F
en nacht op Santa Craz
DE NEDERLANDSE OPERA
IN HET NIEUWE SEIZOEN
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
Het Yehudi Menuhin-festival
in Saanen bij Gstaad
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
ïïftf bp bprlp&Fii fp
Een huzarenstukje?
De radio geeft zaterdag
Cruys Voorbergh gaat
in Engeland optreden
Nederlandse première van V er dis Simon Boccanegra'
Televisie pro gramma
Het nieuwe televisiecom
plex in Hilversum
Bazen krijgen minder
vaak managerziekte
dan ondergeschikten
Afgetreden redactie van
Te Elfder Ure richt
nieuw tijdschrift op
VRIJDAG 19 AUGUSTUS 1960
13 Gekweld begon Palmer de rekening
te betalen. Dat vergde heel wat tijd. want
de rekening was hoog en Palmer had al
leen maar stuivers in zijn geldzak. Boven
dien. keerde hij elke stuiver drie keer om,
voor hij hem. neertelde. Panda werd onge
duldig. „Op die manier zal het nog een hele
poos duren," dacht hij, „en intussen zit
Joris natuurlijk achter de hoed aan." Hij
wachtte dus maar niet af tot de rekening
zou zijn betaald en liep op een holletje
naar buiten. Daar was het. inmiddels al
aardig donker geworden. „Het is al laat,"
dacht hij, „ik hoop maar, dat die dikke naar binnen glijden.
meneer al slaapt; dan komt Joris voor een
gesloten deur". Maar toen Panda het huis
van de dikkerd bereikte, zag hij nog juist
dat Joris zich niet door een gesloten deur
liet weerhouden. De schelm had een raam
pje open gewrikt en liet zich nu geruisloos
De tragi-komedie van P. A. Bréal „De
huzaren" is donderdagavond in het AVRO-
programma op ons beeldscherm versche
nen met alle gevolgen, die de bewerking
van zo'n stuk nu eenmaal kenmerken. De
omschrijving tragi-komedie is er niet voor
niets. Op het toneel is dat een uitgebalan
ceerde aangelegenheid, die aan kracht en
scherpte wint door de continuïteit. Op het
beeldscherm werd het een verbrokkelde
geschiedenis, waarin het evenwicht teloor
ging en de accenten zwaar vielen, lang
niet subtiel genoeg om ons te doen juichen.
Walter van der Kamp trok het stuk in
zijn beeldregie sterk naar het komische
en bereikte daarmee vaak geestige en ver
rassende effecten, maar in de regie van
zijn spelers schoot hij nogal eens te kort:
het duo Blaaser-Kamerman mocht wel
eens te vrijelijk zijn gang gaan en miste
dan net de boot, ook al moeten wij be
kennen vooral van Jan Blaaser zeer hu
moristische staaltjes te hebben opgete
kend, mimisch voortreffelijk geplaatst. Zo
bleef er naast veel te genieten toch ook
nog het een en ander te betreuren: het
verschil in speelstijl bijvoorbeeld van de
ze jonge en in „underactinig" geschool
de acteurs en de rest van de troep, die
er een veel heviger spelpassie op nahield.
Daarmee werd de onevenwichtigheid in
feite nog eens onderstreept. Dat we toch
vaak vergenoegd hebben meegeleefd lag
niet in het minst aan de sprekende tekst,
die met zijn dubbele bodem een hartig
portie ironie aan een wijze levensfilosofie
paarde. Hoe onnut en belachelijk hande
len mensen toch, scheen zij te zeggen,
en hoe is de soldaat de eeuwige speelbal
van eerzucht en grenzeloze domheid!
Maar laten wij ons niet in de moraal
verdiepen, wij zouden vergeten vast te
stellen dat naar ons oordeel Van dei-
Kamp veel goeds heeft geprobeerd, dat
er door de aantasting naar het wezen van
wat op de planken thuis hoort, niet hele
maal uitkwam. Van de huzaren beviel ons
Blaaser het meest. Van de overige mede
spelenden kon ons Elly Ruimschotel ruim
schoots bekoren en vonden wij in hun
kleine rollen Ben Hulsman en Willem
Nijhvet opvallend op hun plaats. De rit
meester, die Robert Sobels offreerde
vond geen genade in onze ogen. Te vlak
naar ons oordeel. De verstaanbaarheid
kwam trouwens op verscheidene momen
ten lelijk in het gedrang en dat wekt
wrevel op, die men niet zomaar wegneemt.
