UNO-operatie in Kongo lijkt geen
lang leven beschoren te zijn
NAAIMACHINES
Belgische luchtbasis Kamina is
de grootste van Afrika
Russische aanklacht beschouwt
Powers als militair vlieger
Slachtoffer?
„DE HEREN WORDEN BEDANKT"
Hammarskjoelds onbaatzuchtige voogdij kan
slechts overreden, niet commanderen
GERINGSCHATTING
ANDER ADVIES
Op de
WERELDNIEUWS
DINSDAG 16 AUGUSTUS
1960
3
Nieuwe Amerikaanse nota inzake Powers
Gevangenisstraf waarschijnlijker dan doodvonnis
Arabische landen wensen
grotere deelneming in
oliemaatschappijen
die
f '^raatótoel
Morgen, woensdag, begint in het gebouw
der vakverenigingen te Moskou het pro
ces tegen de Amerikaanse piloot Francis
Powers, wiens U-2 verkenningsmachine
in mei van dit jaar werd neergeschoten
boven Russisch grondgebied.
Dit incident, dat een enorme opschud
ding heeft veroorzaakt en tot zeer gecom
pliceerde internationale verwikkelingen
leidde in verband met de toen nabije top
conferentie, is indertijd door premier
Kroesjtsjev aangegrepen als argument
voor een verscherpte anti-Amerikaanse
houding, een verbreking van zijn persoon
lijke betrekkingen met Eisenhower en
een reeks nota's aan bondgenoten van de
Verenigde Staten, die al of niet met eigen
medeweten betrokken waren bij de route
van de U-2.
Het proces zal met begrijpelijke ophef
worden omgeven, aangezien het een sluit
stuk vormt van de felle anti-westelijke
propaganda der Russische machthebbers
en van hun bewijsvoering van de onbe
trouwbaarheid der Verenigde Staten. Na
tuurlijk is deze bewijsvoering van enigs
zins naief allure, aangezien het bedrijven
van spionage moeilijk kan worden geken
schetst als de bezigheid van onbetrouw
bare partners in de wereldpolitiek tegen
over een volkomen onthouding ervan door
de betrouwbare partners, zoals de Sovjet-
Unie. Want iedere natie bedrijft \an
oudsher spionage, contra-spionage en in 't
algemeen „onofficiële informatie". Doch
een zo spectaculair op heterdaad betrap
pen als in mei boven Rusland heeft
plaatsgehad kan natuurlijk niet aan den
volkje worden onthouden, wanneer men dat
volk voortdurend moet zien te overtuigen
van de verderfelijke inslag der buitenland
se belagers. Dus het wordt een bruikbaar
en opzienbarend proces, pijnlijk voor de
Amerikanen, heerlijk voor de Russen.
Maar tot dusver is in deze beschouwing
nog steeds geen woord gevallen over de
gene, die in de beklaagdenbank zal zit
ten: de piloot Powers. En dat is tenslotte
de hoofdpersoon.
Welnu: Powers zou, duidelijker dan me
nig lotgenoot uit de wereldgeschiedenis,
een slachtoffer van de politiek kunnen
worden genoemd. De mens die hier be
recht en uiteraard veroordeeld zal worden,
is misschien in de hele nare geschiedenis
van de Russisch-Amerikaanse betrekkin
gen de onschuldigste en meest oprechte
man die terecht staat als een symbool
van persoonlijke „force majeur", van vol
komen gebondenheid aan zijn positie als
willoos instrument, waarvan een regering
zich kan bedienen.
Wellicht kan men de zaak zó stellen:
Powers heeft een opdracht gehad, heeft
die uitgevoerd en heeft gewanboft. Hij
heeft zijn plicht gedaan en daarvoor moet
hij boeten onder de hamerslag van een
rechter, die behoort tot de tegenpartij. Als
hij zijn plicht had verzaakt, zou hij de
hamerslag van zijn eigen rechter hebben
moeten ondergaan.
