatste de ballade en de
folklore evenredig vertegenwoordigd wa
ren. Het is opvallend hoe de elementen
van al deze genres geestelijke en wereld
lijke elkaar beïnvloed hebben en hoe
in de beste composities van latere tijd de
oudste tradities een waardevol aandeel
hebben.
Stel daar tegenover werk van de eens
in de Slavische landen zo gevierde acht-
tiende-eeuwse Bortnaiansky (men zong
onder meer een uitgebreide Psalm van
hem), dan blijkt, dat men in die tijd vrij
wel van de eerwaardige overlevering los
geweekt was en bedenkelijk de stijl van
de westerse liedertafel naderde, of beter
gezegd: deze een voorbeeld aan de hand
deed. Alles wat naar polyfonie zweemt
lijkt mij in deze Oosteuropese koormuziek
verdacht. Haar treffendste elementen zijn
kleur en dynamiek en wel in de grootste
verscheidenheid van contrast. En het wek
te deze avond respect, hoe dr. Antono-
wytch deze bijzondere eigenschappen, plus
de illusie van een aangeboren mentaliteit,
met zijn Utrechtse Byzantijnen wist te de
monstreren.
Jos. de Kleik
NA EEN TOURNEE van ruim drie
weken is gisteravond op Schiphol het
Danzi-kwintet uit Israel teruggekeerd,
waar het kwintet achttien concerten heeft
gegeven. De musici, de heren Frans Vester
(fluit). Koen van Slogteren (hobo), Pem Go-
dri (klarinet), Brian Pollard (fagot) en
Adriaan van Woudenberg (hoorn), waren
opgetogen over hun tournee. De Israëlische
pers was unaniem buitengewoon prjjzend
over de kwaliteit van het kwintet. „Dit
slaat alles wat we ooit hebben meege
maakt", zei ons vanmorgen Frans Vester,
die ondanks de vermoeienissen ons van
morgen vroeg al ter wille wilde zijn voor
een interview.
Het kwintet heeft gespeeld in Tel Aviv,
Jeruzalem en Haifa, en in verscheidene
kibboetsen. Er zijn door het kwintet ook
Nederlandse composities uitgevoerd, na
melijk van Badings, Mengelberg, Pijper en
Ruineman. Een kwintet van Pijper werd
twee maal uitgevoerd; één maal voor een
kring van Israëlische componisten, waar
het werk met bijzonder veel enthousiasme
werd ontvangen, en één maal in Jeruzalem
tijdens een openbaar concert, waar de ont
vangst veel minder was. Het kwintet van
Badings werd op één concert „vrij aardig"
ontvangen, op een ander concert met nau
welijks enig succes. Een groot persoonlijk
succes verwierf Frans Vester met een werk
voor fluitsolo van Mengelberg. Het kwintet
is ook voor de radio opgetreden, bij welke
gelegenheid een compositie van Daniël
Rujmeman ten gehore werd gebracht.
De internationale faam die dit Neder
landse kwintet al geruime tijd bezit, is door
deze tournee bijzonder versterkt, hetgeen
ook moge blijken uit de vele uitnodigingen
die er het gevolg van zijn geworden. Eén
uitnodiging betreft een tournee dooi; Israel,
Griekenland, Cyprus en Turkije. Een an
dere betreft medewerking aan een inter
nationale blazersmuziekcursus in Haifa.
Een bijzondere uitnodiging is de volgende:
de leden van het Danzi-kwintet hebben de
aanbieding gekregen om over vier jaar de
eerste blazersposten te bezetten in het
symfonie-orkest van Haifa, tegen sala
rissen die drie maal zo hoog zijn als in ons
land gebruikelijk en met vijf maanden
doorbetaalde vakantie per jaar. De Ameri
kaan Thomas Sherman, die als gastdirigent
in Haifa het stedelijk orkest leidde in een
programma, waaraan het Danzi-kwintet
meewerkte in de concertante symfonie van
Danzi, heeft het kwintet uitgenodigd naar
Amerika te komen.
Frans Vester vertelde ons dat het Israë
lisch Filharmonisch Orkest in Tel Aviv het
grootste abonnementenaantal heeft van
alle orkesten ter wereld, namelijk 25.000
tot 30.000. Het orkest voert elk programma
negen maal uit.
