De Gunsteling.
De ireraireMii van Haarlem.
Ond r d-j aanwezigen makten wij
op ei kele oude vrienden uit Sant
poort en notaris Boerlage uit Veisen
benevens Mej. Enschedé uit Sant
poort, dochter van onzen vroegeren
Burgemeester Enschedé, onder wie
de heer Clarion Secretaris was. Van
het gemeente-bestuur van Velsen
was niemand tegenwoordig.
Aan het graf werd niet gesproken.
De rekening over 1916 en de be
grooting voor 1918 werden vastge-
ste d. Een bespreking werd gehou
den over het voo> bereidend onder
wijs in deze gemeente. Een cnmmis
sie, bestaande uit Mevrouw Pul er
maa en de heeren Olie en de Bruijn,
had een onderzoek naar dit ond«r-
wys ingesteld en er een voorloopig
rapport o,ver medegedeeld. Een voor
stel om dit onderwijs nader in studie
te nemen en er een rapport o-et
uit te brengen, werd aangenomen.
E-n commissie werd benoemd be
staande uit bovengenoemden, aan
gevuld met Jonkvr. M. van Tuyll
van Serooskerken,
Ingekomen waren de adviezen der
Plaatselij ke Schoolcommissies inzake
de toepassing van art. 29 der Leer
plichtwet (het brengen naar de school
van kinderen, die moedwillig ver
zuimen, door de politie). De com-
mi-si^s te Velsen, Santpoort en
IJmuiden waren ervoor, Velseroord
niet bepaald. Besloten werd aan
den raad' een verzoek te richten
om artikel 29 te willen toepassen.
Bij de rondvraag kwam de ver
plaatsing der scholen te IJmuiden
ter sprake, doch men beschikte
niet over offlcieëie gegevens.
FFUILLKTON.
(Herinneringen van een ambtenaar.)
naar het Duitsch
van H. SüDERMANN. door H. B
(31)
Maar zal hij u terzijde staan,
als u de gevo.gen ervan zult onder
vinden
Dat zal hijzei de ze met een
glimlach vol vei trouwen.
Wat kan hij doen?
Ik weet het niet, antwoordde
zjj, maar ik vertrouw op hem.
Nu, dat kan goed worden,
dacht ik. De waanzinnige besluiten
die ik eens met goed gevolg en
naar ik meende voor altijd besiredeD
had, scheen bij hem temg te keeren.
Als zijn zwakte hem niet gebood
er méde te eindigen si ortte hij van
daag of morgen in het ver. erf.
Denkt u eens aan de gevolgen,
vleide ik. Laat U die kinderlijke
eigenzinnigheid, en gaat u goed
moedig naar huis.
Wat u van hem verlaDgt, de
toestemming naar het sterfbed van
uwi-n vader te snellen, zal hij U
ook geven, als u ernstig met hem
spreekt.
Zy drukte de tanden op elkaar
en zweeg.
Ik vefzocht het dringerder, voerdt-
allerlei motieven aanvergeefs.
Zij zweeg. Mijn valsche schaamte
verbood mij over hetzelfde te spre
kenik mocht bij mijn raadgevingen
niet laf of baatzuchtig schijnen.
Als ze zelf niet voelde, dat ze
Afwezig was de heer Landeweerd
en mevrouw Polderman met ken
nisgeving.
Interpellatie omtrent de in te
voeren veranderingen op onderwijs
gt-bied te IJmuiden.
De volgende toelichting was
daarbij
„On iergeteekersden verzoeken U
b eefd op grond van art 40 der
Gnnentewet een spoedeischende
vergadering van den Gemeenteraad
bijeen te roepen, teneinde het col-
i<-ge van Burgemeester en Wet
houders door middel van een inter-
p-nlatie nog terug te brengen op
zijn besluit ten opzichte van de in
te voeren veranderingen in het
IJmuidensche schoolwezen.
Het schrijveil was geteekend door
de heeren W. Landeweerd, D. F. G
Schilling, R. Brink en N. W. Wam
steeker.
Brandstoffen zijn gisteren geluk
kig eindelijk aangekomen. In menig
gezin is met het gure weer koude
geleden. Nu was voor ieder weder
een half mud te krijgen.
SANTPOORT.*
YIS8CH EMJ.
»n- ongelukkig maakte, zou ze ook
mijn 'klagen niet begrijpen.
Dan heb ik hier verder niets
te dóen, zeide ik, terwijl ik boog,
Ja, töch, antwoordde ze.
Wat wenscht u dan?
