Niemand weet precies hoeveel
echte werklozen er zijn
WEG EN WIEL
Vluchtig bezoek aan Canada (3)
*2?
JEN BOOM"
Oncontroleerbare proeven nog
steeds struikelblok in Genève
RIJDEN OP LUCHT
RUSSISCHE BABY-AUTO
WEES ZUINIG MET BENZINE
Statistieken omvatten „werkzoekenden"
die er niet in thuis horen
neven aan
de redactie
Watersnood in Polen
15
koelkaótèn
diepvriezer*»
PRISMA
PRISMA HORLOGES
Tweede communistische
blad in Indonesië
verboden
HET OVERLEG OVER KERNEXPLOSIES
Het Westen durft Tsarapkin zelfs geen
vakantie-reces voorstellen
WOENSDAG 2 7 JULI 196 0
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Hoeveel werklozen zijn er in Canada? Een hoge functionaris van het
ministerie van Burgerschap en Immigratie in Ottawa schudde korzelig
het hoofd. Hij had die vraag al verwacht en er tegenop gezien. „Ik wou,
dat ik 't wist. Niemand weet het, ook de regering niet. Anders zou ze
zich beter de oppositie van het lijf kunnen houden. Die verwijt haar te pas
en te onpas, dat de werkloosheidscijfers zo hoog zijn. Als we die cijfers
maar konden interpreteren De ambtenaar raakte de kern van het
probleem. „Hoeveel percent van de officiële Canadese werklozen is echt
werkloos?" Een moeilijke vraag - en voor Nederland ook een belangrijke.
Berichten over hoge werkloosheid in Canada (sinds 1954 volgens de statis
tieken meer dan 3 pet. van de beroepsbevolking) heeft in Nederland de
emigratiebereidheid sterk beïnvloed.
Men kan geen Canadese krant opslaan
of het vraagstuk komt ter sprake. En
vooral is het zonderlinge feit benauwend,
dat, terwijl het land welvarend is, de pro-
duktie en de lonen stijgen, de werkloos
heidscijfers hoog blijven. In alle beschou
wingen komt de ondoorzichtigheid der sta
tistieken aan de orde en de werkwijze van
de werkloosheidsverzekering, die laten
we het zacht uitdrukken zekere misbrui
ken in de hand werkt. Wan', doordat het
land nog zo jong is heeft het nog geen
bevolkingsregistratie. Op zonderlinge wij
ze worden dan ook de statistieken der
werkloosheid opgesteld. Er zijn er twee,
één op basis van steekproeven en één,
waarop alle personen zijn geregistreerd
die zich als werkzoekende bij de Natio
nal Unemployment Insurance hebben ge
meld. De uitkomsten kloppen niet erg met
elkaar, hetgeen de verwarring vergroot.
Volgens uitvoerige steekproeven is vast
gesteld, dat eind april het aantal werk
lozen 517.000 bedroeg. Dat is ongeveer 9
pet. van de beroepsbevolking. Eind juni
zou volgens de minister van Arbeid dit
aantal met 250.000 zijn verminderd. Maar
dat houdt tevens in dat in het midden van
de zomer, het beste seizoen, nog steeds
267.000 mensen werkzoekend waren.
Is de toestand werkelijk zo slecht? In
Canada zet men bepaalde categorieën op
de werkloosheidsstatistieken, die daar.
naar secure Nederlandse opvatting, niets
te maken hebben. Studenten bij voorbeeld
die 's zomers gewerkt hebben, verschijnen
bij het begin van het studiejaar als „werk
zoekenden" op de statistiek. Huisvrouwen,
die naar een betrekking heten uit te zien,
maar nog niet aan de slag willen, sei
zoenarbeiders en arbeiders, die wel van
werk willen veranderen, maar intussen
nog steeds in hun oude baan werkzaam
zijn, zij allen staan als werkloos geboekt.
De Canadese werkloosheidsverzekering
is niet slecht, wél de wijze waarop zij
wordt uitgevoerd. „Veel werkloosheid zou
verdwijnen," zo zei ons een deskundige op
dit gebied, „als de sympathie van het pu
bliek niet was met iedereen die zich
werkloos belieft te noemen. Als de rege
ring besluit de profiteurs van de verzeke
ring eens flink aan te pakken is de pu
blieke opinie verontwaardigd.
