TAXI 13000
Schilders huldigen scheidende
voorzitter E. J. van Lent
■ii'
MMi
Groot Haarlems organisator
wordt op 8 oktober 80 jaar
Poulenc's „Voix humaine" bij
Heemsteedse Kunstkring
Lof van gezellenU zvas de vader
van ons schilders gezin"
Haarlem bracht 100.000
bijeen voor kerkbouw-
actie
„Wij en de muziek"
Grootse vertolking van
Elisabeth Lugt
SLOT DEFECT?
7
Hartelijke woorden tot Heernstedenaar
Goede verhoudingen
Nieuwe taken
K U I N 'S „KARAMELLA'S"
Twee jubilea in Haarlemse
stadsschouwburg
Straatnamen in de
omgeving Delftplein
N. H. Pronk koninklijk
onderscheiden
GRATIS STOFZUIGER
Gereformeerde jeugdweek
in Haarlem-Noord
groot succes
Drie causerieën voor V.U
Toernooi ,,'t Spinneweb"
Onderwijstentoonstelling
in „Bloemenheuver
JOH. M. SCHMIDT
„DE SLEUTEL SPECIALIST"
Zaadhandel Jan Reozen
ALLES VOOR UW TUBN
Wijziging in dienstregeling
van Maarse en Kroon
ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1960
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Het afscheid van de Heemsteedse wet
houder E. J. van Lent als voorzitter
van het Bedrijfschap Schildersbedrijf is
vrijdagmiddag uitgegroeid tot een harte
lijke huldiging van de man die van 1.935
af de voorvechter is geweest van een bete
re samenwerking en verstandhouding tus
sen de werkgevers en werknemers in die
bedrijfstak. Want dat was de strekking
van de vele toespraken welke in de ver
gaderzaal eerst en daarna tijdens de re
ceptie in de kantine van het moderne kan
toorgebouw van het Bedrijfschap te Rijs
wijk tot de heer Van Lent werden gericht.
Met name werd van dat streven getuigd
door de heer A. Hagen, waarnemend
voorzitter van het Bedrijfschap waarin hij
de Algemene Nedex-landse Bouwbedrijfs-
bond vertegenwoordigt. De heer Hagen
herinnerde eraan, dat de heer Van Lent
in 1932 in de schildersorganisaties zijn
entrée maakte als secretaris van de Haar
lemse afdeling van „St. Lucas". Enige
jaren later kwam hij in het hoofdbestuur,
waarvan hij in 1933 secretaris werd. Door
zijn ijveren was het schildersbedrijf het
eerste dat gebruik maakte van de door de
Bedrijfsradenwet geboden mogelijkheden
tot een betere samenwerking tussen pa
troons en gezellen. In 1938 gaf de heer
Van Lent de stoot tot de oprichting van
de Nederlandse schilderspatroonscentrale
en in de volgende jaren komt men hem
steeds tegen in tal van fondsen en sociale
instellingen van het schildersbedrijf, waar
van hij meestal de voorzitter en mede
oprichter is. „De heer Van Lent is van
nature voorzitter, daarbij gesteund door
zijn ervaring als Heemsteeds raadslid
sinds 1932 en wethouder sinds 1945",
aldus de heer Hagen, die de schei
dende voorzitter als „de vader van
ons schildersgezin" kenschetste. Namens
het bestuur van het Bedrijfschap bood de
heer Hagen een geschenk onder couvert
aan als dank voor het vele door de heer
Van Lent verrichte werk. waaraan het
Bedrijfschap in alle kringen zijn goede
naam dankt.
Ter receptie heeft de heer C. Brands-
m a, de voorzitter van de Algemene Neder
landse Bouwbedrijfsbond, namens de drie
werknemersorganisaties de waardering in
die kring voor de heer Van Lent vertolkt:
„Onder uw leiding is het Bedrijfschap tot
het symbool van de goede vei-houdingen in
het schildersvak geworden. Als in het
bouwbedrijf als geheel de ideële gedachte
van de publiekrechtelijke bedrijfsorganisa
tie nog niet tot volle ontplooiing is geko
men ligt dat niet aan mannen als u die
niets onbeproefd lieten om die gedachte
tot wei-kelijkheid te maken". De heer
Brandsma wees er voorts op, dat het zowel
de innerlijke overtuiging als het begrip
voor de noden van de medemens is ge
weest die de heer Van Lênt ertoe brachten
in dat opzicht zoveel werk voor zijn reke
ning te nemen en hij voegde, eraan toe:
„Wil er van de activiteiten van de vak
beweging iets terecht komen dan is zij
aangewezen op de con amore medewer
king van de werkgevers en juist wat dat
betreft is de heer Van Lent een lichtend
voorbeeld geweest." Namens de dx-ie vak
bonden bood de heer Brandsma een mand
bloemen aan.
