Nederlands Ballet oogst in Parijs een naar
Franse maatstaven kapitaal succes
G. Brugman
leef
op
2 sigaretten
per
dag!
Huiseigenaren!!
Expositie Startin museum
Het Huis Van Looy
Jubileumconcert voor
Willem Lohoff
Wereldpremière van Etudes Choreografiques
in het Théatre des Nations
Muziekkorps uit Harrow
gaf concert in Haarlem
Kwen Lun tabletten
De negen Muzen
MAANDAG 9 MET 1960
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
5
1 ton ƒ6700.-; 11/2 ton ƒ6900.-.
Laadruimte 7 tot 8 m3.
Operettekoning Paul
Abraham overleden
Leids Studenten Cabaret dinsdag in Heemstede
ten bate van wederopbouw van Sociëteit
Mis met blaasmuziek
in dekenale kerk
DE ZELFS VOOR PARIJS in dit jaargetijde uitzonderlijke
warmte, die al sinds het begin van mei de terrassen langs de
boulevards in dichtbevolkte zonnebaden heeft herschapen, ken
merkte eveneens de ontvangst die het Nederlands Ballet bij
zijn eerste optredeii in het Théatre des Nations ten deel is ge
vallen. Precies op het moment, dat de zaterdag in de zondag
over ging, verscheen directrice Sonia Gaskell temidden van
haar jeugdige ensemble voor het voetlicht om te danken voor
het langdurig aanhoudende applaus. Een uitstraling van geluk
doorbrak de nevels van vermoeidheid na de nachtelijke reis
en de daarop volgende uren van repetities, persconferenties,
interviews voor de radio en de veeleisende regelingen op het
laatste moment om de voorstelling vlot te doen verlopen. Twee
maal zes en twee maal zeven keer ivas het rode doek met zijn
onderbaan van gouden franje gehaald na de vier uitvoeringen,
die tezamen het ambitieuze programma van interessante veel
zijdigheid vormden. Im.pressa.rio Eugene Grinberg wreef ver
genoegd zijn handen, want dit betekent naar Franse maatstaven
een kapitaal succes. En trouwens: het „Théatre Sarah Bern
hardt", waar de vijf maanden vullende manifestaties van artis
tieke bedrijvigheid uit alle werelddelen plaats hebben, is voor
alle vier de avonden van hoge danskunst uit de lage landen
zo goed als volledig uitverkocht.
MAG MEN uit deze onverwacht grote
toeloop nu de conclusie trekken, dat het
in alle opzichten jonge Nederlands Bal
let met zijn tableau van hier even on
bekende als onuitsprekelijke namen,
reeds een internationale reputatie geniet
op grond van zijn qua veelomvattend
heid inderdaad unieke repertoire? Of
wordt de aanlokkelijkheid bepaald door
het zeldzame samentreffen op het affiche
van de voornaamste choreografen van
deze tijd, uiteenlopende baanbrekers en
vormgevers van stijlen, die op basis der
universele traditie aansluiten bij het
hedendaagse bewustzijn? Met dergelijke
veronderstellingen moet men voorzichtig
zijn. De kranten hebben een afwachten
de houding aangenomen. De criticus
van „Paris Presse" besloot zijn bespre
king op 6 mei van het „Amsterdams
Kunstmaandorkest", dat hij zwaar en
vervelend vond, met de sceptische woor
den: „Blijkens de foto's dansen de leden
van het Nederlands Ballet in ieder geval
niet op klompen".