Geen voldaanheid over alle linies dus. Het
schort onze t.v. regisseurs nog te veel
aan kennis van het toneel.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.30 Voor de jeugd. 8.50 Voor
u en uw gezin, praatje. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterstanden). VPRO: 10.00
Samen thuis, lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Gevar. progr. 11.35 Gram. 12.00 Lichte muz.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Orgelspel. 13.00
Nieuws. 13.15 Voor de teenagers. 14.15 Streekuitz.
14.40 Dilettanten-ork. 15.00 Gram. 15.15 Omr.ork.
en solist. 16.20 Boekbespr. 16.40 Versierde vakan-
tietips 17.05 Jazzmuziek. 17.30 Weekjournaal. 18.00
Nieuws en comm. 18.20 Operamuz. 19.00 Kunstact.
VPRO: 19.30 Passepartout, lezing. 19.40 Christus,
Zijn leerlingen en de mensen, lezing. 19.55 Deze
week, lezing. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Met.ro-
pole-ork. 20.40 Voordr. 21.00 Lichte muziek. 21.25
Soc. comm. 21.40 Lichte muz. 22.05 Sportuitzend.
22.30 Nieuws. 22.40 Gram. m. comm. 23.10 Gram.
23.55 —24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Gram.
7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.18
Gram. 8.50 Voor de vrouw. 10.00 Voor de kleuters.
10.15 Gram. 10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor de
zieken. 11.45 Gram. 12.00 Middagklok - noodklok.
12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33
Gram. 12.55 Katholiek nieuws. 13.00 Nieuws. 13.15
Zonnewijzer. 13.20 Platennieuws. 13.30 Gram. 13.50
Voor de jeugd. 14.00 Amateursork. 14.20 Kunst-
kron. 14.50 Metropole-orkest, solist en koor. 15.30
Voor de jeugd. 16.00 Gregoriaanse zang. 16.30 Instr.
octet. 16.50 Gram. 17.00 Voor de jeugd. 18,00 Gram.
18.15 Journalistiek weekoverz. 18.25 Promenade-
oik. en solist. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Omr.-
orkest. 20.20 Lichtbaken, lezing. 20.30 Amus.progr.
21.00 Gram. 21.10 De Hel ligt niet ver van de
Hemel, hoorsp. 22.10 Gram. 22.25 Boekbespr. 22.30
Nieuws. 22.40 Jong - oud - eeuwig, gesprekken.
23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 13.00 Nieuws. 13.15 Muzik. kalei-
doscoop. 15.00 Gevar. muziek. 16.15 Gram. 16.45
Kamermuziek. 17.00 Nieuws. 17.10 Dagklapper en
lit. kal. 17.20 Oude muz. 17.30 Gram. 17.45 Film
muziek. 18.00 Orgelrecital. 18.30 Voor de soldaten.
19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 20.00 Omr.orkest. 20.30
Operette- en operamuziek. 21.15 Amus.muz. 22.00
Nieuws. 22.15 Gram. 23.00 Nieuws. 23.05—24.00
Lichte muziek.
Cruys Voorbergh, die de laatste jaren
als acteur en regisseur aan de toneel
groep „Theater" verbonden was, vertrekt
op 7 september naar Engeland. Hij zal
daar, aanvankelijk in het Pembroke The
atre te Croydon en als 't stuk succes heeft
ook in het Londense West End, de hoofd
rol spelen in „Lady Barkers last Appea
rance", een vrolijke thriller van de Ne
derlandse toneelschrijver Hans Keuls, die
in Brighton woont. Het stuk is indertijd
onder de titel „Voor het laatst Lady Bar
ker" door de A.V.R.O. als televisiespel uit
gezonden. Ook toen speelde Cruys Voor
bergh de hoofdrol. De première heeft ein
de september plaats.