Dat U hem zult halen!
Ikik?
Ja, u en u alleen, omdat u kunt
bewijzen, en alleen hem zeggen,
dat ik hem hier verwacht. Dan zaï
niemand er iets van bemerken.
Ze had gelijk. Om t-n minste
ie's te doen, moest ik ook dit off n
brengen.
Zij vatte mijn arm: Gaat u,
gaat u vlug!
Ik gehoorzaamde. Het gezang,
waarvan ik in de kamer enkel
klanken gehoord had, was verstomd,
een stemmengeraas was hoorbaar.
Wacht uw echtgenoot u?
vroeg ik.
Neen, neen, hij heeft andere
verplichtingen, zooals hij my zeide.
En hjj laat u alleen naar huisgaan.
Wie kan hem verhinderen
O, ik weet toch niet, met welk^-
vrouw hij op het oogenblik samen is?
Een onzegbaar bitter lachje plooide
haar gelaat. Dus dat ook nog? Wat
moest zij lyden
Maar daar gaat het nu niet
om, zeide zij aarzelt U niet.
Ik liep haastig naar de zaal, on
danks mijn luchtig zomercostuum,
waarin ik gespeeld had. Het publiek
dat juist de zaal verliet wees me
achend na.
Ik lette er niet eens op.
Adolf, klonk achter mij de
stem van mijn vader.
Dadelijk dadelijk, riep ik,
zonder om te zien. ue gouver
neur! Waar is hij?
Sinds jaren is Haarlem doende
om zyn gebied te vergrooten, door
uitbreiding der grenzen, wat natuur-
lyk beteekent annexatie van andere
gemeenten.
Dit nu .verwondert ons niet, ex
pansie-zucht, het is de geest des
tijds. Toch behoeven wy niet dadelijk
van expansie-zucht te spreken. Ver
grooting van 't gebied is voor een
stad vaak levenseisch. Zoo hetft
Amsterdam meerdere havens noodig
en moest het daarvoor grondgebied
an andere gemeenten hebben. Vaak
gebeurt het ook dat een dorp onder
den rook eener groote stad zich
metamorphoseert tot een stads
kwartier, b.v. Watergraafsmeer en
ScLoten en dat vele mensehen, in
die kwartieren wonend, hun werk
hebben in de stad. Dan is het niet
onnatuurlijk, dat het bestuur der
groote stad op zulk een gemeente,
vlak in de nabijheid, het oog gaat
slaan. En zoo zal het ons geens
zins bevreemden, of Schoten zal
mettertijd zeker bij Haarlem ge
voegd worden, althans het stads
kwartier. Het overblijvende deel
dezer gemeente, oud-Schoten, wil
men by Spaarndam voegen.
Toch is er ook wel iets tegen
annexatie honger van groote steden
te zeggen. Want de door Haarlem
thans voorgestelde gebiedsuitbrei
ding kunnen wij niet anders noe
men dan annexatie-honger. En wy
kunnen ons begrijpen dat men in
Bloemendaal verontwaardigd is. Daar
zyn reeds meerdere vergaderingen
inzake deze kwestie gehouden en
zyn scherpe woorden aan 't adres
van het Haarlemsche gemeentebe
stuur gericht.
Daar, mochten de wensehenvan
Haarlem verwezenlijkt worden, ook
onze gemeente daarbij ten nauwste
betrokken is, willen wij iets over
de plannen van onze gewesteiyk#
hoofdstad zeggen.
Uit onderstaand kaartje blijkt
duidelijk wat Haarlem verlangt.
Bloemendaal wordt geheel bij
Haarlem getrokken, voorts het Scho-
ter-(stads)-kwartier, gedeelten van
Heemstede en Haarlemmerliede en
Spaarnwoude,
Het is geen kleinigheid. Vaü653
H.A. zal Haarlem op eens 61/t zoo
groot worden als thans, n.l. 4180
H.A. Gebeurt dit, dan worden Haar
lem en Velsen bureD, zullen wij
voor een flink deel aan elkaar
grenzen. Dit is voor ons al da-lelijk
't voornaamste. Want direct dringt
zich de vraag naar vorenis het
al of niet voor ons gewenscht Haar
lem als aangrenzende gemeente te
hebben. O.i. ongewenscht, althans
volgens de voorgestelde regeling.
Zooals men uit bovenstaande
regelen reeds opmerkte zijn wij niet
Waar is de gouverneur gebleven
vroeg ik nogmaals aan eenjge
collega's.
Heeft de zaal juist verlaten,
antwoorden zy lachend.
