YELPON De Schaduw speelt verstoppertje Namaak-filmmagnaat nam Londenaars bij de neus PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED DE REIS VAN KOEN EN LINNIE och ió het zo J DONDERDAG 22 SEPTEMBER 1960 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT 17 Gepruttel Televisiefilm over Florence Nightingale De radio geeft vrijdag Televisieprogramma van Ceta-Bever In de hoofdrol C. van der Lende Hoorspel naar Exodus Bloemen als verleiders T elevisiereportage uit La Courtine Kasteel te koop Een Salomo's oordeel 42. Toen Palmer merkte, dat zijn wa gon was ontkoppeld, wond hij zich hevig op. Hij danste en schreeuwde van woede, maar hier trok Joris zich niets van aan. „Ziezo, die zijn we ook kwijt", zei hij te gen Panda, „nu hebben we de miljoenen hoed voor ons beidjes." „Wat?!" riep Pan da, „was het dus alleen maar je bedoe ling, om meneer Palmer kwijt te krijgen?" „Inderdaad," antwoordde Joris, „gij hebt me zelf op dit idee gebracht door de doel treffende wijze, waarop ge ons van de landlopers hebt bevrijd. Hiermede hebt ge de helft van het fortuin verdiend, want ik ben strikt eerlijk in dit soort zaken." „Eerlijk herhaalde Panda. „Ongetwij feld," antwoordde Joris, aan wie het ont ging, dat Panda hoe langer hoe bozer be gon te kijken, „ik zal U eerlijk Uw deel geven. En laat ons thans eens kijken, op welke wijze het fortuin in dit hoofddeksel is verborgen." Hij greep de hoed met bei de handen en was op het punt deze in stuk ken te scheuren, toen Panda zich er met een snelle greep van meester maakte. „Nee, Joris!" riep Panda, „dat gaat niet door!" „Apollo" zonder dirigent (Van onze Amsterdamse redacteur) De koninklijke mannenzangvereniging „Apollo" te Amsterdam heeft zijn tradi tionele najaarsconcert moeten afgelasten doordat de dirigent Carel Laöut plotse ling ontslag heeft genomen. Tijdens de pauze van een repetitie voor dit concert heeft hij het bestuur laten weten het koor geen moment langer te willen dirigeren. Carel Laöut heeft verleden jaar Piet van Egmond als dirigent bij het koor opge volgd. Al spoedig bleek dat hij zeer hoge eisen stelde aan de leden. Niet alleen wer den de repetities eindeloze herhalingen, maar bovendien wenste hij twee avonden per week te repeteren, hetgeen bij de koorleden niet in de smaak viel. Het plot selinge ontslag van de heer Laöut heeft het bestuur genoodzaakt het najaarscon cert te schrappen. Men heeft zich thans gewend tot oud-dirigent Fred Roeske, die 56 jaar voor het koor heeft gestaan en voorts hoopt men dat de besprekingen die worden gevoerd met een vooraanstaand dirigent die vooralsnog onbekend wenst te blijven tot een goed einde zullen komen. Het potje, dat de AVRO woensdagavond op het vuur had staan, borrelde en prut telde tot kwart over tien en toen was het vuurtje eronder uit. Arnaud en Michaela Denis vormden het eerste slokje, een beetje pittig, een beetje gekruid, interessante din gen over vreemde landen voor de lieve kijkers. Bijzonder gewild en extreem poog de de rubriek Televizier een brug te slaan tussen de zaak M.P. en de zaak van pater Pire, maar het was kennelijk een noodbrug. Albert Mol zorgde voor wat speelsigheid, die niet werd beantwoord. De hierop vol gende spirituals en songs in telerecording konden ook al geen blijk heten van inven tie en visueel vergenoegen, zodat we op „Muzikanten van nabij" leken te zijn aan gewezen om de schade in te halen. Nu, dat was een overwegend anekdotische aan gelegenheid. Van de hak op de tak met Ageeth Scherphuis en Willem O'Duys naar meer en minder bekende vocalisten en musici, die weinig nieuws hadden te ver tellen en graag lang aan het woord bleven. Het filmpje in de serie „Vliegwereld" kon tenslotte evenmin de indruk wegnemen dat wie dit programma niet heeft gezien, er niets mee heeft gemist. Beeldschermer Op dinsdag 4 oktober, zendt de N.C.R.V.