Nimmer tevoren is in Nederland de opera „Simon Boccanegra" van Verdi ten
tonele gebracht en daarom is het een loffelijk initiatief van De Nederlandse Opera
om, naast drieëntwintig reeds min of meer vertrouwde repertoirestukken, voor het
komend seizoen dit in 1856 gereedgekomen werk in het speelplan op te nemen, en
zodoende het operaminnend publiek in de gelegenheid te stellen hiermede kennis te
maken. Deze eerste voorstelling zal geleid worden door gastdirigent Antal Dorati,
die tevens zelf de regie ter hand zal nemen. Deze uit drie akten bestaande lyrische
tragedie, waarvan de muziek gebaseerd is op een toneeldrama van Antonio Garcia
Gutierrez, is eerst gedurende de laatste 20 a 30 jaar in het buitenland populair
geworden.
Naast werken als Mascagni's cavalleria
Rusticana, Madame Butterfly, de Aida van
Verdi en Janótsjeks, tijdens het Holland
Festival uitgevoerde werk. Jenufa om
slechts enkele van de vierentwintig uit te
voeren opera's te noemen, worden Doni
zetti's „L'Elisir d'Amore" en „Der Rosen-
kavalier" en van Richard Strauss nieuw
aan het programma toegevoegd.
De dagelijkse muzikale leiding berust bij
Johannes den Hertog. Een aantal voor
stellingen zal door hem en de beide aan
de Nederlandse Opera verbonden dirigen
ten Cor Olthuis en Leo Driehuys worden
geleid; als gasten treden op Antal Dorati,
Jean Fournet, Alexander Krannhals en Jo
sef Krips.
De regie van de nieuw te monteren wer
ken is toevertrouwd aan chef-regisseur
Wolf-Dieter Ludwig en regisseur Frans
Boerlage. Antal Dorati voert de regie van
„Simon Boccanegra".
Het vaste solistencorps aldus mr.
Evert Cornelis in het tijdschrift „Opera"
van de Nederlandse Opera is uitgebreid
met een aantal voortreffelijke kunste
naars. Met enige vooraanstaande Neder
landse vocalisten zijn contracten afgeslo
ten voor medewerking aan een aantal
voorstellingen, verdeeld^ over het gehele
seizoen.' Op 16 sèptèrnbêr wordt het sei
zoen in de Amsterdamse Stadsschouw
burg geopend met een galavoorstelling
van Verdi's „Aida", dirigent Josef Krips.
Het speelplan 1960-1961 bevat de volgen
de werken: La Bohème, Madame Butter
fly, Turandot, La Tosca, Aida, La Travia-
ta, Rigoletto, Simon Boccanegra, II Bar-
biere di Siviglia, l'Elisir d'Amore, Caval
leria Rusticana, Paljas, Faust, Carmen,
De Parelvissers, Die Entführung aus dem
Serail, le Nozze di Figaro, Fidelio, Lohen-
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 -20.30 Weekjourn. NCRV: 20.30 At
tentie. 21.GO Documentaire. 21.20 Documentaire.
21.45 TV-film. 22.10 Dagsluiting.
VOOR ZATERDAG
VARA: 17.00 Voorde kinderen. NTS: 20.00 Jour
naal en weeroverz. VARA: 20.20 Act. progr. 20.50
Jazzmuziek. 21.20 Film. 21.50 Licht programma.
Joseph Krips zal op 16 september de
galavoorstelling leiden van Verdi's
„Aida".
grin, Jenufa, Peter Grimes, Der Rosen-
kavalier, Der Bettelstudent, Die Fleder-
maus.
Als solisten werken in het nieuwe sei
zoen aan de Opera mee: Mimi Aarden,
Corry van Beckum, Gré van Swol-Brou-
wenstijn, Nelly Burbach, Cora Canne
Meijer, Anny Delorie, Nel Duval, Jeanet-
te van Dijck, Mirella Freni, Gerry de
Groot, Marijke van der Lugt, Erna Spoo-
renberg, Antoinette Tiemessen, Marilyn
Tyler, Lidy van der Veen, Ettore Babini,
Theo Baylé, Piet van den Berg, Arjan
Blanken, Jos Borelli, Caspar Broecheler,
Jos Burcksen, Scipo Colombo, Leonard
del Ferro, Gé Genemans, Paolo Gorin, Ge
rard Groot, Guus Hoekman, Hans Kaart,
Rudolf Kat, Richard Martell, Arnold van
Mill, Chris Reumer, Cornelis Schell, Gee
Smith, Chris Taverne, Simon van Trirum,
Frans Vroons, Jess Walters en Johan van
der Zalm.