In' de voorkamer in de kleedkamer
nergens een spoor van hem. Ik
snelde naar buiten blootshoofds, in
mijn dunne zomerkleederen.
Zeg mij eens, zei ik tot een
collega, die door. liep. Waar is de
gouverneur.
Juist voorbijgegaan, hy ging
daar d-= hoek om.
Ik snelde verder. Op den hoek
kwam een klein, donker steegje
in de helverlichte hoofdstraat uit.
Ik keek langs de zwarte huizen
rijen, die slechts hier en daar door
een flikkerende lantaarn twijfel
achtig verlicht werden. Daar, in het
donkerst gedeelte ontdekte ik een
gesloten rijtuig, dat op iemand
scheen te wachten. Ikkwamnaderbij
en zag voor het portier een maü
staan, die tot iemand in het rijtuig
scheen te spreken.
Hy was het,
Mijnheer de gouverneur, riep
ik maar hij hoorde me niet. Wellicht
had hh het te druk, misschien ook
kon hy door den storm «vind mij
niet verstaan. Laar klonk uit het
rijtuig een onderdrukten kreet
-en gehandschoende dameshand
wees op mij ik zag diamanten
f-chitteren. Hij echter wendde zich
om en ging terug.
Zoo, mijnheer Bunger nu
nu weet ikstamelde hij.
Vergeeft U mij, mijnheer",
zeide ik, hrt was niet mijn bedoe-
ing U te storen, maar uw echt-
genoote heefc me gezonden, dat wil
zeggen, ik vond U niet in de zaal'
tegen uitbreiding van het gebied
der groote steden. Maar wel zijn wij
er tegen (lat de groote steden alles
maar zouden opslokken, b.v. dat
een zoo bloeiende en een zich zoo
krachtig ontwikkelende industrie- en
handelsstad als Zaandam eenvoudig
bij Amsterdam gevoegd zou worden
En zeer sterk zouden wij ons er
tegen kanten, wanneer Haarlem
straks Velsen zou komen opeischeu
En, gezien de tegenwoordige aspi
raties van onze provinciale hoofd
stad, is dit niet zoo'n vreemde
gedachte: Haarlem aan 't Noordzee
kanaal.
Er zijn weinig plaatsen in ons
and, die zich in korte jaren zoo
krachtig hebben ontwikkeld als de
gemeente Velsen, met de Noordzee-
en snelde L na, om u te zeggen,
dat mevrouw u moet spreken, oogen-
blikkelyk moet spreken.
Zegt U haaf, dat ik geen ty d
heb"...
Mijnheer de gouverneur het is in
uw belang, ik heb reden, aan te ne
men dat... dat een ongc-duk gebeurt.
Hij verschrikte. Verklaart u zich
wat duidelyker, mijnheer"
Uwe eehtgenoote was zeer,
zeer opgewonden toen ze medezen
opdracht gaf. Ze verklaarde op u
te willen wachten onder alle om
standigheden".
Nu... ja... ik vraag udaarom.
Hy kon geen woord vinden.
Zij wacht in het hotel op u".
Gaat u heen, ik kom". Kort en
scherp werden deze woorden geuit
Langzaam keerde ik terug, bevend
van koude en opwinding. Een paar
seconden later hoorde ik het rijtuig
wegrollen, en de zachte, vluchtige
stappen van den gouverneur volg
den mij.
Zwijgend liepen wij dicht achter
elkander aan, braken door de naar
buiten stroomende mensehenmenigte
en gingen door den gang.
V oor de deur bleef ik staan en
keek voor 't eerst naar hem om.
Zijn dunne lippen waren ook nu
tot een lacbje vertrokken, doch in
de bleeke hoogmoedige trekken lag
een uitdrukking van groote woede.
Als 't U blieft, hier binnen te
gaan mijnheer de gouverneur? vrbeg
ik diep buigend.
Hij dankte mij, ja, hp ging er
zich zelf aan te buiten, mij de hand
te drukken terwijl hij my dreigend
aanzag.
