YELPON
De Schaduw speelt verstoppertje
Namaak-filmmagnaat nam
Londenaars bij de neus
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
och ió het
zo
J
DONDERDAG 22 SEPTEMBER 1960
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
17
Gepruttel
Televisiefilm over
Florence Nightingale
De radio geeft vrijdag
Televisieprogramma
van Ceta-Bever
In de hoofdrol
C. van der Lende
Hoorspel naar Exodus
Bloemen als
verleiders
T elevisiereportage
uit La Courtine
Kasteel te koop
Een Salomo's oordeel
42. Toen Palmer merkte, dat zijn wa
gon was ontkoppeld, wond hij zich hevig
op. Hij danste en schreeuwde van woede,
maar hier trok Joris zich niets van aan.
„Ziezo, die zijn we ook kwijt", zei hij te
gen Panda, „nu hebben we de miljoenen
hoed voor ons beidjes." „Wat?!" riep Pan
da, „was het dus alleen maar je bedoe
ling, om meneer Palmer kwijt te krijgen?"
„Inderdaad," antwoordde Joris, „gij hebt
me zelf op dit idee gebracht door de doel
treffende wijze, waarop ge ons van de
landlopers hebt bevrijd. Hiermede hebt ge
de helft van het fortuin verdiend, want ik
ben strikt eerlijk in dit soort zaken."
„Eerlijk herhaalde Panda. „Ongetwij
feld," antwoordde Joris, aan wie het ont
ging, dat Panda hoe langer hoe bozer be
gon te kijken, „ik zal U eerlijk Uw deel
geven. En laat ons thans eens kijken, op
welke wijze het fortuin in dit hoofddeksel
is verborgen." Hij greep de hoed met bei
de handen en was op het punt deze in stuk
ken te scheuren, toen Panda zich er met
een snelle greep van meester maakte.
„Nee, Joris!" riep Panda, „dat gaat niet
door!"
„Apollo" zonder dirigent
(Van onze Amsterdamse redacteur)
De koninklijke mannenzangvereniging
„Apollo" te Amsterdam heeft zijn tradi
tionele najaarsconcert moeten afgelasten
doordat de dirigent Carel Laöut plotse
ling ontslag heeft genomen. Tijdens de
pauze van een repetitie voor dit concert
heeft hij het bestuur laten weten het koor
geen moment langer te willen dirigeren.
Carel Laöut heeft verleden jaar Piet van
Egmond als dirigent bij het koor opge
volgd. Al spoedig bleek dat hij zeer hoge
eisen stelde aan de leden. Niet alleen wer
den de repetities eindeloze herhalingen,
maar bovendien wenste hij twee avonden
per week te repeteren, hetgeen bij de
koorleden niet in de smaak viel. Het plot
selinge ontslag van de heer Laöut heeft
het bestuur genoodzaakt het najaarscon
cert te schrappen. Men heeft zich thans
gewend tot oud-dirigent Fred Roeske, die
56 jaar voor het koor heeft gestaan en
voorts hoopt men dat de besprekingen die
worden gevoerd met een vooraanstaand
dirigent die vooralsnog onbekend wenst
te blijven tot een goed einde zullen
komen.
Het potje, dat de AVRO woensdagavond
op het vuur had staan, borrelde en prut
telde tot kwart over tien en toen was het
vuurtje eronder uit. Arnaud en Michaela
Denis vormden het eerste slokje, een beetje
pittig, een beetje gekruid, interessante din
gen over vreemde landen voor de lieve
kijkers. Bijzonder gewild en extreem poog
de de rubriek Televizier een brug te slaan
tussen de zaak M.P. en de zaak van pater
Pire, maar het was kennelijk een noodbrug.
Albert Mol zorgde voor wat speelsigheid,
die niet werd beantwoord. De hierop vol
gende spirituals en songs in telerecording
konden ook al geen blijk heten van inven
tie en visueel vergenoegen, zodat we op
„Muzikanten van nabij" leken te zijn aan
gewezen om de schade in te halen. Nu, dat
was een overwegend anekdotische aan
gelegenheid. Van de hak op de tak met
Ageeth Scherphuis en Willem O'Duys naar
meer en minder bekende vocalisten en
musici, die weinig nieuws hadden te ver
tellen en graag lang aan het woord bleven.
