Pieters Graafland voorkwam tegen
Zwitsers debacle voor Nederland
Zwitserland verdiende 3-1
voordelige score tenvolle
Real Madrid weer Europees kampioen
Eintracht Frankfurt met 7-3
verslagen in Glasgow
Grendelsloot perfect
Voetbal van zeer matige kwaliteit
bij Nederland B Zwitserland B
Na afloop: akelige stilte
in Nederlandse kleedkamer
Nederlandse aanvallers
faalden volkomen
Nauwelijks duizend toeschouwers
zagen Nederland met 2-0 winnen
Drukke dagen voor
Cor van der Hart
DONDERDAG 19 M EI 1 960
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
17
Lui
Steeds terug
De tweede ster
Een meevaller
Rusland met 300 atleten
naar Olympische Spelen
j
De vele twinkelende lichtjes boven in de bergen om Zurich schenen
gisteravond wel even zo vele spotlachjes tegen alle Nederlanders dit het
vopr het Nederlandse voetbal blamerende feit hebben meegemaakt, dat
hun nationale elftal tegen de Zwitsers alleen door fantastisch werk van
doelman Pieters Graafland, aan een debacle is ontkomen. Onze goalie
had zonder dat zijn naam er onder zou hebben geleden nog best twee
doelpunten aan dc schietlustige Zwitsers kunnen toestaan. Dan zou trou
wens de ware veldverhouding ook beter verdisconteerd zijn geworden in
de uitslag welke nu bij 3-1 is gebleven.
ff
Drie maal hebben de Zwitserse toeschouwers vuurwerk kunnen afsteken uit de
volle tribunes. Een gewoonte bij het maken van een doelpunt welke nu des te meer
vreugde zal hebben gegeven, omdat de Helveten de laatste tijd helemaal niet verwend
zijn. Daarom ook hadden zij „oudjes als Vonlanthen (rechtsbinnen) en Allcmann
(linksbinnen) weer een kans gegeven". Terecht, en wel speciaal dat kleine manneke,
met. het rugnummer 10, dat steeds overal zo snel opdook dat het er soms op leek, alsof
de Zwitsers meer spelers met dat nummer hadden uitgerust. Het was een lust om
naar dat kwieke spelertje te kijken met zijn nooit aflatende ijver en zijn uitstekende
sprints. Daar hij bovendien twee doelpunten op zijn naam heeft gebracht, is het
duidelijk dat hij, en niemand anders de grote favoriet is geworden van de verrukte
Zwitsers. Voor hem speciaal spatten boven in de donkerende blauwe lucht de
bommen extra.
Een dergelijke wijze om bijval te betui
gen kent men in Nederland niet. En het
zal bij ons waarschijnlijk ook niet zo tot
zijn recht komen, omdat in Nederland nu
eenmaal geen bergen zijn, welke hel uit
eenspattende vuurwerk zulk een bewonde
renswaardige echo verlenen. Die bergen
vormen vanzelfsprekend een aparte en
tourage voor het prachtige sportveld, dat
Letzigrund heet, en dat een grasmat heeft
van een diep groene kleur, omzoomd met
deels nieuwe tribunes. Maar groot is die
accommodatie toch niet. Met een 20 dui
zend toeschouwers ishet er reeds eivol.
En die waren er gisteravond zelfs niet.
Tijdens de wedstrijd althans gebeurde
het dat plotseling uit de luidsprekers de
stem van een omroeper klonk, met een
mededeling voor de pers, dat er 17.500 toe
schouwers waren. Niet Veel dus, maar
het nationale elftal is in Zwitserland de
laatste jaren door het uitblijven van suc
cessen gedevalueerd. En, wie weet, is dat.
zijn trotse tegenstander, Nederland, ook.
„Hollanders" staan in het. algemeen bij de
Helveten wel gopd aangeschreven, maai
wè hebben toch zo de indruk dat er voor
al1 nu na' gisteravóhcl 'óp'gë'nièrkt 'zaf' vVöt-
den: „maar voetballen kunnen ze niet."