Vervolgens spi-aken nog de heren
Groen van de Vereniging van vernis- en
verffabrikanten, Koster van de Neder
landse Christelijke schilderspatx-oonsbond,
Mes namens de gepex-sioneei'den uit het
schildersvak, de secretaris van het Be
drijfschap, de heer H. R o m b e e k, na
mens het personeel, A r n o 1 d u s namens
de Federatie van onder-aannemers, waar
na de heer H. Visser met een persoon
lijk woord de rij sloot. Zij bevestigden,
ieder van de eigen gezichtshoek uit, het
beeld dat in de voor-afgaande toespraken
van de scheidende voorzitter was gete
kend. De heer Koster wees er daai-bij op,
dat de heer Van Lent blijk had gegeven
de kentering in de maatschappelijke ver
houdingen reeds vroeg te hebben begre
pen. De heer Ronxbeek bood namens het
personeel een bureaustoel aan en mevrouw
Van Lent kx-eeg bloemen.
De heer Van Lent heeft alle sprekers
met een kort woord dank gebracht voor
Advertentie
OP IEDERE BRUILOFT EN PARTIJ
Banketbakkerij - Pijnboomstraat 96
Hoogerwoerdstraat 11
Telefoon 53J58
Op 26 september 1959 werd de hervormde
kerkbouwactie met een bidstond geopend.
Het doel was om voor de in de naaste toe
komst te bouwen 160 kerken een bedrag
van 16 miljoen gulden bijeen te brengen.
Van elk lid der hervormde kerk werd als
bijdrage een half percent van het jaarin
komen gevraagd. Nu, na een jaar, zal
deze actie worden besloten. Het bedrag
dat ingezameld werd was ruim 10 miljoen
gulden. Het totaal ontvangen bedrag in de
gemeente Haarlem met inbegrip van de
kerkelijke gemeenten Schoten en Spaarn-
dam is nog niet nauwkeurig bekend, maar
wel mag worden aangenomen, dat dit in
ieder geval de 100.000,- te boven gaat.
Het werk van de kerkbouw is nu in vol
le gang. Sedert het begin van de actie zijn
15 kerken gereed gekomen en op het ogen
blik zijn er 18 kerken in aanbouw. Binnen
kort hoopt men aan de bouw van nog 21
kerken te beginnen. Wanneer voldoende
bouwvergunning wordt verkregen zullen
volgend jaar reeds 54 van de 160 kerken
gereed komen. In dit getal van 160 is ook
begrepen de bouw van een kerk in het
nieuwe stadsdeel Schalkwijk. Vorig jaar
werd de actie dus begonnen met een bid
stond; nu wordt de inzameling besloten
met een dankdienst. Deze zal worden ge
houden op zondag 25 september in de
Grote Kerk te Haarlem des avonds om
zeven uur. Voorganger in deze dienst is
ds. N. van Egmond.
WmÊÊ
hun bijdrage tot de huldiging. In de ver
gadering had hij reeds een terugblik gege
ven op zijn organisatorische arbeid, waar
in hij er onder meer aan hex-innex-de hoe
de patroons erin geslaagd waren de in de
bezetting opgelegde vakgroep van vreem
de smetten vrij te houden. Die vakgroep
werd na de ooi-log dan ook niet onmiddel
lijk opgeheven, maar heeft als overleg-
instantie veel nuttig werk gedaan en het
Bedrijfschap kunnen vooi-bereiden. Van de
activiteiten van de vakgroep noemde de
heer Van Lent de totstandkoming in 1952
van de subsidieregeling voor het schilder
werk in de winter, waardoor de achtdui
zend werkloze schildersgezellen voor een
groot deel weer aan de slag konden gaan.
„Men heeft mij wel eens verweten dat ik
teveel centraal wilde doen en ook dat ik
wel eens te soepel, te weinig krachtig en
te veel op het compromis uit was. Dat is
misschien ook wel zo, maar iedei-een is
ook niet even P.B.O.-gezind". De heer Van
Lent, drong er bij alle organisaties op aan
verder te bouwen aan datgene wat nu
begonnen is en niet te bang te zijn allerlei
taken centraal uit te voeren. Als taken
voor het per 1 oktober optredende nieuwe
bestuur van het Bedrijfschap noemde hij
de ï-egeling der ai-beidsvoorwaax-den, een
tai-iefregeling voor het onderhoudswerk
waardoor de produktiviteit zal worden be-
vordei-d, de bestrijding van de beunhazerij
waarvan de gevaren door de werktijdver-
korting worden verscherpt, de behartiging
van de belangen van de kleine patroons
die nog steeds de meerderheid in het vak
voi-men en tenslotte het herstel van de
subsidieregeling voor het winterwerk. Mét
een woord van dank voor de prettige
samenwerking in de zes jaren van zijn
voox-zitterschap ondervonden besloot de
heer Van Lent zijn afscheidsrede.