- televisie een film uit, die is opgedragen aan een belangrijke episode uit het leven van Florence Nightingale. Het is dit jaar namelijk vijftig jaar geleden, dat deze Engelse verpleegster en filantrope over leed. Deze film van Herbert Wilcox met in de hoofdrollen Anne Neagle en Michael Wilding geeft iets weer van de uitputtende belvenissen van Florence Nightingale tij dens de beruchte Krimoorlog, toen zij als de „dame met de lantaarn" een begrip werd voor alle soldaten, die in de Krimoor log meevochten. Ook na de oorlog op de Krim bleef Florence Nightingale zich beijveren voor een menswaardige behandeling van de sol daat Aan deze film gaat vooraf: een filmimpressie van enkele befaamde Pa- rijse biljartscholen, waar grootmeesters van de biljartkunst verbluffende prestaties leveren. HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA. 19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO. 23.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Gyrrm. voor de vrouw. 9.10 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. VPRO. 10.00 Dit en het andere, lezing. 10.05 Morgenwij ding. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Voor de kleuters. 11.15 Gram. 11.40 Gram. AVRO: 12.00 Openluchtklanken. 12.20 Regeringsuitz.: Uitzend, voor de landbouw. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12,33 Sport en prognose. 12.50 Pianospel. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte muz. 13.55 Beursber. 14.00 Vocale duetten. 14.25 Boek- bespr. 14.45 Instrumentale duetten. 15.05 Gevar. progr. VARA: 16.00 Voor de zieken. 17.00 Orgel spel. 17.25 Gram. 17.50 Act. 18.00 Nieuws. 18.15 Pol. lezing. 18.25 Lichte muz. 18.50 De puntjes op de i, lezing 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Lichte muz. VPRO: 19.30 Nieuws. 19.35 VPRO-nieuws. 19.50 De witte villa, hoorsp. 20.50 De wereld ver gadert, lezing. VARA: 21.00 Gevar. progr. 22.15 Buitenl. weekoverz. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40 Zorg om de mens, gesprek. VARA: 23.00 Social, nieuws in Esperanto. 23.10 Gram. 23.55—24.00 Nieuws. HILVERSUM n. 298 m. 7.00—24.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10 Gram. 7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 Gram. 10.30 Morgenwijding. 11.00 Gram. 11.15 Progr. voor de oudere luisteraars. 12.00 Piano recital. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.53 Gram. of act. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muz. 13.40 Gram. 13.55 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.35 Filharm.ork. 15.15 Voordr. 15.35 Theater-orkest, zang en orgel.16.05 Gram. 16.30 Klarinet en piano. 17.00 Voordr. 17.20 Vocaal ens. 17.40 Beursber. 17.45 Gram. 18.00 Ork.muz. 18.20 Licht progr. 18.50 Regeringsuitz.: Sociale actualiteiten, door J. C. Visser, hoofd afd. voorlichting van het ministerie van Soc. Zaken en Volksgezondheid. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Huismuz. 19.30 Radiokrant. 19.50 Lichte muziek. 20.15 Festival van Salzburg 1960: Weens filharm.orkest en sol. 21.45 Gram. 22.00 Kunstrubr. 22.20 Gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Protestantse litur gie van de toekomst, lezing met muzikale toelich ting. 23.40 Gram. 23.55—24.00 Nieuws. BRUSSEL. 324 m. 12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. (verv.). 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelspel. 14.00 Gram. 15.00 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Gram. 17.45 Duitse les. 18.00 Gram. 18.10 Voordr. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Gram. 19.00 Nieuws 19.40 Gram. 20.00 Ork.concert. 20.45 Kunstkaleidoscoop. 21.00 Ork.conc. (verv.). 21.45 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Gram. 22.55 Nieuws. 23.00—23.15 Groeten van mi litairen uit Kongo. VOOR DONDERDAG NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. NCRV: 20.20 Filmbespr. 