(hoewel het sinds 'n paar jaren wel wat verbeterd is) die enkele ramve individuen
veel te AapjeZij dienden voor goed van onze velden te verdwijnen. Zij zijn het,
waaraan ons voetbalpeil te gronde gaat!!!
Echter is het overwicht, hetwelk hard spelende ploegen, gesteund door
enkele van die terecht angst-aanjagende woestelingen, behalen, niet steeds de eenige
reden van het verdwijnen der oudere clubs als de H. V. V., IIF. C. etc.
uit de eerste klas.
Weliswaar zeggen de ouders helaas: ,,tot je 16e jaar en dan n andere sport
maar ik heb nog niet alle hoop verloren, dat de K. N". V. B. dit euvel, nu het progressief
zooveel slachtoffers begint te maken, nog anders, krachtiger en effectiever zal
aanpakken! Uit eigenbehoud misschien wel; wijl de vrees niet denkbeeldig is, dat
de Overheid en zekere partijen zich met dit, ons zoo verworden, spel zullen willen
bemoeien.
Inmiddels en in verband met die nog steeds bestaande hoop op beterschap,
zou ik onzen jongens willen toeroepen (gelijk ook het Cluborgaan van het Nijmeegsche
Quick van deze maand het deed)
Blijf je eigen faire gentlemen'epel. vpelen.
Laten wij allen, ouderó incluié, niet vergeten, dat voetbal toch is en blijft
het harde maar mooiste paedagogische spel voor de jeugd.
Intusschen is er 'n zekere angst voor verdere degradatie, zult gij zeggen.
Welnu, die kan en moet ter zijde geschoven worden. Die verlamt jullie strijdvaardig
heid. Maar mocht een eertijds groote vereeniging als de H. F. C. derde klasser worden,
omdat er te weinig getraind werd door het eerste of door alle elftallen, dan is dat
inderdaad ook eigen schuld.
Mocht dat echter geschieden, omdat het tè harde spel van derden niet gebreideld
wordt en de fair-spelenden alsdan hun matches verliezen, dan is Polen nog niet
verloren. Dan spelen wij eenvoudig in een lagere klasse, in welke dan ook en
blijven bestaan als 'n club met n uitmuntende naam, die prachtig werk blijft ver
richten in een stad als Haarlem.
Dan zal men ten slotte zich in eenvoudiger accommodatie moeten gaan
schikken. Maar dan ist 's bestimmt in Gottes Rath en moet men zich er vlug aan
gaan wennen en aanpassen. Ons mooiste openluchtspel en de H. hC. moeten
beide in stand blijven.
Daar is nog 'n bizondere reden voor. Reglementen kunnen verbeterd, maar
óók onze innerlijke krachten kunnen hoe dat op eens kan gebeuren, weet
niemand), plotseling op phenomenale wijze verjongd, weer aan den dag komen en
dan is er mogelijk weer 'n kans op het herwinnen van oude glorie.
Ik zal een volgend lustrum mogelijk niet meer beleven, maar ik vertwijfel
26
