TANDMIDDELEN
a
pur
Nationale Bankvereeniging
A. 1 HEESTERS
.F,
Noord-Holl. Landbouwcrediet
IJMUIDER DROGISTERIJ
P. BART
Hooi, Haverstroo
en Tarwestroo
HET FIJNSTE
TAFELWATER
Kantoor te IJaaite, ToMobhomf 356
Piano- Orgel- en Muziekhandel -:
F-
J1
SPAAR- en VOORSCHOTBANK
De twee broeders.
DEPOSITO'S voor 1 jaarfixesi4pCt.
Jn. KAPER Pzn.
Studieboeken
Atlassen
Woordenboeken
Schooltasschen
Passerdoozen
Teekenborden
Schrijf» en Tee-
kenhehoeften
Volgestort Kapitaal f 2.000.000
Reserve f 345.087.42.
Odol Mondwater
Eau Dentifrice Eriedericli
- Odol Pasta in
verschillende kwaliteiten
Yademecum,
Odol mondwater Pool
Dolo Pasta, Leukodont
Pasta Priederich
BOEKHANDEL P F, C. BOELSE,
Centrnfli Afiv0ii'iBiitie>bnia®iiH
Telef. 97
LEVERT U ALLE BOEKWERKEN EN TIJDSCHRIFTEN
PLAATST UWE ADVERTENTIËN IN ALLE COURAKTEN
Afzonderlijke nummers verkrijgbaar 9 ets.
ALGEM. HANDELSBLAD, NIEUWS v/d DAG,
EN NIEUWE ROTTERDAMSCHE COURANT
voor Adrertentiën en Abonnementen.
Tuben Tandcrême alsFamtc, Niva, Pebeeo, Odol, Stark enz.
Zeer mooie sorteering Tandborstels
Aanbevelend
KANAALSTRAAT 56
Telefoon 197
t. o. het Postkantoor.
VERKRIJGBAAR IN DE MINER A ALWATERF ABRIEK
ZEESTRAAT 35
TELEFOON 288
Kapitaal en Reserveu f 7.200.000.
Gelden op dezen termen gestort, zfln na een jaar,
mits drie maanden vooruit opgezegd, weder beschik
baar.
Niet opgezegd zflnde, wordt de post stilzwflgend
op dezelfde voorwaarden voor een jaar verlengd.
De rente kan per halljaar worden ontvangen b\j
ruim 85 kantoren in Nederland, tegen inwisseling
van coupons, die bij storting der gelden worden
verstrekt.
AMSTIEUSTIfic 88, MHUIDEH
BEVEELT 2ICH BELEEFD MU VOOR
ALLE DAARTOE BENOOD1QDE
--:r- WENGMAMHEDEN.
Timmorman en Metselaar
Beveelt zich beleefd aan voor alle
voorkomende
Stemmen Verhuren
Reparatie Inrichting
gegarandeerd, solied en billijk.
Aanbevelend,
Tel. 354,
Woonplaats «MScëigagitadl® IS
Werkplaats B«ir>and©xs$r<. tM
Steeds voorradig
tegen concurreerende prijzen, bij
Th, BRAAM, Zeestraat
SCHILDER EM
Willem Barendzstr. 12
TELEFOON S!80.
BIJMIT08II HftJRBLEHa.
De Bank verstrekt credieten, tegen borgstelling, hy
potheek of andere zakelijke zekerheid.
Agent voor IJmuiden,
D. Bais Jnz. Aannemer en Makelaar
WILHËLM1NAKADE 79.
Coöperatieve
«s
€S-«5vostig'd[ te IJMwiden,
KANAALSTRAAT 37.
Raad van Toezicht
G. van der Poli,' W. Polderman Jr., H. W. Creutzberg.
Rechtsknnd. advisour Mr. A. W. HKLLÏSMA, advocaat en procureur, alhier
Dex© Banl< verstrekt voorschotten tegen borgstelling
of zakelijke zekerheid.
Spaargelden worden, tegen uitgifte van een boekje In
bewaring genomen tegen eene rente van 3V10 pCt. in 't jaar.
Bij plaatsing van bedragen van f 1000 en daarboven
voor minstens 1 jaar bedraagt de spaargeldrente 4 pCt. s' jaars.
ba «alk
Eiken Maandag en Donderdag: van 7— 9 u. n.m.