20.40 Film. 21.00 Hier ben ik thuis. TV- spel. 22.10 Dagsluiting. VOOR VRIJDAG NTS: 20.00 Weekoverz. VARA: 20.30 Act. progr. 20.40 Kunstkron. 21.10 Anders dan anderen. Advertentie Lïjm en plak alles met In de volgorde van de programma's in A.V.R.O.'s televisieserie „In de Hoofdrol. is een wijziging aangebracht. Het op zater dag 1 oktober van 21.3022.20 uur uit te zenden programma zal gewijd zijn aan de acteur Kees Brusse. De zangeres Corry Brokken zal men „In de Hoofdrol" kunnen zien en horen op zaterdag 29 oktober. Voor het eerst sinds geruime tijd zal de heer C. van der Lende, die langdurig ziek is geweest, zaterdagmiddag 1 oktober weer voor de microfoon van de VARA komen. Hij zal dan zijn programma „Van de Wieg tot het Graf' voortzetten, een zeer veel beluisterde uitzending, waarin hij vragen beantwoordt op het gebied van de sociale wetgeving. Maandag 26 september begint de N.C. R.V. met de uitzending van de hoorspel serie „Exodus". Het boek van Leon Uris, waarin de lijdensweg van het Joodse volk en de groei van de staat Israël gedocu menteerd en gedramatiseerd is weergege ven, werd door Rob Geraerdts, die zelf meespeelt, omgewerkt tot een hoorspel in vijf grote afleveringen. Het is, onder regie van Wim Paauvv, een epos gewor den van mensen, die léven wilden le ven in hun eigen land, dat zij nooit ge kend hadden. De regisseur heeft, gebruik makend van alle mogelijkheden, die radio biedt, het verhaal van Leon Uris gestal te gegeven en hij heeft zich daarbij ver zekerd van de medewerking van acteurs en actrices van naam als Albert van Dal- sum, Marie Hamel, Rob de Vries, Wam Heskes, Paul Deen, Paul v.d. Lek, Eva Jansen, Barbara Hoffman en tientallen an deren. Voorts werkt aan deze serie mee Dr Hans Bloemendal, de voorzanger van de Joodse gemeente in Amsterdam. En kele gezangen werden opgenomen in de lagere joodse school Rosj Pina, eveneens in Amsterdam. „Ik werk met buitenge woon veel genoegen aan deze serie" aldus Wim Paauw. „Vooral 'omdat het hier gaat" om een stuk wereldgeschiedenis. Je voelt je, door het Oude Testament vooral, zó verbonden met deze mensen, dat iedere Bijbeltekst nu een stuk realiteit voor je wordt. Het is haast geen spel meer dit is het leven zelf". Van de luisteraars wordt, evenals van de spelers in deze hoor spel-marathon wel enig uithoudings vermogen gevraagd, omdat er afleverin gen bij zijn, die bijna l'/a uur in beslag nemen. De Israëlische omroep, Kol Is raël en de ambassade van Israël heb ben door het beschikbaar stellen van mu ziekbanden en grammofoonplaten, regis seur en spelers in belangrijke mate geassis teerd bij het totstandkomen van deze serie historische opnamen. Aanvang maandag 26 september van het eerste deel van „Exo dus": 20.10 uur. LONDEN (UPI) Een berooide bakker in Londen, die iedereen in het exclusieve Savoyhotel wist te doen geloven dat hij een „grote man" uit Hollywood was, is de zer dagen met een glimlach van voldoe ning op het gelaat de gevangenis ingegaan. „Ik heb 't 'm geleverd en het was de moeite waard" zei hij. Voor het hof bracht de 23-jarige bak ker, John Brennan, zijn verhaal. Hij was van mening geweest dat hij voor hogere dingen geroepen was dan broodbakken, en in zijn hart had hij altijd verlangd naar het gepolijste bestaan van de film helden, waarover hij in bed las. Hij zag zichzelf, zo vertelde hij de rechter, achter het stuur van grote auto's, feest jes gevend voor sterren en sterretjes, fe licitaties in ontvangst nemend voor zijn laatste filmrol en minzame knikjes uit delend aan de armoedzaaiers om hem heen. En zo op een goede dag wierp hij het bakkersvoorschoot af en trad hij de we reld van zijn dagdromen binnen. Hij zei Coventry, zijn woonplaats, vaarwel en trok naar Londen, waar hij begon met zich een zonnebril aan te schaffen. Zijn laatste spaarcenteft stak hij in een kos tuum van Amerikaanse snit. Vervolgens begaf hij zich, na eerst nog een Zweeds accent in zijn engels te hebben