Horen en zien
TUIN VAN HANBURY GERED
ANWB wil oproepdienst
voor toeristen uitbreiden
CEen nacht op
Craz
DUITS BIOSCOOPBEZOEK
STERK TERUGGELOPEN
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
Proef op kleine schaal
had enorm succes
9
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
De radio geeft woensdag
Televisieprogramma
„Microscopisch" congres
in Den Haag
Romeins colosseum in
Portugal opgegraven
Kwartier voor God" na
20 jaar opgeheven
Prins Aschwin uit
Nederland vertrokken
DINSDAG 30 AUGUSTUS 1960
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
22 Bedrukt liep Panda door de straten.
„Wat een toestand..." dacht hij. „Hoe
vinden we Joris ooit terug, voor hij het
fortuin uit meneer Palmers hoed heeft
opgemaakt? Echt zielig voor meneer Pal
mer. Het moet heel naar voor hem zijn,
als een ander zijn geld opmaakt". Op dat
ogenblik zeilde er een oude, gelapte hoed
de hoek om. Voortgeblazen door de wind,
wervelde het hoofddeksel rakelings langs
Panda heen. „Hee.dat lijkt meneer Pal
mers hoed wel", dacht hij, staan blijvend.
Hel volgende ogenblik kreeg hij zekerheid,
dat het de gezochte hoed moest zijn, want
daar kwamen Joris en de miljonair in
galop om de hoek stuiven, Panda pardoes
onder de voet lopend. Zij maakten wilde
grijpbewegingen naar het voortdartélende
hoofddeksel en uit alles bleek, dat zij die
oude hoed liever wilden hebben dan een
gouden eetservies. Dat kon dus maar één
ding betekenen: een hoed, die met zoveel
gretigheid werd nagejaagd, moest de mil
joenenhoed zijn!
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00
Nationaal programma.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. li.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.30 Voor de jeugd. 8.55 Tips
var. de voedingsmarkt. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterst.). VPRO: 10.00 Mo
derne theologie, lezing. VARA: 10.20 Gram. 10.35
Idem. 11.00 Zang en interview. 11.30 Gram. 12.00
Hammondorgelspel. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Voor het. platteland. 12.38 Gram. 13.00 Nws.
13.15 Lichte muz. 13.45 De wereld wil bedrogen
zijn, lezing. 14.00 Volksmüz. 14.15 Kamerorkest, en
solist. 15.00 Voor de jeud. 18.15 Gram. 16.30 Dans
muziek. 17.00 Versierde vakantietips. 17.50 Rege-
r.T.gsuitz.: Jeugduitz.: Schildpadden en sprink
hanen in Suriname, door C. Butner. 18.00 Nieuws
en comm. 18.20 Orgelspel. 18.40 Olymp. Spelen.
19.00 Voor de kinderen. 19.10 Toto en de liefde,
tcespr. 19.20 Gram. VPRO: 19.30 Voor de jeugd.
Nationaal programma t.g.v. de verjaardag van
H.K.H. Prinses Wilhelmina: 20.00 Nieuws. 20.05
Tcespr. door H.M. Koningin Juliana. 20.20 Kon.
Mil. Kapel en knapenkoor. 20.50 Oranje in balling
schap, klankb. 21.25 Metropole-ork. 21.55 Het Ko
ningin Wilhelmina Fonds voor de kankerbestrij
ding, toespr. 22.00 Olymp. Spelen. 22.30 Nieuws.
22.40 Avondoverdenking. 22.50 Lichte muz. 23.15
Gram 23.45 Olymp. Spelen. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 293 m. 7.00 NCRV. 20.00-24.00
Nationaal programma.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.13 Gram. 7.30 Een woord
voor de dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00 Nieuws. 8.15
Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 Gram. 10.30 Mor
gendienst. 11.00 Omr.orkest en solist. 11.50 Gram.
12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Gram. 12.45
Olymp. Spelen. 13.00 Nieuws. 13.15 Kerkd. 13.55
Lichte muz. 14.05 Gram. 14.20 Gram. 15.15 Holland
Festival 1960: Kamermuziek. 16.00 Voor de jeugd.
17.20 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Olymp. Spelen.
