De Gunsteling.
FJEUILLKTON.
Scheepvaart.
YISSCHEKLh
Beugvissclreiqj.
echtgenoote koesterde evenwel de
zelfde plannen. Tijdens het inpak
ken echter komen eenige goede
berichten de ongelukkige familie
wat opbeuren. De professor krijgt
verlof, Striese een engagement aan
een of anderen hofschouwburg, en
de kroon op 't werk is de verloving
van Paula met één van Striese's
acteurs, Sterneck, wiens ware naam
Grosz is en een zoon blijkt te zijn
van een vriend van GoLewitz. De
algemeene verzoening komt tot stand
en de professor belooft plechtig
nooit meer een tragedie te zullen
schrijven
Toen 't scherm voor de laatste
maal viel, beloonde, evenals na de
andere bedrnven een daverend ap
plaus van het talrijke publiek de
spelers voor het genotene.
En terecht, de uitvoering mag
uitstekend geslaagd heetn.
Hulde aan de spelers, die zonder
uitzondering uitstekend hun rol
machtig waren.
Striese en de dienstbode Rosa
waren oer-types, die telkens weer
het publiek deden lachen om hun
koddige handelingen. De professor
was ook eene uitstekende creatie.
Een gezellig bal, onder leiding
van den heer Ebbeling, besloot den
aangeDamen avond.
De U. O. T. kan met voldoening
terugzien op deze uitvoering, die
evenals het vorige jaar een succes
is geweest.
Dat de U. 0. T. wel wat op zich
durft nemen moge blijken uit het
feit, dat „De Roof der Sabijnsche
Maagden" nog dit seizoen in den
HollandschenSchouwburgte Amster
dam door de N.V. Tooneelvereenl-
ging Dir. Herman Heijermans is
opgevoerd.
Kinder-ijs feesten. De hardrij
derij op schaatsen, welke de familie
van Tuyll Zaterdag, j 1. op den
vijver van Velserbeek heeft laten
houden heeft veel belangstelling
gevonden en is door mooi weer
begunstigd.
Een tachtigtal paartjes heeft aan
den wedstrijd deelgenomen.
In de eerste groep namen de
paartjes deel van 10, 11 en 12 jaar
en daar waren 4 prijzen beschikbaar.
Den eersten prijs wonnen Jan
Groenewold en Cornelia van Heijst
C.Jd.ze kregen ieder een paar
schaatsen.
Den 2en prijs behaalden Herman
Meijer en WiJimlimna de Liefde,
die een dominospel en een werk
doosje ontvingen.
Jan Rem en Geesje Ooms kregen
als 3en prijs eene schilderdoos en
eene PoëzR-album.
Dè 4e p ijs bestond in een mond
orgel voor He1 man Bakker en een
beursje voor Anfjo Plugboer.
Bij den tweeden ploeg, waar de
(Herinneringen van een ambtenaar.)
naar het Duitsch
van H. SüDERMANN. door H. B.
(24)
Ik weet 't niet, en hij haalde
de schouders op, zooals artsen dat
op hun domme leekenvragen plegen
te doen.
De tuinlieden hadden den bewus-
telooze, zooals ik had bevolen, naar
het portiershuisje gebracht. Daar
lag hij, op een bed uitgestrekt,
buiten kennis zooals te voren.
Dr. Martini voelde hem de pols,
luisterde aan zijn hart en schudde
het hoofd. Toen verzocht hij me
een recept naar de dichtstbijzijnd^
apotheek te brengen. Er was haast bij.
Toen ik terug kwam, lag Kamp
met wijdgeopende oogen voor zich
uit te staren. Ik riep hem bij dgn
naam, doch hij antwoordde niet.
Zonder een fl nke koorts zal
het wel niet afloop^n, zeide Dr.
Martini, zich achter het oor kiab-
bend. Hij moet in de laatste weken
veel medegemaakt hebben.
Zijn geheel organisme schijnt in
de war te zijn.
Kent hij ons niet,? vroeg ik
bezorgd.
Hij ligt in lothargi, antwoordde
de dokter, toch vrees ik een snelle
overgang naar delirium. Wij moeten
hem zoo vlug mogelijk naar het zie
kenhuis brengen.
