De Gunsteling.
De verdeeling der broodkaarten
op Zaterdag 31 Maart op
het Willemsplein.
1
waar do kleine kinderen, die zich
door s-pelen nng niet verwa rm n
kunneD, zooveel mogelijk in het
bed gehouden worden. En de nat urn
werkt heel niet mee, het blijft maar
koud.
VELSEROORD.
Coöperatie. De Arb. Coöperatie
De Dageraad te Amsterdam, welke
kort geleden te lJmuiden een win
kel opende, zal waarschijnlijk ook
hier een filiaal verkrijgen. Wil
vernemen teveDS dat men onder
handelt over den aankoop eener
bakkerij alhier.
SANTPOORT.
Ook al door de gevolgen van den
oorlog. Veie onz<-r huisdieren wor
den ook al het slachtoffer van den
oorlog. Er zijn hier burgers, die
hun hond, nu ze geen voldoend
voedsel er voor kunnen bekomen,
laten doodschieten.
Een ovkvapping. De boomen
laDgs den Rijksstraatweg tusschen
Santpoort en Vt-lsen krijgen een
reuz^ nopknapping. Een groote hoe
veelheid takken én overtollige boom-
ar men worden naar beneden gehaald.
Deze snoeipartij is goed voor het
geboomte en geeft den indruk van
degelijk onderhoud.
VIShCHERIJ.
Gedurende de maand Maart
1917 kwamen te lJmuiden binnen
214 stoomtreilers met f 1 243 581
besomming, tegen 861 stoomtreilers
met f 1.496 327 in Maart 1916. In
de eerste drie maanden van dit
jaar kwamen binnen 340 stoom
treilers met f 1.899 520 besomming
tegen 963 stoomtreilers met
f 3.263.085 besomming in de eerste
drie maanden van het vorig jaar.
In Maart 1917 kwamen 813 zeil-
treilers aan de markt, die f 382 311
besomden, tegen 1046 zeiltreilers
met slechts i 120.630 besomming
in Maart 1916. In tut eerste kwar
taal van dxt jaar kwamen 2085
zeiltreilers binnen met f 746.055
aan besomming tegen 1958 zeil
treilers, die f 272.251 besomden of
ongeveer 5 ton gouds minder in
gelijk tijdvak van het vorig ja«r.
In Maart van dit jaar kwamen 29
stoom beu gers aan de markt met
f 131.137 besomming, tegen in Maart
van het voriv jaar 51 stoombeugers
met 1 117.549 besomming. Van 1
Jan. tot 21 Maart 1917 kwam n
133 stoombeugers binnen, die
f 752.708 besomden, en in gelijk
tijdvak van 1916 135 stoombeugers
met f 315,931 besomming. Zeilb»u-
gers kwamen er in Maart 1917
slechts 2 binnen, met f 11.585 be
somming tegen 31 zeilbeugers met
f 39.105 besommma in Maart 1916
Kr UILLl- TON.
Herinneringen van een ambtenaar.)
naar het Duitsch
van H. SüDERMANN. door H. B.
(82)
Dat... dat je zoo slecht ge
speeld hebt"...
O, als het niet anders geweest
was
Toen ik van Helene en mijn va
der afscheid nam liep het tegen
middernacht. Ik ijlde naar de woning
van mijn vriend, doch de ramen
waren donker en op mijn geroep ant
woordde niemand. Op de tafel in
mijn kamer vond ik een geopend
briefje liggen dat zijn handschrifi
droeg. Ik las: „Het oogenblik dei
beslissing is gekomen. Het zou
schandelijk zijn als ik langer de han
den in de schoot hield of de zieke
speelde. Wees ervan verzekerd, dat
ik zal handelen."
Handelen wilden zij beiden...
En ik?
HOOFDSTUK XVIII.
Dat ik dun nacht niet. veel sliep
is te begrijpen.
Ik overlegde voortdurendnergens
eenstraaltje hoop Het zou waan
zinnig zijn, te denken, dat mijn
naam bij hetgeeri, dat nu voorbereid
werd, met genoemd zou worden.
