Horen en zien
KREEFT ETEN IN STOCKHOLM
3 toonkamers
Boekenhoekje
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
INKSssös m
Het Westduitse tweede
televisieprogramma
N.V, DE HOUTWERF
Gifmoorden van Loudun
opnieuw voor rechtbank
8
téh0më'^
De radio geeft woensdag
7elevisie programma
Na onderzoek op kerkhof
Groenlanders drinken en
roken onmatig veel
rjfux&flex ",um,n,um
v. DUBVENBODEN
Kerkelijk Nieuws
DINSDAG 26 JULI 1960
51. „Deze miljonair is erg aan zijn hoed
gehecht," zei Sluiper, „herinner je je nog,
dat hij hem zelfs in de afgrond nasprong?
Nu zullen we eens kijken of hij praten wil,
wanneer we z'n hoedje inpikken." Dit zeg
gend, griste hij Palmer met een snelle
greep de hoed van het hoofd en hield die
boven de diepte. De miljonair gaf een rau
we gil en greep met klauwende vingers
vaar zijn dierbaar hoofddeksel, dat de ro
ver plagend buiten zijn bereik hield.,,Geef
terug!" riep hij schor, „jullie mogen me
alles afpakken, maar niet mijn hoedje!
Toe geef terug! Ik zal jullie alle stuivers
geven, die„We willen geen stuivers,
maar je miljoenen." vjel Sluiper hem in de
rede. „Ik tel tot. drie. En als je dan nog
niet de plaats hebt genoemd, waar je die
miljoenen hebt verborgen, laat ik je hoed
vallen .EEN TWEEEE .„„Mijn hoed!"
schreeuwde Palmer. „DRIE!" riep Slui
per, terwijl hij de hoed in de diepte wierp,
„ik heb je gewaarschuwd. Dan had je het
maar moeten zeggen." „Maar ik heb het
gezegd!" riep Palmer schreiend: „Mijn
hoed! In mijn hoed zaten mijn miljoenen
een biljet van tien miljoen was er in ver
borgen En d-die h-heb je nu w-w-weg
gegooid!,, „In de hoed?!" herhaalde Slui
per verbluft. „Ja!" schreeuwde Bul ra
zend, „en die heb je weggegooid! Sufferd!
Driedubbel overgehaald uilskuiken, dat je
bent!!"
AANKONDlGIMöÊN p|
In Bonn is maandag opgericht de„Deut-
scbland-Fernseh" die West-
Duitsland's tweede televisieprogramma
zal uitzenden. Namens de bondsregering
werd de stichtingsakte getekend door
bondskanselier Adenauer.
De regeringen van de Westduitse deel
staten hebben zich verrast en verstoord
getoond over de oprichting van „Deut-
schland Fernseh". Een woordvoerder van
de regering van Rijnland-Paltz heeft ge
zegd dat het volkomen onverklaarbaar is
dat de bondsregering besloten heeft de
stichtingsakte te ondertekenen. De rege
ringen van de deelstaten zullen te zijner
tijd stelling nemen tegen deze merkwaar
dige akte, aldus de woordvoerder.
De sociaal-democraten die in de bonds
republiek in de oppositie zijn, hebben
gezegd dat de ondertekening van overeen
komst definitief aantoont dat bondskanse
lier Adenauer het tweede televisieprogram
ma in handen wil krijgen om de bondsver-
kiezingen in 1961 te kunnen beïnvloeden.
Adenauer die de akte maandag heeft
ondertekend, zei dat het mogelijk zal zijn
op 1 januari aanstaande met de uitzen
dingen te beginnen. De Westduitse mini
ster van Binnenlandse Zaken, Schroder,
heeft op een persconferentie gezegd dat
men in de overeenkomst geen regerings
ultimatum aan de deelstaten moet zien.
De huidige Westduitse televisie wordt ge
leid door de regeringen van de deelstaten.