18.00 Leger des Heilsmuz. 18.15 Boekbespr. 18.30
R.V.U.: Mens en dier: Het dier in de letterkunde
aller tijden, door dr. A Saalborn. 19.00 Nieuws en
weerber. 19.10 Volksmuz. 19.30 Radiokrant. 19.50
Gram. Nationaal programma: 20.00 Zie Hilver
sum. I. 22.00 Kamerork. 22.3024.00 Zie Hilvers. I.
BRUSSEL. 324 m.
12.00.Gram. 12.30 Weerbericht. 12.34 Gram. 12,50
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 14.00 Kasino-
conc. (Tussen 1500 en 15.15 Olymp. Spelen). 15.15
Gram. 16.00 Koersen. (Tussen 16.30 en 16.50 Olymp."
Spelen). 16.06 Gram. 16.45 Gram. 17.00 Nieuws.
17.20 Lof voor het Vlaams toneel. 17.50 Boekbespr.
13.00 Lekenmoraal en filosofie. 18.20 Voor de sol
daten. 18.50 Pianorecital. 19.00 Nieuws. 19.40 Koor
zang. 20.00 Gram. 20.30 Symf.muz. 22.00 Nieuws.
(Tussen 22.10 en 22.40 Olymp. Spelen). 22.15 Gram.
22.5523.00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 13.0013.30 Eurovisie: Olymp Spelen.
17.00—18.00 Olymp. Spelen. 18.30—19.10 Olymp.
Spelen. 20.00 Journ. en weeroverz. 20.20 Olymp.
Spelen. 20.30 Film. 21.40—22.25 Olymp. Spelen.
VOOR WOENSDAG
VARA: 14.00 Voor de kinderen. NTS: Eurovisie:
14.55—18.30 Olymp. Spelen. 20.00 Journ. en weer
overz. Nationaal progr.: 20.20 Herinneringen en
gelukwensen voor H.K.H. Prinses Wilhelmina.
20.50 Caharetprogr. 21.25 Documentair programma.
Eurovisie: 22.1523.10 Olymp. Spelen.
Reumatiek
Griep
Migraine
Menstruatiepijn
Verkouden
Hoofdpijn
Spit
Advertentie
TOGAL
TOGAL
TOGAL
TOGAL
TOGAL
TOGAL
TOGAL
HELPT
HELPT
HELPT
HELPT
HELPT
HELPT
HELPT
In de Ridderzaal te Den Haag heeft mi
nister me.i. dr. M. Klompé namens haar
collega van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen maandag het Europees-regionale
congres voor elektronenmicroscopie, dat
deze week in Den Haag en Delft wordt
gehouden, geopend. Zij begroette ongeveer
650 geleerden, die uit vrijwel alle Euro
pese landen en uit andere werelddelen
naar Nederland zijn gekomen, om hier er
varingen uit te wisselen. Ook de burge
meester van Den Haag, mr. H. A. M T.
Kolfschoten sprak een welkomstwoord.
De voorzitter van het congres, prof. J.
B. Ie Poole, schetste de enorme toename
van het gebruik van de elektronenmicros
coop in vele takken van de wetenschap
sedert het vorige, in Nederland gehouden
congres in 1949. Het leek hem twijfelach-
toekomst nog wel verenigd kunnen blijven
op één congres. Mogelijk zullen afzonder
lijke congressen voor biologie, kristalogra-
fie, medicijnen en optica noodzakelijk
worden.
Tijdens opgravingen te Santiago de Ca-
cem, ten zuiden van Lissabon, zijn de ruï
nes van een Romeins colosseum bloot ge
legd, dat volgens de archeologen het groot
ste is dat tot nu toe op het Iberische
schiereiland is gevonden.
Het colosseum, dat 250 bij 50 meter meet
is ontdekt tussen de ruïnes van de oude
Romeinse nederzetting Merobriga. De op
gravingen in dit gebied waren reeds lang
aan de gang, maar met de hulp van Por
tugese en buitenlandse jongeren, die aan
een internationaal werkkamp deelnamen,
kon het colosseum in versneld tempo wor
den uitgegraven.
Volgens archeologen is deze opgraving
van grote waai'de voor de archeologische
geschiedenis van Portugal. Het colosseum
is het enige, dat tot dusver in Portugal is
gevonden.
