De Gunsteling.
FEUILLETON.
Uit d@ Gemeente.
Visschmj.
Koninklijke Hoogheid, de Prins der
Nederlanden woonde in zijn kwa
liteit van Voorzitter van „Het
Oranjekruis" deze oefening bij.
Zijne Hoogheid kwam daaitoe te
kwart voor elf per auto van Haar
lem te IJmuiden aan, waar de
Prins door het inmiddels per trein
aangekomen dagelijksch bestuur
werd ontvangen. De Prins begaf
zich met gevolg aan boord van de
Waterstaatsboot „Ingenieur van
Ryn", waarmede naar de buiten
haven gestoomd werd. Daar lag
onder zeil de zelfrichtende redding
boot, waarmede geoefend werd
Vervolgens begaf het gezelschap
zich naar den Zuidpier om een
oefening in het redden van schip
breukelingen met het bekende wip
pertoestel bij te wonen. Een stoom
hopper stelt op zee een schip in nood
voor, waarmede door middel van
vuurpijlen verbinding zal worden
gezocht.
Is deze verkregen dan wordt de
dunnen vuurpijllijn ingetrokken en
vervangen door de dikke dubbel
schuiflijn van het wippert omstel
waarlangs het toestel naar hi t ic
nood voorgestelde schip w->rdt ge-
trokken. Een denkbeeldig schipbreu
keling zet zich in het toestel, een
soort zakvormig© broek, en wordt
zoo over en meest ook door het
water naar het vaste walpunt ge
trokken. Daarna werd nog een
oefening gehouden met de groote
roei- en zeilreddingsboot op den
Zuidpier gestationneerd. Te twaalf
uur vertrok Zijne Hoogheid weder
per auto van IJmuiden, na Zijn
Hooge tevredenheid te hebben te
kennen gegeven aan het Plaatselijk
Bestuur bovengenoemd, waarvan
tegenwoordig waren de heeren Can
ter Cremers, Dr. Bok en van Dijk
Blok. Vooral de oefening met het
wippertoestel slaagde uitstekend
De vuurpijlen trof met groote
juistheid doel.
VELSEROORD.
SANTPOORT.
(Herinneringen van een ambtenaar)
naar het Duitsch
van H. SüDERMANN. door H. B.
(42)
Heeft men je verhoord
Ja!
En gij?
Ik heb gezwegen
- Daarna?
Daarna hebben zij mij in een
cel gebracht, daar heb ik den nacht
doorgebracht, totdat het uur kwam
waarop...
Nu?
"Waarop de bewaker met een
lantaarn kwam;ik moest naar de
commissaris van Politie.
Hoe laat was dat?
De gevangenisklok had juist
half vijf geslagen.
Verder!
De bewaker bracht mij inde
zelfde kamer als waarin ik verhooid
was. Daar vond ik den commissaris.
Alleen
Ja. Hij deelde mij mede, dat
men mij vrijlaten wilde onder de
voorwaarde, dat ik binnen zes uren
de stad zou verlaten
Gij gingt daarop in?
Had ik een ander middel?
Moest ik niet alleen vrijkomen om
Agues.
Maar ge hadt toch kunnen
vragen, wat deze willekeur betee-
kende
Wat kon mij dat schelen
Voor mjj is de vraag. Waar is
Agues
Die is hierzeide ik zoo kalm
Duin- en Kruidberg en het strand.
Het doel er van was haar jaarfeest
te vieren.
Als gevolg van dit buitengewoon
droge jaargetijde vertoonen zich
in onze bcsschen en gronden de
rupsen en sprinkhanen duizendvu
dig. Geheele struikgewasschen, voor
al van Vogelkers, gelijken een groote
spinrag, waarin zich geheele nesten
van rupsen bevinden. Dat er van
het bladergroen niet veel overblijft,
wanneer deze vraatzuchtige diertjes
aan den gang gaan, behoeft niet
gezegd te worden. De boschgronden
worden door de sprinkhanen ge
teisterd.
De heer Cremer is niet dezer
dagen 70 jaar geworden, doch wordt
30 Juni a. s. 70 jaar.
in de eerstvolgende 'weken aardig
geld, dat natuurlijk in de arbeiders
gezinnen zoet invaltdoch ook deze
medaille heelt zijn keerzijde, door
het wegblijven van school raken die
kinderen in de vakken ten achter
en het werkt zinstorend op den
geregelden gang van onderwijs geven
Wordt hierover door die ouders
wel eens nagedacht?
