Horen en zien
Luchtvaartpionier Chavez
bedwong de Alpen
De Schaduw speelt verstoppertje
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
oclt ió het zo
Vlucht van veertig minuten had
al zijn geestkracht verbruikt
MAANDAG 19 SEPTEMBER 1960
7
Yves Saint Laurent
heeft zenuwinzinking
Kerkelijk Nieuws
MIMICRY
radio te ie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Slecht amateurtoneel
De radio geeft dinsdag
Nederlandse schilders
maken kalender voor KLM
T elevisieprogramma
VIJFTIG JAAR GELEDEN
Bossche jeugd nam
afscheid van burgemeester
In de N.O.-polder zijn
reeds 158 scheeps
wrakken gevonden
39. Nauwelijks waren zij overgeklom-
rrten op de volgende wagon, of Palmer
wierp zich met grote felheid op Joris.
„Hiér mijn hoed!" riep de miljonair.
„Hier mijn zak met stuivers!" Joris raak
te door deze plotselinge aanval even uit
het evenwicht, maar hij herstelde zich
snel en weerde de miljonair verontwaar
digd af. „Tut, tut, wel foei!" riep hij ver
wijtend, „is dit de dank, dat ik deze zaken
uit de grage handen van de vagebonden
heb gered?" „Maar ik wil ze ook niet in
jouw handen laten!" snauwde Palmer
graaiend, „geef hier!" Hou op met ruzie
maken!" riep Panda, „daar komen de
vagebonden weer aan!" Panda had gelijk,
het was nu niet bepaald het geschikte
moment om onderlinge meningsverschil
len te beslechten, want een groter gevaar
dreigde. De reisleider van de vagebonden
was bekomen van de klap op zijn schedel
en hij scheen vast van plan te zijn, om
nu zelf eens wat klappen te gaan uitdelen.
Met grote vuisten zwaaiend, leidde hij de
groep zwervers ten aanval. Maar nu be
wees Panda weer eens, dat hij in nood
vlug en doeltreffend kan handelen. Snel
liet hij zich tussen de wagons zakken en
ontkoppelde de wagon van de zwervers
voor die de gelegenheid hadden om over
te springen.
Yves Saint Laurent, de ontwerper van
het modehuis Dior, bevindt zich sinds 13
september met een zenuwinzinking in het
ziekenhuis van Saint Mande. Saint Laurent
moest 31 augustus in militaire dienst.
De directie van Dior beraadt zich reeds
over de benoeming van een opvolger. De
ze zou kunnen worden gekozen onder zijn
twee assistenten, Fernando Sanchez en
Elias Zappoleta en zijn medewerkers Ray-
monde en Marguerite carré.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Oldeboorn: J. Kuipers te
Wolsum; te Haulerwijk (toez.): J. Visser,
vicaris te Den Helder. Aangenomen het
beroep van ae Gen. Synode als pred. voor
buitengew. werkz. (Herv. Gem. Parama
ribo): C. Groot te Brouwershaven. Aange
nomen de benoeming tot vicaris te Drach
ten: T. Tijsma, kand. te Workum, die be
dankte voor Sint Pancras.
Chr. Geref. Kerken
Bedankt voor Toronto (Canada) (Free
Chr. Ref. Church): C. Verhage te Hilver-
sum-Centrum, voor Zaamslag: D. Slag
boom te 's Gravenzande.
r
De „stunt" van de VARA om Cor Le-
maire zaterdagavond de hoofdrol te laten
vervullen in het televisiespel van Ted Al
lan „De barpianist" is bij een stunt geble
ven. De kwaliteiten van Lemaire als pia
nist werden niet aangetast Zijn talent als
acteur zelfs al leek hij het type voor de
titelrol reikte niet uit boven het goed
bedoelde dillettantische. Cor Lemaire deed
zijn best, maar kon de bedoelingen van
de auteur niet waar maken. Tezamen met
de overige medespelenden speelde hij
slecht amateur-toneel en dat was de dood
aan het stuk, dat heus wel navrante pas
sages bevat, al steekt het niet in een bij
zonder gespannen dramatisch vel. Wat
regisseur Berend Boudewijn ervan maakte
was overigens ook niet overtuigend. Voor
zover ons bekend gold het zijn debuut. Wij
mogen hem dus niet al te hard vallen.