Het college van Burgemeester en Wet-
houdex-s van Heemstede werd op deze
bijeenkomst vex-tegenwoox-digd door de
gemeentesecretaris, de heer A. van Win-
gerde. Deze geste werd door de heer Van
Lent bijzonder op prijs gesteld.
Dinsdagavond 27 september zal 's avonds
om acht uur in de bovenfoyer van de
Stadsschouwburg te Haarlem de huldiging
plaats hebben van twee jubilarissen. Het
zijn de heer F. van der Broek, die meer
dan veertig jaar in dienst zal zijn van de
schouwburg en van mevrouw E. Fictoor-
van Wijnen, die dan een kwart eeuw pro-
grammaverkoopster-garderobière zal zijn.
In vex-band met de voltooiing van de
straataanleg om het Van der Aartsportpark
hebben B. en W. van Haarlem besloten de
wegen die tot dit sportpark toegang geven
en de weg die rondom het sportveldencom
plex is aangelegd de naam te geven van
Van der Aartweg. Voorts hebben B. en W.
besloten de verkeersrotonde nabij het Van
der Aartsportpark te noemen Delftplein
en de drie hoofdwegen die op dit verkeers
plein uitmonden de namen te geven van
Vondelweg, Rijksstraatweg en Hoofdstraat.
De heer N. H. Pronk, rijksopzichter van
het verkeer, wex-kzaam bij de Rijksver
keersinspectie, die vorige week veertig jaar
bij de overheid werkzaam was, is toege
kend de eremedaille' in goud, verbonden
aan de orde van Oranje-Nassau. Vrijdag is
de jubilaris toegesproken door de direc
teur-generaal voor het verkeer, mr. C. J. G.
Vinkesteyn, die mededeling deed van de
koninklijke ondex-scheiding.
Advertentie
in bruikleen bij reparatie
(/)//«- GR. HOUTSTRAAT
J*CU§Q Te1.16693 132
Het gereformeerde jeugdwerk in Haar
lem-Noord is het wintei-seizoen begonnen
met een zeer geslaagde jeugdweek. Zon
dagavond werd in de Verlosser-kerk een
propaganda- en forumavond gehouden en
in de loop van de week was er voor leden
en niet-leden vrijwel elke avond iets te
beleven. Tweemaal werd er een instuif
gehouden voorts werd er een film ge
draaid; er was een groots opgezet bui
tenspel en de jeugdweek wordt zaterdag
24 september om kwart voor acht des
avonds besloten met een bonte avond in
het Marnixlyceum aan de Planetenlaan.
Muziek maakt, voor vrijwel ieder mens,
muzikaal of niet, deel uit van het leven.
Of men zich nu meer aangetrokken voelt
tot sweet, hot, cool, chanson, draai-, ham-
mond-, of gewoon orgel, opera, populaire
of impopulaire klassieken, er gaat een
werking uit van muziek en ergens heeft
ieder mens wel een zwak plekje voor één
van de ontelbare vormen waarin ze zich
aan ons voordoet. Gewoonlijk staat men er
niet bij stil hoe deze werking tot stand
komt. Waarom zou men ook? Het is vol
doende om op een gegeven ogenblik ge
troffen, of ontroerd te -zijn of alleen maar
iets aardig gevonden te hebben, en wij
hoeven over de diepere ooi-zaken van deze
ervaring aan niemand rekenschap af te
leggen. Eventueel kunnen wij de volgende
avond over het hoe en waarom van onze
waardering nog een stuk in de krant aan
treffen.