MISSCHIEN moet men de verklaring
voor de betoonde belangstelling mede
zoeken in een mengsel van chauvinisme
en nieuwsgierigheid, waaruit ook de mees
te voorbeschouwingen zijn gebrouwen. Een
opzienbarend aspect namelijk is de te
rugkeer van Serge Li far, na een langdu
rig en veelomstreden bewind een paar
jaar geleden tenslotte uit de „Parijse Ope
ra" verdreven, onder Hollandse vlag op
het Franse toneel. Met zijn medewerkers
aan „Othello" (de scenarioschrijver André
Boll, de componist Maurice Thiriet, en de
thans 14-jarige ontwerper van de decors
en kostuums Patrice Jordan) kwam hij
zaterdagmiddag naar zijn eigen woorden
als „dankbare triomfator over de ondank
bare beschikkingen van het lot" voor de
camera's van de televisie. Het werd een
welsprekende vertoning van ijdelheid,
waaraan zijn pages, eens wat met nadruk
een team werd genoemd, in het geheel
niet tepas kwamen. Er bleef ternauwer
nood anderhalve minuut over, waarin Le-
onie Kramer een deel van de gebedsscène
uit de derde akte kon laten zien. „Als
Serge Lifar eenmaal aan het woord is,
zei de leider van de kunstzinnige actua
liteiten rubriek na afloop van de groten
deels op impi'ovisalie berustende uitzen
ding tegen mij - krijgt een ander zelfs geen
gelegenheid om te bidden
ALS WERELDPREMIèRE werden uitge
voerd de „Etudes Chox-eographiques" van
deze balletmeester, nogal onsamenhangen
de proeven van variatie-kunst, speciaal
vervaardigd om de in dubbele zin sensa
tionele vermogens van de ballerina Joan
Cadzow beurtelings schitterend door virtuo
siteit en bekoorlijk door melodramatische
plastiek te doen uitkomen. Reeds is gepu
bliceerd, dat deze danseres zojuist met
de „Prix Anna Pavlova" is onderscheiden.
Door Franse deskundigen wordt zij, die
door Sonia Gaskell in 1954 tijdens een
onbeduidend recital van aankomente ta
lenten werd „ontdekt" en die haar carrière
hoofdzakelijk als geleidelijk groeiende
gast-soliste bij het Nederlands Ballet
maakte, tot de klasse van een Rosella
Hightower gerekend. Men moet zeggen
dat Lifar een buitennissig geraffineerd ge
bruik van technische specialiteiten heeft
voorgeschreven. Zo ergens dan is hier de
Advertentie
Garantie: 6 innd. incl. arb.loon.
Brandstofgebr. en onderhouds
kosten zeer laag. Wegligging van
de nieuwe typen, zowel leeg als
geladen al§ een personenwagen.
HOOFDAGENTE:
Ter gelegenheid van de vijfenzeventig
ste verjaardag en het vijftigjarig jubileum
als toonkunstenaar van zijn dirigent Wil
lem Lohoff heeft het Amsterdamse Opera
Koor zondagavond een jubileumconcert
gegeven, waarmede het tevens zijn tiende
verjaardag vierde. Voor dit concert waren
als solisten geëngageerd de alt Mimi Aar
den, de bas Fabio Giongo en de Zweedse
tenor .Jussi Björling, wiens medewerking
voor de ambassadeur van Zweden en me
vrouw Dahlman aanleiding was dit con
cert bij te wonen.
Onder leiding van Nico van der Linden,
de voorzitter van het erecomité, opende
het Noordhollands Philharmonisch Orkest
de avond met Weber's jubelouverture, dit
maal afgesloten met het Wilhelmus. Daar
na nam de jubilaris de leiding over en
werd in vlot tempo een programma van
achttien nummers afgewerkt.
Voor het begin van de pauze werden
vele bloemstukken aangedragen en nam
de huldiging een aanvang. Nico van der
Linden herinnerde aan het opera- en om-
roepwerk van de jubilaris en merkte op,
dat een dirigent geen dictator is, zoals zo
vaak wordt gedacht. Namens het omroep
orkest werd met een korte toespraak een
geschenk onder couvert overhandigd.
De avond werd afgesloten door Jussi
Björling, die met het koor een fragment
uit de Cavalleria Rusticana zong. Hij
oogstte een ovationeel applaus.