Meer nog dan tegen zijn regie richtten on
ze bezwaren zich tegen zijn vertaling, die
ons bijzonder gekunsteld in de oren klonk.
De tekst was allesbehalve toegepast aan
de persoon van de hoofdrolspeler, nog af
gezien van de aanpassing aan het mondje
zoals dat in het vakjargon heet. Een ex
cuus voor Boudewijn: een tekst kan nooit
beter worden als hij slecht wordt gebruikt
Voor het overige was er weer een filmpje
over Interpol met een zeer eigengereide
strekking niets ter wereld werkt zo
perfect als deze internationale politie-or-
ganisatie (als men het wil geloven) en
ging in Espresso een heleboel interessants
het beeldscherm op met de Haagse schil
dernozem Cremer als een zielig symbool
van ontspoorde creativiteit.
Het Groningse Studentencabaret „Vis-
avers" blijkt niet voor kleintjes vervaard.
Met drie man sterk waarvan een vrouw!
vulde het een half uurtje van de KRO-
zendtijd van zondagavond met goede hu
mor en soms zelfs uitstekende vondsten
in tamelijk eenvoudige, zeker niet hyper-
intellectuele voordrachten. De teksten wa
ren merendeels van professioneel gehalte,
wat niet wil zeggen dat de vakbroeders
van het beroepscabaret het er altijd min
stens evengoed afbrengen als deze drie
jongelui. Als ze de neiging om ieder liedje
te beginnen met „Wij zijn de.." kunnen
onderdrukken, raken ze meteen een heb
belijkheid van dat „beroeps" kwijt en kun
nen ze het vèr brengen. Maar ze willen het
waarschijnlijk niet verder brengen dan
«e bul en die gedachte maakt het hele ge
val nog sympathieker. Dit programma
fc^vatte naast filmreportages- van Pa
rijs en Jeruzalem een indrukwekkende
epiloog van rector Coppes, die onmisken
baar het talent van de acteur paart aan
een rijke gedachtenwereld.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00 AVRO. 12.30 Nationaal programma.
13.45—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij
ding. 9.55 Boekbespr. 10.00 Gram. 10.50 Voor de
kleuters. 11.00 Hammondorgelspel. 11.15 Voor de
zieken. 12.00 Zang en piano. 12.20 Regeringsuitz.:
Uitz. voor de landbouw. Nationaal programma:
12.30 Nieuws en land en tuinb.meded. 1245 Gram.
Plm. 12.55 Rep. van de opening van de Staten-
Generaal. Plm. 13.15 Troonrede door H.M. Ko
ningin Juliana in de Ridderzaal te 's-Gravenha-
ge. AVRO: Plm 13.45 Milit. ork. 13.55 Beursber.
14.00 Kamerkoor en orgel. 14.40 Schoolradio. 15.00
Licht progr. 15.25 Gram. 15.30 Boekbespr. 15.45
Pianorecital. 16.20 Gram. 17.00 voor de kinderen.
17.30 Gram. 17.50 De dierenwereld en wij. lezing.
13.00 Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30 Lichte muz.
19.00 Paris vous parle. 19.05 Gram. 19.45 Journaal.
20.00 Nieuws. 20.05 Wat iedereen aangaat: (20.05)
Herh. van de Troonrede. (Plm. 20.30) De Rijks
begroting en haar toelichting. (Plm. 20.40) Dis
cussie over Troonrede en miljoenennota. 21.30
Gram. 22.00 Kamermuz. 22.30 Nieuws, beursber.
van New York en S.O.S.-ber. 22.45 Groen land,
zwarte mensen, lezing. 23.00 Gram. 23.55—24.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 KRO. 12.30 Nationaal
programma. 13.45 —24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Morgenge
bed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50
Voor de vrouw. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Gram.
