Horen en zien
Een nacht op Santa Crnz
Nieuwe Sleeswijkrevue een
weelde van kleur en beweging
Boekenhoekje J
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
AL INGEZONDEN?
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
Haarlemmer Kaan
predikant in Wales
^"Hoe is het ontstaand
9
Wclio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Noodkreet uit Sicilië
De radio geeft zondag
De radio geeft maandag
Veronicaonder vlag
van Guatemala
Uitspraak inzake critiek
op verslaggever Pagano
Kerkelijk Nieuws
„TOT VANAVOND"
T elevisie pro gramma
Dit woord:
GEHA VEND
ZATERDAG 23 JULI 1960
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4.9. Toen Panda en de rheesterlijf wacht
beneden aankwamen, werden ze daar door
een agent en de eigenaar van het reuzen
rad opgeivacht. „Deze meneer zegt, dat
jullie zijn ingestapt zonder te betalen," zei-
de agent gemoedelijk, „dat gaat niet, hè?
Als je je vermaken wilt, moet je er ook
voor betalen." „We hebben ons helemaal
niet vermaakt!" riep Panda, „kijk maar
eens, wat een builen en schrammen we
hebben opgelopen!" „Eigen schuld",
meende de agent, „als je uit een vliegtuig
overspringt op een kerm-israd, kun je op
blauwe plekken rekenen." „We zijn niet
overgesprongen," zei Jut, „we waren be
zig een miljonair van schurken te redden.
Ik ben een beroepslijfwacht en.„Een
beroepslijfwacht?" herhaalde de agent, bij
wie plotseling alle gemoedelijkheid ver
dween. „Ik houd niet van beroepslijfwach
ten. Die denken, dat ze het beter kunnen
dan de politie. En als die miljonair van
jullie last van schurken heeft, is dat zijn
eigen schuld. Dan had hij er maar een
agent, een vakman, bij moeten halen."
Op dat ogenblik had Palmer wel bijzonder
veel last van de rovers, die weer probeer
den uit hem te krijgen, waar hij zijn mil
joenen had verborgen. „Als je het niet
dadelijk vertelt, gooi ik je zak met stui
vers weg," zei Sluiper wreed. „Niet?.
Daar gaat hij dan!"
1 p%PH ii |p||
Met de BBC-film „Moord door nalatig
heid", voortreffelijk geregisseerd door Ste
ven Peet, hebben de N.C.R.V. en het Ne
derlands hulpcomité voor het hervormings
werk van Daniho Dolci op Sicilië vrijdag
avond een dringend beroep gedaan op ons
land. Het werk, waaraan Dolci acht jaar
geleden begon met een hongerstaking om
de aandacht van de autoriteiten op dit
onderontwikkelde gebied te vestigen, heeft
in de afgelopen jaren uit allerlei delen
van Europa steeds meer steun gekregen
en daardoor kon deze film ook al resul
taten geven, onmiddellijk weerspiegeld in
de close-ups van de bewoners. Maar het
verkeert nog maar in het beginstadium
en de grote meerderheid van de bevolking
lijdt bittere armoede. Het schrijnend con
trast tussen deze levenswerkelijkheid en
de laissez-faire-politiek, waaraan de over
heid zich nu eindelijk een beetje begint
te ontworstelen, maakte deze film nog
navranter. De kennismaking met Dolci
was bijzonder boeiend. Hij verzamelt om
zich heen steeds meer afgestudeerden, die
hun carrière de rug toekeerden om op
dit eiland te komen méé-denken en mee-
ploeteren tegen het feodalisme, de achter
lijkheid en vooral tegen de misdaad waar
door een huiveringwekkende ban over het
gebied ligt.
Eveneens beklemmend, maar in een heel
HILVERSUM I. 402 m. 8.00 VARA. 12.00 AVRO.
17.00 VARA. 18.30 VPRO. 19.00 IKOR.
20.00—24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws en postduivenber. 8.18 Voor
het platteland, lezing. 8.30 Gevarieerd progr. 9.45
Geestelijk leven, toespr. 10.00 Pianorecital. 10.30
Boekennieuws. 10.40 Gram. 10.55 Cabaret. 11.30
Lichte muz. AVRO: 12.00 Gram. 12.30 Sportspie-
gel. 12.35 Gram. 13.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 13.07
De toestand in de wereld, lezing. 13.20 Gram.
14.00 Boekbespr. 14.20 Omr.orkest en solist. 15.20
Filmpraat,je. 15.35 Kinderkoor. 15.55 Lichte muz.
15.30 Sportrevue. VARA: 17.00 Gram. 17.30 Voor
de jeugd. 17.50 Nieuws, sporluitsl. en sportjourn.