gelegd, naar het Savoy hotel en liet er zich inschrijven als „David Steiner", regisseur van Metro-Goldwyn-Mayer in Hollywood". Brennan had zijn rol goed geleerd. Er gens had hij gelezen dat filmbonzen nooit contant betalen. Dat paste hem in zijn opzet, alles op rekening. De obers in de Savoy hielden van de man. Telkens wanneer hij aftekende voor een copieuze maaltijd schreef hij in kleine lettertjes onder de rekening: plus 15 pro cent voor ober. Brennan, of eigenlijk Stei ner, stuurdeN brieven naar beroemdheden, en rode rozen naar Anna Neagle. De Savoy rangschikte hem onder de belangrijke gas ten. Toen vroeg hij de rekening. Die was opgelopen tot zeventig pond en negen shil ling voor vier dagen groot leven. Brennan vertelde de man van de re ceptie dat hij de rekening zou voldoen na zijn bespreking met Bruce Forsyth en Jimmy Logan Engeland's twee topko- mieken over zijn volgende film: „The little boy who cried". Nu helemaal in zijn rol ingeleefd, klop te Brennan, als Steiner, bij de twee ech te sterren aan. Het was in hun kleedkamer dat de politie hem arresteerde. Savoy had lont geroken en de politie gewaar schuwd. Het hof verwees Brennan voor achttien maanden naar de gevangenis. Het enige waarover hij zich verwijten maakt is dat hij de twaalfjarige Chris Turner, zoon van een van de empolyé's van de Savoy, een rol in een van zijn films had beloofd. De moeder van deze knaap vatte aller gevoelens samen: „hij heeft ons allemaal bij de neus gehad. Ik was al aan het pak ken om met Chris naar Napels te gaan. Mijn baan als werkster had ik al opge zegd. John Brennan had zijn laatste epos, „The little boy who cried",(de kleine jon gen huilde) gemaakt. Maar het was he laas geen film. Advertentie Textiel stoffen met het FELISOL-etiket zijn kleurechtl Let U dus voortaan op FELISOL. FELISOL écht kleurecht We kennen vele voorbeelden van bloe men of planten die een bepaalde gelijkenis vertonen met dieren denk maar aan de vlinderbloemigen of met organen van dieren, zoals de leeuwenbekjes. Maar deze overeenkomsten zijn altijd slechts zeer op pervlakkig en kunnen niet anders ver klaard worden, dan uit een toevallige vorm-gelijkenis, veroorzaakt door het bouwplan van de bloem of de plant. Nie mand zal immers in ernst wil- len beweren, dat het leeuwen bekje werkelijk precies op de muil van een leeuw lijkt, en ook al zou dit wèl het geval zijn, dan kan er toch moeilijk een oorzakelijk verband be staan. Dat een rups of een vlinder de gedaante en de kleur aanneemt van een takje of een blad, is begrijpelijk, omdat het dier door deze gelijkenis aan het oog van vijanden ont snapt. Maar bij het leeuwenbekje en vele andere planten is een dergelijke opzet re delijkerwijs niet te veronderstellen. Nu groeit er in West-Australië een plant, de vogel-erwt, waarvan de bloemen in vorm en kleur een frappante gelijkenis vertonen met een kleine vogel. De kleur van de bloemen is groengeel met paarse strepen, waardoor de indruk van veren wordt gewekt. Is deze overeenkomst toe vallig, of is zij slechts schijnbaar voor het oppervlakkig schouwende menselijke oog? Of heeft deze overeenkomst werkelijk doel en is zij dus opt ettelijk? Nog niet zo lang geleden waren dit geen vraagstukken voor de mannen van weten schap, die in de natuur niets anders dan een mechanisme zagen en die de geest uit de stof wilden verklaren, inplaats van de stof uit de geest Er werd aangenomen, dat de vorm-overecnkomsten in de natuur op niet anders dan toeval berusten. Maar een allermerkwaardigst feit dat zich voordoet bij het orchideeënyeslacht Ophrys, heeft dit oppervlakkige oordeel op de achter grond gedrongen. De bloemen van ver scheiden soorten van dit geslacht lijken namelijk zo sprekend op wijfjes van be paalde spinnen- en insectensoorten, zoals bijen, vliegen, vlinders, spinnen, dat niet alleen de mens, maar ook de mannelijke vertegenwoordigers van