Misschien valt hem menselijkerwijs niets
te verwijten en draagt hij geen enkele
schuld.
Het valt moeilijk aan te nemen dat de
Russen aan dit facet van het proces voor
bij zullen gaan, omdat het zo logisch en
eenvoudig te bekijken valt. Natuurlijk
vormt deze overweging geen uitgesproken
element in de rechtsbehandeling, doch het
zou wel een element van nabehandeling
kunnen vormen, met dien verstande dat
de Sovjets hem na zijn veroordeling naar
huis zenden, omdat hij eigenlijk niet ver
antwoordelijk kan worden gesteld.
Om dit te bereiken zijn de vrouw en
ouders van Powers in Moskou om niets
anders. Zij vormen het menselijke, het na
tuurlijke element in deze hele gekunstelde
en geforceerde aangelegenheid. Hun zoon
en echtgenoot fungeert als de vertegen
woordiger van het Amerikaanse „imperia
lisme" en de „oorlogszucht" der Westelij
ken, waarbij zijn op handen zijnde veroor
deling de veroordeling van Amerika zelf
moet betekenen. De familie van Powers
klaagt over een gebrek aan actie bij de
Amerikaanse regering ten gunste van de
piloot, doch zij doet dat in haar overtui
ging dat het niet juist zou zijn, een on
schuldig mens te laten boeten voor rege
ringsdaden. Doch wellicht móet Washing
ton de persoon Powers in dit geval wel
negéren en zich kunnen verschuilen achter
het masker van diplomatieke onbewogen
heid, dat iedere natie opzet als diplomatie
ke ongelukken gebeuren of nationale pres
tiges gevaar lopen, omdat Powers niet zo
onschuldig is als hij lijkt.
De afloop van het proces en de nasleep
ervan zullen misschien leren, in hoe ver
de tragedie van een mens vermag invloed
uit te oefenen op het spel, dat in sterke
dramatische montage zal worden opge
voerd onder strakke regie van ervaren
vaklieden.
Als zijn tragedie echter is dat hij als
een op geldelijk voordeel beluste spion
vrijwillig deze opdracht heeft aanvaard,
zou de koele houding van Washington over
eenkomen met de algemeen geldende hou
ding van regeringen tegenover alle betaal
de en betrapte spionnen.
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma) i
LEOPOLDSTAD, maandag. In de
haven van Matadi staat een Noorse in
genieur het lossen van voedselschepen te
leiden. Drieduizend kilometer oostelijker
spelen Ierse troepen op de doedelzak tot
verbazing der pygmeeën. Op een terras
in Leo zit een Nederlands bloedtrans-
fusieteam zich te vervelen wegens ge
brek aan donors. In een rivier in de Ka-
sai drijven de lijken van vier Tunesische
soldaten, die tussenbeide wilden komen
in de stamoorlog tussen Loeloea en Ba-
loeba en met giftige pijlen werden af
gemaakt. In het duurste hotel van Leo
bespreken twee Libanese klerken de
zwarte koers van de Kongolese frank.
In de cité brengt een stramme Ghanese
politieman een zwarte dief op. En boven
dat alles suist Dag Hammarskjoeld in
zijn vliegend kantoor, een van alle ge
makken voorziene Boeing, door de
hemelen, van New York naar Leo, van
Leo naar Elisabethstad. Dit is de opera
tie Kongo, de grootste hoeveelheid poli
tiek, sociaal en economisch hooi, die de
UNO ooit op haar vork heeft genomen.