FEUILLETON.
9
Diederik hield zijn broer nog een
oogenblik terug. Hij fluisterde hem
In 't oor. „Heb je geld noodig?"
De ander lachte.
„Geld kan een mensch altijd ge
bruiken. Maar als je denkt, dat
mijn kas leeg is, aan heb je het
mis. Het gaat me thans beter dan
sedert lang. Ik doe met Eörner za
ken. Hij heeft geld, ik zakenkennis.
Maar met jou, oude jongen, schijnt
het, wat den mammon betreft, niet
zoo mooi te staan, anders zeu je
toch niet voor huisonderwijzer spe
len bij zulk een parvenu 1 Apropos,
wil ik je beurs een beetje spekken,
broertje
Hij taste in zijn zak, maar de
referendaris sloeg het aanbod haas
tig ai.
„Dus niet! Nu goodnigth,Diede
rik I Au revoir 1"
De ex-luitenant knikte en een
deuntje fluitend verwijderde hij
zieh iu de richting van het centrum
der stad.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Vergeefsche moeite
Den volgenden avond begaf Die
derik zich naar het huis van zijn
zwager. De kamerheer ontving den
bezoeker met zijn beminnelijkste
lachje, zijn eehtgenoote overlaadde
hem met verwijten, dat hij zoo
zelden kwam.
Spoedig vond Diederik gelegen
heid te spreken van zijn ontmoeting
met Otto.
„Te weerga riep de kamerheer
uit. „Ik wou, dat hij aan de Noord
pool zat.De kerel zal me hier
compromitteeren. 't Is fataal
Hij leunde met het hoofd op de
handen en zag er zeer bezorgd uit,
terwijl ook Erica blijkbaar zeer on
aangenaam getroffen was door de
onverwachte tijding.
De baron vatte de beide omboog
staande punten van zijn knevel
met twee vingers van linker- en
rechterhand vast, een beweging, die
bij hem steriotiep voorkwam, wan
neerbij eenbeslnit genomen had.
„Wij moeten hém weer over den
oceaan zien te krijgen," zeïde hij.
„Wat deck jij, Diederik?"
De referendaris baalde de schou
ders op.
„Hij zal niet willen. Hij houdt
niet van Amerika. Wij hebben
geen middelen om hem er toe te
dwingen."
Het regelmatige, fijnbesneden ge
laat van den kamerheer vertoonde
een uitdrukking van ergernis,
„De man zal een ware lastpost
voor ons worden, 't is afschuwelijk 1"
„Wij moest9niets voor hem doen,"
kwam nu Diederik met zijn voor
stel voor den dag. „We moeten
hem eeu positie verschaffen."
De kamerheer keek verwondert op.
„Een positie Hoe dan
„Nu ja! Wanneer zijn naaste bloed
verwanten zich zijner niet aantrek
ken, wie zal hem dan helpen
De kamerheer maakte met zijn
fijngevormde hand een afwerende
beweging.
„Zulke bloedverwanten bestaan
voor mij eenvoudig niet, mijn waar
de."
't Bloed steeg Diederik naar 't hoofd
„Maar wat' moet er dan uit hem
worden, wanneer wij hem aanzijn
lot overlaten? We zouden toeheen
poging kunnen doen."
„Hoe dan
„Bij uwen grooten invloed aan
't hof zal het je toch niet moeilijk
vallen hem ergens op een bureau
onder te brengen. Het komt erop
de eerste plaats op aan hem te
wennen aan geregelden arbeid."
Baron von Blumenfeld haalde
verontwaardigd de schouders op.
„Ik begrijp niet, Diederik, datje
van mij kunt verlangen, dat ik mij
voor zulk een mensch zal compromit
teeren. Je verlangt, dat ik rend zal
gaan en zeggen hier is mijn zwag8r,
die aan lager wal is geraakt, door
zijn vader verloochend, een ledig-
looper, een speler, een eerloos
mensch. Hebt ge ook werk voor
hem Dat gaat toch niet
„Vader zou iets voor hem doen
liet Erika zieh nu hooren.
„Ja zekeh," voegde de kamerheer
er aan toe, „vader moest hem een
voudig hij zich nemen. Hij had hem
niet van Eikenstein moeten weg
sturen. Onder 't scherpe oog van
den ouden heer zou hij geen domme
streken meer hebben kunnen uit
halen.