die insectensoor ten door deze bloemen worden misleid. Dat sluit natuurlijk het feit niet uit dat om in de terminologie der materialisten te blijven deze gelijkenis nog steeds zuiver toevallig zou kunnen zijn. Maar ook in de ogen van deze onderzoekers werd de zaak toch wel wat anders, toen geconstateerd werd dat deze bloemen de op vrouwelijke insecten gelijkende vor men nódig hebben voor hun voortplanting. De mannelijke insecten voeren in de veronderstelling dut zij hun vrouwelijke partner hebben ontmoet op deze orchi deeën namelijk een schijnbevruchting uit, die voor de voortplanting van het insect uiteraard geen enkele waarde heeft, maar voor de bloemen een levensbelang is, om dat op deze wijze de bestuiving tot stand wordt gebracht. Met dit verschijnsel weten zelfs degenen die het minutieus werkende leven in de natuur niet anders willen zien dan als één complex van toevalligheden, geen raad. We zullen hen in hun overpeinzingen laten en liever eens spreken over de „vloek van Toet-Ank-Amon", die nooit werd uit gesproken. Daarover een volgende keer. H. Pétillon (Nadruk verboden) Op woensdag 28 september zendt de N.C.R.V.-televisie weer de rubriek „Pas Geperst" uit, waarin Pi Scheffer bekende en minder bekende artisten van de gram mofoonplaat aan het woord laat. Daarna: een voordracht van Antonia Ridge („Eer lijk als goud") en de actualiteitenrubriek van Peter van Campen: „Attentie". Ook zal in deze aflevering een reportage wor den gegeven uit La Courtine door Alfred van Sprang. De dag wordt besloten met een avondwijding onder leiding van ds. W. Fijn van Draat in het Zendingscentrum van de Gereformeerde Kerken in Baarn. 135136. Fijn, dat we eens bezoek krijgen! zei Kipan. Ga je met ons mee? Dan zullen we jullie laten zien, waar we wonen! Graag! zei Koen. Ze brachten het vlot cn de boot langs de kant en legden ze vast. Toen klommen ze allemaal tegen de hoge oever op. Kom maar mee, zei Kipang. Hij liep voorop als gids, en ons drietal kwam. achter hem aan. Ze moesten nog een eindje lopen, zei Kipang, maar ze waren er gauw. Nieuwsgierig volgden Pobbel, Koen en Linnie hun nieuwe bekenden ROMAN VAN ALAIN PAGE Vertaling uit het Frans door Margot Bakker 6) „Schatrijk, voorzover ik heb kunnen beoordelen. Hij was de laatste tijd bijzonder opgewekt, hij hoefde nog slechts één goudtransactie af te wikkelen, heeft hij mij verteld, en daarna dacht hij zich terug te trekken". „Wat voor soort transactie was dat?" „Iets van geweldige omvang, naar het leek. Daar om valt het mij zo moeilijk in zijn zelfmoord te ge loven. Hij had er geen enkele reden toe, integendeel." „Misschien is die transactie mislukt?" „Dat zou hij dan vannacht gehoord moeten hebben. Gisteravond heeft hij mij nog verzekerd, dat de zaak vrijwel beklonken was, maar nog niet geheel afgewik keld." Terence drukte op een schoteltje zijn sigaret uit. „Wat kan ik eigenlijk voor je doen, Jane?" Zij bleef hem tamelijk lang aankijken en nam een besluit. „Waarom kan ik niet zeggen, maar ik heb vertrou wen in je. Ik zou graag willen dat je me helpt. Wat heb je met de politie te maken?" „Absoluut niets," zei hij, nu in ernst. „Drayton is min of meer met mij bevriend en af en toe roept hij mijn hulp eens in. Ik heb hem vroeger wel eens ideeën aan de hand gedaan, waarvan hij profijt heeft kunnen trek- ken." Jane knikte, bijzonder tevreden. „Dat bedoel ik nu juist. Dat zou ik ook willen doen." „Ik sta tot je beschikking, Jane. Wat verlang je van me? Moet ik de pruik van de Lord Mayor stelen, moet ik in de ondergrondse aan de noodrem trekken of wil ik de de klok van de Big Ben een uur terugzetten?" „Je moet de Schaduw opsporen," zei Jane. Terence verstarde. Hij keek haar verbluft aan. Toen begon hij geluidloos te lachen, zijn schouders schokten. Onzeker sloeg Jane hem gade. „Heb ik zo iets geks gevraagd?" zei ze geprikkeld. „Tamelijk", gaf Lane toe, al weer