Daartegen kwam ik op. Kamp had
mij dikwijls zijn antipathie tegen
ziekenhuizen te kennen gegeven,
en bovendien was ik bang, dat hij
leeftijd van 13, 14 of 15 jaar bereikt
moest zijn, werd de 1ste prijs
behaald door Jan Zegel Gzn. en
Janneke Griekspoor, die ieder een
zilveren horloge ontvingen.
Den 2en prijs ontvingen Leendert
Knoppers en Cor Verduin, die ver
blijd werden met een dambord en
eene werkdoos.
P. van Heijst Jbzn. en Annie
Groenewold behaalden den 3en prijs
en kregen eene portemonnaie en
een flaconnetje.
In het koetshuis werden de prijzen
met een toepasselijk woordje door
baron Willy uitgereikt.
Gedurende den wedstrijd werden
de strijdende paartjes onthaald op
chocolade en krentenbroodjes, zoo
dat ook zij die niets gewonnen
hebben, een zeer aangenamen mid
dag gehad hebben, terwijl de ouders
hunne genietende kinderen met
welgevallen gadesloegen.
De geheele wedstrijd heeft een
aangenaam verloop gehad, dank zij
de uitstekende regeling der com
missie, bestaande uit de heeren A.
van Zadel Azn., J. Bonarius, G.
D. Minkema, Jb. van Heijst Pzn.,
N. Steen en J. van Schinkel, welke
heeren dan ook daarvoor een woord
van dank van baron W. ontvingen.
Jammer was het, dat de eigen
lijke gastheer, baron F. W. van
Tuyll, die de sport zoo lief heeft,
wegens ongesteldheid niet aanwezig
kon zijn. Met het oog op diens
hoofdpijn was dan ook geen muziek
aanwezig.
Het feest is goed geslaagd en
ieder, die daartoe het zijne heeft
bijgebracht, kan op dezen middag
met voldoening terugzien.
Schoolcommissie. Maandag
avond hield de Commissie voor
Plaatselijk Schooltoezicht een open
vergadering ten Raadhuize.
Afwezig de heer Zegel.
De Voorzitter opent de vergade
ring en wenscht de leden, die her
benoemd zijn, daarmee geluk en
hoopt, dat ze nog veel in 't belang
van 't onderwijs mogen doen.
Na voorlezing der notulen, die
worden goedgekeurd, wordt tot be
stuursverkiezing overgegaan. De
heer P. Vermeulen wordt als voor
zitter, de heer K. Zegel als penning
meester herkozen, beide met 7
van de acht uitgebrachte stemmen.
De Voorzitter deelt mede dat
het rapport inzake onderwijs aan
achterlijke kinderen naar B. en W.
om prae-advies is verwezen. Men
heefo gegronde redenen dat de
Raad tot stichting van een school
zal besluiten. Als meest daarvoor
geschikte plaats werd Velseroord
aanbevolen.
Bes 01 en wordt aan de verschil
lende commissies tot wering van
schoolverzuim in de gemeente te
vragen in hunne rapporten te
in zijn verdooving misschien dingen
zou zeggen, die door anderen ge
hoord, later moeilijkheden zouden
kunnen opleveren.
Ik ste;de voor, hem naar zijn
woning terug te brengen en er een
verpleegster bij te nemen, op wier
zwijgzaamheid we konden rekenen.
Ik zelf bood me aan haar in mijn
vrjjen tijd af te lossen.
Martini stemde toe. Een rijtuig
werd besteld, en in 't eerste mor
genlicht gingen wij door de witbe
sneeuwde straten naar het huis van
mijnen vriend. Daarna ging ik ook
naar huis, om nog een paar uren
te slapen, voor mijn plichten mij
weder zouden bezighouden.
Hoofdstuk XV.
Om half negen werd ik gewekt
door mijn hospita, die mij, toen ik
ging ontbijten, een brief van mijn
vader gat.
Ik greep met beide handen naar
het voorhoofd.
Flauw herinnerde ik me, wat er
was voorgevallen.
Het scheen me toe, of ik een
koortsachtige droom had gehad,
doch het zijden doekje m6t het
kroontje er op geborduurd, dat voor
mij op tafel lag, zeide mij, dat dit
albs werkelijkheid was geweest.
Ik gaf mijn hospita een uitbrander
omdat ze de boodschap van me
vrouw van Nieberg niet terstond
naar het „Gouden Hoofd" had laten
brengen.
