SPEELGOEDEREN
is DE G0EDK00PE WINKEL
k onze pei
N.V. industrie en Handel MaatschQ-
SINT N1COLAAS
Tiiit D io dg filcirie go ,|eiiolrepg"
Haarlemsche Bankvereeniging
Afdeeling Spaar bank, ruls 4# S'jaarS
SPAAR- en VOORSCHOTBANK
M. BOSMfll IVzn.
EFFECTEN,
COUPONS,
DEPOSITO,
GIRO-VERKEER,
CREDIETBRIEVEN
en alle overige Bankzaken.
De twee broeders.
Telel. 97
Het meest gesorteerde,
Het meest voordeelige adres voor
Manilla
Si sal
g Staaldraad
BOEKHANDEL P. F, C. ROELSE,
Centraal a^fweHtantie-bïaraau
LEVERT U ALLE BOEKWERKEN EN TIJDSCHRIFTEN
PLAATST UWE ADVERTENTIEN IN ALLE COURANTEN
Afzonderlijke nummers verkrijgbaar a 9 ets.
ALGEM. HANDELSBLAD, NIEUWS v/d DAG,
EN NIEUWE ROTTERDAMSCHE COURANT
voor Advertentiën en Abonnementen.
Tevens een prachtsorteering LUXE ARTIKELEN
Speciale afdeeling Eikenhouten Meubelen, als:
Theetafels, Theekasten, Piedenstals, Portemanteaux
etc., alsmede een reuzen voorraad BEELDEN.
AANBEVELEND
Coöperatieve
Gevestigd te IJmniden,
KANAALSTRAAT 87.
Raad van Toezicht
8. van der Poli, W. Polderman Jr., H. W. Creutzbsrg.
Rechtskund. adviseur Mr. A. W. HELLRMA, advocaat en procureur, alhier
Deze Basils verstrekt voorschotten tegen borgstelling
ot zakelijke zekerheid
Spaargelden worden tegen uitgifte van een boekje in
bewaring genomen tegen eene rente van 3#/io pCt. in 'i jaar.
Bij plaatsing van bedragen van i iooo en daarboven
voor minstens i jaar bedraagt de spaargeldrente 4 pCt s' jaars.
Dm is ggeps.ad 3
Eiken Maandag en Donderdag van 7—9 u. n.m.
WEBERiZ!
LSTA^LWAiir:
Tol. No. Ill DlreetenrJ. T. CONSTANDSE Tel. No. 111
w
H
H
g
o Twine
H
De grootste sorteering Sint NlCOlaas-CadeailX
WILLEMSPLEIN 7 IJMUIDEN
HET ASSUHAHTiEKAMTOOIS VAK
TRAWLEEKADB C. 87, IJMUIDEN. Totef. No. 456
HPIt A WSfPHTtTP Zee" 6n Binnenvaartvsrzekeringen
-3- A4x9-.lt Kji van schepen en goederen
Hïl 4 WT$ verzekering van Fabrieken, Pakhuizen, Goede-
as jUuTLA-T mj Teilj Woonhuizen, etc.
MOLEST
mjk%aat<»aa« IJHII8DEH.
Ksn&«l«traaft C 8d.
Verhuring van loketten in hare brand
en inbrastk vrije
Ondergrondsche Safe-Inrichting.
EEUILLETON.
18
„Het spijt mij wel, Tassilo, maar
ik kan je aanbod niet aannemen.
Het zou minstens 6 jaar duren voor
ik een aanstelling van Landrat of
Regierungsrat bezat. Dan had ik
een schuld van 20.000 gulden ten
mijnen laste. Waarvan moetikdie
ooit terugbetalen.
De kamerheer kuchte.