Advertentie
VOOR ONTVANGST GEREED
geven u een compleet overzicht
van de nieuwste modellen
Bruynzeel keukens en kasten
HAARLEM
Kampersingel 22 - Tel. 11932 - 12104
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws, 7.10 Gyrnn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.13 Gram. 8.30 Voor de jeugd. 855 Tips
voor de voedingsmarkt. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
910 Gram. 9.40 Gram. VPRO: 10.00 Moderne theo
logie. lezing. VARA: 10.20 Gram. 10.30 Harpreci-
tal. 11.00 Lichte muz. 11.30 Cabaret. 12.00 Lichte
muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het
platteland, lezing. 12.38 Hammondorgelspel. 13.00
Nieuws. 13.15 Lichte muz. 13.50 De wereld wil
bedrogen zijn, lezing. 14.05 Omr.orkest en soliste.
15 00 Voor de jeugd. 16.15 Concertgeb.orkest. en
soliste 16.30 Gram. 17.00 Versierde vakantietips.
17.50 Regeringsuitz.Emigratierubriek. Het emi
gratiepraatje van H. A. van Luyk. 18.00 Nieuws
en comm. 18.20 Gram. 13.35 Orgelspel. 18.55 Voor
de kinderen. 19.05 Holland Festival: Harmonie-
en fanfareconcert. VPRO: 19.30 Voor de jeugd.
VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Metropole-ork. en sol.
20.40 Een st.uk brood, hoorspel. 21.30 Gram. 22.20
Act. 22.30 Nieuws. 22.40 Kamermuz. 23.05 Gespro
ken portret. 23.20 Moderne poëzie. 23.40 Gram.
23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.30 Een woord
voor de dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00 Nieuws. 8.15
Radiokrant. 3.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 Gram. 10.30 Mor
gendienst. 11.00 Gram. 12.00 Viool en piano. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Bachkoor en -orkest.
12.37 Alle-Dag-kerkd. 13.00 Nieuws. 13.15 Met PIT
op pad, lezing. 13.20 Lichte muz. 13.50 Gram. 14.10
Idem. 15.30 Interscholair jeugdtoernooi Haarlem
I960. 16.00 Voor de jeugd. 17.20 Pianorecital. 17.40
Beursber, 17.45 Amus.muz. 18.15 Het Spectrum,
lezingen. 18.30 Leger des Heilsmuz. 18.45 Boek-
bespr. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Huismuz.
19.30 Radiokrant, 19.50 Lichte muz. 20.10 Holland
Festival 1960: Concertgebouw-ork. 21.05 Ruimte
vaart: Grensgebied tussen fantasie en werkelijk
heid, lezing. 21.20 Gram. 21.30 Koorzang. 21.55
Strijkorkest en harp 22.30 Nieuws en S.O S.-ber.
22.40 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Hol
land Festival 1960: Concertgebouwork. en soliste.
23.55 - 24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram. 12.50
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram 14.00, 14.15 en
15.45 Gram. 16.00 Koersen. 16.06 Gram. 17.00 Nws.
17.20 Voordr. 17.45 Gram. 17.50 Boekbespr. 18.00
Lekenmoraal en filosofie. 18.20 Voor de soldaten.
18.50 Gram. 19.00 Nieuws. 19.40 Vlaamse liederen.
20.00 Operamuz. 21.00 Gram. 21.10 Gevar. muziek.
21.55 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Gevar. muz. 22.55
Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR DINSDAG
NTS: 19.0020.15 Eurovisie: Rep. opening Fes
tival Haus te Salzburg. 20.15 Journ. en weeroverz.
29.35 Tekenfilm. 20.45 Documentaire film. 20.55—
22.15 Speelfilm.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 17.30—17.40
Intern, jeugdjourn. 20.00 Journaal en weeroverz.
AVRO. 20.20 Sportpanorama. 20.50 Volksdansen.
21.30—22.15 Songfestival Knokke 1960.
(Va?i onze correspondent)
PARIJS. De zogeheten zaak van de
gifmoorden van Loudun is dezer dagen
plotseling weer in het nieuws gekomen,
zes jaar nadat de enige verdachte, Marie
Besnard, in voorlopige vrijheid was ge
steld. In Loudun, een stadje van iets meer
dan 5000 inwoners, gelegen in het depar
tement Vienne, tussen Tours en Nantes,
werd in 1949 de lang niet onbemiddelde
weduwe Marie Besnard gearresteerd. Zij
werd ervan beschuldigd tussen 1940 en 1949
elf familieleden door middel van in hun
voedsel gemengd arsenicum te hebben ge
dood. Tot haar slachtoffers zouden onder
andere haar ouders, haar beide echtgeno
ten en haar schoonvader hebben behoord.
