om en nemen niet eens de moeite om te uiten hoe zeker wij weten, dat hij daar zelf
niet in gelooft, maar zijn blij, dat Mollerus altijd nog bleef!
,,Doet Mollerus eigenlijk wel iets in jullie bestuur", is de komieke vraag,
die ons wel eens gesteld wordt, wanneer wij onze bestuursfunctie, waar wij de
activiteit zoo lekker dik bovenop kunnen leggen, uitoefenen. Een vraag, die overigens
wel verklaarbaar is, want onze secretaris treedt alleen op den voorgrond bij het
uitbrengen van zijn uitstekende jaarverslagen. Slechts weinigen kunnen zich een idee
vormen van de stapels brieven, circulaires, convocaties en andere schrifturen, die
hij per jaar en vooral bij de voorbereiding van bijzondere evenementen, als jubilea,
met angstwekkende stiptheid produceert. Wanneer wij ooit een robot, den per-
fecten werkenden en schrijvenden man, zouden kunnen construeeren, dan zou dat
gedrocht Mollerus, in prestatievermogen misschien kunnen evenaren, natuurlijk
niet in het uiterlijk.
Het kunstmatige hart zou echter nooit zoo voor H.F.C. kunnen kloppen,
als Mollerus' hart van vleesch en bloed, want laat deze ietwat zonderlinge loftuiting
U vooral niet in den waan brengen, dat Mollerus alleen maar het bestuurslid is,
dat geweldig veel brieven schrijft en slechts daarom buitengewoon nuttig voor
H.F.C. is.
Laat ons U dan onthullen, dat Mollerus zelfs wel eèns een foutje maakt,
waarin dan zijn mede-bestuursleden een ontzaggelijk behagen scheppen, want zij
kunnen hem, die ons zoo vaak heeft, dan ook eens nemen. Uit zijn ettelijke plagerijen
maken wij dus op, dat hij toch geen machine, maar een echt mensch is. Mollerus
H.F.C.-hart spreekt ieder moment waarop wij hem ontmoeten en waarbij dan
steeds weer de belangen van onze club ter sprake komen. Dat hart spreekt ook
tijdens onze intieme bestuursvergaderingen, maar meer is hij dan nog de vereenigings-
leider, die steeds prompt zijn klaar oordeel geeft over zaken, voor ons vaak haast
niet meer te slikken, omdat wij er teveel tegenaan hebben zitten kokken. Zonder
omhaal, in humoristische zinsneden geeft hij ons dan weer de groote lijn aan en
alleen al daarvoor verdient hij onze hulde.
Voor al het werk, dat hij voor ons verzet en hopelijk nog jaren kan blijven
verzetten, verdient Mollerus de hoogste eerbewijzen, die de H.F.C. een lid kan
bieden.
W. H.
96
