Horen en zien
Perzische markt in Zurich
.Raadsel voor
REVUE
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
Vreemde dinüen in het
^Hoe is het ontstaan?^
In 1810 was staken
heel onvoordelig
WOENSDAG 15 JUNI 1960
11
Sr
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Kijkers en luisteraars
Radio-uitzendingen van
het Holland Festival
De radio geeft donderdag
T elevisieprogramma
De volgende week in:
GARCIA
DE LEON:
Afgepoeierd
Te oud voor pokken
Vervolgverhaal
door
M. G. Eberhart
Dit woordSTOM
16. Met een juichkreet boog Palmer zich
over de geldzak en veegde teder de munt
jes er in, die er uitgerold waren. „Mijn
lieve goeie geldje," mompelde hij ver
rukt, „ach wat ben ik blij, dat ik je weer
terug heb." „Wij hebben het teruggege
ven!" klonk het uit de struiken. Verbaasd
keken Panda en Jut om en daar zagen
zij de moeilijke jongens tevoorschijn ko
men. „Teruggegeven?" herhaalde Panda,
„hadden jullie dus spijt, dat jullie het ge
stolen hadden?" „Ja," antwoordde Slui
per; „we hadden daar spijt van.omdat
er- in die zak alleen maar stuivers zitten!"borgen hebt!"
We hadden in de geldzak van een miljo
nair heel wat meer verwacht!" Tegelij
kertijd rukte hij het geweer uit handen
van de verblufte lijfwacht, richtte het wa
pen op Palmer en snauwde: „En nu zal
je ons vertellen, waar je je miljoenen ver-
Op 1 juni bedroeg het aantal aangege
ven televisietoestellen 678.737 tegen 660.921
op 1 mei van dit jaar, aldus heeft de
P.T.T. meegedeeld.
Op 1 juni 1959 waren er 477.966 gere
gistreerd, wat dus wil zeggen dat er in
een tijdvak van één jaar meer dan
200.000 televisieontvangers bijgekomen
zijn. Dit is een record. Inmiddels heeft
op 14 juni de registratie van de honderd
duizendste televisieaanmelding van dit
jaar plaatsgehad, waarmee het totaal op
684.766 kwam. Verwacht wordt dat eind
1960 bijna 800.000 televisieontvangers bij
de Dienst Luister- en Kijkgelden zullen
staan ingeschreven.
In de loop van mei steeg het aantal
geregistreerde radio-ontvangtoestellen van
2.636.814 tot 2.638.756. Voorts waren er op
1 juni 485.262 aansluitingen op het draad-
omroepnet tegen 486.315 op 1 mei.
Een zestal uitvoeringen in het kader van
het Holland Festival zal uitgezonden wor
den in het K.R.O.-programma. Daaronder
bevindt zich één rechtstreekse uitzending:
de opera „Capriccio" van Richard Strauss
die zaterdag 2 juli wordt uitgevoerd in
Amsterdam. Zondag 19 juni zendt de
K.R.O. opnamen uit van: „Das Lied von
dep;. Erde", Symphonie van Mahler, uitge
voerd door het Residentie-orkest, o.l.v.
Paul Klecki met medewerking van Kers
tin Mejrer, alt en Richard Lewis, tenor.
Op dinsdag 21 juni kan men het Concert-
gebouw-orkest o.l.v. Rafael Kubelik horen
met Herman Schey in „Kindertotenlieder"
van Mahler en Voorspel en finale uit
Wagner's „Tristan und Isolde". (Opna
men van het op 17 juni te Amstei'dam uit
te voeren concert). Harmonie en fanfare
korpsen in de Kurzaal te Scheveningen
kan men horen op zaterdag 25 juni. Het
zijn de Fanfare St. Cecilia uit Bocholtz
o.i.v. Jos Weyers en Harmonie Apollo uit
Zaandijk o.l.v. W. Steyn (opnamen van de
uitvoering te Scheveningen van woensdag
22 juni).
Vrijdag (17 juni) zendt de N-C.R.V. de
opera uit. waarmee de avond daarvóór het
Holland Festival 1960 in de Amsterdamse
Stadsschouwburg wordt geopend.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO. 7 00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
.ieugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.15 Plechtige hoogmis. 9.30
Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. NCRV: 1000
Gram. 10.03 Velddienst v. h. Leger des Heils 10.48
Gram. KRO: 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gewij
de muz. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Gram.