Gevorderd werd f 40 of 40 dagen
hechtenis.
mogeljjk.
Hij keek me niet begrijpend aan.
Wat beteekent dat „hier"
vroeg hij.
Hier is hier zeide ik de ka
mer rondwtjzend.
Als getroffen door een steek,
sprong hij op. Zijn oogen bliksemden!
Wilt ge me bespotten ?riephij.
Ik legde hem den vinger op den
mond en wee3 naar de slaapkamer
deur. Wees kalm mijn vrieBd Wees
kalm.
Blijf hier, zeide ik toen hij er
heen wilde, 't Verwondert me, dat
zij ons nog niet gehoord heeft. Nu
eerst begon hij mij geloof te schen-
ken.
Als dronken stond hij op, tui
melde tegen den wand en sloeg,
zwaar adem halende, beide handen
voor 't gelaat. Ik greep de lamp en
naderde de deur. Mevrouw Agnes,
riep ik.
Geen antwoord volgde. Ik opende
voorzichtig de deur. Zij lag op mijn
bed en was ingeslapen. Haar borst
ging regelmatig op en neer een
rlos kleurde haar nu ingevallen
Kamp stiet een kreet uit stortte
zich voor het bed en greep de van
iet bed afnangende hand en bedek
te deze met gloeiende kussen.
Zij rekte zich... opende de oogen
.zuchtte diep en rees slaapdronken
op, en staarde in het rond, waar
of zij was en sprong dan plotseling
overeind... staarde met verwilderde
blikken Kamp aan en wierp zich
aarna met een jubelkreet in zijn
armen.
Beider wangen gloeiden, hunne
oogen glinsterden van geluk en
ik stond daarbij, de lamp in myn
Voor don Raad.
Naar aanleiding daarvan were
in de raadsvergadering van 26 Maart
1915 een commissie ingesteld met
opdracht de materie bedoeld in het
eerste gedeelte van het adres te
onderzoeken.
De commissie, bestaande uit de
heeren Sluiters, Brink en Vooren
heeft thans advies uitgebracht. Uit
voerig worden haar bevindingen
meegedeeld en gewezen op de om
standigheden, waardoor van Rijks
wege een gewichtsregeling werd
vastgesteld. Onder deze omstandig
heden acht de commissie het niet
gewenscht den Raad thaos een voor
stel te doen tot invoering van een
uniform broodgewicht, dat zich toch
bij het bonnenstelsel zcu moeten
aanpassen. Wel meent de Commis
sie dat het aanbeveling verdient de
controleurs der levenscsiddeleuvoor-
z ening op te dragen voortdurend
bet broodgewicht aan de hand
der maximum-prijzen te controleeren
Ingeval van gewijzigde tijdsom-
hand en met een dom gezicht.
En toen begon een vragen en ant
woorden... zij lieten elkander niet
uitspreken... zalig was das weder
zien.
Voorzichtig trok ik mij terug
Wat kon ik beter doen ik wierp
een blik op de klok. Nog enkele
minuten en 't is zeven uur. Ik
ging naar 't venster en bemerkte
dat de morgen donker en mistig
gekomen was.
Op straat is 't levendig geworden.
Arbeiders gaan naar hun werkplaat
sen. De broeken omgeslagen voor
de neergevallen sneeuw.
De huisdeur beneden werd opan
en dicht geslagen. De weg was nu
open voor den gouverneur om zijn
vrouw gevangen te laten nemen.
Hij scheen toch wel zijn plan opge
geven te hebben, want vader nog
tamp hadden immers iets gezien.
Maar hij kon toch ieder oogenblik
terugkomen. O, waren zq beiden
maar eerst weg.
Inmiddels waren zij beiden in
mijn woonkamer gekomen en hand
in band plaats genomen op de sofa.
en weerschijn van onuitsprekelijk
geluk lag op hun gelaat. Ze waren
wel een weinig rustiger geworden.
Men, liet mij dus vrij, hoorde
ik Kamp zeggen. De gouverneur is
respotteiijk, hij voerde me zelf
achter slot en grendel. Maar men
vergist zich als men gelooft dat ik
weg zal gaan, Agnes.