Tegen de verwachtingen in kan deze
maand nog geen begin worden gemaakt
met de bouw van het televisie-studiocom
plex en de decor-montagehal in het toe
komstig „Omroepkwartier" aan de Insu-
lindelaan te Hilversum. Met het oog op de
krappe arbeidsmarkt in Het Gooi heeft
Den Haag het verlenen van de bouwver
gunning namelijk enkele maanden uitge
steld.
Niettemin verwacht men bij de Neder
landse Televisie Stichting niet, dat dit
moeilijkheden zal opleveren als op 1 ok
tober de zendtijd wordt uitgebreid tot
22 uur per week. De bouw van de decor
montagehal zal binnen enige maanden
worden voltooid en zal dan voorlopig als
hulp-studio worden gebruikt met bijplaat
sing van een reportagewagen voor de tech
nische outillage.
Werknemers lopen veel meer kans maag
zweren of „managerziekte" te krijgen dan
„managers" of directeuren, zo is in een
medisch onderzoek aangetonod, waarvan
de resultaten thans in Londen zijn gepu
bliceerd en waaraan 100 artsen hebben
deelgenomen die over 280.000 klinische ge
vallen hebben gerapporteerd.
Vrachtautobestuurders, mijnwerkers en
ploegbazen hebben grotere kansen om
maagzweren te ontwikkelen of aan coro
nair trombose hartverlamming te sterven
dan de onder hoge druk levende zakenman.
Volgens dit rapport heeft de werkgever
van middelbare leeftijd, die afgetobd is en
te veel weegt, meer kans om zijn baan te
overleven dan de jonge voorman die vol
energie en geestdrift is.
Butlers, kruiers, kelners, fotografen en
toilet juffrouwen lijden het meest aan hoge
bloeddruk. Zij zijn het slachtoffer van het
ongeduld van anderen, aldus het rapport.
De employees bij het openbare vervoer
hebben meer last van maagzweren, dan
welke andere groep van de beroepsbevol
king ook.
Winkeliers krijgen eerder hartziekten
dan zakenlieden- kantoorbedienden en be
oefenaars van de vrije beroepen hebben
het meest te lijden van zenuwstoornissen.
De gezondste mensen in Engeland zijn
volgens het rapport de boeren en land
arbeiders. De mijnwerkers zijn er het
slechtst aan toe. Zij zijn drie maal zo vaak
verkouden, of krijgen driemaal zo vaak
rheumatiek en bronchitis als de gemiddel
de Engelsman.
Een dokter legde de verrassende bevin
dingen van het onderzoek zo uit: „de top
mensen leren hoe langer hoe beter voor
zich zelf te zorgen, terwijl de anderen
voortdurend proberen juist iets meer te
verdienen om de buren financieel te kun
nen bijhouden". (UPI).
HET IS ZEKER
GEEN alledaags ge
beuren dat het voor
dragen van een psalm
de inleiding vormt
van een openbaar
concert. Voor de uit
gelezen schare mu
ziekliefhebbers die
gedurende de afgelo
pen twaalf dagen het
Yehudi Menuhin-fes
tival I960 in Saanen
bij Gstaad hebben
bijgewoond was het
echter niet vreemd
dat de predikant van
Saanen het festival
opende met psalm 150
„Looft God in Zijn
heiligdom, looft Hem
met harp en citer" in
het prachtige kerkje
van Saanen, gebouwd
tussen 1444 en 1447.
In 1556 zwichtte Saa
nen voor de druk der
reformatie en men
bezit nog de rekening
welke door de hand
werkslieden werd ge
presenteerd voor het
verwijderen der „af
goden".