12.25 Voor de boeren 12.35 Land- en tuinb.meded.
12.38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonne
wijzer. 13.20 Pianospel. 13.35 Lichte muz. NCRV:
'.4.00 Blaasork. 14.30 Gram. 15.30 Kamermuz. 16.00
Bijbeloverdenking. 16.20 Hobo en piano. 16.40
Grma. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.40
Beursber. 17.45 Streekuitz. 18.00 Licht progr. 18.15
Sportrubr. 18.30 Meisjeskoor. 18.50 Sociaal pers
pectief, lezing. 19.00 Nieuws en weerbericht. 19.10
Vocal ens. 19.30 Radiokrant. 19.50 Politieke lezing.
20.00 50-jarig jubileum Bond v. Chr. Oranjever
enigingen. 21.00 Metropole-ork. 21.30 Lichte muz.
22.00 Periodiekenparade. 22.10 Gram. 22.30 Nieuws
en S.O.S.-ber. 22.40 Zaalsportuitsl. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Orgelconc. 23.40 Platcnnieuws.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram.
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Voor de vrouw. 11.15
Gram. 11.45 De gehandicapte mens in de gemeen
schap van vroeger en nu, lezing. 12.00 Lichte muz.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Orgel en zang.
13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte
muziek. 13.55 Beursber. 14.00 Cello en piano. 14.30
Licht progr. 15.00 Sopr. en piano. 15.30 Voor de
vrouw. 15.55 Gram. 16.30 Voordracht. 16.45 Gram.
17.00 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.50 Regerings-
uitz.: Serie: Plaats en functie van het Koninklijk
Instituut voor de Tropen. F. A. Wagner, hoofd af
deling onderwijs, spreekt over: De primitieve
kunst der Tropen. 18.00 Nieuws. 18.15 Lichte muz.
18.45 Journ. 19.00 Gram. en Lezing over AVRO's
nationale foto-competitie. 19.45 Gesproken brief.
19.50 Sportpraatje. 20.00 Nieuws. 20.05 Holland
Festival 1960. (In de pauze: plm.t 20.3020.55 Le
zing). 22.15 Gram. 22.30 Nieuws, beursberichten en
S.O.S.-ber. 22.45 Sportact. 22.55 Lichte en jazzmuz.
23.40 Gram. 23.55 24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.55 Gram.
13.00 Nieuws. 13.15 Klas. gram. 14.00 Operetle-
muz. 14.25 Russische muz. 15.05 Amus.muz. 16.00
Koersen. 16.06 Franse les. 16.21 Joegoslavische
muz. 17.00 Nieuws. 17.15 Voor de kinderen. 18.20
Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws.
19.40 Wedstrijd Schoolkoor. 20.00 Hoorspel. 21.18
Gram. 21.30 Ömr.ork. 22.00 Nieuws. 22.15 Kamer
muziek. 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17.00 Intern, jeugdjourn. KRO: 17.10—17.40
Voor de kinderen. NTS: 20.00 Journaal en weer-
overzicht. VARA: 20.20 Act. 20.30 Kunstrubriek.
21.00 Gevarieerde muziek. 21.35 Forum.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht. KRO: 20.20
Gesprekken. 20.50 Romeo en Julia in Berlijn, TV-
spel. NTS: plm. 22.20—23.15 Eurovisie: Napolitaans
Songfestival.
(Van onze correspondent in Parijs)
Naar aanleiding van de huidige sociale
spanningen tussen werkgevers, ambtena
ren en de Franse regering, heeft het Pa-
rijse dagblad „Le Monde" eraan herinnerd
hoe de arbeiders in 1810 door de over
heid werden behandeld. De arbeiders, die
werkzaam waren aan de bouw van de
triomfboog, welke Napoléon ter ere van
Marie-Louise aan het begin van de
Champs-Elysées wenste op te richten. Zij
dorsten, nog maar nauwelijks begonnen,
een loonsverhoging totachttien en
zelfs vierentwintig frank per dag te vra
gen. onder het dreigement van een sta
king.
Uit naam van de regering of de kei
zer gaf de Parijse politieprefect Vey-
rat het volgende antwoord: „Metselaars en
timmerlieden, ik ben zeer verontwaar
digd door uw schandelijk gedrag. Het
wordt hoog tijd dat er aan deze uitwas
sen een einde komt. Ge zult in het ver
volg nog maar met vier frank per dag
worden beloond. Ge verkeert in staat van
mobilisatie. Arbeiders, die weigeren zul
len worden gearresteerd en nimmer zal
het hun meer worden toegestaan in Pa
rijs te werken".