Het filmpje in de serie „Vliegwereld" kon
tenslotte evenmin de indruk wegnemen dat
wie dit programma niet heeft gezien, er
niets mee heeft gemist.
Beeldschermer
Op dinsdag 4 oktober, zendt de N.C.R.V.-
televisie een film uit, die is opgedragen
aan een belangrijke episode uit het leven
van Florence Nightingale. Het is dit jaar
namelijk vijftig jaar geleden, dat deze
Engelse verpleegster en filantrope over
leed. Deze film van Herbert Wilcox met
in de hoofdrollen Anne Neagle en Michael
Wilding geeft iets weer van de uitputtende
belvenissen van Florence Nightingale tij
dens de beruchte Krimoorlog, toen zij
als de „dame met de lantaarn" een begrip
werd voor alle soldaten, die in de Krimoor
log meevochten.
Ook na de oorlog op de Krim bleef
Florence Nightingale zich beijveren voor
een menswaardige behandeling van de sol
daat Aan deze film gaat vooraf: een
filmimpressie van enkele befaamde Pa-
rijse biljartscholen, waar grootmeesters
van de biljartkunst verbluffende prestaties
leveren.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA.
19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Gyrrm. voor de vrouw.
9.10 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. VPRO.
10.00 Dit en het andere, lezing. 10.05 Morgenwij
ding. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Voor de
kleuters. 11.15 Gram. 11.40 Gram. AVRO: 12.00
Openluchtklanken. 12.20 Regeringsuitz.: Uitzend,
voor de landbouw. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12,33 Sport en prognose. 12.50 Pianospel. 13.00
Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte muz.
13.55 Beursber. 14.00 Vocale duetten. 14.25 Boek-
bespr. 14.45 Instrumentale duetten. 15.05 Gevar.
progr. VARA: 16.00 Voor de zieken. 17.00 Orgel
spel. 17.25 Gram. 17.50 Act. 18.00 Nieuws. 18.15
Pol. lezing. 18.25 Lichte muz. 18.50 De puntjes op
de i, lezing 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Lichte
muz. VPRO: 19.30 Nieuws. 19.35 VPRO-nieuws.
19.50 De witte villa, hoorsp. 20.50 De wereld ver
gadert, lezing. VARA: 21.00 Gevar. progr. 22.15
Buitenl. weekoverz. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40
Zorg om de mens, gesprek. VARA: 23.00 Social,
nieuws in Esperanto. 23.10 Gram. 23.55—24.00
Nieuws.
HILVERSUM n. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gram. 8.00
Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de
zieken. 9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15
Gram. 10.30 Morgenwijding. 11.00 Gram. 11.15
Progr. voor de oudere luisteraars. 12.00 Piano
recital. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram.
12.53 Gram. of act. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muz.
13.40 Gram. 13.55 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.35
Filharm.ork. 15.15 Voordr. 15.35 Theater-orkest,
zang en orgel.16.05 Gram. 16.30 Klarinet en piano.
17.00 Voordr. 17.20 Vocaal ens. 17.40 Beursber.
17.45 Gram. 18.00 Ork.muz. 18.20 Licht progr. 18.50
Regeringsuitz.: Sociale actualiteiten, door J. C.
Visser, hoofd afd. voorlichting van het ministerie
van Soc. Zaken en Volksgezondheid. 19.00 Nieuws
en weerber. 19.10 Huismuz. 19.30 Radiokrant. 19.50
Lichte muziek. 20.15 Festival van Salzburg 1960:
Weens filharm.orkest en sol. 21.45 Gram. 22.00
Kunstrubr. 22.20 Gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Gram.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Protestantse litur
gie van de toekomst, lezing met muzikale toelich
ting. 23.40 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. (verv.).