Advertentie
20"'» huuropslag geeft u de gelegenheid uw
woningen in waarde te verhogen. Laat een
douchecel installeren. Betere dienst aan be
woners en woning is niet denkbaar. Ook bij
event, verkoop brengt deze uitgave geen ver
lies. - Wij leveren compl. douchecelkasten
overal te plaatsen. Douchegeysers, div. mer
ken. Laat de douchecelspecialist u voorlich
ten over prijs en plaatsing.
Santpoorterstr. hoek Tetterodestr., Tel. 602S7
uitdrukking „verdraaid moeilijk" van toe
passing. Met haar fenomenale dynamiek
stelde zij een daad van wederkerigheid,
zowel in de briljante als sentimentele pas
sages, door de choreograaf een succes te
bezorgen, wat deze bepaald niet aan zijn
volstrekt willekeurige relaties met de
„Symfonische Etudes" van Robert Schu
mann kon ontlenen. In het weinig oor
spronkelijke broddelwerk van soli, duetten
en kleine ensembles wisten verder vooral
Peter William Reilly en Ronald Snijders
opmerkelijk gave tegenprestaties te leve
ren.
MET WAARLIJK veroverend elan en
onophoudelijke zuiverheid had de groep
zich tevoren in de „Vijfde Symfonie" van
Massine-Tsjaikofsky voorgesteld. Voor het
eerst sinds dertig jaar konden de Franse
Ballettoman endezö voorbeeldig georgani
seerde schepping terugzien. Nieuwelingen
in de bezetting waren Irène de Vos (in
het eerste deel) en de vellbelovende Syl
vester Campbell (een kleurling die de
plaats van Billy Wilson heeft ingenomen)
Duidelijk de favoriete van het publiek was
Son ja van Beers, na haar wekenlange af
wezigheid wegens voetblessures nog wat
onzeker in haar draaien, maar overigens
haar uitzondei'lijke begaafdheid in lange
lijnen ontplooiend. Na deze meeslepende
opening, waartoe ook de musici onder de
stuwende leiding van Anton Kersjes het
nodige bijdroegen, leek het pleit gewonnen.
Het besluit bracht een hachelijk waag
stuk op de planken: "De Vier Tempera
menten" van George Balanchine, in diens
opdracht in 1940 door Paul Hindemith ge
componeerd (piano-solist was Geza Frid.
die ook de cyclus van Schumann bege
leidde). Dit in 1946 gereedgekomen dans-
ballet zonder verhalende of allegorische
inhoud heeft ondanks herhaalde wijzigin
gen nadien eigenlijk nooit een bevredigend
onthaal gevonden. Balanchine zelf ken
schetste dit opus voor fijnproevers als
„stereoscopische choreografie". Men mag
dit misschien, anders dan hij bedoeld heeft,
zo uitleggen dat er onder de oppervlakte
van volmaakt fantastische patronen van
speelse bewegingen diepere effecten schuil
gaan, waarvan men de aanwezigheid door
de werking der ironie gewaar wordt.. Hoe
dan ook, men kan dit voor zichzelf uit
maken als het de komende zomer in het
Holland Festival wordt herhaald.
HOOGTEPUNT van de gehele avond is
de uiteenzetting van een der thema's door
Sonja van Beers en Peter William Reilly
geworden. In de melancholieke variatie
overtrof Ronald Snijders bij de herhaling
van zondag zijn voorganger Conrad van
de Weetering aanzienlijk. Hartelijke toe
juiching verwierf terecht het sanguinische
duet van Leonie Kramer en Peter Appel,
een zeer fraai, licht en melodisch uitge
voerde wals. Andrea Jungen handhaafde
in het cholerische slotdeel een felle at
taque. Voor een verrassing zorgde Reuven
Voorembergh, met zijn gevoelige en met
(Van onze correspondent in Bonn)
Te Hamburg is zaterdag op 68-jarige
leeftijd overleden Paul Abraham, eens de
koning der operetten geheten. Deze Hon
gaarse Duitser kreeg wereldbekendheid
door een reeks operetten, waarvan de
voornaamste zijn „Blume von Hawaii" en
„Viktoria und ihr Husar".