VPRO: 18.30 Doopsgez. kerkdienst. IKOR: 1900
Voor de jeugd. 19.30 De Open Deur. lezing AVRO:
20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. muz. 21.00 Voordracht.
21.15 Weense muz. 21.45 Journ. 22.00 Lichte muz.
22.30 Nieuws en S.O.S.-ber. 22.45 Gram. 23.15 New
York calling. 23.20 Gram. 23.55- 24.00 Nieuws
HILVERSUM II. 298 m. 8.00 KRO. 9.30 NCRV.
10.00 IKOR. 12.00 NCRV. 12.15 KRO.
17.00 Convent v. Kerken. 18.30 NCRV.
19.45—24.00 KRO.
KRO: 8.00 Nieuws en postduivenber. 8.15 Gram.
8.25 Hoogmis. NCRV: 930 Nieuws en waterst. 9.45
Gram. IKOR: 10.00 Europese Jongerenconferentie
in Lausanne. 10.15 Ned. Herv. kerkd. 11.30 Vra-
genbeantw. 11.45 De kerk in de spiegel van dc
pers, lezing. NCRV: 12.00 Nabeschouwing Euro
pese Oecumenische Jongerenconferentie. KRO:
12.15 Gram. 12.30 Strijkorkest. 12.55 Actual. 13.00
Nieuws. 13.05 De hand aan de ploeg, lezing. 13.10
Gram. 13.30 Lichte muz. 14.00 Bariton en piano.
14.30 Gram. 15.00 Idem. 15.30 Radio-philharm.ork.
UI.00 Gram. 16.1.0 Sport. 16.30 Nabije en verre ho
rizonten, samenspraak. Convent v. Kerken: 17.00
Geref. kerkd. NCRV: 18.30 Koorzang. 19.00 Nws.
uit de kerken. 19.05 Gram. 19.30 De gelijkenissen
van Jezus, lezing. KRO: 19.45 Nieuws. 20.00 Re
portage. 20.10 Graip. 20.45 U bent toch ook van
de partij?, lezing. 20.55 Gram. 21.35 Voordr. 21.55
Gram. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Avond
gebed. 22.55 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BLOEMENDAAL. 245 m.
9.30 ds. A. v. d. Deijl van Dalfsen. 11.00 ds. G.
Meynen van Utrecht (uitz. van de dienst voor
belangstellenden op 17 juli om 7.30 uur). 3.30 ds.
A. v. d. Deijl van Dalfsen.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterst.). VPRO: 10.00
Morgenwijding. VARA: 10.20 Gram. 11.00 Voordr.
11.20 Gram. 11.34 Luit-recital. 11.50 Internationale
voorsteden ontmoeten elkaar, lezing. 12.00 Orgel
spel en zang. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33
Voor het platteland, lezing. 12.38 Gram. 13.00
Nieuws. 13.15 Voor de middenstand. 13.20 Lichte
muz. 13.45 Reisverh. 14.00 Kamermuz. 14.25 Ge
varieerde muziek. 15.45 Hammondorgelspel. 16.00
Voor de oudere luisteraars. 17.00 Oude liedjes.
17.15 Versierde vakantietips. 18.00 Nieuws en
comm. 18.20 Lichte muz. 18.50 Act. 19.00 Parlem.
overzicht. 19.15 Regeringsuitz.: De Stichting be
vordering bescherming bevolking vraagt de aan
dacht van de Nederl. noodwacht. Tom Lodewijk,
hoofd afd. publiciteit, spreekt over: De onzicht
bare B.B. 19.30 Gram. 20.00 Nieuws. 20.05 Lichte
muz. 20.35 Klankb. 21.00 Holland Festival 1960:
Concertgebouw-ork., toonkunstkoor en sol. 22.30
Nieuws. 22.40 Gevar. muziek. 23.05 Gram. 23.55
24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.13 Idem. 7.30
Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00
Nieuws. 8.15 Radiokranl. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15
Rondom het Woord, lezingen. 11.00 Gram. 11.25
Voordr. 11.45 Gram. 12.00 Pianorecital. 12.25 Voor
boer en tuinder. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33
Musette-ens. 12.53 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Lich
te muz. 13.45 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.35 Gevar.
progr. 15.55 Gram. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.30
Kamermuz. 17.00 Voor de kleuters. 17.15 Gram.
17.30 Idem. 17.40 Beursber. 17.45 Regeringsuitz.:
Vakantie op de eilanden Biak en Soepiori, door
J. F. van Bruggen. 18.00 Orgelconc. 18.30 Koor
zang. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Lichte muz.
