Roeiloting viel niet zo gunstig
uit voor Nederlandse ploeg
Roeibaan op Meer van Albano
wordt een waterkolk genoemd
Ton Amons was bij Sterns
weer een klasse apart
Gordon Pirie leefde drie
maanden als kluizenaar
Nederlandse turner in
Australische ploeg
Mexico naar Nederland
Vijfde testmatch
een draw
Ook in Den Haag
wonnen Foresters
Alkmaardermeerweek
best geslaagd zeilfeest
Maar krijgt hij kans tegen Halberg?
Brundage herkozen
OLYMPISCH ALLERLEI
WOENSDAG 24 AUGUSTUS 196 0
13
Fanny en Arie
De mooiste
Korteweg in vorm
Woedend
„Ik bezie de loting voor de Nederlandse Olympische roeiers met gemengde ge
voelens", zei dinsdagavond de heer Willebrand, chef d'equipe van de Nederlandse
roeiploeg In Rome na afloop van de loting voor de heats die op 30 augustus op het
Meer van Albano bij Castelgandolfo zullen worden gehouden. Onze skiffeur Lex
Redelé zal, aangezien in alle bootklassen slechts de eerst aankomende van iedere
serie rechtstreeks in de halve finale wordt geplaatst, hoogstwaarschijnlijk in de her
kansing moeten uitkomen. De Utrechtse student stuit in zijn serie op niemand minder
dan de twee uitgesproken favorieten, nu de Australiër Stuart Mackenzie definitief
niet aan de spelen deelneemt, namelijk de Russische sculler Ivanov en de Pool
Theodor Kocerka.
In de dubbeltwee zijn de kansen van Jacob Rentmeester en Peter Bakker niet on
gunstig. Weliswaar zijn de tegenstanders niet mis, namelijk de Duitsers Just Jahn
en Manfred Becher, de Amerikanen Kelly en Knecht, de sterke Fransen Duhamel en
Monnerau, de Joegoslaven Vlasic en Lovec en de Australiërs Tutty en Webb, maar
men kent in het Nederlandse kamp de kracht van deze buitenlandse tegenstanders,
uitgezonderd die van Australië. Ook hier in Rome treft men de Nederlandse namen
van Bakker en Rentmeester onder dé favorieten, vooral nadat onze landgenoten hun
krachten hadden getoond tijdens de grote internationale wedstrijden in Zürich. Toen
zagen Bakker en Rentmeester door een stuurfout van een tegenstander hun kansen
verlóren gaan, iets waarvoor zij nu in Rome op het winderige Lac Albano zeer goed
moéten oppassen.
Fanny Blankers-Koen en Arie van Vliet
zijn door het N.O.C. aangewezen om don
derdagmiddag mee te lopen in het défilé
bij de opening van de Olympische Spelen.
De hockeyer Van Erven Dorens is vaandel
drager.
De Nereus-equipe Veenemans en Blaisse
zal zich welhaast zeker via de herkansing
moeten klasseren, aangezien de tegenstan
ders in de twee zonder
stuurman zeer sterk zijn.
Vooral de Canadezen An
derson en Donald en de
Oostenrijkers Sageder en
Kloimstein zijn tegenstan
ders van formaat. De twee
met stuurman van Argo,
bestaande uit de roeiers
Wientjes en Van Dis en
stuurman Bos, treffen in
Hongarije, Spanje, Argen
tinië, Zweden en Dene
marken niet zulke sterke
concurrenten en er be
staat een kans zij het
een zeer kleine dat zij
zich uit deze heat naar
de halve finales kunnen
De vier met stuurman
van Njord, bestaande uit
Klumperbeek (stuurman),
Moerman, Stelma, De Rui
ter en Wamsteker, lootte
in de derde serie tegen
de ploegen van de Ver
enigde Staten, Tsjecho-
slowakije, Japan en Groot-
Brittannië. De strijd in
deze klasse zal geheel
open zijn en het is on
doenlijk om zich ook maar- aan enige voor
spelling te wagen.
De kleine stuurman van de Duitse acht
luchtte zijn hart. „Dat is geen roeibaan
meer, dat is gewoon een waterkolk". Het
was een hard maar rechtvaardig oor
deel over de baan van Albano, die door de
Italianen zelf toch zo vol trots de mooiste
roeibaan ter wereld wordt genoemd.