De 38-jarige president van de grote
Westduitse filmmaatschappij U.F.A. (Uni
versum Film A.G.), Arno Hauke is door
de raad van beheer van deze maatschap
pij met verlof gestuurd en zal in zijn hui
dige functie niet meer terugkeren. Met an
dere woorden: deze eens machtigste man
in de Westduitse filmwereld ligt eruit. Ar
no Hauke, een harde zakenman, kwam in
1949 als 27-jarige assistent-accountant in
aanraking met het toen nog door de Brit
ten beheerste Duitse filmconcern. De
U.F.A. zelf was in 1917 opgericht, waar
toen net als nu, de grote particuliere
„Deutsche Bank" een flink stuk in de
melk te brokkelen had. In de twintiger
jaren oogstte de U.F.A. met haar stomme
films veel succes en kreeg in het buiten
land een grote naam. De Westduitse
droomfabriek bracht het in de dertiger ja
ren tot beroemde films als „Der blaue En
gel" en „Der Kongress 1anzt". Bekende
filmspelers als Mariene Dietrich, Emil
Jannings, Willi Fritsch en Lilian Harvey
werkten voor de U.F.A. De nazi's ten slot
te deden een succesvolle greep naar de
macht in de U.F.A. Na de oorlog trachtte
men van geallieerde zijde de U.F.A. te
decentraliseren.
Het was toen evenwel de jonge assistent-
accountant Hauke die ervoor zorgde dat
het concern niet geliquideerd werd maar
langzaam aan weer een machtig instituut
werd. Thans behoren tot de U.F.A. vier
grote Duitse filmproduktiemaatschappijen,
een filmverkooporganisatie, twee uilgeve-
rijen, minstens vijftig bioscooponderne
mingen in totaal 17 grote maatschap
pijen. De omzet bedroeg het vorige jaar
meer dan honderd miljoen mark. Er was
evenwel een verlies van 5,8 miljoen mark.
Volgens Hauke is dit alles het gevolg van
het mooie weer in 1959, de „verveling der
grote steden", de winkel wetten, de wet tot
bescherming van de jeugd, de toenemen
de motorisering en de televisie. Het aan
tal bioscoopbezoekers in geheel West-
land is namelijk teruggegaan van 818 mil
joen in 1956 tot 660 miljoen in 1959. Het
aantal televisietoestellen nam in die perio
de toe van enkele duizenden tot vier mjn.
Hauke schijnt zijn goed gehonoreerde
presidentzetel (hij begon als dertigjarige
met 3500 mark per maand, verdiende in
1953 7000 mark per maand en zal als
president nog wel meer geïncasseerd heb
ben) voornamelijk verloren te hebben
door twee factoren: Hij heeft oninteres
sante films laten maken, en eigenmach
tig 49 percent van de aandelen van een
Franse filmmaatschappij hebben opge
kocht, hetgeen op een fiasco uitliep. Dit
Franse avontuur stelt men voornamelijk
verantwoordelijk voor de grote verliezen
van de U.F.A. In de raad van beheer, die
Hauke aan de kant zette, neemt de Deut
sche Bank een zeer vooraanstaande plaats
in: een van haar directeuren is voorzitter
van deze raad. Als opvolger van Hauke
worden verscheidene bekende figuren uit
de Duitse filmwereld genoemd, onder wie
de Münchense filmhandelaar Tischendorf.
94.95. Dat werd een hartelijk weerzienWat was Linnie blij, dat ze Koen en
Pobbel eindelijk zag!
Ik was zo ongerust, toen jullie zo lang wegbleven! zei ze
Ja, we waren verdwaald, zei Koen. Maar het was goed, dat je ons met die rook
de weg gewezen hebt, anders hadden we nog wél uren kunnen zoeken!
Ze gingen Pobbels huisje binnen; en daar liet Pobbel zich met een zucht van ver
lichting in zijn stoel zakken.
Hèhè! zei hij. Was me dat lopenik ben er moe van geworden!
Enkele weken geleden, tijdens een kort verblijf te Villefranche (bij Nice), heb
ik vroeg in de morgen een bus gepakt om. even over de Italiaanse grens te wippen.