11.00 Voor de vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Volaan..
vooruit, lezing. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03
Gram. Nationaal programma: 12.30 Nieuws en
land- en tuinb.meded. 12.45 Gram. Plm. 12.55 Rep.
van de opening van de Staten-Generaal. Plm.
13.15 Troonrede door H.M. Koningin Juliana in
de Ridderzaal te "s-Gravenhage. KRO: 13.45 Gram
11.05 Schoolradio. 14.35 Voor de plattelandsvrou
wen. 14.45 Waar is Mr. Milburry?, hoorsp. 15.25
Gram. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00
Voor de jeugd. 17.40 Beursber. 17.45 Regerings
uitz.: Tien jaar Merauke, door broeder Xaverius
van de congregatie van O.L.V. van Zeven Smar
ten van Voorhout. 18.00 Zang. 18.20 Regerings
uitz.: Nationale reclasseringsdag 1960: Een jubi-
laresse, door prof. mr. I. A. Diepenhorst 18.30
Lichte muz. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Gram.
20.30 Omr.ork. en solist. 21.15 Zangrecital. 21.45
Kamermuz. 22.00Rep. Opening Algem. Vergade
ring van de Ver. Naties te New York. 22.10 Gram.
22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Gram. 23.05
Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Lichte muziek. 12.15 Pianospel. (Om 12.30
Weerbericht). 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15
Gram. 14.00 Gevar. muz. 15.30 Gram. 16.00 Koer
sen. 16.06 Duitse les. 16.21 Gram. 16.30 Orkconc.
17.00 Nieuws. 17.10 Klass. muz. 17.40 Boekbespr.
17 50 Voor de jeugd. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Gram. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 19.50 Lezing.
20.00 Voor de vrouw. 21.00 Ork.conc. 22.00 Nieuws.
22.15 Godsd. uitz. 22.45 Gram. 22.55-23.00 Nieuws.
In opdracht van de K.L.M. hebben twaalf
Nederlandse schilders bijdragen geleverd
voor de kalender voor 1961 van deze lucht
vaartmaatschappij. Jan van Heel maakte
een gouache van Nederland, elf schilders
verbleven een maand in een door hen ge
kozen land om daar een aquarel, tekening,
gouache of olieverfschilderij te maken.
Otto Dicke ging naar Japan, Jan Sier
huis naar Spanje, Henk de Vos naar
de V. S., Albert Troost naar Grieken
land, mevrouw Jenny Dalenoord naar
Peru, Herman Berserik naar Syrië, Jan
Gregoor naar Frankrijk, Dirk van Gulik
naar Curasao, Hubert Hierck naar Pa
kistan, Paul Citroen naar de Duitse Bonds
republiek en Reindert J. Drayer naar de
Unie van Zuid-Afrika.
De kalender zal in een oplage van een
kwart miljoen exemplaren in tien talen
over de gehele wereld worden verspreid.
VOOR DINSDAG
NTS: 12.50 Rep. Opening van de Staten-Gene
raal door H.M. Koningin Juliana. 20.00 Journ. en
weeroverz. 20.20 Herh. Opening Staten-Generaal-
21.10 De miljoenennota: Toelichting door Z.E.
prof. dr. J. Zijlstra, min. van Financiën. 21.25—
22.55 Film.
OVER de brandnetel behoeven wij u
niets meer te vei tellen, u blijft wel uit haar
buurt indien dit ook maar enigszins moge
lijk is. Hiervan profiteert de dovenetel, die
een merkwaardige gelijkenis met de brand
netel vertoont, maar toch in geen enkele
familierelatie lot haar staat. Wanneer de
dovenetel zou kunnen denken, zouden haar
gedachten als volgt geweest moeten zijn:
„Mensen en vele dieren ver
mijden de brandnetel, dus ik
zorg er voor zoveel mogelijk
op de brandnetel te lijken, dan
laten ze mij ook wel met rust".
