Spanning om te snijden Ups Downs, maar eerlijkheid troef Ton ten Have Bij elk jubileum hoort een bridgedrive. De populaire grijze kaart'-wedstrijd voor doorgaans wat oudere HFC-paren vindt plaats op zaterdagavond 25 september, maar deze keer zonder publiek: een KNVB-maatregel wegens aanstootgevende leu zen vanaf een overvolle tribune tijdens de vorige drive..? Annemieke van der Geest heeft voor alle professionele wedstrijdbenodigdheden gezorgd. Aan zeven tafels in de serre zitten veertien koppels tegenover elkaar. Noord/zuid, oost/west.Ze zwijgen, maar in elke windstreek is de spanning tast baar. Allen voelen zich kwetsbaar. Per tafel worden vier stapeltjes van dertien gestoken kaarten uit mapjes gehaald. Punten tellen, hoeveel vaste slagen heb ik? Het bieden begint. Harten wordt troef, west komt uit en de dummy gaat bloot. Geen drive zal ooit ontaarden in een spetterend knalfeest. Bridge is a silent game. Etiquette legt de spelers het zwijgen op. Smijten met kaarten, zoals bij klaverjas, is onvergeeflijk. Bridgers bieden zonder een woord te zeggen door geruisloos gebruik te maken van een bidding box. 'Bied agressief, speel safe' is het adagium, maar seinen naar je partner - schoppen onder tafel, over het hart strijken, een veelzeggende blik door de ruiten - is ten strengste verboden. De oprechte bridger herken je onmiddellijk aan zijn pokerfa ce. Enige beschaafde emotie komt pas los na het maken - of het missen - van een contract. Two up is zwak geboden maar qua punten mooi meegenomen, one down is altijd good bridge. 180

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 2004 | | pagina 184