De fresco's liet men
intact, tot 1604, toen
men de schilderingen bedekte omdat zij
ongelovige voorstellingen zouden weerge
ven. Pas zeer onlangs werden zij weder
blootgelegd en gerestaureerd. Nu vormden
zij de zeer bijzondere omlijsting van een
zeer bijzonder muziekgezelschap, dat
slechts van het publiek werd gescheiden
door de vijftiende eeuwse Gotische doop
vont.
De centrale figuur van dit alles is Yehu
di Menuhin, het vroegere wonderkind,
thans 43 jaar en permanent woonachtig in
Gstaad. Velen houden vol, dat zijn tijd
voorbij is en in deze stelling ligt zeker
een kern van waarheid. Want zijn ondefi
nieerbaar vermogen om al spelend zijn
diepste emoties over te brengen op de luis
teraar, openbaart zich bij Menuhin nog
slechts sporadisch. Zijn weergave bijvoor
beeld van Mozart's D-dur vioolconcert
bleef een technisch knappe routine-aan
gelegenheid. En als dirigent is Menuhin
toch bepaaldelijk nog te onervaren en te
aarzelend.
De lasten van een zich zeer vroegtijdig
openbarend genie, het gemis ener onbe
kommerde jeugd, de onvermijdelijk vol
gende achteruitgang in produktiviteit, dit
alles heeft hij, na een grote en langdurige
innerlijke strijd, gesublimeerd tot een in
tense religieuze liefde voor de mensheid
en de muziek. Het zijn deze eigenschappen,
die het festival, zijn festival, droegen. Zij
7677. En daar gingen ze, Koen en Pobbel. Ze stapten vlug naast elkaar voort, het
bos door. Als ze nu maar de goede kant op gingen!
Ja, ze waren met het vliegtuigje ook zo'n eind van Pobbels huis terechtgekomen,
dat het voor hem moeilijk was te zeggen, waar hij woonde; het bos was zo groot!
Maar ze gaven de moed niet zo gauw op. Als ze zo doorliepen zou het wel blijken,
of ze de juiste richting gekozen hadden. En als ze zagen, dat ze verkeerd liepen
nou ja, dan moesten ze maar weer opnieuw proberen
Charles
Exbrayat
Vertaling:
Margot
Bakker
3D
Lajolette is een misdadiger van formaat. Als wij
ons tevreden stellen met het oprollen van zijn orga
nisatie zal hij op korte termijn een nieuwe uit de
grond stampen. Nee, Arbuthnot, neem van mij aan
dat de wereld er rustiger op wordt als dit heer dood is.
Het zal niet meevallen hem dood te krijgen.
Als wij samenweken maken wij geloof ik een
goede kans.
Over hoeveel gegevens beschikt u?
Ik weet vrijwel niets. En u?
Ik weet iets meer. Zullen we onze gegevens uit
wisselen?
Prima! Gaat uw gang!
Ik heb liever dat u begint.
Nu begon ik te lachten.
Waaruit blijkt, dat men ook van de zijde van
de Yard de nodige voorzichtigheid betrachtMaar
ik zal dan wel zo goed zijn..
Ik lichtte hem volledig in over mijn binnenkomst
in Spanje, over de moord op Ezquariz en de drie
moordaanslagen die op mij waren gepleegd. Ik ver
zweeg hem niet dat ik Juan sterk wantrouwde en
ik maakte er al evenmin een geheim van dat ik in
het duister rondtastte, met slechts de vage hoop ooit
het licht te zien doorbreken dat mij naar het ge
stelde doel zou leiden. Over commissaris Fernandez
sprak ik niet; het leek mij wijs althans een kaart
achter de hand te houden. Ten slotte had ik nog geen
absolute zekerheid dat ik met een officieel vertegen
woordiger van Scotland Yard te maken had. Maar wat
had ik te verliezen? Was de man goed, dat kon
ik mijn inlichtingen altijd nog aanvullen.
Ik zou hem ook aan Alonso voorstellen. Was hij
fout, dat wil zeggen, bleek de zogenaamde Arbuthnot
ten slotte toch een oplichter te zijn, een van de mannen
hij al niet lang wist. Goed beschouwd kon ik me de
weelde veroorloven openhartig te zijn.