O, een voorwendsel, om zich van
mij te ontdoen, zou en gouverneur
zeker niet ontbrek n, h-m, die met
onbeperkte vol nacnt hi-rheen ge
zonden was Hij behoefde slechts
mijn werk van de laatste zes wekr n
In de eerste drie maanden van dit
jaar kwamen 28 zeilbeugers binnen
met f 101.647 besomming, tegen
50 zeilbeugers, die f 72.491 besom
den in gelijk tijdvak van het vorig
jaar. De opbrengst van alle in de
maand Maart 1917 aangevoerde
visch is f 1 786 341 tegen f 1.802.104
in Maart 1916, terwijl de totaai-
opbrengst in de eerste drie maanden
van 1917 f 3.557 744 is tegen
f 3 988.302 in gelijk tijdvak van het
vorig jaar. In de opbrengst der
Cons gnaiiezendingen waren de ver
meerderingen zoowel over Maart
als over het geheele kwartaal onge
veer f 10.000.
De logger Sri Ranau, M. A.
174, van de Naanlooze Vennoot
schap met gelijken naam, directeur
de heer C. J. Stal te Maassluis, is
gekocht door den heer L. S. J.
Reijgersberg te lJmuiden en door
de sleepboot Lauwerzee, M.A. 139,
van Maassluis naar lJmuiden over
gebracht.
Botertje op nee. Door verschil
lende visschersvaartuigen worden
groote en kleine partijen boter aan
gebracht en aan de strandvonderij
afgedragen. Vermoedelijk zijn deze
kisten boter herkomstig van de
stoomschepen Lisbeth en Amstel-
stroom, die tot zinken zijn gebracht.
Een reddingsvlot opgevischt. De
stoorübeuger Maria Josepba VL. 3
heeft op 56°40' Noord en 5°20' Oost
een ongemerkt, rood geverfd; vier
kant reddingvlot opgevischt en bij
aankomst alhier aan de de strand
vonderij afgedragen.
Trawlfoggars.
Sedert de vorige opgave kwamen
van deT.lmuidertrawlloggers binnen
YM.
203
met
f 954
296
- 524
292
-1381
291
1378
115
- 780
76
- 270
210
- 682
225
-1138
242
AQ
-1166
DO
305
- ttöO
- 364
306
- 520
338
- 721
252
- 494
303
- 730
87
1110
223
601
248
--
- 773
284
- 806
76
- 685
-
282
- 998
250
- 380
277
- 805
211
- 723
besomming.
AangekocMe schepen. De stoom-
door te zien, om me met de op
merking: „onbruikbaar" teortslaan:
Maar was ik geheel weerloos? Was
er geen wapen, dat ik ter verdedi
ging tegen hem kon ophefien?
Ik dacht aan de geheimzinnige
equipage, waarnaast ik hem verrast
had. Evenals dien nacht, dat ik hem
voor zijn huis had aangetroff-n.
was het mij door zijn argwanende
en angstige woorden opgevallen,
hoe onaangenaam hem onze ont
moeting was. Als ik eens trachtte
hem op zijn nachtelijke wandelingen
te volgen, en probeerde uit te vor-
schen welk geheim daarachter zat
Foei," sprak ik het volgend
oogenblik tot mezelf, hoe ver heeft
de angst je re»ds gedemoraliseerd".
Je wilt je tot spion vernederen,
wilt 's nachts op de loer liggen als
een wild dierI Foei, schaam je!"
Ik besloot deze gedachte voor altijd
te verbannen.
Het was den volgenden dag elf
uur, en ik zat op kantoor te droo
men over de dingen, die dreigden
te komen, toen de deur openging
en de gouverneur binnentrad.
Ik schrikte toen ik hem aankeek.
Hij was doodsbleek. Zijne oogeh
waren met bloed doorloopen en op
zijn slapen waren de aderen dik
opgezwollen, alsof hij heel boos
was Maarhij glimlachte.
Mijnheer Bunger," ik verzoek
U in mijn privé-kantoor te komen,"
Verder kwam hij niet, bij scheen
van woede te zullen stikken.
Heel goed," mijnheer de gou
verneur. Nu zal hij je geen sigaar
aanbieden," was mijn ee'ste ge
dachte, toen ik naast zijn schrijf
bureau stond.
Mynheer Bunger", begon hij,
trawler Johanna, IJM. 14, van de
heeren Rademaker Gorter te
lJmuiden, is gekocht door den heer
J. van der Pijl c.s. te lJmuiden.
De stoommachine is uit het schip
gehaald en vervangen door een
motor. Het schip zal nu het bedrijf
als motortrawler uitoefenen met den
naam M°agdalena Cornelia, IJM. 14.