Maar meneer had uidrukkelijk
alleen van dokter Kamp gesproken,
antwoordde ze gekrenkt.
Daartegen was niets in te bren
gen, en ik moest haar zelfs nog
excuus vragen.
willen vermelden hetgeen door hen
werd gedaan om het schoolverzuim
tegen te gaan.
Een schrijven van de Gezond
heidscommissie inzake bestrijding
van het tandbederf werd voor
kennisgeving aangenomen, tot de
Gezondheidscommissie met een
nader w orstel is gekomen.
Bij de rondvraag vraagt Jonkvr.
van Tuyll hoe de ijsvacanties ge
regeld worden. Zij zou het betreuren
als de kinderen geen vacanties
kregen.
De Voorzitter zegt dat dit meest
zelf door de Hoofden geregeld wordt.
Staatspensionneering. Zondag
avond hield de afdeeling Velsen
van den Bond voor Staatspension
neering in Hotel „De Prins" hare
propaganda-jaarvergadenng voor de
leden.
Door den heer P. van Me ver van
Zaandam werd een gloedvolle rede
gehouden over„De strijd voor en
door de armen", die door het talrij k
opgekomen publiek, waaronder voor
al veel dames, mat aandacht werd
gevolgd.
Hierna werd door de Propaganda-
Club te Velseroord de Tooneelschets
in 4 bedrijven „Uitgesloten" opge
voerd. Het uitstekend spel voldeed
ook hier evenals vroeger te Bever
wijk, Santpoort en Velseroord.
De Regie bij den heer Th. de
Vries in goede handen.
De voordrachten na de pauze
voldeden zeer goed, getuige het da
verend applaus. De liederen, welke
op zulke avonden altijd door het
publiek dapper meegezongen worden
bleken bij velen er al aardig in te
zitten. Het is een zeer genoeglijke
avond geweest en voor den Bond
een van groote propagandistische
waarde.
De volgende motie is met alge
meene stemmen aangenomen
De afd. Velsen van den Bond
voor Staatspensionneering bije°nop
28 Jan. 1917, gehoord de rede van
den heer P. van Mever van Zaandam,
vervuld van diep medelijden met
het lot van duizenden oude armen,
die niet meer in hun onderhoud
kunnen voorzien en aan den avond
van hun leven hun toevlucht moeten
nemen tot kerk en armbestuur of
aangewezen zijn op hulp van vaak
behoeftige bloedverwanten
alsmede onaangenaam getrofLn
door het onrecht dezen hulpbehoe
venden tobbers aangedaan door de
niet uitvoering der Invaliditeitswet
Talma waardoor zij van de ouder-
domrent© bleven uilgesloten,
spreekt den wensch uit, dat de
Eerste Kamer spoed make met de
afdoening van het aanvullingswetje,
haar in het bpgin van 1916 door
de Tweede Kamer toegezonden,
opdat spoedig alle behoeftigen boven
In den brief van mijn vader stond
de vreemde mededeeiing, dat hij op
dringend verlangen van Helene, in
de vroegte met haar naar huis was
gegaan. Zij voelde zich ziek en
stond er op, mij niet in mijn slaap
te stoien. En de wil van zieken
moet men opvolgen. Alle ophelde
ring staat in het andere couvert",
besloot hij.
Helena schreef:
Lieve Adolf.
Wat ik reeds lang vermoedde is
bevestigd. Je bent mij moede. Ik
ben niet van plan en heb ook niet
het recht je daar verwijten over
te maken, ja, ik vind, niets meer
verklaarbaar dan dit; het moest
eens komen. Ik ben verdrietig en
voel me moedeloos en ver
moeid, maar jij hebt een rijk en
mooi leven voor- je, en ik mag
je dus niet langer tot last zijn. Maar
waarom had je geen vertrouwen in
mij? Waarom kan je me niet zeg
gen: Helene laat mij vrij zijn, ik
heb een ander lief? O, spreek
het niet tegen, ik lees het in je
schuldbewuste oogen. in je ver
strooide glimlach, in den eigenaar-
digen droomtoestand, waarin je dik
wijls minuten lang bleef, zonder
dat je het merkte. En als je het
nog ontkennen wilt, terwijl je
(hier waren verscheidene woorden
door tranensporen onleesbaar ge
worden) zag ik je met een geslui
erde Twee nachten, tot den
morgen toe... ik weet niet watje
uitvoert, maar spaar je arme ouders.
