- 36
Bos sèlf op de bok. Piet en Kee in 't bakkie,
De rest binnenin fanweges de toch,
Oome Piet flak naas Bos. Af en toe stak ie
De pieston in de luch ('t was gevraagd en 't moch).
Toen toesjoer maar door, in eins na de duine,
Na oud Kraantjelek, daar stapte me uit,
d Armonica mee en soo n dwarsfluit, soo n schuine,
Dien de baker stapt mis ('n kramp door d'r kuit).
Nederland—België (7 0) 10 April 1910.
Nou 't samenspel eerst, 't was net 'n trio,
Piet song 't refrein, hij was danig op slag,
En Kees song dat ding van Osolemio,
De baas vond 't best (want singe dat mag).
Maar de folgende dag, toen begon pas het ware,
(Astrantig geseid het échte gedoe)
Goudwater J) foor ons en de manslui 'n klare,
Kruitmoppies, kleskop en halletjes toe.
De „meisies die waren sins lang op d'r eintje
Aan 't konkele en viezevaze geweist,
Dien de baker en Trui, Mie-Kee, tante Leintje,
Die smoesden, ze hadden ies extra's foor 't feist.
Ons veld bij den aanvang van den len Holland België wedstrijd op ons terrein
Anisette, waarin stukjes bladgoud.
.VeVt