Ingezonden.
Ruiten verantwoordelijkheid van de Redactie
Zij die Zaterdag getuige^ waren
van de tooneeltjes die zich afspeel
den bij het inruilen der broodkaarten
op het Willemsplein te lJmuiden,
of die zelf het twijfelachtig genoegen
smaakten, uren in den regen te
mogen staan wachtenvoor ze hunne
.kaarten daar konden inruilen, zullen
zonder twijfel bij zich zelve gedacht
hebben: kan dat nu niet anders?
We zullen niet beschrijven de
meer dan ergerlijke tooneeltjes die
zich daar afspeelden van worstelende
meisjes en vrouwen, met groffe,
onbeschofte kerels die ieder voor
zich een plaatsje vooraan wilden
veroveren om toch maar gauw ge
holpen te kunnen worden. Wij zul
len niet trachten te schetsen de ge
waarwordingen van het broodkaar
ten ruilende publiek, noch de geuite
klachten weergeven van hen die
mmder krachtig, minder ruw, tel
kens weer naar achter werden ge
drongen, trotsch dat ze hadden
gezorgd vroegtijdig aanwezig te zijn
en doornat van den regen thuis
kwamen.
We willen slechts constateer en
dat het IJmuidenscbe publiek het
zich zelve zeer moeilijk maakt en
protesteeren dat bij de verwisseling
oer broodkaarten geen andere rege
ling is getroffen.
Het had zeer goed anders ge
kund
Deze toestand was te verwachten,
is voorzien en de aandacht vaD den
voorzitter van de levensmiddelen
commissie is er geruimen tijd van
te voren, speciaal op gevestigd
En bovendien was alle mogelijke
hu'p aai geboden, zoowel admini
stratieve hulp, als de beschikking
over een lokaliteit.
By na twee weken voor de ver
wisseling der broodkaarten zou
plaats vinden, hadden ondergetee
kende en de heer Van Rooij van
de IJm. B. B een onderhoud met
den heer'Handgraaf, voorzttier van
het Gemeentelijk levensmiddelen
bureau. In den loop van dat onder
houd deelde de heer Hangraaff mede
dat ten aanzien van de broodkaar-
teuverwisseling, andere maatregelen
zouden word-n genomen, daar het
op de tafel starend," Ik heb een
paar vragen tpt u te richten, die
voor mij, en niet minder voor u
van veel gewicht zijn."
Ik boog.
Zooals u weet, heb ik van uw
intiemen omgang met een zek'ren
dokter Kamp gehoord. Ik heb dat
toegelaten, hoewel het niet mijn
gewoonte is toe te staan dat jonge
ambtenaren zich met op politiek
gebied beruchte individuen ophou
den. Ik heb dat gi-daan omdat ik
u .voor een doelbewust jongm-nsch
hield, die z'ch voor zijn dienst nut
tig wil maken. Ik heb meermalen
gemerkt, dat ik me in u vergist
had. Toch wil ik een beslist oordeel
over uw karakter tot later uitstellen
Uw optreden heeft mij eenigszins'
achterdochtig gemaakt, en ik wil U
met verhelen, dat ik dergelijke
lieden niet in mijn dienst pleeg te
dulden. Het gaat er dus om de
v^dachte positie te veranderen, en
vraag u daarom, mij te zeggen, wat
U van dr. Kamp door uw omgang
met hem hebt gehoord.
Ik begrijp uw vraag niet ge
heel... mijnheer de gouverneur. Ik
zou echter voor alius gaarne eenigen
bedenktijd hebben."
Om u een beetje op weg' te
hUpen, mijnheer Bunger", ging hij
voort, en zijn glimlach veranderde
in een valsch g'ijnzen. „zal ik u
zeggen, dat ik bij inzage van uw werk
heb gemerkt, dat U zeer nonchalant
is geweest, en dat het mij een
smartelijke gewaarwording bezorgde
een zoo veel belovenden jongen man
van zoo veelzijdige beschaving op
de kantoorkruk te laten zitten.
Ik voelde hoe door dit sarcasm»,
het koude zweet me uitbrak.
was voorgekomen (zoqals o.a. bij
onderget. het geval) dat in de eene
enveloppe te weinig, en in de andere
te veel broodkaarten waren gedaan.