Wonderlijk toeval: van alle gestorvenen
had zij geërfd, zodat zij er tenslotte zeer
warmpjes bij zat.
In 1952 kwam zij in Poitiers voor de
rechtbank. Haar drie verdedigers bleken
wat men noemt slimme en handige jon
gens. Zij goochelden met expertises en
contra-expertises, zij zetten om het voor
zichtig uit te drukken, deskundigen voor
de rechtbank volledig in hun hemd en zij
toonden aan dat bij het onderzoek door
die deskundigen grove fouten waren ge
maakt. Zelfs de doodgraver van Loudun
werd verhoord en hij bleek een waardig
collega van zijn grote voorganger uit
Shakespeare's Hamlet, zowel in filosofie
als in genegenheid voor geestrijke dran
ken.
Tenslotte werd de beschuldiging terug
gebracht tot het vergiftigen van „slechts"
zeven familieleden, maar de stelling van
de verdedigers, dat de bodem waarop het
kerkhof van Loudun was aangelegd ar
senicum bevatte en dat dit zich had ver
mengd met de stoffelijke overschotten van
de gestorven familieleden had twijfel ge
zaaid bij-de rechter. Drie experts werden
benoemd, die een nieuw rapport over het
voorkomen van arsenicum in de resten
der vermeende slachtoffers en in de grond
vau het Loudunse kerkhof moesten uit
brengen. Zes jaar hebben zij er over ge
daan en dezer dagen hebben zij bij de
rechtbank van Bordeaux hun 300 pagina.'s
tellend geschrift ingediend. Voor Marie
Besnard, die al jaren ongestoord in haar
huis te Loudun als door een ieder geachte
burgeres leeft en die zelf een romance met
een weduwnaar van onbesproken gedrag
schijnt te zijn begonnen, ziet dat rapport
er niet te best uit. De deskundigen zijn
namelijk tot de conclusie gekomen dat in
hetgeen over is van de lijken der in de
aanklacht genoemde slachtoffers hoeveel
heden arsenicum zijn gevonden, die in
KOPENHAGEN (Ritzau) De Groenlan
ders zijn niet tevreden met hun lot, al
dus de conclusie van het onderzoek dat
een Deense regeringscommissie op Groen
land heeft ingesteld. De commissie heeft
een demonstratie meegemaakt waarbij
Groenlanders loonsverhoging eisten, meer
werkgelegenheid en afschaffing van een
domicilieregeling die discriminatie tussen
Denen en Groenlanders teweeg zou bren
gen en verschil in beloning voor mensen
die hetzelfde werk doen. Ook op het ge
bied van de medische verzorging zijn
er klachten. Volgens een rapport van
dr Smith van de Groenlandse medische
dienst zouden vrijwel alle Groenlanders
ondervoed zijn en daardoor zeer vatbaar
voor infectie. Te lage lonen zouden daar
voor mede verantwoordelijk zijn. Overi
gens zouden de Groenlanders veertien per
cent van hun loon aan sterke drank en
twaalf percent aan rookwaren uitgeven.
Driekwart van het aantal misdrijven en
het merendeel der ongelukken in Groen
land worden op rekening gezet van het
drankmisbruik, dat een der grootste pro
blemen van het eiland geworden is. De
consumptie van sterke drank per hoofd
van de bevolking is in Groenland tweemaal
zo groot als in het moederland Denemar
ken.
Van Deense ambtelijke zijde werden de
conclusies van het rapport-Smith van de
hand gewezen omdat van onjuiste gege
vens gebruik gemaakt zou zijn.
Advertentie
JatcezleSn
De beste service bij
Ged. Oude Gracht 103 -110 - Haarlem
Telefoon 17165
verhouding tot die van andere op het
kerkhof van Loudun begravenen en tot die
van de bodem van het kerkhof zéér groot
zijn.