Zeg hen niets van onze scheiding,
ik zal in stilte een andere betrek
king zoeken. Eerst als ik weg ben,
70 jaar alsnog in het bezit mogen
komen van de ouderdomsrente.
Personalia. De heer Tj. Wiilems,
voorzitter van de afd. Velsen der
Nederlandsche Vereeniging van Fa
brieksarbeiders, beeft wegens ge
zondheidsredenen ontslag als zooda
nig genomen.
De stoompont. 't Wordt er
met onze pont bij deze matige
vorst en het gunstige oostenwindje
niet slechter op. Er zijn oogenblik-
ken, dat het kanaal in den omtrek
der ponten zoo goed als vrij van
ijs is. En hoe dat kan Bij lagen
waterstand in de Noordzee wordt
het stukgeramde ijs bij IJmuiden
weggespuid en bij hooge zee laat
men weer water door (laten we ze
maar ventilators noemen) bij Schel-
lingwoude of IJmuiden binnen
stroomen, zoodat het spuien bij elke
eb kan doorgaan zonder het kanaal-
peil te laag te doen worden. Er
komen nu nog wel dikwijls groote
ijsschotsen uit de richting van
Amsterdam aandrijven, maar die
worden direct door de „Hoofdinge
nieur Dirks" stukgeramd en door
een paar andere stoombooten uit
de nabijheid der aanlegplaatsen van
de pont gehouden.
SANTPOORT.
IJsvermaak. Eenige avonden
der vorige week was de zwemsloot,
gelegen in Bos-Beek met lampions
verlicht. Een der welgestelde inge
zetenen was op het aardig idee
gekomen om met een tentje op
het ijs te staan, waar de rijders
onthaald werden op warme choco
lade en slempmelk. Deze aardigheid
gaf bij het koude winterweer den
indruk van een ouderwetschen
winter.
Personalia. Naar de Hervor
ming verneemt zullen op de Ver
gadering van Moderne Theologen,
die gehouden zal worden te Amster
dam op 17 en 18 April, onder het
praesidium van dr- G. A. van den
Bergh v. Eysinga alhier een aantal
vraagpunten worden behandeld.
DRIEHUIS.
Crematorium. Maandag heeft
op Westerveld de crematie van het
stoffelijk overschot van een Haag-
sche dame plaats gehad.
BRENN. Het volgende komt
in de Scheepvaart voor
Het te IJmuiden aangekomen st.
Hans Maersk deelde mede dat de
Fransche bark, Brenn, welke te
Nantes thuisoehoort tusschen Kaap
mogen zij weten, wat zich niet
laat veranderen.
Vaarwel, leef gelukkig.
Helene.
Ik liep als een bezetene de ka
mer op en neer, den brief in mijn
handen verkreukelend.
Dat mankeerde er maar aan!
Alsof ik niet reeds genoeg in moei
lijkheden verkeerde. Danste ik
reeds niet op een vulkaan? En nu
wilde ook zij mij verlaten, die altijd
een troost voor mij geweest was.
Dat we ons verzoenen zouden, daar
aan twijfelde ik geen oogenblik, doch
hoeveel onnutte woorden moesten
daartoe gesproken en aangehoord
worden! En als ze ten bewijs van
mijn onschuld de geheele waarheid
verlangde? Wat kon ik haar zeg
gen, nu de dingen een bijna tragi
sche wending namen en eer en
geweten mijn tong meer in bedwang
hielden, dan ooit? Ik besloot haar
een roerende brief te schrijven, en
me voor het overige op haar reeds
zoo vaak beproefde gelatenheid te
verlaten.
Terwijl ik op het kantoor voor
mijn schrijfbureau zat te suffen,
gekweld door allerlei droombeelden,
was het, alsof ik op een stellage
van gloeiende wolken, de vrouw
van den gouverneur zag, in haar
lichtblauwe ochtendjapon met be
weende oogen.
Ik schrikt# op. Het drong tot me
door, dat ik haar niet langer zon
der tijding mocht laten. Ik verze
kerde me ervan, dat de gouverneur
zich in zijn kamer bevond en schreef
haar vlug eenige regels, dat het
onze vriend goed ging, dat hij wat
koorts had, maar wel spoedig het
Finisterre en Quessant door eene
Duitsche duikboot is getorpedeerd.
