Casino Royal in het clubhuis KONINKLIJK VERENIGD Eten, disco, dansen en pitten We gingen met z'n allen naar Amerika, Het avondeten. Iedereen is benieuwd en hoopt op friet, kroket en appelmoes, maar die vlieger gaat niet op. Elke groep heeft zijn eigen eettafel buiten j de tent. Stevige houten tafels waar je lekker ongeduldig met je bestek op kunt rammen. Overal wordt ritmisch getimmerd tot dat de moederbrigade verschijnt, met I dampende potten en pannen: rijst met prut, uitstekend kampvoedsel en erg lekker. Na de maaltijd moeten de D-, E- en F-ers naar bed, maar is er voor de echte party-gangers een disco. De stoere mannen staan te trappelen van ongeduld. Snel naar binnen om uit je dak te gaan op de muziek van DJ Niels Köller. Maar wat ziet mijn oog? Is er vrouwelijk schoon in de zaal? Warempel, rondvormige wezens schuifelen over de dansvloer, achtervolgd door enkele dappere B-ers. De avond verloopt verder rustig en iedereen keert tevre- j den door de stromende regen terug naar de tenten. Bij die van de B2 blijkt alles ellende. Hun domein staat volledig onder water. Alles is doorweekt. Als kuikentjes l volgen zij vadereend Jaap Spee op weg naar een droog onderkomen. Echte kerels slapen toch gewoon buiten... 31 AUGUSTUS, 7.00 UUR: ZON EN HET FEEST GAAT VERDER Daar is de brigade met het ontbijt: brood en melk. Versuft stap ik naar buiten en staar om me heen. Waar ben ik? Er klinkt al heel wat lawaai. Op veld 4 en 5 huppelen de HFC-jongsten alweer vrolijk en luid ruchtig rond. Bijna allemaal in officieel HFC-tenue, inclusief embleem. Het is werkelijk een fantastisch gezicht om ze zo bezig te zien. Vrolijk en blij, vol goede zin in de dag die komen gaat. Tijdens de vergadering blijkt Koos erg opge lucht dat wij allen nog leven en geen rampzalige mede delingen in petto hebben. Alles loopt gesmeerd. Vragen? Geen vragen! De dag kan beginnen... OP NAAR DE SPEELTUIN: BLIJ DAT IK GLIJ Binnen enkele uren is veld 4 omgetoverd in een heus speelparadijs. Bijna sprookjesachtig, in felle Een portie deelnemertjes. De lunch is nog niet voorbij of er stuift een zwarte Mercedes het terrein op. De volgende 'mega ster' dient zich aan: Hans Ver trek toch aub weer-snel. De hele middag weet hij de jeugd te vermaken, een prestatie op zich, met een vrolijk maar merkwaardig programma. Wij kunnen wereldkampioen worden, maar dan moeten we eerst genoeg punten scoren. En om punten te scoren moeten we zingen, dieren en vliegtuigen nabootsen en meer van die gekke dingen. Wij leiders snappen er niets van en geloven het wel. Even uitrusten... Aan tafel! Weer verschijnt de moederbrigade, wederom met een lekkere prut: macaroni Zelfs aan een overheerlijk toetje is gedacht. Vruchtenyoghurt. Na het eten speelt de BI tegen Lisse BI, maar het echte klapstuk moet dan nog komen. Om tien uur is Koos Joch emus spreekt. MAAR NU ZIJN WE MET Z'N ALLEN OP HFC! kleuren, staan twee lucht-springkastelen midden in de wei. Ook is er een zwembadje en een gewoon spring kussen. Dat is allemaal prachtig, maar alle aandacht gaat uit naar de hoofdattractie van vandaag: de 'blij dat ik glij met water en Dreft luchtkussen heuvel'. De hele dag ravotten en maar tegen die spekgladde heuvel oprennen. Het is een mooie dag en dus worden de HFC-tenues al snel voor zwembroeken geruild. Sommige leiders veranderen in kleine kinderen bij het zien van deze superglijbaan. Door alle geweld ontstaat een ware krater in het veld. Geen paniek, even verplaatsen en daar gaan we weer. De luchtkussens blijken een enorm succes.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1994 | | pagina 29