„Wanneer ik je de middelen
voorschiet, beste Diederik, dan stel
ik voorop, dat je ook je verloving
moet opgeven. Als Landrat heb
je uitzicht op een goede partij
„Ahal" riep de jonge man toornig
uit. „Daar was het je dus om te
doen! Ik heb je gezegd, datje je
niet zou bemoeien met mijn betrek
kingen tot juffr. Eörner. Je vindt het
dus niet eerloos zijn woord, aan een
arm burgeljjk meisje geven, te bre
ken en om der wille van 't geld
een rijke vrouw, die men niet be
mind De geringschatting, waarmee
je van den advokatenstand spreekt,
deel ik niet. Als advokaat zal ik
steeds in dienst staan van 't recht,
onsGhuldigen voor ongerechte straf
bewaren en voor rouwmoedige schul
digen het oordeel milder trachten te
maken. Ik ben van meening, dat zulk
een beroep geen beletsel behoeft
to wezen om als edelman, maar ook
als mensch mijn eer hoog te houden
en deze gebiedt mjj tegenover 't Ka
mermeisje mijner liefde m'n woord tn
houden en ik om wille eener valsche
standseer mijn plicht en menschelijk
eergevoel niet volgde, zou ik me
zelf verachten moeten."
Hij keek op zijn horloge en ver
volgde dan.'„Mijn kwartiertje is om.
De plicht roept mij. Ik geloof, dat
wij elkaar meeningen nu wel gron
dig kennen."
Tassilo nam zijn hoed.
„Jawel," antwoordde hij. Hij richt
te zich trotsch op. Zijn geziehthad
een uitdrukking van koelheid en
hoogmoed. „Ik betreur het, dat je
mij noodzaakt me ook voor mijn
jongsten z wager te moeten schamen.
Een knikje en de kamerheerwas
verdwenen.
Diederik^ haalde de schouders op
en daa ging ook hij glimlachend
de deur uit.
VEERTIENDE HOOFDSTUK.
Diederik wordt advocaat
Diederik nam twee dagen verlof
en reisde met Francissa naar kas
teel Eikenstein om zijn bruid aan
zijn ouders voor te stellen,
Hij had zijn ouders te voren met
het voorgevallene op de hoogte ge
bracht en ten slotte de schriftelijke
toestemming ontvangen.
De oude gravin ontving de aan
staandeschoondochter met een zekere
apathie, de graaf daarentegen met
een hoflijkheid, zooals men ze al
leen nog aantreft bij cavaliers der
oude school. Toen hij 's avonds nog
een uurtje alleen met zijn zoon
sprak vatte hij diens hand enzeide,
dat bij den besten indruk van Fran,
cisea gekregen bad.
Zij heeft takt en is lieftalig. Ik
kan dus je keuze niet afkeuren,
al ben ik ook van meening, dat een
jongen man he-t beste doet, wanneer
hij in zijn eigen stand trouwt. Maar
jelui, jongeren, hebt andere denkbeel
den en idealen. Ik respeeteer ze en
zal je de mijne niet opdringen. Je
bent altijd een goed zoon geweest
en ik vertrouw, dat je een goede
keus hebt gedaan. Meer hebikniet
te wenschen.
De oude graaf bewees zijn schoon
dochter tot 't laatste oogenblik de
meest hartelijke hoflijkheid, zoodat
het jonge meisje in de wolken was
over de vriendelijkheid van haar
aanstaande schoonvader.
Diederik had op Eikenstein ver
meden over Otto te spreken. Toen
zijn moeder naar hem vroeg had
hij ontwijkend geantwoord, dat hij
Otto in den laatsten tijd niet ge
sproken had, maar dat het hem in
ieder geval goed ging. Te Berlijn
aangekomen meende hij naar aan
leiding van de vraag zijner moeder
verplicht te zijn uit te vorschen,
waar Otto verbleef. Een brief waarin
hij aan Otto mededeelde zieh ver
loofd te hebben, kwam terug met
de bemerking„Geadresseerde ver
trokken, onbekend waarheen." Ook
op 't gemeentehuis kon bij niet te
weten komen, waar Otto zich op
hield.