19.30 Radiokrant. 19.50 Gram. 20.30 In de Muzeval.
21.00 Klankb. over Kongo. 21.15 Gram. 21.30 Hol
land Festival 1960: Kamerorkest, koor en soliste.
22.00 Parlementair commentaar. 22.15 Gram. 22.30
Nieuws en S.O.S.-ber. 22.40 Gram. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Gram. 23.30 Idem. 23.55—24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Voor de land
bouwers 12.45 Gram. 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws.
13.15 Gram. 14.00 Mannenkoor. 14.35 Gram. 14.50
Kamermuz. 15.30 Gram. 16.00 Koersen. 16.06 Gram.
17.00 Nieuws. 17.10 Gram. 17.50 Voordracht. 18.00
Gram. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Gram. 19.00
Nieuws. 19.40 Gram. 20.00 Festival van Straats
burg: Sted. ork. van Straatsburg, koren en solist.
22.00 Nieuws. 22.15 Amus.ork. 22,45 Gram. 22.55
Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
Advertentie
andere zin, was de reportage van Kees
van Langeraad over de Randstad Holland
waarin de vraag behandeld werd waar
een surplus van een miljoen mensen zijn
recreatie moet vinden dat daartoe om
streeks 1980 in het Westen geen plekje
meer heeft. In dit verband was het een
goede greep de aandacht te vestigen op
een plan van de heer Ruitenschild van
de A.N.W.B. om een reusachtig parkland
schap aan te leggen tussen Amsterdam en
Rotterdam, waarin Alphen aan de Rijn
eenzelfde functie voor het toerisme zou
krijgen als bijvoorbeeld Apeldoorn. De
heer Ruitenschild poogde aan te tonen,
dat landbouw en veeteelt hiervan geen
noemenswaardig nadeel zouden ondervin
den. Verder bood de rubriek Attentie twee
vraaggesprekken, een met Mary Pos
vertederd door gulden herinneringen aan
haar reizen en haar gesprekken met kop
stukken, en één met de weduwe van de
beroemde Amerikaanse opwekkingspredi
ker Peter Marshall, over wiens leven zij
een boek schreef, waarvan de film „Mor
gen zie ik je weer" gemaakt is, die ook
in ons land is vertoond. Verder een actuele
reportage van Van Sprang uit Kongo.
Een drietal minnestrelen met draailier,
pommer en fluit draaide een rustiek mid
deleeuws eind aan het programma en de
ze balladen werden afgewisseld door de
meer liefelijke zang van Maria Houwen,
die zichzelf daarbij op verschillende even
eens rustieke instrumenten begeleidde.
Vóór achten kwam de KRO nog even op
het scherm met een herdenking van de
daags tevoren overleden oud-bisschop van
Roermond mgr. dr. Lemmens.
Beeldschermer
Het radioschip „Veronica" voert sedert
begin juni de vlag van de Midden-Ameri
kaanse staat Guatemala. Dit is vrijdag
morgen van de zijde der „Veronica" mee
gedeeld, nadat op 2 juni door één dei-
woordvoerders was verklaard, dat het
schip een nieuwe registratie had gekregen
toen het einde mei uit het koopvaardij-
register van Panama was geschrapt.
„Men weigerde toen het land van nieuwe
registratie te noemen om „niet opnieuw
moeilijkheden te veroorzaken" en volstond
met te verklaren dat de vlag en de
scheepspapieren in een verzegelde bus
aan boord van de „Veronica" waren on
der gebracht.
De raad van tucht der Federatie van
Nederlandse journalisten heeft uitspraak
gedaan inzake een klacht van de heer
L. S. J. Pagano Mirani, radioverslagge
ver, gericht tegen de hoofdredacteur van
Het Parool, de heer dr. J. J. Koets.
De klacht betrof een artikel in Het Pa
rool van 25 april 1960 onder de kop „klets
majoor Pagano", waarin scherpe critiek
werd geoefend op de wijze van reportage
van de heer Pagano als radioverslagge
ver, zulks betreffende het door hem gege
ven ooggetuigeverslag over de voetbalwed
strijd België-Nederland op 24 april jl.
De Rad was o.m. van oordeel, dat het
grote belang van een vrije voorlichting
vereist, dat de grenzen binnen welke cri
tiek op openbare journalistieke prestaties
kan worden gegeven, zo ruim mogelijk
worden gesteld. Aan het karakter van
subjectieve oordeelvelling, eigen aan elke
vorm van zodanige critiek, moei behoor
lijk recht wedervaren. Mits zich richtend
op het belang der zaak, i.e. het bevorde
ren van een deugdelijke vorm van radio
reportage, is het uitspreken van een op
rechte. scherp afkeurende, critiek niet in
strijd met de eisen der journalistiek. Zij
blijft uiteraard voor rekening van de re
censent.