Marie Besnard zal dus wéér voor de
rechters, thans voor die van Bordeaux
moeten verschijnen. Dat zal vermoedelijk
niet voor januari 1961 zijn. Zij heeft echter
niets van haar optimisme en strijdlust ver
loren en in Loudun is iedereen ervan over
tuigd dat zij, in cas'' haar verdedigers, ook
deze keer als triomfators uit de strijd te
voorschijn zullen komen.
De betrekkelijkheid, die voor alle dingen geldt, is niet het minst van toepas
sing op eten. Voor velen zijn oesters een bijzondere (hoewel dure) lekkernij,
maar in sommige landen komen deze schaaldieren zo veelvuldig voor, dat men
ze nog niet met de nek aankijkt. In elke Zuidspaanse bar offreert men u bij het
glaasje manzanilla een schaaltje langostinas, die heerlijke reuzengarnalen. U
moet ze hier eens in een restaurant bestellen! Alleen de rekening zal u tegen
vallen. En nemen we kreeft, het kostelijke blanke vlees van kreeft - wie kan
zich veroorloven er zijn dagelijks maal mee te doen? Het zou trouwens gauw
vervelen. Daarom is het maar goed dat de Zweden zich slechts gedurende een
bepaalde periode van het jaar (omtrent eind juli, begin augustus) bijna onmatig
aan kreeft kunnen wijden. Dat gebeurt dan ook met volledige overgave. Zo'n
kreeftmaaltijd - „kraftskiva" - begint pas laat in de avond en neemt een flink
deel van de nacht in beslag.
Bij een bezoek aan de universiteit
van Upsala had ik langdurig gespro
ken met een leergierige studente, Thy-
ra Forslin. Ze wilde alles van Neder
land weten en verschafte mij ettelijke
waardevolle inlichtingen over haar
land. „Wanneer komt u in Stockholm?"
vroeg ze mij bij het afscheid nemen.
Ik noemde een datum en Thyra sloeg
haar handen ven-ast in elkaar. „Wat
komt dat prachtig uit! Ik sta erop dat
u nog diezelfde avond onze gast bent.
Mijn ouders geven dan een kreeftdi
ner ik zal dadelijk schrijven dat ze
op u moeten rekenen."
Kon ik anders dan aan dit bevel ge
volg geven? Ik had het ook niet kun
nen vergeten, want nauwelijks een uur
na mijn aankomst in de Zweedse hoofd
stad was Thyra al aan de lijn.
„Dat is een eerste proef," zei ze
triomfantelijk. „Ik was niet vergeten
dat ik u dit hotel had aanbevolen,
maar ik kon er na al die weken niet
zeker van zijn of u eraan had gedacht.
Kunt u tegen een uur of tien bij ons
zijn?"
Dat kon en omdat ze precies de weg
had aangegeven van het hotel in Drott-
ninggatan naar de niet al te verre bui
tenwijk, kon ik me stipt aan de af
spraak houden. Het gezelschap was
vrij groot en van alle kanten klonken
mij de zangerige Zweedse welkomst
woorden in de oren.
„Eigenlijk had u nog een dag eerder
moeten zijn. Gisternacht hebben wij
zelf de kreeften gestoken, die we van
nacht opeten."
Zweden beleven de (daar langere) zo
merdagen uitbundig. Zij weten, dat de
winter weer vroeg voor de deur staat
en vele lange maanden duurt. Toch le
ken me vooralsnof twee nachten zonder
slaap zelfs voor deze noorderlingen iets
te kras.
De geneuchten van de kreeftenjacht
werden mij omstandig beschreven en
inderdaad vond ik het jammer er niet
bij te zijn geweest. De jongelui van het
gezelschap waren over elven per auto
naar het Magelungenmeer getrokken.
Gewapend met een krachtige lamp en
een vangkorf hadden zij een eind ge
roeid. Daarna lieten zij de boot lang
zaam naar de rotsachtige oever drij
ven. Er mocht geen woord worden ge
sproken. De korf was uitgezet en cirie
uur lang hadden zij zwijgend op het
verlossende teken van Thyra gewacht.
Toen dat eindelijk kwam, werd de korf
aan boord gehesen. Hij was zwaar ge
weest met zijn inhoud van honderdvijf
entwintig gepantserde waterbewoners.