Toch staan wij hier tegenover een pro
bleem dat bijzonder belangwekkende kan
ten heeft. Immers, de stem van de com
ponist zoals die ons door het instrument
of de zangstem wordt overgebx-acht, is
woordloos. Ook als hij een lied maakt, of
een opera componeert: de dichter heeft de
tekst geschreven, de bijdrage van de com
ponist is gesteld in een taal die nooit let
terlijk te begrijpen is, maar die veel kan
betekenen. Tweehonderdvijftig jaar na
hun ontstaan, klinken over de hele wereld
de Suites en de Brandenburgse concerten
van Bach, zijn oeuvre alleen al is een
goudmijn voor velen. Hoe gering in aantal
zijn daar tegenover de toneelstukken uit
die tijd die ons nog iets te zeggen hebben,
om niet te spi-eken van de boeken en ge
dichten die, enkele uitzondex-ingen daarge
laten, tot het domein der specialisten be
horen. Muziek goede muziek tenmin
ste heeft een mei'kwaardig vermogen
om de tijd te overleven, en dit moet sa
menhangen met het feit dat zij diep met
de innerlijke beweeggronden van de mens
verbonden is. Muziek begint waar de taal
ophoudt, ze ontleent daaraan haar beper
kingen maar ook haar bijzondere macht
over de geesten. Wie naar een concert
luistert, of zelfs maar de radio zachtjes
op de achtergrond laat kabbelen, is meer
of minder volledig ingesponnen in een be
paalde relatie: die van mens tot melodie.
Om over deze relatie iets te weten te
komen, kan men zich afvragen waar het
vex-schijnsel „muziek", psychologisch en
historisch beschouwd, zijn ooi-sprong
vindt. Dit leidt ons tot de belevingswereld
van het kleine kind en van de primitief;
voor beiden maakt de klank deel uit van
een geheel van krachten waarmee men de
omgeving gunstig kan „stemmen", zij is
een magische kracht. Van hieruit kan
men, met inachtneming van tal van fac
toren, de lijn doortrekken naar de „char
me". de betovering die de hoog-georgani-
seerde klank van een klassieke compositie
uitoefent.
Aan de hand van vele voox-beelden (aan
de piano, en via gx-ammofoonplaten) zal
dit onderwerp onder de tTtel „Wij en de
muziek" behandeld worden door onze mu
ziekmedewerker Sas Bunge, in een drietal
causerieën voor de Volksuniversiteit. Ze
vinden plaats in het Minerva Theater te
Heemstede op de vrijdagavonden 7,21 en
28 oktober, aanvang 8 uui\
In verband met het 10-jarig bestaan or
ganiseert ,,'t Spinneweb" in haar speelzaal
aan de Raaks in Haarlem een invitatie
lustrumtoernooi. Voor de dames en heren
zal dit plaatsvinden op de dinsdagen 27
september en 4 oktober; de junioren treden
op de donderdagen 29 september en 6 ok
tober aan.
Van 7 tot 13 oktober zal in huize ..Bloe-
menheuvel", Bloemendaalseweg 158 in
Bloemendaal, uitgaande van de stichting
Onderwijstentoonstellingen te 's-Graven-
hage, voor de leerlingen van de vijfde en
zesde klassen der lagei-e scholen in de ge
meente Bloemendaal een tentoonstelling
onder de titel „de Akkerbouw" gehouden
worden.
De expositie zal donderdagmiddag 6 ok
tober om half vijf officieel worden ge-
Op zaterdag 8 oktober wordt de heer
Joh. M. Schmidt, secretaris van het
dr. W. E. Merensjonds tachtig jaar. De
heer Schmidt, die in Haarlem bekend
heid geniet als propagandist van het
reddend zwemmen, werd in Amsterdam
geboren. Hij ontving daar tevens zijn
opleiding en in 1904 vestigde hij zich in
de Zijlstraat te Haarlem als opticien. Hij
werd al spoedig in het Haarlemse orga
nisatieleven opgenomen en na verloop
van enige tijd stelde hij aan het gemeen
tebestuur voor om het toenmalige weer-
huisje op de Grote Markt belangeloos te
restaureren. Dit werd toegestaan en zo
kwam 't weerhziisje onder de hoede van de
heer Schmidt, die er door zijn dagelijkse
weervoorspellingen voor zorgde dat het
eveneens de belangstelling van de Haar
lemse bevolking ging trekken. De heer
Schmidt verzorgde eveneens het weerbe
richt, dat destijds dagelijks met een cliché
van een barometer in onze bladen werd
opgenomen.
In 1909 wex-d hij bestuurslid van de
Haarlemse Handelsvereniging en vier jaar
later in 1913- werd hij secretaris van de
ze instelling. In datzelfde jaar werd de
Haarlemse Reddingsbrigade opgericht
waarvan hij met dr. W. E. Merens en de
heer Th. Peltenburg de commissie van ad
vies vormde. Hij nam eveneens actief deel
aan de organisatie voor de jubileumfees
ten 1813-1913 en hij werd tevens secreta
ris van de toenmalige Zijlstraatvereniging.
