TONNY DE LA MAR: hij kan veel
BAS VAN OLPHEN: inzet en vechtlust
Heel juist. Tonny heeft in het grijze verleden ook nog gevoetbald. De
foto laat Tonny zien op een wijze zoals wij hem nauwelijks hebben
gekend. De oorzaak lag bij een enkelblessure, die hem op jeugdige
leeftijd noodzaakte het draven in de wei er aan te geven. Balvaardige
voorhoedespeler in de hoogste afdeling van de K.N.V.B. Zijn spel
hield grote beloften in.
Wat voor velen een reden zou zijn geweest het bijltje er bij neer
te leggen was voor Tonny een unieke gelegenheid om zich op een
andere wijze verdienstelijk te maken.
In 1949 werd hij tot bestuurslid benoemd en in 1968 aanvaardde
hij, na een periode van onafgebroken zwoegen, een nieuwe ambtsperiode
zodat de 'Kwarteeuw bestuurslid' er dik in zit.
Jaar in jaar uit mocht Tonny het contact tussen H.V.B. en ons in
stand houden. Ook als lid van één van de elftalcommissies van de
senioren heeft hij zeer veel gedaan. Eén van de zwaarste taken die hij
nog steeds vervult is 'Afschrijvingsadres' voor de senioren. Een hoogst
onaangename taak, die niet door één persoon verwerkt kan worden en
daarom heeft zijn echtgenote tegen het einde van de week veel weg van
een telefoniste.
Ondanks alle administratie, meestal genoteerd op zijn cigaretten-
doosje. blijft hij zijn H.F.C.-werk gelukkig van de lollige kant bekijken,
hetgeen niet impliceert, dat hij de hele dag met grollen en grappen
rond loopt, maar hij is er ook niet vies van. Een heel enkele keer, het
is echt maar heel zelden, klimt die kleine man op een grote stoel,
priemt een vinger in de lucht en kraait dan 'Kleine Larentje, wat kun
je maken, Kleine Larentje wat kun je doen'.
Tonny is geen klein Larentje, we weten, wat hij kan maken en wat
hij kan doen. Heel veel!!
F. BETTMAN
De 149 wedstrijden die Bas voor ons eerste heeft gespeeld eindigen
in 19431944 en vallen dus vóór de jaren die dit boek behandelt,
maar ik meen een verzuim goed te maken door aandacht te besteden
aan zijn optreden.
Er zijn er niet zo veel met dit aantal wedstrijden, vooral niet in een
tijd dat de competities kleiner waren. Een bijzondere voetballer dus!
Ja, maar niet stervend in schoonheid. Een soort voorloper van Nobby
Stiles, knokker eerste klasse, niet altijd prettig voor de tegenstander.
Zeer rechts wist hij als linkshalf van korte afstand de bal vaak hard
in de maagstreek van zijn linksbuiten te plaatsen. Zijn duels met de
destijds bij R.C.H. beroemde Ko van der Horst waren de meest adem
benemende die ik ooit heb gezien.
In de jaren van matige prestaties door een dikwijls slappe geest
waren zijn inzet en vechtlust opvallend, hetgeen ons vele malen ge
stimuleerd heeft. Hoewel Bas reeds lang Haarlem heeft verlaten en in
Deventer zijn enthousiasme op U.D. uitleeft, levert hij regelmatig het
bewijs van zijn levendige belangstelling voor onze 'Good Old'.
82