Natuurlijk was dit een politiek, die veel tijd eischte. Hulde aan Swens, Teunis
sen, Pereira, dat zij Loosjes' politiek hebben begrepen en hebben mogelijk gemaakt.
Want zij gingen een seizoen tegemoet, waarin succes uitgesloten was. De 2C klasse
in de Amsterdamsche moddervelden zagen ze in het verschiet een jaar lang
worstelden ze dóór, allen met één doel voor oogen tijd winnen voor Loosjes.
Zoo werd dan 1899/1900 een slecht seizoen naar buiten, maar een best
seizoen op het oefenveld. Het H. F. C. clubleven is misschien nooit zoo gezond-
gezellig geweest als in de jaren, die nu volgden. En de lijdensgang van het ie
door de competitie heeft daaraan geen kwaad kunnen doen.
Nog één wedstrijd moest in Heemstede gespeeld worden. Want aan de
Spanjaardslaan werd een groot stuk grond bijgehuurd en een mooi wedstrijd
terrein in gereedheid gebracht, dat op 22 October nog niet klaar was. Het af
scheid aan Heemstede was droevig. Sparta sloeg de H. F. C. met 32. De
H. V. V. kreeg de Haarlemmers toen in Den Haag en maakte ze in met 83.
In het elftal debuteerden eenige krachten van vreemden bodem, waaronder
Kakebeeke, Salberg en van Booven. Hubert Menten en Frits Dolleman ver
tegenwoordigden de oude garde, maar hun spel was niet meer dat van vroeger.
Van Leuven en Bos waren van de jongste generatie de Wilde, A. van Waveren,
Teunissen, Pereira en Hulshoff Pol vormden de kern van het elftal.
Ajax (L.) was het eerste elftal, dat kennis maakte met de Spanjaardslaan
en voelde zich zoo thuis op het nieuwe veld, dat het met een 3o overwinning-
naar huis ging. Met R. A. P. werd gelijk gespeeld en van H. B. S. in Den
Haag met 5o verloren. Resultaat voor Kerstmis 1 puntje en een allertreurigste
goal-average.
Na Nieuwjaar moesten twee wedstrijden, (R. A. P. en Sparta) gewonnen
gegeven worden, daar geen elftal bijeen gebracht kon worden. Aan de Spanjaards
laan werd H. B. S. geheel onverwacht met 4o geslagen en in Leiden was men
tevreden met een 3 1 nederlaag tegen het sterke Ajax; men kreeg eenige
hoop, dat de wedstrijden tegen Haarlem, die nog beiden gespeeld moesten
worden en- beslissend zouden zijn voor de laatste plaats, verbetering in den stand
zouden kunnen brengen en liet een paar jong-ere spelers, gekweekt op het Span-
jaardslaan-veld, debuteeren, n.l. Ferf, Hengeveld en van Laar, maar het resultaat
was droevig; met 1-2 en 2o werden we geslagen en alle kans, om van de
laatste plaats te komen, was verkeken. De kampioenen H. V. V. sloegen LI. F. C.
eindelijk met 4o aan de Spanjaardslaan, een wedstrijd, die veel beter was dan
de uitslag doet denken, en waarin Ferf tweemaal een penalty van Willem
Hesselink uit zijn doel wist te houden.
In de promotiewedstrijden kan de H. F. C, het niet houden tegen Rapi-
ditas en ging onder met 42 en 5—1.