Het gewraakte artikel als zodanig heeft
de Raad geen aanleiding gegeven tot het
maken van aanmerkingen.
De Raad heeft gesteld, dat het wel dui
delijk is, dat radio-sportverslaggevers
werken onder bijzonder moeilijke omstan
digheden, waartoe ook behoort, dat zij
aan-het woord moeten blijven, óók op mo
menten, dat niet veel te vermelden valt.
Recensenten, die hun prestaties beoorde
len, zullen zich van het bestaan van zo
danige moeilijkheden stëeds goed reken
schap moeten geven.
Met inachtneming van bovenstaande
overwegingen spreekt de raad als zijn oor
deel uit. dat door de wijze waarop cri
tiek is geleverd in het bewuste artikel de
waardigheid van de stand der Nederland
se journalisten niét is geschaad.
Geref. Gemeenten
Beroepen te Borssele, Enschede en Vee-
nendaal: H. Ligtenberg, kand. te Rijssen;
te Aalst en te Tricht: W. C. J. Bosschaart,
kand. te Wolphaartsdijk.
IN AMSTERDAMS THEATER Carré beleefde gisteravond René Sleeswijk's
drie-en-twintigste revue haar officiële première na de traditionele onofficiële
„aanloop" in ae provincie en zij is door het hoofdstedelijke publiek opgetogen
ontvangen. Dat moet voor Sleeswijk een grote voldoening zijn geweest, want
deze nationale showman heeft het aangedurfd in zijn revue voor 1960 met tal
van vernieuwingen te komen. Hij noemt dat zelf een stuk evolutie. „Verschei
dene bestanddelen van het geijkte recept zijn door andere vervangen" schrijft hij
in een programma-voorwoord, waarin hij verder spreekt van een „renaissance
in de Nederlandse revue". Maar hij is een te goede kenner van de smaak van het
publiek om het karakter van zijn jaarlijkse show ingrijpend te gaan veranderen.
Om zijn eigen woorden te gebruiken: „de verpakking is fleuringer en moderner,
maar het produkt blijft kwalitatief ongewijzigd".
Veel nieuws dus, ook al door het verdwijnen van oude bekenden.
Voor het eerst sinds tientallen jaren geen
dames Snip en Snap meer, die zichzelf
trouwens allang hadden overleefd. Teddy
en Henk Scholten ziet men evenmin terug.
Cornelis van Dijk, die zeventien jaar lang
de decors ontwierp, is naar de Verenigde
Staten geëmigreerd en zijn opvolger Wim
Bijmoer kon tal van oorspronkelijke denk
beelden in zijn decors-nieuwe-slijl tot
uiting brengen. Daphne Kiernander, die
altijd de choreografie voor haar rekening
nam, heeft deze taak overgedragen aan
een nog vrij jeugdige landgenoot, Ross
Taylor. Een verandering die zeer goed
merkbaar is in de zeer gediscliplineerd
gedanste balletten van de charmante „Lon
don Starlets", welke groep is uitgebreid
met twee voortreffelijke dansers en vier
Nederlandse meisjes, die temidden van
hun geroutineerde Engelse collega's een
uitstekend figuur slaan. Een der ballet
hoogtepunten is de spectaculaire en rijk
gekostumeerde Gigi-show, maar ook het
Marcosballet, drie danseressen en drie dan
sers, die voor het eerst buiten Spanje op
treden, levert een zeer waardevol aan
deel in deze show-revue, onder meer met
een vermakelijke Castiliaanse dans voor
een imitatiespiegel en met het vurige
„Fiesta Sevilliana", nu met een kolossale
echte spiegel, die het op de grond liggend
decor van een Flamencokelder weer
kaatst.
Philippine Aeckerlin, die men reeds
kent door haar optreden in de cabaret
groep van Wim Kan, voelt zich kennelijk
in deze revue-show uitstekend op haar
plaats. Evenals haar partner, Aart Brou
wer, toont zij in zang en dans een veel
zijdige begaafdheid.
Nieuwe gezichten zijn ook die van
Warren, Devine en Sparks, komische
Australische „turn-dansers" met een feno
menale acrobatische vaardigheid. Het be
kende Nederlandse zangkwartet met de
buitenlands aandoende naam, The Fouryo's,
verleden jaar nog wat onwennig, blijkt
nu volledig ingespeeld te zijn.