Meer kon Diederik niet doen en
hij besloot dus, alles verder aan
het toeval over te laten. Ging het
Otto slecht, dan zou hij van zelf
wel komen opdagen.
Ock aan zijn zwager zond Diede
rik een verlovingskaart en hij ont
ving een gelukwenseh terug.
Kort daarop legde Diederik met
gunstig gevolg het assessor-examen
af. Een half jaar lang werkte hij
nu onder leiding van een zeer be
kend advocaat, mr. Hagemann. Dan
werd hij toegelaten als advocaat bij
't Landgericht en ging hij wonen in
de voorstad Halensee, omdat hij daar
gemakkelijker klanten hoopte te
vinden. Het schild Daast da deur
van dit huis wekte de belangstel
ling van vele voorbijgangers en
menigeen las met de grootste ver
bazing het opschrift:
„Graaf van Eikenstein, advocaat.
Spreekuren 471/i 's namiddags
Een dagblad in de voorstad nam
zelfs in zijn redactioneel gedeelte
notitie van 't geval en meldde aan
zijn verwonderde lazers, dat voor
de eerste maal in 't district van
't Landgericht I en II een „werke
lijke graaf" als advocaat optrad. Men
sprak eenige dagen druk over den
grafelijken advocaat en brak zich er
het hoofd over, wat den hooggeboren
aristocraat toch wel mocht gedre
ven hebben 't beroep van advocaat
te kiezen en aan allerlei veronder
stellingen was natuurlijkgeen gebrek.
Daartoe bepaalde zich echter de
belangstelling. Niemand daeht er aats
bij den graaf aan te kloppen, wan
neer hij rechtskundige hulp noodig
had.
De zakenman wilde met zijn ad
vocaat ongegeneerd kunnen praten,
hij wilde niet over de sehouder aan
gekeken worden om later nog „aris
tocratische hooge rekeningen" op
den koop toe betalen! En precies
zoo dachten de boeren, de hande
laars en de arbeiders. Bij een graaf
aan fe kloppen en hulp te vragen
in de een of andere zaak, dat ging
toch niet! Die kon zich niet ver
plaatsen in de toestanden endenk-
heelden van den gewonen man!
En terwijl de „burgerlijke" elemen
ten den jongen advocaat links lieten
liggen, negeerden hem ook zijn
eigen standger.ooten, want zij waren
allen met den kamerheer von Blu-
menfeld hoogst verontwaardigd over
het „sehandaai", dat een lid van
hun stand alle „heilige tradities"
met voeten trad.
Wanneer Hagemann, die den jon
gen collega gunstig gezind was, hem
met nu en dan een klant had be
zorgd, dan zou Diederik alle reden
hebben om zijn stap te berouwen.
Nu echter kwam bij met behulp
van den weiwillenden vriend door
't moeilijke begin heen. Vele bewo
ners der voorstad, die al vaak 't
naambordje waren voorbij gegaan,
kwamen er tenslotte toe het eens
met den grafelijken advocaat te pro-
beeren, al was het alleen maar,
omdat zij zich dan niet naar Ber
lijn behoefden te begeven. En toen
zij zagen, dat graaf von Eikenstein
met hen even ongedwongen omging,
als alle andere advocaten en hij
met evenveel talent als ijver hun
zaken bepleitte, kwamen zjj een
volgend maal niet alleen terug,
maar werden zij in hun kringen
zelfs ijverige propagandisten voor
den jongen rechtsgeleerde.
(Wordt vervolgd.)
i MET EEM 5CHAAÖ VAM j
1 KOtllMQSTRIO HAARLEM
HET ADRES VOOR PRIMA
Verder: Inbraak-, Beditjfs-, Ongevallen-, Ziekten-, Wettelijke-,
Aansprakelijkheid- en andere verzekeringen.
