EEN KAMPEERPRAATJE
'TAL van H. F. C.'ers hebben in den loop der jaren met schrijver dezes het Oosten
en Zuiden van ons land, zelfs de Ardennen onveilig gemaakt. De Veluwe, Twente
en de Achterhoek, Oisterwijk met zijn prachtige vennen, de schilderachtige dalen van de
Amblève en de Clerf in België en Luxemburg, zij alle hebben de tenten gezien van
het troepje zwervende H. F. C.'ers, dat tot heden nog geen weerstand heeft kunnen
bieden aan de groote bekoring, die van het vrije, ongebonden kampleven uitgaat en
er elk jaar weer opnieuw op uit trekt. Het heeft anders wel heel wat voeten in de
Kamp op 't landgoed „Ampsen" bij Lochem.
aarde, voor zoon kampeertocht eindelijk „voor elkaar" is. Gewoonlijk houden wij, als
de plannen eenigszins vasteren vorm hebben aangenomen, een „kampvergadering
waarin alles nader besproken wordt, een vaste datum bepaald en de extra-bagage, als
tenten kookgerei e.d. onder de deelnemers verdeeld wordt. Dan breekt eindelijk de dag
van vertrek aan en begeeft de fraaie stoet van zwaar beladen kampeerders zich op
weg, een zorgeloos lui leventje, doch vaak ook tal van avonturen tegemoet.
Op de kampeerplaats aangekomen, valt het over het algemeen niet moeilijk
toestemming te verkrijgen tot het opslaan der tenten. Onze ervaring op dit punt is
tenminste uitermate gunstig en ook van de boeren, al mogen zij aanvankelijk wel eens
sceptisch staan tegenover een inval van zes of meer vagebonden, hebben wij vrijwel
steeds alle mogelijke hulp gekregen. Vaak zelfs hebben zij ons slaapgelegenheid verstrekt,
Henk v. d. Berg en Jaap v. Baasbank.