Profiteurs
Wie 30 weken heeft gewerkt en „afge
legd" wordt („laid off" is de gebruikelij
ke Canadese uitdrukking voor „gedaan
krijgen") kan zich als werkzoekende laten
inschrijven en komt dan in aanmerking
voor een uitkering. Als men tussen 15 de
cember en 15 mei zonder werk komt. be
hoeft men zelfs maar 15 coupons vergaard
te hebben. Velen van hen, die zich laten
registreren, hebben volstrekt niet het plan
een andere betrekking te aanvaarden, ze
ker niet als het een erg onplezierig baan
tje is, dat in de winterse kou verricht
Verkort weergegeven)
Fluoriden en tandcariës. Ik verbaas mij
over ir. Cochius' grote verbazing over het
voorstel om fluoriden („het vergif") toe te
voegen aan Haarlem's drinkwater, ter be
strijding van tandbederf bij kinderen. Zijn
bespreking van het economische aspect is
nl. verbazingwekkend summier. Of van
verspilling sprake is kan alleen worden
beoordeeld als men de kosten precies kent
(ir. Cochius weet blijkbaar alleen dat ze
„niet te verwaarlozen" zijn) en die afweegt
tegen in de toekomst te raliseren bespa
ringen op tandheelkundige voorzieningen,
die evenmin mogen worden verwaarloosd!
Dit alles als men tenminste meent dat
bij publieke uitgaven ten gunste van de
volksgezondheid de uiterste economie ge
boden is. Het verschil met gratis uitge
reikte tabletten (wat kost het tabletteren
dan wel?) is overigens dat velen door on
achtzaamheid toch weer van het medicijn
verstoken zullen blijven. Of een onjuiste
dosering („het vergif") zullen toepassen.
HANS DULLER
moet worden. Vooral niet, als zij geduren
de de zomermaanden zoveel hebben ver
diend, dat zij ook zonder uitkeringen er
best van zouden kunnen komen. Juist in
het verband met die gedwongen werkloos
heid in de winter wordt seizoenarbeid vaak
extra goed betaald. Een voorbeeld van de
profiteurs lazen we in het weekblad „Sa
turday Night": Vissers in Brits Columbia,
die in de zomer-1959 bedragen tot rond
20.000 dollar hebben verdiend, lieten zich
niettemin ook de werkloosheidsuitkering
uitbetalen. Elders bleek een groep arbei
ders heel boos, toen zij bij het naderen
van de winter niet gedaan kregen, omdat
er nog werk voor hen was.
Seizoenarbeid, tezamen met overwerk
en 's winters de uitkeringen, levert dik
wijls meer op aan een baan, die men het
hele jaar houdt. De werkloosheidsverzeke
ring komt neer op "behoud van inkomsten
voor Canadezen met onregelmatige banen,
'n „wintervacantietieslag". Er is veel ruim-
wen, die, na de geboorte van 't eerste kind,
zich als werkzoekende laten inschrijven,
de studenten, die naar Canadese trant
in de zomermaanden hun studiegeld voor
het komende collegejaar verdienen, de ar
beiders, die opzettelijk de kans op een
andere baan verknoeien, omdat de werk
loosheidsverzekering goed is voor zoveel
in de week en bovendien nog 13 dollar in
de week eigen verdiensten toestaat.
„Het stelsel leidt tot luiheid op nationa
le schaal" kan men vaak horen. En nie
mand weet hoeveel echte werklozen Cana
da telt. Ze zijn er, ongetwijfeld, als gevolg
van de voortschrijdende mechanisatie.
Vele werkzoekende Canadezen blijken
technisch onvoldoende geschoold. Er is
een tekort aan secundaire industrie, een
verzadiging van de bouwmarkt, en een
immobiliteit van een groot deel van de
beroepsbevolking, waardoor het onmoge
lijk is arbeiders uit gebieden met struc
tuurwerkloosheid naar elders over te bren
gen.
De senaat heeft nu een commissie inge
steld, die uitvoerig gaat spreken met al
len, die bij de werkeloosheid betrokken
zijn. Het wordt een geheel Canada omvat
tend onderzoek. Eind 1960 moet het rap
port hierover klaar zijn.
En hoe staat het met de Nederlandse
immigranten, vroegen wij. Weer dat
hoofdschudden van functionarissen van
immigratie en National Unemployment
Commision: „Officiële cijfers zijn niet
bekend". Maar onder de Nederlanders,
zo bewijst de praktijk, komt naar verhou
ding weinig wekloosheid voor. Zij schrik
ken niet terug voor baantjes, die menig
Canadees beneden zijn waardigheid acht.