Charley Arbuthnot had aandachtig naar mij geluis
terd. Toen ik uitverteld was zei hij:
Ja, u hebt een aantal kwade kansen gelopen, maar
u hebt ook verdraaid veel geluk gehad. Wij zullen
er wel niet achter komen hoe zij van uw aankomst
in Spanje op de hoogte zijn gesteld en van veel belang
is dat ook niet meer.. Waar het om gaat is dit: wij
moeten er achter zien te komen wie hen op het ogen
blik omtrent uw doen en laten inlicht.
Hij wachtte even en voegde eraan toe:
Ik heb wel een ideetje, maar ik wil u niet tegen
mij in hen harnas jagen., althans nu nog niet.
Ik begreep hem overigens heel goed. Hij wilde de
naam vari Maria niet ronduit noemen. Ik kreeg het
benauwd en uit de hoogte zei ik:
Dit lijkt mij niet het ogenblik voor wrange grap
pen.. Mag ik nu uw bevindingen horen?
Arbuthnot vertelde mij dat hij al drie weken te
Sevilla verbleef, nadat hij bijna een maand te Barcelona
had doorgebracht. Op de Yard beschikte men over
vrijwel dezelfde gegevens als bij het FBI en de bronnen
ervan zouden vermoedelijk identiek zijn. Men wist dat
Lajolette zich in de Catallaanse hoofdstad gevestigd had,
maar hij was blijkbaar te voorzichtig om zich in zijn
nieuwe woonplaats met zijn eigen handel in te laten.
In de loop van enkele weken, waarin Charley alle
rapporten van zijn Spaanse medewerkers in een over
zicht had verwerkt, was hij tot de overtuiging ge
komen dat de zendingen, die naar Engeland en de
Verenigde Staten werden verscheept, in Andalusië wer
den voorbereid. Arbuthnot kende Ezquariz niet, maar
een van zijn beste agenten was met een mes in de
rug uit de Guadalquivir opgehaald. Dat feit was voor
hem aanleiding geweest zijn werkzaamehden naar Se
villa te verleggen.
Dat men eveneens geprobeerd had mij uit de weg
te ruimen, vatte hij op als een bewijs dat wij op de
goede plaats zochten. Het ging er nu nog slechts om
de lveranciers en de agenten die de zendingen in ont
vangst namen, op te sporen. En natuurlijk moesten
wij erachter komen waar de contrabanda werd inge
scheept.
Eigenlijk wist hij dus niet meer dan ik. Wat mij
niet duidelijk werd, was de reden waarom hij ge
tracht had het echtpaar Percel te misleiden. Ik vroeg
het hem op de man af, alleen al om hem duidelijk
te maken dat ik niets in het ongewisse wenste te
laten.
Omdat ik door hen in aanraking hoopte te komen
met de bende die wij zoeken..
U wilt toch niet beweren dat de heer en mevrouw
Percel handlangers zijn van..?
Waarom niet?
Ik viel die dag van de ene verbazing in de andere!
Het echtpaar Percel! Die zwaarlijvige dona Josefa met
haar moederlijke glimlach! En die tengere don Alfonso,
die haast op zijn tenen leefde om wat groter te lijken..
Ik was in mijn loopbaan bij het FBI al heel wat
misdadigers tegengekomen die er uitzagen als brave
'lieden, maar ik had er nog nooit twee ontmoet die
zo weldadig veel leken op rustige burgers als dit be
scheiden en vrome echtpaar. Als Arbuthnot zich niet
vergiste, had ik nog heel wat te leren..
Schrikt u daarvan??
Ik geef toe dat ik dona Josefa en haar echtge
noot moeilijk kan rijmen met misdadige bedoelingen.
Juist dat maakt hen voor mij verdacht.
Maar hoor eens, Arbuthnot, ik ben er wel zeker
van dat zij geen van beiden verdovende middelen ge
bruiken.
Ik hoef u zeker niet te vertellen, mijn waarde, dat
de handelaars hun eigen smerige produkten zelden of
nooit gebruiken?
Daarin had hij gelijk. Dat was juist één van mijn
ernstigste grieven tegen deze verkopers van een lang
zame dood, dat zij heel goed wisten wat de gevolgen
van hun handel waren. Zij leverden hun beklagenswaar
dige klanten met open blik aan een trieste ondergang
over.