Ik keek de kring eens rond en maak
te een berekening: dat waren er ver
scheidene per hoofd. Thyra raadde
mijn gedachten. „Wie na de kreeft niet
genoeg heeft, kan nog een gebraden
kalfslapje krijgen," schertste ze. Het
was nog waar ook, bleek me later.
Mama Forslin stond me toe in de
keuken naar de voorbereidingen te ko
men kijken. Een voor een wierp zij de
kreeften in een geweldige pot kokend
water met overvloedig zout, uien en dil-
lekruid (voor het lekkere aroma). Het
zwarte pantser kleurde zich oranjerood.
Tegen twaalven gingen wij aan tafel.
Het eerste half uur hielden de gasten
zich vrij bedaard; het kraken van de
schalen verbi-ak de stilte vaker dan ru
moerig gepraat. Ik deed geweldig mijn
best de (geroutineerde) andere kreeft
eters bij te houden, maar raakte zicht
baar achter. Niettemin kreeg ook mijn
hoopje schalen een respectabele hoog
te. Ik kon de Zweden, die bovendien
veel brood en kaas nuttigden, onmoge
lijk bijhouden, ook niet in het drinken.
Het eerste slokje brannvin als ik
het wel heb wordt dit soort vuurwater
uit hout gestookt verbrandde mijn
door het vele zout al gevoelige keel,
maar geleidelijk ging het toch beter.
Bij elke kreeft hoorde een glaasje
(men accepteerde beleefd mijn her
haalde weigeringen, als mijn glas nog
niet leeg was) en bij elk glaasje zong
men een van de vijfentwintig kreeftlie
deren.
„Het is pas een goede kraftskiva,
als de gasten gelegenheid krijgen ze al
le vijfentwintig te zingen," legde Thy
ra uit. Welnu, ze hebben het die avond
in ieder geval een heel eind gebracht,
al kan ik u met de hand op het hart
verzekeren zelf bij lange na niet aan
de vijfentwintig glaasjes brannvin te
zijn toegekomen.
Ik had ruimschoots genoeg, toen er
tot mijn stomme verbazing nog een
schaal omeletten op tafel werd gezet.
Er werd bier bij gedronken, veel bier,
maar niemand gedroeg zich ook maar
één moment onbehoorlijk. En daarna,
inderdaad, daar verschenen de kalfs
lapjes. Het banket werd besloten met
enige reusachtige meloenen, gevuld
met frambozen. De koele vruchten de
den mijn tong geweldig goed.
De zon was al op, voordat het laatste
stukje meloen was verorberd. De klok
wees echter nog het nachtelijk uur aan,
half vier. Men vond het nog te vroeg
om gezamenlijk te gaan zwemmen,
vandaar dat er een grote kring werd
gevormd, waarin zich een kruisvuur
van interessante gesprekken ontwikkel
de. Ik zeg interessant, omdat er veel
werd gelachen en omdat het grootste
deel van de in het Zweeds gelanceer
de grappen en spitsvondigheden mij
ontging, ook al deed mijn jonge vrien
din nog zo haar best de opmerkingen
in het Engels te vertalen.
Een enkel glaasje grog liet ik mij
onder het gesprek nog wel smaken.
Toen allen zich echter op een gegeven
ogenblik naar de keuken begaven om
het laatste restje van hun honger te
stillen met koude heerlijkheden en zou
te haringen, heb ik gepast. Ik onder
vond trouwens al een begin van moei
lijkheden met mijn lippen, die pijnlijk
waren van het vele zout dat erlangs
was gegleden.
De volgende middag tijdens het af
scheidsbezoek was iedereen vol warme
sympathie, maar geen crème of zalf
gaf baat voor mijn gesprongen en ge
zwollen lippen.
(Nadruk verboden)
3435. Linnie was helemaal niet bang. Ze zat achter Koen en keek naar beneden,
waar de stad in het zachte maanlicht te zien was.
Wat leuk, om zo te vliegen! lachte ze. Ik vind het erg knap van je, dat je 't zo
goed kan!
Och, zo moeilijk is het niet! zei Koen bescheiden. Kijk eens, we gaan vlak langs
dat haantje op de toren!