Daarom ziet u deze vreemde
ling zich altijd tussen de
brandnetels schikken en de
plant trekt daarbij een gezicht
of zij net zo stekelig is als haar blaar
trekkende buurlui.
Dit verschijnsel van mimicry is moeilijk
te verklaren. Somige plantkundigen schrij
ven het toe aan het feit, dat de natuur be
perkt zou zijn in haar vormen. Deze ge
leerden vinden het helemaal niet zo ver
wonderlijk dat de ene plant een treffende
gelijkenis vertoont met een andere plant
van een geheel andere familie. In de eerste
plats onderschrijven wij de opvatting, dat
de natuur beperkt zou'zijn in haar vormen,
in geen enkel opzicht. Maar afgezien daar
van, hoe komt het dan toch, dat de dove
netel zich altijd zo plezierig tussen de
brandnetels schikt, waarmee zij zo treffend
overeenkomtJs dat een gevolg van het
feit, dat de natuur beperkt is in haar
plaatsruimte?
Bovendien is er in Zuid-Afrika een plant
die de kwestie nog wat moeilijker maakt.
Dat is de Mesembryanthemum, waarvan
er verschillende soorten bestaan. Deze
planten groeien op droge en hete gronden,
waar alle andere plantengroei uiterst zeld
zaam is. Om te beletten, dat zij zouden
worden uitgeroeid door het naar plant
aardig voedsel snakkend gedierte, zouden
deze planten uitgerust kunnen zijn met
stekels of andere scherpe wapenen, waar
door de belagens op een behoorlijke af-
stand dienen te blijven. Maar
een dergelijke verdediging van
de plant is niet nodig, want
hier is een nieuw middel aan
gewend, dat in de plantenwe
reld weliswaar uiterst zeld
zaam is, maar daarom niet
minder effect sorteert. De plan-
ten hebben daarom volkomen
de vorm en de kleur aangenomen van het
kiezel en de steenbrokken, temidden waar
van zij leven! Zelfs van nabij is het hier
door nauwelijks mogelijk deze planten van
hun omgeving te onderscheiden.
Alleen tijdens de bloeitijd verraden zij
zich vaak reeds van verre door hun veelal
opvallende en grote bloemen, hetgeen wel
tot doel zal hebben de voor de bevruch
ting gewenste insekten naderbij te lokken.
Is deze mimicry toevallig veroorzaakt
door de vormen-armoede der natuur? Dan
moeten wij op de insekten gelijkende bloe
men maar eens ten tonele voeren, welke
fenomenen zelfs de van toeval-gewagende
biologen voor onoplosbare raadsels hebben
geplaatst.
Daarover een volgende keer.
(Nadruk verboden)
H. Pétillon
TEGENWOORDIG vliegen ieder etmaal
ongeveer tweehonderd verkeersvliegtuigen
over de Alpen. Dagelijks maken dan ook
enkele duizenden passagiers een Alpen-
vlucht, maar weinigen onder hen zullen
weten, dat het nog slechts vijftig jaar ge
leden is, dat een vermetele piloot dit voor
de eerste maal presteerde.
Ter gelegenheid van een groot vliegfeest
te Milaan in september 1910 werd een
wedstrijd voor vliegtuigen uitgeschreven
van Brig in Zwitserland over de Simplon
naar Domodossola en Milaan. De winnaar
wachtte een prijs van 70.000 Zwitserse
francs. Tien piloten meldden zich aan.
Vier verschenen er niet aan de start, vier
trokken zich op het laatste ogenblik terug
en slechts,twee startten. Een van hen ge
lukte het de hachelijke tocht te volbren
gen, maar deze betaalde de overwinning
met zijn leven. Het was de 23-jarige, in
129130. Wat is er, Koen? zei Linnie. Zie je iets bijzonders?
Ja, zei Koen. Kijk daar eens!
Hij wees naar de beek verderop, en Linnie keek ook die kant op.
Hé! zei ze. Wat komt daar aan? Het lijkt wel 'n boot!
Ja, zei Koen. Dat dacht ik ook!