Het is een vreemde taak op een vaag
mandaat. Niet uit vrije wil maar om een
derde wereldoorlog te voorkomen, heeft
Hammarskjoeld zich gedwongen gezien
om in de plaats te treden van het Bel
gische koloniale bestuur: het land te be
schermen tegen agressie van buiten, de
binnenlandse orde te handhaven, de socia
le en economische ontwikkeling ter hand
te nemen. Men kan het internationale
voogdij noemen of internationaal kolonia
lisme. Het is onzelfzuchtig, het wil de
scholen, hospitalen, wegen, bruggen, waar
het kolonialisme van weleer zich altijd op
beriep, verzorgen, zonder dat er één cent
winst voor een koloniale maatschappij te
genover staat. Dat is één opvallend ver
schil, maar er is een groter: de voogd,
die hier belangeloos zijn diensten aanbiedt
heeft geen gezag. Hij kan overreden,
maar niet commanderen. Hij opereert in
een soevereine staat met een soevereine
regering, die hem op ieder moment kan
verzoeken, een gedeelte van zijn werk te
staken, of zelfs geheel op te krassen. Die
laatste mogelijkheid is in Loemoemba's
Kongo niet zomaar een hypothese. Het
heeft er alle schijn van dat wanneer de
UNO-strijdkrachten Katanga weer in de
schoot van Kongo hebben teruggebracht,
premier Loemoemba zal zeggen: „De he
ren militairen worden bedankt, zij kun
nen gaan". En inmiddels heeft Loemoem
ba al geëist, dat de blanke leden van de
UNO-macht uit het land zullen vertrek
ken.. Loemoemba is alweer doende zijn
force publique te bewapenen en uit de ka
zernes te halen en hij heeft al verklaard:
„Het Kongolese leger is zeer wel in staat
de orde te handhaven."
Hammarskjoeld heeft in de Veiligheids
raad gezegd, dat hij wil waken over de
democratische gang van zaken in Kongo
en de hemel weet dat zulks wenselijk
is, gezien de bliksemsnelheid waarmee
Loemoemba naar de dictatuur streeft
maar hij kan er weinig aan doen. Reeds
nu arresteren Loemoemba's orde-handha-
vers dagelijks politieke tegenstanders.
Noch het handvest van de UNO, noch het
mandaat van de Veiligheidsraad stelt
Hammarskjoeld in staat Loemoemba tot
democratischer handelen te dwingen.
In feite heeft mr. H. tot voortgezette
gewapende aanwezigheid van de UNO in
Kongo slechts één drukmiddel. Hij kan
zeggen: „Wanneer UNO-troepen de orde
en veiligheid niet langer handhaven, trek
ken wij onze technische experts en econo
mische bijstand terug". Het vervelende is
dat Loemoemba die niet gebukt gaat on
der een teveel aan verantwoordelijkheids
gevoel en die omringd wordt door des
tructief gezinde blanke en zwarte advi-
seui-s, dan zo goed als zeker zal zeggen:
„U moet doen wat u niet laten kunt".
Loemoemba heeft geen al te hoge dunk
van de mogelijkheden, waarover de UNO
beschikt om Kongo economisch op de been
te helpen en hij heeft daarin niet eens
helemaal ongelijk. Zeker, de UNO-hulp is
beter dan niets, iedere UNO-arts of ex
pert is er één. Maar een grootscheeps
economisch ontwikkelingsprogram voor
Kongo is van de UNO niet te verwachten.
Een verhoging van het inkomen per
hoofd van de Kongolese bevolking n^et
vijftig percent van ƒ140 tot ƒ210 per jaar
(hetgeen nauwelijks een luxe mag heten)
zou een investering vereisen van vijftien
miljard gulden. Kan men zo'n investering
verwachten van de UNO, orgaan waaraan
de grote machten hun bijdragen tot het
uiterste beperken omdat zij prefereren
uit hun eigen nationale hulpprogramma's,
hun politieke investeringen, de politieke
winst te halen? De eerste tranche van één
noodzakelijk hydro-elektrisch project, de
Inga-stuwdam, zou haast een miljard gul
den kosten. Moet die som komen van de
UNO, die mokkend het miljoen Palestijn- van de UNO-bijstand aan Kongo.
se vluchtelingen, bittere erfenis van UNO-
politiek, in een permanente staat van on
dervoeding houdt?
