Bridge en potten
Ton ten have
Ik was dronken
Moor liefst 32 paren deden mee aan wat een
geanimeerde, gezellige en feestelijke jubileum bridgedrive
was. De stemming zat er goed in, er werd niet vals
gespeeld en zoals zoveel is ervaren gedurende het
115-jarig bestaan, ook op deze zevende september was
er een zeer Koninklijk Verenigd gevoel.
DOOR
Een groot karakter.
Onze eigen Baron -wordt
op de vingers gekeken.
U ziet, in het pot-gebeuren kan alles, het is
totaal anders dan gewoon biljarten. De terechte
conclusie is dan ook dat we met z'n allen eigenlijk niet
gemeen genoeg zijn voor dit wrede spelletje. Of het
aan de drank lag weet ik niet, maar de prijsuitreiking
kan ik mij niet meer goed herinneren, ondanks dat ik
deze zelf verzorgde. Maar ja, niemand schijnt iets
gemerkt te hebben, aangezien het nuchter net zo gaat.
Het was ongelofelijk gezellig. Vriendschap en
sportiviteit, HFC en HFC'ers ten voeten uit. Bedankt
iedereen!
De woensdag werd door het merendeel van
de deelnemers als een gunstige dag ervaren: de gevol
gen van het weekend waren overwonnen en de voort
zetting van de week lag nog in de toekomt. Dit idee
was tot velen doorgedrongen, vandaar de grote
opkomst en het hartverwarmende enthousiasme van de
jonge en oude, mindere en betere kaartspelers. Het
'nieuwe' clubhuis bewees zijn diensten, al was dat
aanvankelijk nog maar moeilijk te constateren, aange
zien het aanvangstijdstip van acht uur door de drukte
niet gerealiseerd kon worden en er derhalve tussen
acht en negen een lange rij in de hal voor de telefoon
stond. Velen moesten voor er één kaart was geschud
reeds de afspraken met de oppas aanpassen. En wie er
wonnen? Welnu, dit jubileumevenement was er een
waarop het klassieke cliché van toepassing was dat
iedereen winnaar was. Want zo was het, na afloop van
de felle en eerlijke strijd
kon iedereen elkaar recht
in de ogen kijken en waren
we eigenlijk allemaal een nuchter gaat het
beetje kampioen! Toch
waren er heel veel mooie
prijzen, waar Rob Tullenaar volgens mij meer van
afwist. Prachtige audio-apparatuur in alle vormen en
maten. Mijn dank is groot Rob! In de groep van 14
paren werden Erik Kottman en Ruud Brouwer eerste,
de heren Draijer en Elfrink tweede en de heer en
mevrouw Roken-Blokker derde. In de groep van 18
paren triomfeerden Herman Boekwijt en zijn partner,
het echtpaar Lapidaire werd tweede en Annelie Weur-
man eindige met Helga van Ogtrop op de derde plaats.
Het werd twee uur en iedereen vond de
Wedstrijdshot.
avond geslaagd. Een feest dat heel goed in het jubi
leumprogramma paste, waarvan acte!
Kent u Vreeburg in Bloemendaal? Het is een
café-restaurant dat prachtige biljarts bezit. Toen ik de
lijst van deelnemers van Bart Blankenaar kreeg, bleek
dat vele kundige HFC-biljarters op
donderdag 8 september acte de présence
maar zouden geven. Opnieuw bleek dat het
I animo voor de jubileumfestiviteiten enorm
was. Vreeburg-eigenaar Gerard van der
Veld stelde ons vier tafels ter beschikking:
de strijd kon beginnen. Zelf deed ik ook mee en dat
was misschien geen gelukkige keuze. Als uitvoerend
producent van het festijn moest ik diverse oogjes in het
zeil houden, hetgeen me in die dubbelrol wat minder
afging. Althans, de puntentelling werd op diverse tafels
verschillend geïnterpreteerd hetgeen tot veel verwar
ring leidde.
Uiteindelijk kon er toch een eindrangschik
king worden opgemaakt.
tafel 1: 1. Erik Kottman
2. Theo de Windt
3. Anne Martin
Uildriks
tafel 21Michiel de Jong
2. Waling Westra
tafel 3: 1. Sven Göransson
2. Louis Lapidaire
tafel 4: 1. Herman Boekwijt
2. Ron de Vries