En tussen een wervelwind van indruk
wekkende shownummers met een uitbun
dige weelde van kleur en beweging zijn er
die andere hoogtepunten: de sketches waar
in Willy Walden en Piet Muyselaar weer
op de hun eigen wijze grappig en ook vaak
geestig zijn. Willy Walden is bijzonder op
dreef in een kostelijke creatie van een
Franse coupeur in een Nederlands mode
huis, die zijn patroon (Piet Muyselaar) tot
wanhoop brengt door zijn affecties voor de
vrouwelijke clientèle. Meer grappig dan
geestig is Walden in zijn „Waslijn-filosofie"
en in zijn parodie op de bekende tv-uit-
zendingen „Dit is uw leven".
Er was gisteravond als altijd bij de
première een uitbundige bloemenhulde
voor alle medewerkers, op charmante wijze
aangeboden door de welbespraakte Carré
directeur Wunnink.
Sjoerd Kuiper
Na looddiefstal aangehouden
De politie van Velsen heeft een 33-jarige
sloper uit Amsterdam aangehouden, die
ervan wordt verdacht, ongeveer twintig ki
lo bladlood te hebben ontvreemd van een
in afbraak zijnde fabriek op het terrein
van de koninklijke papierfabrieken Van
Gelder Zonen n.v. in Velsen-Noord. De ma
is na zijn bekentenis naar huis gezonden.
VOOR ZATERDAG
VARA: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 20.00 Jour
naal en weeroverz. VARA: 20.20 Actueel progr.
20.50 Claudia en David, TV-comedie. NTS: 22.30
23.10 Eurovisie: Rechtstr. overn. uit Nervi t.g.v.
het vijlde internationale balletfestival.
VOOR ZONDAG
RKK: 11.00 Plechtige hoogmis. KRO: 20.00 An
no 1931. 20.25 Filmprogr. 21.15 Amsterdams Kunst-
maandork. en solist. 21.50 Epiloog. AVRO, KRO.
VARA en VPRO: 22.00 Sportactualiteiten.
3031. Ziezodaar zaten ze, achter elkaar in het vliegtuigje.
Nou, we gaan vertrekken, zei Koen. Wees maar niet bang, hoor!
Ik ben niet bang, lachte Linnie. Ik heb immers gezien, dat het goed gaat!
Nou, zei Koen. Daar gaan we dan!
Hij liet de propeller weer draaien, en daar reed het vliegtuigje weer over de lange
tafel. Toen ging het de hoogte in en hij liet het eerst 'n paar rondjes vliegen.
Charles
Exbrayat
Vertaling:
Margot
Bakker
8)
De trap was inderdaad slecht verlicht en wie van de
zonnige binnenplaats kwam kon er geen hand voor
ogen zien. Ik had nog maar een tiental treden be
klommen toen ik al in volslagen duisternis rondtastte.
Op goed geluk af deed ik telkens een greep naar de
leuning en voorzichtig strompelde ik hoger. Vaag drong
het tot mij door dat het leek alsof er vlak achter
mij iemand liep te hijgen. Maar ik wist uit ervaring
dat het ontbreken van licht deze uitwerking op onze
zintuigen heeft: wij gaan ons dingen verbeelden. Ik
schonk er geen aandacht aan. Dat was dom van mij,
want juist toen ik de eerste overloop had bereikt leek
het huis boven mij ineen te storten. Ik schreeuwde,
voor ik letterlijk en figuurlijk in de duisternis stortte.
Ik hoorde nog verschrikte stemmen roepen, ik hoorde
deuren openen en weer dichtslaan, ik hoorde haastige
voetstappen En dat waren de laatste geluiden die ik
meenam uit dit ondermaanse.
Toen ik weer bijkwam lag ik op een bed in een
vertrek, dat door de zon in een feestzaal werd her
schapen. Naast mij stond een meisje. Het was het
verrukkelijkste schepsel, dat ik ooit in mijn leven had
aanschouwd en zij staarde mij angstig aan. Ik geloofde
niet, dat zij daar werkelijk stond, tot ik achter haar
de dikke vrouw ontdekte, die mij op het binnenplaatsje
te woord had gestaan. Pas toen begreep ik dat dit
mooie meisje uit Sevilla een schepsel van vlees en
bloed was. Ik lachte tegen haar en daarna zuchtte
zij van opluchting.
Hij komt bij!.. Gezegend zij la Purisima!
De gezette vrouw drong zich tussen haar en mij om
mee te delen dat zij zowel een dokter als de politie
had gewaarschuwd. Dat stond mij minder aan. Voor
ik het zelf wist had ik zenuwachtig gevraagd:
Wat heb ik met de politie te maken?
Zij bleef met open mond naar mij staan kijken, toen
hijgde zij zwaar en riep:
Maar lieve help, zij hebben toch een aanslag op
u gepleegd?
