over ons, op de andere hoek van de Wagenweg/Schouwtjeslaan bevond zich de sigarenwinkel van Piet Kluit. 'Sigarenmagazijn' stond er, fraai uitgehakt in de houten lijst, boven de etalage, met daar weer boven het schreeuwerige 'Lucky Strike' reclamebord. Ook het aangeprezen merk 'Dr. Dushkind' herinner ik me, evenals de slogan 'Chief Whip, op ieders hp...' Piet Kluit was een rijzige man van weinig woorden. Hij had zijn don kere haar glad achterovergekamd met de scheiding in het midden. Toen ik ooit argeloos tegen mijn vader zei dat dit kapsel mij aan keeper Frans de Munck deed denken, luidde zijn onthullende antwoord: 'Nou, Jaapje, dat is ook toevallig, want mijnheer Kluit is zelf keeper geweest in 'Haar lem'. Poeh, dat was wat! Toen even later bleek dat hij deel had uitge maakt van het elftal dat in 1946 landskampioen was geworden, steeg mijn bewondering voor deze onzichtbare crack tot recordhoogte en hoopte ik stilletjes van hem net zulke beeldende verhalen over zijn club te kunnen lospeuteren als van mijn moeder over HFC. Maar hoeveel pakjes Caballero, doosjes Willem II, of totoformulieren ik ook ten be hoeve van mijn ouders bij hem mocht kopen, nooit ging Kluit in al die jaren met ook maar één volzin in op de toespelingen die ik maakte omtrent mijn grote passie: keepen en keepers. Vergeefs toonde ik hem mijn verzameling uit de Donald Duck geknipte cartoons-met-verhalen van Dik Bruynestijn over Just Göbel, Piet Kraak, Frans de Munck en bovenal Eddy Pieters Graafland, mijn ultieme held. Was het jalouzie-de- 1-1-1968: vlnr. Rinus Schaap, Frans de Munck, Cor van der Hart, Jan Klaassen, Han Koenders, Rob Tuilenaar, Jan Dalmeyer en Gerard Molenaar.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1999 | | pagina 135