De tijden en de sociale verhoudingen
hebben zich in anderhalve eeuw dus wel
enigszins gewijzigd, zonder dat men
mét ,',Le Monde" dat verleden behoeft
te betreuren, niettegenstaande al het on
gerief, dat een Parijse verkeersstaking de
burger 'berokkent
Advertentie
HET IS WERKELIJK BIJ DE BEES
TEN AF, dat éérste particuliere DIE-
RENZIEKENHUIS van Nederland,
dat onlangs te Wageningen werd ge
opend! REVUE nodigt U daarom uit
een kijkje te komen nemen in dit met
een hypermoderne operatiekamer uit
geruste ziekenhuis, waar U de dier
lijke patiënten tevens een bezoekje
kunt brengen in de ziekenboeg met
zijn speciaal geconstrueerde bedden!
Het bezoek vindt plaats
EEN BLAD WAAR PIT IN ZIJ
R10
Revue Postbus 497 Amsterdam
Er wordt wel eens beweerd, dat Zürich (415.000 inwoners) nog steeds niet heeft
kunnen besluiten of het de kleinste wereldstad of de grootste kleine stad van de
wereld wil zijn. Zürich heeft ontegenzeggelijk allure, én door zijn prachtige ligging
in het dal van de Limmat, én door zijn indrukwekkende winkel- en zakenpanden.
De stad is onbetwistbaar het industriële en culturele hart van Zwitserland, maar
tegelijkertijd is de bevolking typisch kleinburgerlijk gebleven. Wie uitsluitend
een plaats bezoekt om er zich enthousiast in het nachtleven te storten, doet er het
best aan Zürich met een wijde boog te mijden. Wie daarentegen een uitgangspunt
wil hebben voor ongeëvenaarde uitstapjes, zowel in als buiten de bebouwde kom,
kan hier volop aan zijn trekken komen. Men zal er tevergeefs naar een „armen
wijk" zoeken, maar elke hij en elke zij zullen watertandend blijven staan voor de
etalages van luxe winkels, die zich in grote verscheidenheid aan de wandelaar
opdringen.
Het is onmogelijk om binnen het be
stek van dit artikeltje ook maar bij
benadering aan te geven wat er zoal in
Zürich te koop is en waarop men spe
ciaal moet letten. Inlichtingen hierom
trent worden (volledig en uiterst vrien
delijk) gegeven door de plaatselijke
V.V.V. naast de ingang van het station.
Een enkele uitzondering zult u mij wel
willen toestaan: ga vooral eens kijken
naar en in de winkel, die Maossama
Farman zo'n anderhalf jaar geleden in
het hartje van de oude stad (vandaar
de naam Neumarkt) heeft betrokken.
Marché Persan staat,in imitatie oosterse
karakters boven de deur en de etalage.
Binnenin geurt het er naar parfums, die
gedachtenassociaties opwekken met de
verhalen uit de Duizend-en-Eén-
Nacht.
Maossama („Maan aan de Hemel")
Farman is een onbestemd (maar niet te
groot) aantal jaren geleden geboren in
de Zuidperzische stad Shiraz, waar de
weelderigste rozen ter wereld worden
gekweekt. Haar moeder was een zuster
van de in ongenade gevallen heer Mos
sadegh, die voor wie het zou zijn ver
geten naam maakte door zijn plan
nen tot nationalisatie van de Perzische
olie-industrie en door zijn gewoonte zijn
land in pyama gehuld te besturen en
daarbij om de haverklap in tranen uit
te barsten. Door haar vader is. Maos
sama gerechtigd de titel van prinses te
voeren: hij is prins Farman-Farma uit
de Kadjar-dynastie, gedurende drie
eeuwen het regerende vorstenhuis, tot
de vader van de tegenwoordige Sjah de
macht greep.