Ze konden het haantje goed zien.
Dag haantje! riep Linnie vrolijk.
Maar het haantje zei niets, want dat. was natuurlijk van koper
10)
Hij had mij klem. Ik wist wat er zou volgen en
zonder nog goed naar hem te luisteren overwoog ik
mijn volgend antwoord.
U geeft toch toe dat u, kort voordat het ongeval
u overkwam, in dat café met een of andere onbe
kende hebt zitten drinken. Het signalement van die
man komt ongeveer overeen met dat van uw aanval
ler.
Het leek mij het beste mij van de domme te houden
en met oprecht klinkende verbazing liet ik mij ont
vallen: Nee, dat geloof ik niet!
Wat gelooft u niet senor?
Dat die stakker, die ik iets te drinken heb aange
boden, de man is die....
Ik zweeg. Het leek, dat ik mijn rol voortreffelijk
speelde.
Dus u kende die rnan wel?
Absoluut niet.
En desondanks bent u iets met hem gaan drinken?
Met geringe wijzigingen vertelde ik hem wat er mij
in de kerk was overkomen. Ik zei erbij, dat ik mede
lijden met het verlopen mannetje gekregen had en
dat ik hem daarna een glas Jerez had aangeboden.
U moet werkelijk een ongewoon goedhartig mens
zijn. Maar eerlijk gezegd wordt het gebeurde hierdoor
alleen maar belangwekkender voor mij. Kijk eens,
een Andalusiër heeft niet de verlegen aard, die u mij
in uw achtervolger hebt beschreven. En vooral als
zij in onze stad het beroep van toeristengids uitoefe
nenU begrijpt me.
Wat ik begreep was, dat hij mij niet geloofde.
Kijk eens, senor, ik ben ervan overtuigd, dat u mij
de waarheid hebt verteld. Welke redenen zoudt u in
feite kunnen hebben om een man, die u wilde ver
moorden, de hand boven het hoofd te houden?
Dat vraag ik me ook af!
Zo is het senor, zo is het. U hebt u in Frankrijk
laten naturaliseren, heb ik gezien?
Ja.
En waarom bent u naar Sevilla gekomen?
Ten eerste voor de Stille Week, met alles wat daar
aan verbonden is, en ten tweede, om mijn jongens
jaren nog eens op te halen.
Fernandez stond op en ik volgde zijn voorbeeld.
Ik hoop, senor Moralès, dat uw verblijf in onze stad
beter zal verlopen dan het is begonnen. Het was mij
een genoegen kennis met u te mogen maken en ik
hoop dat het bij deze ontmoeting mag blijven, althans
voorzover het mijn functie betreft. Mocht u prijs stel
len op een volgend onderhoud met mij, aarzelt u
dan niet mij te berichten. Ik sta doorlopend tot uw
beschikking.
Ik hoefde mij geen illusies meer te maken. Fernan
dez zou zijn belangstelling voor mij niet zo spoedig
verliezen als ik een paar tellen had gehoopt. Ik had
zijn nieuwsgierigheid opgewekt en het domste dat een
man ooit doen kan is de politie nieuwsgierig maken.
Er zijn soms van die ogenblikken waarop men zich
als agent van het FBI in wanhoop afvraagt, wat je
in vredesnaam moet hebben bewogen toen je dit ge
vaarlijke en lange werkuren verslindende beroep koos.
Dat zijn de ogenblikken, waarop alles verkeerd lijkt
te gaan. Ik kan iedereen de verzekering geven, dat ik
me, toen ik door mijn geboortestad slenterde tussen
een menigte waaruit de volgende seconde het mes
tevoorschijn kon komen, dat mij op een snelle en
weinig fraaie manier naar de andere wereld zou hel
pen, de haren wel uit mijn hoofd had willen trekken.
