Op 1 januari 1962 moest het contingent vrijwilligers andermaal uit rukken. Niet om sneeuw te ruimen, maar om een moeras droog te leg gen. Na zware regenval stond het veld blank. De wedstrijd moest door gaan, want de Gooise Matras zou op bezoek komen. Flitsen van de hoogtepunten van de match zouden in het Nieuws en het N.T.S.- Sportjournaal getoond worden. Gewapend met rieken, stootijzers en puntige staken betrad een legioen HFC-ers het veld. Het leek de Boerenoorlog wel. Men prikte als dwazen in de drassige grond om het water naar de diepte af te voeren. Men veegde, strooide zand. Ondanks alle inspanningen werd het een compleet waterballet. Oud-Oranje doel man Leo Halle dook voor zijn plezier in de plassen, Abe Lenstra liet de bal opzettelijk in het slik doodvallen om de wit-blauwe verdedigers van zich af te schudden. Joop Stoffelen was niet uit een regenpoel weg te slaan. Elke HFC'er die te dicht in zijn buurt kwam, trakteerde hij op een gordijn van opgeschopt water. Eén jaar later lag het terrein in de houdgreep van Koning Winter. Ijspegels hingen aan de overkapping van de tribune en het harde veld ging schuil onder een dikke laag sneeuw. Al wekenlang heerste er strenge vorst. Het zou het jaar van Reinier Paping worden, winnaar van de Elfstedentocht 1963. Verkleumd en zenuwachtig liep iedereen rond. Vanwege de hoge amusementswaarde wilde de N.T.S. de traditionele nieuwjaarswedstrijd eindelijk integraal uitzenden, met commentaar van Dick van Rijn. Grote drukte overal. Jong en oud was bezig om het veld met het modernste materieel bespeelbaar te krijgen. Televisiewagens ...het werd een compleet waterballet... 60 ...1-1-1962 links Ernst Jasper rechts Joop Stoffelen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1999 | | pagina 64