Noch politiek, noch economisch verwacht
Loemoemba veel heil van de UNO en hij
wordt daarin gestijfd door communistische
en sommige Afrikaanse diplomaten en
adviseurs, die hem aanraden zich zo snel
mogelijk van de UNO te ontdoen. De Afri
kanen rekenen hem voor dat Kongo vol
doende voedsel produceert om zich, wan
neer er een minimum aan infrastructuur
van transport en communicatiemiddelen
aanwezig blijft, in leven te houden. De
latere economische ontwikkeling, zo zeggen
zij, moet er een op Afrikaanse basis zijn.
De financiën daarvoor zijn veel gemakke
lijker verkrijgbaar wanneer men Oost
tegen West uitspeelt, dan wanneer men
bij een onpartijdige instantie als de UNO
aanklopt. De communistische diplomaten,
die in de UNO niet zonder reden een in
strument zien waarin de Westelijke invloed
overheerst, vallen hen daarin bij. Een
mooi stadion en een paar fabrieken met
een rode ster erop kunnen er altijd wel
af en dat hoeft niet meer te kosten dan
de bijdrage in de UNO-hulp, die door de
onpersoonlijke lichtblauwe vlag wordt ge
dekt.
Voordat men dus in operatie-Kongo meer
wil zien dan een noodzakelijke noodsprong,
voordat men in de lieve UNO-communi-
qué's gaat geloven, die haar een schitte
rend voorbeeld van internationale samen
werking en onbaatzuchtige hulp aan een
jonge natie noemen, doet men er beter aan
zich voor te bereiden op een afscheidsre
ceptie, die Loemoemba geenszins ge
brand op internationale pottenkijkers
over een paar maanden wel voor de UNO-
militairen zal houden en op een geleide
lijk uitdoven daarna van het heilige vuur
A. J. A. van der Steen overlcdtn. 1 e
Ermelo is overleden de heer A. J. A. van
der Steen, penningmeester van het Ver
bond voor Veilig Verkeer. Hij maakte se
dert september 1956 deel uit van het hoofd
bestuur van het verbond.
BRUSSEL (UPI) De Belgische basis
in Kamina in de Kongolese provincie
Katanga is niet zo maar een legerkamp
met prikkeldraad-omheining, maar uitge
strekt en vol gebouwen als een grote
stad. De eerste groep Belgische techni
ci arriveerde in 1949 op de plaats waar de
basis thans gelegen is, ongeveer 450 km
ten noorwesten van Elisabethstad, in een
periode toen het Westen begon te denken
aan strategische defensie. De plaats werd
gekozen als de meest geschikte om de
mineraalrijkdommen van Katanga en de
diamantvelden ten noorden van de provin
cie Kasai te beschermen. Zij bevond zich
ook dicht genoeg bij de maandaatgebieden
Roeanda en Oeroendi.
Met de aanleg van de basis werd in
1950 begonnen en in 1953 kon de basis in
gebruik worden genomen.
Kamina is geschikt om door leger en
WASHINGTON (Rcutcr-AFP) In een
maandag door het Amerikaanse ministe
rie van Buitenlandse Zaken uitgegeven
verklaring wordt gezegd, dat minister
Ilerter in een speciale boodschap, welke
hij vrijdag jongstleden aan zijn Russische
ambtgenoot Gromyko heeft doen toeko
men, als zijn mening heeft uitgesproken,
dat de Russische regering „bepaalde as
pecten in de voorbereiding van de berech
ting van de Amerikaanse vlieger Francis
Powers wenst te verbergen". Minister
Herter deelde Gromyko mee tot deze con
clusie te zijn gekomen als gevolg van de
voortdurende Russische weigering om een
vertegenwoordiger van de Amerikaanse
ambassade in Moskou toe te staan Powers
te bezoeken.
De Russische minister van Buitenland
se Zaken heeft de boodschap van minis
ter Herter mondeling beantwoord met een
nieuwe weigering om vóór het proces een
vertegenwoordiger van de Amerikaanse
ambassade bij Powers toe te laten al
dus deelde het State Deperatment in Was
hington nog mee.