En geef ze eens ongelijk. Immers, wat
daar"zo onbarmhartig door de felle schijn
werpers (de verlichting was uitstekend) is
blootgelegd bij oranje, was dermate kwa
liteitsloos, dat men zich eigenlijk zou moe
ten generen. De oorzaak? Ach, misschien
speelde de ijle lucht de spelers parten,
maar toch is het ook niet overdreven te
beweren dat Nederland maar met 8 spe
lers heeft gespeeld! De heren Moulijn en
Van der Kuil beliefden wel een bal te
spelen en enige moeite te doen, als het
niet te veel inspanning kostte, maar zeker
niet als er een tegenstander te dicht in
de buurt kwam. Dan lieten de heren het
maar liever afweten! En Van der Linden
was de stilstaande midvoor. Hij zal na af
loop heus niet moe zijn geweest.
Dit drietal heeft dus naar onze smaak,
zijn uit hun benoeming voortspruitende
plicht, tegenover de rest van de ploeg, te
genover het Nederlandse voetbal vooral,
Kees Rijvers, de enige Nederlandse
voorhoedespeler die voldoende ijver
toonde.
In de Nederlandse kleedkamer heerste
na afloop een akelige stilte. De spelers lie
ten de hete thee, de koude limonade staan
en vluchtten zo snel mogelijk onder de
douches om aan alle vragen te ontkomen.
De enige man met een blij gezicht was
doelman Eddy Pieters Graafland, die een
nog veel grotere nederlaag heeft voorko
men door zijn prachtige werk in het doel.
Aanvoerder Cor van der Hart kon over
de prestaties van zijn eigen ploeg moeilijk
enthousiast zijn, maar hij was vol lof over
het spel van de kleine Zwitserse linksbin
nen Alleman, die van de eerste tot de
laatste minuut als ongrijpbare oproer
kraaier paniek in de Nederlandse verde
diging heeft gezaaid „De Zwitserse kranten
hadden het al voorspeld: Alleman zorgt
voor de terreur tegen Holland. Het is uit
gekomen ook. Overigens, als je het mij
vraagt, geloof ik dat we te moe zijn voor
zo'n interland."aldus de. Nederland.se aan
voerder. Piel. van der Kuil: „die Zwitsers
zaten er bovenop. Ik kon de bal niet kwijt.
Bij hen /iepen er altijd spelers in vrije
positie, bij ons maar zelden".
Elek Schwartz was aanvankelijk niet aan
het praten 'te krijgen. Hij verdween, nog
donkerder kijkend dan anders, onder de
douche, maar wat later wilde ook hij toch
wel zijn mening geven: ons tempo lag te
laag. Wij speelden traag, te gecompliceerd.
Het was misschien snel genoeg voor com
petitie-, maar niet voor internationaal
voetbal. Wij hebben een doelpunt gemaakt,
maar eigenlijk waren wij nooit gevaarlijk
en als de bal in Zwitsers bezit was, was er
voortdurend gevaar. Een typisch voorbeeld
ivas het derde doelpunt. Even tevoren had
Van der Kuil de bal verloren. Toen hij het
leer kivijt was, heeft de bal 70 meter tot
Pieters Graafland afgelegd zonder dat ie
mand van ons bij machte was de combina
ties te onderbreken". Schwartz schudde
nog eens moedeloos het hoofd en ging toen
maar weer verder met het dichtknopen
van zijn overhemd.
Bestuurslid Dirk Nijs vatte de zaak nogal
nuchter op: „ach jongens, het lukte nu
eenmaal bij de Zwitsers. In zo'n winning-
mood hebben wij ook wel eens gespeeld.
En tref je zo'n tegenstander dan is het
vechten tegen de bierkaai. Een maand ge
leden waren diezelfde Zwitsers in Brussel
eenvoudig nergens".