Mijn reisdoel lag ongeveer vijf kilometer verder dan het grensplaatsje Ventimiglia;
ik wilde nog eens een bezoek brengen aan de befaamde Giardini Hanbury (ook
ivel La Mortola genaamd), een weelderige, subtropische tuin, waarover ik alar
merende geruchten had gehoord. Er zou niets meer of minder dan een verkaveling
van het schone landgoed worden voorbereid en daar vjaar nu een ongelooflijk
grote variëteit van bomen en planten staan te pronken, zou binnen afzienbare tijd
een villadorp voor miljonairs zijn te vinden. Na een bestaan van op één na
honderd jaar zou aldus een van de prachtigste botanische tuinen van Europa
verdwijnen. En voordat het te laat zou zijn, wilde ik mij nog eenmaal verlustigen
in de majestueuze rijkdom van de Giardini Hanbury.
Ik had er niet op gerekend te kun
nen doordringen tot het sanctum van
de huidige eigenares, mevj-ouw Dorothy
Hanbury. Ze was er niet of ze wilde
me niet ontvangen (dat kwam op het
zelfde neer), maar één van de opzich
ters bleek graag bereid zijn zorg en
verdriet tegenover een sympathiserende
buitenstaander te luchten.
„Het is helaas waar", zei hij somber.
„Ik weet natuurlijk niet precies hoe de
zaak er op het ogenblik voorstaat maar
ik vrees het ergste .Er is nog een klei
ne kans dat de tuin behouden blijft
hoewel mevrouw Hanbury al een con
tract heeft getekend om het terrein te
verkopen aan een syndicaat in Turijn
Ze moest., wel .Nu willen ze er nota
bene landhuizen op bouwen en er is
zelfs sprake van een hotel. Stel u voor,
signor, hier waar we nu staan komt
misschien, ik noem maar wat, een
autoparkeerplaats of zoiets barbaars".
Waar we nu staan dat was een
onbeschrijflijk mooi uitzicht over bloei
ende cacteeën en bloembedden in alle
kleuren van het spectrum tussen fraaie
eucalyptusbomen door, ver weg tot het
azuren water van de Middellandse zee.
„En welke kans ziet u nog?"
„De kans dat de regering verbiedt
deze grond als bouwterrein te gebrui
ken. De laatste jaren heeft de Itali
aanse Stichting voor Natuurbescher
ming zich nogal met de Giardini be
moeid. Het bestuur heeft geprobeerd
meer belangstelling te wekken voor de
tuin, vooral bij de gemeentebesturen in
de naaste omgeving. Het ging erom de
gemeenten te bewegen het landgoed
coöperatief aan te kopen en het, net
zoals dat nu het geval is, open te stel
len voor het publiek, desnoods tegen
een kleine vergoeding. Maar het schiet
niet erg op. O, aan sympathiebetuigin
gen heeft het niet ontbrokenWat
heb je eraan? Ze doen niks, ze blijven
bij een mooie platonische liefde.
Met een geërgerd handgebaar drukte
hij zijn minachting uit voor deze lijd
zame houding. De vrees zijn baan te
verliezen telde bij hem zeker niet het
zwaarst, daarvan was ik overtuigd. Hij
had de tijd nog meegemaakt, dat tus
sen de vijftig en honderd tuinlieden hun
goede zorgen wijdden aan 't onderhoud
van La Mortola. Welke particulier is in
de tegenwoordige omstandigheden in
staat zo'n legertje te bekostigen?
Juist in verband met de exceptioneel
hoge financiële lasten voor de tegen
woordige eigenares had hij geen woord
van critiek voor haar houding. Het ging
haar bijzonder aan het hart, dat het
levenswerk van Thomas Hanbury, die
in 1861 met de aanleg van de tuin was
begonnen, vernietigd zou worden. Te
leurgesteld door de houding van de
autoriteiten en niet in staat lan
ger voort te gaan met kapitalen uit
te geven voor het onderhoud, was zij
wel genoodzaakt geweest het (royale)
bod van het Turijnse syncicaat te ac
cepteren.
Wij dwaalden door de lusthof, trap
op, trap af, door schaduwrijke lanen,
over schitterend aangelegde terassen.
Er was hier en daar duidelijk te zien,
dat er geen vijftig tuinlieden meer aan
het werk waren, al kon toch ook niet
worden gezegd dat de verwaarlozing
mij van alle kanten aanstaarde.