Ze hadden het goed gezien, daar, in de verte, naderde een bootje. Toen ze goed
keken konden ze zien, dat het bootje bemand was; maar wie er aan boord waren,
konden ze op die afstand nog niet goed onderscheiden
Parijs geboren Peruaan Geo Chavez.
Op 19 september, 's morgens om kwart
over zes ondernam Chavez met zijn 50-pk
Blériot-eendekker zijn eerste poging van
de startplaats Brig-Ried. Na 20 minuten
keerde hij terug. Vlak voor de pas, toen
hij reeds een hoogte van bijna 2000 m. had
beerikt, wees een hevige, van de gletsjers
omlaagkomende bui hem terug. Zijn enige
concurrent, de Amerikaan Weymann, was
die dag met zijn zware Farman-tweedek-
ker slechts tot nauwelijks 1400 m. geko
men. Daarna was het drie dagen slecht
weer.
Op de 23e september 1910 echter brak
een koude, stralende herstdag aan. Cha
vez wist, dat zijn kans gekomen was.
Slechts weinigen waren getuige van zijn
gedenkwaardige tweede start, die om half
twee 's middags plaats vond. Zonder moei
te steeg Chavez ditmaal in enkele spiralen
boven het Riederwald en het Saltinatal tot
2400 m. Om 1 uur 49 vloog hij reeds over
het hoogste punt van de pas, geestdriftig
toegejuicht door een kleine schare vrien
den. Hij zette koers naar het Hospiz, waar
de monniken diep ontroerd het 'overvlie
gende toestel gadeslaan. Hier zou nog een
laatste mogelijkheid voor een noodlanding
zijn geweest, maar Chavez vloog vastbe
raden verder over de Bergalp, langs het
oude Stockalper Spitt en over de dorpen
Niederalp, Eggen en Simplon. Oorspronke
lijk wilde hij over de Zwischenberge en
de Moncerapas rechtstreeks naar Domo
dossola vliegen, om de huiveringwekkende
Gondakloof te vermijden. Maar de van de
Weissmiesgletsjer komende valwinden
weerhielden hem ervan nogmaals tot meer
dan 2000 m. te stijgen. Zo werd hij ge
dwongen, zijn weg met een grote boog
door het Val Diverdo en de Gondakloof
met aan beide zijden hemelhoge rotswan
den te kiezen. Bij Varzo, het eerste groe
ne vlekje in het landschap, daalde hij tot
1000 meter in de veronderstelling zijn doel
te hebben bereikt. Zijn vergissing bemer
kende, trok hij zijn toestel weer omhoog,,
streed nogmaals met de wervelwinden
langs de bergwanden van de Pizzo d'Al-
bione. Dan opende zich het brede Val
d'Ossola. De overwinning scheen behaald.
De 50 pk. Blériot-eendekker van
Chavez klaar voor de start van zijn
Alpenvlucht.
Luid beierden de kerkklokken van alle dor
pen, waar Chavez overheen vloog. Overal
stonden mensen op de wegen, een triomf
tocht zonder weerga.
Chavez schoot pijlsnel omlaag, de lan
dingsplaats van Domodossola tegemoet.
Dit werd echter zijn noodlot, want tegen
het plotselinge „afvangen" van het toestel
uit zijn glijvlucht, terwijl de piloot ver
moedelijk tegelijkertijd vol gas heeft ge
geven, was de tere eendekker niet be
stand. Op slechts tien meter boven de
grond klapten de vleugels, met luid ge
kraak omhoog, braken af en als èen steen
stortte het toestel ter aarde.
De verwondingen van Chavez beide
benen op meerdere plaatsen gebroken,
wonden aan het gezicht en een shock
waren ernstig, maar niet dodelijk. De bes
te artsen van Italië deden hun uiterste
best, maar ondanks zijn sterke gestel ging
Chavez' toestand iedere dag snel achter
uit. De artsen stonden voor een raadsel.
Men sprak, van een zenuwschok, verlam
mingsverschijnselen, van dodelijke uitput-
ROMAN VAN ALAIN PAGE
Vertaling uit het Frans
door Margot Bakker
3)
„Waaraan heb ik de eer te danken dat hoofdinspec
teur Drayton mij zo vroeg komt opzoeken?"