Zij zei het met zoveel eerlijke verontwaardiging, dat
ik opeens begon te schateren van het lachen. Ik werd
ervoor gestraft met een venijnige steek door mijn her
sens. Ik tastte met mijn hand mijn hoofd af en kwam
tot de ontdekking dat zij mij met 'n nat verband hadden
opgeknapt. Ik keek het meisje doordringend aan.
U bent zeker Maria van de Zoete Naam?
Ja, ik ben de dochter van uw vriend Paco, don
José.
Hé, kent u mij?
Ik was nog maar heel klein, toen u met uw
ouders uit Sevilla wegtrok, maar ik herinner me u
nog heel goed,
Bij mij begon de herinnering eveneens wakker te
worden. ïk zag weer een klein meisje voor me, dat
door de werkplaats van Paco scharrelde en telkens
een tik over haar hand kreeg als zij probeerde haar
vingers in het pek te steken. Ze was er wel op voor
uitgegaan! Op hetzelfde ogenblik dat ik het kleutertje
om haar vader heen zag scharrelen hardnekkig bezig
met het vastmaken van al tezeer versleten zolen, hoor
de ik in gedachten een zuigeling huilen en zag ik dona
Conchita het kind de borst geven.
Hebt u niet een jongere broer of zuster?
Ja, een broer, Juan.. Hij is nu juist eenentwin
tig en ik ben zevenentwintig.
Bent u getrouwd?
Het was een brutale vraag en het speet me dade
lijk haar te hebben gesteld.
Toch voelde ik mij ronduit gezegd opgelucht, toen
Maria ontkennend het hoofd schudde. De vrouw van
de drinkende mandemaker, die van nature blijkbaar
iets tegen stilte had, nam de leiding in handen.
Maria mia, misschien is het beter dat hij niet
teveel praat. Hij kan wel een schedelbreuk hebben..
Maria sloeg een kruis en mompelde: Dat verhoe
de la Parisima.
Ik kon deze bede volkomen nabidden en om haar
dat duidelijk te maken nam ik de hand van Maria
in de mijne. Zij verzette zich niet.
Vertel mij nu eindelijk eens wat er met mij ge
beurd is, zei ik.
De dikke vrouw, vermoedelijk blij, de aandacht weer
cp zichzelf te kunnen richten, barstte los in een niet
te stelpen woordenstroom:
Ik vertrouwde die kerel dadelijk al niet, zo gauw
ik hem in het oog kreeg.. U was de trap nog niet
opgegaan of hij schoot de binnenplaats over alsof de
duivel hem op de hielen zat, 't is zonde dat ik het zeg.
Hij loopt me bijna van de sokken, maar zegt geen boe
of ba en rent u achterna, ook de trap op. Had ik
maar geweten wat hij van plan was! Maar wie is nou
op zoiets verdacht? Ik wil net naar binnen gaan als
ik een schreeuw hoor. Tegelijk komt er iets van de
trap rollen. Ik keer me om en wat zie ik? Die vlerk
komt naar buiten rennen en hij loopt nou nog veel
harder dan de eerste keer.Ik heb Maria geholpen
u naar boven te brengen. U ligt hier in de kamer
van haar broer.Nou, nou, u weegt wat senor, hoor!
Als u mij vraagt heeft die ellendeling u willen ver
moorden maar in het donker heeft hij niet goed raak
geslagen en..
Ik denk enigszins anders over de oorzaak waardoor
de aanvaller zijn slag zo slecht heeft geplaatst. Dat
zal wel niet van de duisternis alleen zijn gekomen.
Maar ik moet zekerheid hebben.
Hoe zag die vent eruit?
Een klein mager kereltje, al wat ouder en door en
door zenuwachtig. Hij had heel rare ogen..
Precies wat ik dacht. Gezien de toestand waarin hij
verkeerde toen ik afscheid van hem nam, moet de
knaap niet al te zeker in zijn bewegingen zijn ge
weest. Vandaar dat ik nog leef. Hij is me dus wel
degelijk gevolgd vanaf de Sierpès, mogelijk vanaf mijn
hotel. Ik ben met open ogen in de val gelopen. Wat
mij het meest ergert is niet, dat ik machteloos in een
vreemd huis lig, maar dat ik de gruwelijke zekerheid
heb gekregen de bende van Lajolette op mijn hielen
te hebben. Ik ben nauwelijks aan het lot van Manuel
Ezquariz ontsnapt en hoelang zal ik er nog aan ont
snappen?
Maria roept mij tot de onmiddellijke werkelijkheid
terug door mij te vertellen dat het voor de allereer
ste keer is dat er iets dergelijks in een huis aan
de Palma heeft plaatsgevonden. Zij wil van mij weten
waarom er juist op mij een aanslag is gepleegd. Ik
houd mij van de domme en vertel haar opgewekt dat
die vent mij vermoedelijk voor een Amerikaans toe
rist heelt gehouden, met zijn zakken boordevol dollars.