Ze zijn beweeglijker dan de met hun
woongebied vergroeide Canadezen. Bo
vendien is de strenge selectie van 't ogen
blik. wgarborg, dat de nieuwe, immigranten
beschikken oer technische ^aardigheden*
die hen geschikt maken voor bèroepen
waarin veel vacatupres bestaan. En de ge
dachte „van de steun jfrekken" stuit de Ne
derlanders tegen de borst zolang zij nog
werk kunnen vinden, wat voor werk dat
dan ook is.
Advertentie
p*
Imp. KÖNIG N.V. AMSTERDAM - ROTTERDAM
lovoring via uw handel
ALMELO-VENLO
U kunt niet
speculeren
als het er om gaat een
horloge te kopen.
Volg uitsluitend het koop-
advies van de vakman...
uw eigen horloger! Dan
zit u „safe als de bank"!
het goede Anker-horloge
WARSCHAU (Reuter-AFP) Het wa
ter staat in het stroomgebied van de
Weichsel en de Oder in het zuiden van
Polen zo hoog dat in het gebied van Kra
kow. Katowice en Opole een ernstige toe
stand is ontstaan. Op enkele plaatsen heb
ben zich overstromingen voorgedaan. Het
water stijgt nog steeds als gevolg van
stortregens die al een week lang onophou
delijk vallen.
Helikopters van het Poolse leger hebben
te Sucha, in het zuiden, mensen van de
daken en uit de bomen gehaald. De plaats
Kety, ten zuidwesten van Krakau, waar
250 gezinnen wonen, is geëvacueerd en de
inwoners van zes andere plaatsen langs de
Sola zijn gewaarschuwd zich voor ver
trek gereed te houden. Padvinderskampen
in de Tatra- en Beskidy-bergen zijn ge
sloten en de kampeerders zijn naar veili
ger oorden overgebracht. Te Cieszyn, aan
de Tsjechoslowaakse grens, werd een ge
val van verdrinking gemeld. De grote ver-
zamelbekkens te Goczalkowice aan de
Weichsel en te Roznow aan de Poprad, ten
zuidoosten van Krakau, staan tot de rand
vol en zullen overstromen als er nog meer
aanvoer komt. Het peil van de Oder en
de Olza is anderhalve tot tweeënhalve me
ter boven het niveau waarbij overstro
ming begint te dreigen.
Advertentie
Horlogerie
Tel. 11541
Bartel,jorisstraat 19
DJAKARTA (AFP) Het linkse dag
blad „Bintang Timur" is voor een perio
de van onbepaalde duur verboden! 'Dit
geschiedde op bevel van het militaire com
mando te Djakarta wegens de publikatie
van berichten in verband met de arresta
tie van voormannen der Indonesische
communistische partij. Een woordvoerder
van 't leger zeide, dat de Bintang Timur
tendieuze berichten heeft gepubliceerd,
die afbreuk kunnen doen aan „het ver
trouwen der bevolking in de politiek, die
thans door 't leger wordt gevolgd in het
belang van de handhaving van de open
bare orde en rust".
De militairen autoriteiten hadden reeds
eerder het blad van de Partai Kommunis
Indonesia, de „Harian Rakjat", een ver
schijningsverbod opgelegd wegens critiek
op het regeringsbeleid.
GENèVE Na 233 officiële ontmoe
tingen tussen Oost en West, waarin
men tot overeenstemming heeft pogen te
geraken over een verbod lot het nemen
van kernproeven en de controle op de na
leving hiervan, wordt de stemming tussen
de partijen door Westerse diplomaten ver
geleken met het labiele evenwicht van het
befaamde „dubbeltje-op-zijn-kant". De-lei
der van dé Britse delegatie beschreef de
conferentie, die sinds 31 oktober 1958 te
Genève wordt gehouden, als de enige
plaats waar bij het contact tussen Oost
en West tot nu toe het gezonde verstand
heeft gezegevierd. Toch gaat er bijna geen
zittingsdag voorbij, waarop de gedelegeer
den van Amerika en Engeland zich 's mor
gens bezorgd afvragen, of de Russen niet
in de loop van de dag zullen aankondigen,
geen heil meer te zien in het voortzetten
van de onderhandelingen.