Drayton schoof in zijn stoel heen en weer zonder
aanvankelijk antwoord te geven. Terence hief zijn hand
op.
„Nee, wacht even," zei hij haastig. „Misschien mag
ik raden? Eens kijken.. Er is op de vismarkt een niet
geïdentificeerd lijk gevonden en een of andere hoog
geplaatste persoonlijkheid is razend. De bekwame in
specteur koestert het vermoeden dat de Schaduw zich
weer eens te buiten is gegaan. Is het dat?"
Lane glimlachte triomfantelijk en stak zijn hoofd
enigszins naar voren.
„Of vergis ik me?"
„Kwast," dacht Drayton. Hij beschikte overigens over
voldoende zelfbeheersing om niet te laten blijken wat er
in hem omging en staarde lange tijd naar de hoed op
zijn knieën, alsof die hem raad kon geven. Toen hij op
keek was zijn gezicht roder dan gewoonlijk.
„De kranten kunnen over het bewuste geval nog niets
gepubliceerd hebben", zei hij niet al te toeschietelijk,
„en in helderziendheid geloof ik niet."
„Het ligt anders zo voor de hand," zei Lane spottend.
„Als de hoofdinspecteur 's morgens zo vroeg al op pad
is gaat het stellig niet om een kleinigheid. En u beweegt
zich gewoonlijk op crimineel terrein. En daar u boven
dien een uur in de wind naar vis ruikt, waarde vriend,
terwijl er zelfs nog enkele schubben aan de onderkant
van uw broekspijp kleven
„O, is het dat", zei Drayton. Nou, u mag het wel
weten. Ze hebben inderdaad een lijk op de vismarkt ge
vonden. Een zekere Harry Bloss was het. Maar dat er
een hooggeplaatst persoon bij deze zaak is betrokken,
is
Hij kneep zijn lippen opeen en zweeg even.
een bijzonderheid die ik als vertrouwelijk zal
beschouwen," aldus vulde Terence met zijn eigenaar
dige glimlach de zin van de politieman aan.
Hij doofde zijn sigaret in een kristallen asbak.
„Als het om een onbeduidende zaak ging", zo ging
hij verder", zou een van uw ondergeschikten het karwei
hebben kunnen opknappen en daar hooggeplaatste per
sonen niet de gewoonte hebben op de vismarkt te ver
scheiden neem ik aan dat de man, naar wie de belang
stelling uitgaat, nog in leven is. Vingerafdrukken?"
„Dat is het", bekende Drayton. „De heer Percy Glad
stone heeft twee uur geleden Scotland Yard in rep en
roer gebracht, nadat hij de ontdekking had gedaan dat
zijn kantoor 's nachts een bezoeker had ontvangen. We
hebben zelden zoveel vingerafdrukken gevonden. Op het
bureau, op de deurknoppen en over de hele lengte van
de beide geschilderde gangmuren. Zij komen overeen
met die van onze oude bekenden.
„Die natuurlijk niemand anders is dan wijlen Harry
Bloss."
„Juist. Hij is.
Weer zweeg de inspecteur opeens en er verscheen een
rimpel boven zijn neus.
„Hoe wist u eigenlijk dat de Schaduw hier op een of
andere wijze bij betrokken is?", vroeg hij plotseling.
„Welk doel zou uw bezoek anders hebben?"
Drayton tuurde nog eens naar zijn hoed, maar nu met
een nijdig gezicht, alsof zijn hoofddeksel het kon helpen.
„Goed dan," zei hij neerslachtig. „Bloss had het visi
tekaartje van de Schaduw in zijn zak. Meer niet."
Hij haalde een velletje papier uit zijn zak en gaf het
aan Lane. Die nam het tussen duim en wijsvinger van
hem aan en bestudeerde aandachtig de ovale voi-m van
een O met slagschaduw.
„Hij is dus weer bezig", merkte Terence op.