Ik erken, dat, ik toen de deur
achter hem gesloten was, een oogen
en Visschershaven IJmuiden. Eb
steeds hoewel door tydsomstan-
digheden en woningnood tegenge
houden iet zich deze ontwikke
ling voort. Groote duinterreinen
liggen er nog te IJmuiden, waar
nieuwe havens zullen verschijnen en
steeds wear nieuwe industrieën zich
zullen vestigen. Verderop is Bloe
mendaal onze buur, daarvan hebben
wij niets te vreezen, dit heeft andere
aspiraties dan onze gemeente, daar
wordt de natuur in haar schoonheid
bewaard. Maar anders zal dat wor
den als daar Zuideiyker aan de kust
Haarlem onze buur is. Haarlem,
dat toch immers ook almeer den
weg van industriestad op wil en op
moet
Dit nu vinden w|j best. Maar laat
blik in verleiding kwam, aan het
sleutelgat te luisteren, maar in het
volgend oogenblik schaamde ik me
reeds voor het onwaardige dezer
gedachte, en verdween.
Ik de kleedkamer ontdeed ik my
van mijn zomerteilet. Toen ik het
blanketsel van mijn gelaat gewas-
schen had, schrok ik van het doods
bleek gezicht dat door de spiegel
weerkaatst werd.
Als in een droom verliet ik toen
de halfdonkere feestzaal. De ver
trekken, de lichten, en de menschen
warrelden in bonte mengeling door
een. In het portaal waar de yskoude
wind doorjoeg, bleef ik staan, en
overlegde wat te doen. Zou ik
wachten en trachtten mevrouw van
Nieberg de behulpzame hand te
bieden?
Het volgend moment moest ik
lachen om dit heldhaftig denkbeeld.
Zoo sterk waren myn begrippen
verward, dat ik meende, dichter by
haar te staan en meer rechten te
hebben dan haar eigen echtgenoot.
Of zou ik naar Kamp gaan, zou ik
trachten, hem nog eens tot rede te
brengen f
De stem van mijn vader, deed
me uit mijn gepeins ontwaken.
Jongen, hoe lang wil je ons
hier nog in de koude laten staan
riep hij my op den schouder klop
pend.
Ik vroeg om vergiffenis, want ik
had niet vroeger kunnen komen.
Helene's bleek gezichtje lachte
my vriendelijk toe.
Je moet er je niets van aan
trekken" fluisterde ze.
Wat?" riep ik verwonderd.
Wist je dan...?"
(Wordt gevolgd).
Opgevolgd. Voor zovoer ons
ter oore kvam hebben een aantal
bijzondere scholen den wenk van
het gemeentebestuur opgevolgd en
met het oog op den brandstoffennood
van Zaterdag j. 1. tot na Paschen va
cante gegeven.
Begrafenis A. D. C. Clarion.
Vrijdagmorgen had in allen eenvoud
op de begraafplaats de Biezen de
ter aardebesteiling plaats van het
st.< ffelijk Overschot van den heer A
D. C Cl rion, in le-en gemeente
secretaris en ontvanger van Vi-l>eri
Schoolcommissie In de Maan
dagavond ten raadhuize gehouden
openbare vergadering d r Commis
sie van Toezicht op het Lager On
derwijs kwam het Jaarverslag over
1916 in bespreking. Daarbij werden
speciaal de resuita'en van het U.L.O
besproken. In verband daarmede
werd besloten een commissie te
vormen om een onderzoek naar dit
onderwijs in te stellen. DaariD wer
den benoemd de heer P. Vermeulen
Mevr. Polderman, de heer D. Bui
en de secretaris, de heer A. de
Bruijn.
RaadsvergaderingTegen he
denmiddag half twee was de Gemeen
teraad in spoedeischende vergadering
bijeengeroepen. De Agenda bevatte
het volgende punt
Distributie. Men deelde ons
mede dat in onze gemeente in 't
geheel g- en gort of havermout ver
krijgbaar is, terwijl men meende
e weten dat er groote voorraad
w$s. Na informatie is ons genie-
ken dat van beide artikelen slechts
weinig voorradig is en dat slechts
1 ons van elk deze week nog ver
strekt kan worden.
Theologendag. De 52ste algem
verg. van mode'ne theologen zs
op 17 en 18 April te Amsterdam
vorden geh-mden onder leidmg van
Br. G. A. v. d. Beigh van Eijsinga
alhier.
Onjuist. De heer Schooleman
vei zoekt ons tegen te spreken da'
d« buitenplaats Tborn door hem ge
kocht zou zijn om een inrichting
voor zenuwzieken te vestigen.
Concentrecht voor visch. In vis
scherijkringen alhier loopt bet gerucht
lat de Regeering eerstdaags za
overgaan tot verhooging van het
co- centrecht voor den uitvoer vat
viscn, óók van dat voor Zuiderzee-
visch.
Aangekocht. De visscbers
schuit „Zeebrugge 4" is verleden
week naar IJmuiden vertrokken,
waarheen deze is verkocht.