Paul Abraham beleefde zijn glorie-rijk
ste jaren in de tijd vóór Hitier aan de
macht kwam. In de periode 1920-1930 gin
gen van Berlijn uit Abi-ahams operetten
over de gehele wereld. Ook thans zijn
zijn melodieën nog populair, al is zijn
naam buiten Duitsland nog maar weinig
bekend. In 1933 keerde Paul Abraham
Duitsland de rug toe. Pas in 1956 keerde
Paul Abraham op verzoek van Duitse
vrienden uit Amerika naar Duitsland te
rug; hij was toen reeds zwaar ziek. De
laatste jaren van zijn leven sleet hij in
een Hamburgs ziekenhuis, waar nog
slechts enkele vrienden en zijn vrouw
hem af en toe mochten bezoeken.
WIM KAN IN MINERVA
Het A.B.C. cabaret, onder leiding van
Wim Kan en Corry Vonk, geeft op woens
dag 18 mei in het Minerva Theater te
Heemstede, onder auspiciën van de Heem-
steedse kunstkring, een uitvoering van het
programma „Laat je niets wijsmaken."
Hiermee besluit de Heemsteedse Kunst
kring het seizoen.
Het Nederlands Ballet gaf zaterdag in
Parijs de wereldpremière van „Etudes
Choreographiques". Van links naar
rechts Peter Appel, Joan Cadzow,
Peter William Reilly en Robert
Morrow.
beheerste humor voorgedragen wisselin
gen van stemming in de flegmatische solo.
De vermaarde danser George Skibine
in wiens ogen het ensemble aanmerkelijk
sterker was dan het Nederlands Ballet van
twee jaar geleden achtte hem zelfs be
ter dan Todd Bolender, de oorspronkelijke
vertolker. Van de leden van het corps de
ballet heeft vooral Ria Koppers zich on
derscheiden.
Nog een paar uitspraken tot besluit van
dit verslag van eerste indrukken. De heer
A. M. Julien, initiatiefnemer van het
Thé&iré des Nations, zeide er trots op te
zijn dit gezelschap een kans te hebben ge
geven zich in Parijs te presenteren. De be
jaarde Boris Kochno, gewezen assistent
van Diaghilew, verklaarde in geen jaren
zo geboeid een balletprogramma op zo'n
hoog niveau te hebben bijgewoond. En de
vermaarde danspaedagoog Victor Gsovsky
meende ontroerd: „Sonia Gaskell heeft in
Nederland een wonder tot stand gebracht.
Het repertoire is onvergelijkbaar, de exe
cutanten zijn naar alle richtingen gedisci
plineerd ontwikkeld."
David Koning
Het muziekkorps van het Leger des Heils
uit de zeer oude Engelse stad Harrow,
geeft deze week in ons land negen muziek
uitvoeringen. Zondagmiddag heeft het
Harrow-muziekkorps een uitvoering gege
ven in de Haarlemse Doopsgezinde kerk.
Onder leiding van kapelmeester Stanley
Raikes begon het ensemble zijn optreden
met het spelen van ons volkslied, een be
groeting, die door het muziekkorps van het
Haarlemse Leger d.es Heils-korps onder di
rectie van kapelmeester Berend Schut be
antwoord werd met een vertolking van het
„God save the Queen".
Als alle Britse Leger des Heils-korpsen,
die tot nu toe in onze stad hebben ge
musiceerd, heeft het korps uit Harrow de
voor Engelse ensembles zo karakteristie
ke koper-bezetting: cornets a pistons, alt
hoorns. baritons, euphoniums, trombones
en bastuba's. En ook voor de uitvoerings
techniek blijft het trouw aan gevormde
tradities, met dien verstande, dal het door
gaans sterke, voor „Nederlandse" oren
moeilijk te aanvaarden vibrato bij de loon
vorming bij dit korps tot op een zeer be
scheiden intensiteit is gereduceerd, zodat
men het spel van deze muzikanten inder
daad als een beschaafde en gezonde en
toch ook als een expressieve muzikale
uiting kon ervaren.