Het was zelfs een heel hard oordeel. Ten
koste van vele miljoenen lires van de „toto
calcio", de Italiaanse voetbaltoto. is dat
kratermeertje van Castel Gandolfo
eigenlijk alleen maar bekend om zijn Fras-
cati-wijnen en een onopgehelderde moord
herschapen in een ultra-moderne roei
en kanobaan.
En de kleine stuurman ging gründlich
als alle Duitsers verder: „Van de 365
dagen per jaar is er hier 320 dagen een
hinderlijke wind, die het water op het meer
stérk in beweging brengt. Nee, werkelijk
voor ons is het werkelijk geen pretje".
Maar goed, de stuurlieden mogen dan
mopperen over de wervelwinden in het
kratermeertje, de toeschouwers zullen al
leen maar genieten van het Lago di Albano
en zijn roeibaan. In een omgeving waar de
wijngaarden worden afgewisseld door bos
sen, op een steenworp van Castel Gandolfo,
de zomerresedentie van de paus, zullen
óver enkele dagen de Olympische kano- en
roeiwedstrijden onder voor de toeschou
wers ideale omstandigheden beginnen.
Geen moeite is de Italianen teveel ge
weest. Om de toegangsweg tot. het meer zo
kort mogelijk te houden werd zelfs een
500 meter lange tunnel aangelegd door de
bergrug die het Lago di Albano omsluit.
Druk wordt er door de kanoërS en de
roeiers geoefend. Ook de Nederlandse
kanoploeg is dagelijks, zelfs zeer langdurig
in actie. De Nederlandse roeiers zijn in
tegenstelling tot vrijwel alle andere lan
denteams nog niet gearriveerd. Pas vrij
dag zullen zij de reis naar de „eeuwige
stad" ondernemen.
Maar al zijn die roeiers dan nog steeds
niet in Rome aangekomen, toch wordt er
al uitvoerig over de Nederlandse vertegen
woordigers gesproken. In het Duitse kamp
toonden de deelnemers grote interesse voor
de resultaten die de dubbel twee Rent
meester-Bakker en skiffeur Lex Redelé
hebben bereikt. „Die dubbel twee van jul
lie is een kanshebber en met die Neder
landse skiffeur zitten we liever ook niet
in dezelfde serie".
Niet alleen de Duitse roeiers waren sterk
geïnteresseerd in de prestaties van de
Nederlanders, de kanoploeg van Duitsland
blèek ook al grote belangstelling te hebben
voor de Nederlandse vertegenwoordigers.
Dé sensatie van het Hengsteymeer, waar
eerst Knuppe en Geurts in de kl -klasse een
dubbele overwinning behaalden op
Scheuer, de Olympische kampioen van
1956, en wereldkampioen Fritz Briel en
vervolgens de combinatie Beunder-Huis-
man té sterk bleek voor Scheuer en Briel,
was nog lang niet vergeten.
Zelfs voor de opmerking dat de Neder
landers misschien wel wat erg vroeg in
vorm waren gekomen, kon de Duitsers niet
geruststellen. „Wij hebben ze nu een paar
dagen zien trainen", was het commentaar,
„en in uit-vorm-zijn geloven we echt
niet....".
Gerrit Korteweg, de Delftse vlinderslag
zwemmer, blijkt zich in het stekende Ro
meinse zonnetje uitstekend op zijn gemak
te voelen. Enkele weken geleden tijdens
de trainingsreis, zwom de lange student in
het Olympisch bad de 100 meter vlinder
slag in 1.03.9, dinsdagmiddag tijdens de
oefeningen in het „Rozenbad" legde hij de
200 meter af in 2 min. 26 sec. Een officieuze
tijd, die maar liefst ruim 10 seconden onder
het Nederlands record van Bert Sitters
(2.36.9) ligt. De 'raaie prestatie van Korte
weg stimuleerde ook de anderen tot goede
trainingstijden. Ada den Haan zwom zes,
zeven maal achtereen een 50 meter school
slag-sprintje in 42 a 42.2.
Ria van Velsen heeft haar oude vorm
weer gevonden. Belangrijk is dat de Haagse
de grote strijd met vertrouwen tegemoet
ziet. Zij zwemt in haar 100 meter rugslag-
serie op baan 4 en bij de training in het
Olympisch bassin heeft Ria ontdekt zich in
die baan prachtig te kunnen richten op de
tien meter springtoren en de grote licht
masten. „Die zorg, dat ik weer scheef zal
gaan ben ik nu tenminste kwijt", zei Ria.