Mevrouw Powers, echtgenote van de
U-2 piloot Francis Powers, wordt hij
haar aankomst in Moskou door een
radioverslaggever geïnterviewd.
Uit Moskou meldden Reuter en AFP,
dat de ouders en echtgenote van Powers
maandag een onderhoud hebben gehad
met de Russische verdediger van Powers,
Mikhail Grinjev. Tijdens dit onderhoud
had zich een menigte van ongeveer 300
Russen voor het advocatenkantoor verza
meld, die de bezoekers bij hun vertrek
nieuwsgierig gadesloegen. Afgezien van de
twee schoppen, die de Russische auto van
Intourist, waarmee Powers' echtgenote
vertrok, te verduren had, gaf de menigte
geen blijk van een vijandige stemming.
„Geliberaliseerd" recht
In verband met het woensdag beginnen
de spionageproces tegen de piloot heeft
professor Wladimir Sjerwikski een voor
aanstaand Russisch juristaan UPI ver
klaard dat Powers zal kunnen genieten
van het in de loop der laatste jaren ge
liberaliseerd strafrecht in de Sovjet-Unie.
luchtmacht gebruikt te worden. Het heeft
het grootste vliegveld van heel Afrika,
waar vliegtuigen tot 135 ton kunnen lan
den en opsfj.igen, en waarvan de hanen
zijn uitgebreid opdat ook de grootste
straalpassagiersvliegtuigen er.van. gebruik
kunnen maken.
Er is ook een opleidingsschool voor vlie
gers, waar honderden Belgen hun eerste
opleiding krijgen, omdat in België 't slech
te weer dikwijls vlieglessen onmogelijk
maakt.
Verder is er een technische school voor
Kongolezen, die op de basis komen wer
ken, grote hangars waar alle NAVO-vlieg-
tuigen van welk type ook kunnen worden
gerepareerd en gerevideerd.
Er is een kleine stad voor de Europe
se militairen en hun gezinnen en twee
woonplaatsen voor de 15.000 Afrikanen, die
op de basis hun dagelijks brood verdie
nen. De basis heeft een postkantoor, twee
grote ziekenhuizen voor burgers en mili
tairen en twee scholen.
Electriciteit wordt geleverd door een hy-
dro-electrische installatie, groot genoeg om
een grote moderne stad van licht te voor
zien.
Er is zelfs een industriële afdeling waar
reserve-onderdelen van legervoertuigen en
vliegtuigen kunnen worden vervaardigd.
De andere Belgische basis in Kitona in
de provincie Leopoldstad dateert van 1952
en is veel kleiner dan Kamina, maar heeft
eveneens een eigen vliegveld. Deze basis
dient hoofdzakelijk voor de binnenlandse
defensie en de opleiding van leden van de
Force Publique.
De derde basis is in Banana aan de
Kongo en biedt slechts faciliteiten voor
kleine schepen van de Belgische marine
zoals mijnenvegers. Er is verder een op
leidingsschool voor Kongolese marine
technici.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
Sjerwikski, die lid is van de minister
raad van de Sovjet-republiek Rusland, zei
dat dit geliberaliseerde strafrecht Powers
het recht op juridische bijstand en inzage
van de bewijsstukken verleent.
Powers zal terecht staan voor de mili
taire kamer van het Opperste Hof, het
Russische hoog militair gerechtshof. Tot
voor een aantal jaren impliceerde veroor
deling wegens spionage onherroepelijk een
doodvonnis. Thans biedt de strafrecht
spraak het hof de mogelijkheid van opleg
ging van gevangenisstraffen die variëren
van zeven tot vijftien jaar.
Sjerwikski zei dat de beklaagde het recht
heeft verzachtende omstandigheden voor
zijn daad aan te voeren. Ook kan het Hof
van zijn bevoegdheid gebruik maken door
deze omstandigheid.