„En de moeilijkheden beginnen ogenblikkelijk," stel
de Drayton vast, „maar dit keer zal ik tot het uiterste
gaan, reken daarop!"
Hij frommelde het papiertje en stopte woedend de
prop in zijn zak.
„Ik heb nergens zo het land aan als aan die zotte
schietpartijen," zei hij nijdig. Al sinds ik een aap van
een jongen was. Die knaap ontkomt me deze keer niet."
„Al een spoor?" vroeg Terence luchtig.
De inspecteur lachte spijtig. Terence belde Alexis
en verzocht hem koffie en twee kopjes binnen te brengen.
Nadat de koffie was gekomen dronk Terence dood
bedaard zijn kopje leeg. Vervolgens stak hij een twee
de sigaret op, boog het hoofd achterover en vroeg:
„Wat is er bij Gladstone eigenlijk gestolen?"
„Een envelop. Niets dan een enkele envelop, die hij
in zijn brandkast bewaarde."
„Wat zat er in?"
„Vertrouwelijke inlichtingen, heb ik begrepen."
„Tjee! Erg belangrijk vermoedelijk?"
„Over: een van de leden van het Hogerhuis."
Het bleef even stil. Toen vroeg Terence:
„Wat kan ik voor u doen?"
Drayton raakte in verlegenheid en staarde op de
bodem van zijn kopje.
„Waar het om gaat." zei hij, „is, dat ik het op
vallend vind, dat dit souvenir van de Schaduw zich
in de zak van Bloss bevond. Als wij aannemen, dat
Bloss een inbraak bij Gladstone heeft gepleegd volgt
daar dus uit, dat de Schaduw hem heeft vermoord om
de envelop in zijn bezit te krijgen."
Hij maakte een onzeker gebaar, alsof hij wilde zeg
gen dat het dus wel heel lang kon duren eer die
envelop weer boven water kwam. Lane keek hem met
gefronste wenkbrauwen aan en begon na te denken.
„En misdaad," zei hij „dat ligt eigenlijk niet in
de lijn van deze grappenmaker."
De inspecteur lachte honend.
„Daar komen die kerels vroeg of laat allemaal toe."
„Hoor eens, inspecteur," zei Lane, „als dat vel
letje papier niet gevonden was, zou het onderzoek op
volkomen normale manier zijn verlopen. Wat be
let u eigenlijk alsnog een normaal onderzoek in te
stellen?"
„Juist dat papiertje, natuurlijk. Als deze schertsfi
guur zich ergens inmengt ben je er nooit zeker van
dat je het goede spoor te pakken hebt. Als je een
spoor ontdekt, althans."
„Wie zegt u eigenlijk, dat de Schaduw hierbij wer
kelijk betrokken is? Iedereen kan een O op een pa
piertje tekenen, lijkt mij."
Drayton zuchtte. Hij ging gemakkelijker zitten en
kneep zijn ogen even dicht.
„U weet even goed als ik dat niemand daartoe de
moed zou hebben. U hebt toch wel eens van Sandy
Pils gehoord, die dat kunstje eens heeft uitgehaald?
Hij had zoveel verdovende middelen in zijn kamer
dat wij twee dagen werk hebben gehad om alles op
te ruimen. Sandy ging er voor vijftien jaar achter."
Het hoofd van de inspecteur schoot onverwacht naar
voren.
„En u moet weten dat Sandy nooit in verdovende
middelen had gehandeld. Nadat de politie een tip had
gekregen zijn ze naar zijn kamer gegaan. Hij lag
te slapen en het heeft meer dan een kwartier gekost
hem wakker te krijgen. Hij vloekte van belang, en
zei, dat het doorgestoken kaart was en dat hij van
niets wist. Maar ze hebben de kans waargenomen en
hem opgeborgen."
Terence tegenover hem glimlachte.
„En wat Sandy zei, was ditmaal waar," besloot
Drayton. „De Schaduw had wraak op hem genomen."
„U lijdt aan complexen, inspecteur," zei Lane spottend.