Waarop een van de zwemmers opmerkte,
dat ze daar toch niet bang voor hoefdè te
zijn nu die niersteen niet meer heen en
weer kan rollen
Ook bij de vrije slag-zwemsters zat er
vaart in. Cockie Gastelaars lijkt vrijwel
over haar inzinking heen te zijn en onder
leiding van Gerrit Korteweg trokken Coc
kie, Sita Posthumus gisteren was het
hopeloos maar nu ga ik weer lekker
Erica Terpstra en Jopie Troost een serie
50-metersprints, terwijl Corrie Schimmel
een paar banen verder aan het „kilometer-
vreten" was. Een merkwaardige vorm van
gecombineerde training was even later tot
stomme verbazing van een handjevol
spionnen van andere landen te zien. Tineke
Lagerberg zwom enkele baantjes rugslag-
armslag om zich wat los te maken, terwijl
Jan Bouwman haar bij de voeten vasthield
om de crawlbeenslag te oefenen en zo
doende voor de motor van'het tandem te
zorgen.
Zo wordt dag-in-dag-uit in alle baden
in en rond Rome geoefend voor de grootse
zwemwedstrijd. Het is dat wij de trainings-
tijd van Gerrit Korteweg zelf hebben zien
afdrukken, anders zouden we het niet heb
ben willen geloven want overal doen ge
ruchten de ronde van de meest fantastische
tijden. De ene dag hoort men dat Dawn
Fraser 60.3 heeft gemaakt, de volgende dag
gaat het verhaal dat Chris von Saltza de
100 meter in 60.2 heeft gezwommen.
De ene Australiër weet te vertellen dat
Ilsa Konrads weer constant onder de 4.50
op de 400 meter blijft, de volgende schudt
zijn hoofd en beweert dat Ilsa veel te dik
is geworden en blij zal mogen zijn met een
bronzen medaille De grote strijd Verenigde
Staten-Australië tekent zich af. In de wan
delgangen van de Romeinse trainingsbaden
is deze allang begonnen.
Arie van Vliet was woedend. „Die Ita
lianen en Fransen hebben altijd 'n streep
je voor. Waarom moeten zij nu weer apar
te boxen hebben terwijl wij met Zwitser
land moeten delen? Zijn zij zoveel meer
dan wij? Dat neem ik niet". Dat was het
verwijt dat Van Vliet dinsdag de direc
teur van 't gloednieuwe stadion Velodro-
mo voor de voeten wierp. De taalbarrière
vormde echter een te grote kloof om tot
een resultaat te komen. Want de enkele
woorden Italiaans van Van Vliet waren
niet toereikend om de grieven duidelijk
te maken en voor „il direttore" bleek
Frans even onverstaanbaar als Chinees.
Er kwamen veel boze gevaren aan te
pas voordat het tot de Italiaan doordrong
dat de Nederlanders zich teruggezet voel
den bij de Italianen en Fransen. Toen
was de schuldige snel gevonden. „De UCI
hèeft de ploegen ingedeeld. Ga daar maar
klagen", kreeg Van Vliet tot antwoord
en daarmee was voor de directeur de zaak
afgelopen.
Het was begonnen toen de Nederlandse
baanrenners hun intrek namen in de cata
comben van dit bijzonder fraaie wieier-
stadion, dat speciaal voor de Olympische
Spelen is gebouwd. De Nederlanders kre
gen één der grote boxen toegewezen en
waren vooreerst nog opgetogen, want be
halve over een grote kleedkamer heeft
elk compartiment twee douches, een grote
ruimte voor het materieel, nog een aparte
wasplaats en een massageruimte met één
tafel. Toen Van Vliet echter eens goed
rondkeek en op de deur de naambordjes
„Hollande" en „Suisse" zag staan was het
gedaan met de blijdschap over de prach
tige ruimte.
„Dat kan toch niet. Verbeeld je dat we
tegen elkaar moeten rijden. Dan kun je
toch niet in één ruimte met je tegenstan
ders je eigen man voorbereiden". Van Vliet
beende de gang in. „Ik moet toch eens
rondneuzen hoe het met de anderen ge
steld is". Voor de meesten bleek het niet
beter te zijn dan voor de Nederlanders.