„Wij hebben hier ongeveer tiendui
zend soorten zeldzame planten, voorna
melijk uit de tropische en sub-tropische
zones van de v/ereld. De verzameling
eucalyptusbomen is werkelijk ongeëve
naard. Ik heb in heel wat landen, ook
buiten Europa, rondgekeken en ik mag
zeggen dat we hierin nummer één zijn."
De ontwerper van de tuin en allen
die na hem aan de verfraaiing hebben
gewerkt, hadden een fijn gevoel voor
proporties: telkens valt op welk een
eenheid er is bereikt in architectoni
sche en botanische schoonheid. De koe
peltjes, prieeltjes, beelden en beelden
groepen, hoe talrijk ook, misstaan ner
gens. Kleur en vorm zijn op ideale wij
ze aangepast aan de omgeving. Elk pad
geeft een ander aspect van de tuin-
nu eens verwijdt zich het uitzicht tot
een groots panorama, dan weer wordt
een hoekje prachtig afgesloten door een
statige boom. Een aloë in bloei („dat
gebeurt eens in de dertig jaar, daar
na valt de stam en blijven alleen de
bladeren aan de grond over") harmo
nieert uitstekend met een meer dan
manshoge cactus en in zware trossen
neerhangende paarse bougainvilla. De
grillige takken van een (voor Europa)
vreemde boom strekken zich bescher
mend uit over bonte bloembedden. En
over dit alles heen hangt een combi
natie van de meest verscheidene geu
ren: zoete, kruidige, harsige, bedwel
mende. Zou het niet eeuwig zonde zijn
als deze bijna volmaakte schoonheid
moest plaats maken voor vakantiehuis
jes?
De Italiaanse miljonairs zullen een
andere plaats moeten zoeken voor hun
droomkasteeltjes de Giardini Hanbu
ry zijn gered. Voor mij ligt een knip
seltje uit de (altijd waarheidsgetrouwe)
Londense Times van een paar dagen
geleden. Het bericht van nog geen twin
tig regels heeft mij van 'n diepe vreug
de vervuld: de Italiaanse staat heeft,
steunend op oude optierechten, het
eigendom van de tuin verworven en
het syndicaat vist dus achter het net.
Naar menselijke berekening zal er dus
daar bij de Italiaans-Franse grens al
tijd een stukje paradijs voor doodgewo
ne stervelingen open zijn. Er zijn nog
rechters in Rome.
(Nadruk verboden)
Na twintig jaai', ook tijdens de oorlog,
zijn ze onafgebroken gehouden, worden de
bekende Amsterdamse r.k. „Kwartier voor
God-diensten" opgeheven.
Dagelijks werden ze in de middaguren
in de r.k. Kalverstraatkerk gehouden.
Maar er kwamen de laatste tijd niet meer
dan 20 mensen en dat vindt de parochie
pastoor te weinig. De diensten, die precies
15 minuten duurden, werden begin 1940 in
gesteld door rngr. Nolet.
Men wil nu eenmaal in de week diens
ten houden, waarin bepaalde onderwerpen
aan de orde komen.
Prins Aschwin von Lippe Biesterfeld, de
broer van Prins Bernhard, is maandag
avond na een verblijf van een week in
ons land weer naar zijn woonplaats New-
York vertrokken. Zoals men weet, is
Prins Aschwin daar conservator van de
afdeling aziatische kunst van het Metropo
litan Museum. Hij heeft in Nederland o.a.
een bezoek gebracht aan de Oude kunst
en antiekbeurs in het Delftse „Prinsenhof"
museum en daar vele uren doorgebracht.
De A.N.W.B. gaat in samenwerking met
een. aantal buitenlandse toeristenorganisa
ties onderzoeken op welke wijze een doel
treffende internationale radio-oproepdienst
voor toeristen tot stand kan worden ge
bracht-
Op het ogenblik neemt de A.N.W.B.
reeds deel aan een proef, die door de tou-
ringclubs van België, Frankrijk en Zwit
serland dit seizoen is genomen met een
dagelijkse oproepdienst over de Franstali
ge zender van Radio-Luxemburg (1293 me
ier). Deze oproepen moeten dus niet ver
ward worden met de 's middags tegen
een uur uitgezonden oproepen over de Ne
derlandse dienst van het Luxemburgse
station op 208 meter. De .in het Frans om
geroepen berichten om halfelf 's avonds
en om vijf minuten na middernacht
zijn in principe bestemd voor de zich in
Charles
Exbrayat
Vertaling:
Margot
Bakker
40)
Senora Percel begon hikkend te lachen en zei ver
wijtend:
Maar zo zijn alle jonge meisjes toch, don José.
