Op 1 januari 1962 moest het contingent vrijwilligers andermaal uit
rukken. Niet om sneeuw te ruimen, maar om een moeras droog te leg
gen. Na zware regenval stond het veld blank. De wedstrijd moest door
gaan, want de Gooise Matras zou op bezoek komen. Flitsen van de
hoogtepunten van de match zouden in het Nieuws en het N.T.S.-
Sportjournaal getoond worden. Gewapend met rieken, stootijzers en
puntige staken betrad een legioen HFC-ers het veld. Het leek de
Boerenoorlog wel. Men prikte als dwazen in de drassige grond om het
water naar de diepte af te voeren. Men veegde, strooide zand. Ondanks
alle inspanningen werd het een compleet waterballet. Oud-Oranje doel
man Leo Halle dook voor zijn plezier in de plassen, Abe Lenstra liet de
bal opzettelijk in het slik doodvallen om de wit-blauwe verdedigers van
zich af te schudden. Joop Stoffelen was niet uit een regenpoel weg te
slaan. Elke HFC'er die te dicht in zijn buurt kwam, trakteerde hij op een
gordijn van opgeschopt water.
Eén jaar later lag het terrein in de houdgreep van Koning Winter.
Ijspegels hingen aan de overkapping van de tribune en het harde veld
ging schuil onder een dikke laag sneeuw. Al wekenlang heerste er strenge
vorst. Het zou het jaar van Reinier Paping worden, winnaar van de
Elfstedentocht 1963. Verkleumd en zenuwachtig liep iedereen rond.
Vanwege de hoge amusementswaarde wilde de N.T.S. de traditionele
nieuwjaarswedstrijd eindelijk integraal uitzenden, met commentaar van
Dick van Rijn. Grote drukte overal. Jong en oud was bezig om het veld
met het modernste materieel bespeelbaar te krijgen. Televisiewagens
...het werd een
compleet
waterballet...
60
...1-1-1962
links Ernst Jasper
rechts Joop Stoffelen.