De andere bondsbestuurder, die de reis
naar Zurich liad meegemaakt, de Rotter
dammer H. Zon, was van mening dat de
wedstrijd Feijenoord-Ajax van zondag on
getwijfeld van invloed is gewees't op het
spel van de zes Ajax- en Feijenoordspelers,
die behalve Pieters Graafland van de partij
waren. „Het is natuurlijk onmogelijk om je
mentaal in te zetten voor twee wedstrijden
in een week, hoewel ik niet wil beweren,
dat iemand zich bewust heeft gespaard.
Uiteraard heerste in de Zwitserse kleed
kamer grote vreugde. Karl Rappan, de
Zwitserse bondscoach, die zojxtist weer is
teruggeroepen, was het middelpunt van de
algemene belangstelling.
„Het is een volkomen verdiende zege zo
geloof ik. De Nederlanders moesten goed
gedekt worden en dat is ook gebeurd. Toch
ben ik wel wat teleurgesteld over het. ge
brek aan geestdrift, dal de Nederlanders,
vooral in de tweede helft, aan de dag leg
den. De wedstrijd liep hen veel te snel uit
de hand. Ze gaven het al op, terwijl zij nog
kansen hadden
Aanvoerder Ballaman was vanzelfspre
kend al even gelukkig over de zege: „Met
Rappan hebben we de weg omhoog weer
gevonden.
Iedereen heeft gedaan ivat hij moest
doen, tweemaal drie kwartier lang. Ik ge
loof, dat we met Rappan de mogelijkheid
hebben om met het Zwitserse voetbal in
ternationaal weer terug te keren tot een
redelijk niveau". En zij zeiden het in ver
schillende beuwordingen, maar het kwam
allemaal op hetzelfde neer. Ze waren blij
en tevreden. Niet alleen met de overwin
ning, maar misschien meer nog. omdat het
een ruimschoots voldoende en in het ge
heel niet geflatteerde zege is geweest.
Pieters Graafland, de enige uitblinker in de Nederlandse ploeg, in actie bij
een Zwitserse attaque (Telefoto).
niet gedaan. Men kan een slechte dag heb
ben, maar dat heeft met werklust niéts
te maken. En die ontbrak juist! Van hun
kant is het de Zwitserse verdediging Ma-
gerli-Meier-Schneiter zeker niet moeilijk
gemaakt, en daarom pleit het voor de
rest, dat het laatste Helvetiaanse bolwerk
toch nog een actievolle avond heeft ge
had. Kees Rijvers en Henk Groot hebben
ongetwijfeld hun uiterste best gedaan.
Hun spel was niet groots, het plaatsen
zelfs vaak onnauwkeurig, maar het maak
te zeker niet de indruk zoals bij voorbeeld
bij Moulijn, dat men zich spaarde voo,x
de komende competitie zondag.
Wat hebben in het middenveld ook
Klaassens en Muller niet gedaan. Zij wa-
■ss:
De enige Nederlandse goal in beeld.
Rijvers (rechts) zendt de bal met een
ren actief en konden vaak nuttig werk
doen, terwijl het in de verdediging, nu
Van der Hart weer zijn plaats had her
kregen. gelukkig beter klopte dan tegen
Bulgarije en België.
Daarom verheugend omdat de órönje-
vërdedigin'g onder zware druk heeft moe
ten werken, want bij de Zwitsers was de
opbouw dank zij de kanthalfs Bani (la
ter vervangen door Bigler) en Grobét-y
vee! beter dan bij de Nederlanders, die
wellicht het drama veelden aankomen. En
als teken van rouw maar in zwarte broek
waren gaan spelen. Bovendien was het
tempo bij de Helveten heei wat hoger en
zij pasten ook vaker dan de Nederlanders
de diepte-pass toe voor de op zichzelf
reeds zeer beweeglijke voorlinie. Speciaal
was dat ook bedoeld voor Allemann en
hoe' die er op reageerde, weten we reeds.