Zij keek haar tengere echtgenoot aan en ging verder:
Zo was ik vroeger ook. Vraag dat maar aan
Alfonso.
Reken maar, don José! Die vrouw daar, die heeft
mij twee jaar achter zich aan laten lopen.
Zij lachten allebei hartelijk en opgelucht. Het deed
hun ongetwijfeld goed, dat die stomme diender alleen
maar over zijn gevoelsmoeilijkheden kwam praten. Ik
kreeg hoe langer hoe meer vaardigheid in mijn rol.
Ik beklaagde mij in alle ernst. Ik zou zonder Maria
niet meer kunnen leven, zei ik. Ik zou alles voor haar
willen doen. Ik zou me zelfs te Sevilla willen vestigen,
vooropgesteld, dat ik er op eerzame wijze een boter
ham zou kunnen verdienen.
Die mogelijkheid leek hun belangstelling te wekken,
want dona Josefa vroeg:
Meent u dat, don José? Zou u voor Maria alles
in de steek laten? Zou u bereid zijnuw tegenwoor
dige werkkring op te geven?
Met liefde!
Nou, ze mag haar handen wel dichtknijpen,
die Maria, dat u zoveel van haar houdt. En u kunt
op mij rekenen. Ik zal haar die onzin wel uit het
hoofd praten. Ze moet zich behoorlijk met u verloven
voor u naar Frankrijk teruggaat en wij zullen hier
bij ons voor een feestelijk diner zorgen!
Het spreekt vanzelf dat ik mij uitputte in vurige
dankbetuigingen. Ik verklaarde dit bezoek aan hun wo
ning nooit te zullen vergeten en niet oud genoeg te
kunnen worden om mijn dankbaarheid aan hen onder
woorden te kunnen brengen.
Zij bleven niet in gebreke en wie de wedstrijd in
schijnheiligheid won zou ik niet graag durven zeggen.
Iemand die bij ons afscheid toeschouwer was geweest
zou ons voor vrienden in nood en dood hebben gehou
den. Dona Josefa moest mij, voor ik het vertrek ver
liet, per se omhelzen en don Alfonso, die mij tot aan
de buitendeur bracht, voegde mij fluisterend toe:
Ik dank u nog wel voor de waarschuwing die u
Maria meegegeven had, don José. Die zogenaamde
Duitser, die Oberchner, was werkelijk een oplichter,
die eens wilde kijken of hij mij misschien kon flessen.
Wie weet was hij van plan bij ons in te breken.
Nog eens bedankt en wij zien u binnenkort wel weer?
Eerder dan je lief zou zijn, m'n goede man, als
je wist wat er voor je in het vat zit....
Ik belde mijn hotel op en vernam, dat ik de heer
Arbuthnot kon treffen in „Nueva Antequera" in de
Dos Hermanas-straat. Ik ging er naar toe en Alonso
bleek er eveneens te zitten. Zij vroegen mij tegelijk
waar ik al die tijd gezeten had. Ik gaf een verslag
van de gebeurtenis van de afgelopen nacht. Ik maakte
hun duidelijk hoe ik zekerheid had gekregen van de
schuld van Juan aangaande de moord op Esteban en
wat ik had gedaan om hem tot een bekentenis te
dwingen. Over wat er zich naderhand tussen Maria en
mij had afgespeeld zweeg ik. Arbuthnot, die met een
benijdenswaardige eetlust kreeft zat te eten, staakte
het kauwen en zei goedkeurend:
Ik heb er geen moment aan getwijfeld dat die
jongen schuldig is. Maar ik durfde jou er niet mee
lastig te vallen.
Alonso dronk zijn glas leeg. Sedert het begin van
ons gesprek had hij mij nieuwsgierig zitten opnemen,
zodra hij meende dat ik niet op hem lette.
Het is ellendig voor jou, José!
Ik zocht het in de humor.
Min of meer. Ik ga tenslotte niet met de broer
trouwen.
Nu was het Charley, die mij doordringend aankeek.
Hij zei:
Houd mij ten goede..maar is het uitgesloten dat
zij dit spelletje samen spelen?