Maar in welke relatie staat het echtpaar Percel
tot deze bende??
Eerlijk gezegd, Moralès, kan ik dat absoluut niet
zeggen. Ik koester achterdocht, maar ik heb geen enkel
bewijs. Wel weet ik dat zij regelmatig stoffen uit Bar
celona ontvangen. En zij exporteren ook veel naar Zuid-
Amerika.
Zij zullen wel niet de enigen te Sevilla zijn, die
exporteren naar de Latijnse landen.
Natuurlijk niet, maar te Barcelona staan zij als
één van de belangrijkste afnemers bekend. En Lajolette
zit in Barcelona, waar hij zijn zaken beheert.
Dat weet ik. Het lijkt me overigens niet gemakke
lijk Lajilette naar Sevilla te krijgen.
Dat zal hij pas doen als wij zijn Andalusische or
ganisatie in gevaar brengen. Hoe het ook zij, als u
niet bij de familie Percel was binnengevallen zou ik
nu waarschijnlijk weten wat ik van hen moest denken.
Dat spijt mij bijzonder.
U kon het niet weten.
Hij stond op.
Ik logeer in hotel „Madrid". Als u mij wilt spreken
belt u mij wel? En nog eens, het lijkt mij verstandig
samen te werken.
Dat is ook mijn mening.
Ik had met Alonso afgesproken in een café aan de
Queipo de Llano, tegenover de kathedraal. Ik liep er
niet rechtstreeks heen. Ik had wat tijd nodig om tot
mezelf te komen voor ik met mijn vriend de verdere
ontwikkeling van de dingen onder ogen zag. Ik zou hem
moeten vertellen dat er zich gezichtspunten hadden aan
gediend, die mij niet aangenaam waren. Tegenover
Arbuthnot had ik niet willen toegeven dat hij waar
schijnlijk gelijk had. Toch was dat zo: de argwaan die
hij ten opzichte van het echtpaar Percel koesterde,
kwam nauwkeurig overeen met mijn eigen argwaan
ten aanzien van Maria en Juan. Want stel dat dona
Josefa en don Alfonso misdadigers bleken te zijn hoe
moest ik de goede verstandhouding tussen hen en Maria
dan rijmen?? Juan vond ik al niet eens zo belangrijk
meer, Maria daarentegen
Alles in mij kwam in opstand tegen het vermoeden,
dat zij mij op zo wrange manier bedrogen zou hebben.
Hoe moest ik haar aanwezigheid bij de paso de la
Virgen de la Armagura, haar vurig geloof en haar
mildheid rijmen met een zo schandelijk bedrog? Het
bedrog waaraan zij zich schuldig zou hebben gemaakt
als Arbuthnot het bij het rechte eind had? Want ik
had heel goed begrepen wat hij niet ronduit wilde
zeggen. Dat was ongetwijfeld ook zijn bedoeling ge
weest toen hij mij toevoegde: Ik heb wel een ideetje
maar ik wil u niet tegen mij in het harnas jagen.
(Wordt vervolgd)
Het vijftiende eeuwse kerkje in Saa
nen, waar de afgelopen twaalf dagen
het Yehudi Menuhin-festival
gehouden is.
drukten allereerst het stempel op zijn re
latie met het begeleidend orkest.
De leden van het uitstekende „Zürcher
Kammerorchester" onder leiding van de
enthousiaste jonge dirigent Edmond de
Stoutz (het orkest komt in oktober naar
Nederland), werden gestimuleerd tot top
prestaties, omdat Menuhin hen aanvaard
de als gelijkwaardige, individueel musice
rende instrumentalisten, die bij de repeti
ties volop gelegenheid kregen hun persoon
lijke visie op het uit te voeren werk te
uiten. Met enkele vriendelijke en geestige
woorden stelde Menuhin hen aanstonds
volledig op hun gemak. „U hebt gister
avond veel beter gespeeld dan ik heb ge
dirigeerd", sprak hij des morgens na een
door hem geleide uitvoering. En toen hij
even later tijdens het instuderen zijn in
tenties pas duidelijk kon maken door de
betreffende frase vóór te zingen, merkte
hij op: „als ik niet goed kan dirigeren,
moet u maar extra goed luisteren!" Dit
alles zonder een zweem van aanstellerij
of valse bescheidenheid.