Hij kreeg de steun van actieve buitenspe
lers als Reij en Bellaman, had wel een
Hügi, de falende midvoor, naast zich,
maar kon zelf het geheel toch motorische
impulsen geven.
Maar hij vond de tweede ster van het
veld. onze doelman Pieters Graafland, te
genover zich. In de negende en twaalfde
minuut reeds wist de Feijenoord-doelman
door meesterlijke reacties bij vrije kan
sen van Hügi en Allemann treffers te
voorkomen en even later rolde het applaus
weer tegen de bergwanden omhoog, toen
diezelfde Allemann in vrije positie bard
inschoot en opnieuw Pieters Graafland
voor een fantastische redding zorgde.
En zo is het zo vaak gegaan waarbij
steeds weer Allemann op dieptepasses
en snelle combinaties in meestal vrije po
sitie reageerde. Toch moet men niet den
ken dat onze verdediging slecht was. In
tegendeel, maar Kerkum-Van der Hart-
Kuys kregen geen adempauze. Natuurlijk
zijn er wel Nederlandse tegenacties ge
weest, zelfs goede, maar die hebben toch
niet de indruk kunnen vestigen dat hier
een voorhoede van internationale beteke
nis opereerde. Dat was tegen België reeds
mis en het was nu nog erger. Helaas.
Het heeft dan ook weinig zin verder nog
veel van de wedstrijd te vertellen, hoewel
die een levendige beginperiode, ook van
Nederlandse kant, had en in de doelge
bieden toen spectaculaire rnomenten ge
bracht heeft.
Het is misschien wel funest geweest
voor het oranjeteam dat in die periode,
in de zesde minuut, er reeds een doelpunt
kwam. De grote activiteit van Groot leid
de er toe dat de Zwitserse verdediging
werd overrompeld en toen de Ajaxied
voorzette, kon Rijvers in de hoek schie
ten. Doelman Schley reageerde onvoldoen
de en waarschijnlijk daarom is hij na de
rust door Elsener vervangen.
Nederland kreeg dus door dat meeval
lertje de leiding (0-1), maar de Zwitsers
reageerden er fel op, trokken in hoog tem
po naar voren en zetten de ox-anje-ploeg
onder druk. Het werd een opwindende
strijd, maar naarmate duidelijker bleek
dat het voetbal-intellect in de Nederland
se voorlinie niet voldoende voorradig was,
om de solide dekking der Zwitsers op te
heffen werd het Helvetiaanse overwicht
groter. Na zeventien minuten kwam, wat
komen moest: de gelijkmaker! Uit een
voorzet van Reij schoot Allemann in (1-1)
en' de gastheren bleven daarna onstuimig
aandringen. En pas na een half uur luw
de die storm wat. Toen kon zowaar Ne
derland weer aanvallen.
scherp schot naar het Zwitsersenet.
(Telefoto).
Drie minuten na de rust heeft oranje de
genadesl?.g gekregen. Tijdens een periode
van Nederlands overwicht doorbrak plot
seling een Zwitserse pass de opgedrongen
Nederlanders en ondanks een vertwijfelde
poging van Pieters Graafland kon rechts
buiten Reij de stand op 2-1 brengen. Dat
was daarom de genadeslag omdat onze
landgenoten mentaal niet sterk genoeg wa
ren en elke overtuiging kwijt raakten.
Het werd ten slotte, een armzalig spel
letje van, zoals gezegd, acht harwerken-
de spelers, die echter niet bij machte ble
ken de Zwitsers in het middenveld effec
tief te bestrijden. Daar konden de Helve
ten dus steeds weer hun acties baseren
en in de 24ste minuut leidden die tot de
derde treffer, weer van Allemann (3-1).
Toen leek Nederland onder de voet gelo
pen te zullen worden, maar op miraculeu
ze wijze wist Pieters Graafland bij van
dichtbij geloste schoten tocho nog treffers
te voorkomen.
