232 -
Bobbeltje. Daar was 'n joggie bij met witblond peene-kuifje,
Die werd op zeek'ren dag tot opperhoofd benoemd
Zijn kuifje is nu weg. Zeg manlief, waarom gnuif je
Maar 't kluppie is er nog en dat is nu beroemd
Zij trokken er op uit, ze gingen pionieren,
Naar Amsterdam het eerst en toen ook naar den Haag.
Ze speelden rugby eerst't Was eng, net wilde dieren,
Maar 't nieuwe spel is fijn, dat zie ik o zoo graag.
H. F. C. VII in 1929.
Bobbelmans. De Koekamp werd hun veld, legaat van een der heeren,
Die Haarlem 't veldje schonk, als speelplaats voor de jeugd
Maar Hap zei toen de stad, wist het te confisceeren
Strafbaar is 't wel niet, maar toch ook weer geen deugd.
Als straffe is toen wel de banvloek uitgesproken
Over den ouden kamp, want alles gaat er fout
Concert- en Brongebóuw Ze zijn weer opgebroken.
Het clubje vluchtte 't eerst en 't heeft hun niet berouwd.
In Heemsteê kregen zij een veld van 't oude Klooster
De Dóllemannen-clan was 't clubje wèl gezind.
Vier spelers uit dat huis prijkten op 't XI-tal rooster,
Steady waren zij, betrouwbaar en bemind.
Bovenste rij v. 1. n. r. C. jonker, C. v. Tienhoven, S. Luining.
Middelste rij S. C. Visser, A. ter Haar Romeny, W. v. d. Weijden, A, Hoyer,
Onderste rij Visser, H. Les, J. Kuyck, A. Zürmuhlen.