„Je vergeet," antwoordde Diede
rik, „hoeveel verdriet vader van
hem gehad heeft. Vader kon zijn
aanblik niet meer verdragen. En
in aanmerking genomen de strenge
beginselen van vader.
„Ja, mijn waarde," viel de ka
merheer hem met volle overtui
ging in de rede, „in puncto eer
heb ik niet minder strenge beginse
len."
Diederik had een bijtend ant
woord op de lippen, maar hij on
derdrukte het nog bijtijds en zeide:
„Otto heeft ons beiden geen leed
gedaan."
„Geen leed gedaanherhaalde
de kamerheer verontwaardigd en
keek zijn eehtgenoote aan.
„Je vergeet Diederik," zeide deze,
„dat vader honderdduizenden opge
offerd heeft om Otto's schulden te
betalen. Daaronder hebben toch ook
wij te lijden."
Diederik keek nu eens den een,
dan de andere aan.
„Ozeide hij, als ging hem een
licht op, inderdaad, materieel heb
ben ook wij geleden Ed, na
een oogenblik vervolgde hij„Je
weigert dus beslist mij te helpen
om Otto een passende betrekking
te bezorgen
De kamerheer sloeg energiek
met zijn rechterhand op de knie.
„BeslistIk volg het voorbeeld
van vader. De man bestaat voor
mij gewoon weg niet meer." De
kamerheer zuchlte" Hij zal nu na
tuurlijk bij ons komen en ons
trachten te brandschatten." Hij
keek zijn vrouw aan. „Als hij komt
hen ik niet thuis. Begrepen, Erica
Diederik stond op.
„Hoe, wil je al naar huis?"
vroeg de kamerheer verwonderd.
„Blijf bij ons soupeeren, Diederik.'
drong Erica aan.
Maar Diederik dankte. Hij zeide nog
een afspraak te hebben dezen avond.
Toen Diederik huiswaarts ging
was hfl er meer dan ooit van over
tuigd, dat hg iets voor Otto moest
doen. Hij mocht Otto niet aan zijn
lot overlaten. Het beste was, wan
neer hij zelf een plaats voor hem
zocht als volontair op een kantoor.
Mocht Otto in den eersten tijd niet
verdienen, dan zou hg, Diederik,
hem voorloopig uit eigen middelen
onderhouden.
Het kwam er nu op aan Otto
voor zijn plan te winnen. Dagen
vergingen, maar Otto vergat zijn
broer te bezoeken. Dat zijn betrek,
king tot de familie Börner voor
durend intiemer werd, ontdekte
Diederik op zekeren miodag, toen
de pivaatles was afgezegd en hij
een wandeling naar den dierentuin
maakte.
Nabij de Brandenburger poort
ontmoette hij de equipage van den
hof wagenfabrikant. De landauer
was geheel bezet. Voor zat het
echtpaar Eörner, achter zaten juf
frouw Francissa en Otto, terwijl
Alfred naast den koetsier troonde.
Een paar dagen later had hij een
tweede ontmoeting met zijn broer.
Ditmaal was het kort bij het huis
van Börner, toen Diederik dit ver
liet.
„Hè, onderwijzer 1" spotte Otto.
toen hij Diederik gewaar werd.
„Ik heb je al dagen lang ver
wacht," zeide deze verwijtend, ter
wijl hij zijn broer de hand drukte.
„Och 1" antwoorde hjj losweg.
„Ik kom wel eens aanloopen. Je
kunt niet gelooven, hoe druk ik
het heb. Wat zegt de Latijner
„Nulla dies sine,,' Geen dag zonder
wedrennen."
„Ik zou graag eens met je ge
sproken hebben."
„Wat is er dan Je zet zoo'n
plechtig gezicht
„Ik wilde je een voorstel doen."
Hg ontvouwde Otto zijn plan.
Hij spak met vuur, van heiligen
ijver bezield, hij trachtte op het
eergevoel van zijn broer te werken
en zijn heter ik wakker te schudden.
Eerst luisterde ©tto met ver»
bazing. Dau begon hij te lachen.
Wordt vervolgd.
VICTORIA WATER
van H. C.