Waar de fout zat was niet te
ontdekken.' Die nu te weinig had
ontvangen reclameerde natuurlijk,
die te veel had ontvangen hield
z'n mond en gebruikte ze.
Om hiervan herhaling te voor
komen, zouden de kaarten niet aan
de bakkers worden afgegeven en
evenmin over de post worden toe
gezonden, doch moesten de inge
zetenen ze zelve in ontvangst gaan
nemen. Onmiddellijk bij ontvangst
moest de inhoud der enveloppe
nagezien worden, daar na het ver
laten van de lokaliteit waarin ze
werden afgegeven, van reclames
geen nota meer zou worden genomen.
Op zich zelf is daar van het stand
punt der levensmiddelencommissie
niet veel tegen aan te voeren, mits
slechts gezorgd wordt, dat ten
eerste, het beoogde doel wordt be
reikt en ten tweede, maatregelen
worden genomen voor een goede
regeling.
Waar we nu al bij het uitreiken
van de brand stoffen bons de slechte
regeling konden waarnemen, boe-
veel te meer diende daarin bij de
verwisseling der broodkaarten in
voorzien te worden, waar thans
immers iedereen zijn kaarten moest
ruilen.
Ondergeteekende bracht toen on-
middelijk naar voren dat het wen-
schelijk zoude zijn, om op verschil
lende plaatsen de gelegenheid open
te stellen en bood aan in deze per
soonlijk behulpzaam te zijn en daar
nevens het kantoor der Algem. Ne-
derl. Zeemansbond beschikbaar te
stellen.
Als dan ook de IJ.B.B. zijn kan
toor voor dit doei afstond, wat deze
zeker wel zoude willen doen
dan had de commissie al vast over
twee hulpkantoren te beschikken,
zonder dat dit geld of personeel
behoefde te kosten.
De namen der ingezeten zouden
dan volgens alfabetische volgorde
naar het aantal beschikbare plaat
sen kunnen worden verdeeld. Indien
dan van de indeeling vroegtijdig
kennis gegeven werd, behoefde nie
mand verkeerd te loopen en kon
zich rechtsstreck naar het kantoor
begeven, waar zijn broodkaarten
zouden worden afgegeven.
De heer H. deelde mede, dit voor
stel in de levensmiddelencommissie
te zullen brengen en zeker hadden
wij verwacht dat van ons aanbod
gebruik zoude zijn gemaakt.
Het heeft echter niet zoo mogen
zijn en het waarom is ons geheel
duister.
Tijd was er voldoende om de ge
ringe voorbereiding te treffen, toch
vernamen we niets meer en moch
ten de belastingbetalers van IJmui-
Tegelijkertijd kwam de vraag
bij me op", giDg hij voort, nog
steeds glimlachend en vriendelijk,
„of ik het voor mijn geweten kon
verantwoorden, een man met zulke
stérke fantasie, welke gloeiende
vrijheidsliefde, het drukkende van
duffe gehoorzaamheid, die den dienst
eiseht ai lang onuitstaanbaar moet
hebben gevonden, een die bevredigend
in den omgang met vurige revolu-
tionnairen vindt, of ik verantwoor
den kan, zeg ik, deze geest langer
in het karakter van het bureau
wezen gehouden te hebben, die hem
noodzakelijker wijze zoude dood
drukken.
U hebt tot mijn ontslag be
sloten, mijnheer de gouverneur,
zeide ik, de tanden op elkaar klem
mend,' nu, niets hindert U dat te
voltooien.
Ik heb niemand te ontslaan, jon-
gevriend, antwoordde hij steeds
vriendelijker wordend, „ik heb niets
anders te doen dan mijn meening
aan onzen hoogen chef, den Minister
kenbaar te maken, die over ons al
ler lot beschikt."
Daar ik evenwel niet voorba-.
rig wil oot deelen, leg ik het oordeel
in uw eigen handen. U zult moeten
toegeven, dat geen vader vaderlij
ker met U zou kunnen handelen!
Ik balde de vuisten. Het scheelde
niet veel, of ik was in mijn woede
op hem toegesprongen, maar het
woord „vader" bracht me tot inkeer.
De arme, oude man! Wat een
zorgen had hij gehad, om mij een
goede toekomst te geven! Hij had
z'nlaatste'geld voor me uitgegeven...
en mijn zieke moeder thuisen
Helene, die huizen op me bouwde. Nu
zou afies vernietigd zijn, door één slag
den eenige uren in den regen staan
en worstelen om hun broodkaart.