12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelspel. 14.00
Gram. 15.00 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Gram. 17.45
Duitse les. 18.00 Gram. 18.10 Voordr. 18.20 Voor
de soldaten. 18.50 Gram. 19.00 Nieuws 19.40 Gram.
20.00 Ork.concert. 20.45 Kunstkaleidoscoop. 21.00
Ork.conc. (verv.). 21.45 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15
Gram. 22.55 Nieuws. 23.00—23.15 Groeten van mi
litairen uit Kongo.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. NCRV: 20.20
Filmbespr. 20.40 Film. 21.00 Hier ben ik thuis. TV-
spel. 22.10 Dagsluiting.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekoverz. VARA: 20.30 Act. progr.
20.40 Kunstkron. 21.10 Anders dan anderen.
Advertentie
Lïjm en plak alles met
In de volgorde van de programma's in
A.V.R.O.'s televisieserie „In de Hoofdrol.
is een wijziging aangebracht. Het op zater
dag 1 oktober van 21.3022.20 uur uit te
zenden programma zal gewijd zijn aan de
acteur Kees Brusse. De zangeres Corry
Brokken zal men „In de Hoofdrol" kunnen
zien en horen op zaterdag 29 oktober.
Voor het eerst sinds geruime tijd zal de
heer C. van der Lende, die langdurig ziek
is geweest, zaterdagmiddag 1 oktober weer
voor de microfoon van de VARA komen.
Hij zal dan zijn programma „Van de Wieg
tot het Graf' voortzetten, een zeer veel
beluisterde uitzending, waarin hij vragen
beantwoordt op het gebied van de sociale
wetgeving.
Maandag 26 september begint de N.C.
R.V. met de uitzending van de hoorspel
serie „Exodus". Het boek van Leon Uris,
waarin de lijdensweg van het Joodse volk
en de groei van de staat Israël gedocu
menteerd en gedramatiseerd is weergege
ven, werd door Rob Geraerdts, die zelf
meespeelt, omgewerkt tot een hoorspel
in vijf grote afleveringen. Het is, onder
regie van Wim Paauvv, een epos gewor
den van mensen, die léven wilden le
ven in hun eigen land, dat zij nooit ge
kend hadden. De regisseur heeft, gebruik
makend van alle mogelijkheden, die radio
biedt, het verhaal van Leon Uris gestal
te gegeven en hij heeft zich daarbij ver
zekerd van de medewerking van acteurs
en actrices van naam als Albert van Dal-
sum, Marie Hamel, Rob de Vries, Wam
Heskes, Paul Deen, Paul v.d. Lek, Eva
Jansen, Barbara Hoffman en tientallen an
deren. Voorts werkt aan deze serie mee
Dr Hans Bloemendal, de voorzanger van
de Joodse gemeente in Amsterdam. En
kele gezangen werden opgenomen in de
lagere joodse school Rosj Pina, eveneens
in Amsterdam. „Ik werk met buitenge
woon veel genoegen aan deze serie" aldus
Wim Paauw. „Vooral 'omdat het hier gaat"
om een stuk wereldgeschiedenis. Je voelt
je, door het Oude Testament vooral, zó
verbonden met deze mensen, dat iedere
Bijbeltekst nu een stuk realiteit voor je
wordt. Het is haast geen spel meer dit is
het leven zelf". Van de luisteraars wordt,
evenals van de spelers in deze hoor
spel-marathon wel enig uithoudings
vermogen gevraagd, omdat er afleverin
gen bij zijn, die bijna l'/a uur in beslag
nemen. De Israëlische omroep, Kol Is
raël en de ambassade van Israël heb
ben door het beschikbaar stellen van mu
ziekbanden en grammofoonplaten, regis
seur en spelers in belangrijke mate geassis
teerd bij het totstandkomen van deze serie
historische opnamen. Aanvang maandag 26
september van het eerste deel van „Exo
dus": 20.10 uur.