Dat kwam van de spijt bij de gedachte, dat op dat
zelfde ogenblik andere beambten van de staat, die ze
ker niet slechter werden betaald dan ik, over hun
dossiers zaten gebogen. Als zij opkeken was het om
een mop van een collega aan te horen. Nu en dan
keken zij op hun polshorloge om zich op de hoogte
te stellen van het aantal minuten, dat hen nog scheid
de van het dagelijks einde van de werktijd. Zij zouden
naar huis gaan, waar hun een vrouw wachtte, die
geen ongerustheid kende. Er zouden kinderen zijn, die
leefden in de stellige zekerheid, dat hun vader elke
dag opnieuw om precies zo laat de sleutel in het slot
van de voordeur stak. Niets kon daarin verandering
brengen. Ik heb het niet op dat soort dromerij, ik
word er altijd neerslachtig van. Gewoonlijk begin ik,
wanneer mijn gedachten dit punt hebben bereikt, aan
Ruth te denken. Dat werkt als een soort tegengif, dat
mij mijn beroep weer doet waarderen. Als ik een
vredig kantoorbestaan leidde, zou ik 's avonds geloof
ik niet de moed hebben naar mijn eenzame kamers
te gaan, terwijl ik wist dat Ruth met een andere
man maar een paar straten van mij af woonde. Ik
ben ervan overtuigd, dat zoiets mijn morele onder
gang zou worden. Zodat dit weinig verheven baantje
van jager op schurken goed beschouwd waarschijnlijk
het enige middel is om mij in staat te stellen mijn
tegenslag te dragen. Ik houd nu eenmaal van Ruth
en toen Alonso de voorkeur bleek te hebben, was
ik als de eerste de beste verliefde schooljongen het
liefst maar doodgegaan. Eerlijk gezegd is het zo, dat
Ruth mijn eerste liefde is. Tevoren was het bestaan
voor mij zo moeilijk, dat ik geen gelegenheid had
mij in het bestaan van meisjes te verdiepen. Ik ont
moette Ruth op het psychologisch ogenblik en met
haar had ik mijn leven willen opbouwen, als Alonso
dat niet had verhinderd.
Wanneer ik aan Ruth denk, die mij inmiddels al
lang als een soort welwillende broer is gaan beschou
wen, krijg ik gewoonlijk een beklemd gevoel in mijn
borstkas en de spieren van mijn kaken spannen zich
dan, omdat ik het leven verdraaid onrechtvaardig vind.
Terwijl ik de Sierpès insla, doen deze verschijnselen
zich merkwaardigerwijs voor het eerst niet voor. Komt
dat nu van de moordenaars die Lajolette op mijn
spoor heeft gezet, of van de ontmoeting met Maria
van de Zoete Naam, met wie ik vanavond ga eten?
Maria is een opvallend mooie vrouw. Zij en ik stam
men van hetzelfde ras. Ik ben ervan overtuigd, dat zij,
als zij een man eenmaal trouw heeft beloofd, door
geen Alonso van haar belofte zal worden afgebracht,
al heeft hij de beste kleermaker van heel Spanje ge
had. Pépé, Pépé, dacht ik, je bent op een hellend
vlak. Wie denkt er nu over liefde, als hij in een stad
zit opgesloten, waar mannen rondlopen die hij met
kent, maar die het op zijn leven hebben voorzien!
De voorzichtigheid gebood mij stellig op mijn kamer
in „Cécil-Orient" te blijven tot er nadere instructies
van Cliff Anderson waren binnengekomen. Maar, bij de
Heilige Maagd, ik ben nu eenmaal niet naar Sevilla
gekomen om als een rat in de val op een hotelkamer
te blijven zitten! Van nature ben ik een vreedzaam man
en ik heb een hekel aan last. Maar ze moeten het niet
te bont maken en Lajolette heeft het te bont gemaakt.
Als ik hem niet neem, neemt hij mij. Het elllendige
is, dat die kei-els mij kennen. Zij kunnen mij volgen,
mij in het oog houden en van hen weet ik niets af.
Kom Pépé Moralès, dat is een prachtgelegenheid om
Anderson te laten zien dat je deugt voor je werk en
ciat de Verenigde Staten er geen spijt van hoeven te
hebben jou tot burger van de USA te hebben bevor
derd.