Voorts manifesteerde zich Menuhin's in
vloed in de lijst van aan het festival mede
werkende solisten. Wat anders dan Menu
hin's vriendschap kan kunstenaars als
Gaspar Cassado, Nadja Boulanger, het
echtpaar Ernst en Lory Wallfisch, de flui
tiste Elaine Shaffer en nog meerdere an
deren, hebben bewogen, in het kleine Saa
nen op te treden?
Maar bovenal realiseerde zich Menuhin's
liefdevol en krachtig muzikaal leiderschap
tijdens de uitvoeringen zelf. Wij kunnen
slechts enkele toppunten vermelden: de
schitterende wijze, waarop de ook in ons
land zeer geliefde en beroemde meester
cellist Cassado het concert in e-moll van
Vivaldi weergaf, het optreden van de flui
tiste Elaine Shaffer, de twee-eenheid
Ernst-Lore Wallfisch. De vertolkingen
door de fluitiste Elaine Shaffer in „Syrinx"
en trio voor fluit, alt en harp van Debussy,
trio uit „Das Musikalische Opfer" voor
fluit, viool, cel en cembalo van Bach, con
cert in C-dur voor fluit, harp en orkest
van Mozart, waren onvergelijkelijk mooi.
Ernst Wallfisch fluisterde als het ware de
tonen, welke hij aan zijn alt ontlokte, de
kerk in. In het concert voor piano, alt en
strijkorkest van Michael Haydn stuwde
hij met zijn vrouw het festival naar zijn
climax, zodat de aanwezigen zelfs even
vergaten, dat applaus in deze gewijde om
geving niet op zijn plaats was. Dirigent De
Stoutz bracht de bezoekers met een be
zwerend handgebaar weer in het juiste
spoor en deed allen beseffen, hoeveel waar
devoller hier een moment van gezamènlijk
stil zijn is als uiting van dankbaarheid,
dan het gebruikelijke handgeklap en het
daarmede gepaarde gaande heen-en-weer-
geloop van dirigent en solist.
Menuhin's Festival 1960 heeft over de
gehele linie een hartverwarmende indruk
achtergelaten van puur musiceren om de
muziek.
Ed. Spanjaatd
In het augustusnummer van het tijd
schrift „Te Elfder Ure" zal een verkla
ring worden opgenomen van het Stich
tingsbestuur omtrent een tussen dit be
stuur en de kernredactie gerezen geschil,
op grond waarvan de kernredactie in haar
geheel is afgetreden.
In het Stichtingsbestuur hebben onder
andere zitting dr. Marga Klompé en de
heren T. Koersen en J. M. Willems. De
afgetreden redactieleden zijn drs A. Bre-
dero, dr. E. Brongersma, dr. B. Delf-
gaauw, pater S. Jelsma M.S.C., mevr.
dr. K. Hahn-Hahn, drs. Daniël de Lange
en mr. Jan C. Leyten. De afgetreden re
dactie is voornemens op korte termijn
haar werkzaamheden voort te zetten in
een nieuw tijdschrift.
Oprechte Dinsdagse Haerlemse Courant
den 26 Augusti 1760
ROMEN den 6 Augusti, In 't Convent der
Carthuyzer alhier zedert
eenigen tyd tweederhande
Cabaalen. ten opzigte van
den Fransen Pater Procu
reur-Generaal, gevoegd
zynde, zo heeft een Napoli-
taanse Pater dier Orde, die
eerst de Party tegen hem
trok, zich by deszelfs Gunstelingen gevoegd
en aan dezelven alle Geheymen zyner Te
genstrevers geopenbaart. Zekere Pater
Raphaël, een Genuees, daarvan verwittigd,
viel den voornoemde Napolitaan voorlede
Saturdag avond vei-woed op het Lyf, en
bragt hem met een Mes verscheydene
Steeken in de Keel toe: De doodelyk ge-
quetste Pater hed echter noch Moed en
Tijd gneoeg tot in de Kamer van den Pa
ter Confesseur te kunnen komen, alwaar
hy biechtede en de Absolutie verkrygende
immediaat den Geest gaf.
X