In 1949 besloot de Maan aan de Hemel
een tijdje in Parijs te gaan schijnen,
waarmee ik overigens niets kwaads van
deze charmante vrouw wil zeggen. Haar
aanvankelijk voornemen aan de Sor-
bonne letteren te studeren gaf zij echter
spoedig op de schilderkunst trok haar
aan en zij bracht haar uren vaker door
in de ateliers van Montparnasse dan in
de collegezalen. Intussen verwaarloosde
ze niet alles voor de kunst: een jonge
Zwitserse student maakte zo'n diepe in
druk op haar, dat ze er grif in toestemde
zijn vrouw te worden. Een dochtertje
van negen jaar uit dit enige jaren ge
leden ontbonden huwelijk wordt in een
Frans internaat opgevoed.
„Misschien had ik het in Genève of
Lausanne, waar de bevolking Frans
spreekt, gemakkelijker gehad", zegt zij,
„maar toch heb ik maar tot Zürich be
sloten. Ik houd van Zwitserland en Zü
rich is veel meer een karakteristiek-
Zwitserse stad. Daarbij is het een groter
centrum, zodat ik er de meeste kansen
dacht te hebben".
„En zijn die kansen u meegevallen?"
„Voor honderd percent", antwoordt ze
opgetogen. „Vreemdelingen, die mijn
oosterse produkten kunnen waarderen,
komen hier genoeg en bovendien mag ik
zeggen, dat. de bewoners me ook hebben
ontdekt. Al verscheidene malen hebben
onvervalste Zürichers me gezegd, dat
mijn Perzische markt zich zo uitstekend
aanpast bij de sfeer van de oude Neu
markt".
Maossama heeft een schitterende
voorraad oriëntaalse weefsels in voor
raad: glanzende zijde, doorweven met
moderne metaaldraden, die de laatste
tijd hoe langer hoe meer het echte goud
en zilver vervangen, fraai bedrukte ja-
ponstoffen, wand- en vloertapijten. Ik
bekijk met stijgende bewondering een
serie Perzische miniaturen produkten
van een kunstvorm, die in haar ge
boorteland van oudsher talrijke beoefe
naren heeft gevonden. De met de hand
beschilderde borden en vazen wedijve
ren in schoonheid met sieraden vol
flonkerende turkooizen (de Perzische
gelukssteen), kunstig filigrainwerk en
massa's water- en opiumpijpen.
„Het valt me soms moeilijk van het
een of andere voorwerp te scheiden",
zegt ze bijna verlegen. Dat geldt echter
nog in sterker mate voor wat ze zelf
maakt. Haar grote liefde blijkt de schil
derkunst „ik zal nooit meer dan een
draaglijke amateur zijn", meent ze zelf
en ze zou er wel al haar tijd aan wil
len besteden. Ze is bescheiden genoeg
om niet te snel met haar werk op de
proppen te komen, maar daarna legt ze
alle beschroomdheid af, geeft levendige
explicaties en wijst op details, die vol
gens haar nog niet zo slecht zijn gelukt.
Het valt me moeilijk een juiste karakte
ristiek van haar (vrij omvangrijke)
oeuvre te geven. Wanneer ik zeg, dat
haar schilderijen qua stijl naar het ku
bisme neigen, doe ik haar misschien een
beetje onrecht, want het zou dan toch
een kubisme zijn met overwegend Per
zische invloeden. De prachtige lijnen,
die ook in het hand- en drukschrift zo
bekoren, beheersen de grillige figuren.
Zij gebruikt dezelfde zachte tinten,
waardoor ook de miniaturen uit haar
land worden gekenmerkt „het groen
en het blauw van de moskeeën in Ispa
han en Shiraz", verklaart Maossama.
Het is een winkel om uren in te toe
ven. De eigenares heeft er geen bezwaar
tegen, dat ik (mogelijk veel te lang) blijf
plakken Ze gaat onderwijl gewoon door
haar klanten te bedienen: een paar
kleine meisjes, die hun spaargeld of
feren voor twee ringen, een echtpaar
uit India, dat met zorg een lap stof uit
zoekt voor een nieuwe sari. Er wordt
bij de transacties vaak afgedongen
dat is hier ook mogelijk, mits men het
maar op een beschaafde manier doet
„Dat is bij ons nu eenmaal de ge
woonte", zegt Maossama lachend, „en
niemand die er aanstoot aan neemt".
(Nadruk verboden).
2425. Nieuwsgierig volgden de kabouters Ponko, die hun de plaats zou wijzen,
waar de vergeten tube lag.
Ze gingen het dorp uit en ja, daar zagen ze het ding nog rustig op de plaats liggen,
waar de schilder het uit zijn schilderkistje had verloren-
Toen allen die plek bereikt hadden keken ze eerst in 't rondstel je voor, dat de
schilder teruggekomen was!