Omtrent dit voorval vernam onze
berichtgever te IJmuiden, dat het
Fransche barkschip Brenn, hetwelk
tot de groote reederij van zeil
schepen Ant. Dom Bordes Fils
te Nantes behoort, met eene be
manning van 30 koppen van La
Pallic® naar eene Chileensche haven
was bestemd om aldaar salpeter te
laden voor Frankrijk. Nauwelijks
twee dagen op zee, werd de bark
tusschen Kaap Finisterre Ouessant
door eene Duitsche duikboot aan
gehouden tot onderzoek. De com
mandant van de duikboot deelde
den zeilschipkapitein mede, dat
zijn schip zou wordeu getorpedeerd,
omdat het eigendom was van een
vijandelijk onderdaan. De beman
ning kon echter het schip verlaten.
Wat haar lot geworden i» werd
tot heden nog niet bekend. Alleen
vier der opvarenden van de bark
kwamen op de duikboot over.
Na aldaar eenige dagen te heb
ben vertoefd kwam het Deensche
st. Hans Maersk, dat met eene
lading ijzerpyriet van Huelva naar
Amsterdam onderweg was, in hst
zicht en werd dit door de duikboot
eveneens aangehouden. Uit de
scheepspapieren bleek duidelijk de
herkomst en bestemming, zoodat
het zonder oponthoud kon doorvaren.
De vier Franschen werden echter
overgegeven, met verzoek hen in
de eerstvolgende haven te ontsche
pen.
Aan dit verzoek werd voldaan
en de schipbreukelingen te Deal
geland.
Van de beugvisscherij kwamen
sedert de vorige opgave binnen de
Stoombeugers:
Eendracht V VL
106 met f7467
Johanna
196
-5150
Vooruit
86
-
-4827
Mereurius
208
-6761
Bertina
85
-6769
Dina
203
-4745
Neerlandia II
83
-5130
Clara
172
-4840
Elise
50
-5140
Thérèse -
194
- 7730
Marie Henriëtte
167
-6214
Uranus
207
-7492
Neerlandia I
200
-4887
Maria Josepha
3
-8795
Geziena
80
-7595
Jeanette II
201
-6414
Burg. Ripping MA
1
-3459
Burg. v. d. Lely
2
-6580
en de sloepen:
Voorlichter MD
13
-3000
Albatros
8
-3800
Paul Kruger
14
-3900
en OranjeNassau
11
-3900
bruto besomming.
bed zou kunnen verlaten. Voor alle
zekerheid gaf ik den looper eenige
staalgravures mee, die hij goed
zichtbaar droeg, toen juist mijn
afdeelingschef binnentrad.
Hij glimlachte sarcastisch, doch
zeide niets. De looper bracht het ant
woord voordat hij zich verwijderd had
Mevrouw wenscht u oogen blik-
kelijk te spreken.
Mijn chef dreigde met de vinger.
De vrouw van den gouverneur
heeft meer te zeggen, dan ik, zeide
hij, bovendien zou ik je bevordering
niet willen schaden.
Het gaat hier niet om pro
motie, maar om tablaux vivants,
mijnheer, antwoordde ik, terwijl ik
voelde dat ik een kleur kreeg.
„Dat ken ik, dat ken ik," zeide
hij, het grijze hoofd zwaarmoedig
buigend, alsof hij dacht aan de
mooie kansen, die hij zelf voorbij
had laten gaan, door de vrouwen
maakt men carrière, met quadril-
len en tableaux vivants begint men.
En niet met werken, mijnheer?
Ja, ik wil je meteen nog even
zeggen, dat je werk buitengewoon
slecht geworden is, sinds je als be
schermelinge van mevrouw van
Nieberg fungeert.
Ik trachtte me te verontschuldi
gen, doch hij wenkte me goedmoe
dig te zwijgen.
„Nieuwe gunst en oude wijn stij
gen naar het hoofd", zeide hij, mij
op den schouder kloppend, ik ken
dat, ik kon dat allemaal". Een tijd-
ang zal ik het nog door de vingers
zien, intusschen zal je misschien
wel wat anders geworden zijn. Maar
gaat nu heen men mag mooie
beschermsters niet laten wachten.
(Wordt veivolgd.)