In het laatste deel van de match, waar
in de gastheren stoom afbliezen, gingen
Rijvers, Groot. Klaassens en Muller zo
wel Moulijn als Van der Kuil zelf schie
ten en daarbij kreeg Elsener nog gelegen
heid lauweren te oogsten. Maar die laats
te ogenblikken konden de naam van het
Nederlandse voetbal natuurlijk niet meer
redden.
De wedstrijd tussen de B-elflallen van
Nederland en Zwitserland in het gemeen
telijk sportpark van Tilburg heeft slechts
weinig optimistische aanwijzingen voor de
nationale teams opgeleverd. De plaats
voor deze semi-interland was heel erg on
gelukkig gekozen, want in het zuiden kon
men televisie-uitzendingen van de finale
om de Europa-cup en Zwitserland-Neder
land zien en dat had tot gevolg, dat er
nauwelijks duizend toeschouwers waren
De spelers werden dan ook geen mo
ment geïnspireerd, er was geen sfeer en
er was evenmin sprake van goed voetbal.
Het Nederlands B-elftal won door twee
doelpunten van Mick Clavan met 2-0 en
daarmee kan men wel vrede hebben, ook
gezien het feit dat de Zwitsers twee keel
de steun van het houtwerk moesten accep
teren. De Nederlandse reserves hebben
niet al teveel moeite gehad om de teleur
stellende Zwitserse garde, waarvan de 36-
jarige Jacques Fatton nog de beste speler
was, de nederlaag toe te brengen.
De in blauw-wit gestoken Nederlanders
konden zich verscheidene slordigheden in
de verdediging veroorloven, omdat,de,aan-
valslinie van de Helveten niet over schut
ters van formaat beschikte, uitgezonderd
dan Fatton, die het Bekkering tegen het
einde nogal lastig maakte.
Cor van der Hart heeft het druk. Van
morgen vroeg is de stopper van het Neder
lands elftal samen met Fortuna's manager
Huub Adriaans per vliegtuig naar ^Brussel
vertrokken. Een snelle auto stond daar
klaar om de internationaal naar Geleen te
brengen. Zelfs als alles volgens plan ver
loopt, zal Van der Hart maar juist een
uurtje „vrij" hebben. Want vanavond nog
speelt Fortuna in Geleen een vriendschap
pelijke wedstrijd tegen het Londense Ar
senal. En zonder de steun van hun enige
internationaal is een Fortunaploeg nu een
maal geen tegenstander meer voor de En
gelse eerste-divisieploeg.
En dan te bedenken dat Fortuna nog geen
drie dagen later zijn belangrijkste wed
strijd voor de competitie van dit seizoen
speelt. Dan komt de ploeg namelijk in
Breda uit tegen NAC, een ontmoeting die
beslissend kan zijn voor het al dan niet
degraderen van de eertijds zo vermaarde
eredivisieclub uit Geleen. Zelfs indien
Fortuna er in slaagt NAC te verslaan, is
het lang niet zeker dat de ploeg zich heeft
gehandhaafd in de hoogste klasse van het
betaalde voetbal
Bekkering moest al in de eerste minuut
de handen uit de mouwen steken, toen
rechtsbuiten Armbruster de bal in de hoek
plaatste. De PSV-doelman kon op tijd in
grijpen. Dat gelukte zijn Zwitserse collega
Chevrolet kort daarop niet: in de tiende
minuut bekroonde Mick Clavan namelijk
een goede combinatie tussen Kruiver en
Cees Groot met een doeltreffend schot (1-0)
De Zwitsers namen even het initiatief
over, het gevaar moest daarbij vooral van
de rechtervleugel komen. De listige passes
van Fatton, die 53 keer voor het Zwitserse
A-elftal speelde, vonden echter geen juist
begrip. In de Nederlandse voorhoede lie
pen de combinaties al evenmin zoals men
het zou wensen. Er werden verschillende
uitstekende kansen gemist door te laat
reageren, o.a. door Kruiver. Bouwmeester
en Cees Groot zagen de bal van lat en
paal terugspringen.