„Best mogelijk, maar ik krijg hem te pakken".
Terence Lane haalde zijn schouders op. Hij zei:
„En?"
Drayton keek hem lang en doordringend aan en ver
volgde:
„De vorige keer hebt u mij een uitstekende dienst
bewezen. De Schaduw is mij weliswaar ontsnapt, maar
dank zij uw medewerking is er toch een grootscheep
se ongeoorloofde handel aan het licht gekomen".
Hij stak zijn hoofd naar voren én vroeg op veel
betekenende toon:
„Voelt u niets voor een kleine wraakoefening?"
„Een wraakoefening?" zei Lane hem peinzend na.
Hij ging recht zitten en keek Drayton aan.
„Waarom eigenlijk? Ik heb niets tegen de brave man".
„Hebt u niets tegen hem?" De inspecteur kon nau
welijks uit zijn woorden komen. „Goeiemorgen! Wat
zou hij eigenlijk nog meer moeten doen? Hij neemt
met iedereen een loopje. Met de wet, met de politie,
met de onderwereld en met u ook. En met de natuur
wetten geloof ik ook nog, hij is eenvoudig niet te be
trappen
(Wordt vervolgd)
ting. Een beroemd fysioloog zei van Cha
vez: „Hij overwon alle moeilijkheden,
maar ten koste van zijn geestkracht die
in de 40 minuten van zijn vlucht even vol
ledig werden verbruikt als in vele jaren
van een normaal leven". Reeds stervende
vloog Chavez in ijlkoorts verder. „Wat een
wind, wat een vreselijke windzo
hoorde men hem op zijn ziekbed zuchten.
Hij voerde nog steeds een gigantische
strijd met de elementen: „Hoger, hoger",
„de motorik moet omlaag
Geo Chavez aan de stuurknuppel van
zijn primitieve „kist".
schreeuwde hij in doodsangst. En einde
lijk als een laatste verzet tegen het on
verbiddelijke noodlot: „Nee, nee, ik ga
niet dood.Dat waren de laatste woor
den, die hij sprak. Op -'28 september 1910.
's Middags om 3 uur. „De ereprijs is de
dood", zou hij negen dagen tevoren, na
zijn eerste mislukte poging, in een somber
voorgevoel gezegd hebben
De Bossche jeugd heeft afscheid genomen
van burgemeester mr. H. J. M. Loeff, die
als zodanig aftreedt. Duizenden kinderen
en oudere jongens en meisjes .:ebben in het
stadion „De Vliert" een revue opgevoerd,
die een beeld gaf van wat er in de Bra
bantse hoofdstad aan jeugdbeweging en
vrije-tijdsbesteding leeft. Sport-, gymnas
tiek- en balletgroepen en een kindercircus
hebben eraan meegewerkt. Meer dan 2000
kleuters trokken in een gecostumeerde op
tocht voorbij. De beide petekinderen van
de burgemeester de 60.000ste en 70.000ste
Bosschenaren, die beiden tijdens zijn
ambtsperiode geboren zijn, boden hem een
enorme Bossche koek en een fles brande
wijn aan. Twee meisjes uit 't woonwagen
kamp boden namens de gehele Bossche
jeugd aan de burgemeester een fotoalbum
met een collectie foto's onder de .itel:
„Jeugd in Den Bosch" aan.
Tot nu toe zijn in de Noordoostpolder 158
scheepswrakken aangetroffen. Het grote
aantal schepen dat in deze nolders is ge
vonden en opgegraven vormt een unieke
verzameling, die in de gehele wereld grote
belangstelling van deskundigen geniet. De
opgravingen zijn niet alleen van belang
voor de scheepsbouwkundige geschiedenis,
maar ook voor de geschiedenis in het alge
meen en voor de datering van de verschil
lende sinds de latere middeleeuwen afge
zette bodemlagen. Met deze dateringen
kunnen de beoefenaars van andere takken
van wetenschap vaak hun voordeel doen.
Gepoogd zal worden een scheepswrak van
een zeer bijzonder type te conserveren.
