1957-1958: slopend jaar voor de trouwe supporter
10
11
11
17
punten
34
32
32
25
22
21
20
20
19
17
16
6
Er zijn van die momenten, dat onvermijdelijk de H.F.C.-er de koele en beschouwende jaarverslagschrijver
verdringt en dat persoonlijke gevoelens de overhand krijgen.
Zo ook nu nu wij gedwongen zijn het seizoen te beschrijven waarin ons iemand ontviel, wiens dood,
op het moment van verschijnen van dit boek en nog jaren daarna, door velen als een persoonlijk verlies
wordt beschouwd.
'Oom' John van Eeghen: bescheiden, zelfs ietwat verlegen, betrouwbaar, vriend van iedere goede
H F C -er geboren gentleman en door zijn strikte sportiviteit een voorbeeld voor een ieder. Deze eigen
schappen bezorgden hem het erelidmaatschap. Zijn verdiensten voor de club zijn velen geweest, wanneer
hij er tenminste maar bij op de achtergrond kon blijven. 'Een nobel mens is heengegaansc ree
P. C. van Houten en zo is het.
En daar bleef het helaas niet bij: ons lid van verdienste Nico Boer jr. eerste elftal speler in de grote
jaren twintig toen het eerste klasserschap werd heroverd en F. H. J. (Eddy) Holdert, speler van het eerste,
en bestuurslid (13 goals bij de 25—0 record-overwinning op V.V.V. in de negentiger jaren) ontvielen
ons eveneens.
Maar wij moeten verder: „Zelden zal het in de H.F.C.-geschiedenis zijn voorgekomen, dat tegen het
einde van het seizoen zes van onze zeven hoogste elftallen nog een reële kans op het kampioenschap
hadden. Het is wel een grote teleurstelling dat geen van deze elftallen het gehaald heeft schreef de
voorzitter en dan weet U meteen, dat het weer een typisch H.F.C.-seizoen was.
Het eerste trad aan tegen Spartaan, Baarn, A.F.C., V.V.B., V.V.A., Hercules, H.M.S., Schoten H.B.C.,
Holland en Rapiditas met de volgende spelers: Hein Winter, Leo Molijn en Gerard Molenaar (22), I ico
van der Lee, Walter Dekker, Paul Bouwman en Hennie Wijkhuizen (21), Freddy Jansen (20), Cees de
Nijs (19) Jan Moolenaar (15), Frans Bijvoet (7), Hans Winter en Jan Corbeth (6), Enk van Schouwenburg
(5) Eric Thole (4). Jan van der Maesen (3), Jan Domhoff (2), Henk Reus, Jan Moolenaar en Koos
Veltman (1). Hein Winter en Cees de Nijs vierden hun 250ste competitiewedstrijd en de scherpschutters
waren Freddie Jansen (17) en Cees de Nijs (11) met op de hielen Gerard Molenaar en Jack Moolenaar
met 9 treffers.
Wij eindigden op een gedeelde tweede plaats (met Baarn) met twee punten achterstand op Spartaan,
dat kampioen werd, kortom een slopend jaar voor de trouwe supporter. Natuurlijk verloren we thuis van
Schoten (van deze club kunnen wij alleen maar thuis winnen als ze boven ons staan) en dat deed ons
moreel zeer sterke team eigenlijk de das om! Zoals gezegd hield ook het tweede de race goed vol en
eindigde op de vierde plaats.
De eindstand van ons eerste was als volgt
West 1, 2B
Spartaan
Baarn
H.F.C.
A.F.C.
V.V.B.
V.V.A.
Hercules
H.M.S.
Schoten
H.B.C.
Holland
Rapiditas
gespeeld
22
22
22
22
22
22
22
22
22
22
22
22
gewonnen
15
13
15
10
9
9
8
7
7
6
5
1
gelijk
4
6
2
5
4
3
4
6
5
5
6
verloren
3
3
5
7
9
10
10
9
doelpunten
47—11
52—23
59—31
46—42
3644
4440
50—50
26—36
36—52
37—50
32—49
27—64
Bij de junioren was het misère, daar alles een afdeling te hoog speelde, doch bij de aspiranten werden
a en b kampioen, hetgeen terecht hoop op de toekomst gaf.
Wat het bestuur betrof was er weinig verandering. Frits Beltman (die overigens later 'volle kracht
terugkwam) maakte plaats voor Theo Koot.
37