In dn tweede helft werd met even weinig
elan gespeeld. Kennelijk sprak de wed
strijd tussen Feijenoord en Ajax al een
woordje mee er waren drie /Ajacieden
en twee Feijenoord-spelers in het
B-team want er werd weinig risico ge
nomen. Swart maakte nog de beste indruk.
Hij stichtte verschillende keren verwar
ring in de Zwitserse gelederen, waarin
reserve-doelman Eichmann en Walker de
plaatsen van respectievelijk Chevrolet en
spil Reutlinger hadden ingenomen.
In de 25ste minuut bracht Clavan na
enkele listige schijnbewegingen de stand
op 2-0. Met enkele harde schoten van o.m.
Swart van Nederlandse zijde en kogels
van Fatton werd deze zeer matige wed
strijd afgesloten. Villerius liet zich in de
slotfase nog wegens een blessure vervan
gen door dé ADO-speler Haak.
De opstellingen waren:
Nederland-B: Bekkering; Van Mourik
cn Veldhoen; Villerius (Haak), Walhout en
Franssen; Swart, Kruiver, Cees Groot,
Clavan en Bouwmeester.
Zwitserland-B: Chevrolet (Eichmann);
Morf en Sidler; Weber, Reutlinger (Wal
ker) en Schoenmacher; Armbruster,
Schneider, Schmid, Fatton en Mauron.
Rusland zal een ploeg van ongeveer drie
honderd atleten afvaardigen naar de Olym
pische Spelen in Rome. Malta wórdt ver
tegenwoordigd door slechts zeventien at
leten en officials. De beste kansen op een
ëreplaats heeft Malta bij het zeilen.
Real Madrid is voor de vijfde achter
eenvolgende keer winnaar van de
Europa-beker. Op de foto ziet men hoe
Di Stefano de Duitse doelman Loy
passeert. (Telefoto).
Real Madrid heeft de macht in het Euro
pese voetbal niet uit handen gegeven. De
dominerende rol, die de Madrilenen nu
reeds jaren spelen, hebben zij voor 135.000
toeschouwers in Ilampden-park in Glas
gow nog eens duidelijk onderstreept met
een overwinning met 73 (rust 31) in
de finale tegen Eintra'chl Frankfort, dat
in de halve finales historie schreef met
twee grote overwinningen op Glasgow
Rangers. Midvoor Alfredo di Stefano en
linksbinnen Ferenc Puskas waren de gro
te figuren in de Spaanse ploeg met respec
tievelijk drie en vier doelpunten.
Het oegin van het duel was ongetwijfeld
voor de Duitsers, die reeds heel spoedig
na de aftrap dicht bij een doelpunt kwa
men, toen linksbuiten Meier een schot
loste, dat van de lat afketste. De tech
nisch superieure Spanjaarden, die enigs
zins nerveus begonnen, mochten weliswaar
reeds in de allereerste fase tot menige
goede aanval komen, veel gevaar school
er niét in. Niettemin gaf het enige sensa
tie, toen in de 18de minuut Eintracht een
voorsprong van 10 nam door een doel
punt van rechtsbuiten Kress. De Madrile
nen waren gewaarschuwd en hun verdedi
ging nam geen i'isico, wanneer de Duitse
aanvallei's in hun linie doordrongen.
Geenszins uit het veld geslagen door
deze achterstand bleef Real zijn spel spe
len en bij het vorderen van de tijd werd
de druk op de Duitse verdedigingslinie
groter. De Spaanse plóeg bleek in haar
beste vorm te zijn: een ploeg zonder zwak
ke plekken, slechts met grootmeesters,
toegex-ust met een grote technische bagage.
