DE VIERING VAN ONS GOUDEN FEEST
OP HET FRANS LOENEN HOFJE
Van 't somer, toe wisten ze 't al op 't hoffie,
Kees uit 't Peussie, die had 't verteld,
„Dat fiere~me mèè, as 't mot op 'n poffie
Riep Piet, want die s zoo op 't kluppie gesteld.
De H. F. C. gaat 'r 'n feesie nou fiere,
En wai doene mei, da's soo fast as 'n huis,
In 't sulvere tuig, om de klup te plesieren,
Onze blommetjes buite, ouwe Oopoe inkluis
Toen 'n spaarbig gekoch, 'n groene mit bieze,
En flijtig gepot (oome Toon zat er öp).
Tante Mie keek 't na, hield 'm goed in de smieze,
En Opoe dei mei (maar 't oudje raakt op).
Oome Toon soo geseit, ging over de cente,
Tante Mie schreef 't op, de finnige kraai.
Een regent gaf 'n riks met de complemente,
De portier gaf n gulden (hij houdt zich nog taai).
Oome Toon heil kedei, spiebelt rond foor 't varke,
Heil 't hoffie eirst rond, met de big in z'n hand,
Zoo wist ie tientachentig samen te harke
Temet kon 't doorgaan, de boel kwam tot stand.
In Trui d'r kombof, 't huisie bij 't pompie,
Dat soo n fijnschildersgek telkens uitpottretteirt,
In 't geniep toen gekompeld1) bij o! zoo'n klain stompie,
Want afetbesoek2) wordt op 't hoffie geweird.
Toe kwamme se los, op dat lekkere hoffie,
Ein fan de dames, z'is maar net regentes,
Gaf soo maar perdoes zeven pop wat 'n boffie
Toen was wat je noemt „de kurk fan de flesch".
Gisteren is de pertij al begonnen,
Benne me lekker uit toere geweist.
En 'n Jantje Plesier hemme fóór laten komme,
Groozig Nou ja Maar fan weiges 't feist.
1) Gekompeld, vermoedelijk 'n zeemansuitdrukking en van koempoelan (Maleisch voor bijeenkomst).
2) Afet avond. Klankverwant aan Aftn (Deensch), Afton (Zweedsch).