LONDEN (UPI) Een berooide bakker
in Londen, die iedereen in het exclusieve
Savoyhotel wist te doen geloven dat hij een
„grote man" uit Hollywood was, is de
zer dagen met een glimlach van voldoe
ning op het gelaat de gevangenis ingegaan.
„Ik heb 't 'm geleverd en het was de
moeite waard" zei hij.
Voor het hof bracht de 23-jarige bak
ker, John Brennan, zijn verhaal. Hij was
van mening geweest dat hij voor hogere
dingen geroepen was dan broodbakken,
en in zijn hart had hij altijd verlangd
naar het gepolijste bestaan van de film
helden, waarover hij in bed las. Hij
zag zichzelf, zo vertelde hij de rechter,
achter het stuur van grote auto's, feest
jes gevend voor sterren en sterretjes, fe
licitaties in ontvangst nemend voor zijn
laatste filmrol en minzame knikjes uit
delend aan de armoedzaaiers om hem
heen.
En zo op een goede dag wierp hij het
bakkersvoorschoot af en trad hij de we
reld van zijn dagdromen binnen. Hij zei
Coventry, zijn woonplaats, vaarwel en
trok naar Londen, waar hij begon met
zich een zonnebril aan te schaffen. Zijn
laatste spaarcenteft stak hij in een kos
tuum van Amerikaanse snit. Vervolgens
begaf hij zich, na eerst nog een Zweeds
accent in zijn engels te hebben gelegd,
naar het Savoy hotel en liet er zich
inschrijven als „David Steiner", regisseur
van Metro-Goldwyn-Mayer in Hollywood".
Brennan had zijn rol goed geleerd. Er
gens had hij gelezen dat filmbonzen nooit
contant betalen. Dat paste hem in zijn
opzet, alles op rekening.
De obers in de Savoy hielden van de
man. Telkens wanneer hij aftekende voor
een copieuze maaltijd schreef hij in kleine
lettertjes onder de rekening: plus 15 pro
cent voor ober. Brennan, of eigenlijk Stei
ner, stuurdeN brieven naar beroemdheden,
en rode rozen naar Anna Neagle. De Savoy
rangschikte hem onder de belangrijke gas
ten. Toen vroeg hij de rekening. Die was
opgelopen tot zeventig pond en negen shil
ling voor vier dagen groot leven.
Brennan vertelde de man van de re
ceptie dat hij de rekening zou voldoen
na zijn bespreking met Bruce Forsyth en
Jimmy Logan Engeland's twee topko-
mieken over zijn volgende film: „The
little boy who cried".
Nu helemaal in zijn rol ingeleefd, klop
te Brennan, als Steiner, bij de twee ech
te sterren aan. Het was in hun kleedkamer
dat de politie hem arresteerde. Savoy
had lont geroken en de politie gewaar
schuwd. Het hof verwees Brennan voor
achttien maanden naar de gevangenis.
Het enige waarover hij zich verwijten
maakt is dat hij de twaalfjarige Chris
Turner, zoon van een van de empolyé's
van de Savoy, een rol in een van zijn
films had beloofd.
De moeder van deze knaap vatte aller
gevoelens samen: „hij heeft ons allemaal
bij de neus gehad. Ik was al aan het pak
ken om met Chris naar Napels te gaan.
Mijn baan als werkster had ik al opge
zegd.
John Brennan had zijn laatste epos,
„The little boy who cried",(de kleine jon
gen huilde) gemaakt. Maar het was he
laas geen film.
Advertentie
Textiel stoffen met
het FELISOL-etiket
zijn kleurechtl
Let U dus voortaan
op FELISOL.