En werd nu het boven omschre
ven doel bereikt?
Absoluut nietOnder h8t ge
opende raam door werden de kaarten
aangegeven en de oude kaarten
ingeleverd. En in het lokaal zelve
was al evenmin gelegenheid om de
kaarten na te zien. Had men z'n
kaarten dan werd je al weer weg
gedropgen door anderen.
Tegën deze handelwijze gaat ons
protest! En langs dezen weg her
halen'wij ons aanbod, ons persoon
lijk en ons kantoor ter beschikking
te stellen, als er weder broodkaarten
moeten worden verwisseld, of brand-
stoffenbons worden uitgereikt
Aan het IJmuidensche publiek
echter een welgemeende raad laat
men toch niet het recht van den
sterkste doen gelden, doch wanneer
het weer eens voorkomt, zich twee
aan twee in eene rij opstellen, opdat
die het eerst komt ook het eerst
worde geholpen en niet zoo onmen-
schelijk wordt gedrongen. En mis
schien neemt ook de politie deze
wenk ter harte en stelt de menschen
zoo, op, dit lijkt me veel beter dan
met z'n drieën van binnen de deur
tegen te houden...!
K. LABREE.
In tusschen bleek door het indie
nen van een adres aan den raad
door de IJ. B. B. dat onze ver
wachtingen in deze juist waren.
Waarom toch eigenlijk mear salaris?
Mijn gezin (een onderwijzersgezin)
bestaat uit man, vrouw en twee
kinderen. Mijn salaris bedraagt
f 1500. Hiervan gaat af voor nood
zakelijke uitgaven:
1. Pensioensbijdrage f 101.50
2. Levens- en brandverzek. - 60.
3. Huishuur260.
4. Belasting- 80.
5. Gas - 45.—
6. Licht - 30.
7. Brandstoffen - 50.
8. Onderhoud en aankoop
huisïfead- 50.
9. Schoeisel- 40.
10. De Wasck - 50.—
11. Werkvrouw- 65.
12. Couranten en tijdschr. - 15.
13. Contributies - 20.—
14. Reiskosten 30
Totaal... f 896.50
Nu kon er echter op bovenstaande
uitgaven heel wat bezuinigd worden.
Men oordeele slechts zelf:
1. Hier is alleen bezuiniging
mogelijk, als de Raad van Velsen
de onderwijzers, wat bet pensioen
aangaat, op dezelfde manier gaat
behandelen als de andere ambtenaren.
Een andere ambtenaar, die f 1500
verdient, betaalt slechts 9 X 3
f 27, wij daarentegen 14V9X7
f 101.50. Op deze post kan dus,
maar dan moet de gemeenteraad
Ik sidderde. De zweetdruppels
liepen me over de wangen en hals.
Als ik maar twaalf uur uitstel kon
krijgen!
Misschien dat ik nog een uitweg
vond.
Nu, mynheer Bunger?"
Ik ben geen verrader „riep ik.
Hij werd nog bleeker maar be
dwong zich.
Ik wil de onhoffelijkheid dezer
woorden niet straffen, antwoordde
hij, Uw opwinding kan als veront
schuldiging gelden. Hoe het ook zij,
u weet, waarop het staat. Ik geef L
hij dacht een oogenblik na, „ik geef
24 uur bedenktijd."
Morgen om negen uur ver
wacht ik u bij mij thuis, adieu."
Ik haalde diep adem. Wat had
ik er al aan of mijn laatste beschei
den wensch vervuld was! Het ver
nietigend oordeel was reeds gevallen.
De gouverneur was gaan zitten,
zonder verder notitie van mij te
nemen. Met opgeheven hoofd ging
ik naar de zijkamer, doch daar
voelde, ik het gewicht van den slag
die mij getroffen had. De blikken
van enkele collega's waren nieuws
gierig op mij gericht.
Als ik mij nu bloot gaf, zou
twee uur later mijn gunstelingschap
niet meer bestaan.
Om kracht te verzamelen ging ik
aan tafel zitten en dronk een glas
water. Toen ik heenging hoorde ik
den gouverneur roepen:
Ik laat den hoofdcommisaris
verzoeken binnen te komen."
Deze worden klonken me nog in
de ooren. toen ik mijn eigen ver
trek binnentrad,
Wordt Vervolgd.