Ik achtte dat helaas allerminst uitgesloten, maar kon
ik Maria tegenover twee voor haar vreemde mannen
aan de kaak stellen? Ik had mezelf al overtuigd dat
ik haar haatte, maar een derde hoefde haar naam
slechts uit te spreken en mijn gezond verstand zweeg
prompt, om mijn gevoel de voorrang te laten. Ik
schaamde mij, toen ik Arbuthnot aankeek. Maar mijn
stem trilde niet bij mijn antwoord:
Allerminst. Een ding weten jullie overigens nog niet:
Esteban is door twee mannen vermoord.
Twee? Maar hoe weet je dat, José?
Het slachtoffer had het mes van Juan in de rug,
maar hij had een knoop in zijn hand van de man,
die hem aan de praat hield, terwijl de ander hem
van achteren besloop.
Met een goed gespeelde kwaadheid merkte Arbuth
not op, dat ik veel te hard werkte en dat het voor
Alonso en hem hoog tijd werd ook eens aan de slag
te gaan. Anders zou ik de zaak rond hebben voor zij
eraan te pas waren gekomen en de eer zou dan ook
voor mij alleen zijn.
Toch zegt zo'n knoop op zichzelf nog niet veel,
beste jongen, als je niet weet waar je de eigenaar
moet zoeken.
Toevallig weet ik dat wel, Charley
Zij keken mij tegelijk met grote ogen aan. Ze dach
ten geloof ik dat ik hen voor de gek hield.
Meen je dat nu? Van wie is die knoop?
Van don Alfonso!
Die Percel?
Precies.
Is dat bewezen?
Er zaten nog een paar ï-afels stof aan die knoop.
Het was de dwaze groene kleur van het pak, dat onze
gastheer droeg, toen wij samen bij hem hebben ge
geten, Arbuthnot.
Alonso kon niet meer zwijgen.
Jullie hebben het blijkbaar over een oude kennis.
Wil je eraan denken dat ik de man nooit heb ont
moet. Doe ik soms ook nog mee?
Charley begon te lachen.
Wind je niet op. Onze vriend Moralès gaat vast
nog wel eens een bezoekje aan dit vrome echtpaar
brengen en hij zal dan wel zo goed zijn ons mee te
nemen.
Toen zij hoorden dat ik dat bezoek inmiddels al had
afgelegd lieten zij mij merken dat ik te ver was ge
gaan. Arbuthnot zelf ging zo ver de helft van de ver
dienste op te eisen, omdat hij het was geweest, die
mijn wantrouwen tegen de stoffenhandelaar uit de Cuna
had gewekt Ik kon mij daarin overigens wel voegen
en wij dronken nog een glas op onze gezamenlijke
vindingrijkheid. Alleen Alonso maakte de indruk, het
land te hebben. Toch merkte ik dat de intonatie van
mijn stem hem niet ontging, toen ik vroeg:
En wat hebben jullie vandaag bereikt?
Charley gaf mij antwoord:
Zoals afgesproken zijn wij aan de Palma geweest
om Juan en zijn zuster onderhanden te nemen.
Alonso meende er, wat al te haastig, aan te moeten
toevoegen
Jij was nog niet wakker en wij hebben je maar
laten slapen Je begrijpt, waarom het ons beter leek
dit zonder jou op te knappen?
Ja, ja, zei ik. Heeft Juan iets losgelaten?
Niets.
Hebben jullie hem niet aan het praten gekregen?
Toen wij binnenkwamen was hij er al vandoor.
En zijn zuster heeft ons bij alle heiligen van
Sevilla bezworen dat zij hem niet de deur had zien
uitgaan en dat zij niet wist waar hij zat. Jij hebt
hem natuurlijk bang gemaakt, Moralès en nu houdt
hij zich ergens schuil.
Wie weet heeft hij zijn troost niet bij Lajolette
gezocht.
Die zou hem wel aan een onderdak kunnen hel
pen. Het is best mogelijk.
Bleef het feit, dat wij ons, zonder mijn ontdekking
van de knoop, nog even ver van het doel zouden heb
ben bevonden. Aan die knoop, waarvan ik de eigenaar
had opgespoord, meende ik het recht te kunnen ont
lenen de leiding in handen te nemen.
Wij moeten nu wel beslissen hoe wij onze actie
verder zullen voeren.
