De Scheidsrechter hij behoort op de erelijst van al degenen, die, later van elders bij de H.F.C. gekomen, niet alleen zich assimileerden, maar ook als speler of bestuurder op de voorgrond traden, niet met enige bijbedoeling, niet op eigen baat bedacht, maar louter en alleen om hun club te dienen. En dit dienen doet hij goed! Achttien jaren mocht ik als voorzitter met hem samen werken, maar hij was de beste secretaris, die ik ooit meegemaakt heb. Correspon dentie, verslagen, notulen, competitieoverzichten waren perfect in orde; zelf hebt ge hem op jaarvergaderingen met stalen stem zijn werk horen voorlezen. Mocht vader Jongeneel al over uitgedroogde bronnen spreken, de wel van Jo vloeide jaar in jaar uit rijkelijk. Maar denkt niet, dat hij alleen maar schrijft of leest. In moeilijke tijden staat hij ook op de bres. Ik herinner mij einde juli 19 2 9 we zaten midden in de voorbereidingen van de festiviteiten van het vijftigjarig bestaan (revue, feestwedstrijden, receptie). De voorzitter examineerde in Utrecht en had wel wat anders aan zijn hoofd, penningmeester aan het gokken in een of andere Belgische badplaats, verdere bestuurs leden op crickettoer of kamperenWie kon voor alles opdraaien en draaide er tot ruim half Augustus alleen voor op? Het was de secretaris, maar alles was in orde! Ziehier het wezen van Jo: een man, waarop men ook in moeilijkheden kan rekenen. Heeft hij ook nog fouten? Gelukkig wel, anders zou hij vervelend zijn, en dat is hij nooit. Maar hij kan je geducht de waarheid zeggen, beschikt over een grote bek en houdt niet van lang- wijliggezeur. Nijdigworden kan hij ook, zelfs desgewenst iemand in zijn lurven pakken. Persoonlijk, dat wil ik wel bekennen, houd ik veel van deze défauts. Ze horen bij Jo. Beste vriend, H.F.C. heeft in al haar up's en down's ontzaggelijk veel aan jou te danken. Ontzaggelijk veel werk heb je verzet. Wij zijn je dankbaar en houden je in grote ere, evenwel - onder ons gezegd en gezwegen - blijf nog maar een tijdje, al is het dan niet tot het jaar 2000; er komt nog een honderdjarig bestaan ook, dat voorbereid moet worden. Heus, wij zullen nooit meer aan een gewone, normale secretaris kunnen wennen! je vriend kees (overpeinzingen) Hoevelen hebben me in de loop der jaren niet gevraagd'Hoe is het toch mogelijk, datje er plezier in hebt om elke Zondag weer zo'n stelletje, dikwijls door toeschouwers opgezweepte, spelers in het gareel te houden en nog onvriendelijke opmerkingen van het zich zo graag als deskundig voordoende publiek op de koop toe te nemen Steeds heb ik hierop geantwoord, dat het fluiten van een wedstrijd mij feitelijk altijd evenveel voldoening heeft gegeven als, naar ik aannam, de elftalspelers om hun partij te spelen. Het is nu eenmaal een noodzakelijk kwaad, dat een wedstrijd gearbitreerd wordt en je maakt als 23ste man dus ook hiervan deel uit. Net zo goed als de spelers ervoor vechten om hun club de overwinning te be zorgen, doe je als scheidsrechter je best, de wedstrijd zo goed mogelijk te fluiten in het belang van beide partijen. Je dient je daarom, evenals de spelers, hierop te prepareren en te concentreren en volkomen fit tussen de lijnen te verschijnen om hem tot een goed einde te brengen. De spelers hebben er recht op, dat de referee er niet de schuld van is, dat een wedstrijd wordt verknoeid. Uiteraard zijn de spelers het dikwijls niet eens met je beslissingen. Ieder mens maakt nu eenmaal fouten. Het nare is echter, dat deze je veel zwaarder worden aangerekend dan wanneer b.v. Piet, alleen voor de keeper staande, een niet te missen kans tot scoren op de meest onbenullige wijze om zeep brengt. Deze stommiteit is dikwijls, voordat de wedstrijd is afgelopen, door spelers en publiek alweer vergeten, maar over een foutieve beslissing van die prul-scheidsrechter kan men dikwijls nog wekenlang nakaarten. Van dergelijke verwijten moet je je beslist niets aantrekken en vooral niet proberen, een fout weer goed te maken, want dan is het hek van de dam en verlies je, zeer terecht, het vertrouwen. Voor jezelf moet je de overtuiging hebben, dat je beslissingen vooral eerlijk, naar beste weten en snel genomen worden. Het is nu eenmaal een feit, dat elke speler je probeert te verlakken en het is al een sport op zichzelf om hen hierin juist iets vóór te zijn, wat dan in 99% van de gevallen door hen ruiterlijk erkend zal worden. Vanzelfsprekend is het, dat je de spelregels goed onder de knie hebt, maar het is nog veel belangrijker, een wedstrijd goed aan te voelen. Ik heb steeds het principe gehuldigd, dat het eerste kwartier het belangrijkste 82

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1954 | | pagina 86