Met een stevig en met strak ritme ge
speelde mars uit „De Profeet" van G
Meyerbeer werd overtuigend begonnen
De uitstekende korpsdiscipline, die hier
bij aan de dag trad werd eveneens van
betekenis voor de indruk van het oorspron
kelijk werk, een Preludium en Fuga van
D. Goffin. Met. haar contrapunclische
structuur was deze muziek geen gemak
kelijk luister-object, maar toch werd zij
met prijzenswaardige aandacht aange
hoord.
Een van de beste componisten van „Le
ger des Heils"-muziek is ongetwijfeld Eric
Ball. „De weg van de pelgrim", door het
korps klankschoon vertolkt was eer een
prachtig voorbeeld van zijn bekwaamheid
in het doeltreffend toepassen van instru
mentale timbres als contrasten en als ver
rassende klankeenheid Aan de belangrijke
eisen, die voor dit werk aan het samen
spel gesteld werden, kon door het korps
uitstekend voldaan worden.
Er waren nog meer uitvoeringen waar-
naam men met genoegen en zelfs met
bewondering kon luisteren. In het bijzon
der betrof dit het virtuoze, glaszuivere
spel van de solo-cornettist. Waardering
kon men krijgen voor het cornet-trio, dat
een selectie van oude Leger-liederen liet
horen. Aantrekkelijk was het marslied
dat een uit korpsleden gevormd koor ver
tolkte en indruk kon de gevoelige zang
van een dubbelmannen kwartet maken bi
de voordracht van een lied dat ook in het
slot-nummer van deze middag verwerkt
was.
P. Zwaanswijk
Ter gelegenheid van het tienjarig be
staan van de r.k. Haarlemse Korenbond,
werd zondagavond in de dekenale kerk St.
Jozef aan de Jansstraat te Haarlem een
pontificale avondmis opgedragen, die mu
zikaal verzorgd werd door de jubilerende
organisatie. Een extra aandeel daarin
had het zangkoor van de Heemsteedse Sint
Bavo dat, begeleid door de organist Joop
Schneiders en door leden van het harmo
niekorps „St. Michael" een mis voor man
nenkoor, orgel en een klein blazersensem
ble, van de Zwitserse componist J. Hilber
ten gehore bracht, onder leiding van Ge
rard Scheepers. Uiteraard was dit geen
alledaags gebeuren en menige fanatieke
liturgist zal er allicht van geschrokken
zijn en zich hebben afgevraagd waar het
op moet uitlopen, nu zelfs de harmonie-
muziek toegang krijgt tot de „zingzolder".
Nu ja, en waarom ook niet, wanneer
het bijzondere feestelijke gelegenheden be
treft en wanneer de muziek die men bren
gen wil een waardig karakter draagt. Wat
dit laatste betreft kan de Missa St. Lt.
