Winterleziiigen 1918—1919. Casco en Molèstverzekeringen Haariemsche Bankvereeniging 1 Affleeling Spaarbank, reÉ4pCI l'jl» Bh Rotterdamsche Touw- en Staaldraadhandel IwiFshimlraa! tel te. B!erha?§n Agentuur Handelmaatschappij Dcpsl ra ii Ciiis§É!#oMiipif. EFFECTEN, COUPONS, DEPOSITO, GIRO-VERKEER, CREDIETBRIEVEN en alle overige Bankzaken. TOUWWERK voor de Visscher' Bakkcp, Dijkscn en Co. ML BOSMA Wzn. Hoofd Eau db Cologne De twee broeders. te YELSEN Adverteert in dit blad, want uw zaak kan niet leven zonder drukinkt. In het Gebouw voor Christelijke Belangen zullen spreken: Dinsdag 8 October Dr. A. H. de Hartog vaB Amsterdam. Onderwerp: Wat het beteekent een Christén te heeten. Donderdag 14 November Dr. H. Oberman van Heemstede. Onderwerp: Uit de Egyptische rommelkamer. Donderdag 12 December Ds. J. H. Gunning JHzn. van Apeldoorn. Onderwerp: Ibsen's Brand. Donderdag 23 Januari Prof. Dr. H. Bavinck van Amsterdam. OnderwerpDe opvoeding der rflpere jeugd. Donderdag 27 Februari Ds. J. P. Molenaar van 'sGravenhage. Onderwerp: J. J. Rousseau. Kaarten a f 1.50 en f 0.75 verkrijgbaar bij de Heeren Van Leeuwen, Kanaalstraat 81Tismeer, WillemspleinKoops, Kennemerlaanbij Boekhandel S. van Dorp, Prins Hendrikstraat 2e Ged. No. 6 en s'avonds aan de zaal. Kaarten voor één lezing f 0,25. van Sleepboottrawlers, Loggers, Kustvisschersvaartuigen enz. enz worden het billijks!® en saliesisfgesloten door tusschen- komst van de Makelaars in Assurantieëa "VI sclisgst XJT mvaicieii TELEFOONNUMMER 4. TELEGRAM-ADRES VIGILANT ®p 9Qitd@i>dËg 3 Ootsbstr £918, des morgens 10 uur, in het koetshuis en bij de wagenloods op Velserbeek van1 bakwagen, 1 boerenwagen, 1 partij verwarmings- pijpen, schragen, landrol, eene partij dakpannen, 1 groote brandkast, haard met schoorsteenmantel, eiken houten linnenpers, boekenkast, canapé, stoelen, tafels, vuurscherm, diverse koperen pannen, badkuipen enz. enz. Daags te voren te bezichtigen Makelaar D. BUS, Velsen. SSSUHHNIIEKHNföOR VHN TRAWLESKADE C. 37, IJ K UID E N. Telef. No. 456. Bllkanittop IJÜIJiBESI. H^stselsfraaS 8®* 1 Bljkfinloep Verhuring van loketten in hare brand en inbraakvrij© Ondergroiidsche Safe-In richting. ÜDroptgff Vergulds Sipir Willemsplein, IJöraiden Gelegenheid tot wegen Medische Personen ea Kin deren weegschaal. Jn. KAPER Pzn. HÜSYELSTiS, 11, UüifïPPSlg BEVEELT Z50H BELEEFD AAN VO©K ALLS DAARTOE' BEN00DI9DE WERKZAAMHEDEN, TRANSPORT MOLEOTVEMZEKER IS Gr, Alle scurtGi STAALDBAAD rar ie «tkrjj TDDBÏÏAMEN ROTTERDAM TELEFOON No. 13806 - IJ MUIDEN - Trawlerkake 54 - TEL. No. 236 Tan de N.V. VAN DEB LELY'» TOUWEABBIEKEN te Botterdam ALLE BENOODIGDHEDEN voor de VISSCHEBIJ FEUILLETON. TWEEDE HOOFDSTUK. Uit het ouderhuis verjaagd Tegen den morgen had de natuur haar rechten doen gelden en Otto had een paar uren vast geslapen, toon een huisknecht klopte. „Meneer de graaf verzoekt den jongen heer Otto zoo spoedig moge lijk bij zich." Diederik keek naar de klok. „Al negen uur!" De beide broeders kleedden zich snel aan. De jongste trachtte nog eenmaal te weten te komen, wat Otto gebracht had tot zijn ontzettend voornemen. „Wil je het mij niet zeggen, Otto?... Hoe kon je toch zoo iets zoo iets krankzinnigs. Maar de oudste legde hem met een zenuwachtig gebaar het zwijgen op. „Houdt op 1riep hij op vertwij felenden toon. „Ik