De Denen bijvoorbeeld hadden inwoning
gekregen van de Finnen, Hongaren en Po
len. Maar Van Vliet had daarvoor geen
aandacht. Hij zocht naar de Italianen en
vond de Azurri in een aparte gang, waar
zij evenals de Fransen vier kleinere boxen
hadden bezet. „Zie je wel, er wordt altijd
onderscheid gemaakt" en Van liet steven
de regelrecht naar het kantoortje van de
directeur.
Inmiddels waren de baanrenners kennis
gaan maken met de supersnelle houten
piste, waarop Antonio Maspes onlangs zijn
fameuze record van 10,8 seconde over de
laatste tweehonderd meter reed. De jon
gens waren opgetogen. „Er zit geen bub
beltje of kuiltje in die baan. Het is fan
tastisch", zei de kleine Mees Gerritsen,
terwijl hij met een lekke band van
fiets stapte.
De Nederlanders hadden geen rekening
gehouden met de hoge temperatuur in Ro
me, hadden hun banden te hard opge
pompt met het gevolg dat de vederlichte
tubes het onder de snel toenemende span
ning begaven.
De Nederlandse sprintkampioen Ad de
Graaf kreeg in de bocht een klapband en
gleed onderuit. De Rotterdammer liep
hierbij een paar schaafwondjes op maar
die tellen niet voor een wielrenner en even
later draaide ook hij weer rustig zijn rond
jes.
De wegrenners waren dinsdagochtend
onder leiding van Joop Middelink een deel
van het parcours voor de ploegentijdrit
gaan verkennen en hadden zich daarbij
verzekerd van de hulp van een Italiaans
gids om de weg niet kwijt te raken.
Sport in het kort
VOETBAL. De uitslagen van de voetbal
wedstrijden die maandagavond voor de
Engelse league werden gespeeld, luidden:
eerste divisie: BlackpoolTottenham Hot
spur 1—r-3: West Ham UnitedAston Villa
52; tweede divisie: Stoke CitySunder
land 00.
Ben de Roo samen met de zwemsters
Marianne Heemskerk, Sita Posthumus
en Atie Voorbij.
Wat te zeggen als je als Nederlander
bent geboren, slechts twintig jaren telt en
in de houding staat voor de Australische
vlag, terwijl vlak naast je, bijna tastbaar,
de leden van de Nederlandse ploeg zijn op
gesteld. Dat is niet mogelijk, zal men zeg
gen. In Rome is alles mogelijk.
Ben de Roo, die in 1940 in Enschede het
levenslicht zag, emigreerde namelijk in
1956 naar Australië en zijn turncapacitei-
ten zijn dusdanig hij werd in 1959 en
1960 tweede bij de Australische senioren
kampioenschappen dat de autoriteiten
zich op aandrang van het Australisch
Olympisch Comité inspanden om hem nog
voor het einde van de wettelijke verplichte
„wachttijd" te naturaliseren, opdat hij als
Australiër aan de Spelen kon deelnemen.
Ben de Roo, in Nederlandse turnkringen
geen onbekende, moest en zou met Atie
Voorbij, Sita Posthumus, Marian Heems
kerk, Ria van Velsen en Ada den Haan op
de foto, terwijl de ene grap na de andere
in vlot Nederlands uit zijn mond rolde.
„Fijn dat ik hier ben in Rome met de Au
stralische ploeg, maar een vreemd gevoel
geeft het dat je als Nederlander in een an
der pakje bent gestoken. Het is me nu dui
delijk dat een uniform, dat je in een be
paald vakje onderbrengt, eigenlijk niets
betekent" was het wijsgerige slot van zijn
betoog en druk pratend met de leden van
de Nederlandse ploeg vervolgde hij zijn
weg.
Het bestuur van de KNVB is met de
Mexicaanse Voetbalbond overeengekomen
nog dit seizoen de return wedstrijd van de
ontmoeting Mexico-Ne'derland te spelen.
Hoewel de datum nog niet vaststaat, is wel
zeker dat ontmoeting in mei 1961 wordt
gespeeld.
De KNVB heeft voorts een verzoek van
Uruguay ontvangen voor een wedstrijd te
gen het Nederlands A-elftal. Deze ontmoe
ting val een onderdeel moeten zijn van de
trip die de ploeg van Uruguay in het voor
jaar van 1961 naar Europa maakt.