Nou ja, dat klinkt allemaal schitterend, maar veel
schiet ik er niet mee op. Feit is, dat ik er in wezen
weinig voor voel mij vrijwillig ter beschikking van mijn
moordenaars te stellen. Ik loop naar het raam
Ik zie heel wat mensen voorbijslenteren. Sommigen
hebben haast. Zou daartussen nu ook die ene lopen,
die opdracht heeft mij te volgen? Kan het die knaap
zijn die met zijn ogen half dicht op een bank zijn
„puro" zit te roken? Kan het die modieus geklede
jongeman zijn die een krant leest, althans doet alsof?
Ik ben niet laffer dan ieder ander, maar al evenmin
veel dapperder. Je werkt geen jaren in het FBI zonder
de nodige klappen op te lopen. Ik heb ze ook gehad
en ze kwamen soms hard aan. Maar nog nooit heb
ik in zo'n dichte mist rondgedwaald als die waarin
mijn geboortestad Sevilla zich, althans voor mij, heeft
gehuld. Ik ben gewend de rol van jager te spelen
en nu bevind ik mij voor het eerst in de positie
van het opgejaagde wild. Dat ligt mij allerminst. Bo
vendien werkt het sterk op mijn zenuwen dat ik er
geen flauw vermoeden van heb hoe Lajolette erachter
is gekomen, dat ik in Sevilla ben. Waarom heeft hij
mij niet tegelijk met Manuel Ezquariz laten vermoor
den? Die stakker van de Palma, die aan de morfine
is, heeft die nu met opzet misgeslagen? Hoe ik het
ook bekijk, ik sta voor een muur en dat is geen
leuk gevoel.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
CORSETTEN - BUSTEHOUDERS
GAINES
HAARLEM: HOUTPLEIN hoek
RAAMSINGEL - TEL. 14384
AMSTERDAM: v. BAERLESTRAAT 156
TEL. 712054
HOOFDDORP: NIEUWE WEG 19
TEL. 6304
BEVERWIJK: LAAN VAN BLOIS 46
TEL. 5585
Ned. Herv, Kerk
Aangenomen naar Drachten (4de pred.pl.)
F. J. Veldman te Colijnsplaat naar
's Gravenhage-Loosduinen (6de pred.pl.)
W. van Beem te Badhoevedorp.
Bedankt voor Oud-Vossemeer J. Groe
nenboom te Lopikerkapel.
Beroepen te Wijngaarden B. J. Wiege-
raad, kand. te Montfoort. Aangenomen naar
Rijssen A. Kool te Brandwijk.
Geref. Gemeenten
Beroepen te Amsterdam-Noord W. C. J.
Bosschaart, kand. te Wolphaartsdijk.
Geref. Kerken
Beroepen te Zwijndrecht (vac. J. Vis-
scher) S. van der Veen te Arum.
Aangenomen naar IJlst J. C. van Loon,
kand. te Groningen.
Bedankt voor Vlaardingen (8ste pred.pl.)
P. Melse te Zonnemaire.
UITGEVERIJ C. A. J. VAN DISHOECK
BUSSUM geeft in haar serie „Praktische
boekjes" een boekje over „Bloemen schik
ken", door E. J. van der Linden-Nijdam.
Op dit gebied zijn de laatste tijd heel wat
boeken verschenen, er valt dan ook weinig
nieuws te vertellen, al wijdt het dan ook
nog een paar hoofdstukken aan planten
verzorgen en kruiden kweken. Met de
foto's en de aardige tekeningetjes maakt
het een goede en verzorgde indruk.
In dezelfde serie van „Praktische boek
jes" verscheen nog een „handleiding"-voor
„Handwerken" van Anneke Koese-Tam-
meling en een „handleiding" voor goede
manieren: „Etiquette" van R. A. Breen-
Engelen.
Een boekje, dat hierbij min of meer aan
sluit is: „Gastvrouw zijn is een kunst" en
dat is uitgegeven door „HET NEDER
LANDS INSTITUUT VOOR BEDRIJFS-
PAEDAGOGIE" en geschreven is door W.
H. N. van Eijkeren. Dit boekje legt wel
meer de nadruk op het gastvrouw zijn met
ontvangen, diners, tafeldekken, dienen en
versieren, maar het geeft toch ook allerlei
goede raden voor goede manieren, hetgeen
toch wel eens goed van pas kan komen.