En als men je weer in de gevan
genis brengt? riep ze met angst.
Men schijnt daartoe geen grond
te hebben, Üit naastenliefde liet
men mij niet vrij. Gaat gij nu eerst
naar Uw vader.
Zy kromp ineen. Vader, vader,
standigheden nadere uitvoering van
haar opdracht noodig mocht blijken,
zal de commissie gaarne diligent
blijven.
Na den 'oouw werden de overbli
vende steenen aan een derde ver-
kxcht. De woningbouw vereeniging
WiSt echter niet dat er meer stee
nen geleverd waren dan het contract
aangaf, dus meenen B. en W. dat
zij geen verhaal hebben op deWo-
ningbouwvereeniging en stellen voor
hen te machtigen de betrokken re
kening ad f 77.40 te voldoen.
Do Financieële Commissie meent
dat deze verliespost niet ten laste
der gemeente dient te komen. Met
de Vennootschap is een overeen
komst aangegaan voor de levering
van 1.450.000 steenen en noch door
of in opdracht van den raad is
machtiging tot meerdere leverantie
verleend.
zeide ze smartelijk.
Wees sterk, wees moedig, wel
licht is het nog niet zoo erg, troostte
hij. Wanneer hij je ziet komt er mis
schien nieuw leven in hem.
Maar ik wil hie:blijven, hernam
zij, waarop zij ineens vervolgde ga
mee, ga mee, laten wij samen voor
vader's dood gaan.
Hij zweeg en keek nadenkend
voor zich. Dan met een driftige hoofd
beweging, zeide bij„Ik durf niet
Agnes, ik ben aansp akelijk voor uw
naam en eer!"
Vergeving, kinderen, dat ik
jullie stoor, zeide ik, doch ik be
grijp niet waarom jo zoo dwaas
redeneert.
Wat meent ge, vroeg Kamp
een weinig onwillig.
Ik meen, ging ik voort, dat
als ge samen heengaat het thans
en in de toekomst onmogelijk
is voor den gouverneur zijn echt-
genoote terug te halen. Wil hij
zich voor de wereld niet belachelijk
maken dan moet hij scheiding aan
vragen en uw geluk staat niets
meer in den weg.
Zij zagen elkander aan. Mijn lo
gica lachte hen toe. Indien, zoo
ging ik voort, gij nog lang hier zijt,
zou het kunnen gebeuren, dat 'de
gouverneur hier binnentrad en min
of meer hoffelijk z'n vrouw den arm
bood om haar naar huis terug te
voeren.
Gelijktijdig sprongen zij op.
Goed, zeide Kamp, ik reis met
je mee, Agnes. In een half uur
kunnen wij buiten de stad zijn.
Dat zullen wij hopen, meende ik
En waarom niet? vroeg hij.
Och, waarom zullen wij ook
zorg hebben? Z(jt gij er niet op
regelde toezending van steenkolen,
evenals van zout, Doch, wat ons
het gewichtigst van de gansche af
spraak toeschijnt, de Duitsche re
geering heeft zich bereid verklaard
mede te werken tot het in het
leven roepen van een regeling
wa^fcij een arbitrage-commissie
wordt ingesteld, die zal beslissen
of voor het tot zinken breDgen van
eenig visschersvaartuig schadever
goeding zal worden gegeven en tot
welk bedrag. Zelfs zou de Duitsche
regeering niet ongeneigd zyn de
bevoegdheid van een dergelijk
sehe-idsgerecht te erkennen wanneer
de Nederlansche regeering een uit
spraak door arbiters zou wenschen
Zeer terecht, zegt de Visscherij Ct.
brengt het Vad." hulde aan hetgeen
onze landgenooten te Berlijn hebben
bewerkt. De vertegenwoordigers
onzer visscherij hebben maar eens
wee/ goed werk verrichtWant
als het bericht juist is hebben zjj
den Duitschen marine-autoriteiten
de overtuiging weten bij te brengen,
dat duikbootkapiteins wel eens on
beraden te werk gaan en schepen
in den grond boren die zij onge
moeid hadden moeten laten. £n
terwijl tot nog toe de Duitsche re-
geericg beslissing omtrent schade-
vergoeding in eigen hand hield zal
zij deze toevertrouwen aan een
lichaam van internationaal karakter:
een Duitscher, een vertegenwoor
diger van ons land en eene, door
dit tweetal gekozenen, zullen het
nieuwe scheidsgerecht vormen.