Blijkens de aanklacht beschouwen de
Russische gerechtelijke autoriteiten Powers
als een militaire vlieger met officiële op
dracht van zijn superieuren welke hem
geen keus liet. Dit, gevoegd bij het feit
dat Powers heeft bekend en bereidheid
tot samenwerking heeft getoond, zou kun
nen gelden als een belangrijke factor bij
het omzeilen van de doodstraf. De behan
deling van de zaak-Powers is openbaar
Powers heeft niet de mogelijkheid van ho
ger beroep, maar hij kan een verzoek
om gratie indienen bij het presidium van
de Opperste Sovjet (het Russische parle
ment).
De Russische autoriteiten hebben van
daag buitenlandse persfotografen en fil
mers verboden opnamen te maken van het
proces.
Gisteren zijn te Bagdad onderhandelin
gen begonnen over haventarieven en an
dere olievraagstukken. Zij werden gevoerd
door een delegatie van de regering van
Irak met vertegenwoordigers der oliemaat
schappijen. De besprekingen zouden behal
ve de haventarieven voor de export van
de zuidelijke olievelden ook de benoeming
van een Iraakse directeur in het bestuur
van de Iraq Petroleum Company betref
fen.
De directeur van de afdeling olievraag
stukken van de Arabische Liga, M. Sal
man, heeft op een persconferentie alhier
verklaard, dat de Arabische landen gelei
delijk aan willen deelnemen aan alle fases
van de olie-industrie en aldus hun in
komsten vermeerderen. Deze beperken zich
op het ogenblik tot die uit de olieproduk-
tie. Salman, die tevens secretaris-generaal
is van het Arabische oliecongres, dat in
oktober zijn twee zitting te Beiroet zal
houden, wees er verder op dat deze orga
nisatie tracht de oliepolitiek van de ver
schillende Arabische landen, die olie pro
duceren, te standaardiseren en deze poli
tiek vooral ten aanzien van de prijzen te
coördineren met die van andere produktie-
landen als Venezuela, Argentinië, Brazilië,
Mexico, Indonesië, Turkije, India en Per-
zië.
In antwoord op een vraag over de mo
gelijkheid van olie-overschotten noemde
Salman de berichten dienaangaande over
dreven. Verder deelde Salman mede, dat
de kwestie van de uitnodiging aan Perzië,
dat moeilijkheden veroorzaakte door de
staat Israel de facto te erkennen, op de
eerste bijeenkomst van het congres be
sproken zal worden door de ministers van
Buitenlandse Zaken van de Arabische lan
den.
Advertentie
Illusie
Van wilde dieren gesproken: uit hoof
de van mijn betrekking mocht ik vroeger
nog wel eens door de oerwouden trekken,
met het doel daarginds in de „Far East"
wat jolijt te gaan verschaffen aan hard
ploeterende eenzame landgenoten. Maar om
nou te zeggen, ik heb daar wilde dieren
gezien, dat niet.
Eens passeerde ik in m'n auto een
vriendelijke aap die, op de leuning van
een brug, rustig van een banaan zat te
snoepen. Toen ik even stopt reikte het
beest me vrienschappelijk de hand, daar
mee blijk gevend meer verstand te heb
ben dan vele zijner landgenoten van een
tiental jaren later. Enfin, ik deponeerde
nog een handvol pinda's naast m'n nieuwe
kennis en reed opgewekt verder. Nee, wat
de wilde fauna betreft heb ik niets om
over op te scheppen. Maar nou hier, op m'n
stille Hollandse eiland zonder auto's of
straaljagers. Daar zou het dan zijn: het
zeemonster.
Ik heb uitzicht op zee en ik hoorde,
aan m'n geopend venster gezeten, enkele
opgewonden, verraste uitroepen. Een ver
schrikte juffrouw zag een zee-olifant, die
na een woordenstrijd verwerd tot een zee
leeuw, om, toen ik met m'n pas verwor
ven verrekijker het troepje naderde, gede
gradeerd te worden tot een vriendelijke
zeehond.
Ik kwam dus, ik zag, en ik hoopte op
de intellectuele overwinning. Van mij zou
het verlossende woord komen. Ik tuurde
zoekend en aan het wieltje van de kijker
draaiend.