Een onvergetelijke ervaring voor de
leden van het kwintet was de wijze, waar
op sommige taxichauffeurs hen vervoerden.
Zoals bekend hebben vooral de grenskib-
boetsen ook militaire betekenis en de
chauffeurs van die kibboetsen hebben dan
ook een voorkeur om de normale weg te
mijden en de route liever in de bergen te
zoeken. Zij haalden daarbij besturingskun
sten uit die de leden van het Danzi-kwintet
thans nog onbegrijpelijk voorkomen. Frans
Vester bleek onder de indruk van de intel
ligentie en vriendschap van deze chauf-
99
Het Donzi-kivintet. Van links naar
rechts Frans Vester (fluit), Koen van
Slogteren (hobo), Adriaan van Wou
denberg (hoorn), Pem Godri (klarinet)
en Brian Pollard (fagot).
feurs, „die-je na een paar ritten al het ge
voel geven dat je ze jaren kent".
De leden van het kwintet hebben ook
veel exposities van beeldende kunst gezien
en ook daar kregen zij een indruk van het
bijzonder rijke en hoogstaande culturele
leven in Israel.
Voorlopig staat thans één concert op het
programma, namelijk in het Holland Festi
val. Maar onderhandelingen zijn gaande
over uitnodigingen om naar Salzburg te
komen, Warschau, Edinburgh en Italië.
Voorts is er een uitnodiging om zestien
concerten te geven in en rondom Madrid
en Barcelona. Maar eerst moet een serie
radiocontracten uitgevoerd worden in Ber
lijn, Brussel, Parijs, Zürich, Lausanne en
Wenen.
De P.T.T. overweegt voorlopig geen
maatregelen tegen de vrijbuiters van ra
dio „Veronica". „Van het in dienst stel
len van een stoorzender om de ontvangst
van de uitzendingen van radio „Veroni
ca" onmogelijk te maken, is ons niets be
kend," verzekerde men ons. Voorlopig be
paalt de P.T.T. zich tot het meten van de
sterkte van de „etherpiraat", want als zo
danig blijft men radio „Veronica" bestem
pelen.
De P.T.T. vreest wel, dat radio „Vero
nica" straks op volle sterkte een gevaar
zal worden voor de zenders van kustwacht
en zeereddingsdienst. Radio „Veronica"
zendt nu uit op 183 meter. Kustwacht en
zeereddingsdienst gebruiken voor het on
derling verkeer de 181 meterband. Tijdens
reddingen wordt algemeen gebruik ge
maakt van de internationale noodgolf op
137,5 meter. Overigens zullen niet alle be
zitters van radiotoestellen radio „Veroni
ca" kunnen ontvangen. Sommige toestel
len halen de 183 meter band niet. Toestel
len met een visserijband kunnen de uit
zendingen echter gemakkelijk ontvangen.
Gisteravond kwam de zender weer krach
tig door.
Het muziekkorps van de Munn en Ful-
ton-fabriek uit Engeland gaat een tournee
door ons land maken op uitnodiging van de
Koninklijke Nederlandse Federatie van
Muziekgezelschappen (die 50 jaar bestaat)
en in samenwerking met het muziekcen
trum Molenaar te Wormerveer.
De tournee begint op 8 mei in Arnhem,
waarna geconcerteerd zal worden in Beek
en Donk, Zuidlaren, Dokkum, Groningen,
Assen, Almelo, Deventer, Emmen, Leeu
warden, Haarlem, Krommenie en Mid
delburg, waar de tournee op 21 mei wordt
besloten. De vierentwintig musici staan
onder leiding van de heer S H. Bodding-
ton. Bovendien zal als gastdirigent mee
komen Harry Mortiner. De Munn en Ful-
ton-band wordt beschouwd als de beste
van de vele fanfarekorpsen, de zogenaam
de „brassbands" die Engeland telt.
Op de vrijdag in Utrecht gehouden ze
vende algemene vergadering van de Ne
derlandse Consumentenbond is gesproken
over de consument en het landbouwbeleid,
in het bijzonder in verband met de Euro
pese Economische Gemeenschap. Het lid
van het hoofdbestuur van de consumen
tenbond, de heer B. Buitendijk, formuleer
de een tweetal fundamentele bezwaren te
gen de wijze waarop tot dusver de Neder
landse landbouw is gesteund. Met betrek
king tot de „prijzentoenadering" tot op
het gemiddelde E.E.G.-peil merkte spre
ker op dat deze voor de Nederlandse con
sumenten een allesbehalve aantrekkelijk
vooruitzicht vormt.