Het blad geeft toe, dat met de
afspraken to Beriijn de zaak nog
niet in orde is. Engeland, moet ook
zijn medewerking verleenen, het
Kolenbureau moet zijn best doen,
dat de visschers de brand stof krijgen,
die Duitschland voor hen bestemt,
één ding hoopt het „Vad." echter
van harte, dat is, dat het aanbod
van Duitschland om het oordeel van
het optreden zijner duikbootkapiteins
tegenover onze visschers, doch daar
na ook wellicht tegenover andere
zeevarenden van Nederlansche nati
onaliteit in handen te leggen van
een scheidsgerecht van internationaal
karakter, in ieder geval gevolg heeft,
en dat de overeenkomst tusschen
de Duitsche regeering en de Neder-
landsche visscherij zijn beslag zal
krijgen en gelijk de bedoeling is,
met 1 Juli in werking zal treden.
wie wij ons verlaten? Gij blijft
toch hier mijn vriend.
Ja ik blijf hier.
En gij kunt den gouverneur
om de vingers wieden.
Ik dankte hun geroerd voor
dit vertrouwen. Inmiddels was de
morgen al lichter en lichter ge
worden
Wanneer ge niet binnen vjjf
minuten vertrekt, drong ik nu aan,
loopt ge gevaar dat Agnes aange
houden wordt, wanneer een beken
de haar avontuurlijke uittocht ziet.
Beiden liepen nu spoedig op en
neer de kamer door om hunne
zaken bijeen te pakken.
De drang van het oogenblik scheen
hun hoofd op hol gebracht te heb-.f
ben. Kamp zocht vertwijfeld naar
een hoed en Agnes, ondanks it
haar hielp, naar haar mantel, zon
der die te vinden. Daar tusschen
jammerde zy, dat ze nog niet weg
waren.,,,.
Eindeiyk stonden ze gereed.
Adieu, beste vriendLeef wel,
oef wel!
Ik had nog gelukkig tijd om het
pakje banknoten wat op de commo
de lag, in Kamp's tasch te stoppen
met de fluisterende woorden„Hier
is geld" Daarna gingen zy de trap
af..... Op een, dank-je-wel, wachte
ik te vergeefs
HOOFDSTUK XXI.
Wel een kwartier lang, stond ik
voor het raam en keek naar de
plaats waar ik henj hadj zien
verdwijnen in den grauwen Decem
bermorgen.
Wordt vervolgd.
Kerkeraad. Tot diakenen der
Geref. Kerk alhier zijn gekozen de
heeren K. v. d. Does en A. v. d
Pijl. Tot ouderling werd gekozen
de heer J. Jongeneel. Deze heeft
echter voor de benoeming bedankt
Rechtbank. De Haarlemsche
rechtbank veroordeelde J. P. O. te
Haarlem en P. W. 0. alhier, werk
lieden, wegens diefstal, de eerste
tot 3 maanden en de tweede tot
een maand gevangenisstraf.
Uitstapje. Zondag maakten
naar H. D. meldt, de leden der ge
mengde Zangvereeniging „Vox Hu
mana" met hun directeur, den heer
J. Zuidweg, een wandeltocht naar
Zandvoort laDgs den zeeweg van
Openluchtsamenkomst. Vanwege
de Vrijz. Godsdienstigen zal a.s.
Zondag achter Hotel Velserend
tegenover de ruïne van Brtderode
een openluchtsamenkomst gehouden
worden, waar als sprekers zullen
optreden Ds. A. Binnerts van Haar
lem, Ds. H. G. Wegerif van Oude
Wetering en Ds. H. C. S. Wanting
van Haarlem.
Volksonderwijs. De afdeeling
Santpoort van de vereeniging „Volks
onderwijs" vergaderde Vrijdagavond
in de „Weyman" alhier. In deze
vergadering werd de rekening van
den penningmeester, den heer Jan
van der Lijn, goedgekeurd en had
den verschillende besprekingen van
huishoudelijken aard plaats, oo"
betrekking hebber.de op den Cursus
in de Fransche taal.