Leodigar van Hilber een „ruim voldoen
de" krijgen; het is goede muziek, die zich
strikt aan de liturgische eisen van de „mu-
ziekmis" houdt en helemaal niet de in
druk wekt van het experiment om het ex
periment. De hoofdzaak is haar volwaar
dig te realiseren. De heer Scheepers slaag
de erin zijn mannenkoor mooi homogeen
te laten klinken in een lenig muzikale voor
dracht. En in de „Sanctus" kregen we een
onvertroebelde indruk van het totaalef
fect, want in dit deel waren de blazers
voortreffelijk van stemming; en dan valt
het ongewone al niet meer op. Maar het
is voor amateurblazers niet eenvoudig om
qua stemming en klankevenwicht doorlo
pend ongerept te blijven. Toch kan gezegd
worden, dat er zeer veel verdienstelijks in
de vertolking van de blazers was en dat
dit soort musiceren een uitzonderlijke leer
school is. Andere koren dan het Heem
steedse luisterden de dienst op met fraaie
klassieke motetten en het mooist van al
was dé soepele vertolking van de grego
riaanse wisselende gezangen door een
Advertentie
Het Leids Studenten cabaret, dat dins
dag 10 mei in het Minerva theater te
Heemstede optreedt, is zoals dat in het
royaal uitgevoerde programma aangete
kend staat in een „wazige stemming in
de nanacht" van een dag in oktober 1957
geboren. Het feit, dat de verwekking van
dit cabaret in een enigszins wazige stem
ming plaats had, weerhield de deelnemen
de studenten echter niet om reeds in mei
1958 met een volwassen programma voor
de eerste maal voor het voetlicht te tre
den.
Nog in dat zelfde jaar werd een op
dracht aanvaard om een Engels program
ma te schrijven en het succes en de waar
dering die men bij de uitvoering hiervoor
oogstte werd althans volgens het open
hartige programma met een beschei
den handbeweging doorgegeven aan de
vroegere leraar Engels. Het grootste werk
was echter de opvoering die onder de ti
tel „Laat je zoon studeren" op 4 februari
1959 in de Leidse schouwburg, ter gele
genheid van de dies-viering werd gegeven
en met enthousiasme werd ontvangen.
Men trok de provincie in en op 7 juni
trad men op voor de televisie, met een
keuze uit het repertoire. Inmiddels hielden
de studieresultaten niet altijd gelijke tred
met het succes op de planken, aldus het
programma.
Op 2 december 1959 brandde de socië
teit „Minerva" uit en onmiddellijk werden
plannen gemaakt voor een nieuwe socië
teit. Om het programma weer eens op te
nemen: „Een zwartkijker ziet een zwarte
dag op de kalender en een zwart plekje-
op de Leidse plattegrond, de „witkijker"
ziet een mooi open plekje om weer eens
wat nieuws neer te zetten." Het studenten
cabaret is nu om zijn steentje bij te
dragen tot de opbouw van „Minerva"
met een geheel „nieuw in de verf gezet"
programma „Laat je zoon studeren" een
tournee door Nederland begonnen; een se
rie voorstellingen-die op 19 januari 1960
startte en waarin op 10 mei het Minerva
theater te Heemstede aan de beurt is. De
medewerkenden aan het Leids Studenten
cabaret zijn; Liselore Gerritsen, Floor
Kist; Paul van Vliet, Menno van der Laan
en de pianist Kai van Oven. De teksten
zijn van Floor Kist en Paul van Vliet, de
muziek is van Kai van Oven en Paul van
Vliet: de decors zijn van Eduard de Lia-
gre Böhl.
machtig complex van mannenstemmen.
Mgr. J. A. E. van Dodewaard sprak
bij wijze van preek, de jubilerende kerk
zangers lovend en lerend toe.
En weer eens kon men de zeldzame
akoestiek van de St. Jozefkerk bewonde
ren, die, hoewel geheel gevuld met uitvoer
ders en andere kerkgangers, de klankpro-
duktie in elke verhouding als gesublimeerd
weergaf.
Jos. de Klerk
Tot 22 mei is in het Huis van Looy de tentoonstelling „Start" te zien, samengesteld
uit werk van jongere schilders, die de Koninklijke Subsidie mochten verwerven,
werk van andere jongeren ook, die volgens de jury voor die subsidie toch wel de
moeite waard geacht werden en bij hen zijn voor de eerste keer jongere beeldhouwers.
De vertegenwoordiging van de laatsten is een grote verrassing. In het algemeen ver
geet men op exposities van schilderijen en beeldhouwwerk naar de plastiek te kijken.