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoor
log nam de heer Schmidt zitting in het
comité dat zorg droeg voor de Belgische
vluchtelingen in Haarlem. En tussen al
deze activiteiten door bleef de heer
Schmidt toch dagelijks het weex-bericht
verzorgen, waarvoor hij een gemeente
lijke honorex-ing van vijf gulden per jaar
ontving.
Reddend zwemmen
Bij de restauratie van de Grote Markt
verdween het weerhuisje, maar de aan
dacht van de heer Schmidt richtte zich
ergens anders op. Hij ging lantaarnplaat-
jes maken van het reddend zwemmen en
vertoonde deze bij de lezingen, die de heer
A. J. Meyerink over dit onderwerp hield.
In 1919 volgde hij dr. W. E. Merens op,
als voorzitter van de H.V.G.B. en hij
werd mede-oprichter van de Haarlemse
Zwembond, die later de Kring Haarlem
van de Koninklijke Nederlandse Zwem
bond werd.
Tien jaar latex-, in 1929, werd de heer
Schmidt voorzitter van de Haarlemse Red
dingsbrigade en hij nam eveneens zitting
in het bestuur van de Haarlemse Ongeval-
lendienst. In- deze tijd had men reeds
plannen voor de bouw van een overdekte
zweminrichting in Haarlem. Men sticht
te een commissie, waarin mevrouw C.
E. Schmidt- Müsler en de heren A. G. J.
v.d. Berg en A. J. J. Verspoor (architect)
zitting hadden. De activiteit van deze
commissie had tot resultaat dat in 1935
het Spoi-tfondsenbad werd geopend. Me
vrouw Schmidt-Müsler nam de leiding van
dit zewmbad op zich, een. functie die de
heer Schmidt in 1938 van haar overnam.
Tot 1948 bleef hij als directeur van dit
overdekte bad werkzaam en in deze tijd
werden onder andei-en talrijke lichamelijk
gebrekkigen, blinden en debielen inet het
water vertrouwd gemaakt.
Oorlogsinvaliden wex-den eveneens vaste
gasten van het Sportfondsenbad. Ritmees
ter Pahud de Montagne ovex-hadigde de
heer Schmidt als dank van de oorlogs-
slachtoffei-s, een speciaal van Delfts aar
dewerk vervaax-digd Kax-eol -bord.
Dr. Merensfonds
In 1934 stelde men ter nagedachtenis
aan dr. Merens het dr. W. E. Merens
fonds in en hiervan werd de heer Schmidt
seci-etaris. Hij vervaax-digde films van het
reddend zwemmen en trok met deze films
het land door. Een kopie van de film,
die hij maakte over het geven van zwem
les aan lichamelijk gebrekkigen, leverde
hij aan de wereldgezondheidsraad. In
de loop der jax-en was het propageren van
de zwemsport de voornaamste taak van
de heer Schmidt geworden. De Konink
lijke Bond tot het Redden van Drenke
lingen en de Koninklijke Nederlandse
Zwembond deden nooit tevei-geefs een be-
HET INITIATIEF van de Heemsteedse
Kunstkring om in het Minerva Theater te
Heemstede een scenische uitvoering te
brengen van het monodrama „La Voix
Humaine" van Jean Cocteau en Francis
Poulenc is met succes bekroond. Succes
misschien minder in de zin van een zeer
grote opkomst der leden voor deze bijzon
dere gebeurtenis, de voorzitter Di\ Kah-
ï-el moest in zijn openingswoox-d constate
ren dat deze beneden de verwachting ge
bleven was dan wel om de treffende
werking die van deze in 1959 gecomponeer
de een-acter is uitgegaan door het qua
zang en actie voortreffelijke optreden van
de vertolkster van de enige rol, „La fem
me": Elisabeth Lugt. De vanzelfspx-eker.d-
heid waarmee zij de laatste dialoog van
de door haar geliefde verlaten vrouw, een
dialoog die tragischerwijze eigenlijk een
monoloog is, over het voetlicht bx-acht,
droeg het kenmei-k van het levensechte
doorleefde. Een grote mate van stembe-
heex-sing stelde haar in staat alle registers
te'bespelen in de loop van de veex-tig mi
nuten dat zij het toneel alleen moet vullen,
van het gefluisterd paxdando tot de drama
tische wanhoopskx-eet. Een bijzonder be
grip voor de tekst en een even gevoelige
als intelligente uitbeelding leidden voorts
tot een resultaat dat vrijwel perfect ge
noemd kan worden. Ook in de „lege"
ogenblikken waarop de muziek enkele se
conden geheel zwijgt wist zij een span
ning op te roepen waarin men een speld