Omdat er twee vrouwen over mijn welzijn waakten is
hij aan de beroving zelf niet meer toegekomen.
De slag, die mij met een stomp voorwerp is toe
gebracht, zoals de kleine arts die mij komt onderzoe
ken het vakkundig uitdrukt, heeft geen andere gevol
gen gehad dan een flinke huidwond rechts op mijn
schedel. Een paar hechtingen en twee aspirinetabletten
zullen voldoende zijn om de schade te herstellen en
mij van mijn hoofdpijn af te helpen. Ik laat de hech
tingen geduldig plaatsen en slik de beide tabletten in.
De arts verlaat het huis met de gelukkige sensatie
'n zowel meegaande als edelmoedige patiënt te hebben
behandeld, want ik heb hem driemaal zoveel peseta's
gegeven als hij voor zijn consult verlangde. In de om
geving van de Palma wonen niet veel rijke mensen.
Nadat de politieagent, een gemoedelijke forse kerel,
die door de commissaris met de zaak was belast,
rapport had opgemaakt aan de hand van wat de vrouw
van de mandemaker kon verklaren, vroeg hij mij of
ik een aanklacht wilde indienen. Tot algemene verba
zing zag ik daarvan af en ik lichtte mijn besluit toe
door te zeggen dat ik zo vlak voor de Stille Week
vergevensgezind wilde zijn en dat ik bovendien tijdens
een kort verblijf in mijn geboorteland de politie geen
last wilde bezorgen en haar evenmin een van mijn
landgenoten wilde doen arresteren. De forse agent
schreef nauwkeurig op wat ik hem voorzei en liet mij
mijn verklaring tekenen. De beide vrouwen waren ver
tederd door mijn vrome vergevensgezindheid en wens
ten mij geluk, omdat ik in mijn hart een echte An-
dalusiër was gebleven. Om hun een genoegen te doen
vertelde ik. dat ik in Parijs woonde en dat mijn be
roep mij gedwongen had de Franse nationaliteit aan
te nemen, maar dat ik me in al die jaren niet zo
gelukkig had gevoeld als nu, terwijl ik de lucht van
de Palma weer inademde. Wij namen in de beste ver
standhouding afscheid van eikaar. De gemoedelijke po
litieagent daalde met de vrouw van de drinkende
mandemaker de trap af en ik bleef achter met Ma
ria van de Zoete Naam. (Wordt vervolgd)
„CONGRES IN FLORENCE" door J.
Iwaszkiewicz, uitgegeven bij de Wereldbi
bliotheek, Amsterdam- Antwerpen, is op het
eerste gezicht een satirische novelle,waar
in op intelligente wijze de draak wordt
gestoken met cultureie congressen en de
samenstelling van nationale delegaties. De
jonge dichter Emanuel Krasowicz vormt
samen met een oude professor en de musi
cus Tadeus Lusniak de Poolse delegatie
naar een dergelijK congres in het zon
nige Florence.
De schrijver tekent met fijne spot de
cultuurdragers, die op dit congres aan
wezig zijn. Mild wordt hij echter als hij
de onbevangenheid van de jonge Poolse
dichter beschrijft, die overrompeld wordt
door de heerlijke en luchthartige Italiaan
se sfeer en verliefd wordt op de dochter
van de eigenaar van het pension, waarin
de Polen verblijven. De cultuur verliest
een beetje bij de liefde van de Pool, maar
aan het slot van deze kostelijke novelle
besluit staatsraad Malinski in 't vervolg
toch maar weer Poolse delegaties van
meer beproefde samenstelling naar inter
nationale congressen te sturen.
Deze menselijke, humoristische en een
tikkeltje \yeemoedige novelle is door me
vrouw R. Ebeling-Van Delft voortreffelijk
vertaald.
„VADER EN ZIJN EERSTE KIND"
door Ernst Heimeran, vertaald door Rob
de Wilt en uitgegeven door Moussaults uit
geverij n.v., Amsterdam, beschrijft aan
de hand van de geboorte van een baby
de reacties en gedragingen van de jonge
vader. Heimeran doet dit op een eenvou
dige onopgesmukte wijze, die de vader nu
eens niet als een onhandige sukkel af
beeldt Tussen de tekst van het eenvou
dige verhaaltje door worden tal van
waardevolle adviezen aan jonge echtparen
gegeven.