FELISOL
écht kleurecht
We kennen vele voorbeelden van bloe
men of planten die een bepaalde gelijkenis
vertonen met dieren denk maar aan de
vlinderbloemigen of met organen van
dieren, zoals de leeuwenbekjes. Maar deze
overeenkomsten zijn altijd slechts zeer op
pervlakkig en kunnen niet anders ver
klaard worden, dan uit een toevallige
vorm-gelijkenis, veroorzaakt door het
bouwplan van de bloem of de plant. Nie
mand zal immers in ernst wil-
len beweren, dat het leeuwen
bekje werkelijk precies op de
muil van een leeuw lijkt, en
ook al zou dit wèl het geval
zijn, dan kan er toch moeilijk
een oorzakelijk verband be
staan. Dat een rups of een
vlinder de gedaante en de
kleur aanneemt van een takje of een blad,
is begrijpelijk, omdat het dier door deze
gelijkenis aan het oog van vijanden ont
snapt. Maar bij het leeuwenbekje en vele
andere planten is een dergelijke opzet re
delijkerwijs niet te veronderstellen.
Nu groeit er in West-Australië een plant,
de vogel-erwt, waarvan de bloemen in
vorm en kleur een frappante gelijkenis
vertonen met een kleine vogel. De kleur
van de bloemen is groengeel met paarse
strepen, waardoor de indruk van veren
wordt gewekt. Is deze overeenkomst toe
vallig, of is zij slechts schijnbaar voor het
oppervlakkig schouwende menselijke oog?
Of heeft deze overeenkomst werkelijk doel
en is zij dus opt ettelijk?
Nog niet zo lang geleden waren dit geen
vraagstukken voor de mannen van weten
schap, die in de natuur niets anders dan
een mechanisme zagen en die de geest uit
de stof wilden verklaren, inplaats van de
stof uit de geest Er werd aangenomen, dat
de vorm-overecnkomsten in de natuur op
niet anders dan toeval berusten. Maar een
allermerkwaardigst feit dat zich voordoet
bij het orchideeënyeslacht Ophrys, heeft
dit oppervlakkige oordeel op de achter
grond gedrongen. De bloemen van ver
scheiden soorten van dit geslacht lijken
namelijk zo sprekend op wijfjes van be
paalde spinnen- en insectensoorten, zoals
bijen, vliegen, vlinders, spinnen, dat niet
alleen de mens, maar ook de mannelijke
vertegenwoordigers van die insectensoor
ten door deze bloemen worden misleid.
Dat sluit natuurlijk het feit
niet uit dat om in de
terminologie der materialisten
te blijven deze gelijkenis
nog steeds zuiver toevallig zou
kunnen zijn.
Maar ook in de ogen van
deze onderzoekers werd de
zaak toch wel wat anders,
toen geconstateerd werd dat deze bloemen
de op vrouwelijke insecten gelijkende vor
men nódig hebben voor hun voortplanting.
De mannelijke insecten voeren in de
veronderstelling dut zij hun vrouwelijke
partner hebben ontmoet op deze orchi
deeën namelijk een schijnbevruchting uit,
die voor de voortplanting van het insect
uiteraard geen enkele waarde heeft, maar
voor de bloemen een levensbelang is, om
dat op deze wijze de bestuiving tot stand
wordt gebracht.
Met dit verschijnsel weten zelfs degenen
die het minutieus werkende leven in de
natuur niet anders willen zien dan als één
complex van toevalligheden, geen raad.
We zullen hen in hun overpeinzingen
laten en liever eens spreken over de „vloek
van Toet-Ank-Amon", die nooit werd uit
gesproken.
Daarover een volgende keer.
H. Pétillon
(Nadruk verboden)
Op woensdag 28 september zendt de
N.C.R.V.-televisie weer de rubriek „Pas
Geperst" uit, waarin Pi Scheffer bekende
en minder bekende artisten van de gram
mofoonplaat aan het woord laat. Daarna:
een voordracht van Antonia Ridge („Eer
lijk als goud") en de actualiteitenrubriek
van Peter van Campen: „Attentie". Ook
zal in deze aflevering een reportage wor
den gegeven uit La Courtine door Alfred
van Sprang. De dag wordt besloten met
een avondwijding onder leiding van ds.
W. Fijn van Draat in het Zendingscentrum
van de Gereformeerde Kerken in Baarn.
135136. Fijn, dat we eens bezoek krijgen! zei Kipan. Ga je met ons mee?
Dan zullen we jullie laten zien, waar we wonen!