had kunnen horen vallen. Men ging wer
kelijk met deze vrouw mee door alle stadia
van wanhoop, verwachting, nervositeit, te
derheid, angst en wéér, maar dan defini
tief: de wanhoop, de verlatenheid. Het pu
bliek heeft deze grootse prestatie terecht
beloond met een warm en langdurig ap
plaus. In deze hulde betrok de kunstena
res nadrukkelijk Henri Ai-ends en het
Nooi'dhollands PhilhaiTnonisch Orkest dat,
onzichtbaar opgesteld achter een tussen-
doek, de orkestrale sfeei-schildering van
dit beknopte situatie-drama bijzonder goed
had verzorgd. Overigens zou men ten aan
zien van Poulenc's partituur kunnen c-p-
mei-ken dat de componist er niet geheel
in geslaagd is de dx-amatische stuwing te
creëeren die maakt dat de verbreking van
het contact via de telefoon, ook op het
muzikale plan als de onontkoombare af
loop van een conflictueus discours beleefd
wordt. Met name in de tweede helft van
het stuk di'ingt zich enige malen de indi'uk
op dat zijn uitdx-ukkingsmiddelen te een
zijdig zijn om de spanning met onvermqe-
de accenten op te voeren. Het voortdu
rend gebruik van een lyrisch i-ecitatief,
waaruit af en toe frappante melodieflar
den opbloeien, werkt op den duur ietwat
vermoeiend, terwijl van het orkest te
weinig ritmische impulsen uitgaan, waar
door de muziek dan een meer statische
induik maakt dan vanuit de handeling ge-
rechtvaax-digd lijkt. Bij een iets minder
geladen vertolking zouden deze bezwaren
mijns inziens zwaai'der gewogen hebben,
tex-wijl ze nu door de vocale en drama
tische trefkracht van de uitvoering op de
achtergi-ond konden blijven.
OOK WAT DE EERSTE HELFT van de
avond betreft was dit een boeiend concert.
Men hoorde om te beginnen het Concerto
grosso in a (op. 3, no. 8) van Vivaldi
met de heren Hesmex-g en de Gi'aaff als
solisten; zij lieten zich vooral gelden in
het melancholiek-statige Lai-ghetto. De
hoekdelen werden door Arends op veer-
kx-achtige wijze geleid en door het strijk
orkest geheel volgens zijn intenties en met
warme klank gespeeld. Ook de Symfonie
no.34 in C,KV 338 van Mozart betekende
een aangename verrassing. Het orkest
musiceei-de met overgave en een grote
eensgezindheid, die hun bekroning vonden
in het levenslustige laatste deel, dat met
groot elan ten gehore werd gebracht. In
dien het NPHO deze stijl in het komend
abonnementsseizoen weet vol te houden,
gaan de Haarlemse concertbezoekers een
goed muziekjaar tegemoet.
Sas Bunge
roep op hem en hij vei'leende tevens zijn
medewerking aan de Nederlandse vereni
ging voor volks- en schoolbaden, later de
stichting tot bevordering van het bad en
zwemwezen in Nederland geheten. En nog
steeds propageert de heer Schmidt met
een plaatje en een praatje de zwemkunst
„Je blijft er jong bij" zegt hij. In 1956
voerde de heer Schmidt nog een plaatse
lijke actie, die resulteerde in de reorga
nisatie van een „burgerzin"-week.
Tijdens de laatste oorlog ontplooide de
heer Schmidt een actie voor hulpverlening
aan de door de bombardementen getroffe
nen in Haarlem.
Dat door velen zijn verdiensten werden
erkend, blijkt uit de ondei-scheidingen die
hem te beurt vielen; ere-lid Haarlemse
Reddingsbrigade, lid van verdienste van
de Koninklijke Nederlandse Zwembond,
ere-lid van de Koninklijke Nederlandse
Bond tot het Redden van Drenkelingen.
Voorts is de heer Schmidt in het bezit van
de zilveren medaille van de K.N.Z.B. en
de Bredius-medaille van de Amsterdam
se zwemclub AZ 1870.
Van verschillende andere zwemclubs is
de heer Schmidt nog buitengewoon lid.
Al met al kan de heer Joh. M. Schmidt
bij de viering van zijn tachtigste verjaar
dag terugzien op een leven dat rijk was
aan organisatietalent.
Joh. M. Schmidt 80 jaar
Advertentie
Lange Veerstraat 10 - Haarlem - Tel. 11493
Nooit op zondag
(Rembrandt) Een merkwaardige
film deze nieuwe creatie van Jules Das
sin, die zelf het gegeven bedacht, als re
gisseur fungeerde en nog een der belang
rijkste rollen voor zijn rekening neernt.