Bijna elk voorval in de internationale po
litiek, zoals het mislukken van de topcon
ferentie te Parijs, de officiële uitlatingen
van Amerikaanse woordvoerders of politi
ci, het Russische vertrek uit de ontwape
ningsconferentie, of het incident met het
Amerikaanse spionagevliegtuig boven het
territorium van de Sovjet-Unie is voldoen
de om de Westerse afgevaardigden in een
staat van nervositeit te brengen.
Zelfs het simpele feit dat eenmaal in de
drie dagen, volgens een tevoren opgesteld
schema, de voorzittersplaats wordt bezet
door de leider van de Sovjet-delegatie, Se-
myon K. Tsarapkin, is voldoende om een
groot aantal persvertegenwoordigers naai
de derde verdieping van het Palais des
Nations te lokken, waar in kamer 8 de
besprekingen plaatsvinden.
De manier waarop deze zelfde journalis
ten dagelijks de beledigingen van de Sov
jet-afgevaardigde ondergaan, wanneer zij
proberen van hem een verklaring te krij
gen over de stand van zaken, demon
streert duidelijk de wijze waarop de Sov
jets de wereld in het onzekere laten leven.
Overigens probeert men de afgezanten
van het Kremlin zoveel mogelijk te ont
zien. Het kon dan ook aan het begin van
deze maand voorkomen, dat de leider van
de Amerikaanse delegatie, James J.
Wadswortb, die maagklachten had, zich
persoonlijk bij zijn Russische tegenspeler
ging verontschuldigen voor zijn afwezig
heid van die dag, inplaats van een van
de andere leden van zijn delegatie te stu
ren. 1-Iij wilde namelijk niet de kans lo
pen, dat de Rus zijn afwezigheid zou be
nutten om de conferentie in de steek te
laten.
Elke partij wacht op de ander voordat
men beslissingen neemt of aankondigt,
waarvan de toekomst van de conferentie
kan afhangen, en intussen valt er weinig
te doen. Zó weinig zelfs, dat de Westerse
groep gaarne voorbereidingen zou treffen
voor een kort zomerrecès, teneinde de af
gevaardigden, het secretariaat van de
UNO en de tolken van een welverdiende
zomervakantie te laten genieten. De Ver
enigde Staten en Engeland vrezen even
wel, dat zelfs een voorstel om de bespre
kingen vier weken op te schorten tot ge
volg zal hebben, dat Tsarapkin de confe
rentie wil uitstellen totdat de nieuwe pre
sident van de V.S. zijn functie zal hebben
aanvaard.
Alle onderhandelingen ten spijt heeft
men tot nu toe in Genève slechts over
eenstemming bereikt over de redactie
van een aantal artikelen van het ontwerp
verdrag op het verbod tot liet nemen van
kernproeven. Deze artikelei. handelen on
der meer over:
de vestiging van 170 controlestations,
verspreid over de gehele aarde en 10 scis-
mografische stations op de wereldzeeën,
de bezetting van deze stations, die door
een gelijk aantal vertegenwoordigers van
Oost en West zouden worden bemand,
de berechting van leden van de bezet
ting van die controlepunten, die zich tij
dens hun dienst aan vergrijpen zouden
hebben schuldig gemaakt.
Maar over het aantal malen dat een
land een inspectie-commissie zou moeten
toelaten nadat een verdachte „uitslag"
door de seismografen was geregistreerd,
is men niet tot overeenstemming kunnen
komen. Volgens de V.S. zou het minimum
aantal controlebezoeken twintig per jaar
moeten bedragen, maar de Sovjet-Unie
heeft verklaard dit getal veel te hoog te
vinden. Zij heeft echter de afgelopen
maanden geweigerd hier een cijfer tegen
over te stellen.
Maanden geleden hadden de V.S. reeds1
voorgesteld onmiddellijk een verdrag te
ondertekenen, waarbij alle kernexplosies,
welke gemakkelijk door middel van seis
mografen en andere instrumenten zou kun
nen worden geregistreerd, te verbieden. Dit
verbod zou alle kernproeven omvatten, be
halve de kleinere ondergrondse explosies,
die een geringere uitslag dan 4,75 aangeven
op de internationale seismografische schaal
(de schaal-Richter).
Kernexplosies onder deze grens of „drem
pel", welke toch altijd nog een kracht kun
nen hebben gelijk aan die van 20 kiloton
t.n.t., geven namelijk dezelfde „uitslag" aan
als de vele duizenden aardbevingen welke
ieder jaar worden geregistreerd.