Een ploeg, die niettemin nog vier uitblin
kers telde, namelijk spil Santamax-ia, links
binnen Puskas, de ex-Hongaax-, die aan
zijn tweede internationale carrière bezig
is, midvoor Di Stefano en de nog jonge
aanwinst van de Spanjaarden, ï-echts-
binnen Del Sol, wie slechts een beslissend
schot ontbreekt.
Tegen deze technische overmacht was
de Duitse ploeg niet opgewassen en behal
ve in het eerste kwartier, was het een on
gelijke str(jd, die bij de rust in feite reeds
beslist was, toen Di Stefano (2) cn Puskas
in de eerste helft de Duitse winst niet al
leen hadden opgeslokt, maar bovendien
hun ploeg op 31 hadden gebracht met
voortreffelijke doelpunten. En dan mocht
de doelman van Eintracht, Loy, niet zijn
beste dag hebben gehad, om hem de ne
derlaag in de schoenen te schuiven, zou
onbillijk zijn.
Ook de voortreffelijk spelende spil
Eigenbrodt kon het geweld niet keren,
dat de Spanjaax-den ontwikkelden en dat
waarschijnlijk geen enkele vex-dediging ter
wereld had kunnen breken. Ook in de
duels van man tegen man kwamen in bijna
alle gevallen de Madrilenen als winnaars
uit het strijdperk en toen de tweede helft
begon, stonden de Duitsei's voor een schier
hopeloze taak.
Dadelijk na de rust namen de Spanjaar
den het initiatief weer in handen en hun
aanvalsgolven bleven op het Duitse doel
aanrollen. Zeven minuten waren er in de
tweede helft gespeeld, toen Gento paniek
zaaide in de Duitse vei-dediging. Als laat
ste redmiddel zag rechtsachter Lutz nog
slechts een unfaire tackle, die de Schotse
scheidsrechter Mowat betrafte met een
penalty, die Puskas feilloos inschoot (41).
Pas nadat Puskas met een kopbal en een
schot, na goed voox-bereidend werk van
Del Sol, de stand had opgevoerd tot 61,
konden de Duitsers zich even bevx'ijden
van de knellende Spaanse greep. Het ge
lukte midvoor Stein zelfs de achterstand
tot 62 te verkleinen, maar de geringe
vreugde over dit succesje was nauwelijks
vei'stomd, of Di Stefano schoot de score
naar 72.
Grandioos was het nu, wat de Spanjaar
den aan voetbal demonstreerden. De
Schotten waren in extase. Zelden hadden
Ferenc Puskas, die in een blakende
vorm verkeerde tijdens de finale om
de Europa-cup.
zij zulk voetbalspel gezien. Het laatste
doelpunt, dat Stein op het gcoringbord
bracht, was nog slechts een formaliteit
(73). De Spanjaarden vonden het al lang
mooi zo en de laatste twintig minuten ga
ven zij nog slechts een demonstratie.
De Duitsex-s konden hier slechts vrede
mee hebben. Want anders had het voor
Eintracht wel eens de „debacle van Glas
gow" kunnen woi'den.
In het toex-nooi om de Europese beker
waren de resultaten van Real Madr-id in
de finales: Parijs 1956: Real Madrid—Sta
de Reims 4—3; Madrid 1957: Real—Fioren-
tina 2—0; Brussel 1958: Real—Milan 3—2
(na verlenging); Stuttgart 1959: Real—Sta
de Reims 2—0; Glasgow I960: Real—Ein
tracht Frankfort 73.
De elftallen waren als volgt samenge
steld:
Real Madrid: doel: Dominguez; achter:
Marquitos en Pachin; midden: Vidal, San
ta-Maria en Zarraga: voor: Canario, Del
Sol, Din Stefano, Puskas en Gento.
Einti-acht Frankfort: doel: Loy; achter:
Lutz en Hofer; midden: Weilbacher, Eigen
brodt en Stinka; voor: Kress, Lindner,
Stein, Pfaff en Meier.