Maar ze zagen niemand. Met z'n allen stonden ze om de tube heen en bekeken
Ponko's vondst.
LONDEN UPIAan de annalen van
de moderne geschiedenis van Bucking
ham Palace is vorige week een opwin
dend hoofdstuk toegevoegd. Het gebeurde
onder de onbewogen blik van scharlaken
schildwachten en toeschouwers die hun
ogen niet geloven konden: De lange, ge
baarde John Bierion liep naar het paleis
hek met zijn wit-zwarte hond en vroeg
een audiëntie bij de koningin.
Kom nu",-zei de diensLcipen.d,c-.politie.-
agent, „gaat u alstublieft.:.verder'': Bier
ton ging verder door de poort. In
een oogwenk lag de agent, met helm en
waardigheid, tegen de grond.
De man liep naar de deur die toegang
geeft tot de privy purse", achtervolgd
door de vernederde agent. Het gevecht
was onmiddellijk in volle gang. Ernaast
marcheerde de wacht met afgemeten pas.
De mensen dromden door de niet langer
bewaakte poort om de wet hun steun te
geven en het van dichtbij te kunnen vol
gen. De man kalmeerde zodra hij over
meesterd was. Hij vroeg zijn hond terug
en ging gewillig met de politie mee.
„Wat je noemt een rel", commenta
rieerde majoor Maudslay van de „Privy
Purse". Het ministerie van Oorlog ver
klaarde: „Het gebeurde in een oogwenk.
De wachtposten kregen niet eens de kans
Op Schiphol stapte gisteren Marie Du-
vernois uit Issoire (Frankrijk) over in
een Bristol Brittannia van de Canadian Pa
cific Airlines. Deze 93-jarige dame ging
over de noordpool naar haar enige doch
ter in Vancouver, Canada, die zij in tien
jaar niet meer gezien had. Het voor Ca
nada vereiste pokkenbriefje bleek zij thuis
bij vergissing te hebben verwisseld voor
een rekening van de wasbaas, hetgeen
op de Amsterdamse Luchthaven ev.en aan
leiding gaf tot consternatie.
Totdat iemand d«; goecje oplossing vond:
„kinderen van 6 maanden zijn te jong
voor een pokkenbriefje, mevrouw Duver-
nois is er te oud voor".
My Fair Lady. De Amerikaanse show
„My fair Lady", die gedurende vele we
ken in Rusland is gegeven, is ten einde.
De zeventig acteurs en actrices van de
show zijn uit Moskou via Amsterdam naar
New York teruggekeerd.
in te grijpen". Een zegsman van Bucking
ham Palace zei: „De koningin, prinses
Anne en de baby (prins Andrew) bevon
den zich in het paleis. Alleen de kinder
kamer komt op de voorhof uit en het is
dus niet waarschijnlijk dat een der leden
van het koninklijk gezin de rel heeft ge
zien".
Scotland Yard liet weten dat „de man
ter observatie is opgenomen". „De schild
wachten waren niet nodig. De politie heeft
de zaak snel de kop ingedrukt", zo iverd
meegedeeld.
Advertentie
26)
„Bedoel je alle mensen hier in de omtrek
Cayce kreeg een vreemd gevoel dat hem misselijk
maakte, alsof er een onzichtbaar net om hem dicht
getrokken werd, dat hem alle lucht benam.
Luke stapte in de auto en startte de motor. „Het is
niet waarschijnlijk dat een volkomen vreemde is ko
men aanwandelen om de rechter dood te schieten."
Hij liet de motor z. chtjes draaien en zei nadenkend:
„Als Dodie een paar minuten eerder naar de pier was
gegaan of als John iets vroeger hierheen geroeid was,
zouden we misschien een getuige hebben gehad. Twee
zelfs. Ik weet het niet. Ik heb beiden ondervraagd,
maar misschien heb ik nog niet de juiste vragen ge
steld. Ik kan het idee niet van me afzetten
Hij schoof zijn hoed achter op zijn hoofd. „Ik kan het
idee niet van me afzetten dat misschien een van hen
iets heeft gezien of gehoord, dat niet belangrijk leek
en dat nog altijd niet belangrijk lijkt, maar dat mis
schien toch belangrijk isHeb je die akte ge
vonden?"
„Nog niet."
„Een testament?"