De Verenigde Staten wilden echter geen
clausule in het ontwerpverdrag waarbij ook
deze kleinere explosies werden verboden,
zonder dat men een overeenkomst had be
reikt over de maatregelen om een naleving
van dit verbod ook te garanderen.
De Sovjet-Unie stelde daar het voorstel
tegenover om een verdrag te onderteke
nen, waarbij alle proeven boven de „drem
pel" zouden worden verboden, en verbond
daar tevens de voorwaarde aan dat de
grote drie unilateraal zouden toezeggen
de proeven onder de „drempel" stop te
zetten.
President Eisenhower en premier Mac-
millan antwoordden tien dagen later, dat
zij akkoord gingen met dit plan, onder
de voorwaarde dat de grote drie samen
een plan voor wetenschappelijk onderzoek
zouden doen uitvoeren, om betere registra
tiemethoden te verwerven. Terwijl deze
zouden worden verbeterd, zou de „drem
pel" langzamerhand verlaagd kunnen wor
den totdat het verbod op alle kernproe
ven een feit zou zijn geworden.
Nieuwe verwikkelingen
De zaak is nog ingewikkelder gewor
den na een verklaring van Moskou, waar
in wordt gezegd, dat de Sovjet-Unie het
niet noodzakelijk vindt dat het plan voor
wetenschappelijk onderzoek zich ook zou
uitstrekken tot de proefnemingen met
kernwapens. „Maai-", zo gaat de verkla
ring verder, „indien de V.S. erop staat,
ook proefnemingen te doen in het kader
van dit onderzoek, dan moet aan de Sov
jetgeleerden toestemming worden ver
leend elk Amerikaans kernwapen tevoren
te bestuderen".
De V.S. stelden toen voor een internatio
nale pool te vormen van verouderde kern
wapens, zodat Amerikaanse geleerden el
ke Russische kernbom zouden kunnen be
kijken telkens wanneer de Russen 'n Ame
rikaans projectiel aan een onderzoek zou
den onderwerpen.
De Russen hebben dit voorstel met hoon
gelach ontvangen en het als „bespotte
lijk" gekwalificeerd. Hierdoor is men wat
dit probleem betreft nog geen stap ver
der gekomen. (U.P.I.).
De Levacar van Ford is dezer dagen in het middelpunt van de belangstelling
komen te staan, omdat zijn ontwerper, dr. Andrew A. Kücher, sedert 1957 vice-
president van de Ford Motor Co. te Dearborn, er op het wereldcongres van auto
mobielingenieurs in Scheveningen een referaat over liet voorlezen en thans een
model van zijn op lucht rijdend voertuig naar Europa heeft gezonden, waar het
in Keulen is gedemonstreerd voor en groot aantal autotechnici.
In tegenstelling met de luchtkussens auto (Air-Car) van Curtiss-Wright, die
meer zweeft dan rijdt op een luchtlaag van circa vijftig cm dikte, beweegt de
Levacar zich voort op een luchtfilm van slechts 1 millimeter dikte over brede
stalen banen. Men zou het dus een railvoertuig kunnen noemen.
De Levacar (de naam is een samensmelting van de woorden levation en car,
waarin het eerste woord „het vrije zweven van het menselijk lichaam aanduidt"
rust op ,,Levapads", dat zijn geperforeerde staalzolen, waaruit onder hoge druk
lucht wordt geperst, die tussen Levapad en rails de 1 millimeter dikke luchtlaag
vorm, die als een ideaal smeer- of glijmiddel fungeert. Men denke bijvoorbeeld
aan een waterdruppel, die zich zonder wrijving op een gloeiend hete plaat voort
beweegt, omdat tussen het water en de plaat een dampfilm ontstaat. De Levacar
is daarom met veel minder vermogen voort te bewegen dan een voertuig op
wielen.
In Keulen werd slechts een meter lang demonstratiemodel gedemonstreerd,
maar in het Ford-laboratorium in Dearborn rijdt reeds een eenpersoons Levacar.
De Levacar van de toekomst zal echter een transportmiddel voor massavervoer
worden dat zich op één of twee stalen banen zal kunnen voortbewegen met snelhe-
De éénpersoons Levacar met aan het stuur de ontwerper dr. A. Kücher. Let op
de brede rails. Naast het vervoermiddel van de toekomst staat een T-model Ford.
den van 800 tot 1600 kilometer per uur. Het voertuig zal dus even snel zijn als een
vliegtuig, doch niet het nadeel hebben van diens gebondenheid aan^vliegvelden.