„Mag ik es even klonk er een har
de stem naast me. Ik keek op. Een typisch
oud-Indischgast greep met een behaarde
bruine knuist naar mijn nieuw-verworven
s peelgoed-voor-ouwere-mannen. De me
nigte wachtte in gespannen zwijgen. Toen
viel het oordeel.
„Een petjok!" besliste zij.
„Een wat?", kwam er een koortje. En
weer viel dat woord, hard en oud-Indisch:
een petjok!"
De vreemde gast nam mijn arm en trok
me mee. Toen we op behoorlijke afstand
van het troepje nieuwsgierigen waren ge
komen, zei ik: „Ik zag het dadelijk, het
was een ouwe ton die over een zandplaat
heen en weer schommelde; maar wat zei
u nou van een „petjok?"
„Weet ik veel", bekende hij. „Ik zei
maar wat. Als ik het een oud vuilnisvat
genoemd had zouden ze zwaar gedesillu
sioneerd zijn geweest. Daarom heb ik het
maar een „petjok" genoemd; daar zit iets
van oosterse romantiek in, en let es op,
in september zullen honderd schoolkinde
ren hun wijsmakers bezweren, dat ze een
echte levende „petjok" hebben gezien. Dat
is toch veel leuker voor ze dan een vuil
nisvat!"
„Ik leef feiteijk alleen nog op illusies,"
verzekerde hij me. „Waarom zou ik er dus
anderen ook niet es af en toe één gunnen?"
Jan van Ees
Advertentie
VERKOOP VAN ALLE MERKEN
DUS RUIME KEUZE
Al P E I GROTE HOUTSTRAAT 181
£NUbL TEL. 14444
Schade. Een vrachtauto met materiaal
van het Franse kerncentrum Saclay,
bestemd voor de internationale jaar
beurs te Belgrado, is zondag geheel
vernield bij een botsing met een Joego
slavische personenauto op de weg naar
Zagreb naar Belgrado. De twee auto's
vlogen in brand. Een zuidslaaf werd
ernstig gewond. De schade wordt ge
schat op ongeveer 450.000 gulden.
Prettig of niet. De secretaris-genraal van
de Afrikaanse nationale bond van Ke
nya, Mboya, heeft zondag tot 10.000
mensen in het stadion van Mombasa
gezegd, dat de Britse vlag vóór maart
van het volgende jaar in Kenya zal wor
den neergehaald, aldus is maandag te
Nairobi vernomen. Hij eist onafhanke
lijkheid kort na de verkiezingen die,
naar verwacht wordt, in februari in
Kenya worden gehouden, „onverschillig
of de Britse regering di' prettig vindt
of niet".
Oven. Bij een ontploffing van een enorme
oven in een fabriek te Houston in de
Amerikaanse staat Texas zijn maandag
drie arbeiders om het leven gekomen.
De oven was volgens een ai'beider van
de fabriek zo groot als een huizenblok.
De installatie werd gebruikt voor de
produktie van stalen vaten. Acht men
sen werden gewond, van wie verschei
dene onder het puin vandaag moesten
worden gehaald.
Ontstellend. Het Amerikaanse federale re
cherchebureau (F.B.I.) heeft meege
deeld, dat de criminaliteit in de V.S.
gedurende de eerste zes maanden van
dit jaar „ontstellend" is toegenomen.
Volgens voorlopige rapporten der poli
tie van steden met meer dan 25.000 in
woners steeg het aantal berovingen
met 13 percent, de inbraken met 12
percent en het aantal oplichtingen met
8 percent. Het aantal gevallen van
moord toonde een toename van 6 per
cent.