Graag! zei Koen.
Ze brachten het vlot cn de boot langs de kant en legden ze vast. Toen klommen
ze allemaal tegen de hoge oever op.
Kom maar mee, zei Kipang.
Hij liep voorop als gids, en ons drietal kwam. achter hem aan. Ze moesten nog
een eindje lopen, zei Kipang, maar ze waren er gauw. Nieuwsgierig volgden
Pobbel, Koen en Linnie hun nieuwe bekenden
ROMAN VAN ALAIN PAGE
Vertaling uit het Frans
door Margot Bakker
6)
„Schatrijk, voorzover ik heb kunnen beoordelen. Hij
was de laatste tijd bijzonder opgewekt, hij hoefde
nog slechts één goudtransactie af te wikkelen, heeft
hij mij verteld, en daarna dacht hij zich terug te
trekken".
„Wat voor soort transactie was dat?"
„Iets van geweldige omvang, naar het leek. Daar
om valt het mij zo moeilijk in zijn zelfmoord te ge
loven. Hij had er geen enkele reden toe, integendeel."
„Misschien is die transactie mislukt?"
„Dat zou hij dan vannacht gehoord moeten hebben.
Gisteravond heeft hij mij nog verzekerd, dat de zaak
vrijwel beklonken was, maar nog niet geheel afgewik
keld."
Terence drukte op een schoteltje zijn sigaret uit.
„Wat kan ik eigenlijk voor je doen, Jane?"
Zij bleef hem tamelijk lang aankijken en nam een
besluit.
„Waarom kan ik niet zeggen, maar ik heb vertrou
wen in je. Ik zou graag willen dat je me helpt. Wat heb
je met de politie te maken?"
„Absoluut niets," zei hij, nu in ernst. „Drayton is min
of meer met mij bevriend en af en toe roept hij mijn
hulp eens in. Ik heb hem vroeger wel eens ideeën aan
de hand gedaan, waarvan hij profijt heeft kunnen trek-
ken."
Jane knikte, bijzonder tevreden.
„Dat bedoel ik nu juist. Dat zou ik ook willen doen."
„Ik sta tot je beschikking, Jane. Wat verlang je van
me? Moet ik de pruik van de Lord Mayor stelen, moet ik
in de ondergrondse aan de noodrem trekken of wil ik de
de klok van de Big Ben een uur terugzetten?"
„Je moet de Schaduw opsporen," zei Jane.
Terence verstarde. Hij keek haar verbluft aan. Toen
begon hij geluidloos te lachen, zijn schouders schokten.
Onzeker sloeg Jane hem gade.
„Heb ik zo iets geks gevraagd?" zei ze geprikkeld.
„Tamelijk", gaf Lane toe, al weer half ernstig. „Heel
wat politieautoriteiten proberen dat al sinds jaar en dag,
maar ze kunnen de man blijkbaar niet in handen krij
gen."
„Er wandelt dus een individu rond, dat straffeloos kan
moorden en stelen, zonder dat iemand er ook maar iets
tegen doet?"
„Niemand weet wie de Schaduw is. Men weet eerlijk
gezegd vrijwel niets van hem af. Eén ding kan ik je wel
verzekeren: hij doodt slechts bij hoge uitzondering.
En diegenen, die tengevolge van een ontmoeting met
hem uit dit leven scheiden, verdienden werkelijk niet
nog langer van het zonlicht te genieten."
„Mijn oom was beslist geen misdadiger."
Lane greep haar hand en vroeg zacht:
„Ben je daar zo zeker van, Jane?"
Jane rukte haar hand los. Ze had een donkerrode
kleur gekregen.
„Hoe durf jeMijn oom was
„Men kan heel goed van adel zijn en daarnaast een
schurk, Jane. Het is helaas maar al te dikwijls bewe
zen."
„Ik ben ervan overtuigd, dat oom Percy niet tot iets
misdadigs in staat was," zei Jane afwerend. „Hij deed
zaken, meer niet."
