EEN TROUWE COMPARANT
„Kijk ze pingelen en zeuren,
Treuzelaars, de heele bent.
Most je in onzen tijd gebeuren
Zie nou toch zoo'n sloffen vent
En zoo kankert Pelt, de ouwe,
d'Aderen staan hem bol en blauw,
Ach, wat wou ie graag weer's sjouwen
Dat is 't, wat de ouwe wou.
Maar helaas, die tijd is henen,
Bij te sloffen is 't niet meer,
Voelt te stijf zich in de beenen,
Anders deed ie 't nog 'n keer
Maar, als wij 'n goaltje maken,
Gaat het dopje van z'n kop,
Brult hij, spert de stoere kaken,
Zwaait den Charley Chaplin dop.
Elke match, hoè ook het weer is,
Zie j'm staan, den ouwen heer,
Leeft ie méé nog en wat méér is,
Hij ontbreekt geen enkelen keer.
PIM MULIER.
Op z'n hoofd 'n zwart glad dopje,
Charley Chaplin-stijl, precies
Stevig op 'n vierkant kopje,
Staat hij daar, kijkt stug, soms vies.
Dan zie je zijn sterke kiezen
Achter d'oude wangen staan,
Bijten doet ie, van het kniezen,
'k Ben soms met den Pelt begaan.
Knett'ren, brommen, jeremieeren,
Binnensmonds, dat kan de Pelt
,,'t Is alsof ze 't spel verleeren
Bast ie zacht, kijkt weer naar 't veld.
Volgt het spel met al z'n leden,
Trappelt, lijdt met heel z'n ziel,
Denkt aan het good old verleden,
Aan zijn linnen jongenskiel.
„Kijk zoo'n knul nou staan te droomen,
„Loop dan lummel", bromt hij dan
Hei j'nou ooit zoo'n suffen sloomen
Ze kennen d'r geen bliksem van
