- 175 -
onzen medischen adviseur, maar dat ten slotte toch uitstekend bespeelbaar bleek, zwoegden
de getrouwen voor een gratis publiek. Dirk Lotsy seinde: ,,ik ga schaatsenrijden
Voor de competitie gaf Januari nog drie overwinningen en een gelijkspel: (Storm
vogels—H. F. C. 0—4, H. F. C.—A. D. O. 3-3, 't Gooi-H. F. C. 1 2 en H.F. C.—
H.V. V. 2—1). 'tWas jammer, dat tegen A. D. O. de 3—1 voorsprong niet behouden
kon blijven. Tegen H. V. V. ging het er om, wie zich voorloopig buiten schot zou
R. C. H.-H. F. C. (2-1) 7 April 1929.
plaatsen. Mies kreeg de kans ons de leiding te geven. Erg prettig was het niet voor
hem om die penalty te moeten nemen. Duizenden harten klopten onregelmatig, duizenden
oogen draaiden een anderen kant op en duizenden ademhalingsorganen weigerden dienst,
tot Mies zijn plicht gedaan had. Even later maakte Flenk er, na flink doorzetten van
Arie, 2 0 van, terwijl Max Jansen's onvolprezen linkerpoot den stand op 2—1 bracht.
Na de pauze werd er door enkelen forscher gespeeld dan noodig was en toen de
Haagsche aanvoerder twintig minuten voor het einde Henk al te hardhandig aanpakte,
verwijderde arbiter Wolf hem van het veld, hetgeen tot gevolg had, dat de 10 overige
Hagenaars zich als leeuwen in den strijd wierpen. Het scheelde dan ook een haar of
Guus en Hein in den aanval.