Beeldhouwers weten dat wel. Prof. Paul Grégoire vertelde me dat dit hemzelf ook wel
overkomt. De Nederlandse Kring van Beeldhouwers heeft dan ook eens uitgesproken
weinig nog te voelen voor een gezamenlijk optreden met schilders op exposities waar
beeldhouwwerk tussen schilderijen geplaatst zou worden. Mijn verbazing op deze
Startexpositie was dan dat ik me moest dwingen om de schilderijen te bekijken. Om
dat het beeldhouwwerk, bijna al het beeldhouwwerk, dwingend om aandacht bleef
vragen. Onverschillig liet me slechts werk van een figuur, die dan ook veeleer tot de
.lassers" dan tot de beeldhouwers gerekend mag worden. „Vermeend bereikt" is de
titel van een zijner ijzerplastieken!
Merkwaardig eigenlijk dat de samen
stellers dezer tentoonstelling ten aanzien
van schilder- en beeldhouwwerk zo n uit
eenlopende voorkeur vertonen. Wat be
treft voorkeuren voor tekenaars en grafici,
deze zijn wel te rijmen met die voor de
hier vertegenwoordigde beeldhouwers.
Vraagt in bijna alle schilderijen alleen de
verf de aandacht, in de beeldhouwwerken,
tekeningen en grafiek is het overwegend
de geest. Zijn de jongere schilders niet
meer zo in staat geest te tonen? Waarom
hen dan nog geholpen met deze exposities.
Het kan echter dat de voor deze expositie
verantwoordelijken onder de jongere
beeldhouwers, grafici en tekenaars niet de
meelopers met een mode konden vinden
voor wie zij misschien juist een voorkeur
hebben, gezien de versiering van de lijst
met namen van de deelnemers aan deze
expositie: een verf- of inktspat, het „ta-
chisme" symboliserend. Dat is dan wel
heel vervelend voor hen geweest, want alle
op Start vertoonde verf, en dat is er veel,
kan niet op tegen wat de beeldhouwers,
tekenaars en grafici te vertellen hebben.
Van de hier vertegenwoordigde grafici
en tekenaars zijn enkele ons hier al be
kend van exposities in „In 't Goede Uur":
Dool, Van de Eerenbeemt en Veldhoen.
Ploos van Amstels werk mocht ik al noe
men bij besprekingen van de tentoonstel
lingen van de Nederlandse Kring van Te
kenaars. Ploos van Amstel is voorts de
auteur van een der weinige schilderijen op
deze expositie, die om aandacht vragen. De
andere mij boeiende schilderijen zijn van
Lucebert, Breed, die ook wel in Haarlem
exposeerde, en Dukkers, die zo'n raak por
tret van zijn collega Jan Peeters schilderde.
Onder de vertegenwoordigde beeldhou
wers treffen we verscheidene, die bijdroe
gen aan de zo geslaagde expositie Equi-
libre in de Rijksakademie, waar de meeste
hun opleiding genoten. Ellen Beerthuis-
Roos, Ruth Brouwer, Gooitzen de Jong,
Auke Hettema, Nic Jonk en Ek van Zanten
zullen wel meer van zich doen spreken.
Maar ook Hans Claessen uit Tilburg, Frans
Advertentie
Meer mens met minder sigaretten.
Rook gerust, maar met verstand.
Met de heerlijke goudgele Kwen Lun
tabletten wordt de behoefte aan teveel
roken weggenomen en u geniet op
nieuw voor 100 "U van elke sigaret.
Smakelijk - doeltreffend - gezond
Bij apotheek en drogist 50 tabletten. 2.75.
Volledige kuur 5 a 6 flacons.