Cayce schudde het hoofd. „Vanmiddag ga ik verder
met het doorzoeken van de paperassen. Ik moet eerst
sproeien."
„Ja, dat geloof ik", zei de sheriff langzaam. „Maar
de plantage zal je van weinig nut zijn als we je van
moord moeten beschuldigen, Cayce." Hij reed weg.
Cayce bleef de auto nastaren tot hij achter de pijn
bomen verdween. Toen liep hij in gedachten verzonken
naar huis en naar de studeerkamer terug.
Het was erg «stil in huis; daardoor hoorde hij het
zachte sluiten van de voordeur, het tikken van hoge
hakjes op de mat in de gang en zelfs het zachte ruizen
van een jurk. Midge opende de deur van de studeer
kamer, knipperde tegen het halfduister en zei:
„Goedemorgen, Cayce. Ik zag de politie-auto weg
rijden. Juffrouw Blanche is vanmorgen met Roddy naar
de stad gegaan. We zijn nog geen ogenblik alleen ge
weest, Cayce, en ik wil met je praten."
HOOFDSTUK XI.
Ze was al in de kamer, licht en sierlijk als een
vlinder, maar ook erg kwiek in haar nauwsluitende
gele jurkje, dat om haar lichaam sloot als een schede;
ze ging ook als een vlinder zitten op de rand van zijn
schrijftafel. „Ik ben zo blij dat je voorgoed thuisge
komen bent. Ik begon al te denken dat je nooit meer
zou komen."
Het was niet juist om aan haar te denken als aan
een vlinder; de schedeachtige gele jurk was als de
kelk van een kostbare bloem. Hij zei; „Ik blijf voor
goed thuis als de politie het me toestaat."
Midge's wenkbrauwen gingen omhoog. „Bedoel je dat
ze je misschien zullen arresteren? Dat is het onnozelste
dat ik ooit gehoord heb!" Ze lachte en haar lach klonk
zo melodieus als het gezang van vogels in de vroege
morgen.
Hij wachtte of zijn hart sneller zou gaan kloppen,
maar dat deed het, wonderlijk genoeg, niet. „De sheriff
en de politie zijn hier net geweest," zei hij. „Ze hebben
voetafdrukken genomen in de hoop dat voetspoor te
kunnen identificeren."
„O ja, dat weet ik!" Ze lachte vrolijk alsof het om
een spelletje ging. „Ze zijn vanmorgen ook bij ons
thuis geweest. Moet je horen, ze namen ook een afdruk
van vaders voet, ofschoon hij al meer dan een jaar
niet heeft kunnen lopen. Ze hebben de mijne ook ge
nomen," zei ze, bijna alsof ze er trots op was, terwijl
ze met één voet uit haar schoentje glipte om hem te
bekijken. Het was een bijzonder .fijn, mooigevormd
voetje. „Ze keken een beetje teleuargesteld. Cayce lie
verd, je bent naar de boomgaard gegaan en hebt daar
gewerkt als een gewone arbeider. Ik heb je op de
tractor zien zitten. Dat hoef je helemaal niet te doen.
Lieve hemel! Je bent nu eigenaar van Blanchaard. Je
kunt zoveel arbeiders krijgen als je wilt."
„Zo eenvoudig is dat niet. Plantage-arbeiders moeten
betaald worden."
„Maar er moet zoveel geld zijn als je nodig hebt of
als je maar hebben wilt. De rechter heeft zo weinig
uitgegeven. Ik denk dat hij het voor jou gespaard
heeft."
Gespaard wel, dacht Cayce grimmig, maar voor
mij
Midge zwaaide loom met haar voetje, keek ernaar
en zei zachtjes: „Ik geloof dat je nu werkelijk, wat
je noemt, een rijk man bent, Cayce. Eigenaar van
Blanchaard en alles."
Cayce dacht aan het absurd kleine credit op de
bank in New York, waarmee hij wilde proberen zo
lang toe te komen als maar enigszins mogelijk was.
„Ik ben niet rijk."
„O Cayce, dat is weer net iets voor jou! Jij was
altijd zo voorzichtig. Grappig dat weet ik van jou,
maar dat weet niemand anders. Ze denken allemaal
dat je nu ja, nogal een wilde jongen bent, alleen
maar omdat je van huis weggelopen bent, denk ik."
Midge sloeg haar lange wimpers neer. „Nu je terug
bent, is alles weer als van ouds tussen ons, niet Cayce?