De aandrijving zal geschieden door propellers of door straalmotoren. Hiervoor
zal heel wat energie nodig zijn. Om de luchtfilm te vormen die een gewicht van
één ton 1 millimeter opheft, heeft dr. Kücher 56 pk nodig. Voor een 40-persoons-
wagen van 12.5 ton zal dus 710 pk nodig zijn.
In vergelijking hiermee is de energiebehoefte voor de voortbeweging zeer ge
ring, althans bij lage snelheden.
Veertig pk. brengen het gevaarte reeds op een snelheid van 160 km. per uur.
Daarna stijgt echter de luchtweerstand snel en daarmee de nodige energie om
deze weerstand te overwinnen.
De ontwerper heeft ook gerealiseerd, dat het menselijk reactievermogen on
toereikend zou zijn om een dergelijk voertuig te besturen. De besturing zal daarom
langs elektronische weg dienen te geschieden.
Binnenkort zal een nieuwe Sovjetrussische babyauto, de „Zaporozhet", in massa
worden geproduceerd. Men hoopt er aan het eind van dit jaar 1500 vervaardigd te
hebben, aldus deelt het Sovjetrussische persbureau Tass mede.
De wagen kan ruim tachtig kilometer per uur halen en verbruikt 5Vi liter
benzine op honderd kilometer. Hij heeft een elektrische verwarming om het starten
bij koud weer te vergemakkelijken. De auto is uitgerust met banden zonder
binnenband en heeft vijf versnellingen.
Het brandstofverbruik van uw auto wordt in hoofdzaak bepaald door twee fac
toren. In de eerste plaats is het de technische toestand waarin uw wagen verkeert
en in de tweede plaats de rijstijl van de bestuurder. Er zijn diverse motoronder
delen die op het benzineverbruik een invloed ten gunste of ten ongunste kunnen
uitoefenen, zoals de carburateurafstelling, de ontsteking, het oliebadfilter, de klep-
speling en de benzinepomp. Al deze onderdelen moeten op de juiste wijze hun
taak vervullen en volgens het voorschrift van de fabriek zijn afgesteld.
Naast deze technische factoren zijn er nog een aantal omstandigheden die bij
het benzineverbruik een rol kunnen spelen, zoals de vochtigheidsgraad van de
lucht ,de toestand van het wegdek, de luchtdruk in de banden, tegenwind en
de belasting van de wagen.
Bij zo een verscheidenheid van omstandigheden wordt het duidelijk, dat het
benzineverbruik van eenzelfde merk auto tal van variaties kan vertonen. In de
Duitse autoindustrie heeft men daarom een zogenaamd Normverbruik ingesteld
(de DIN-norm), dat het benzineverbruik aangeeft volgens voorschriften die nauw
keurig zijn vastgesteld.
In het kort komen deze voorschriften hierop neer, dat men deze verbruiks-
proeven neemt met een pas ingereden auto. De metingen worden nadat nauw
keurig is vastgesteld, dat alle motorondérdelen volgens de fabrieksgegevens func
tioneren, verricht bij drievierde van de
maximumsnelheid, met hun halve belas
ting van het voertuig en op droge wegen.
Dat het Normverbruik aanmerkelijk kan
verschillen van het dagelijks verbruik ligt
dus voor de hadn.
Zo werd vastgesteld, dat een wagen die
een Normverbruik van 5,3 liter per 100
kilometer had, in druk stadsverkeer 7.8
liter per 100 kilometer verbruikte.
Een goed automobilist zal er voor zor
gen, dat hy by het wegrijden de motor
niet direct op de hoogste toeren laat
draaien, dat hij niet nutteloos accelereert
als hy toch direct voor een stoplicht weer
vaart moet minderen en dat hy niet met
vol gas een bocht nadert, afremt en dan
weer met het gas op de plank voortschiet.
Ook het langdurig ryden in een te lage
versnelling is benzinerovend. Men heeft
proeven genomen met een personenauto
die langdurig achter een vrachtwagen
moest blyven „hangen", omdat er geen
mogelijkheid was om te passeren.
Het bleek dat deze auto by een snelheid
van 65 km per uur in de derde versnelling
7.5 liter en by precies dezelfde snelheid in
de vierde versnelling 4.5 liter per 100 km
verbruikte.
A