Een verschil van dag en nacht met „Chris
tus wordt weer gekruisigd," ook door hem
gex-egisseerd. Mogelijk heeft de Griekse
actrice hem geïnspii-eerd, want wat Das
sin in deze film doet is tasten naar het
wezen van het Griekse volkskarakter en
tegelijk naar de Griekse oudheid. Hoe
komt het dat de Griekse cultuur zo hoog
kon reiken en in verval is geraakt. Wat
is nu geluk? „Het begrijpen" zoals de
Griekse wijsgeren zeggen? De Amerikaan
in „Nooit op zondag" poogt de waarheid
te achterhalen op een vrij x-igoureuze ma
nier. Hij wil een publieke vrouw overha
len naar de moraal te leven. Ze voelt zich
volkomen gelukkig met het bestaan dat
zij leidt, dat ons zeer openhartig en
niet altijd noodzakelijk wordt geschil-
dei-d. Hij mag de proef nemen, maar ten
slotte wordt het een mislukking. Alleen de
(echte) liefde kon de vrouw brengen tot
de levenswijze, die de Amerikaan als de
gelukkige ziet. Het uitzicht daarop is in
feite al aanwezig.
Een ongewoon gegeven dus, dat bijzon
der charmant is verwerkt en menig gees
tig toneeltje oplevert. Men moet de be
staande situatie voor lief nemen: een pu
blieke vrouw van het type dat in deze film
voorkomt leidt nu eenmaal haar leven op
de professionele basis, waarin we ons
dooi-gaans niet verdiepen. Dat de film ons
soms dwingt dat wel te doen op ogenblik
ken, dat de functie van zo'n scène voor
het goed begrip te verwaarlozen is, leidt
tot complicaties, want, het tast de eerlijk
heid aan, welke bij de maker wordt ver
ondersteld. Dassin overtuigt ons dan ook
niet helemaal, al is de vele grappenma
kerij toch heel wat serieuzer dan mis
schien oppervlakkig lijkt. Men moet wel
iets van de Griekse cultuur en haar feno
menen afweten om de film te kunnen
waarderen. Ze dui-ft te veel aan en dat
doet afbreuk aan haar oprechtheid. Ze
geeft evenwel toch ook in andere opzich
ten maar dan in het positieve te
denken.
De grote ontsnapping
(L u x o r) Bijzonder knap camerawerk
en een strakgehouden regie maken deze
film tot een spektakelstuk waarnaar men
geboeid zit te kijken, ondanks de duidelij
ke onwaax-schijnlijkheid van het gegeven.
Een uit de gevangenis ontsnapte bende
leider verschanst zich met enkele trawan
ten in een fox-t dat de haven van Sydney
bestrijkt. Met een kanon op een munitie
schip gericht wil de misdadiger een onder
houd met de px-ocureur-generaal afdwin
gen om herziening van zijn vonnis te ver
krijgen. Heel de politiemacht van de mil
joenenstad komt in het geweer om de
wanhoopsdaad van de bendeleider, die bo
vendien het gezin van de fortbewaker als
gijzelaars vasthoudt, te vex-hinderen. De
officier van Justitie die de misdadiger
heeft veroordeeld is bereid het risico te
nemen dat een enkel schot uit het dreigen
de kanon het munitieschip in de lucht zal
doen vliegen en tegelijk de halve stad in
een puinhoop zal veranderen. Terwijl mil
joenen televisiekijkex-s het verloop van de
gebeurtenissen op en rond het belegerde
fort op het scherm volgen bereikt de span
ning een dramatisch hoogtepunt als de
door kikvorsmannen in het nauw gedreven
misdadiger op het punt staat zijn ki-ank-
zinnig dreigement uit te voeren. Dat de
Sydneyers die avond toch rustig gaan
slapen danken zij minder aan de vastbera
denheid van de politie-autoriteiten dan aan
de romance tussen de in zijn hart niet zo
beroerde broer van de bendeleider en de
knappe dochter van de fortbewaker.
De Indiaanse vrouwenroof
R o x yDitmaal komen onze vrien
den uit de boeken van Karl May weer
opdagen, de gevederde roodhuiden, die een
aanvallig meisje ontvoeren en haar in
handen spelen van een ovex-igens ook niet
zo aangenaam aandoende blanke, dat duurt
tot maandag. Dan gaan we ons bezighou
den met een griezelgeschiedenis, die de
misdaad tot onderwerp heeft, en is geti
teld „Het monster uit de riolen".
