ZEVEN PRESIDENTEN
in - het hoofdveld tijdig sneeuwvrij
werd gemaakt voor de wedstrijd van
1 januari 1969.
Als nieuwe ontwikkeling tijdens zijn
periode noemt Begemann nog, dat
Doby Peters een eind maakte aan
het verschijnsel elftalcommissie en
het voor elkaar kreeg, dat uitslui
tend en alleen de trainer het eerste
elftal samenstelde.
Op het moment, dat Begemann de
tribunebrand van september 1974
aansnijdt, grijpt Oud - manager b.d.
in Frankrijk in.
Oud heeft gelijk. De tribunebrand is
van hem. Hoewel de tribune goed
verzekerd was, rekent hij de vlam
menzee niet tot het hoogtepunt van
zijn presidiaat. Wel noemt hij als zo
danig het tot stand brengen van de
nieuwe accommodatie: tribune,
clubhuis en het verleggen van het
hoofdveld. Dat waren investeringen
waar de nodige risico's aan kleefden
in verband met de toenmalige plan
nen de Randweg dwars over onze
velden door te trekken. Een goede
accommodatie moest ook tegen
gaan, dat de categorie 15- tot 18-ja
rigen het voetballen vaarwel zei om
te gaan hockeyen. Dat was een ont
wikkeling die in de 70-er jaren op
gang kwam. Alle aanwezigen gru
wen, behalve mevrouw van Baas-
bank, die in de jaren '30 dertien
maal in het Nederlands dames hoc-
key-elftal is uitgekomen.
Dan is Giltay Veth aan de beurt. Wij
kennen hem als een man die nooit
om woorden verlegen zit. Toch rol
len hem de volzinnen, waar het gaat
om het noemen van zijn hoogtepunt
als voorzitter, niet gemakkelijk van
de lippen. Giltay Veth trad aan na
het eeuwfeest. Een periode, die hij
omschrijft als een soort gat in het
clubleven. Geringe trainingsopkomst
en navenante resultaten. Waar Gil
tay Veth wel met genoegen aan te
rugdenkt is, dat het zijn bestuur on
danks alles gelukt is de club over
eind te houden en zelfs financieel te
versterken. Noemt een solide finan
ciële basis van essentieel belang en
sluit verrassend af met de constate
ring, dat een goede penningmeester
belangrijker is dan een goede voor
zitter.
Hoe recenter het verleden, des te
moeilijker is het daarin hoogtepun
ten aan te wijzen. Dat is het pro
bleem van de h.t. praeses, Eggie
Poster. Poster neemt nog een appel
flap en constateert, onopgesmukt
als hij is, dat de stijgende lijn er in
ieder geval wel is: seizoen 1985-
1986 degradatie, 1986-1987 promo
tie via de periodetitel en 1987-1988
promotie via een regelrecht kam
pioenschap. Dat is meer dan de an
dere heren kunnen zeggen.