Cricket
Op de laatste dag van de vijfde test
match Engeland-Zuid-Afrika deed de regen
de hoop van de Zuidafrikanen op 'n over
winning in rook vervliegen. Nadat Enge
land maandag in hun tweede innings 380
runs hadden gescoord voor het verlies
van slechts vier wickets, werd door slecht
batten aan het begin van de laatste dag
de situatie voor Zuid-Afrika weer iets
gunstiger. Maar Trueman deed het getij
keren met een produktie van 24 runs
binnen vijftien minuten, zodat Cowdrey
by de lunch kon sluiten by de score van
479 voor 9.
Tegen de verwachtingen in kreeg Zuid-
Afrika toch nog een zij het kléine
kans op de eerste overwinning, maar de
opgave om in drie uur tijds 216 runs te
scoren bleek te zwaar. Een onderbreking
van 25 minuten, die werd veroorzaakt
door dé regen, was de eerste tegenslag
en 45 minuten voor het einde van de
speeltijd maakte een tweede bui aan alle
illusies een einde. Met nog 6 wickets in
handen kwamen de Zuidafrikanen nog
altijd 118 runs tekort, waarmee de draw
een feit was. De eindstand was: Engeland
155 en 479 voor 9 gesloten; Zuid-Afrika:
419 en 97 voor 4.
De cricketwedstrijden tussen een KNCB-
team en de Free Foresters (Engeland), die
dinsdag op Houtrust in Den Haag is ge
speeld, is door de Engelsen met 70 runs
gewonnen. De eindstand was: Free Fores
ters: 200 voor 9 gesloten, KNCB-team: 130
all out.
De gedetailleerde score van de ontmoe
ting was als volgt: Battingcijfers Free Fo
resters: Mordaunt 24. Manners 102, Benda
13, Henderson 22 en Corfield 11 n.o. Bow-
lingcijfers KNCB-team: Derogee (HBS) 2-
37, Spits (VRA) 3-65, Mulder (HBS) 3-30 en
Kooistra (HCC) 1-28.
Battingcijfers KNCB-team: A. Bakker
jr. (VOC) 26, Kooistra (HCC) 11, Spits
(VRA) 14, Janssen (ACC) 32 en Stroink
(PW) 14. Bowlingcijférs Free Foresters:
Mordaunt 4-26, Ainsworth 3-17, Henderson
2-21 en Corfield 1-16.
Het hoogtepunt van de vjedstrijd was
een voortreffelijke century van de Engels
man Manners.
De Alkmaardermeerweek 1960 is ten
einde. De stevige zuidwestelijke bries le
verde gisteren op de slotdag de slecht-
weerzeilcrs alle voordelen op, die zij nodig
hadden om zich te revancheren van hun
matige optreden van dusverre. Zo was Ton
Amons bij de Sterns eindelyk weer eens
een klasse apart, doch de hoofdprijs kon
de Rijswyker Van der Rest al niet meer
ontgaan. Die hoofdprijs stond Barto Kraan
bij de Sharpies, Bouw van Wijk in de
Vryheidskla'sse en Bert Tournier by de
Olympiajollen met vier successieve eerste
plaatsen al dagen op het lyf geschreven.
Iets minder sprekend maar toch wel over
tuigend was de triomf van Wim Maarse in
de snelle Finjollenklasse.
Snel gingen ook de Flying-Dutchmans,
die al planerend in het laatste ruime wind-
se rak zelfs de eerder gestarte Valken en
Draken voor de finish al te pakken had
den. In deze klasse was het Jongeneel, die
als nummer één eindigde en daarmede te
vens de hoofdprijs in de wacht sleepte.
Een reglementaire beslissing moest wor-
Onder de zevenduizend deelnemers aan
de Olympische Spelen, die morgen begin
nen, is een eenzame Brit, die de laatste
drie maanden als een kluizenaar heeft ge
leefd. U kent ongetwijfeld zijn naam, want
hij heet Gordon Pirie. In een even verbe
ten als wanhopige poging om voor het
laatst een geslaagde aanval op de gouden
medailles van de 5000 en 10.000 meter
hardlopen te doen, heeft hij 13 weken ge
leden zijn vrouw, op de wangen gekust,
zijn kinderen over de hoofdjes gestreeld
en is naar een trainingskamp, ergens in
de Schotse hooglanden verhuisd. Daar
heeft, hij zich dan wel niet, gelijk vroeger
de profeten, met sprinkhanen en wilde ho
ning gespijzigd, maar hij heeft er toch
sim.pel en ruig geleefd. En vooral: een
zaam.