Bij dezelfde uitgeverij verscheen ook
„GROOTMOEDER EN HAAR EERSTE
KLEIN KIND", geschreven door Mo: got
Benary Isbert en vertaald door Rob de
Wilt. Evenals eerstgenoemd boekje, bestaat
ook dit werk uit 'n geschiedenis rondom 't
gebeuren van de geboorte, ditmaal bezien
vanuit het standpunt van de grootmoeder.
De schrijfster toont daarbij op amusante
wijze aan dat de figuur van de grootmoe
der bij de geboorte zoal niet onmisbaar,
dan toch zeker van grote steun en hulp
is. Ook hier een aantal wijze raadge
vingen, die door de mildheid waarmee zij
worden gegeven vele ouders zullen verte
deren. Beide boekjes zijn aardig geïllus
treerd door Henk Boer, en smaakvol uit
gegeven.
Hij maakt eenwording mee van
congregationalisten en presbyterianen
Binnen tien jaar zullen de presbyte
riaanse kerk van Engeland en de congre-
gationalisten een worden. Reeds geruime
tijd zijn besprekingen aan de gang, die,
naar verwacht mag worden, tot dit resul
taat zullen leiden. Het is zelfs niet uit
gesloten. dat het eerder tot een samengaan
van beide kerkformaties komt. Dat is de
mening van de congregationalistische reve
rend Frederik H. Kaan uit Wales. Enge
land, minister van Windsor Road Congre
gational Church in Barry. Reverend Kaan
is Hollander, hij werd geboren in Haar
lem, woonde later in Amersfoort en deed
na zijn h.b.s.-b in Zeist staatsexamen.
Hij voelde zich als lidmaat van de her
vormde kerk aangetrokken tot de Britse
congregationalistische kerkgemeenschap,
waarin hij nu een eigen parish heeft van
rond tweehonderd zielen. Het grote tekort
aan predikanten in deze kerk deed hem
mede besluiten in Engeland te gaan wer
ken. In 1955 werd hij „ordained".
Zijn kerk heeft circa 250.000 lidmaten.
Zij is zeer oecumenisch gezind en voert
reeds lang een herenigingsgesprek met de
presbyterianen. Verschilpunt maakt in
deze discussie de kerkinrichting uit, de
presbyterianen zijn synodaal georgani
seerd, terwijl de congregationalisten geen
gezag boven de locale gemeente willen
erkennen.
Door studie en ontmoetingen zijn de
standpunten elkaar sterk genaderd, aldus
reverend Kaan, die thans voor een kort
bezoek in ons land is. „Het is wel geble
ken dat het ideaal van de zelfstandige
plaatselijke gemeente moeilijk te ver
wezenlijken is", zegt hij. In zijn kerk
klinkt ook de vraag naar leiding „van
boven af". Men heeft het land reeds ver
deeld in negen kerkprovincies, die ieder
een eigen moderator hebben.
Nederlanders die zich in Engeland ves
tigen, zullen, als zij hervormd zijn. het
gemakkelijkst er toe komen zich bij de
congregationalisten aan te sluiten, meent
reverend Kaan. Het kerkbezoek in zijn
nieuwe vaderland noemt hij „minder gun
stig". Wel bestaat grote belangstelling voor
de religieuze uitzendingen van de B.B.C.
Om in het tekort aan voorgangers te
voorzien, heeft zijn kerk een schriftelijke
cursus voor hulppredikers georganiseerd.
Cursisten kunnen een door de „classicale
vergaderingen" erkend testimonium be
halen. Zo'n cursus duurt vijf jaar. Boven
dien kent men het instituut van „lekepre-
diker", als theologant fungeerde reverend
Kaan als zodanig, in drie jaar tijd legde
hij ongeveer 8000 kilometer af om zondags
diensten te leiden. „De eerste zondag de
beste moest ik al een dienst leiden en in
't Engels preken", vertelt hij.
Gehavend betekent: geschonden, ge
teisterd, vernield. Het is natuurlijk het
deelwoord van het werkwoord have
nen, dat samenhangt met het woord
have: bezit, nog over in haveloos.
Havenen betekende dus oorspronkelijk:
van have voorzien, dus: inrichten,
meubileren. Algemener is de beteke
nis: behandelen, verzorgen, redderen,
in orde brengen enz. Soms werd het
werkwoord gebezigd niet het bijwoord
slecht. Slecht havenen is dus: slecht
verzorgen, beschadigen. Het vreemde
is nu dat ook zonder het bijwoord
slecht havenen deze ongunstige be
tekenis heeft behouden. Te vergelijken
valt de zegswijze: onder handen ne
men, die aanvankelijk betekende: ter
hand nemen, ondernemen, maar die nu
ook alleen gebruikt wordt in de ongun-
^tig^betekems^traffen^