Wij werden het erover eens dat wij om te beginnen
Juan moesten opsporen. De eenvoudigste methode leek
navraag te doen in alle kroegen waar hij gewend was
te komen.
(Wordt vervolgd)
Frankrijk bevindende Nederlandse reizi
gers. De Touringclub de France in Parijs
fungeert als het centrale punt. Bovendien
worden Nederlanders bereikt met oproe
pen via de radiostations van Oostenrijk,
Zwitserland en Zweden. Dat de A.N.W.B.
•tezamen met een aantal zusterorganisaties
de mogelijkheden van een verdere uitbrei
ding van de radio-oproepdienst onder het
oog .Jet, kan worden beschouwd als een
gevolg van het dit jaar geconsolideerde
succes van het verleden jaar via Radio
Luxemburg verwezenlijkte initiatief. Met
name in het achter ons liggende reissei-
zoen werd van de mogelijkheid van het
oproepen van toeristen wegens ernstige
ziektegevallen en dergelijke thuis via Ra
dio Luxemburg zo'n druk gebruik gemaakt
dat de ter beschikking gestelde twee mi
nuten zendtijd vaak onvoldoende waren.
De directie van het Luxemburgse station
was echter soepel genoeg om enige spe
ling toe te staan, zodat men een keer zelfs
zestien oproepen kon verwerken. Sinds 1
januari werden 219 oproepen geplaatst,
waarvan ongeveer dertig percent recht
streeks en nog twintig percent langs een
omweg werd beantwoord. Op het ogenblik,
nu de reisdrukte geluwd is, worden er
toch altijd nog wel drie toeristen per dag
opgeroepen. De A.N.W.B. zal het contract
met Radio Luxemburg dan ook voortzet
ten.
Intussen heeft deze nieuwe vorm van
dienstverlening door de toeristenbond on
gedachte consequenties opgeleverd door
de reacties van het publiek. Er zijn men
sen die bij de A.N.W.B. hun vakantie
adres achterlaten voor het geval er een
oproep voor hen komt. Er zijn er ook die
van hun vakantie-adres uit de A.N.W.B.
bellen om te vragen of er nog iets bij
zonders voor hen is. Dat geldt speciaal
voor die toeristen die 'n ziek familielid heb
ben achtergelaten of die te ver weg zijn om
Radio Luxemburg te ontvangen. De po
gingen van de A.N.W.B. om tot een in
ternationaal net te komen worden trou
wens onder meer geïnspireerd door de
omstandigheid dat Radio Luxemburg niet
altijd overal te beluisteren is.
Men heeft kunnen constateren dat zowel
de toeristen als de buitenlanders die op
de een of andere manier met toerisme te
maken hebben (zoals exploitanten van
campings en hotelhouders) met de radio
oproepdienst meeleven en vaak goede
diensten en raad aanbieden. Zo heeft men
op een gelijktijdig van drie kanten binnen
gekomen suggestie de formulering der op
roepen zo veranderd, dat het accent op het
belangrijkste deel daarvan valt, namelijk
de plaats waar de gezochte reiziger zich
bevindt en de beschrijving van zijn auto.
Men krijgt ook wel tips van automobilis
ten, die vertellen waar ze de gezochte het
laatst hebben gezien.
Toevalstreffers
Mejuffrouw M. van Lennep, die op het
hoofdkantoor van de A.N.W.B. de radio
oproepdienst voor haar rekening neemt,
kan frappante staaltjes vertellen over al
lerlei toevalstreffers. Zo was er een Ne
derlander die ergens in de bergen een an
dere Nederlandse automobilist ontmoette,
die juist zijn wagen had geparkeerd om
even op de oproepdienst te kunnen af
stemmen. De tweede Nederlander stopte
ook om even met deze landgenoot kennis
te maken. Op dat moment gaf Radio-
Luxemburg juist een oproep voor hem
door.Ook is het voorgekomen, dat een
trouw luisterende douanier aan de Bel
gisch-Franse grens een opgeroepen auto
mobilist nog geen tien minuten later zijn
grenspost zag naderen.
Op dit soort verhalen kan men bij de
A.N.W.B. een beetje teren wanneer men
straks in de wintermaanden dagenlang
zonder oproepen zit en in plaats daarvan
goede raadgevingen op verkeersgebied uit
zendt.