Het kostte hem alvast zijn betrekking,
want in Engeland is waarschijnlijk geen
werkgever te vinden, die dit van een em
ployé „neemt" in Nederland vermoe
delijk evenmin. Maar Pirie heeft het er
voor over, omdat hij zijn boeiende sport-
carrière besluiten wil met een daverende
apotheose: overwinnaar op de vijf en tien
kilometer. Hoe ver zal hij komen, vraagt
men zich in atletiekkringen op dit moment
af. 1-Iij is wereldrecordhouder geweest, hij
heeft schitterende dingen gedaan, maar af
en toe ook schrikbarend gefaald. Velen
hebben hem niet begrepen en haalden
over deze super-individualist, die zijn
eigen leefwijze, schema's en starttijden
bepaalde, de schouders op. Nu krijgt hij
zijn laatste kans. Wie vreest hij? Maar
één man.
Eigenlijk: een mannetje, met een raar-
slingerend armpje en een gebroken schou
der, die nooit helemaal geheeld is. Zijn
naam is Murray Halberg en die naam zal
men straks meer horen in de verslagen
van de Spelen. Want Halberg is een 27-ja-
rige Nieuwzeelander. die de laatste tijd
zulke verschrikkelijk-snelle tijden heeft
gelopen, dat zelfs dat toppunt van onver
stoorbaarheid, Gordon Pirie, er een tikje
door geïmponeerd is geraakt. Al heeft hij
dan gezegd, dat die tijden allemaal in
„thuiswedstrijden" voor Halberg tot stand
zijn gekomen.
Bekijkt die tijden van Halberg eens: 13
minuten 37.4 seconden op de 5000 meter
(Kutz* wereldrecord staat op 13.35) en 28
minuten 48 seconden over de 10.000 meter
(Kutz' wereldrecord staat op 28.30.4).
Maar Wladimir Kutz, de Russische ma
troos, van wie wordt verteld dat hij nog
nooit een schip had gezièn, loopt niet meer,
Zatopek is er mee gestopt en Herbert
Schade, de grimmige Duitser, is in Rome
als trainer. Dus lijkt de weg vrij voor
Halberg of Pir;e.
Pirie de kluizenaar moet op het
punt van doorzettingskracht, waarschijn
lijk de voorrang laten aan Halberg, de
man die tien jaar geleden bij een rugby
wedstrijd zijn schouder brak, bloedvergif
tiging kreeg en op het randje van de dood
balanceerde. Hij werd beter maar zijn lin
kerarm hangt er nog maar zo'n beetje bij
en zijn schouder blijft pijnlijk. En tóch
die geweldige prestaties, vooral op de 5000
meter.
Halberg zal allicht het voordeel hebben,
gewend te zijn aan grote hitte. Engeland,
dat mistland, heeft Pirie aan weinig hitte
doen wennen. Maar Gordon is een tijd in
australië geweest. Zijn weerstand tegen de
verlammende hitte zal hij zéker nodig
hebben, als tenminste het weer blijft als
het is.
Het Internationaal Olympisch Comité in
Rome in congres byeen, heeft dinsdag
avond de Amerikaan Avery Brundage voor
een ambtstermijn van vier jaar tot presi
dent herkozen. Tijdens de bijeenkomsten
van maandag was besloten de ambtster
mijn in het vervolg op vier jaar te stellen
inplaats van acht zoals tot dusver.
Behalve Brundage zijn ook de vice-pre-
sidenten Armand Massard (Frankrijk) en
de markies van Exeter (Engeland) met al
gemene stemmen herkozen.
Doordat de enige Russische kandidaat
niet genoeg stemmen kreeg, werd de Bra
ziliaan Ferreira Santos als lid gekozen in
de vacature die was ontstaan door 't over
lijden van het Bulgaarse lid. De Sovjet-
Unie is thans niet rechtstreeks vertegen
woordigd in het I.O.C.
den genomen bij de Valken, waar Hoppes'
eerste plaatsen van de beide eerste dagen
doorslaggevend bleken voor de toekenning
van de hoofdprijs. Een toekenning die gis
teren op de finish beslist werd, aangezien
mej. De Wit vlak voor de eindlijn uit
plane geraakte. Daniels zeilde te constant
bij de 12-voetsjollen seorelijst 2, 2, 1, 4
om hem de hoofdprijs nog te ontnemen.