Lane schudde het hoofd. „In dat geval kan ik je,
vrees ik, niet van dienst zijn."
„Waarom niet?" vroeg ze opeens ongerust.
„Maar Jane, dat ligt toch voor de hand. Je hebt me
zelf uitgelegd, dat Percy geen enkele reden had om
zelfmoord te plegen. Toch heeft hij het gedaan, daar
kun je niet onderuit. Hij had dus een reden die jij niet
kende. Wie verzekert je, dat het een behoorlijke reden
was? Iemand die zelfmoord pleegt, kan levensmoe zijn
of in financiële moeilijkheden verkeren. Geen van beide
was met je oom het geval. Zelfmoord wordt overigens
ook uit angst gepleegd. Mijn vraag is: waarvoor kan
je oom bang zijn geweest?"
Jane haalde de schouders op.
„Het lijkt onmogelijk dat hij bang was."
„Je weet misschien niet dat er vannacht bij je oom
is ingebroken."
„Hij had nooit waardevolle dingen in zijn brandkast.
Zijn hele vermogen stond op de bank."
„Hij was nu blijkbaar van de regel afgeweken: daar
om is hij nu dood."
„Wat viel er bij hem te stelèn?"
„Een bepaalde envelop."
„Een envelop?", zei ze stomverbaasd.
„Een envelop met gegevens, waardoor een van onze
vooraanstaande regeringspersonen werd gecompromit
teerd."
Lane maakte een onverschillig gebaar, terwijl Jane
hem aankeek alsof ze iets dergelijks nooit zou kunnen
geloven.
„Compromitterende gegevens? Wat wilde hij daar
mee?"
Terence keek haar strak aan. Hij glimlachte nu niet
meer en zijn stem klonk hard, toen hij zei:
„Daar gaat het om. Als we dat zouden weten, zou
den we kunnen beoordelen wie en wat Percy Glad
stone precies was."
„Het is mij onmogelijk iets dergelijks te geloven,"
zei Jane half in zichzelf.
Lane greep nog eens haar hand.
„Kom, jongedame, ik zou me maar niet al te be
zorgd maken."
Hij wenkte de serveerster en legde een biljet op tafel.
Terwijl hij op zijn wisselgeld wachtte vroeg hij nog:
„Je hield niet bijzonder veel van oom Percy, is het
wel, Jane?"
Zij weifelde, maar keek hem recht in de ogen.
„Nee, niet veel," zei ze tenslotte. „HijJ^ wist nooit
wat je aan hem had. Hij had de naam een pard mens
te zijn, maar voor mij was hij altijdheel aardig.
Eerlijk gezegd was ik een tikkeltje bang voor hem, er
is eigenlijk nooit enig normaal contact tussen ons ge
weest."
Lane nam zijn geld in ontvangst en gaf de serveer
ster een royale fooi, waarvoor zij hem blozend bedank
te. „Wat verandert dit sterfgeval eigenlijk in jouw per
soonlijk leven, Jane?"
Zij wachtte met antwoorden tot zij de deur hadden
bereikt. Lane hield die voor haar open en zij gingen
naar buiten.
„Hij beheerde mijn financiën. Hij had mijn vermo
gen onder zijn beheer, maar ik kan het niet eens
bewijzen."
„Ben je zijn erfgenaam?" vroeg hij, met een rim
pel boven zijn ogen.
Jane lachte kort en staarde strak voor zich uit.
„Alleen als mijn beminnelijke neef zo goed wil zijn
te bevestigen, dat het hele vermogen niet rechtens
aan hem toekomt."
Zonder antwoord te geven liep Terence naar zijn
auto. Opeens bleef hij staan, nog eer hij het por
tier opengetrokken had. Jane kwam dichterbij.
„Wat is er? O!"
Zij sloeg een hand voor de mond, werd bleek en
staarde met bange ogen naar het kaartje dat heel
opvallend op de plaats achter het stuur was gelegd.
Een klein visitekaartje was het, met een keurig ovale
O er op, voorzien van wat slagschaduw.