heb al mijn kracht noodig voor het onderhoud met Hij brak zijn woorden af en sloeg de handen voor "'t gezicht. De gan- sche kwelling zijner gepijnigde ziel lag in den uitroep„Acb, God, hoe zal ik het hem durven zeggen Een oogenblik zat hij daar als 't beeld der wanhoop. Dan riep hij in vertwijfeling uit. „Hij zal mij hij zal mij verpletteren!" „Maar wees dan een man 1" ver maande de andere met een mede lijdend schouderophalen. „Een man je hebt goed praten. Jij weet immers niet ik zegje: liever ren ik een vijandelijke bat terij tegemoet, dan den ouden te zeggen „Wat vroeg de oudste met een minachtend lachje. „Je hebt zeker weer schulden gemaakt. Daaraan is vader al gewoon." „Als het dat slechts was!" gaf Otto terug. Hij rekte zijn gestalte, balde de handen tot vuisten en raapte al zijn wilskracht tezamen. En naar de deur gaande zei hij met galgenhumor „Allons enfants Een maal moet ik toch in het hol van den leeuw 1" Er lag een lichtzin nige uitdrukking op zijn mooi ge zicht. Toen hij den drempel der kamer bereikt had, draaide hij zich nog eens om en zei„Br.Als hij me nu maar niet met huid en haar op eet Deze galgenhumor was ondertus- schen van korten duur. Ieder spoor van lachen was uit hst gezicht van den jongen graaf verdwenen, toen hij voor de deur van zijns vaders werkkamer nog even toefde en diep ademhaalde, voor hij de klink op lichtte en binnen trad. De oude graaf zat voor zijn schrijf bureau in een massief-eikenhouten stoel, kaarsrecht en de beide onder armen steunende op de zijleuning. De binnenkomende bleef dicht bij den ingang staan en liet zijn onze- keren blik door het vertrek dwalen. „Wil je me verklaren, wat die die dramatische scene van heden nacht beduidde De luitenant antwoordde niet. „Nu?". De stem klonk gebie dend en scherp, de oogen blikten streng, met een weinig minachting. Maar de zoon bleef zwijgen en liet 't hoofd dp de borst zinken. De reehterarm van den ouden graaf verhief zich en met de vlakke hand op de leuning van den stoel slaande, klonk het sarcastisch „Wil je eindelijk spreken Ben je soms bang? Ik dacht, dat je officier was Het bijtend sarcasme dreef den jongen man het bloed naar het hoofd, met een ruk wierp hij het hoofd in den nek en keek zijn vader aan, maar de oogen van den oude keken zoo dreigend, dat den jongen officier onmiddelijk weer het hart in de schoenen zonk. De oude graaf maakte een bewe ging van ongeduld. „Heb je schulden?" vroeg hij kort. Eu nu kwam eindelijk het ant woord „Ja, vader." „Aha!" Een grimmig lachje vloog over de bleeke trekken van den graaf. „Dus weer schulden? Ik dacht het al. Hoeveel?" Dat was kort, 't klonk bijna als een commando. Maar graaf Otto scheen andermaal zijn spraak ver loren te hebben. „Hoeveel, vraag ik vtjf dui zend?" Een zucht was het eenigste ant woord. Graaf Gerhard schrikte in zijn stoel vooruit en liet ook den linkerarm van de leuning vallen. „Wat?" riep hij, en de plooien in zijn voorhoofd vermeerderden en verdiepten zich. „Nog meer Dat begrijp ik niet. Bij zesduizend guldeh toelage en" ieder woord klonk scherp en geaccentueerd „terwijl je toch niet mee speelt 1" De oude graaf schrikte nog meer naar voren. Haastig en gejaagd kwam het van zijn lippen: „Je hebt het toch niet Verschrikt hield hij op. Hij sperde zijn oogen wijd open en staarde vol ontzetting