Overlevenden. Vier overlevenden, name
lijk twee passagiers en twee beman
ningsleden, van het 157 ton metende
Italiaanse schip „Lanterna", dat vorige
week maandag in de Golf van Aden is
vergaan, hebben twee dagen lang op
wrakstukken van 't schip rondgedreven
alvorens te worden opgepikt. Zij deelden
mede dat het schip, dat veertig vrouwen
en drie kinderen uit Somaliland alsme
de een Arabier met vrouw en drie kin
deren aan boord had, plotseling lek was
geworden en zonk voordat de redding
boten te water konden worden gelaten.
Verhelderend. De nieuwe president van
Zuid-Korea heeft een probleem uit de
wereld geholpen dat van het spel
len van zijn naam in het buitenland.
Hij spelt zijn naam thans Posoen Joen.
Hij volgde hiermee het voorbeeld van
ex-president Synman Rhee, wiens naam
in het koreaans Rhee Syng Man luid
de. De naam van het nieuwe staats
hoofd werd in het buitenland op diver
se wijze gespeld, zoals Yoon Bo Sun,
Yun Bo Soon en Yun Po Sun.
Hoger. Na nadere bestudering van de
meetinstrumenten blijkt dat het nieuwe
wereldhoogterecord vrijdag door het
Amerikaanse experimentele raketvlieg
tuig X15 gevestigd 41.605 meter is in
plaats van 39.928 zoals eerst was ge
meld.
Watersnood. Na de dijkdoorbraken op zon
dag van de rivier de Pampanga ten
noorden van de Phillippijnse hoofdstad
Manilla zijn steeds grotere oppervlak
ten onder water komen te staan. In on
officiële berichten wordt reeds gespro
ken over ruim honderd doden en vermis
ten, onder wie ook een aantal vissers,
wier boten omsloegen bij plotselinge
rukwinden. Duizenden mensen zijn dak
loos geworden en velen lijden honger,
omdat hun dorpen van de buitenwereld
werden afgesloten door het water.
Phillippijnse en Amerikaanse reddings
ploegen proberen de afgesneden dorpen
te bereiken, maar zij hebben te weinig
amfibievoertuigen.
Opvolger. President Eisenhower heeft de
stafchef van het Amerikaanse leger
generaal Lyman L. Lemnitzer, maan
dag voorgedragen als voorzitter van de
raad van chef van staven, uit welke
functie generaal Nathan F. Twining on
langs ontslag heeft genomen. De voor
dracht van Eisenhower is onderhevig
aan de goedkeuring van de senaat. Ge
neraal Lemnitzer voerde tijdens de
Koreaanse oorlog het bevel over de ze
vende divisie.
Samen. Dat de rassenscheiding in North
Carolina aan het aflopen is, blijkt uit
het feit, dat maandag vier bazaars
in het centrum van Asheville hun buf
fetten toegankelijk hebben gesteld voor
negers. Overeenstemming over 't open
stellen van de buffetten werd vorige
week bereikt tijdens 'n bijeenkomst van
de winkeldirecties en leden van een
uit negers en blanken bestaand comité
van de burgerij.
Mutatie. Nikolai Palgoenov (62 jaar) is
door de ministerraad van de Sovjet-
Unie ontheven van zijn functie van
directeur-generaal van het persbureau
Tass. In zijn plaats Js benoemd Dmitri
Gorjoenov. Acht jaar lang, van 1949 tot
1957, was Gorjoenov hoofdredacteur
van „Komsomolskaya Pravda", het or
gaan van het centrale comité van de
jeugdbeweging. Van 1957 af was hij
plaatsvervangend hoofdredacteur van
de „Pravda".
Emigranten. Engeland staat bovenaan op
de lijst van landen, die emigranten
voor Canada leveren, heeft de Canade
se immigratiedienst maandag mede
gedeeld. Volgens de statistieken zijn in
de eerste helft van 1960 12.438 Engelsen
naar Canada geëmigreeru. tegen 11.902
Italianen. Het vorige jaar gingen er
15.354 Italianen naar Canada en maar
10.817 Engelsen. Dan volgrni de Duit-
4624, Nederland met 4203. Portugal met
3244, Griekenland met 2323 en Joegosla
vië met 1865 personen.