Terence nam het weg. Aan de onderkant waren met
de hand vier woorden geschreven: „Laat mij met rust."
Terence lachte hardop. Hij scheurde het kaartje in
snippers, die hij om zich heen strooide en greep Jane's
beide handen.
„Reusachtig, Jane. Nu moet ik wel op je voorstel
ingaan. Dit is niet minder dan een uitnodiging."
Jane was niet in staat zijn luchthartige toon over te
nemen. Met strak gezicht staarde zij naar de snippers
op het trottoir.
„Terence, is dat nu wel verstandig?"
Hij boog zich even over haar heen.
„In geen enkel opzicht, meisje. Maar leuk wordt het
wel."
Hij sloeg een arm om haar schouders en gaf haar
onverwacht een zoen, precies op het ogenblik dat de
beide bejaarde dames het restaurant verlieten.
Zij trokken beledigde gezichten en maakten zich haas
tig uit de voeten, terwijl zij met een waardig gebaar
het een ogenblik in gevaar gekomen evenwicht van
hun hoeden herstelden.
Achter zich hoorden zij de heldere schaterlach van
Terence klinken.
(Wordt vervolgd)
Pierre Janssens, conservator van het
Stedelijk museum te Schiedam start
op 25 september met een nieuwe serie
kunstbeschouwingen voor de AVRO-
televisie.
NEURENBERG (UPI) Het kasteel
Mainberg alsmede de alle door de bis
schoppen van Würzburg daarin bijeenge
brachte kunstschatten, zullen binnenkort
te koop worden aangeboden. De huidige
eigenaar, die fortuin heeft gemaakt met
de produktie van een middel dat kale sche
dels moest beharen, zit wegens zwendel
in de gevangenis. Deze man, Wilhelm He-
gel, begon na de ooi-log zijn haargroei
middel te verkopen. Hij deed zulke goede
zaken dat hij in staat was het kasteel en
de kunstverzameling te kopen.
De belastinggaarders van Neurenberg
hopen door de verkoop van de kunstver
zameling en desnoods van het kasteel
de vraagprijs is 70.000 mark iets terug
te winnen van de enorme belastingschul
den die de heer Hegel heeft.
De verkoop van de verzameling
meesterwerken uit de vijftiende eeuw en
latere perioden, schilderijen, beeldhouw
werken, meubels begint op 27 septem
ber en zal vijf dagen duren. Museumdi
recties, particuliere verzamelaars en anti
quairs hebben reeds op delen van de ver
zameling geboden.
Voor het kasteel zijn echter geen be
langstellenden komen opdagen. De vraag
prijs is laag, maar de jaarlijkse kosten
van onderhoud van het gebouw, dat 150
kamers telt, zijn vele malen hoger.
Advertentie
BEERSJEBA (Itim) Een wijze rech
ter in Beersjeba (Israel) heeft het een
arme vrouw mogelijk gemaakt haar gelof
te in te lossen en daardoor haar zoon te
verlossen van de plagerijen door zijn
schoolkameraden. Aanleiding tot die
plagerijen waren de lange haarlokken van
de jongen. De vrouw was namelijk, zo
vertelde zij de rechter, onlangs van een
ernstige ziekte hersteld. Uit dankbaarheid
had zij gezworen, het haar van haar zoon
niet te zullen knippen voordat zij een
gepast offer voor een goede zaak zou heb
ben gebracht. Zij was echter arm en had
het benodigde geld tot nog toe niet bijeen
kunnen sparen.
Inmiddels werd het haar van haar zoon
al maar langer, een onweerstaanbare uit
daging voor de schoolvriendjes. De rechter
bood de vrouw een gift uit eigen zak aan
om haar in staat te stellen, de belofte in
te lossen maar de vrouw verklaarde het
geld zelf te willen verdienen. Toen liet de
rechter een bezem halen en verzocht de
vrouw, daarmee de rechtzaal aan te vegen.
Aldus kon zij eerlijk het aangeboden geld
verdienen, haar belofte nakomen en de
schaar in zoonliefs haren zetten.