Waar blijft het gemeentelijk voor
schot Onze brandstoffenhandela
ren komen met het inslaan van
brandstof in fmanoiëel gedrang. Ze
hebben al veel geld in de opge^la-
gen brandstof zitten en hoewel hun
beloofd is geworden, dat ze van
gemeentewege een voorschot zouden
krijgen, is daaraan tot nog toe geen
gevolg gegeven. Moeten zij voor dit
renteverlies bloeden, is een vraag,
die onwillekeurig naar voren komt
Rupsen en sprinkhanenplaag.
Verbetering. In ons bericht
van Zaterdag betreffende den heer
J. T. Cremer is een fout geslopen
Grasveiling. De hier in Höte
„De Wijman" ten overstaan van
Notaris Boerlage gehouden Grasvei
ling heefi in totaal f44048 opgebracht
Schoolverzuim. Een bedroevend
feit is het voor onze streek, dat
vele ouders hunne kinderen de
scholen alhier iaten verzuimen om
ze op de velden aardbeien te laten
plukkendie kinderen verdienen
De maximumprijs - J. B., een
groentenkoopman aihier heeft aan
een dienstbode rroode en gele koo
verkocht tegen hoogeren prijs dan
de Distributiewet aangaf.
wangeD
Muntmetergelicht. Ondanks dat
nu krachtig opgetreden wordt, komt
het toch voor dat telkens weer
muntmeters worden gelicht. Lebeer
Wagenaar heeft weer twee perso
nen verbaliseerd, een te Yeiseroord
en een te IJmuiden.
Examens. Bij het door de
Vereeniging van Chr. Bewaarschool
onderwijzeressen in Nederland ge
houden examen zijn geslaagd voor
de hoofdakte de dames A. Grapen
daal te Velseroord en N. de Rave
te IJmuiden.
Gewicht van brood. Van het be-
stuur der Arbeiders Coöperatie
„Voorwaaris" te IJmuiden, was op
26 Febiuari 1915 ingekomen een
adres, waarin verzocht werd een
verordening op het gewicht van
brood te maken en om de keuriDg
van levensmiddelen tot alle levens
middelen uit te breiden.
Kasgeldleening. B. en W. stellen
voor, waar meer kasgeld noodig is,
de loeniDg van f 250,000, waartoe
de raad op 9 Februari j.l. besloot,
te verhoogen tot f 350,000.
Levensmiddelenbedrijf. Een wij
ziging der Verordening op het Le
vensmiddelenbedrijf is noodig, door
de verhooging met f 100 der jaar
wedde van den administrateur.
Betaling kalkzandsteen. De N.V
KalkzandsteeDfabriek De Hoogeberg
te Velseroord had volgers contract
aan de gemeente 1.450.000 steenen
te leveren, bestemd voor de Woning-
bouwvereeniging Velsen. Er werden
echter 7200 steenen meer geleverd
met kennis en goedvinden van het
gemeentebestuur.
Bouwvergunning. Inzake het be
roep van de heeren Bückmann en
Pool te IJmuiden over het weigeren
eener bouwvergunning stellen B. en
W. de raad voor het beroep te ver
werpen overeenkomstig het bij de
stukken gevoerde concept-besluit
Een internationaal scheidsgerecht
Onder dezen titel treffen wij in
„Het Vaderland" een artikel aan
waarin hulde wordt gebracht aan
de commissie uit de reedersvereeni
ging en de deputatie derlJnmiden-
sche rcoders die naar Berlijn zijn
geweest. In de eerste plaats is er
in beginsel een regeling tot stand
gekomen waardoor Duitschland let
onzen visschers mogelijk wil maken
hun bedrijf uit te oefenen. Het
verruimt het vischgebied, door de
begrenzing van het versperde gebied
te verplaatsen zij het al niet zoo
ver, dat ook de haringvisschers
voldoende vrijheid van beweging
hebben, 't wil zorgen voor een ge-
IJ muider Reeder svereeniging.
Eenige bij de vereeniging van
reeders van visschersvaartuigen
alhier aangesloten leden hebben, naar
de Visscherij Ct. meldt, eene ver
gadering gehouden en eene com
missie benoemd, aan welke werd
opgedragen met het bestuur der
voornoemde vereeniging eene be
spreking te houden, teneinde zoo
mogelijk verschillende gerezen be-