Voor deze „Contactdag landbouw-consu-
ment" bestond belangstelling uit brede
kringen. De voorzitster van de bond, me
vrouw E. A Schadee-Hartree, memoreer
de in haar welkomstwoord dat het afge
lopen jaar voorspoedig is geweest en dat
men op het ogenblik ruim 13.300 leden telt,
alsmede 12.000 collectief aangesloten le
den.
Zij verwelkomde op deze algemene ver
gadering ir. C. S. Knottnerus, voorzitter
van het Koninklijk Nederlands Landbouw-
comité, dr. S. L. Mansholt, vice-voorzitter
van de Europese Commissie, prof. dr. Th.
L. M. Thurlings, hoogleraar aan de Land
bouwhogeschool te Wageningen en de
heer B. Buitendijk, die bereid waren over
een aantal problemen van gedachten te
wisselen onder voorzitterschap van prof.
dr. F. de Roos, hoogleraar aan de Vrije
Universiteit te Amsterdam.
De heer Buitendijk bracht in herinne
ring dat de doelstelling van het landbouw
beleid is: het verzekeren van een redelijk
inkomen aan de boer op het sociaal en eco
nomisch verantwoord geachte bedrijf.
Door het inlassen van het sociale crite
rium worden, zo betoogde hij, niet-econo-
mische bedrijven kunstmatig in het leven
gehouden. Hij pleitte vervolgens voor
zover er steun nodig is voor een sys
teem van uniforme toeslagen per hectare.
Hier tegenover merkte ir. Knottnerus op
het onjuist te achten sociale en economi
sche motieven tegenover elkaar te stel
len. Hij vond een toeslagstelsel per hec
tare volkomen strijdig met de doelstellin
gen van landbouw-, markt- en prijspoli
tiek. Ook de heer Knottnerus vond een gro-
Dit is het bronzen beeldje „Tlie Catcher" (vanger bij het honk-
balspel) van prof. V. P. S. Esser. Er zijn besprekingen geweest
om te komen tot aankoop van dit beeldje voor de moderne
afdeling van het Frans Halsmuseum te Haarlem en deze zijn
thans zo vergevorderd dat de aankoop binnenkort verwacht
kan worden. Het beeldje is thans te zien op de belangwekkende
expositie Equilibre in de aula van de Rijksakademie van Beel
dende Kunsten te Amsterdam, waar van prof. Esser onder
andere ook „De schaatsenrijder" is geëxposeerd.
Vrijdagmiddag is in het Canisiuszieken-
huis te Nijmegen op 65-jarige leeftijd over
leden de heer H. A. J. Versaan, voorzitter
van de stichting bestedelingenhuis „As-
sumptio" (voorheen „Luctor et Emergo")
in Nijmegen. Door zijn werk voor deze
verpleeginrichting, maar vooral door het
geen hij tijdens de oorlog als lid van de
verzetsbeweging heeft verricht, is de heer
Versaan bekend geworden.
Na de oorlog maakte hij als rechter deel
uit van het tribunaal Nijmegen-Arnhem
ter berechting van N.S.B.-ers en collabora
teurs. Vele Nederlanders, die in het con
centratiekamp Buchenwald zijn geweest
werden door hem. na de oorlog naar huis
gehaald. Gekleed in een kapiteinsuniform
is hij met een groep Rpde-Kruissoldaten
naar Buchenwald gegaan, waar hij zich
uitgaf voor gevolmachtigde van de Neder
landse regering, belast met de repatriëring
van de gevangen Nederlanders. De Ameri
kanen. die het kamp destijds beheerden en
die tot dan toe hadden geweigerd de Ne
derlanders te laten gaan, lieten zich door
deze list verrassen en droegen de gevange
nen over aan de heer Versaan.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Rijssen (vac.-E. F. Vergunst)
T. Langerak te Vinkeveen.
Aangenomen het beroep van de Gene
rale Synode als predikant voor buitenge
wone werkzaamheden W. Dijckmeester (e
Middelburg naar Driebergen (vac.-H. J.
van Druten) J. J. Moll te Schoonhoven.