Zoals het altijd tussen jou en mij is geweest."
Cayce kreeg een gevoel alsof zijn boord plotseling
te nauw werd en toen merkte hij dat hij zijn boord
niet eens had dichtgemaakt. Ineens leek het in de
kamer om te stikken zo warm..
„Maar Midge
„Jij denkt aan de moord op de rechter, niet? Dat
komt vanzelf terecht, dat zul je zien. Denk aan
Ze lachte zachtjes, ging dicht bij hem zitten en bracht
haar geurige lippen tegen zijn gezicht. „Denk aan mij."
„Midge, ik ben al getrouwd."
Midge's hoofd ging met een ruk terug. „Dat geloof
ik niet."
„Ja het is waar."
„Wie is het? Een meisje uit het Noorden? Och kom.
je hoeft haar alleen maar te schrijven dat je je vergist
hebt en
„Het is geen meisje uit het noorden. Het is Dodie."
Midge haalde diep adem. Haar aardige gezichtje be
trok intens. „Dat" geloof ik eenvoudig niet! Dodie heeft
er nooit met een woord over gesproken."
„Het is toch de waarheid," zei Cayce koppig.
Midge's ogen schoten vuur. „Die keer dat je haar
geschaakt hebt! Maar dat is geannuleerd."
„Nee, dat is het niet".
„O," zei Midge. Ze wierp een lange blik op hem. Toen
zei ze: „Maar natuurlijk zal het geannuleerd worden.
Daar zal Dodie wel voor zorgen." Ze lachte en ging
door de openslaande deur naar buiten. Hij zag nog
een glimp van haar gele figuurtje en haar glanzende
blonde haren tegen de azalea's. Toen was ze verdwe
nen.
Cayce staarde naar de azalea's zonder er iets van
te zien, haalde diep adem en dook weer in de stapel
paperassen.
Blanche was niet thuisgekomen voor de lunch en
Cayce zat nog aan tafel toen de sheriff opbelde. „De
gerechtelijke lijkschouwer heeft het voorlopig onderzoek
op vanmiddag vastgesteld. We hebben met opzet een
heel korte termijn genomen. Om drie uur, in het rechts-
gebouw in Suncas City. Ik heb Roddy al in Tampa op
gebeld; hij zei dat zijn moeder vanmorgen tegen het
eind van de ochtend in Tampa geweest was, maar dat
ze nu op weg was naar huis. Vertel jij het haar dus,
als ze korqt, wil je Cayce?"
Hij was al onder de douche geweest en had zich
gekleed toen Blanche thuiskwam. Hij liep haar tege
moet de trap van de veranda af; ze zag er bleek en
moe uit. „Het was erg warm in Tampa," zei ze. „Ik
ben met Roddy's auto naar huis gereden. Hij kan later
met iemand meerijden."
„Het vooronderzoek is vanmiddag," zei Cayce. „Om
drie uur."
„O." Ze keek hem wezenloos aan en bracht toen een
gehandschoende hand naar de zware knot rood haar.
„O, natuurlijk. Het vooronderzoek. De sheriff zei dat
het misschien vandaag zou zijn, maar dat ze nog geen
uur hadden vastgesteld. Wat willen ze doen?"
„Vaststellen dat er een moord is gepleegd, natuur
lijk." Plotseling had hij met haar te doen. „Heeft u
geluncht?"
(Wordt vervolgd)
Een Indola product,
'n Haarfijn geschenk voor vader
Men meent dat stom verwant is
met stamelen en dat de oudste be
tekenis is: in zijn woorden steken blij
vend. Een andere theorie is dat stom
een kruising zou zijn van stil en
dom. Wat de betekenis betreft is deze
theorie aantrekkelijk, maar historisch
niet. De oudste betekenis van stom is
n.l.: niet met spraakvermogen begaafd,
eerst van mensen, dan ook van dieren
(dat stomme dier) en zaken (het geld
dat stom is). Dan gaat stom ook bete
kenen: niet sprekend (stom van verba
zing), toonloos (de stomme e). Vervol
gens wordt de betekenis: niet met
woorden gepaard gaande (een stomme
rol, stomme ambachtje spelen) en pas
tenslotte: dom -te stom om voor de
duvel te dansen). Ook in de zin van:
vervelend, onbelangrijk, gebruikt men
stom (zeur toch niet over dat stomme
^geld).