Freddy
(Cinema Palace) De gevierde vo
calist van onze oosterburen Freddy Quinn
vervult de voornaamste rol in deze film,
die veel muziek verenigt met veel actie
teneinde onze held aan het firmament te
laten schitteren. Men moet van de „pla-
tenmiljonair nummer één" houden om de
film te kunnen waarderen, want Freddy
zingt vol bravour en speelt navenant Voor
de liefhebbers van het genre dus.
Du Rififi
(Frans Hals) De reprise van de
sterke Franse film „Du Rififi chez les
hommes" is vooral toe te juichen, omdat
er zo'n subliem stuk film in voorkomt
van bijna een half uur, waarin geen wooi'd
wordt gesproken en waarin de spanning
ten top wordt gevoerd. Wij bedoelen de
episode van de bankroof. Wat daarna ge
beurt. het aftakelen en doden van de ene
gangster na de andere is allesbehalve fraai
meer te noemen, ook al weten wij dat
het er nu eenmaal zo toegaat in deze
weinig verheffende wereld. Jean Servais
houdt tot het bittere einde zijn morbide
hoofd hoog. Hij levert een acteerprestatie
van formaat.
The wrong man
(Studio) Het beklemmend avontuur
van een onschuldig man, die ongelukkig
genoeg een treffende gelijkenis vertoond
met een misdadiger. Hitchcock is de re
gisseur van de film. Ditmaal wroet hij niet
in ovei-belaste zielen, maar probeert de
angst en hulpeloosheid van zijn slachtoffer
over te brengen op de toeschouwers, die
daar dan ook niet onderuit komen.
Blond gevaar
(L i d o) Deze Zweedse film 's een soort
pendant van de welbekende Eddy Con-
stantine-produkten. Ook hier is de hoofd
persoon een stoere „draufganger", een
journalist die toevallig in contact komt
met een strip-tease-danseres, een morfi-
niste, die een willoze lokvogel is voor een
paar handelaars in verdovende middelen
De journalist weet het meisje te ontvoeren
en daarna de bende onschadelijk te maken,
maar voor het zover is komen er heel wat
sensationele vecht- en schietpartijen aan
te pas met als climax de jacht op de ben
deleider op een kermisterrein.
Een spannend verhaal met veel mooie
meisjes en omdat de filmkeuringscom
missie blijkbaar net even de brilleglazen
zat op te poetsen ook enkele pikante
scènes. De film is in het Engels nagesyn
chroniseerd, zodat men ook van de dialoog
niets hoeft te missen.
Jacht op een schaduw
(Minerva) De avondvoorstellingen
van het weekeinde worden gevuld met een
thriller, waarin wij het stoer gelaat van
Richard Todd aanschouwen mitsgaders
het vriendelijke van Anne Baxter. De ma
tinees, ook woensdag, leveren ons de vro
lijke musical „Calamity Jane" met in de
hoofdrol Doris Day. Maandagavond een
hexwertoning van „Boefje". Woensdag en
donderdag „De zomer van de 17e pop".
Advertentie
SPEKSTRAAT 5 - TEL. 16061
Met ingang van de aanstaande winter-
dienstregeling op zondag 2 oktober zal de
n.v. autobusonderneming Maarse en Kroon
de autobuslijn van Haarlem station via
Badhoevedorp-Schiphol-Amstelveen-
Ouderkerk-kruispunt Provincialeweg/
Rijksweg 2 en vandaar over deze Rijks
weg naar Utrecht in gebruik nemen. Men
kan dagelijks van 6.35 uur tot 22.35 uur
uit Haarlem vertrekken (op zon- en feest
dagen van 7.35 uur af). De rit duurt bijna
anderhalf uur want men komt op de hele
uren in Utrecht aan. De nieuwe dienst van
Haarlem naar Utrecht wordt gecombi
neerd uitgevoerd met de reeds lang be
staande dienst van Haarlem via Badhoe-
dorp, Schiphol, Amstelveen, Ouderkerk,
Duivendx-echt naar Amsterdam Amstel-
station. De nieuwe lijn zal worden aange
duid als lijn 8.
Een verdere verandering van betekenis
in de nieuwe dienstregeling is de uitbrei
ding van de vroegritten op zondagen van
Haarlem naar Loenen en Aalsmeer naar
Haarlem (lijn 3). De overige wijzigingen
beperken zich in hoofdzaak tot vervroe
ging van een aantal diensten met enkele
minuten, zulks ter verbetering van de aan
sluitingen. Voor de diensten van Haarlem
over Vijfhuizen naar Hoofddox-p is de aan
komsttijd in Hoofddorp bijvooi-beeld met
drieg minuten vervroegd.
Advertentie
