- 40 -
Toe hebbe se saam, foor de lol, met d'r alle,
Ferguldsel gekoch, twei duite de man,
Hebben Toon, die toen sliep, in z'n soes oferfalle,
En z'n knikker ferguld liefe deugd wat 'n pan
Trui die sloeg dubbel as pasgemaaid kore,
Janus most weg. U begrijp wel waarom,
Trui d'r japon kreeg 'n torn, net fan foore,
Piet had de hik, je lachte je krom
Keesie die sloeg sich al maar op z'n dijen,
Mie-Kee die was slap, die sloeg uit de rij
Leentje, die Kees anders heel nie moch lijen,
Kreeg 'n stuip op z'n schoot, en 'n steek in d'r zij
Maar Oetepoe wier, kasuweel, helder wakker,
Fan de keet, de stampei en 't reusegelach,
Kreig meilij met Toon, die arreme stakker,
Werd ransig op Keesie, toen se het sag.
't Was kinderebèdtijd foor stokouwe minse,
't Was grandig geweist, het gouwene feist,
En wie dat nou wou, moch nog effe wat winse,
Maar toén was 't ook uit, maar 't was einig geweist.
PIM MULIER.