zijn zoon aan. Deze stond nog altyd vlak bij de deur en uit heel zijn gebroken houding, uit het naar den grond gerichte gelaat, sprak bet bewustzijn van schuld. Plotseling sprong de oude graaf op. Zijn stem klonk als de donder. „Je hebt gespeeld?" Met een paar schreden was hij naast zijn zoon en pakte hem ruw bij den arm. „Spreek!" donderde hij. Heb je gespeeld De borst van den jongen man ging zwoegend op en neer. Hij snakte naar lucht. Toornig schudde de oude hem heen en weer. „Antwoord, zeg ik je!" Eindelijk vond Otto kracht en moed en in stamelende woorden kwam het van zijn lippen.- Het was bij een feestje. Wij hadden veel ge dronken. Toen sloeg Haugewitz een spel voor. Ik weigerde, maar zij bespotten mij. En zooals ik zei, ik was bijna dronken, en wist niet wat ik deed, en „Toen liet jjj je weer verleiden en je brak je woord als een school jongen. Foei, eerlooze schurk! De oogen van den oude schoten vonken, hij beefde over heel het lichaam. Zijn stem klonk als het grommen van een leeuw. „Vader I" riep Otto en deed een heftige beweging om vrjj te komen uit de greep van den ouden man die hem nog altijd door elkaar schudde. Maar de toorn van den graaf laaide er te heviger door op. „Wou je misschien nog protes teer en? Heb je mij niet voor een half jaar, toen ik je speelschulden 60.000 gulden betaalde, op je eerewoord beloofd, dat je de kaarten niet meer zoudt aanroeren? Is bjj, die zijn eerewoord schendt, geen schurk?" Dit maal waagde de schuldige geen tegenspraak. De graaf liet zgn zoon los, liep een paar maal de kamer op en neer en bleef dan, uiterlijk geheel kalm, bij zijn schrijf bureau staan. Hij kruiste zijn ar men over elkander, terwijl hij op den toon van koude verachting zeide: „J@ zult, zoodra je in je garnizoen teruggekeerd bent, ont slag nemen. Een man die zijn woord gebroken heeft, kan niet officier zijn. Jou schulden zal ik betalen om wille van den naam der familie. De wereld zal niet weten, dat wij het ongeluk hebben een eerlooze schurk tot onze familie te moeten rekenen. Overigens begrijp je, dat onze wegen voortaan uit elkander loopen. Ik zal je nog een paar duizend gulden. Daarna kun je naar Amerika gaan." De luitenant deed onwillekeurig een stap vooruit en hief zijn han den met een smeekend gebarr om hoog. „Vader!" Mear de oude heer maakte een afwerende beweging. „Lat datGeen sentimentaliteiten! Daarmee bereik je toch niets. Ik heb voor jou geen gevoel meer over. „Hier" hij legde de hand op 't hart „hier ben je vergeten voor altijd!" Onverbiddelijk streng stonden de oogen onder de borstelige wenk brauwen en koud klonk de lakoniek© vraag: „Hoeveel?" Er lag een zekere trotsehheid in de stem van den jongen man toen hij, eveneens kort, haastig zeide: „Honderd-vijftig duizend!" (Wordt vervolgd). Zee- en Binnenvaartverzekeringen van schepen en goederen :-: :-: Het beste middel ter bevordering van den haargroei! Voorkomt roos! Dood tot zelfs de kiemen van onrein! Geeft het haar zijn glans terug! Is goedkoop, kost slechts f P@S« fi«©0SS9,| Verkrijgbaar HH A WT| verzekering van Fabrieken, Pakhuizen, Goede- JUJLfcA9.lV Xf renj Woonhuizen, eto. :-: :-: Verder: Inbraak-, Bedrjjfs-, Ongevallen-, Ziekten-, Wettelijke-, Aansprakelijkheid- en andere verzekeringen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1918 | | pagina 4