half ernstig. „Heel wat politieautoriteiten proberen dat al sinds jaar en dag, maar ze kunnen de man blijkbaar niet in handen krij gen." „Er wandelt dus een individu rond, dat straffeloos kan moorden en stelen, zonder dat iemand er ook maar iets tegen doet?" „Niemand weet wie de Schaduw is. Men weet eerlijk gezegd vrijwel niets van hem af. Eén ding kan ik je wel verzekeren: hij doodt slechts bij hoge uitzondering. En diegenen, die tengevolge van een ontmoeting met hem uit dit leven scheiden, verdienden werkelijk niet nog langer van het zonlicht te genieten." „Mijn oom was beslist geen misdadiger." Lane greep haar hand en vroeg zacht: „Ben je daar zo zeker van, Jane?" Jane rukte haar hand los. Ze had een donkerrode kleur gekregen. „Hoe durf jeMijn oom was „Men kan heel goed van adel zijn en daarnaast een schurk, Jane. Het is helaas maar al te dikwijls bewe zen." „Ik ben ervan overtuigd, dat oom Percy niet tot iets misdadigs in staat was," zei Jane afwerend. „Hij deed zaken, meer niet." Lane schudde het hoofd. „In dat geval kan ik je, vrees ik, niet van dienst zijn." „Waarom niet?" vroeg ze opeens ongerust. „Maar Jane, dat ligt toch voor de hand. Je hebt me zelf uitgelegd, dat Percy geen enkele reden had om zelfmoord te plegen. Toch heeft hij het gedaan, daar kun je niet onderuit. Hij had dus een reden die jij niet kende. Wie verzekert je, dat het een behoorlijke reden was? Iemand die zelfmoord pleegt, kan levensmoe zijn of in financiële moeilijkheden verkeren. Geen van beide was met je oom het geval. Zelfmoord wordt overigens ook uit angst gepleegd. Mijn vraag is: waarvoor kan je oom bang zijn geweest?" Jane haalde de schouders op. „Het lijkt onmogelijk dat hij bang was." „Je weet misschien niet dat er vannacht bij je oom is ingebroken." „Hij had nooit waardevolle dingen in zijn brandkast. Zijn hele vermogen stond op de bank." „Hij was nu blijkbaar van de regel afgeweken: daar om is hij nu dood." „Wat viel er bij hem te stelèn?" „Een bepaalde envelop." „Een envelop?", zei ze stomverbaasd. „Een envelop met gegevens, waardoor een van onze vooraanstaande regeringspersonen werd gecompromit teerd." Lane maakte een onverschillig gebaar, terwijl Jane hem aankeek alsof ze iets dergelijks nooit zou kunnen geloven. „Compromitterende gegevens? Wat wilde hij daar mee?" Terence keek haar strak aan. Hij glimlachte nu niet meer en zijn stem klonk hard, toen hij zei: „Daar gaat het om. Als we dat zouden weten, zou den we kunnen beoordelen wie en wat Percy Glad stone precies was." „Het is mij onmogelijk iets dergelijks te geloven," zei Jane half in zichzelf. Lane greep nog eens haar hand. „Kom, jongedame, ik zou me maar niet al te be zorgd maken." Hij wenkte de serveerster en legde een biljet op tafel. Terwijl hij op zijn wisselgeld wachtte vroeg hij nog: „Je hield niet bijzonder veel van oom Percy, is het wel, Jane?" Zij weifelde, maar keek hem recht in de ogen. „Nee, niet veel," zei ze tenslotte. „HijJ^ wist nooit wat je aan hem had. Hij had de naam een pard mens te zijn, maar voor mij was hij altijdheel aardig. Eerlijk gezegd was ik een tikkeltje bang voor hem, er is eigenlijk nooit enig normaal contact tussen ons ge weest." Lane nam zijn geld in ontvangst en gaf de serveer ster een royale fooi, waarvoor zij hem blozend bedank te. „Wat verandert dit sterfgeval eigenlijk in jouw per soonlijk leven, Jane?" Zij wachtte met antwoorden tot zij de deur hadden bereikt. Lane hield die voor haar open en zij gingen naar buiten. „Hij beheerde mijn financiën. Hij had mijn vermo gen onder zijn beheer, maar ik kan het niet eens bewijzen." „Ben je zijn erfgenaam?" vroeg hij, met een rim pel boven zijn ogen. Jane lachte kort en staarde strak voor zich uit. „Alleen als mijn beminnelijke neef zo goed wil zijn te bevestigen, dat het hele vermogen niet rechtens aan hem toekomt." Zonder antwoord te geven liep Terence naar