Hetzelfde kan gezegd worden van Blonk
bij de 16 m2 klasse, die de zilveren sier-
schaal. beschikbaar gesteld door de bur
gemeesters van de viermerengemeenten
voor één jaar mee naar Nieuwkoop
neemt.
Er was op deze sluitdag nogal wat averij,
maar niemand was zo onfortuinlijk als de
Kaagzeiler Bissot, die bij het ronden van
de eerste boei zijn mast aan stukken zeil
de, waardoor hem de hoofdprijs alsnog
Zeilen
ontging. Terugziende op vier dagen zeil-
genot kon niet anders gezegd worden dan
dat de Alkmaardermeerweek êen van de
best geslaagde zeilfestijnen van 1960 is ge
weest.
De uitslagen luidden:
12 m2 klasse: 1. Rakker, strm Kraan (De
Braassem), 2. Mariandel, strm. Van Sta
veren (De Braassem).
12 voetsjollen A: 1. Watervloo, strm. Van
Beekum (HJC), 2. Keesje de Duivel, strm.
Keijzer (ARZV).
Valkenklasse: 1. Bounty II, strm. v. d.
Baumen (De Kaag), 2. Barry III, strm.
Snijders (De Kaag).
Drakenklasse: 1. Norremêer II, strm.
Hofkes (KNR en ZV), 2. Jöy II, Strm. Bier
(KNR en ZV).
Olympiajollen: 1. Windveer, strm. Tour
nier (Aegir), 2. Taifoen, strm. Husslage
(ZO).
Pampusklasse: 1. Westeinder, strm. Dé
Ruijter (Nieuwe Meer), 2. Karekiet, strm.
Van Dijken (ARZV).
Vrijheidsklasse A: 1. Noreg, strm. Amons
(ZZV), 2. Gladoortje, strm. Latenstein
(ZZV).
Flying Dutchmanklasse: 1. Wervelwind,
strm. Jongeneel (De Kaag), 2. Klein Duim
pje, strm. Stenhuis (WVZ).
16 m2 streepklasse: 1. Pie-de-Balo, strm.
De Haas (HWH); 2. Keesie, strm. Blonk
(Noord-Zuid).
Regenboogklasse: 1. Ree, strm. Walig
(ZZV), 2. Duke, strm. Van dér Velde (De
Kaag).
Finjollenklasse: 1. Finig, strm. Maarse
(De Kaag), 2. Gold Finn, strm. Willems
(Schinkel).
Hoofdprijzen: hoofdprijswinnaar Barto
Kraan (De Braassem); 12 voets jollen A:
F. H. Danieëls (HJC); Valkenklasse: E. J.
Hoppe en J. van Leeuwen (De Kaag);
Olympiajollen: B. Tournier (Aegir); Pam
pusklasse: H. J. de Ruijter (Nieuwe Meer);
Vrijheidsklasse A: B. van Wijk (De Braas
sem); sternklasse A: H. v. d. Rest (Te
Werve); Flying dutchmanklasse: G. A. S.
Jongeneel (De Kaag); 16 m2 streepklasse:
J. Blink (Noord-Zuid); finjollenklasse: W.
Maarse (De Kaag).
Voor het eerst in zijn leven, woont d.e
„menselijke locomotief", E mil Zatopek
de Olympische Spelen bij als toerist. De
m.an die acht jaren geleden een van de
grootste prestaties uit de sportgeschiede
nis leverde het winnen van alle drie
lange afstanden tijdens de Olympische
Spelen in Helsinki was in het Olympisch
zwembad. Hij lag er te zonnen. „Geen
zware zorgen ditmaal", verklaarde de
kaal-wordende, 38-jarige Tsjech glimlach
end. „Mijn enige zorg is nu mooi. bruin te
worden."