Bedankt voor Bodegx-aven J. den Besten
te Dii-ksland.
Geref. Kerken
Beroepen te Schildwolde P. N. Kruys-
wijk, kand. te Amsterdam.
te jaarlijkse bijdrage van staatswege aan
de boeren een ongezonde situatie. Er moet
volgens hem dan ook worden gezocht naar
een systeem van landbouwpolitiek, waar
mee de bedoelingen van deze politiek be
ter zijn te bereiken .Hij wees er overigens
nog op, dat het instorten der zuivelmarkt
als grootste schuldige aan de hoge rijks
bijdrage niet alleen door de binnenland
se produktie is ontstaan, doch ook door
die in de buurlanden.
Omstreeks negen uur vrijdagavond is de
30-jarige heer R. Krikken, wonende aan
het Krakeel te Hoogeveen (Dr.) het
slachtoffer gewox-den van een roofoverval.
De buit bedroeg 685,
De overvaller beide op genoemde tijd aan
de voordeur en toen de bejaarde bewoner
opendeed, vroeg hij of de zoon Hilpert
thuis was. Toen de heer Krikken antwoord
de, dat dit niet het geval was, draaide de
man het elektrische licht uit en stapte hij,
een brandende zaklantaarn in de hand,
resoluut op een kast af. Hij rukte deze
open en maakte zich meester van twee
kistjes met geld.
De heer Krikken trachtte de overvaller
nog tegen te houden, maar deze worstel
de zich los en verdween in de duisternis.
De hierna gealarmeei'de politie stelde on
middellijk een onderzoek in. De afgelopen
nacht omstreeks half een kon de dader
worden aangehouden. Het bleek de 35-ja-
rige verzekeringsagent J. K. uit Hoogeveen
te zijn. De man was op de fiets gevlucht
en in het prikkeldraad gereden, waar
door hij aan hoofd en handen gewond
raakte. Zonder licht vervolgde hij zijn
weg tot de politie, die de wegen had af
gezet, hem aanhield. K. had inmiddels het
geld begraven.
De aanleiding tot de overval was, dat
de man geld van zijn verzekeringsmaat
schappij had vergokt.
De afdeling rechtbankzaken van het
arrondissementspax-ket Haarlem zal op 28
april verhuizen naar het gebouw Jans
straat 46 in Haarlem. Daarmee is de
samenvoeging van de voormalige parket
ten van de rechtbank en van het kanton
gerecht bewerkstelligd.
De politie te Apeldoorn heeft de 24-jari-
ge J. K. uit Arnhem, die bü auto-diefstal
was betrapt, doch had kunnen ontkomen,
en zijn 22-jarige vriend, uit Apeldoorn in
gesloten.
In de nacht van 14 op 15 april was de
heer A.A.M.C. in zijn woning aan de Arn-
hemseweg te Apeldoorn uit zijn slaap ge
wekt door het ronken van de motor van
zijn auto. Toen hij uit het raam keek, zag
hij dat de wagen langzaam in de richting
Beekbergen wegreed. De heer C. schoot
snel enkele kledingstukken aan en rende
daarna naar buiten, zijn auto achterna. Hij
had succes, want de wagen was defect en
reed met een sukkelgangetje. Toen de
heer C. de wagen had ingehaald, rukte hij
het portier open en sleurde de chauffeur,
die later de 24-jarige J. K. uit Arnhem
bleek te zijn, achter het stuur vandaan.
Bij de hevige vechtpartij, die hierop volg
de, vielen harde klappen. K. kon echter
door de heer C. met een revolver te be
dreigen ontkomen.
Na ijverige naspeuringen wist de politie
hem in Arnhem te arrestei-en en aan de
politie in Apeldooi-n over te leveren. K.
bleek zijn revolver inmiddels te hebben
weggegeven aan een vriend, de 22-jarige «1.
K. uit Apeldoorn, die het vuurwapen nog
in zijn bezit had. Laatstgenoemde kreeg
een proces-verbaal wegens het onbevoegd
in bezit hebben van een vuurwapen. Ook
schijnt deze een aandeel te hebben gehad
in de autodiesfstal. Hij zou zijn Arnhemse
vriend van aanwijzingen hebben voorzien.