zijn auto. Opeens bleef hij staan, nog eer hij het por tier opengetrokken had. Jane kwam dichterbij. „Wat is er? O!" Zij sloeg een hand voor de mond, werd bleek en staarde met bange ogen naar het kaartje dat heel opvallend op de plaats achter het stuur was gelegd. Een klein visitekaartje was het, met een keurig ovale O er op, voorzien van wat slagschaduw. Terence nam het weg. Aan de onderkant waren met de hand vier woorden geschreven: „Laat mij met rust." Terence lachte hardop. Hij scheurde het kaartje in snippers, die hij om zich heen strooide en greep Jane's beide handen. „Reusachtig, Jane. Nu moet ik wel op je voorstel ingaan. Dit is niet minder dan een uitnodiging." Jane was niet in staat zijn luchthartige toon over te nemen. Met strak gezicht staarde zij naar de snippers op het trottoir. „Terence, is dat nu wel verstandig?" Hij boog zich even over haar heen. „In geen enkel opzicht, meisje. Maar leuk wordt het wel." Hij sloeg een arm om haar schouders en gaf haar onverwacht een zoen, precies op het ogenblik dat de beide bejaarde dames het restaurant verlieten. Zij trokken beledigde gezichten en maakten zich haas tig uit de voeten, terwijl zij met een waardig gebaar het een ogenblik in gevaar gekomen evenwicht van hun hoeden herstelden. Achter zich hoorden zij de heldere schaterlach van Terence klinken. (Wordt vervolgd) Pierre Janssens, conservator van het Stedelijk museum te Schiedam start op 25 september met een nieuwe serie kunstbeschouwingen voor de AVRO- televisie. NEURENBERG (UPI) Het kasteel Mainberg alsmede de alle door de bis schoppen van Würzburg daarin bijeenge brachte kunstschatten, zullen binnenkort te koop worden aangeboden. De huidige eigenaar, die fortuin heeft gemaakt met de produktie van een middel dat kale sche dels moest beharen, zit wegens zwendel in de gevangenis. Deze man, Wilhelm He- gel, begon na de ooi-log zijn haargroei middel te verkopen. Hij deed zulke goede zaken dat hij in staat was het kasteel en de kunstverzameling te kopen. De belastinggaarders van Neurenberg hopen door de verkoop van de kunstver zameling en desnoods van het kasteel de vraagprijs is 70.000 mark iets terug te winnen van de enorme belastingschul den die de heer Hegel heeft. De verkoop van de verzameling meesterwerken uit de vijftiende eeuw en latere perioden, schilderijen, beeldhouw werken, meubels begint op 27 septem ber en zal vijf dagen duren. Museumdi recties, particuliere verzamelaars en anti quairs hebben reeds op delen van de ver zameling geboden. Voor het kasteel zijn echter geen be langstellenden komen opdagen. De vraag prijs is laag, maar de jaarlijkse kosten van onderhoud van het gebouw, dat 150 kamers telt, zijn vele malen hoger. Advertentie BEERSJEBA (Itim) Een wijze rech ter in Beersjeba (Israel) heeft het een arme vrouw mogelijk gemaakt haar gelof te in te lossen en daardoor haar zoon te verlossen van de plagerijen door zijn schoolkameraden. Aanleiding tot die plagerijen waren de lange haarlokken van de jongen. De vrouw was namelijk, zo vertelde zij de rechter, onlangs van een ernstige ziekte hersteld. Uit dankbaarheid had zij gezworen, het haar van haar zoon niet te zullen knippen voordat zij een gepast offer voor een goede zaak zou heb ben gebracht. Zij was echter arm en had het benodigde geld tot nog toe niet bijeen kunnen sparen. Inmiddels werd het haar van haar zoon al maar langer, een onweerstaanbare uit daging voor de schoolvriendjes. De rechter bood de vrouw een gift uit eigen zak aan om haar in staat te stellen, de belofte in te lossen maar de vrouw verklaarde het geld zelf te willen verdienen. Toen liet de rechter een bezem halen en verzocht de vrouw, daarmee de rechtzaal aan te vegen. Aldus kon zij eerlijk het aangeboden geld verdienen, haar belofte nakomen en de schaar in zoonliefs haren zetten.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1960 | | pagina 17