Gast, E. Hack, Piet Killaars en Rob Stul-
tiens, allen uit Maastricht, Chris Fokma
uit Leeuwarden, G. A. J. de Laaf uit Am
sterdam. en onze Haarlemmer Theo Mul
der. Met bewondering schreef ik al ver
scheidene keren over Eva Mendlik. En
dan vraagt men zich af of er nu werkelijk
geen jongere schilders zijn die portretten
schilderen van eenzelfde kwaliteit als die
van Eva Mendlik en Ek van Zanten. Nog
eens de catalogus van de expositie „Por
trettisten", te Arnhem gehouden, doorbla
derend bemerk ik dat zij inderdaad schaars
zijn. Ook dat geeft te denken over onze
jonge schilderkunst.
Bob Buys
My fair Lady De reeks vertoningen in
Moskou van de Amerikaanse musical „My
fair lady" is donderdagavond afgesloten.
Volgens Tass hebben zestigduizend Mosco-
vieten de revue gezien tijdens de tweeën -
eenhalve week dat hij in de Russische
hoofdstad heeft gelopen. Het persagent
schap noemde de musical „een groot suc
ces". De volgende reeks opvoeringen vin
den in Leningrad plaats.
Beeld van Pius XII. Een comité van
kardinalen heeft zes Italiaanse beeldhou
wers uitgenodigd ontwerpen in te sturen
van een monument voor wijlen paus Pius
XII. Het monument zal geplaatst worden
in de kapel van St. Sebastiaan in de basi
liek van St. Pie ter, aan de linkerzijde van
het monument van Pius XI. Het comité
van kardinale omvat alle zesendertig nog
in leven zijnde kardinalen die door Pius
XII zijn gecreëerd. De beelhouwers aan
die de opdracht is gezonden, zijn Manzü,
die op het ogenblik werkt aan een nieuwe
bronzen deur voor de St. Pieter, Francesco
Messina, Enrico Manfrini, Mandato, Nag-
ni en Ponzi. Zij moeten hun ontwerpen
voor het eind van dit jaar inzenden.
Tenessee Williams. Half september
beginnen de repetities van een nieuw
toneelstuk van Tenessee Williams „Period
of adjustment", waarvan de première op
10 november in het Helen Hayes Theatre
zal worden gegeven. De auteur noemt zijn
werk teergevoelig huwelijksblijspel. Het
wordt gespeeld door acht acteurs en een
cocker spaniel. De algehele leiding is in
handen van Cheryl Crawford, die eerder
met de auteur samenwerkte in „Sweet bird
of youth", „The rose tattoo" en „Camino
Real". De regie zal gevoerd worden door
Elia Kazan.
Reina Prinsen Geerligsprqs. De Stich
ting Reina Prinsen Geerligs Fonds heeft
weer haar jaarlijkse litteraire jeugdprijs-
vraag uitgeschreven, waaraan auteurs, die
op 24 november van dit jaar de leeftijd van
20 jaar hebben bereikt en niet ouder zijn
dan 25 jaar, kunnen deelnemen. De prijs
bedraagt 200,De inzendingen (proza,
gedichten of toneelstukken, wel of niet ge
publiceerd) moeten voor 1 juli naar het se
cretariaat van de stichting, Koninginneweg
121 in Amsterdam worden gezonden. De
jury, die de ingezonden werken zal beoor
delen bestaat uit: Anna Blaman, Antoon
Coolen. Clara Eggink, Karei Jonckheere en
dr. J. W. Schulte Nordholt
Je Maintiendrai. De zomertentoonstel-
ling „Je Maintiendrai" in het stedelijk mu
seum „Het Prinsenhof" te Delft zal zaterdag
14 mei 's middags worden geopend door de
oud-algemeen rijksarchivaris jhr. dr. D. P.
M. Graswinckel. De expositie is ingericht ter
gelegenheid van de opening van het Oranje
Nassaumuseum in het Prinsenhof.
„.Talouzie" van Guitry. De Haagse Co-
medie zal zaterdag 21 mei in de Koninklijke
Schouwburg de première geven van ..Jaloe
zie" (La Jalousie), een comedie van Sa^ha
Guitry, onder regie van Bob de Lange.