Emïl legde uit d.at hij hier „officieel" is
als coach van de Tsjechische atleten. „Dat
is maar een etiketje. Mijn benoeming tot
coach was alleen maar de manier van
mijn regering om me een Olympische va
kantie te bezorgen", aldus Zatopek. De
Tsjech vertelde dat de Russische regering
heizelfde voorrecht heeft geschonken aan
Wiadimit Kutz, de Rus die in Melbourne
de 5.000 en 10.000 meter won. De „draven
de zeeman" Kutz, thans een 200-ponder,
is ook al een coach met vakantie.
Zatopek, een luitenant kolonel in het
sport-centrum van het Tsjechische leger,
zeide cat hij tevreden was met het leven
en dat het hem spijt ditmaal te moeten toe
kijken. Zij sportcarrière werd practisch
afgesloten toen hij in Melbourne met de
vierde plaats genoegen moest nemen in de
marathon loop.
„Het is aardig zolang alshet duurt",
zei Zatopek filosofisch, „en ik zal nooit
de dag vergeten toen mijn vrouw speer
werpster Dana Zatopeken ik binnen het
half -uur in het zelfde stadion beiden een
Olympische titel behaalden. Maar het is
ook een hard leven, waarin men zich veel
moet ontzeggen een leven voor veel
jongere mensen, hoewel mijn vrouw het
mei die visie niet geheel en al eens is. Zij
wil het hier in Rome nog eens proberen.
Maar ik zelf ben blij dat ik het nu wa.t kal
mer aan kan doen. Bovendien voel ik me
nog een beetje lid van de Olympische fa
milie, want de jongelui komen mij nog
steeds advies vragen en mij problemen
voorleggen. En de internationale sfeer van
vriendschap en goede wil vind ik bijzon
der prettig".
Zatopek verwacht dat de Spelen in Rome
alle vroegere zullen overtreffen, met uit
zondering van het lopen op de lange af
standen. Wat dat laatste betreft ziet Za.to-
pek momenteel geen atleten van groot for
maat. Hij meent veilig te kunnen voor
spellen. dat alleen déze nummers geen
Olympische en wereldrecords ziillen sneu
velen.
Zatopek is er niet zeker van dat Rusland
opnieuw gemakkelijk het onofficiële alge
meen klassement zal winnen. Hij zegt dat
de sport in Rusland moeilijkheden heeft
gehad, doch dat dit een lógische gang van
zaken toas. De Russische sportlieden kwa
men snel naar voren, te snel misschien.
Er heerste groot enthousiasme dat thans
wat geluwd is. Maür Zatopek meent dat
de Plussen volgend jaar weer op koers
komen en er dan zullen blijven.
En daar het vraaggesprek in het zwem
bad plaats vond, gaf Zatopek ook zijn vi
sie op de komende zwemwedstrijden, „het
op de jeugdige Amerikaanse zwemstertjes.
Die worden hier de grote verrassing",
zei Emïl.
Dit is Francis Slaap, een negentienjarig
Engels meisje dat op het laatste mo
ment toch nog werd gekozen in de
Engelse Olympische atletiekploeg. Zij
kómt uit op het nummer hoogspringen,
waarvoor men haar op de foto in
training ziet.
'S NACHTS
Het nachtleven in Rome profiteert mee
van dé Olympische Spelen. Het aantal
nachtclubs is reeds verdubbeld, 14 wer
den er speciaal geopend ten gerieve van
de buitenlandse gasten. Men vindt in de
eeuwige stad alle variaties, van de in
tieme. cabarets in Parijsê stijl tot de
„sing-sing club", die het interieur heeft
van een Amerikaanse gevangenis. Voor
bezoekers met een meer serieuze smaak
is er een serie speciale balletvoorstellin
gen, historische voorstellingen met dui
zenden „acteurs" in traditionele cóstuums
en 'n klank- en lichtspel in hét Romeinse
forum.
ZORGEN
Er lópen momenteel in Rome lieden
rond die onder zware zorgen gebukt gaan.
Het zijn de opkopers van Olympische
plaatskaarten. Zij hadden gedroomd van
grote winst, maar zien nu verlies in het
verschiet. Morgen beginnen de Spelen en
het kost de opkopers momenteel de groot
ste moeite om de normale prijs voor hun
kaartjes te krijgen. Zelfs als de heren
„korting" aanbieden, loapt hun handel nog
stroef. Tot dusver zaten de opkopers al
leen goed met de kaartjes voor de Ope
ningsplechtigheid en voor de zwemwed
strijden.
